ความคิดเห็นที่ 1 ขอบคุณมากครับ คนหัดเขียนอย่างผมขอลองดูครับกับโครงการนี้ จากคุณ : Mr.Learning - [ 12 ม.ค. 52 22:20:12 ]

ความคิดเห็นที่ 2 ตกลงว่าหนูกำลังพยายามทำอะไรแน่คะ เป็นโครงงานส่งอาจารย์ตามที่ไปสารภาพไว้ในเวปเด็กดีหรือเปล่า การลงโฆษณาผิดไปจากความเป็นจริงในที่สาธารณะนี่ผิดกฎหมายนะคะ ลบกระทู้นี้เสียเถอะ แล้วอย่าทำอย่างนี้อีก นี่อาจารย์ของหนูทราบหรือเปล่าว่าหนูโซษณาแบบนี้เกลื่อนไปหมด แถมอีเมลแบบ mass email ไปขอนิยายจากใครต่อใครตั้งไม่รู้ว่ากี่คนแล้ว จากคุณ : กุลธิดา (kdunagin) - [ 12 ม.ค. 52 22:44:28 ]

ความคิดเห็นที่ 3 ^ มันคืออะไรเหรอครับ เกิดอะไรขึ้นครับ งงๆ เพิ่งเข้ามาเจอก็นำมาบอกเพื่อนๆในห้องนี้ครับ เวบนี้เขามีอะไรกันเหรอครับ ผมว่าออกจะเป็นโครงการที่ดีนะครับ ไม่ทราบเรื่องจริงๆครับ จากคุณ : yokekung - [ 12 ม.ค. 52 22:48:21 ]

ความคิดเห็นที่ 4 น่าจะกรณีนี้มั้งคะ http://209.85.175.132/search?q=cache:EjANVxS9FowJ:www.dek-d.com/board/view.php%3Fid%3D1218898+thaibookcafe&hl=th&ct=clnk&cd=1&gl=th (ขอได้รับความขอบคุณจาก google cache  ^ ^") แก้ไขเมื่อ 13 ม.ค. 52 00:18:57 จากคุณ : จริง - [ 13 ม.ค. 52 00:18:07 ]

ความคิดเห็นที่ 5 ขอเรียนก่อนว่าไม่ได้ต้องการให้ฝ่ายไหนเสียหาย แต่ขอเตือนนักเขียนทุกท่านก่อนให้ใช้วิจารณญาณให้ดี เพราะเท่าที่ทราบ เป็นเหมือนการรับจ้างพิมพ์และจำหน่าย online .ให้มากกว่า ก่อนหน้านี้มีการตั้งกระทู้แบบหลายกระทู้ใน dek-d แต่ละกระทู้ก็ต่างชื่อกันไป และบางกระทู้ก็มีการบอกไว้ด้วยว่าตัวเองคือตัวจริงให้ส่งผลงานที่ตนเท่านั้น ไม่ได้ลงรายละเอียดที่แน่ชัด และสุดท้ายก็มีคนออกมาบอกว่าเป็น project ส่งอาจารย์ โดยคัดเรื่องมา 10 เรื่อง แล้วคัดอีกครั้งเหลือ 2 เรื่อง บางครั้งนักเขียนมือใหม่อาจจะต้องการตีพิมพ์มากเกินไป จนไม่ทันดูสำนักพิมพ์ให้ดีว่าเป็นอย่างไร รายละเอียดอื่นๆ อีกสักพักคงออกมามากกว่านี้ ยังไงก็ใจเย็นกันก่อน ดูทิศทางลมให้ดีก่อน ก่อนที่จะเสียต้นฉบับที่อุตส่าห์แต่งไป หวังดีครับ จากคุณ : urbandoctor (urbandoctor) - [ 13 ม.ค. 52 07:33:41 ]

ความคิดเห็นที่ 6 ไม่ได้มาจากคุณเจ้าของกระทู้เองหรอกหรือคะ ที่เตือนก็เพราะมีคนได้รับอีเมลจากที่นั่นเพื่อขอนิยายหลายคนค่ะ ที่แน่ๆคือนั่นไม่ใช่สำนักพิมพ์หรอกนะคะ พอมีคนถามขึ้นมา เขาก็ยอมรับตามตรงว่าเป็นโปรเจคส่งครูค่ะ ก็ระวังกันหน่อยก็แล้วกัน อย่างที่ คคห. 5 เตือน จริงๆเลยค่ะ จากคุณ : กุลธิดา (kdunagin) - [ 13 ม.ค. 52 08:56:44 ]

ความคิดเห็นที่ 7 ผมลองเข้าไปอ่านในเว็บดังกล่าวดูแล้วและมีข้อสังเกตดังนี้ครับ 1. โครงการ Blog สู่ Book นี้เป็นโครงการที่ดูเหมือนจะมีจริงตามที่เว็บไซท์ดังกล่าวได้บอกกล่าวไว้ และยังมีสปอนเซอร์เป็น True อีกด้วย ทำให้ความน่าเชื่อถือเพิ่มสูงขึ้นมาก 2. สำนักพิมพ์ไทยบุ๊ค คาเฟ่นี้มีอยู่จริงไหมต้องโทรศัพท์ไปเช็คกับเบอร์ที่เขาได้ลงในเว็บไซท์ครับว่าเป็นใคร ทำอยุ่ที่ไหน เพื่อจะได้ตรวจสอบว่าเป็นคนเดียวกับที่โพสท์ข้อความลงในบอร์ดต่าง ๆ หรือไม่ ข้อที่ผมสงสัยคือทำไมสำนักพิมพ์ดังกล่าวจึงมีแต่เบอร์โทรศัพท์มือถือ ปกติสำนักงานควรมีเบอร์โทรศัพท์ตามสายทั่วไป แต่ผมอาจคิดมากเกินไปก็ได้ 3. สำหรับคนที่เอาข้อความต่าง ๆ มาลงตามเว็บไซท์ผมมองได้ว่า 3.1 เป็นนักศึกษาที่แอบอ้างหวังเอางานคนอื่นไปลงตีพิมพ์ซะเอง โดยเขาอาจเห็นใบโฆษณาของโครงการนี้และใช้มันเป็นเหยื่อล่อให้คนมาติดแล้วก็จะได้มีงานไปตีพิมพ์ในนามของเขา แต่เมื่อทำมาก ๆ เขาจึงต้องเปลี่ยนเรื่องไปเรื่อย ๆ เมื่อมีคนจับสังเกตได้ 3.2 อาจเป็นนักศึกษาสังกัดโครงการดังกล่าวจริง ๆ แต่บกพร่องในการสื่อความหมายอาจโดยตั้งใจหรือไม่เจตนา ทำให้เกิดการเข้าใจผิดกันขึ้นมา 4. เพื่อความปลอดภัย สอบถามกับเบอร์โทรศัพท์ในหน้าเว็บไซท์ก่อนให้แน่ใจ และอย่าเพิ่งส่งต้นฉบับให้ทางเมล์กับใครทั้งสิ้นไม่ว่าคนนั้นจะอ้างตัวว่าอย่างไร บางทีรอจนถึงวันที่ 15 กุมภาพันธ์ซึ่งเป็นวันจัดงานตามที่เว็บไซท์ได้กล่าวไว้แล้วเดินทางไปร่วมงานเพื่อตรวจสอบความน่าเชื่อถือ หรือพิสูจน์ว่ามีจริงหรือไม่ ค่อยให้ต้นฉบับในวันนั้นก็ได้ หรือบางทีถ้าระแวงมากก็สอบถามให้หมด นั่นคือโทรไปถามทาง True หรือ ม.ราชภัฏจันทรเกษมเพื่อยืนยันข้อเท็จจริงก็ได้ 5. วิธีการตีพิมพ์ตามที่สำนักพิมพ์นี้กล่าวอ้างมีโอกาสที่นักเขียนจะได้เงินน้อยมาก นั่นเพราะถ้าใช้วิธีการสั่งซื้อออนไลน์ก็ต้องถามว่าคนไทยที่มีอินเตอร์เน็ตมีสักกี่คน และที่สนใจเข้าเว็บดังกล่าวมีกี่คน ทางเว็บไซท์บอกว่าจะไม่ตีพิมพ์จนกว่าจะมีคนสั่งและจะพิมพ์ให้ตามจำนวน หมายความว่าถ้าไม่มีคนสั่งซื้อเลย เรื่องของเราก็ถูกดองนานเป็นชาติได้ตามใจชอบโดยที่เราไม่มีทางได้เงินตอบแทนใด ๆ เลย แบบนี้สู้ส่งไปให้สำนักพิมพ์ที่วางจำหน่าวทั่วไปจะมีโอกาสได้เงินมากกว่าด้วยซ้ำ ถ้าคุณกุลธิดาไม่พูดขึ้นมานี่ผมคงหลวมตัวไปแล้ว ขอบคุณมากครับ แต่ผมว่าอย่าเพิ่งคิดว่านี่เป็นเรื่องหลอกลวงทั้งหมด ค่อย ๆ พิจารณาข้อมูลไป คนในวงการหนังสือก็น่าจะช่วยกันได้ ความจริงจะได้ปรากฎและไม่มีใครถูกหลอกลวงอีกครับ จากคุณ : Mr.Learning - [ 13 ม.ค. 52 10:02:10 ]

ความคิดเห็นที่ 8 แก้ไขเมื่อ 13 ม.ค. 52 10:04:13 จากคุณ : Mr.Learning - [ 13 ม.ค. 52 10:02:43 ]

ความคิดเห็นที่ 9 ลงซ้ำขออภัยครับ เน็ตมันช้าเลยกดซ้ำไปสามทีแนะ แก้ไขเมื่อ 13 ม.ค. 52 10:04:46 จากคุณ : Mr.Learning - [ 13 ม.ค. 52 10:03:13 ]

ความคิดเห็นที่ 10 อืมม์ จากคุณ : tiki_ทิกิ - [ 13 ม.ค. 52 20:56:29 ]

ความคิดเห็นที่ 11 เห็นที่เด็กดีเหมือนกันค่ะ จากคุณ : อิมาอิซัง - [ 13 ม.ค. 52 22:26:32 ]

ความคิดเห็นที่ 12 ไม่ทราบเรื่องเลยครับ ไปเจอก็เลยเอามาฝากกันครับ ผมได้รับอีเมล์จาก macdd ที่สมัครรับข่าวสารน่ะครับ แล้วก็ลิงค์มาครับ ผมไม่ได้รู้เห็นและเกี่ยวข้องเลยนะครับ เข้ามาบอกเฉยๆครับ จากคุณ : yokekung - [ 13 ม.ค. 52 23:04:32 ]

ความคิดเห็นที่ 13 สวัสดีครับ ขอชี้แจงเรื่องราวเหล่านี้หน่อยหนึ่ง ในฐานะก็เป็นอาจารย์ที่สั่งงานกับนักเรียนเหล่านี้ไปกับมือ ยอมรับว่าข้อความผิดเพี้ยนไปจากที่ผมได้สั่งงานไปเยอะมากครับ โจทย์ผมก็คือ 1. นักเรียนคลาสนี้ต้องเรียนวิชาการออกแบบงานสิงพ์พิมพ์ ซึ่งผมก็ได้สั่งให้ไปทำพ็อกเก็ตบุคกันมาคนละเล่ม ตามคำสั่งเพื่อให้นักศึกษาได้ลองจัดหน้างานจริงๆ 2. ผมได้ไปดีลกับสำนักพิมพ์ ThaiBookCafe.com ว่า เอ้อ งั้นก็ลองให้นักศึกษาเค้าได้ลองติดต่อนักเขียนโยตรงเพื่อขออนุญาตจากเข้าของต้นฉบับให้เป็นกิจลักษณะ ก่อนจะนำมาจัดหน้าจริงๆ และให้อธิบายให้เข้าใจว่าจะเอาไปทำอะไร 3. ก็ไหนๆ จัดหน้าแล้ว ถ้านักเขียนอยากจะลองเอาไปขายผ่านเว็บ ก็ลองดูก็ได้ ก็ได้ประสานกับ ThaiBookCafe.com เค้าก็ยินดี ผมก็เลยคิดว่าไม่น่าจะมีปัญหาอะไร แต่สุดท้าย มันก็กลายเป็นความเข้าใจผิดบายปลายมาขนาดหนัก วันนี้ผมก็ได้บอกกล่าวกับนักเรียนในคลาสแล้วว่าทำไม่ถูก และการโพสข้อความจำนวนเยอะๆแบบนั้นมันผิดมารยาทมากๆ และทางนักเขียนกับ ThaiBookCafe.com เค้าจะเสียหาย ซึ่งผมเองก็คงต้องใช้กระทู้นี้มากล่าวชี้แจง และขออภัยในความผิดพลาดในการสื่อสารในครั้งนี้ อย่างไรก็ดี เจตนาของ ThaiBookCafe.com นั้นผมเรียนตรงๆว่าไม่มีอะไรมากมายและซับซ้อน ทางสำนักพิมพ์เค้าก็ทำตามแนวทางเค้า หลายๆอย่างผมก็เห็นว่าเค้าทำดี ก็อยากสนับสนุน ผมเองก็ส่งเรื่องไปตีพิมพ์ และได้หนังไมค์ไปให้นักเขียนหลายๆท่านที่ผมได้นั่งอ่านเรื่องราวดีๆ หลายเรื่องในบอร์ดนี้เช่นกันครับ ส่วนระบบของ ThaiBookCafe.com ก็คงไม่อธิบายในกระทู้นี้เยอะ เพราะในเว็บเค้าก็ได้ชี้แจงไว้หมดแล้ว และขอย้ำว่า "นักเขียน ไม่มีค่าใช้จ่ายอะไรใดๆทั้งสิ้น" สำหรับการเข้าร่วมโปรเจ็คนี้ครับ จากใจอาจารย์ผู้เป็นต้นเหตุของเหตุการณ์นี้ครับ อาจารย์โอม / วิชาการออกแบบสิ่งพิมพ์ ม.ราชภัฏจัทรเกษม จากคุณ : อ โอมเอง (iconmac) - [ 14 ม.ค. 52 00:11:37 ]

ความคิดเห็นที่ 14 เพ่ิมเติมอีกนิด ในการสั่งเลือกต้นฉบับนั้น ผมสั่งให้นักเรียนได้อ่านเนื้อหาของเรื่องนั้นๆให้ดี อ่านให้จบและติดตามผลงานที่คิดว่าน่าสนใจและเมล์ไปเชิญชวนเป็นการส่วนตัว ย้ำว่า "เมล์เป็นการส่วนตัว" แต่...ก็อย่างที่เห็นละครับ โพสกันซะสนั่นเมือง ซึ่งก็ผลเป็นอย่างที่เห็นละครับ อย่างไรก็ดี ผมขอออกตัวและรับผิดชอบเรื่องนี้แต่เพียงผู้เดียวครับ อย่าได้ไปลากเอา ThaiBookCafe.com เข้าไปเกี่ยวข้องเลย ตอนนี้เองแค่งานที่นักเขียนส่งๆกันมา เค้าก็จัดหน้ากันไม่ทันแล้วครับ มีอีกเป็นสิบๆเรื่อง ทีมงานเค้าตั้งใจจริงครับ อ โอมเอง(อีกที) จากคุณ : อ โอมเอง (iconmac) - [ 14 ม.ค. 52 00:15:07 ]

