ความคิดเห็นที่ 1 เล่นไม่ลืมหูลืมตา กิตติศัพท์กระฉ่อนชื่อกระชอนไกลของป้าแก คือเรื่องของการ ไม่ลืมหูลืมตาในการเล่น เล่นได้ข้ามวันข้ามคืน ไม่ยอมกลับบ้าน  น้ำท่าไม่ อาบแกก็อยู่ได้  เล่นจนลืมกินข้าวจนหน้าเสื่อต้องตักมาให้ถึงที่ แกจะตั้งหน้า ตั้งตาอัดแต่บุหรี่อย่างเดียวเท่านั้น วันหนึ่งหนึ่ง ดูดไม่ต่ำกว่า 5 ซอง ดูดจน แสบตา แสบหน้าไปหมด   จนคนรอบข้างจะตายด้วยโรคมะเร็งปอดกันหมด มีอยู่ครั้งหนึ่งแกเสียมากร่วมแสน แกก็ขอตัวไปเข้าห้องน้ำ แก หายไปนานมาก ร่วมชั่วโมงได้ ก็ให้พี่หน้าเสื่อลงไปดูเผื่อแกจะกลับบ้านไป แล้ว พอพี่หน้าเสื่อลงไปดูก็เห็นป้าแกยังคงเข้าห้องน้ำอยู่ พี่หน้าเสื่อก็ไม่ได้ สนใจอะไร พอสักพัก แม่ครัวที่บ้านก็ตะโกนออกมาว่า “ช่วยด้วยไฟไหม้” ทุกคนก็พากันตกอกตกใจรีบวิ่งมาดับไฟกันใหญ่ “เอ้าเร็ว ผลักประตูห้องน้ำเข้าไป ต้นตอมาจากในนี้”       คนก็พากันผลักประตูห้องน้ำกันใหญ่  สุดท้ายพอเข้าไปแล้วเห็น ป้าแก สลบอยู่ ต้องไล่พวกผู้ชายออกไปให้หมด เพราะป้าแกนั่งในท่าที่ไม่ เหมาะสมคือนั่งฉี่อยู่ แล้วหลังเอนไปพิงด้านหลัง ในมือคีบบุหรี่อยู่ ควันโขมง เลย ตามพื้นมีเศษบุหรี่หลายสิบมวน ต้องหามส่งโรงพยาบาลกันใหญ่ อย่างที่บอกแกเล่นไม่ลืมหูลืมตาบ้านช่องไม่กลับลูกไม่เคย ดูแล ขนาดที่ว่าลูกเป็นไข้เลือดออกแม่ยังนั่งเล่นไพ่อยู่เลยเกือบทำให้ลูก ตาย สุดท้ายลูกไข้ขึ้นตัวร้อนจี๋ ต้องส่งโรงพยาบาล ป้า “ฮัลโหล ศรีเหรอเอาน้องไปส่งโรงบาลที แม่ไม่                                  ว่าง" ศรี(ลูกสาวคนโต) “โธ่แม่ หนูจะรู้เรื่องเหรอเนี่ย” ป้า “เหอะน่า ทำหน้าที่แทนแม่หน่อย เท่านี้นะ” ศรี “ตู๊ด .....ดด..........” ศรีอายุแค่ 16 และน้องสาวที่เป็นไข้เลือดออกอายุ 13 ปี สุด ท้ายก็ไปขอร้องให้ข้างบ้านช่วยพาไป อาการเกือบตาย ดีที่หมอช่วยชีวิตไว้ ทัน เพราะไข้ขึ้นสูงมากมาก ทุกวันนี้ป้าแกก็ยังวนเวียนเข้าออกบ่อนเป็นกิจวัตรเหมือนเดิม แต่ร่างกายแกก็อ่อนล้าลงมาก บุหรี่ที่เคยสูบจัดๆก็ทุเลาลงบ้างแล้ว เพราะ สุขภาพไม่เอื้ออำนวย แต่ร่างกายแกก็ผ่ายผอมลงมาก เพราะเรื่องเดิมๆ คือ สามีมีเมียน้อย ซึ่งแกตัดไม่ขาด คนที่เคยเห็นแกข้างนอกเล่าให้ฟังว่าเดี๋ยวนี้ แกไปดึงหน้าดึงตา เพราะแกยังปลงไม่ได้ แกเชื่อว่าถ้าแกสวยผัวแกก็จะ กลับมาเหมือนเดิม แต่สาเหตุหลักๆที่สามีของแกจากแกไป คือ แกไม่ใส่ใจลูกผัว