Pantip-Cafe | Pantip-TechExchange | PantipMarket.com | Chat | PanTown.com | BlogGang.com


    จะ "กล้า" ดีไหม

                             ถ้าหากรักนี้ ไม่บอกไม่พูดไม่กล่าว แล้วเขาจะรู้ว่ารักหรือเปล่า อาจจะไม่แน่ใจ อยากให้เขารู้ ฉันคงต้องแสดงออก ไม่ใช่ให้ใครมาบอก หรือเอาไว้ให้เขาเดาเอง ว่า.....

    นี่เป็นเพลงๆหนึ่ง ที่คอยสะกิดใจฉัน ตอกย้ำตัวเองอยู่บ่อยว่า ให้กล้า แต่สุดท้ายแล้ว ความกล้าเหล่านั้นก็หายไปหมด ด้วยข้ออ้างต่างๆที่ใจฉันสร้างขึ้นมา หรือเอาไว้ให้เขาเดาเอง...
     
       วันเกิด ไฮไฟว์ ที่อยู่ อีเมลแอ๊ดเดรส ฉันมีทุกอย่าง ข้อมูลของผู้ชายคนนั้น ผู้ชายที่ฉันแอบชอบ แต่มันจะมีประโยชน์อะไรล่ะ ถ้าฉันเก็บมันไว้เฉยๆ ฉันเจอเขาอยู่บ่อยๆในโรงเรียนทั้งที่ตั้งใจ และทั้งที่เป็นความบังเอิญ(ส่วนใหญ่จะเจตนา) แต่ฉันก็ทำได้แค่แอบมอง และเดินผ่านไปเท่านั้น และเขาก็ไม่เคยมองฉันเลย ในบางครั้งตัวฉันก็เก็บมันไปคร่ำครวญกับเพื่อนๆ ให้พวกมันรำคาญกันเล่น เห็นเขาอยู่กับผู้หญิงอื่นก็คิดมาก ไม่เว้นแต่กับผู้ชาย คงอาจจะเป็นเพราะไอ้พวกเพื่อนตัวดีด้วย ที่ชอบแกล้งแซว ว่าพี่เขาเป็น “เกย์” ทั้งๆที่ พี่เขาไม่ใช่ของๆฉันซักหน่อย

    “ฮาโหล อยู่ไหนจ๊ะ” วันหยุดเทศกาลปีใหม่ที่แสนน่าเบื่อ มันยาวนานและทำให้ฉันคิดถึงเพื่อนๆ และพี่... จนทำให้ฉันตัดสินใจโทรไปหาเพื่อนสนิทคนหนึ่ง

    “อยู่บ้าน น่าเบื่อว่ะ ไม่ได้ไปเที่ยวที่ไหนเลย” มันตอบมา มันก็คล้ายกับฉันนั่นแหละ

    “คิดถึงมูว่ะ” ฉันพูดความรู้สึกจริงๆ ออกไปให้เพื่อนฟัง ทั้งที่รู้ว่ามันจะเอ็ดกลับมาอีกยาวแน่ๆ

    “ก็แอดเมลมันสิ”

    “ไม่!!!” ฉํนตอบอย่างหนักแน่น ก็คนมันไม่กล้านี่

    “ทำไมวะ”

    “ไม่รู้ กลัว ไม่กล้า”

    “เฮ้ย! อะไรวะ จะกลัวอะไร” เอาแล้วไง สงครามน้ำลายเกิดขึ้นอีกครั้ง ผ่าน
    สายโทรศัพท์

    “ก็ฉันไม่อยากให้มันเป็นลบ ตอนนี้มันเป็นศูนย์ แต่ถ้าคุยไปแล้วมันเป็นลบล่ะจะทำยังไง”

    “อย่าวิตกจริตดิวะ อะไรล่ะที่ว่าลบ ไอ้มูมันไม่เกลียดแกหรอกน่า”

    “โอ๊ย!! ก็ฉันกลัวพี่เขาเป็นเกย์ หรือไม่ก็เป็นพวกอัธยาสัยไม่ดี นี่หว่า”

    “ปัดโธ่!! แล้วมันลบตรงไหนวะ ดีซะอีก ถ้ารู้ว่ามันไม่ดีจะได้เลิกชอบมันไง” ก็ถูกของมัน ฉันนั่งอยู่หน้าจอคอมพิวเตอร์ในระหว่างที่นั่งฟังการสะกดจิตของมัน ฉันก็เปิดหน้าต่างเอ็มเอสเอ็นขึ้นมา สมองพยายามบังคับให้ทำอย่างเพื่อนว่า แต่ใจมันก็ยังกลัว