ความคิดเห็นที่ 15 ถึงคุณ Mr.Learning การสังเกตุและตั้งคำถามหลายๆคำถามและหลายๆคำตอบที่ถามและตอบในความคิดเห็นที่ 7 นั้น ก็มีหลายอย่างคลาดเคลื่อนตามที่คุณ Mr.Learning บอกล่าวไว้ว่านี่คือการตั้งข้อสังเกตุ ผมขอชี้แจงเท่าที่ผมควรจะตอบได้ในฐานะที่ลูกศิษทำให้เกิดความเข้าใจผิดนะครับ 1. โครงนี้นี้ จัดโดย ThaiBookCafe.com และมี True แผนก True Life เป็นผู้ร่วมสนับสนุนครับ 2. เบอร์โทรศัพท์ อีเมล์ มีให้ที่หน้าเว็บเค้าอยู่แล้ว และมีคนรับโทรศัพทตลอดเวลาทำการ จันทร์ - ศุกร์ ตั้งแต่ 9.00 - 17.00 น. ครับ ที่มีแต่เบอร์มือถือนั้นก็เพื่อความสะดวกครับ และติดต่อได้ง่ายรวดเร็ว ส่วนเบอร์ออฟิสก็มีครับ บริษัท อยู่พัฒนาการ อาคารไทรงค์ ตามที่ลงไว้ที่หน้าเว็บเค้าอ่ะนะครับ 3. ข้อนี้คุณ Mr.Learning เข้าใจถูกแล้วละครับ มันเป็นความมักง่ายของนักเรียนในคลาสนี้เอง วันนี้ผมได้ตำหนิติเตียนไปเยอะพอสมควรครับ ซึ่งนักเขียนก็เข้าใจและตระหนักดีว่าตนเองผิดและบกพร่องในจุดไหน 4. ข้อนี้ก็เห็นด้วยกับ Mr.Learning อ่ะนะครับ เพื่อความสบายใจ ก็ลองติดต่อน้องๆใน ThaiBookCafe ตามเบอร์ที่ให้ไปอ่ะนะครับ 5. ผมว่าไม่จริงทั้งหมดอ่ะนะครับ จะมีนักเขียนกี่คนที่ได้พิจรณาในระบบการสำนักพิมพ์ทั่วไป หนังสือขายไม่ออกค้างอยู่ในสต็อกเป็นจำนวนมาก และหลายต่อหลายเล่มถูกแปลสภาพเป็นขายโหลชั่งกิโล จริงๆเรื่องนี้ผมเองได้ทำวิจัยไว้เยอะ และจะเอาผลวิจัยไปบรรยายในงานวันที่ 15 นี้ด้วย ก็ฝากเรียนเชิญคุณ Mr.Learning ลองมาฟังข้อมูลอีกด้านเพื่อประกอบการพิจรณา อัตราส่วนนักเขียนได้ตีพิมพ์จากการส่งต้นฉบับไปพิจรณาคิดเป็นไม่ถึง 1:100 ครับ เรียนย้ำเลย ยิ่งถ้าเป็นนักเขียนหน้าหใหม่ โอกาสยิ่งน้อยไปกว่านั้นอีก ในระบบนี้ ผมเห็นว่ามันเป็นทางเลือก และนักเขียนหน้าใหม่ก็จะได้มีสนามเล็กๆของตัวเอง ไว้ให้ได้สร้างผลงาน ขายออก ขายไม่ออก ผู้อ่านเป็นคนตัดสิน นักเขียนขายได้เขาก็ได้ส่วนแบ่งไป มากน้อยแล้วแต่ความนิยม อย่างไรก็ดี ระบบขายผ่านเว็บก็ยังใหม่สำหรับเมืองไทย แต่เราก็ไม่ควรมองข้ามไป หลายๆสำนักพิมพ์ตอนนี้หันมาขายออนไลน์กันมาก และยอดขายออนไลน์บางเว็บแซงหน้ายอดขายหน้าร้านจริงไปหลายเล่มแล้วครับ ย้ำว่าผมมีตัวเลข วิจัย สถิติเรื่องนี้ ใครรับความเสี่ยง นักเขียน สำนักพิมพ์ คนอ่าน ? ผมตอบได้เลย ถ้าโมเดลแบบนี้จริงๆ ผมตอบได้เลยว่าสำนักพิมพ์ เค้ามีต้นทุนเรื่องค่าทำอาร์ทเวิร์ค การทำเว็บ การทำการตลาด นักเขียนเองถ้าขายงานไม่ได้ ก็ยังมีต้นฉบับพร้อมซื้อออนไลน์ไว้ตลอด ต่างกับหน้าร้านที่พอขายไม่ได้ หนังสือจะถูกเก็บเข้า "โกดัง" และเตรียมส่งคืนภายในเวลา 3 เดือนนะครับ และหลังจากนั้นก็จะส่งคืนสำนักพิมพ์ เพื่อไปขายลดราคา และถ้ายังขายไม่ได้อีก ก็จะเข้าสู่กระบวนการ "ชั่งกิโลขาย" .... อยากเรียนเชิญคุณ Mr.Learning มาร่วมฟังกันด้วยใจจริงครับ ผมจะได้ลองแชร์ข้อมูล และวงจร สายส่ง สำนักพิมพ์ การคัดเลือกต้นฉบับ และเรื่องอื่นๆในแวดวงนี้กันครับ เขียนไปเขียนมาชักเยอะ เอาเป็นว่าก็ถ้าคุณ Mr.Learning ยังคาใจประเด็นไหนก็โพสทิ้งไว้ทีนี่ หรือหลังไมค์ก็ได้นะครับ ยินดีแลกเปลี่ยนความคิดเห็นกันเสมอครับ แก้ไขเมื่อ 14 ม.ค. 52 01:05:10 แก้ไขเมื่อ 14 ม.ค. 52 00:43:41 จากคุณ : อ โอม(อีกทีเหอะ) (iconmac) - [ 14 ม.ค. 52 00:38:02 ]

ความคิดเห็นที่ 16 ดิฉันได้รับข้อความที่โพสต์ใน Bloggang เหมือนกันค่ะ เป็นนิยายหนึ่งเรื่องและเรื่องสั้นอีกหนึ่งเรื่อง ซึ่งเข้าใจว่ามาจากคนละคนกัน แต่บอกว่ามาจากสำนักพิมพ์เดียวกัน ตอนอ่านจึงทำให้สงสัยอยู่ เลยไม่ได้ติดต่อกลับไปทั้งที่สนใจ ได้อ่านข้อความจากอาจารย์แล้วสบายใจขึ้นค่ะ ^^ แต่ยังสงสัยอีกข้อคือ ดิฉันไม่แน่ใจว่าข้อความที่โพสต์ใน Bloggang ดิฉัน เป็นนักศึกษาหรือมาจากทีมงานของ ThaiBookCafe ซึ่งดิฉันคิดว่า หากเป็นนักศึกษาโพสต์ ควรจะบอกว่ามาจากโครงการอะไร ไม่น่าใช้คำว่าเป็นคนของสำนักพิมพ์นะคะ ^^ ป.ล.1 ข้อความย่อหน้าสุดท้าย ขออภัยทางอาจารย์และสำนักพิมพ์ล่วงหน้านะคะ หากดิฉันเข้าใจผิดเอง   แก้ไขเมื่อ 14 ม.ค. 52 02:20:32 แก้ไขเมื่อ 14 ม.ค. 52 00:51:31 จากคุณ : ratta - [ 14 ม.ค. 52 00:48:17 ]

ความคิดเห็นที่ 17 สวัสดีคุณ ratta ผมคิดว่าจะยกเลิกให้นักเรียนติดต่อไปแล้วละครับ ปล่อยให้สำนักพิมพ์เค้าประสานไปตามเรื่องของเค้าดีกว่า เพราะข้อความมันผิดเพี้ยนไปจากที่ผมได้สั่งงานไว้เยอะมากๆ ซึ่งก็ยอมรับอีกทีละครับว่ามันผิดพลาดที่ผมเองที่ประมาทไปว่านักเรียนผมน่าจะเข้าไปได้ เพราะผมย้ำเยอะมากๆ ว่า "ให้ส่งข้อความส่วนตัว และแนะนำตัวให้ชัดเจนว่าเราเป็นใคร จะทำอะไร" อย่างตรงไปตรงมาที่สุด และถ้านักเขียนท่านใดสงสัยประการใด ก็ให้เบอร์ของสำนักพิมพ์เพื่อคุยรายละเอียดลึกๆ อย่างไรก็ดีคุณ ratta หรือเพื่อนๆในนี้ที่สนใจ ก็ลองติดต่อไปทางสำนักพิมพ์เค้าโดยตรงเลยก็ได้นะครับ สะดวกดี เพราะผมเองก็ไม่ทราบได้เหมือนกันว่านักเรียนผมไปโพสไว้กี่ที่บ้าง เท่าที่ทราบเยอะมากกกกก จนผมปวดหัวไปหมดแล้ว ฮ่าๆๆ เอ้อ ผมเองก็มีตำราเรียนที่เขียนๆไว้เยอะ ก็จะส่งเข้าสำนักพิมพ์นี้เหมือนกันครับ เพราะเทอมๆหนึ่งมีนักเรียน 40-50 คน ด้วยระบบนี้ ผมสั่งหนังสือแค่ตามจำนวนที่ต้องการ เพื่อเอาไปใช้งานได้ตามที่ต้องการ สะดวกสำหรับผมมาก เพราะจะให้ผมพิมพ์หนังสือเป็นพันๆเล่ม เพื่อมาให้นักเรียนใช้แค่ไม่กี่เล่ม(โรงพิมพ์ทั่วไปต้องสั่งขั้นต่ำเป็นพันเล่ม) ก็คงไม่ไหว ใช้เท่าไหร่ พิมพ์เท่านั้น ผมชอบตรงนี้ละครับ ปล. วันงานวันที่ 15 ถ้าว่างก็มาฟังเสวนากันได้นะครับ แก้ไขเมื่อ 14 ม.ค. 52 01:03:04 แก้ไขเมื่อ 14 ม.ค. 52 00:58:42 จากคุณ : อ โอม(อีกทีละกันเอ้า) (iconmac) - [ 14 ม.ค. 52 00:58:11 ]

ความคิดเห็นที่ 18 เป็นอย่างนี้เองหรอกหรือคะ ThaiBookCafe ก็เลยถูกหางเลขไปด้วย คนรู้จักบอกว่ามีคนอีเมลไปขอเรื่องของเขา ในอีเมลนั้นมีอีเมลของใครต่อใครเยอะแยะเลยค่ะ คือส่งแบบ mass mail ไปทีเป็นสิบๆคนเลยเพื่อขอเรื่องโดยอ้างว่ามาจาก ThaiBookCafe ก็เลยพากันงงไปตามๆกัน จากคุณ : กุลธิดา (kdunagin) - [ 14 ม.ค. 52 02:03:24 ]

ความคิดเห็นที่ 19 เสียดายจังครับ ที่วันที่ 15 ก.พ. ผมไม่ได้อยู่กรุงเทพฯ อยากจะไปร่วมฟังให้ หายสงสัยในหลายประเด็นเหมือนกัน เพราะผมเองก็เป็นคนหนึ่งที่ได้รับหลัง ไมค์จากคุณโอม (iconmac) เมื่อวันที่ 2 พ.ย. เรื่อง thaibookcafe เหมือนกัน ผมได้กดเว็บที่ให้มาเข้าไปดูตั้งแต่ตอนนั้นแล้วนะครับ แต่ก็ไม่ได้คิดจะติดต่อ เพิ่มเติม เพราะอ่านดูแล้วก็ยังไม่เข้าใจในหลายประเด็น ถ้าจะบอกว่านี่คือทาง เลือกใหม่ของการ "ได้ตีพิมพ์" หนังสือเพื่อขาย ผมก็เข้าใจว่ามันเป็นทางเลือก ใหม่ได้จริงๆ  แต่ถ้าจะให้ผมเรียกว่าเป็นสำนักพิมพ์ ผมก็ยังไม่สะดวกใจนัก เพราะอ่านดูแล้ว มันเหมือนกับร้านรับจ้างพิมพ์ด้วยระบบ Print on Demand (แบบเดียวกับ FastBook) ผสมกับร้านขายหนังสือออนไลน์ แต่กลับจ่ายค่า ตอบแทนเป็นเปอร์เซนต์แบบสำนักพิมพ์ ซึ่งผมงงมาก สำหรับเพื่อนท่านอื่นที่ยังไม่ได้ค้นข้อมูลละเอียด ผมขออธิบาย เรื่องความแตกต่างระหว่างการให้สำนักพิมพ์เช่าลิขสิทธิ์ไปจัดพิมพ์หนังสือขาย กับการสั่งพิมพ์เองด้วยระบบ Print on Demand (พิมพ์เองขายเองแบบหนังสือ ทำมือ)  ถ้าตรงไหนที่ผมเข้าใจคลาดเคลื่อนไป ก็รบกวนเพื่อนที่ทราบในเรื่องนั้น ช่วยแก้ไขท้วงติงด้วยนะครับ (1) แบบสำนักพิมพ์ - สำนักพิมพ์เป็นผู้ดำเนินการผลิตทั้งหมด รวมถึงการจัดหา ช่องทางจัดจำหน่าย (ผ่านสายส่งหรือดีลกับร้านหนังสือโดยตรง)  นักเขียนเป็น ผู้เขียนต้นฉบับ สำนักพิมพ์จะมีบรรณาธิการเพื่อตรวจทานต้นฉบับ และประสาน งานกับการจัดรูปเล่ม อาร์ตเวิร์ค ปก ข้อมูลบรรณานุกรม รวมไปถึงขั้นการจัด พิมพ์ ได้แก่การจัดทำเพลต เลือกกระดาษ ติดต่อโรงพิมพ์ คำนวณต้นทุน จน หนังสือออกมาเป็นเล่มจำนวนหลายพันเล่ม  เสร็จแล้วส่วนงานด้านจัดจำหน่าย จะเป็นผู้รับผิดชอบกระจายหนังสือเหล่านี้สู่ร้านค้า อาจจะผ่านระบบสายส่ง หรือ ไปเจรจากับร้านหนังสือโดยตรง เอาปกไปให้เขาดู ถ้าเขาพอใจเขาก็สั่งซื้อ ค่าตอบแทนของนักเขียนมักจะคิดเป็นเปอร์เซนต์ เมื่อก่อนนิยมคิดเป็นเปอร์เซนต์ จากมูลค่าของการจัดพิมพ์  คือ ราคาปก คูณ จำนวนพิมพ์  ตัวเลขเปอร์เซนต์จะ ประมาณ 10% บวกลบนิดหน่อย เช่น อาจจะเริ่มต้นที่ 8 หรือถ้าเป็นนักเขียนดัง ขายดีมาก อาจจะเพิ่มขึ้นเป็น 12 - 15 ก็ได้ แล้วแต่ข้อสัญญา ตัวอย่างเช่น หนังสือราคา 120 บาท พิมพ์ 3,000 เล่ม คิดเป็นมูลค่า 360,000 บาท ถ้านักเขียนตกลงทำสัญญาไว้ที่ 8% จะได้รับค่าตอบแทน 28,800 บาท แต่หลังๆ นี่มีสำนักพิมพ์ใหม่เกิดขึ้นมาก บางสำนักพิมพ์จะแบ่งจำนวนเงินนี้ออก เป็นสองส่วน คือส่วนหนึ่งจ่ายเมื่อจัดพิมพ์ แต่อีกส่วนหนึ่งจะจ่ายเมื่อเกิดการขาย นั่นคือ ครึ่งแรก คิดจากมูลค่าการพิมพ์เหมือนแบบแรก แต่ครึ่งหลัง นักเขียนจะ ได้รับก็ต่อเมื่อหนังสือขายได้ตามเป้าที่สัญญากำหนดไว้  กรณีแบบนี้ ถ้าตัวเลข ทุกอย่างเท่ากัน นักเขียนจะได้รับผลตอบแทนน้อยกว่าแบบแรก เพราะต้องร่วมรับ ภาระความเสี่ยงที่หนังสือขายไม่หมดด้วย  (ในขณะที่แบบแรก สำนักพิมพ์เป็นผู้ รับภาระนั้นไว้ และคำนวณความเสี่ยงรวมไว้ในการคิดเปอร์เซนต์นักเขียนแล้ว) นอกจากนี้ บางสำนักพิมพ์ยังอาจคิดค่าตอบแทนแบบเหมาจ่าย เช่น เล่มขนาดนี้ คิดเป็น 30,000 บาทถ้วนๆ เป็นต้น ที่ตัวเลขเปอร์เซนต์นักเขียนต่ำ เพราะการขายหนังสือในระบบร้านหนังสือนี้ มีต้น ทุนที่สูงมาก  เปอร์เซนต์ที่ถูกหักจากร้านขายหรือสายส่งอาจจะสูงถึง 40 - 50% ของราคาปกทีเดียว  และการส่งหนังสือเข้าโรงพิมพ์แต่ละครั้งก็ต้องเสียค่าพิมพ์ ราวหลักแสน เพราะต้องพิมพ์เป็นจำนวนมากถึงจะคุ้มต้นทุนและมีจำนวนหนังสือ พอที่จะส่งตามร้าน  การพิมพ์ในระบบนี้จึงมีความเสี่ยงที่หนังสือขายไม่หมดติด มาด้วยมาก (ร้านนี้ขายดีหนังสือไม่พอ แต่อีกร้านขายไม่ได้ ก็ไม่ใช่ว่าหนังสือจะ กระโดดจากร้านที่เหลือไปหาร้านที่ขาดได้เอง) สำนักพิมพ์ก็ต้องรับภาระความ เสี่ยงนี้ด้วย  เพราะทรัพย์สินคือหนังสือทั้ง 3,000 เล่มที่กองอยู่นั้น เป็นสมบัติที่ สำนักพิมพ์เอาเงินมากองจมเอาไว้ (2) ระบบ Print on Demand - เป็นคนละเรื่องกับการส่งสำนักพิมพ์เลยทีเดียว ให้นึกภาพไปจ้างร้านถ่ายเอกสารให้เอาวิทยานิพนธ์ (หรือรายงาน) ของเราหนึ่ง ต้นฉบับ ไปทำเป็นก๊อปปี้จำนวน 20 เล่มส่งมหาวิทยาลัย มอบให้อาจารย์และ แจกเพื่อน  หรือก๊อปปี้จำนวน 200 เล่ม เพื่อแจกเพื่อนในชั้นเรียนประกอบการ นำเสนอหน้าชั้น ในระบบนี้ ทรัพย์สินทุกเล่มที่พิมพ์มา เป็นของผู้ว่าจ้างทั้งหมด ผู้รับจ้างเป็นเพียง "โรงพิมพ์" ผู้ว่าจ้างจ่ายค่าพิมพ์ (รวมค่ากระดาษ เข้าเล่ม ฯลฯ) แล้วก็มาเอาไป ถ้านักเขียนทำเอง (แบบหนังสือทำมือ) นักเขียนก็ต้องตรวจทานงานของตัวเอง จัดหน้าเอง ทำปกเอง (หรือถ้าทำไม่เป็นก็จ้างคนอื่นทำ) แล้วเอาไฟล์ทั้งหมดส่ง ให้ร้านพิมพ์ แบบเดียวกับที่ บ.ก. สำนักพิมพ์ส่งให้โรงพิมพ์  พอพิมพ์เสร็จก็ไปรับ มา จ่ายตังค์ (เหมือนเวลาไปรับงานจากร้านถ่ายเอกสาร) แล้วเอาหนังสือทั้งกอง นั้น (เช่น 20 เล่ม 100 เล่ม 500 เล่ม ก็ว่ากันไป) มาแจกจ่ายเอง ไม่ว่าจะให้ฟรี หรือขายตามงานหนังสือทำมือ หรือฝากขาย นักเขียนที่พิมพ์เองขายเองด้วยระบบนี้ จะได้เปรียบการส่งโรงพิมพ์ในระบบปกติ คือไม่ต้องพิมพ์ทีละหลายพันเล่ม ไม่ต้องเสียค่าพิมพ์เป็นแสนๆ  จะพิมพ์กี่เล่มก็ ได้ (on demand - ตามแต่ต้องการ) ถ้าหมดก็ค่อยมาพิมพ์เพิ่ม ใช้เวลาไม่กี่วัน จ่ายค่าพิมพ์เฉพาะจำนวนเล่มที่พิมพ์ ไม่ต้องจ่ายค่าเพลต (เล่มละหลายหมื่นมั้ง ครับ ไม่เคยไปจ้างเองซักที) ทำให้ไม่มีเงินจม ไม่ต้องดูแลรักษาสต๊อก และเนื่องจากในระบบนี้ หนังสือเป็นทรัพย์สินของผู้จ้าง และผู้จ้างขายเอง ดังนั้น นักเขียนจะตั้งราคาหนังสือเท่าไหร่ก็ได้ รับผิดชอบต้นทุนการขนส่งไปวางขาย เอาเอง เช่น ต้นทุนการพิมพ์หนังสือ 100 บาท ตอนขาย อาจจะตั้งราคา 160 และลดเหลือ 140 ก็ยังได้ ไอ้ที่เกินมา 40 - 60 นั้น จะรวมทั้งค่าเขียน (ค่าต้น ฉบับ) ค่าจัดหน้า ประสานงานร้านพิมพ์ ขนส่ง วางขาย (เช่นนั่งขายเอง ก็มีค่า เวลาค่าแรงงานตรงนี้) รวมหมดในยอดเดียว รายได้จากการพิมพ์เองขายเอง จะไม่เป็นก้อนเหมือนกับการส่งสำนักพิมพ์ จะมา ทีละเล็กละน้อยตามแต่ขายได้ และในรายได้นั้น จะไม่ใช่ค่าเขียนอย่างเดียว แต่ รวมถึงค่าแรงอื่นๆ ที่สำนักพิมพ์เขาทำให้ แต่ก็มีข้อดีคือ เราได้เองคนเดียวเต็ม เม็ดเต็มหน่วยจากราคาขายต่อเล่ม ข้อจำกัดอีกอย่างเท่าที่เห็นคือ หนังสือทำมือที่พิมพ์แบบนี้มักจะมีราคาสูง เพราะ ค่าพิมพ์ Print on Demand นี้จะไล่เลี่ยกับการถ่ายเอกสาร ไม่ถูกนัก ถ้าหนังสือ มีจำนวนหน้ามากๆ คูณเข้าไปแล้วก็หลายตังค์อยู่  เคยได้ยินว่านิยายขนาดความ ยาวปานกลาง ราคาขายอาจจะเล่มละ 300 บาท แพงกว่าหนังสือที่สำนักพิมพ์ ขาย จึงอาจทำให้ขายยากกว่าได้ ผมเห็นลิ้งก์ยี่ห้อหนึ่งในกระทู้ห้องสมุดที่ถามเรื่องพิมพ์แมกกาซีน ขอเอามาแปะ เป็นตัวอย่างนะครับ ผมไม่ได้รู้จักร้านนี้เลย (ที่จริงไม่รู้จักเลยซักร้าน) เคยเห็น ลิ้งก์จากพันทิปที่แหละหลายครั้งแล้ว แต่ไม่เคยจำได้ซักที เอามาลงเพื่อให้เห็น รายละเอียดเปรียบเทียบเฉยๆ http://www.fast-books.com/ แหะๆ ยาวจัด ต่อข้างล่างครับ จากคุณ : คุณพีทคุง (พิธันดร) - [ 14 ม.ค. 52 08:28:27 ]