มัวแต่ตั้งหน้าตั้งตาเล่น ผัวหาได้เท่าไหร่แกก็ผลาญหมด ยังดีที่ปัจจุบันแกยัง เหลืออยู่บ้าง และได้ลูกคอยจุนเจือก็ยังนับว่าแกโชคดี ทุกวันนี้แกยังคงเฝ้าคอยผัวของแกว่าจะกลับมาสักวัน  ความ หวังที่แกมีช่างริบหรี่เหลือเกินเพราะทั้งตัวป้าแกเองและสามีต่างก็แก่กันมาก แล้ว  ได้แต่รอ รอ รอ รอ แต่ก็ไร้ผล จนสุดท้ายเมื่อไม่นานมานี้ สามีของแกได้ตายจากไปด้วยโรค มะเร็ง  ครอบครัวของพินยังไปงานศพของสามีแกอยู่เลย ตอนนี้แกเลิกรอ แล้ว เพราะสุดท้ายสามีของแกก็ไม่กลับมาหาแก คงมีทางเดียวที่เป็นไปได้ คือความตายเท่านั้นที่จะทำให้แกสมหวัง  วาระสุดท้ายของชีวิตแกก็ยังคง เล่นไพ่อยู่เหมือนเดิม แล้วแกยังบอกอีกว่า “แกจะเล่นไพ่ต่อไปจนถึงวันสุดท้ายของชีวิต” จากคุณ : ochita - [ 11 ม.ค. 52 12:16:30 ]

ความคิดเห็นที่ 2 ขอลาออก หยุดโรงเรียนอีกวันก็ได้ลูก ไม่เป็นไร น้าดาคนนี้เป็นญาติของข้างบ้านของพิน ทุกวันศุกร์กลางคืนก็จะ พาลูกสาว 1 คน ลูกชายอีก 1 คน มานอนค้างบ้านญาติเป็นประจำแล้วตัวเอง ก็จะเข้ามาเล่นในบ่อน โชคดีที่สามีแกอยู่เมืองนอกเลยไม่มีโอกาสได้รู้ว่า พฤติกรรมของเมียแกเป็นเช่นไร บ้านของน้าคนนี้อยู่แถวๆชลบุรี สมัยก่อนรถราไม่ได้ดีเหมือน ตอนนี้การมาก็ค่อนข้างยากลำบากแต่ดีที่แกขับรถมาเองก็จะเอาลูกมาค้าง วันอาทิตย์เย็นๆก็จะกลับบางทีเลยไปถึงวันจันทร์ก็ยังไม่กลับเรียกได้ว่า 2 วัน 1 คืน แกไม่ได้ออกจากบ่อนเลย กินที่บ่อน นอนที่บ่อน ลูกเต้าไม่ได้เห็น หน้ากันเลย จนญาติแกต้องออกมาไล่ให้กลับบ้านเพราะลูกขาดโรงเรียน บ่อยจนเวลาเรียนไม่มี ญาติ “ดาแกกลับบ้านเถอะ เล่นไม่ลืมหูลืมตาเลย” น้าดา “หนูรู้แล้ว น้า ไม่เป็นไรหรอก เด็กๆมันเรียนเก่ง” ญาติ “เฮ้อ แล้วแต่แกแล้วกัน” น้าดาแกก็หันไปพูดกับลูก น้าดา “หยุดโรงเรียนอีกวันก็ได้ลูกไม่เป็นไร” ลูก “แม่ หนูเรียนไม่ทันแล้วนะ” น้าดา “ไม่เป็นไรหรอกลูก เดี๋ยวแม่ซื้อของให้” ลูก “ก็ได้” แกก็ทำอย่างนี้อีกเป็นประจำทุกอาทิตย์ บางอาทิตย์ที่เสียหนักเรียกลูกไป ช่วยเล่นก็มีเผื่อว่าดวงจะดีขึ้น แต่ถ้าลูกลุ้นไม่ดีก็จะตีลูกแรงๆด้วยความ โมโห จนคนในบ่อนต่างพากันอ่อนใจ บางอาทิตย์ที่เสียหนักๆเข้าก็อยากแก้ตัวเอาคืน สุดท้ายก็เสียหนักเข้าไปอีก แถมยังเลื่อนวันกลับบ้านออกไปเรื่อย จากกลับวันอาทิตย์ เลื่อนมาวัน จันทร์  อังคาร  พุธ   พฤหัส  ศุกร์ จนขนาดที่ว่าบางครั้งไม่กลับร่วมสอง สัปดาห์  ลูกก็ขาดโรงเรียนเป็นว่าเล่น น้าดาแกก็ไม่สนใจกระทั่งสุดท้าย โรงเรียนโทรมาบอกว่าลูกไม่มีสิทธิ์สอบให้มายื่นใบลาออก แกก็ไม่หวั่นพา ลูกออกมา มาหาโรงเรียนใหม่ให้ลูก ทีนี้หาเอาใกล้ๆกับบ้านของพิเสียเลย สุดท้ายลูกเลยได้เรียน แต่ไม่นานพอน้าแกเงินหมด สามีรู้เข้าเรื่องลูก เพราะ ลูกโทรไปเล่าให้พ่อฟัง เนื่องจากตัวเด็กไม่อยากออกจากโรงเรียนเก่าเพราะ ติดเพื่อน เลยร้องไห้ สามีเลยโมโห กลับมาจัดการเสียเป็นเรื่องราวใหญ่โต   น้าแกก็รับปากอย่างดีว่าจะไม่เล่นแล้ว ไปอ้อนวอนครูโรงเรียนเดิมให้รับกลับ เข้าโรงเรียนเดิมด้วย แต่เขาไม่รับเข้าแล้ว ออกแล้วออกเลย ลูกก็ต้องย้าย จากโรงเรียนแถวบ้านของพินไปอยู่โรงเรียนแถวชลบุรีเหมือนเดิม นัยว่าลูกๆ แกย้าย 3 โรงเรียน   หลังจากนั้นสามีน้าคนนี้ก็กลับไปเมืองนอกไปทำงาน ต่อ ตัวน้าแกก็มาก็มาเล่นเหมือนเดิม สบายดีกว่าเดิมด้วยอยู่ที่บ่อนเป็นเดือน ก็ยังเคย เพราะลูกๆแกย้ายโรงเรียนใหม่ไปอยู่ประจำเสียแล้ว พินเจอน้าดาเมื่อเดือนที่แล้ว พินงงมากเพราะน้าดาแกเลิกเล่น แล้ว ไม่รู้เป็นเพราะอะไรแกถึงได้เลิกได้ ทุกคนรู้ข่าวก็พากันไม่เชื่อ บอกใครใครก็ไม่เชื่อ ต้องพากันไปให้เห็นกับตา ว่าแกเลิกแล้วจริงๆ สุดท้ายน้าดาบอกว่าที่เลิกเพราะ เล่นจนไม่มีจะเสียแล้วอีกทั้ง ผัวไม่ให้เงิน พินก็นึกว่าแกเลิกเองที่แท้ “ผัวไม่ให้เงินเล่นนี่เอง” จากคุณ : ochita - [ 11 ม.ค. 52 12:18:03 ]

ความคิดเห็นที่ 3 โยโกะจัง โยโกะหนอโยโกะเจ้าสับสนไหมว่าใครเป็นแม่ที่แท้จริง บ่อนของพินไม่ใช่ว่าจะมีแต่คนไทยและคนจีนความจริงบ่อนของพินค่อนข้าง จะนานาชาติด้วยซ้ำไป ทั้งญี่ปุ่น เกาหลี เขมร พม่า มีครบหมด โดยเฉพาะญี่ปุ่นจะมีเข้ามา สี่ถึงห้า คน ยกตัวอย่างน้าคนนี้ชื่อว่าฟางเป็นชื่อจริงๆของน้าเค้าชื่อญี่ปุ่นไม่มีคนรู้ ความจริงน้าเขาก็เคยบอกหลายครั้งแต่มันยากที่จะเรียกก็เลยลืมๆกันไป เลยเรียกว่าฟางมาตลอด น้าคนนี้แกมีลูกชื่อว่าโยโกะ หน้าตาหน้ารักเชียว ขาวอวบ น่ารักตามสไตล์ญี่ปุ่น อายุราวๆ 6-7เดือน ซึ่งตัวพินเองก็ชอบเอามา อุ้มเล่นอยู่เป็นประจำ วันๆหนึ่งมีคนนับสิบคนที่ได้อุ้มโยโกะ จนแกคงสับสน ว่าใครกันแน่เป็นแม่ที่แท้จริงของแก พอเห็นหน้าแม่จริงๆเข้าก็เบะปากร้อง ใหญ่เพราะนึกว่าคนแปลกหน้า เพราะตัวแกไม่เคยอุ้มลูกเลย อยู่แต่ในบ่อนตลอดเวลา