    “ไม่เอาอ่ะ กูไม่กล้า”

    “จะกลัวอะไรวะเฮ้ยย มันก็เหมือนประตูบานนึง แค่แกเปิดเข้าไปดูจะได้รู้ว่ามันเป็นยังไง ข้างในไม่ดีไม่ชอบก็ค่อยออกมาก็ยังได้ นี่แกยังไม่ทันเห็นเลยว่าข้างในเป็นยังไงก็กลัวซะแล้วเหรอ”

    “เฮ้ย... อย่ามาจิตวิทยาใส่กันดิวะ” น่านไง โดนจิตวิทยาของเพื่อนสาวเข้าไปอย่างจัง มันพูดมาถูกทุกอย่าง แล้วทำไมฉันยังลังเล ทำไมฉันเป็นคนแบบนี้

    “ไม่เอา ทำอย่างนั้นมันก็เหมือนแมงเม่าบินเข้ากองไฟ รู้ว่าไฟมันร้อนยังจะไปเล่นกับมันอีกเหรอ”

    “ไม่ทันแล้วล่ะเพื่อน แกบินเข้าไปแล้วในกองไฟกองนั้น ตั้งแต่แกเริ่มชอบพี่เขาแล้ว”  อ๊าก!!! จริงหรือนี่ ฉันเล่นกับไฟมาสามปีแล้วเหรอนี่ มือขวาของฉันกุมเม้าไว้แน่น ยังคงลังเลอยู่

    “แอ๊ด แอ๊ด แอ๊ด แอ๊ด แอ๊ด แอ๊ด แอ๊ด แอ๊ด แอ๊ด แอ๊ด แอ๊ด แอ๊ด” การสะกดจิตของมันเริ่มขึ้นแล้ว มันท่องคำว่าแอ๊ดใส่โทรศัพท์อย่างเอาเป็นเอาตาย เปลี่ยนโทนเสียงบ้าง ทำเป็นทำนองเพลงบ้าง โว้ยยย!! อย่าทำอย่างนี้สิเพื่อน เห็นใจกันบ้าง หนูกลัว

    “โธ่ คุณหมอ ช่วยหนูด้วยเถอะ หนูจะตายอยู่แล้ว” ฉันคร่ำครวญร้องขอชีวิตกับมัน

    “มียาตัวเดียวที่จะสามารถยื้อชีวิตคุณไว้ได้ คือแอ๊ดไอ้มูซะ”

    “ไม่เอาคุณหมอ หนูกลัวแพ้ยาตัวนี้”

    “แกจะแพ้ หรือแกจะตาย!!!” แงๆๆ โดนจิตวิทยาอีกแล้ว ปกติแล้วฉันจะเป็นคนคิดเร็วพูดเร็ว เถียงและเอาชนะได้ไม่ยาก แต่ครั้งนี้ไม่รู้ทำไม ฉันเถียงหรือตอบโต้อะไรมันไม่ได้เลย

    “โธ่ ไอ้แบม แอ๊ดเถอะน่า มันก็เหมือนตอนนี้แกอยู่ในความมืด ต้องการไฟที่เปรียบกับความรักอย่างเร่งด่วน แกอยากได้ไฟก็ต้องจุดดิวะ ค่อยๆเขาหินมาสีกิน ถ้าแกไม่ทำแล้วเมื่อไหร่ไฟจะติด”

    “เค้ากลัวไฟมันจะเผาตัวเองง่า”

    “แกจะโง่ให้มันเผารึไง ถ้ามันเผาจริงๆก็ยังมีเพื่อนๆไปคอยฉุดแกออกมาจากเปลวเพลิงน่า”  โถ... เพื่อนโคตรรักเอ็งเลยว่ะ แต่ฉันยังไม่กล้าอยู่ดีอ่ะ กลัวจะรั่ว กลัวพี่เขาจะรำคาญ

    “แล้วถ้าแอดไปแล้วพี่เขา รำคาญล่ะ”

    “แกจะทำให้พี่เขารำคาญเหรอ แค่ทักว่าสวัสดี ถ้ามันรำคาญก็เลิกชอบมันไปเถอะ”

    “เอางั้นเหรอ...” ดูเหมือนการสะกดจิตของมันกำลังจะได้ผล มันยังคงพูดคำว่า “แอ๊ด” กรอกหูฉันตลอดเวลา และก็ค่อยๆเพี้ยนไปเป็น “แอส” ที่แปลว่าก้น ฉันจะทำดีไหม จะกล้าดีไหม จะเอายังไงดี ฉันเข้าใจแล้ว เหมือนในการ์ตูน ที่มีทูตสองตัวมาทะเลาะกันบนหัว เอายังไงดีวะ ฮึ้ย!!