ความคิดเห็นที่ 20 ต่อจาก คคห 19 ครับ ทีนี้พอได้รับลิ้งก์ thaibookcafe จากคุณโอม iconmac ผมอ่านดูแล้ว ความรู้สึกของผมมันครึ่งๆ กลางๆ ระหว่างสองระบบข้างต้น  คือถ้าว่าในส่วนของ การ "พิมพ์เล่ม" แล้ว เหมือนระบบ Print on Demand มาก คือคนเขียนส่งต้น ฉบับงานเขียน แล้ว thaibookcafe เอามาพิมพ์เป็นรูปเล่มตามจำนวนน้อยๆ ไม่ ต้องทำเพลตสั่งพิมพ์ทีละเป็นพันๆ  ส่วนที่เพิ่มขึ้นมาจากร้าน Print on Demand คือ หนังสือที่พิมพ์ขึ้นมานี้ thaibookcafe เปิดหน้าเว็บขายเอง นักเขียนไม่ต้อง มารับหนังสือไปขาย ไม่ต้องจ่ายค่าพิมพ์ แต่รอรับ "ส่วนแบ่ง" จากการขายแต่ละ เล่ม ซึ่งตรงนี้จะว่าคล้ายสำนักพิมพ์ก็ไม่เชิงอีก เพราะในกรณีของสำนักพิมพ์ส่วน ใหญ่ นักเขียนได้รับเงินก้อนจากลิขสิทธิ์ในการจัดพิมพ์ ไม่ใช่ส่วนแบ่งจากการ ขาย แม้เวลาพูดเป็น "เปอร์เซนต์" แล้ว มันจะฟังดูคล้ายๆ กันก็ตาม ถ้าว่าในแง่ของ business model ผมก็เห็นคล้อยตามที่คุณโอมอธิบายมาว่า มัน น่าสนใจในแง่ของกรณีศึกษาทางธุรกิจ และเป็นไอเดียการลดทอนขั้นตอนด้าน logistics ที่มีต้นทุนสูง (เช่น การขนไปขนมา การเก็บรักษาสต๊อค การกระจาย สินค้า) ได้อย่างน่าจะมีประสิทธิภาพทีเดียว  โมเดลนี้ทำให้ผู้ซื้อสั่งตรงกับ "ร้าน" และเมื่อได้รับออเดอร์ "ร้าน" ก็ค่อยปริ๊นต์ (ออนดีมานด์) ตามจำนวนน้อยๆ ใน แต่ละงวด (ระยะเวลาเท่าไหร่ก็ว่าไป) แล้วส่งตรงโดยไม่ต้องเช่าพื้นที่วางแผง พอรวบรวมเงิน "ส่วนแบ่ง" ได้ในแต่ละงวด (เว็บบอกว่าเป็นรายเดือน) ก็ค่อยส่ง ให้นักเขียนแต่ละคนไปตามตัวเลขบัญชี  เรียกว่าเป็นโมเดลที่กระชับดีทีเดียว แต่ในฐานะคนเขียนงาน ผมก็ยังเรียกโมเดลนี้ว่าสำนักพิมพ์ได้ไม่เต็มปากเท่าไหร่ ครับ เหมือนเป็นร้านขายหนังสือที่พิมพ์เล่มเอง และนักเขียนไปอาศัยผูกปิ่นโต ด้วย เหมือนกับหนังสือทำมือทุกอย่าง เพียงแต่นักเขียนไม่ต้องวิ่งติดต่อจ้างพิมพ์ หรือขายเอง มีคนทำให้ และนักเขียนก็ได้ส่วนแบ่ง 10% สำหรับแต่ละเล่มที่ขาย ได้ ส่วนที่เหลือก็เป็นค่าจ้างให้กับร้านที่ช่วยวิ่งติดต่อ (สั่งพิมพ์, ทำเว็บขาย, จัด ส่งหนังสือ, ทำบัญชี, ฯลฯ) ในขณะที่ระบบนี้น่าจะมีประสิทธิภาพและลดต้นทุนในขั้นตอนต่างๆ ได้มาก แต่ก็เป็นระบบที่ต้องอาศัยความไว้เนื้อเชื่อใจกันระหว่างนักเขียนกับร้าน พิมพ์มากด้วย เพราะการสั่งซื้อผ่านเว็บนั้น นักเขียนไม่เห็น ไม่มีทางรู้ได้เลยว่า จริงๆ แล้วมียอดสั่งเข้ามาเท่าไหร่ ตัวเลขที่ร้านแจ้งมานั้น ตรงตามความเป็นจริง หรือไม่ หรือเป็นตัวเลขที่ถูกแก้ไขแล้ว การส่งงานให้สำนักพิมพ์ที่จ่ายเป็นก้อน นักเขียนจะไม่ต้องกังวลกับปัญหานี้นัก เพราะในการพิมพ์รอบแรกไม่ว่าจะขายได้เท่าไหร่ นักเขียนก็ได้รับค่าตอบแทน เท่าเดิม  ปัญหานี้จะเริ่มน่ากังวลเมื่อหนังสือขายดี มีการพิมพ์ซ้ำครั้งที่สองที่สาม แต่สำนักพิมพ์ที่ไม่ซื่อสัตย์ก็อาจจะไม่แจ้งนักเขียน และไม่ยอมจ่ายค่าตอบแทน จากการพิมพ์ซ้ำให้ สำหรับตัวสำนักพิมพ์เอง ในแต่ละเดือนจะได้รับตัวเลขแจ้งยอดการขายจากสาย ส่งหรือร้านหนังสือ ซึ่งอาจจะไม่ใช่ตัวเลขจริงเหมือนกัน (เพราะถ้าแจ้งยอดว่า ขายได้ก็จะต้องจ่ายเงิน บางทีบางร้านอาจจะต้องการเก็บเงินไว้หมุนก่อน ไม่แจ้ง ยอดตามจริง)  แต่ถึงที่สุดเมื่อหมดสัญญาสิ้นปี สายส่งก็ต้องเก็บหนังสือคืน ตัว เลขที่เคยแจ้งไม่ตรงเอาไว้ ก็จะต้องมาเคลียร์กันในเดือนสุดท้ายจนครบตามยอด จำนวนเล่มที่ไม่คืนอยู่ดี  สำนักพิมพ์จึงมีโอกาสได้รับเงินช้ากว่าการขายได้จริง แต่เมื่อหมดสัญญากับผู้จำหน่ายแล้ว ก็ยังได้รับเต็มจำนวน ที่เหลือก็เก็บหนังสือ คืนมา จะเอามาลดแลกแจกแถมในงานหนังสือหรืออะไรก็ว่าไป กลับมาที่ระบบ thaibookcafe นี้ ผมยังมองไม่เห็นว่าจะตัดปัญหาข้อกังวลนี้ได้ อย่างไร นอกจากจะอาศัยความไว้เนื้อเชื่อใจกันอย่างเดียว อีกประเด็นหนึ่งที่ผมยังสงสัย คือเรื่องสัญญาและระยะเวลา  ค้นดูในเว็บของ thaibookcafe แล้วยังหาไม่เจอว่ารูปแบบการทำสัญญาเป็นอย่างไร และมีระยะ เวลาแค่ไหน  ถ้าวันหนึ่งนักเขียนตัดสินใจว่าช่องทางนี้ไม่เวิร์ค ต้องการเปลี่ยน ไปพิมพ์เล่มแบบอื่น ขายด้วยช่องทางอื่น จะแจ้งให้ thaibookcafe ยุติการรับ ออเดอร์ของหนังสือเล่มนั้น เลิกขายหนังสือเล่มนั้นได้หรือไม่ หรือเมื่อส่งงาน ไปแล้ว thaibookcafe จะขายตลอดไป นักเขียนไม่มีสิทธิ์ถอดหนังสือออกจาก ร้านของ thaibookcafe อีก ผมเจอเพียงข้อความในหน้าโครงงาน Blog สู่ Book ที่กำหนดเกณฑ์การส่งต้น ฉบับไว้ว่า 3. ผู้ผ่านการคัดเลือกยินดีจะให้ ThaiBookCafe เป็นผู้ตีพิมพ์และจัดจำหน่ายแต่ เพียงผู้เดียว ก็ยังไม่ชัดเจนว่าระยะเวลานานแค่ไหน ถึงเมื่อไหร่  ถ้าเป็นสำนักพิมพ์ที่ทำสัญญา เช่าลิขสิทธิ์ ได้ยินว่าปัจจุบันนี้นิยมทำสัญญากันในระยะเวลา 5 ปี เมื่อหมด สัญญาแล้ว นักเขียนจะไปทำสัญญาให้สิทธิ์ใครจัดพิมพ์ขายอีกก็ย่อมได้ ไม่ต้อง ผูกมัดกับสำนักพิมพ์เดียวไปตลอดชีวิต อ่านโครงงาน Blog สู่ Book แล้วก็แอบมีสงสัยอีกนิด ว่ามันต่างจากการส่งต้น ฉบับกับ thaibookcafe กรณีทั่วไปยังไงในสาระสำคัญ เท่าที่ผมจับได้คือ ต้องมี ผลงานในบล็อกอยู่แล้ว และถ้า "ผ่าน" จะได้รับเกียรติบัตร กับหนังสือของตัวเอง หนึ่งเล่ม  (ถ้าไม่ผ่านโครงการนี้ แต่ส่งต้นฉบับตามวิธีปกติ ก็จะไม่ได้รับเกียรติ บัตร และไม่ได้รับหนังสือหนึ่งเล่ม แต่นอกจากนั้นก็เหมือนกันใช่หรือเปล่าหนอ) อันนี้มีงงส่วนตัวอีกนิดครับ ตกลงคุณโอมเป็นลูกค้า หรือเป็นส่วน หนึ่งของทีมงาน thaibookcafe นะครับ ผมอ่านแล้วยังไม่ค่อยแน่ใจ และโครงงาน Blog สู่ Book คุณโออธิบาย (ตอบข้อสังเกตคุณ Mr.Learning) ว่า 1. โครงนี้นี้ จัดโดย ThaiBookCafe.com และมี True แผนก True Life เป็นผู้ ร่วมสนับสนุนครับ ตกลงว่า งานที่คุณโอมตั้งโจทย์ให้นักศึกษาไป เป็นส่วนหนึ่งของโครงงานนี้หรือ เปล่านะครับ หรือว่าแยกออกมาต่างหาก เพียงแต่ทำผ่าน thaibookcafe เหมือน กัน เห็นคุณโอมอธิบายไว้ในช่อง คคห เดียวกัน (คคห 15) ว่างานวันที่ 15 นี้ คุณโอมจะเอาผลงานวิจัยไปบรรยายด้วย  เนื่องจากงานวันที่ 15 นี้เป็นกิจกรรม หนึ่งในโครงงาน Blog สู่ Book  นั่นหมายความว่าตัวคุณโอมเองก็ช่วยกิจกรรม โครงงานนี้อยู่ด้วยใช่มั้ยครับ คุยมายืดยาว เสียดายจริงๆ ที่วันที่ 15 ผมไม่ได้อยู่ น่าจะได้เรียนรู้ข้อมูลเพิ่มเติม ไม่น้อยเชียวครับ จากคุณ : คุณพีทคุง (พิธันดร) - [ 14 ม.ค. 52 08:29:06 ]