โยโกะหลับกับคนอื่น ทุกวัน น้าฟางแกก็มีเรื่องแปลกๆอยู่เป็นประจำ อย่างเช่น หน้าแกจะ ต้องมาขาววอกสไตด์ญี่ปุ่น ทาปากสีแดงจัด เล็บก็สีแดงตามไปด้วย  บาง ครั้งเวลาที่แกล้างลิปสติกออก พินได้เห็นแกตอนกลางคืนนึกว่าผีหลอก กรี๊ด ยกใหญ่เลยทีเดียว ชื่อเสียงที่กระฉ่อนอีกอย่างหนึ่งของแกคือ ถ้าไพ่ป๊อกเก้าแกจะตดรับไพ่ หน้าเสื่อ “พี่ฟางอย่าป๊อกนะ” น้าฟาง “ทำไมล่ะ” พูดสำเนียงญี่ปุ่น หน้าเสื่อ “มันเหม็นนี่พี่ เหม็นทั้งบ่อนเลย” น้าฟาง “ปู้ด....ด.....ด  ขอโทษทีไพ่มันป๊อก                                                 อีกแล้ว” แล้วน้าแกก็ชอบร้องเพลงเป็นภาษาไทยเสียด้วย โดยเฉพาะของคุณเรียม ดาราน้อย ( ไม่รู้ว่าจะรู้จักหรือเปล่า เพลงชาตินี้ที่รัก ) “ ชาตินี้ที่รักเราคงรักกันไม่ได้  เพราะว่าป๊อกเก้าของเราเจ้าเอาไปแล้ว ฉันต้องสะอี้นกล้ำกลืนแต่น้ำตานอง       ไม่อาจจะเรียกร้องให้ป๊อกเก้าเด้ง ไปได้”     ตอนหลังมารู้ว่าหน้าเสื่อสอนให้ร้อง  แกก็อุตส่าห์เอาไปร้องให้ สามีฟัง กลายเป็นสามีรู้อีกว่าตัวเองเล่นไพ่ (สามีเป็นคนไทย ) น้าฟางแก เลยซวยไปกลับมาด่าหน้าเสื่อยกใหญ่พักหลังแกก็หายๆไปประมานว่าผัวแก ไม่ให้มาเล่น แล้วก็ไม่ให้เงินใช้ พินเองไม่ได้เจอแกมาร่วม15ปีแล้วไม่รู้ว่าแกเป็นอย่างไรบ้าง อาจกลับไปอยู่ญี่ปุ่นหรือถูกยากูซ่าฆ่าตายเสียแล้วก็ไม่รู้หรือบางทีแกอาจจะ เลิกล่นแล้วก็ได้แต่ก็คงจะยากหน่อยเพราะคนเคยเล่น จะให้หยนุดเล่นก็คง ยาก ป่านนี้โยโกะคงโตเป็นสาวแล้วคนเก่าๆที่เคยเล่นกับโยโกะเวลา เห็นเด็กญี่ปุ่น หนังญี่ปุ่น หรือเด็กที่ขาวๆอ้วนจ้ำม่ำก็จะคิดถึงโยโกะเสมอ เรียกว่าแกเป็นตัวแทนของเด็กญี่ปุ่นเลยก็ว่าได้ และปัจจุบัน พิน  ก็หวังว่าแก จะได้รู้เสียทีว่าใครเป็นแม่ที่แท้จริงของแก “คนที่นี่ยังรำลึกถึงน้าฟางและโยโกะเสมอ” จากคุณ : ochita - [ 11 ม.ค. 52 12:19:28 ]

ความคิดเห็นที่ 4 มาอ่านค่ะ จากคุณ : scottie - [ 11 ม.ค. 52 20:05:31 ]

ความคิดเห็นที่ 5 ขอบคุณค่ะ คุณscottie จากคุณ : ochita - [ 11 ม.ค. 52 21:32:50 ]

ความคิดเห็นที่ 6 อ่านแล้วน่าสงสารลูกๆ แกนะ เหมือนมีบ่อนเป็นที่ทำงานและทำงานแบบ ขยันสุดๆ พวกนี้ถ้าไปทำงานจริงๆ แล้วบ้างานคงเหมือนตัวเอกในเดวิล แวปราด้า ชอบได้อารมณ์สงสารเด็ก แก้ไขเมื่อ 19 ม.ค. 52 21:12:26 จากคุณ : look4images - [ 19 ม.ค. 52 21:11:35 ]