    “แอ๊ด แอ๊ด แอ๊ด แอ๊ด แอ๊ด แอ๊ด แอ๊ด แอ๊ด แอ๊ด แอ๊ด แอ๊ด.......”
    อ้าวเฮ้ย!! จู่ๆ การสะกดจิตก็หายไป ฉันมองดูที่โทรศัพท์ปรากฏว่าสายหลุด ไม่ใช่เพราะอะไรหรอกค่ะ เพราะเงินฉันหมดเอง ฉันปอดไปทันที รีบปิดหน้าต่างเอ็มเอสเอ็นด่วน นี่ฉันต้องคอยให้เพื่อนมาสะกดจิตเหรอนี่ แล้วเมื่อไหร่จะได้เรื่อง เมื่อไหร่ไฟจะติด จะให้พี่เขาจุดให้ยิ่งเป็นไปไม่ได้ ทำไมฉันถึงเป็นคนอย่างนี้    

    “ตึ๊งงง!!” เอสเอ็มเอสเข้าหลังจากสายหลุดได้ไม่นาน เจ้าเพื่อนตัวดีส่งมาสะกดจิตต่อ ทั้งๆที่มันก็คงรู้ว่าไม่ได้ผล มันก็คงจะเหนื่อยเหมือนกัน

       “ไอ้... ตังหมดอีก แอ๊ดซะ อย่าเที่ยวทำนายอะไร มันอยู่ที่เราทำ”

    “ตึ๊งงง!!” มาอีกหนึ่งข้อความ ถ้ามีตังก็น่าจะโทรมาเลยดีกว่านะเพื่อนนะ

       “แอ๊ดแอ๊ดแอ๊ดแอ๊ดแอ๊ดแอ๊ดแอ๊ดแอ๊ดแอ๊ดแอ๊ดแอ๊ดแอ๊ดแอ๊ดแอ๊ดแอ๊ดแอ๊ดแอ๊ด!!”
    ซึ้งมากเพื่อน ช่างมีความพยายามโดยแท้ อุตส่าห์นั่งพิมพ์คำว่าแอ๊ด ตั้ง17 ตัว มันพยายามขนาดนี้ แล้วฉันล่ะ ฉันจะทำดีไหม คุณช่วยตอบฉันที ฉันไม่กล้า หรือเอาไว้ให้เขาเดาเอง....

                 “จะบอกเธอดีไหมเนี่ย....ว่า หัวใจ
             ที่แอบซ่อนไว้ข้างใน มีร้อยพันคำปรารถนา
             จะให้บอกยัง ก็ยังไม่กล้าแม้จะสบตา
            งั้นเอาเป็นว่าขอแค่ ”แอบรัก” เธอ...ก่อนก็แล้วกัน”

    แก้ไขเมื่อ 03 ม.ค. 52 19:41:39

    จากคุณ : BlackpicK - [ 3 ม.ค. 52 19:37:50 ]

 
 


ข้อความหรือรูปภาพที่ปรากฏในกระทู้ที่ท่านเห็นอยู่นี้ เกิดจากการตั้งกระทู้และถูกส่งขึ้นกระดานข่าวโดยอัตโนมัติจากบุคคลทั่วไป ซึ่ง PANTIP.COM มิได้มีส่วนร่วมรู้เห็น ตรวจสอบ หรือพิสูจน์ข้อเท็จจริงใดๆ ทั้งสิ้น หากท่านพบเห็นข้อความ หรือรูปภาพในกระทู้ที่ไม่เหมาะสม กรุณาแจ้งทีมงานทราบ เพื่อดำเนินการต่อไป



Pantip-Cafe | Pantip-TechExchange | PantipMarket.com | Chat | PanTown.com | BlogGang.com