ความคิดเห็นที่ 21 ขอโทษนะ ขออนุญาตออกความเห็นหน่อย มีอะไรก็น่าจะบอกไปตรงๆแต่แรก ไม่ใช่มาแอบอ้างสำนักพิมพ์เพื่อคะแนนของตัวเองแบบนี้ อย่าตั้งคำถามกำกวมแบบนี้เลยครับ เป็นการทำร้ายจิตใจนักเขียนอย่างแรง เพราะนักเขียน ไม่ว่าใครก็อยากให้ผลงานของตัวเองได้ตีพิมพ์ทั้งนั้น แต่เมื่อพบว่า สิ่งที่เขาคิด ไม่เหมือนกับที่บอกไว้ตั้งแต่แรก ก็อาจจะทำให้นักเขียนผิดหวังอย่างรุนแรง ไม่ว่าจะประกาศจากไหนก็ตาม ควรจะลงรายละเอียดให้มากกว่านี้เช่นกัน กว่าที่งานเขียนชิ้นหนึ่งจะออกมา นักเขียนเองต้องทุ่มเทแรงกาย แรงใจไม่น้อย ยิ่งต้องทุ่มเทเวลาอย่างมาก บางคนอาจใช้เวลามากกว่าครึ่งปีเลยทีเดียว เพราะฉะนั้นการจะนำงานเขียนของเขาไปใช้ประโยชน์อะไร ควรคิดถึงความรู้สึกของนักเขียนด้วย ตอนนี้มีหลายคนเสียความรู้สึกกับการกระทำแบบนี้ไปมาก ตอนแรกติดต่อมาว่าเป็นตัวแทนจากสำนักพิมพ์ แต่ต่อมากลายเป็นว่า สำนักพิมพ์นี้ทำไมติดต่อมาทีเดียวหลายคนจัง ทำไมมันไม่คุยกันก่อนนะ แล้วสุดท้ายพอความแตกดังโพละ ก็ทำให้เขาไม่ไว้ใจพวกนี้อีกต่อไป ผมเข้าใจว่าสำนักพิมพ์โดยหางเลขไปด้วยแน่ๆ แบบเต็มๆ คนเราทำอะไรไป ก็ได้แบบนั้นแน่นอน จากคุณ : urbandoctor (urbandoctor) - [ 14 ม.ค. 52 08:53:20 ]

ความคิดเห็นที่ 22 เรื่องความเข้าใจเกี่ยวกับที่คุณ พีทคุง (พิธันดร) ว่ามานั้น มีบางอย่างที่เข้าใจคลาดเคลื่อนตามที่ผมได้รู้จากทางสำนักพิมพ์อ่ะนะครับ คือเท่าที่ผมทราบเค้าวางตัวเองเป็นสำนักพิมพ์ เพราะมองว่าเนื้องานของ ThaiBookCafe อยู่ที่การบรรณาธิกรณ์งานพิมพ์ ไม่ว่าจะเป็น การตรวจทานต้นฉบับ รีไรทต์ ให้คำปรึกษาเกี่ยวกับงานเขียน และรวมไปถึงการจัดอาร์ทเวิร์ค ส่วนว่าหลักจากนั้นจะใช้ระบบไหนพิมพ์ ผมว่าไม่น่าจะเกี่ยวกับว่าใช้ระบบพิมพ์ไหนแล้วเป็นสำนักพิมพ์หรือไม่เป็น เพราะตรงนั้นมันกระบวนการ PrePress และ Press มันเป็นโปรดักชั่น อีกอันที่ผมเข้าใจคือ ThaiBookCafe ทำตัวเองเป็นผู้จัดจำหน่ายด้วย ซึ่งก็คือมีหน้าร้านออนไลน์ไป และแผนการตลาดทั้งเรื่องจัดจำหน่าย โปรโมต โฆษณา ซึ่งเร็วๆนี้ก็จะมีแคมเปญ ออกมาอีกเรื่อยๆ ส่วนเรื่องอื่นๆ ผมว่ารอทางสำนักพิมพ์เค้าแจ้งมาด้วยตัวเองดีกว่าครับ จากคุณ : อ โอม (สอนไปโพสไป) (iconmac) - [ 14 ม.ค. 52 09:37:56 ]

ความคิดเห็นที่ 23 มารอคำตอบต่อคำถามของคุณพีทคุงจากคุณ iconmac ค่ะ เป็นคนหนึ่งที่ได้หลังไมค์จากคุณ iconmac เมื่อวันที่ 2 พฤศจิกายนค่ะ (วันเดียวกับคุณพีทคุง) ได้หลังไมค์ถามคุณพีท ก็รู้สึกไม่แน่ใจเช่นกันว่ารูปแบบสนพเป็นอย่างไร ขอบคุณคุณพีทที่ให้ข้อมูลเยอะและละเอียดมาก ห้องถนนฯน่าอยู่มากๆ เพราะมีคนแบบคุณพีทที่อ่านละเอียดและคอยช่วยชี้ประเด็นต่างๆ ที่หลายคน (เช่นตัวเอง) อาจมองข้ามให้ได้เห็นอยู่เสมอ อยากบอกว่าโดย idea (จากที่อ่านจากคำอธิบายของคุณพีท) ก็มีความน่าสนใจอยู่ เนื่องจากเป็นคนหนึ่งที่ไม่อยากเห็นงานของตัวเอง ถูกเอาไปชั่งกิโลขาย หรือเป็นหนังสือราคา 4 เล่ม 100 อย่างในกระทู้คุณทิกิ (เชื่อว่าโดนแน่ เพราะเป็นนักเขียนหน้าใหม่) และไม่อยากถูกระบบบรรณาธิการตัดทอนหนังสือ หรือดัดแปลงเปลี่ยนแปลงงาน จนเสียความเป็นเอกลักษณ์ของตัวเอง หรือเสียอุดมการณ์ในการเขียนแต่ต้น เพียงเพื่อเอาใจตลาดเฉพาะของสนพ (เว้นแต่เป็นการปรับปรุงให้ดีขึ้นก็อีกเรื่องหนึ่ง ยอมรับได้และยินดี) แต่ข้อถามของคุณพีทมีประโยชน์มากอยากให้ทางสนพ thaibookcafe เข้ามาตอบ ให้ละเอียดด้วยค่ะ เชื่อว่าหากตอบข้อข้องใจได้หมด คงมีนักเขียนอีกหลายท่าน ในห้องนี้สนใจอยากร่วมงานกับสนพมากขึ้นก็เป็นได้ แก้ไขเมื่อ 14 ม.ค. 52 11:37:04 จากคุณ : หมูอมโรค - [ 14 ม.ค. 52 09:52:50 ]

ความคิดเห็นที่ 24 ^^^^ โดนอาจารย์โพสต์แซงหน้า อ้าว! มีบรรณาธิการเหรอคะ จากที่เข้าไปอ่านในเว็บ เข้าใจว่าไม่มีระบบบรรณาธิการเสียอีก จากคุณ : หมูอมโรค - [ 14 ม.ค. 52 09:55:41 ]

ความคิดเห็นที่ 25 (คุยกับคุณโอม คคห 22) เท่าที่ผมทราบเค้าวางตัวเองเป็นสำนักพิมพ์ เพราะมองว่าเนื้องานของ ThaiBookCafe อยู่ที่การบรรณาธิกรณ์งานพิมพ์ ไม่ว่าจะเป็น การตรวจทานต้น ฉบับ รีไรทต์ ให้คำปรึกษาเกี่ยวกับงานเขียน และรวมไปถึงการจัดอาร์ทเวิร์ค เอ ตรงนี้ผมก็ยังสับสนครับ จากข้อมูลในลิ้งก์ที่คุณโอมเองส่งให้ผมทาง หลังไมค์เมื่อวันที่ 2 พ.ย. http://www.thaibookcafe.com/book/ บอกว่า ทางเลือกใหม่ของคนอยากมีพ็อกเก็ตบุ๊ค นี่คือนวตกรรมใหม่ของวงการหนังสือ อิสระกว่านี้ไม่มีอีกแล้ว เพราะที่นี่เราไม่มี บอกอ คอยแก้ไขงานของคุณให้เสียกำลังใจ ThaiBookCafe คือสำนักพิมพ์ที่ รับพิมพ์งานของน้องๆ แบบไม่จำกัดแนว ไม่จำกันต้นฉบับ "ขอให้เขียนจบและ มั่นใจว่าคนอยากอ่าน " ก็ส่งมาตีพิมพ์กับเราได้เลยตอนนี้ ไม่จำกัดการพิจรณา ต้นฉบับ งานเขียนคือการสื่อสารระหว่างคนเขียนและคนอ่าน ThaiBookCafe จึงขอตัด ระบบ "บอกอ" ทิ้งไป และให้นักเขียนได้เขียนหนังสือตรงสู่นักอ่าน เราไม่แก้ไข ไม่ปรับแต่ง และไม่ตัดทอนต้นฉบับของคุณ คุณเขียนเราพิมพ์ และคนอ่านจะ เป็นคนตัดสินคุณเอง ดูขัดแย้งกับที่คุณโอมอธิบายเรื่องเนื้องานด้านการบรรณาธิกรณ์นะครับ อย่างไรก็ตาม ในหน้า "เกี่ยวกับเรา" http://www.thaibookcafe.com/index.php?option=com_content&view=article&id=92&Itemid=53 มีข้อความว่า บรรณาธิการพี่เลี้ยง งานเขียนคือการสื่อสารระหว่างคนเขียนและคนอ่าน ThaiBookCafe จึงมีพี่ๆ บรรณาธิการคอยดูแลสำหรับการปรุ่งแต่งต้นฉบับฉบับ คอยดูแลให้คำแนะนำแก่ นักเขียนให้ก้าวสู่เส้นทางนักเขียนมืออาชีพ พร้อมสนับสนุนให้นักเขียนได้สื่อ สารตรงกับนักอ่าน คุณเขียนเราพิมพ์ ทำให้ผมเข้าใจว่า ตรงนี้เป็นเหมือนออพชั่นเสริม ถ้านักเขียนต้องการคำแนะนำ ทาง thaibookcafe ก็มีพี่เลี้ยงให้คำแนะนำให้ แต่ในข้อความข้างบนสุดก็บอกไว้ ชัดเจนแล้วว่าไม่มีบรรณาธิการคอยแก้ไขงาน และ thaibookcafe ตัดระบบ "บอกอ" ทิ้งไป "อิสระกว่านี้ไม่มีอีกแล้ว" ส่วนเรื่องอาร์ตเวิร์คนั้น ผมพบในหน้า "ออกพ็อกเก็ตบุ๊ค" http://www.thaibookcafe.com/index.php?option=com_content&view=article&id=84&Itemid=72 มีข้อความว่า บริการการจัดทำอาร์ทเวิร์ค การบริการจัดทำอาร์ทเวิร์ค รวมถึงปกนั้น ทาง ThaiBookCafe ขอช่วยรับภาระ นักเขียนให้ไว้ที่ 100 เล่มแรกที่ส่งต้นฉบับเข้ามาให้เราตีพิมพ์ ดังนั้นหากใครที่มี ต้นฉบับอยู่แล้วก็อย่ารอช้าเพื่อจะส่งมาให้เราทำอาร์ทเวิร์คให้สำเร็จ และหาก เกินกว่านั้นแล้ว ทาง ThaiBookCafe  ก็จะสงวนการทำอาร์ทเวิร์คให้เป็นเล่มๆ ไปตามแต่จะเห็นสมควร อ่านดูแล้วเหมือนเป็น "บริการแถม" สำหรับ 100 เล่มแรก หลังจากนั้นขอว่ากัน อีกที ("ตามแต่จะเห็นสมควร") ก็เลยยังไม่แน่ใจอีก เพราะข้อมูลไม่ชัดเจนนัก ตรงที่คุณโอมบอกว่า ส่วนว่าหลักจากนั้นจะใช้ระบบไหนพิมพ์ ผมว่าไม่น่าจะเกี่ยวกับว่าใช้ระบบ พิมพ์ไหนแล้วเป็นสำนักพิมพ์หรือไม่เป็น ผมก็เห็นด้วยครับ ว่า "ระบบการพิมพ์" อย่างเดียว ไม่น่าจะใช้ในการตัดสินว่า แบบไหนคือสำนักพิมพ์ แบบไหนคือร้านรับจ้างพิมพ์ (เหมือนโรงพิมพ์ หรือร้าน ถ่ายเอกสารเข้าเล่ม) คงต้องดูหลายอย่างประกอบกัน พอผมดูหลายๆ ประเด็นข้างบนแล้ว ถึงได้งงไงครับ ว่าจะเป็นร้านรับจ้างเหมือน ยี่ห้ออื่นก็ไม่เชิง เพราะขายด้วย และให้ส่วนแบ่งตามยอด  แต่จะว่าเป็น "สำนัก พิมพ์" ตามความรู้สึกของผมก็ไม่เชิงอีก เพราะระบบสำนักพิมพ์ที่ผมคุ้นเคยนั้น สำนักพิมพ์เป็นผู้รับความเสี่ยงในการผลิตจำหน่าย และคำนวณภาระนั้นโดยลด เปอร์เซนต์นักเขียนให้ไม่สูงมาก  ในขณะที่ระบบหนังสือทำมือนั้น ถ้าใช้เทคนิค การพิมพ์แบบ Print on Demand ให้ได้คุณภาพเหมือนหนังสือโรงพิมพ์ นักเขียน จะเป็นผู้แบกรับภาระนี้ไว้เอง และเมื่อต้นทุนต่อเล่มสูง ถ้าต้องการขายให้ออก ก็ ต้องบวกราคาเพิ่มไม่สูงมาก พอมาดูโมเดลนี้ ผมถึงรู้สึกว่ามันครึ่งๆ  แม้ thaibookcafe จะ "วางตัวเองเป็น สำนักพิมพ์"  แต่จะได้รับการยอมรับจากผู้เกี่ยวข้องว่าเป็น "สำนักพิมพ์" หรือยัง ก็คงต้องคอยดูความคิดเห็นในวงกว้างกันต่อไปนะครับ  ผมบอกได้แค่ว่าในความ รู้สึกของผม thaibookcafe ไม่เหมือนกับ "สำนักพิมพ์" ที่ผมรู้จักนัก ส่วนของ thaibookcafe เอง ผมไม่ติดใจอะไรมากหรอกครับ พอดีว่ายังไม่มีต้น ฉบับอะไรที่อยากพิมพ์ขายในตอนนี้ เลยไม่ได้ติดตามมาแต่ต้น เพียงแต่เคยได้ รับข้อความหลังไมค์จากคุณโอมมาเท่านั้นเอง  ถ้าทาง thaibookcafe ไม่ได้เข้า มาตอบเพิ่มเติมผมก็ไม่ได้ติดใจอะไร แต่ข้อสงสัยของผมข้างล่าง คคห 20 ส่วนที่เกี่ยวกับคุณโอมเอง และความเกี่ยว ข้องกับ thaibookcafe โจทย์ที่ให้นักศึกษาทำ และโครงงาน Blog สู่ Book นี้ จะไม่ชี้แจงสักนิดเหรอครับ ว่าคือยังไง เกี่ยวข้องกันตรงไหนบ้าง คิดว่าอันนี้คง ไม่ต้องรอทาง thaibookcafe ใช่มั้ยครับ จากคุณ : คุณพีทคุง (พิธันดร) - [ 14 ม.ค. 52 10:03:49 ]

ความคิดเห็นที่ 26 คุณพีทคุง (พิธันดร) ผมเป็นคนหนึ่งที่ส่งหนังสือไปตีพิมพ์ด้วย และก็เป็นที่ปรึกษาโครงการเค้าแบบไม่เป็นทางการ และอีกมุมหนึ่งผมก็เป็นนักอ่านคนหนึ่งในห้องนี้ ตามงานใครดีๆ ก็อยากแนะนำให้ลองได้มีทางเลือกอ่ะนะครับ จริงๆก็ไม่ได้มีเจตนาอะไร คนไหนเขียนดีผมอ่านแล้วชอบ ก็จะแนะไปละครับ ทำได้เท่าที่จะทำได้ครับ ช่วยๆกัน  โดยส่วนตัวแล้วผมเป็นอาจารย์สอนหนังสือหลายที่ครับ ทั้งจุฬา ,จันทรเกษม ก็สอนวิชาพวกนี้ละครับ พวกเกี่ยวกับงานกราฟิค งามพิมพ์, การบรรณธิกรณ์ ส่วนอีกมุมหนึ่งผมก็เป็นผู้ประกอบการรายเล็กๆ อยู่ในตำแหน่งบรรณาธิการบริหาร นิตยสารที่ชื่อว่า MacStyle และเป็นเว็บมาสเตอร์ www.macdd.com และเป็นอาจารย์สอนประจำที่สถาบัน ThaiDtrainind.com ลองเข้าไปดูที่หน้านี้ก็ได้ครับ ส่วนเรื่องเสวนาไม่ต้องห่วงครับ มีโครงการแบบนี้เรื่อยๆละครับ สักวันคงได้เจอกันครับผม ;-) แก้ไขเมื่อ 14 ม.ค. 52 10:25:27 จากคุณ : อ โอม (iconmac) - [ 14 ม.ค. 52 10:05:00 ]

