ตัวเล็กหยุด ถอนหายใจ ไว้พูดต่อ
" . . .ส่วน น้องพร พี่ก้อ ขอนับถือ
แม้ไม่ค่อย คุยกันมาก แต่อยากหารือ
วันไหนไม่ กริ๊งมือถือ เหมือนขาดไป. . ."
แล้วสาวเล็ก สบตาให้ ทั้ง ซ้าย ขวา
วีวี่กับ ขวัญซ่า พยักหน้าให้
". . . สิ่งสำคัญ ที่สุด คือกำลังใจ
ที่น้อง น้อง ยกให้ พี่ตื้นตัน. . ."
เจ้าแสบซ่า ทั้งสอง ประคองมือพี่
กวิสรา เอ่ยวจี ทั้งที่กลั้น
ด้วยไออุ่น จากร่างกาย ถ่ายทอดกัน
". . . สองสามวัน งานผ่านมา หนักหนาไหมน้อง. . .
. . .เป็นไงคะ วันนี้ ดีขึ้นหรือยัง
พี่อยากฟัง เรื่องราว น้องสาวทั้งสอง. . ."
เจ้าวีวี่ กับ ขวัญ ซ่า น้ำตาคลอคลอง
กอดตระกอง พี่สาวใหญ่ ซึ้งใจตรึงตรา
ทั้งสามสาว แลกหัวใจ อุ่นไอรัก
แม้เพิ่งจะ รู้จัก เพิ่งเห็นหน้า
แต่ความนัย สายสัมพันธ์ ดุจนานมา
เสมือนมองตา ก็รู้ถ้อย ร้อยหัวใจ
หมอคริษฐ์ กับอริญชัย ใจสั่นคลอน
ชีวาพร ก็แทบ จะร้องไห้
มองภาพงาม ความผูกพัน ประสานหฤทัย
สื่อสายใย มิตรภาพนั้น มั่นเหลือเกิน
เมื่อคลายกอด เจ้าวี่วี่ ที่ว่าร้าย
ยังแอบป้าย น้ำตา พายิ้มเขิน
ข้างเพื่อน เพื่อน รับอารมณ์ ชมกันเพลิน
หมอเลยเดิน ความต่อ ขอพูดบ้าง
" . . .สำหรับผม นะครับ ย้อนกลับไป
วันที่ไม่ รู้จักใคร แสนอ้างว้าง
กระทั่งมิตร ภาพเริ่ม เติม จาง จาง
ถึงกายห่าง ยังฝากใจ ไว้ตราตรึง
ขอบคุณเพื่อน ทุกท่าน นะเพื่อนรัก
ที่ได้มา รู้จัก และเข้าถึง
ยิ่ง ตัวเล็ก เบิกทางให้ ใจคะนึง
ผมจึงได้ ซาบซึ้ง จึงสนทนา. . .
เพราะได้รู้ ได้เห็น อะไรมากมาย
ได้รู้จัก พี่ชาย อย่างเฮียชัยหนา. . ."
เฮียฉีกยิ้ม อย่างเปรมปลื้ม ลืมพรรณนา
". . . คงชะตา มั้งฮะหมอ. . .ขอจับมือ. . ."
แก้ไขเมื่อ 07 ม.ค. 52 06:23:55
แก้ไขเมื่อ 07 ม.ค. 52 04:53:32
แก้ไขเมื่อ 07 ม.ค. 52 04:34:47
จากคุณ :
พจนารถ๓๒๒
- [
7 ม.ค. 52 04:23:35
]