ความคิดเห็นที่ 27 ข้อความต่อไปนี้ ว่าจะโพส แล้ว กลับยั้งไว้ มาเขียนไว้ใน หน้าจอข้าพเจ้าจะดีกว่า ขออนุญาตโพสไว้ให้ท่านอาจารย์ ? ได้อ่าน โดยเฉพาะ http://www.pantip.com/cafe/writer/topic/W7395056/W7395056.html#41 จากคุณ : tiki_ทิกิ - [ 14 ม.ค. 52 10:56:05 ]

ความคิดเห็นที่ 28 สวัสดีครับ ผมเป็นนักเขียนที่เข้าร่วมกับไทยบุ๊คคาเฟ่นะครับ จะอภิปรายอะไรต่อก็ว่ากันไปนะ แต่ที่ผมตัดสินใจส่งงานของตัวเองเข้าไปร่วม เพราะว่า ผมชอบคอนเซปต์ของสำนักพิมพ์นี้นะครับ คือเขาจะไม่เข้ามายุ่งเรื่องเนื้อหา แต่จะมีคำแนะนำให้ ยกเว้นว่าเรื่องมันจะแย่มากถึงมากที่สุดจริง ๆ ถึงจะรีเจคท์กลับไป หนังสือเล่มแรกที่ผมออกกับเขา  คือรวมบทกวีเชิงปรัชญา "เชื้อเพลิงของความฝัน" พูดตรง ๆ ที่ผมเลือกเสนอเรื่องนี้ให้ไทยบุ๊กฯ เพราะตลาดหนังสือกวีเชิงปรัชญานั้นน้อยยิ่งกว่าน้อย โอกาสที่จะได้รับพิจารณาจะน้อยมาก เพราะตลาดต้องการงานอย่างนี้น้อย (งานผมดีไม่ดีตั้งไว้ก่อนนะ)  สำนักพิมพ์ทั่วไปจึงไม่คุ้มที่จะจัดพิมพ์และจัดจำหน่ายงานเขียนรวมกวีสักเท่าไหร่ ผมก็คิดว่าไหน ๆ ก็ไหน ๆ แล้ว เราก็ไม่ได้เขียนงานกวีเพื่อเงินตั้งแต่แรกอยู่แล้ว ก็อยากจะเผยแพร่ออกสู่ภายนอกบ้าง (เดิม ๆ ผมเขียนกวีลงในบล็อกมีคนติดตามอ่านบ้างพอสมควร) ในรูปแบบรูปเล่ม สำนักพิมพ์ทั่วไปติดขัดปัญหาเรื่องแนวโน้มตลาด ก็ไม่เป็นไร ผมก็เลยตัดสินใจส่งงานให้สำนักพิมพ์ทางเลือกใหม่นี้ สุดท้ายแล้วหนังสือกวีของผมอาจจะขายได้จริง ๆ ภายในปีนี้สัก 20 เล่ม ผมก็ไม่เดือดร้อนอะไร เพราะผมก็ไม่ต้องจ่ายตังค์สักกะบาทเดียว และความปรารถนาที่จะเผยแพร่งานของผมก็บรรลุลงแล้ว บอกตรง ๆ ก่อนหน้าที่จะเจอไทยบุ๊ก ผมกะว่าจะเก็บเงินแล้วพิมพ์ขายเองให้มันรู้แล้วรู้รอดไปเลย (แบบว่าเอาความบ้าดีเดือดเข้าว่า) แต่ถ้าได้เงื่อนไขแบบนี้ สำหรับผม ย้ำว่าสำหรับผม มันดีกว่าพิมพ์เองขายเองเยอะ แก้ไขเมื่อ 14 ม.ค. 52 12:57:41 จากคุณ : น้องจั้ง (น้องจั้ง) - [ 14 ม.ค. 52 12:57:03 ]

ความคิดเห็นที่ 29 นี่เป็นอีกเล่มหนึ่งของผม ตั้งใจจะเขียนเกี่ยวกับ นิยายทะเลทรายที่จริงจังกับวัฒนธรรมและความเชื่อของชาวมุสลิม และสถานการณ์ของตะวันออกกลางในรอบทศวรรษที่ผ่าน ให้ผสานรวมเข้ากับความโรแมนติกแบบนิยายทะเลทราย ก็เหตุผลเดียวกัน ผมกังวลว่าด้วยคอนเซปต์และความตั้งใจของผมอาจจะไม่ตรงกับสำนักพิมพ์ที่พิมพ์นิยายทะเลทรายแบบวัยรุ่นทั่ว ๆ ไป ครั้นจะไปเสนอสำนักพิมพ์ที่พิมพ์งานชั้นดี อย่าง ฟ้าจรดทราย ชีค ฯลฯ ผมเองก็ยังโนเนม ก็สรุปให้สำนักพิมพ์ทางเลือกใหม่เขาเข้ามาดำเนินการ จัดพิมพ์และทำการตลาดให้ สำหรับท่านที่สนใจอยากอ่านตัวอย่างก็อ่านได้ที่ www.thaibookcafe.com นั่นแหละครับ เข้าไปที่รายละเอียดหนังสือ ก็จะมีไฟล์ PDF ให้อ่าน สัก 4 บท พอได้รู้เนื้องานกันก่อนจะตัดสินใจ สรุปสุดท้าย ผมคิดว่า นักเขียนแต่ละคนก็มีทางเลือกไม่เหมือนกัน ท่านที่โปรแล้ว ท่านก็เลือกสำนักพิมพ์ที่ท่านสบายใจ สำหรับนักเขียนกระป๋องกระแป๋งอย่างผม ก็มีทางเลือกของผมเองเช่นเดียวกัน ด้วยมิตรภาพครับผม จากคุณ : น้องจั้ง (น้องจั้ง) - [ 14 ม.ค. 52 13:05:09 ]

ความคิดเห็นที่ 30 สำหรับตัวเอง ประเด็นสนพ. เป็นอย่างไร ทำงานอย่างไร คงไม่พูดตรงนี้ ด้วยความเคารพในวิจารณญาณของนักเขียนที่ตีพิมพ์กับทาง สนพ. แต่ประเด็นที่อ่านแล้วไม่ค่อยสบายใจ คือ การอ้างชื่อสถาบันการศึกษา ถ้าเป็นเรื่องดี เป็นเรื่องประชาสัมพันธ์กิจกรรมนั้นไม่เป็นไร แต่สำหรับกรณีนี้ เป็นกรณีที่เป็นปัญหา และเกี่ยวข้องกับนักศึกษาโดยตรง โดยเฉพาะเรื่องที่คนเป็นอาจารย์ตำหนิการกระทำของนักศึกษาของตัวเอง ว่าเป็นการกระทำที่ผิดพลาดคลาดเคลื่อนไปจากคำสั่งที่อาจารย์ให้ไว้ อ่านแล้วก็เป็นห่วงว่า นักศึกษาของอาจารย์จะถูกมองอย่างไร จะได้รับผลกระทบอย่างไร เพราะนี่ไม่ส่งผลดีกับเด็ก ๆ แน่ ๆ ถ้าเป็นไปได้ อยากให้แก้ไขด้วยการลบชื่อสถาบันออกไปเถอะค่ะ เคยไปเจอข้อความของนักศึกษาในบล็อกและเว็บบอร์ดบางแห่ง มีสองคนข้อความใกล้เคียงกันมากจนน่าแปลกใจว่า จะมีคนเข้าใจคลาดเคลื่อนตรงกันได้ขนาดนี้เลยหรือ เลยอดสงสัยไม่ได้ว่า นักศึกษารับคำสั่งจากอาจารย์ว่าอะไร อาจารย์ได้กำชับเรื่องมารยาทและสิ่งที่ทำได้หรือไม่กับนักศึกษาหรือเปล่า ซึ่งเรื่องนี้เป็นเรื่องสำคัญ ที่ต้องบอกก่อน ไม่ใช่มาสอนทีหลังว่าทำไม่ถูก เพราะความผิดพลาดที่เกิดขึ้นไม่ใช่ความบกพร่องลำพังตัวของนักศึกษา แต่เป็นสิ่งที่อาจารย์ต้องรับผิดชอบ และควรคิดให้ละเอียด เพื่อป้องกันไม่ให้เกิดความผิดพลาดที่ส่งผลกระทบวงกว้างล่วงหน้าด้วย ส่วนหากมีเหตุอะไรที่ไม่คาดฝันเกิดขึ้นทีหลังก็เป็นอีกเรื่องหนึ่ง แต่ก็อดคิดไม่ได้ว่า มันต้องมีเหตุผลอะไรสักอย่างแน่ ๆ ที่ ทำให้นักศึกษาเลือกใช้วิธีการส่งอีเมล์หรือโพสต์ข้อความจำนวนมากแบบนี้ เป็นไปได้ไหมว่า นักศึกษาเห็นตัวอย่างการ recruit ต้นฉบับ หรือ นักเขียน ในลักษณะอย่างนี้มาจากไหน ก็เลยนำมาปฏิบัติตาม ซึ่งตรงนี้ อยากให้อาจารย์ทำความเข้าใจกับนักศึกษาด้วย ด้วยความเคารพค่ะ จากคุณ : ปิยะรักษ์ - [ 14 ม.ค. 52 16:20:52 ]

ความคิดเห็นที่ 31 ในฐานะที่ผมเป็นนักเขียน ที่ได้ เข้าร่วมแล้ว "จริง ๆ" กับไทยบุ๊คคาเฟ่ ซึ่งกำลังเป็นสำนักพิมพ์ต้องสงสัย อยู่ในขณะนี้ มีคำถามว่าไทยบุ๊คคาเฟ่ เกิดขึ้น นั้นดีหรือไม่ดี ส่วนตัวรู้สึกดี ที่มีช่องทางเผยแพร่ ที่หลากหลายมากกว่าระบบปัจจุบัน คุยกับทีมงานของสำนักพิมพ์ก็ให้ความเข้าใจและเป็นกันเองอย่างดี รูปปกหนังสือที่เห็นและรูปเล่มต่าง ๆ เขาก็ช่วยทำกราฟฟิคให้ ส่วนที่ไม่ดีนั้นคือ ความกังวลว่า สำนักพิมพ์จะเอารัดเอาเปรียบ ฉ้อโกง ขโมยผลงาน ตีพิมพ์ซ้ำแล้วไม่บอก ฯลฯ เอาหละครับ เอาไว้ให้เกิดเหตุการณ์อย่างนั้นกับผมแล้ว ผมจะมาฟ้องในที่นี้เอง เพราะงานที่ผมส่งไปทั้งสองเล่ม แม้จะขายดีไม่ดี ได้เรื่องไม่ได้เรื่อง ผมก็เขียนอยู่แรมปีเหมือนกัน ผมก็รักงานของผม เหมือนที่ทุก ๆ คน รัก และหวงแหนนั่นแหละครับ สรุปว่าเรื่องนี้ต้องให้ "โอกาส" กับสำนักพิมพ์เขาบ้าง ผมคนหนึ่งที่ "ให้" โอกาสนั้นไปแล้ว โดยที่แลกกับ "โอกาส" ที่สำนักพิมพ์นั้นมอบให้ผมเช่นกัน การตั้งแง่ราวกับเขากำลังก่อ อาชญากรรมทางวรรณกรรม ออกจะเป็นเรื่องเกินเลยไปบ้าง นะในความคิดผม (ส่วนเหตุที่ตั้งแง่เพราะมีเหตุการณ์ที่ส่อเค้าความไม่น่าไว้วางใจอย่างไร เรื่องราวน่าจะจบลงได้โดยการไปพิสูจน์ ไปร่วมสังเกตุการณ์ หรือติดต่อกับสำนักพิมพ์ หรือไม่ก็ไปสำนักพิมพ์ตามที่อยู่เลยจริง ๆ จะได้หายสงสัย) ซึ่งความจริงอาชญากรรมทางวรรณกรรมก็มีรูปแบบของมัน 1. ขโมยงานเขียน ถามว่า สำนักพิมพ์นี้ขโมยงานเขียนของคนอื่นมาตีพิมพ์โดยไม่ได้รับอนุญาตหรือไม่ ท่าน ๆ ช่วยกันตอบ ว่าเล่มไหนในไทยบุ๊กที่"ขโมย" หรือละเมิด เอาของเขามาโดยไม่ได้รับอนุญาต 2. ฉ้อโกงนักเขียน อันนี้ผมตอบได้เพราะเป็นนักเขียนร่วมกับเขา คำตอบคือยัง ผมไม่รู้สึกอย่างนั้น และยังไม่เห็นว่าวี่แววจะเป็นอย่างนั้น เขาเสนอเงี่อนไขผลตอบแทน ผมพิจารณา ยอมรับ ก็จบ พิจารณาแล้วไม่เห็นด้วยก็ไม่ต้องร่วม ก็จบอีกเหมือนกัน 3. เรื่องวิวาทะ ฉ้อโกง เอาเปรียบ ไม่เอาเปรียบ ระหว่างสำนักพิมพ์กับนักเขียน ความจริงก็ได้ยินข่าว จากสำนักพิมพ์ทุกระบบนั่นแหละครับ ทั้งสำนักพิมพ์อิสระ ไม่อิสระ ซึ่งปัญหาทะเลาะกันนี้ เป็นปัญหาที่ต้องว่ากันเป็นรายกรณีไป จะเหมา ๆ เอาไม่ได้ ในกรณีของไทยบุ๊ก เช่นกัน ตั้งแต่เริ่มติดต่อกัน ผมก็ยังไม่มีปัญหาเหล่านี้ เอาไว้ให้ผมหรือนักเขียนที่เข้าร่วมกับไทยบุ๊กแล้วมีประสบการณ์ถูกฉ้อโกงมาเล่าให้ฟังเถอะครับ แล้วค่อยตั้งข้อกล่าวหากัน แก้ไขเมื่อ 14 ม.ค. 52 18:08:55 แก้ไขเมื่อ 14 ม.ค. 52 18:04:47 แก้ไขเมื่อ 14 ม.ค. 52 18:00:41 จากคุณ : น้องจั้ง (น้องจั้ง) - [ 14 ม.ค. 52 17:54:34 ]

ความคิดเห็นที่ 32 ^ ^ ^ เห็นด้วยกับ ค.ห ข้างบนค่ะ เพราะตัวเองก็เป็นหนึ่งในนักเขียนโนเนมที่ไม่มีใครรู้จักและไม่เคยคิดจะส่งผลงานไปตามสำนักพิมพ์ด้วยค่ะ เพราะไม่แน่ใจว่าจะขายได้หรือเปล่า และเคยคิดจะทำพ๊อคเก็ตบุ๊คให้ตัวเองสักครั้ง แต่สุดท้ายก็ยังไม่ได้ลงมือทำซักที เมื่อคุณนิ่มจาก ไทยบุ๊คคาเฟ่ ติดต่อมาทางเมล์ว่าสนใจผลงานของเรา ก็รู้สึกแปลกใจปนดีใจเพราะเราเป็นแค่คนธรรมดาคนหนึ่ง เมื่อมีใครสักคนที่เราไม่เคยรู้จักให้เกียรติอ่านงานของเราและสนใจ ก็เป้นความรู้สึกที่ดีและนึกขอบคุณอยู่ในใจ เมื่อโทรติดต่อกลับไปก็คิดว่าเคลียร์นะคะ...ชัดเจนในแนวทาง เหมือนต่างคนต่างให้โอกาสและให้เกียรติกัน.... เรื่องยอดขายไม่เคยคิดคาดหวังเลยค่ะ แค่อยากมีพ๊อคเก็ตบุ๊คเป็นของตัวเองสักเล่มก็พอใจแล้ว เหมือนเรามีความฝันและวันหนึ่งได้มีโอกาสสานฝันให้เป็นจริง ความฝันแม้จะเหมือนเรื่องสมมุติหากแต่ความฝันนั้นก็เป็นสิ่งสวยงามค่ะ (o*^__________________________^*o) จากคุณ : โคลอน (คุณพ่อขายาวลูกสาวขาสั้น) - [ 14 ม.ค. 52 18:58:56 ]

ความคิดเห็นที่ 33 มาอ่านกระทู้นี้ช้าไป เพราะเมื่อเช้ามีเมล์ส่งมาบอกว่าสนใจงานเขียน และบอกว่ากำลังทำพ็อตเก็ตบุ๊กส่งอาจารย์ เลยส่งเมล์ถามรายละเอียดกลับไปและได้แนะว่าทำไมถึงไม่เขียนหรือแต่งเรื่องขึ้นมาเองจะได้ไม่ต้องมีปัญหากับใคร เพิ่งจะทราบว่ามีการเรียนการสอนแบบนี้ด้วย **เพิ่มเติม ข้อมูลของคุณพีทละเอียดดีจัง ได้ความรู้อีกเยอะเลยค่ะ แก้ไขเมื่อ 14 ม.ค. 52 20:20:08 จากคุณ : latics1 - [ 14 ม.ค. 52 20:18:06 ]

ความคิดเห็นที่ 34 คุณ latics1 อ่านคำตอบที่ผมโพสไว้หรือยังครับ ? ผมบอกแล้วว่าวิชานี้ ผมเน้นการจัดหน้า เพราะรายวิชาคือ ออกแบบกราฟิคสิ่งพิมพ์ ซึ่งวิชานี้เราไม่ได้เน้นเขียน ซึ่งจริงๆ ผมอาจจะให้เด็กๆเอา Content ทั่วๆไปจากเว็บ Wiki หรือเนื้อหาอื่นๆก็ได้ ก็จะไม่มีปัญหา แต่เราเห็นว่าโปรเจ็ค ThaiBookCafe นั้นถ้าให้เด็กได้จัดหน้า มันจะมีประโยชน์ต่อๆไปอีกทอดหนึ่ง เพราะได้ทดลองทำงานจริงๆ ติดต่อประสานงานจริงๆ แต่ก็อีกละ .... นักเรียนในคลาสผมมีประมาณ 30-40 คน ที่เป็นปัญหานั้นก็ส่วนหนึ่งไม่ใช่ทั้งหมด คนที่เค้าดีลกับนักเขียนแล้วราบรื่นดีก็มีครับ ส่วนวิชางานงานเขียนนั้นจะเป็นปี 3 -4 มีเยอะครับ ต้องเขียนเยอะมาก เขียนกันเป็นเล่มๆละครับ ก็อยากให้ latics1 เข้าใจอ่ะนะครับ ผมขอชี้แจงที่คุณบอกว่า "เพิ่งจะทราบว่ามีการเรียนการสอนแบบนี้ด้วย" ..... ซึ่งแหม ส่วนข้อมูลละเอียดของคุณพีทนั้น มีบางส่วนตกหล่น แต่ผมก็เห็นว่าเกินครึงหนึ่งก็เป็นข้อเท็จจริง แต่มันมีหลายดีล หลายมุมครับ เอาละผมไม่ขอเพิ่มเติมดีกว่าเพราะมันยาวมาก ถ้าจะให้ดีก็อยากให้คุณพีทมางานและมาร่วมเสวนากันก็จะยิ่งดีใหญ่ ที่สงสัยๆ และข้อเท็จจริงบางอย่างของคุณพีท อาจจะไม่ใช่ข้อเท็จจริงเดียวและเที่ยงแท้เสมอไปครับ ผมเองก็เป็นนักเขียนที่ได้ดีลทั้งแบบคุณพีทว่าและไม่เหมือนคุณพีทว่า และมีอีกหลายๆดีลที่คุณพีทไม่ได้กล่าวไว้ครับ แลกเปลี่ยนความคิดเห็นกันอ่ะนครับ ดีครับกระทู้นี้ผมมองว่าจะเป็นสาระสำหรับนักเขียนและผู้อ่าน ยินดีแลกเปลี่ยนทุกประสบการณ์ครับ จากคุณ : อ โอม (iconmac) - [ 14 ม.ค. 52 23:38:53 ]

ความคิดเห็นที่ 35 เช้านี้เพิ่งเห็นว่ามีข้อความใหม่ฝากไว้ที่บล็อก ผมไม่ทำลิ้งก์นะครับ เดี๋ยวจะ กลายเป็นโฆษณาแอบแฝง อิๆ  เป็นบล็อกลายปากกา คอลัมน์ทางหนาว ของฉบับสัปดาห์ที่แล้ว เผื่อเพื่อนที่รู้จักอยู่แล้วอยากรู้ว่าอยู่ตรงไหน  ข้อความ ฝากไว้เมื่อคืนตอนสามทุ่ม ผมคัดลอกมาทั้งหมดเลยนะครับ     สวัสดีค่ะดิฉันเป็นตัวแทนของwww.thaibookcafe.com/bookได้อ่าน     หนังสือของคุณแล้วชอบมากๆค่ะคุณเขียนได้ดีมากๆและหน้าอ่านมากๆ     ดิฉันสนใจในหนังสือของคุณและเนื้อเรื่องของคุณอยากจะขออนุญาตเอา     ต้นฉบับมาจัดเรียงหน้ากระดาษเพื่อให้หนังสือของคุณได้ลงตีพิมพ์ของโดย     ไม่เสียค่าใช้จ่ายใดๆค่ะ กรุณาติดต่อมาที่     http://www.ขอเซ็นเซอร์นะครับ@hotmail.com ขอขอบคุณค่ะ     โดย: ขอเซ็นเซอร์นะครับ@hotmail.com IP: ขอเซ็นเซอร์นะครับ     วันที่: 14 มกราคม 2552 เวลา:21:37:21 น. ไม่แน่ใจว่าเป็นตัวแทนของ thaibookcafe จริงๆ หรือเป็นนักศึกษาของคุณโอม เห็นว่าจะจัดหน้าเหมือนกัน และอีเมลก็เป็น hotmai ไม่ได้เป็นอีเมลของเว็บ thaibookcafe อย่างเมื่อตอนที่คุณโอมส่งข้อความให้ผมเมื่อ 2 พ.ย. (อ้างอิง ข้างล่างนี้)     From : iconmac [2 พฤศจิกายน 2551 01:57]             สวัสดีครับคุณ พิธันดร     ตามอ่านเรื่องสั้นของคุณ พิธันดร มาพักหนึ่งละ ไม่ทราบว่าเคยมีคนติดต่อ     จะรวมเล่มและทำเป็นพ๊อกเก็ตบุ๊คหรือยังครับ เราเป็นสำนักพิมพ์ใหม่ จะ     เปิดตัวเร็วๆนี้ ถ้าไม่รังเกียจก็อยากจะนำเรื่องที่เขียนไว้ไปตีพิม์ครับ     ยังไงติดต่อกลับที่ iconmac@thaibookcafe.com     หรือเข้าไปอ่านรายละเอียดสำนักพิมพ์เราที่     http://www.thaibookcafe.com/book/     จะรอบคำตอบนะครับ     โอม เห็นคุณโอมบอกว่าอธิบายกับนักศึกษาไปตั้งแต่เมื่อวานซืน ไม่แน่ใจว่าข้อความ ข้างต้นนี้เป็นของนักศึกษาหรือเปล่า หรืออาจจะยังเข้าใจกันไม่ทั่วถึง เพราะเพิ่ง มาโพสต์เมื่อคืนนี้เอง ผมเลยลองคัดมาสอบถามดูครับ  พอดีไม่มีเวลาค้นเว็บ เพิ่ม เลยไม่ได้ไปดูว่าเป็นข้อความเดียวกันกับที่เพื่อนท่านอื่นๆ ในบล็อกแก๊งได้ รับหรือเปล่า ที่จริงแอบขำนิดนึง ตรง "เขียนได้ดีมากๆและหน้าอ่านมากๆ" นี่ คุณเขาได้อ่าน ไปกี่บทหนอ ถึงได้ไม่รู้ว่านิยายเรื่องที่กำลังโพสต์อยู่นั้น ยังไม่จบ ยังจัดหน้าไม่ ได้ และนักเขียนชื่อนั้นก็ยังไม่ได้โพสต์นิยายเรื่องไหนจนจบเลย (ไม่ได้บอกว่า มีนิยายที่เขียนจบแล้วด้วยซ้ำ) (จะว่าไป ที่จริงผมเองก็ไม่ค่อยได้เขียนเรื่องสั้นนะครับ ยิ่งที่โพสต์ในเว็บนี่ มีนับ เรื่องได้ เฉลี่ยประมาณสองปีถึงจะมาซักเรื่องมั้ง ผมว่าผมเขียนนิยายนะ หรือมัน เหมือนเรื่องสั้นหว่า แหะๆ) จากคุณ : คุณพีทคุง (พิธันดร) - [ 15 ม.ค. 52 09:01:18 ]

ความคิดเห็นที่ 36 ส่วนตัวผม ผมอยากให้นักเขียนที่มีความคิดคล้าย ๆ กัน ประสบปัญหาเรื่องช่องทางจัดจำหน่าย หรืออยากยืนยันความอิสระทางงานเขียน ลองให้โอกาสกับสำนักพิมพ์นี้บ้าง โดยแลกกับโอกาสที่สำนักพิมพ์นี้จะให้คุณเหมือนกัน จนถึงตอนนี้หนังสือของผมก็วางขายออนไลน์แล้ว จะขายได้ไม่ได้ก็แล้วแต่ว่าทางเว็บเขาจะเกิดหรือเปล่าและหนังสือของผมน่าสนใจหรือไม่ แต่ยืนยันว่าตั้งแต่ต้นจนถึงบัดดนี้ผมยังไม่มีค่าใช้จ่าย สักกะบาทเดียว ถ้าผมเลือกแบบว่าสั่งพิมพ์เองแล้วออกไปขายเอง อย่างน้อยผมต้องมีค่าใช้จ่ายเรื่องการสั่งพิมพ์แล้ว ไหนยังจะต้องหาทางจัดจำหน่ายอีก สำหรับผมแล้วการได้เห็นงานของตัวเอง ออกเป็นรูปเล่มพร้อมจัดจำหน่าย อย่างไรมันก็ดีกว่าปล่อยให้งานตัวเองแช่อยู่ในฮาร์ดดิสก์ แล้วก็ท้อแท้ว่าระบบตลาดหนังสือมันเป็นอย่างนั้นอย่างนี้ ผมเห็นงานเขียนเนื้อหาดี ๆ ในเว็บหลายที่ ที่ไม่มีโอกาสได้จัดพิมพ์และจำหน่ายเลย ซึ่งน่าเสียดายมาก กลับกันไปมองที่ตลาดหนังสือ ผมก็เห็นหนังสือประเภทใบ้หวย แฉดารา เคล็ดลับในการร่วมเพศ ฯลฯ ครอบครองพื้นที่ในตลาดหนังสืออย่างมากมาย ซึ่งไม่รู้นะ ผมคิดว่า ผมเสียดายที่ตลาดหนังสือให้โอกาสกับงานเขียนที่จริงจังกับคุณค่าทางวรรณกรรมน้อยเกินไป ดังนั้นถ้าจะมีสำนักพิมพ์ไหนที่พร้อมจะเปิดกว้างทั้งจัดพิมพ์และจำหน่ายวรรณกรรม แม้ว่าช่องทางจัดจำหน่ายจะยังอยู่เพียงในเว็บไซต์ก็ตาม ผมก็ยังไม่เห็นว่ามันจะเป็นการทำร้ายวงการวรรณกรรม หรือทำร้ายนักเขียนอย่างไร แก้ไขเมื่อ 15 ม.ค. 52 09:07:14 จากคุณ : น้องจั้ง (น้องจั้ง) - [ 15 ม.ค. 52 09:04:27 ]

ความคิดเห็นที่ 37 พอดีเป็นคนหัวสมัยใหม่เลยค่อนข้างโอเคกับ concept ของสนพแบบนี้มาก แต่ข้อติติงหรือทวงถามของคุณพีทก็เป็นข้อที่นักเขียนส่วนใหญ่มักละเลย ด้วยอยากทำตามความฝันก่อน อย่างอื่นว่าทีหลัง แต่แล้วก็โดนเอาเปรียบได้ง่ายๆ ถ้าสนพเข้ามาตอบข้อข้องใจได้เช่นสัญญากี่ปี นับจำนวนเล่มยังไงให้กระจ่าง ต่อนักเขียน คิดว่าน่าจะมีคนสนใจเพิ่มขึ้นอีกมาก โดยเฉพาะนักเขียนที่อยากขายงาน แต่ไม่อยากขาย (ความเป็น) ตัว (เอง) ขอสรุปตามความเห็น (ส่วนตัว) ของตัวเองนะคะ - โดย concept ของ thaibookcafe คิดว่าดีนะคะ เท่าที่อ่านดูแต่ต้นจาก link ที่คุณโอมส่งให้ ก็ค่อนข้างสนใจ concept ทีเดียว - Implementation เท่าที่ออกมาให้เห็นดูค่อนข้างแย่ค่ะ ทำให้สนพดูขาด ความเป็นมืออาชีพ ซึ่งมันสำคัญมากต่อภาพลักษณ์ของสนพ ยิ่งเป็นสนพแนวคิดใหม่แบบนี้ ควรต้องยิ่งมีความเป็นมืออาชีพให้มากกว่าปกติ ที่พูดเพราะได้รับข้อความในกล่องเหมือนกับคุณพีทเด๊ะ แบบ copy & paste มาเลย ตอนอ่านก็รู้สึกไม่ประทับใจเหมือนกัน เพราะเราเขียนนิยาย ไม่ใช่เรื่องสั้น แต่มาบอกว่า 'เรื่องสั้น' เราน่าสนใจ มันแปลกค่ะ คงมีนักเขียนไม่กี่คนหรอกค่ะ ที่จะชอบเป็นปลาที่เหมือนถูกโยนแหเหวี่ยงใส่ ใครๆก็อยากถูกเลือกจากลักษณะเฉพาะของเนื้องานที่น่าสนใจของตัวเองทั้งนั้น การส่งข้อความแบบที่ตัวอาจารย์ส่งเอง มันไม่สร้างความประทับใจตั้งแต่แรกแล้ว แล้วมาฟังว่าลูกศิษย์อาจารย์ทำอย่างนี้อีก (นักเขียนหนึ่งคนได้รับเมล์มากกว่า 1 จากหลายคน แต่อ้างแหล่งเดียวกัน) ลองเอาใจเขาใส่ใจเรา ถ้าไม่รู้สึกแย่ๆกับสนพที่ถูกอ้างชื่อก็คงแปลกไม่น้อย หาก thaibookcafe อยากยืนอยู่บนถนนสายนี้ได้อย่างภาคภูมิ ในแนวคิดทางเลือกใหม่ของตัวเอง อยากเรียนขอให้จริงจังกับขั้นตอนการทำงานให้มีความเป็นมืออาชีพกว่านี้ ขนาดการคัดเลือกงาน ยังดูไร้ระเบียบแบบแผนเหมือนสุ่มเอาอย่างนี้ แล้วภาพลักษณ์ของสนพจะเป็นอย่างไร และเมื่อภาพลักษณ์ไม่ดี ใครจะอยากเข้าไปซื้อหนังสือในเว็บอ่าน และนักเขียนที่ไหนจะกล้ามอบงานให้เอาไปพิมพ์ขาย เรื่องตัวสะกดภาษาไทยอีกค่ะ คนส่งข้อความหานักเขียนโดยมากเป็นระดับ บรรณาธิการ นักเขียนจะคาดหวังที่จะเห็นระดับการใช้ภาษาไทยที่รื่นถูกต้อง แต่จากข้อความที่อ่านทั้งหมด ใช้ภาษาไทยไม่สวย สะกดคำผิด มันไม่สร้างความประทับใจเอาเสียเลย ลองทำดูใหม่นะคะ idea ดีๆเกิดขึ้นได้กับคนหลายคน แต่ความสำเร็จที่แท้จริง มักเกิดกับงานหรือโครงงานที่มีการ implementation ที่ดีเท่านั้นค่ะ เหมือนนิยาย idea ดี plot ดี แต่เดินเรื่องจริงๆห่วย สำนวนแย่ จนไม่น่าอ่าน ฉันท์ใดฉันท์นั้นค่ะ ด้วยความเคารพค่ะ จากคุณ : หมูอมโรค - [ 15 ม.ค. 52 11:31:48 ]

ความคิดเห็นที่ 38 ตอบความเห็นที่ 36 ผมเป็นหนึ่งคนที่โพสต์ว่าเป็นการทำร้ายนักเขียน จะคิดว่าผมร้อนตัวหรืออะไรก็ตาม ผมยอมรับ แต่ขอแสดงเหตุตามความคิดและความรู้สึกหน่อย แต่ถ้าอ่านจากบริบทดีๆจะรู้ว่าผมไม่ได้กล่าวโทษสำนักพิมพ์ แต่คนที่ผมบอกว่าทำร้ายจิตใจนักเขียน คือคนที่หลอกใช้ผลงานของ้างนักเขียนไปเพื่อผลประโยชน์ของตัวเองไม่ว่าจะด้วยวิธีการใดก็ตาม ไม่ว่าจะด้วยการแอบอ้างเป็นตัวแทน หรือใช้คำพูดให้เข้าใจไปผิดๆอย่างที่ตัวเองต้องการ หรืออะไรก็ตาม ส่วนเรื่องอื่นๆยืนยันว่าไม่ได้ตำหนิสำนักพิมพ์ จากคุณ : urbandoctor (urbandoctor) - [ 15 ม.ค. 52 11:39:38 ]

ความคิดเห็นที่ 39 ครับตอบคุณ เออร์บันดอกเตอร์ ผมเห็นด้วยว่าวิธีการไปขอต้นฉบับแบบสาดไปมั่ว ๆ เป็นการกระทำที่ชุ่ย และไม่รับผิดชอบมาก ๆ เป็นการทำร้ายความรู้สึกกันจริง ๆ การให้นักศึกษามาดำเนินการเรื่องนี้เป็นความผิดพลาดอย่างแท้จริง ผิดพลาดทั้งคนให้โจทย์(หมายถึงอาจารย์โอม) ทั้งนักศึกษา และสำนักพิมพ์ ได้แต่หวังว่าเรื่องทั้งหมดจะจบลงด้วยดี ทั้งอาจารย์ นักศึกษา และสำนักพิมพ์ต้องตระหนักและเก็บเรื่องนี้เป็นบทเรียนที่ล้ำค่า ถึงอย่างนั้นก็ตาม ผมก็อยากให้กำลังใจกับโครงการนี้ นำข้อผิดพลาดมาปรับปรุง แก้ไข เพราะพูดกันจริงๆ แล้ว สำนักพิมพ์และโครงการนี้ ก็มีเจตนาที่ดีที่จะเปิดโอกาสให้กว้างขึ้นสำหรับทุก ๆ คน ไม่ได้มีเจตนาจะ ขโมย ลักลอบนำผลงานของใครไปหาผลประโยชน์ โดยไม่ได้รับอนุญาต และงานที่สำนักพิมพ์นำมาพิมพ์ขายก็ได้รับอนุญาตจากนักเขียนทุกราย เพียงแต่เหตุการณ์ที่ไม่คาดฝันนี้มันเกิดขึ้นจนทำให้นักเขียนเสียความรู้สึกและหวาดระแวง ซึ่งน่าเห็นใจนักเขียนอย่างยิ่ง สรุปแล้ว ในความผิดพลาดนี้สำนักพิมพ์และอาจารย์ฯ(รวมถึงลูกศิษย์อาจารย์ด้วย)  ต่างก็ได้รับบทเรียนแล้ว .... เราก็ให้โอกาสเขาก้าวต่อไปเถอะครับ อย่างน้อยถ้ามันสำเร็จขึ้นมาก็นับว่าเป็นอีกช่องทางหนึ่ง สำหรับทุก ๆ คนที่จะได้ เผยแพร่งานเขียนของตัวเองครับ จับตาดูก้าวต่อไปเถอะครับ ถ้าโครงการนี้เป็นเรื่องหลอกลวง เอาเปรียบ ฯลฯ ผมเองจะเป็นคนฟ้องเอง เพราะถ้าเป็นอย่างนั้น ผมก็ถือว่าเป็นเหยื่อรายแรก ๆ เลยทีเดียว จากคุณ : น้องจั้ง (น้องจั้ง) - [ 15 ม.ค. 52 13:06:54 ]

ความคิดเห็นที่ 40 แด่ นักศึกษา ทุกท่าน และผู้ที่ได้รับเมล์นี้ ไว้พิจารณา ว่าสิ่งใด ถูก ไม่ถูก ตามกระบวนการ # พระราชบัญญัติการพิมพ์ ข้อกฎหมายก่อนจะพิมพ์หนังสือใด ๆ ท่านควรรู้ http://www.p1.police.go.th/OldWeb/Data/library/Law/a61.htm # รวมพัฒนาการ พรบ การพิมพ์ http://www.lawreform.go.th/lawreform/index.php?option=com_lawreform&hidemainmenu=1&task=showlaw&docid=5978&lid=55&sid=5&all_sub=a&Itemid=16 จากคุณ : tiki_ทิกิ - [ 15 ม.ค. 52 15:01:09 ]

ความคิดเห็นที่ 41 คุณพีทคุง (พิธันดร) .... จะจับผิดกันไปถึงหนายยย...... เอาเป็นว่าถ้าผมทำให้คุณพีทคุง (พิธันดร) ปวดใจขนาดนั้น ก็ขออภัยครับด้วยความจริงใจ ผมสอนหนังสือ 2 วัน อังคาร/พุธ ทราบปัญหาตั้งแต่วันจันทร์ ดึกคืนนั้นกะว่าจะหาต้นฉบับดีๆแนะนำให้ ThaiBook รู้สึกจะแนะนำไป 2 แต่ก็เอาละ คิดยัังไงกับผมก็ได้ครับ สบายมาก ผมถือว่าส่วนที่ผิดผมก็รับผิดไปหมดแล้ว ถ้ามีตรงไหนค้างใจ ก็เรียนถามได้ตลอดเวลา ผมยังมีกำลังตอบกระทู้ที่เกี่ยวกับเรื่องนี้ได้อีกเยอะ และอย่างที่บอก "ข้อเท็จจริงบางประการที่คุณพีทคุง (พิธันดร)เขียน และคลาดเคลื่อน" ผมก็ให้เกียร์ตินะ ไม่อยากเขียนโพสไปโพสมา ถ้าอยากรู้ว่าคุณพีทคุง (พิธันดร) ที่เข้าใจแงมุมดีลของการออกพ็อกเก็ตบุคทีคลาดเคลื่อนนั้นมีตรงไหนบ้าง ไว้วันงานผมจะขออนุญาตชี้แจงบนเวทีเสวนา ถ้าคุณพีทคุง (พิธันดร) ยินดีจะมาร่วมเวทีเสวนาด้วยกันยิ่งดีใหญ่ มาช่วยกันถาม มาช่วยกันตรวจสอบ คนยิ่งรู้เยอะยิ่งดี อ่ะ ถามได้เรื่อยๆครับ ด้วยความยินดีจะตอบ ;-) ปล. เอ้อ ตกลงประเด็นเกี่ยวกับ ThaiBookCafe จบแล้วเนอะ แก้ไขเมื่อ 15 ม.ค. 52 15:08:20 แก้ไขเมื่อ 15 ม.ค. 52 15:05:27 จากคุณ : โอม (iconmac) - [ 15 ม.ค. 52 15:01:22 ]

ความคิดเห็นที่ 42 ขอบคุณครับ ตกใจว่ากระทู้ผมเปิดประเด็นได้ขนาดนี้เชียวหรือเนี่ย เอาซะงงๆ ขอเซฟไว้ก่อนนะครับ อ่านไม่ไหว เยอะมาก จากคุณ : yokekung - [ 15 ม.ค. 52 18:20:23 ]

ความคิดเห็นที่ 43 ทักข้อเท็จจริงเข้านิดเดียว กลายเป็นจับผิดไปเสียแล้ว ผมก็แค่ห่วงว่า ถ้าเป็นนักศึกษาจริง อาจจะยังเข้าใจกันไม่ทั่วถึง เลยหยิบมาถาม มาบอกให้ทราบ ถ้ายังชี้แจงไม่ทั่วถึงจริง ก็จะได้แก้ไข ไม่ปล่อยให้มันลุกลามยิ่ง ไปกว่านี้เท่านั้นเองครับ แล้วข้อความนั้นก็มาโพสต์ไว้ในพื้นที่บล็อกที่ผมดูแลอยู่ ไม่ได้ต้องใช้เวลาไป หาไปจับผิดอะไรเลยครับ  ไม่ได้ปวดใจด้วยครับ ไม่ต้องขออภัยด้วยความจริงใจ ก็ได้ครับ เรื่อง "ข้อเท็จจริงบางประการที่คุณพีทคุง (พิธันดร)เขียน และคลาดเคลื่อน" (อ้างจาก คคห 41) ถ้าคุณโอมจะกรุณาให้เกียรติผมจริง คุยเล่าสู่กันฟังที่กระทู้นี้ เลยจะยิ่งดีครับ ผมและเพื่อนๆ ที่ตามอ่านจะได้ร่วมรับรู้ไปพร้อมๆ กันด้วย ดีกว่า ปล่อยให้เกิดความเข้าใจคลาดเคลื่อนต่อเนื่องไปนะครับ  และที่คุณโอมห่วงว่า จะยาวมากนั้น (คคห 34) ที่ถนนนักเขียนหรือห้องสมุดนี้ไม่ต้องห่วงเลยครับ เรา สามารถพูดคุยแลกเปลี่ยนกันได้ ถามตอบกลับไปกลับมาก็ได้ กระทู้เรื่องเกี่ยวกับ ลิขสิทธิ์ที่ห้องสมุดเมื่อสัปดาห์ที่แล้ว ก็คุยกันไปจนถึงความคิดเห็นที่ร้อยกว่าที เดียว สบายมากครับ คนอ่านก็ได้ประโยชน์ ตัวผมเองก็ไม่รังเกียจการที่มีเพื่อนมาช่วยแลกเปลี่ยนข้อมูลความรู้เลยครับ คุณ โอมไม่ต้องห่วงว่าจะเป็นการ "เขียนโพสไปโพสมา" (คคห 41) แล้วจะกลาย เป็นการไม่ให้เกียรติผมไป  ยิ่งคุยกันเจาะลึกยิ่งดีครับ ยิ่งได้ความรู้ ข้อมูลของ ผมหลายอย่างก็ได้รับจากคนในแวดวงต่างๆ ที่มาร่วมแบ่งปันความรู้กันกระทู้ทั้ง หลายนี่แหละครับ และผมก็เขียนบอกไว้ตั้งแต่ต้น (คคห 19 ย่อหน้า 3) แล้วว่า          "ถ้าตรงไหนที่ผมเข้าใจคลาดเคลื่อนไป ก็รบกวนเพื่อนที่ทราบในเรื่องนั้น          ช่วยแก้ไขท้วงติงด้วยนะครับ" จึงอยากบอกคุณโอมว่า ไม่ต้องห่วงผมเลย ห่วงคนที่มาอ่านจะได้รับข้อมูล คลาดเคลื่อนดีกว่าครับ  ถ้าจะให้เกียรติผมจริงๆ ก็รบกวนช่วยอธิบายแบ่งปันกัน บ้าง  ขอบคุณครับ จากคุณ : คุณพีทคุง (พิธันดร) - [ 15 ม.ค. 52 18:39:54 ]

ความคิดเห็นที่ 44 มาบอกว่ารออ่านอยู่ ไม่ต้องกลัวว่าจะยาวหรอกอาจารย์ ห้องนี้นักอ่านนักเขียน(พิมพ์) กันทั้งนั้น ยาวไม่กลัว กลัวไม่กระจ่าง จากคุณ : Deckard - [ 15 ม.ค. 52 20:15:30 ]

ความคิดเห็นที่ 45 ขออนุญาตแนะนำนะคะอาจารย์โอม 1. อาจารย์ไม่ควรให้นักศึกษานำงานเขียนไปจัดหน้าขาย อย่าลืมว่ามันเป็น งานที่ขาย ไม่ได้แจกฟรี การจัดหน้าหนังสือไม่ใช่งานกระจอกที่นักเรียนที่ เรียนงานกราฟฟิกมาที่ไหนก็ทำเป็นทำได้ ใช่ แต่หามาตรฐานได้หรือไม่นั่น คือคำถาม ขนาดบริษัทอาร์ตเวิร์คมืออาชีพ ยังต้อง brief งาน แก้งานกันแทบตายกว่าจะ ได้มาซึ่งงานอาร์ตเวิร์คที่มันโอเค การจัดหน้าหนังสือต้องคำนึงถึงกลุ่มนักอ่าน ตัวอักษรอ่านง่ายหรือไม่ ไม่ใช่เน้นไอเดียเก๋ไก๋แต่จัดหน้ามาอ่านไม่รู้เรื่อง ซึ่งมักเป็นปัญหาของคนทำอาร์ตเวิร์คอ่อนประสบการณ์ส่วนใหญ่ หากอาจารย์อยากจะให้นักศึกษาฝึก น่าจะใช้ข้อความตามเว็บไซท์ทั่วไป หรือไม่ก็ประสานงานผ่าน thaibookcafe ขอให้นักศึกษาได้ทดลองเอางานไปฝึก ผ่านหรือไม่ต้องมีกองบรรณาธิการตรวจคุณภาพงานอีกที อย่าลืมว่าเป็นงานทำขาย ไม่ใช่งานทำแจก อาจารย์ไม่ควร take your readers for granted! 2. คนติดต่อของานนักเขียนควรมีคนเดียว และควรเป็นคนที่มีคุณภาพ เป็นนักอ่านมืออาชีพ รู้ว่างานไหนเขียนดีไม่ดี บอกตรงๆนะคะ ส่วนตัวคิดว่า แม้แต่ตัวอาจารย์เองก็ยังไม่มีคุณสมบัติเหมาะสมที่จะเป็นคน เขียนติดต่อของานนักเขียน อย่าว่าอย่างนั้นอย่างนี้เลยค่ะ แต่จากที่อ่าน ข้อความทั้งหมดแล้วมันยังไม่ใช่ หากอาจารย์สอนด้านกราฟฟิก ก็คงต้อง ไปเน้นทำในส่วนการตรวจงานอาร์ตเวิร์คน่าจะโอเคกว่า การติดต่อของานเขียน เลือกงานเขียน ไม่ใช่นายหมาหรือนางแมวที่ไหนก็ทำได้ ควรต้องเป็นคนที่อ่านเยอะ ภาษาไทยแตกฉาน อ่านเป็น และมีรสนิยม หากทาง thaibookcafe ยังปล่อยให้ใครก็ได้เป็นคนมาคัดเลือกนักเขียนแบบนี้ สนพก็อาจกลายเป็น house of desperate writer (wanna bes) มากกว่าที่ จะเป็นสนพทางเลือก สำหรับนักเขียนมีอุดมการณ์อยากขายงานที่ไม่ตาม แนวตลาด ลองคิดดูนะคะ ดิฉันแนะนำจากใจจริง หากอาจารย์และสนพไม่เริ่มต้นจาก การพยายามทำตัวให้เป็นมืออาชีพ สนพของคุณจะขายงานให้กับใครได้ ผู้อ่านที่ไหนจะอยากเข้ามาอ่านงานที่ไม่รู้ว่าผ่านการคัดเลือกหรือเปล่า อ่านได้หรือเปล่า ภาษาเขียนการสะกดคำ ผ่านการกลั่นกรองจากระบบ บรรณาธิการหรือเปล่า การจัดหน้ากระดาษได้มาตรฐานไหม อ่านสบายตา แค่ไหน หากกลุ่มเป้าหมายของสนพคือขายงานทางเลือกใหม่ ดิฉันคิดว่าทีมงาน ควรเริ่มต้นจากการลงทุนหาคนที่มีความสามารถเฉพาะทางมาร่วมงานจะดีกว่า และไม่ควรดูถูกตัวเองด้วยการปล่อยให้นายหมาหรือนางแมวเอาชื่อของสนพ ไปกล่าวอ้างอิงง่ายๆจนป่วนวงการแบบนี้ นอกจากว่ากลุ่มเป้าหมายของสนพคือกลุ่มนักเขียนที่อยากมีเล่มพิมพ์ คุณก็คงมาผิดทางแล้วที่ไม่คิดเงินค่าพิมพ์ เพราะใครจะเสียเงินไปซื้องาน ที่ไม่ผ่านการคัดเลือกและไม่ผ่านการกลั่นกรอง และจัดหน้าโดยเด็กฝึกงานกัน ปล กรุณาแจ้งข้อคลาดเคลื่อนของคุณพีทที่อาจารย์กล่าวอ้าง ณ หน้ากระทู้ เถอะค่ะ (หากอาจารย์ให้เกียรติคุณพีทอย่างที่กล่าวอ้างอยู่หลายครั้งจริงๆ) ขออภัยนักเขียนที่มีงานออกกับทางสนพนี้นะคะ ไม่มีเจตนาหมิ่นประมาทแต่อย่างใด อยากให้เปิดใจฟังความเห็น เพื่อนำไปปรับปรุงให้ได้มีทางเลือกใหม่ (ที่มีคุณภาพ) อย่างที่ วงการต้องการอย่างแท้จริงเท่านั้นค่ะ แก้ไขเมื่อ 15 ม.ค. 52 20:44:50 จากคุณ : หมูอมโรค - [ 15 ม.ค. 52 20:44:06 ]

ความคิดเห็นที่ 46 มาติดตามกระทู้แนะนำ เลยกลายเป็น 2 ประเด็น เพราะมีเรื่องสำนักพิมพ์ที่ยังมีข้อชวนกังขาอยู่ และไม่แน่ใจว่าการส่งข้อความเพื่อชักชวนให้มาลงผลงาน เป็นฝีมือผู้ใดจัดการกันแน่ เห็นด้วยทีเดียวว่าถ้าอยากให้นักศึกษามีโอกาสได้ฝึกจัดหน้า น่าจะขอผลงานที่ผ่านการพิจารณามาแล้ว และเจ้าของผลงานยินดีให้นักศึกษาใช้ผลงานนั้น จริงๆ ใช้ผลงานชิ้นเดียวยังได้เลย อยากเห็นตัวจริงจาก Thaibookcafe มาชี้แจงบ้างจัง จากคุณ : scottie - [ 15 ม.ค. 52 21:05:56 ]

ความคิดเห็นที่ 47 ตอบคุณหมูอบโรค ผมก็เข้าใจนะครับ และก็ไม่ได้คิดจะแก้ตัวนะ แต่จะขอแย้งในข้อมูลที่คุณหมูไม่ได้ทราบและด่วนสรุปสิ่งที่ผมทำและตัดสินว่ามัน "ไม่ดี" ลงไปเป็นข้อๆ 1. หมูอบโรค : การจัดหน้าหนังสือไม่ใช่งานกระจอกที่นักเรียนที่ เรียนงานกราฟฟิกมาที่ไหนก็ทำเป็นทำได้ ใช่ แต่หามาตรฐานได้หรือไม่นั่น คือคำถาม ตอบ : เนื้อหาที่ให้จัดนั้นเป็นผมคิดว่านักเรียนผมทำได้นะ และผมเองก็มีบริษัทกราฟิคเฮาส์เล็กๆ(อันนี้คุณหมูไม่ทราบ และก็ไม่ได้ถามผมก่อน) ... ผมมีน้องอาร์ทได และรวมทั้งตัวผมเองด้วยเป็นคนตรวจทาน และเราก็จำกัดให้นักศึกษาจัดแค่เนื้อหาด้านใน ไม่ได้ให้ออกแบบปกครับ เพราะการออกแบบปกมันต้องตีโจทย์เยอะกว่านั้นเยอะ อันนี้ตั้งใจจะสอนในรายวิชาต่อไปครับ 2 หมูอบโรค : คนติดต่อของานนักเขียนควรมีคนเดียว และควรเป็นคนที่มีคุณภาพ เป็นนักอ่านมืออาชีพ รู้ว่างานไหนเขียนดีไม่ดี บอกตรงๆนะคะ ส่วนตัวคิดว่า แม้แต่ตัวอาจารย์เองก็ยังไม่มีคุณสมบัติเหมาะสมที่จะเป็นคน เขียนติดต่อของานนักเขียน ..... <--- อ่านต่อจบในกระทู้คุณหมูนะครับ ตอบ : คนติดต่อจะมีกี่คนผมว่าเป็นสิทธิ์ในการบริหารจัดการของบริษัทเค้าเอง ผมคงไม่ก้าวก่ายตรงนี้เพราะเป็นเรื่องภายในบริษัท แต่ที่เกิดข้อผิดพลาดนั้นจะเป็นส่วนงานที่ผมได้สั่งนักศึกษาและผลของการติดต่อประสานงานในการสื่อสารที่ผิดพลาด ซึ่งผมก็ได้สั่งหยุดไปแล้วครับ ดังที่แจ้งในกระทู้ก่อนๆ ส่วนผมจะติดต่อประสานใคร เอ...อันนี้ในบริทไหนละ ผมเองก็เป็นคนอ่านผมแนะนำในบริบทคนอ่านคนหนึ่งได้มั้ย ผมอ่านหลายคน เช่น คุณโสดในซอย เรื่องแซบๆ โสดๆ , คุณน้องจั้ง, พี่สะพั่ง, และหลายต่อหลายคน บางเล่มผมจัดหน้าให้ด้วยซ้ำไปครับ ก็ชอบเป็นการส่วนตัวและแนะนำเป็นการส่วนตัวไม่ได้หรือ ? ส่วนสำนักพิมพ์เค้าจะเลือกไปตีพิมพ์หรือไม่ .... ผมก็ตอบไม่ได้เหมือนกันและบังคับเค้าไม่ได้นี่ครับ 3. คุณหมูอมโรค : ากกลุ่มเป้าหมายของสนพคือขายงานทางเลือกใหม่ ดิฉันคิดว่าทีมงาน ควรเริ่มต้นจากการลงทุนหาคนที่มีความสามารถเฉพาะทางมาร่วมงานจะดีกว่า และไม่ควรดูถูกตัวเองด้วยการปล่อยให้นายหมาหรือนางแมวเอาชื่อของสนพ ไปกล่าวอ้างอิงง่ายๆจนป่วนวงการแบบนี้ ... ตอบ : ผมว่านักเรียนผมหรือคนในสำนักพิมพ์ คงไม่ใช่นางแมวหรือนายหมา...อย่างที่คิดมั้งครับ ทุกคนมีกฏเกณฑ์ประสบการณ์กันพอสมควร หลายท่านเป็นผู้ใหญ่ในวงการ ซึ่งวันงานเค้าก็จะมาด้วย ผมได้ยินเปรียนเทียบเป็นหมาเป็นแมว....แรงไปมั้ย ? ใช้อารมณ์มากไปมั้ย ? ส่วนมาตราฐานงานพิมพ์ของนักเขียนของเราแต่ละคน ผมว่าคุณหมูอมโรค ลองเปิดใจหน่อยดีกว่า อย่างคุณน้องจั้งเรื่อง "เจ้าขายแห่งอารเบีย" ผมอ่านแล้วยังทึ่งในการใช้คำพูดและการบรรยายภาพของตัวละคร , คุณโสดในซอย(นักเขียนที่นี่) เรื่องความรัก..ฉันมีเรื่องจะบอก อ่านแล้วได้แนวคิดในมุมมองความรัก ภาษาก็ใช้ได้, มีน้องพลอย เด็กเล็กๆคนหนึ่งที่ฝันอยากออกหนังสือ ผมอ่านไม่จบหมดนะแต่ดูภาษาที่น้องเค้าใช้และความตั้งใจเขียน ผมบอกได้เลยว่าน้องเค้ามีอนาคต ผมไม่ชอบคุณหมูอมโรคที่เหมาว่านักเขียนและทีมงานในลักษณะนี้เลยครับ ผมคิดว่าจะตอบคุณหมูเป็นครั้งสุดท้ายแล้ว...เปรียเทียบทีมงานเป็นนายหมานายแมว...และคำพูดดูถูกนักเขียนเราในแง่มุมส่วนตัวผมรับไม่ไหวจริงๆครับ ... จะว่าผมยังไงก็ได้ครับ แต่ขอไว้อย่างว่านักเขียนเค้าตั้งใจ ทีมงานเค้าตั้งใจ และอยากให้คุณหมูอม ได้ลอง "ให้" โอกาสกับนักเขียนหน้าใหม่ๆ ทีมงานทางเลือกใหม่ๆบ้าง ติติงได้บ้างตามเหตุสมควรและควรใช้คำสุภาพกว่านี้.... ผมกะว่าจะกลับมาตอบคุณพีทคุง (พิธันดร)  ก่อนด้วยใจจดจ่อ เพราะเห็นว่าหลังๆ คุณพีทคุง (พิธันดร)  ก็ได้ให้โอกาสผมชี้แจงและรับฟังเหตุผลหลายอย่าง .... แต่เจอคุณหมูอมฯ ก่อนกระทู้นี้แล้วหมดแรง.... ไว้ผมตั้งสติได้จะกลับมาตอบคุณพีทคุง (พิธันดร)  นะครับ .... กระทู้คุณพีทคุง (พิธันดร) ที่ผมว่ามีข้อเท็จจริงๆคลาดเคลื่อนบางอย่างและบางอย่างยังไม่ครบถ้วนในตัวนั้น มีหลายประเด็นแต่ย้ำว่าไม่ได้ผิด แต่มันยังไม่จบและไม่ได้มีดีลเดียว เหตุผลเดียวทุกข้อมูลที่คุณพีทคุง (พิธันดร) ได้ตอบไว้อย่างยาวนั่นละครับ ..... แก้ไขเมื่อ 15 ม.ค. 52 23:02:07 แก้ไขเมื่อ 15 ม.ค. 52 21:12:33 แก้ไขเมื่อ 15 ม.ค. 52 21:11:33 จากคุณ : อ โอม (iconmac) - [ 15 ม.ค. 52 21:10:40 ]

ความคิดเห็นที่ 48 เอ้อลืมบอกไปอีกเรื่อง งานกราฟิคและจัดหน้าเล่มก่อนๆหน้านั้น (รวมถึงตอนนี้ด้วย) รวมทั้งปกต่างๆ ThaiBookCafe เค้าจ้างกราฟิคเฮาท์ทำให้นะครับ และเค้าก็ไม่ได้เก็บตังค์เพิ่มกันนักเขียนเลย .... ...ทั้งๆที่ต้นทุนอาร์ทเวิร์ค + ดีไซน์ปก เล่มหนึ่งก็ราคาแพงอยู่นะครับ ส่วนผลงานจะเป็นอย่างไร ก็ลองดูในหน้าเว็บ ThaiBookCafe สิครับ ผมเองทำงานกราฟิคเป็นอาชีพด้วยกว่า 10 ปี ผมว่าผลงานก็ไม่ขี้เหล่นะครับ .... จริงๆผมอยากตอบมากกว่านี้หลายๆกระทู้ แต่บางอันมันเหมือนไม่ได้ตั้งใจถาม และดูเหมือนถามเพื่อจะไม่ได้เอาคำตอบ ถามเอามันส์เข้าว่า และหลายๆอย่างก็ไม่ได้สืบค้นมูลเท็จจากทั้งทาง ThaiBookCafe และทางทีมงานเลย เป็นการเหมาเอา เดาเอา และก็คิดรวมว่าเค้าจะเป็นงั้นเป็นงี้ แรกๆก็แค่ ThaiBookCafe และผมก็ยังรับได้อ่นะครับ แต่หลังๆเจอลามไปถึงนักเขียนด้วย .... รับไม่ได้ครับ บอกตรงๆ ส่วนทาง Thaibookcafe  เค้าคงไม่มาตอบแล้วละครับ เค้าฝากบอกผมว่าถ้าจะถามอะไร ไปถามกันไนงานเลย ทั้งทีมบรรณาธิการ ทีมงาน ที่ปรึกษา ทุกคนโผล่มาบนเวทีงานเสวนาตัวเป็นๆ รวมทั้งสปอนเซอร์ต่างๆ ครบเลยครับ คือเค้าอยากตอบ แต่ไม่รู้จะตอบตรงไหน และผมดูแนวทางแล้วยังไม่รู้เลยว่าประเด็นมันคือตรงไหนแล้ว ผมเองกะจะช่วยขยายความที่คุณพีทได้เปิดไว้และไม่หมดทุกด้าน แต่เหนื่อย ... เจอเป็นถูกหาว่าเป็นนายหมานายแมว....วงแตกละครับ .... ส่วนข้อคลาดเคลื่อนของคุณพีท ผมจะตอบในงาน บนเวที และมีเนื้อหาชัดเจนทุกประเด็นแน่นอน ถ้าสะดวกก็เรยีนเชิญครับ ดูเหมือนกว่าในนี้มันไปไกลกว่าแค่เหตุและผลแล้ว แก้ไขเมื่อ 15 ม.ค. 52 23:40:46 แก้ไขเมื่อ 15 ม.ค. 52 21:31:28 แก้ไขเมื่อ 15 ม.ค. 52 21:28:47 แก้ไขเมื่อ 15 ม.ค. 52 21:25:07 จากคุณ : โอม (iconmac) - [ 15 ม.ค. 52 21:23:05 ]

ความคิดเห็นที่ 49 ^^^ ไม่ตอบก็ไม่เป็นไรค่ะ หากดิฉันใช้คำเปรียบเทียบแรงไปก็ขอโทษด้วย ไม่มีเจตนาจะดูถูกนักเขียนนะคะ คุณโอมกรุณาอย่าพยายามโยงเพื่อเบี่ยงประเด็น หรือทำให้ชื่อเสียงดิฉันเสียหาย มันเป็นพฤติกรรมที่ไม่ค่อยเหมาะกับคนที่ เรียกตัวเองว่าอาจารย์เท่าไหร่เลยค่ะ สิ่งที่ดิฉันเขียนเกิดจากความรู้สึกจากการอ่าน นั่นคือสิ่งที่คุณโอม present ตัวเองออกมาผ่านทางข้อเขียนของตัวคุณเองทั้งนั้น หากบอกว่าที่ทำมาเป็นมืออาชีพ คิดว่าสิ่งที่เกิดขึ้นจนกลายเป็นกระทู้นี้น่าจะ เป็นบทพิสูจน์ได้ดีอยู่แล้ว ไม่จำเป็นต้องใช้คำพูดเบี่ยงไปมาเลยค่ะ สิ่งที่ทุกคนเขียนในกระทู้นี้ จะมีประโยชน์หรือไม่อยู่ที่สติปัญญาของผู้รับสาร จริงๆค่ะ ส่วนตัวจากที่ได้เห็นข้อความคุณน้องจั้ง ก็ยังรู้สึกดีขึ้น ที่ได้เห็นมุมของงาน ที่ได้ทำออกมาจริงๆ จากตัวนักเขียนจริงๆ ซึ่งดิฉันเห็นเป็นประโยชน์ ข้อเขียนดิฉันก็มุ่งให้ทางตัวคุณโอมและสนพปรับปรุงข้อผิดพลาดของตัวเอง หากคำเปรียบเทียบนั้นแรงเกินรับสำหรับสังคมคนไทย ดิฉันก็จะได้รับไว้ เรียนรู้ว่าต่อไปควรหรือไม่ควรทำในอนาคต แต่ดูเหมือนคุณโอมจะเลือกอ่านแต่สิ่งที่ตัวเองอยากจะเห็น โยนข้ามประเด็น สำคัญที่คนอื่นพูดถึง (ด้วยจุดประสงค์ว่าตอบไม่ได้หรืออย่างไรก็ไม่ทราบ) จึงคิดว่าเราคงสื่อสารกันด้วยคนละคลื่นความถี่ จึงไม่สมควรคุยกันต่อไป ถูกต้องค่ะ ปล อย่าพยายามเอาดิฉันมาเป็นข้ออ้างในการไม่ตอบข้อกล่าวหาที่คุณกล่าวหา คุณพีทเลยค่ะ มันง่ายไปนิดรึเปล่าคะ โทนของกระทู้ออกมาเป็นแบบนี้ด้วยตัวคุณเองทั้งนั้นที่เลี่ยงไปเลี่ยงมา และหาทาง พูดโยง discredit คนที่เขียนในแง่ที่ไม่เป็นประโยชน์ต่อคุณ แก้ไขเมื่อ 15 ม.ค. 52 21:36:04 จากคุณ : หมูอมโรค - [ 15 ม.ค. 52 21:29:36 ]

ความคิดเห็นที่ 50 เจอกันในงานเลยดีกว่าคุณหมูอมโรค เรียนเชิญด้วยใจจริง ไม่ได้ท้าทายแต่อย่างใดครับ แล้วจะรอพบนะครับ เอ้อ...แล้วที่ตอบๆไปนั่นนะ เครียร์บ้างหรือปล่าวละครับ ตรงไหนอีกที่ไม่เครียร์ อ่ะว่ามา ;-) แก้ไขเมื่อ 15 ม.ค. 52 21:34:42 จากคุณ : โอม (iconmac) - [ 15 ม.ค. 52 21:33:43 ]

ความคิดเห็นที่ 51 มารับฟัง... จากคุณ : ลูกเป็ดขี้เกียจ - [ 15 ม.ค. 52 21:36:02 ]

ความคิดเห็นที่ 52 สวัสดีค่ะ หนูคือนึงในลูกศิษย์ของอาจารย์โอม หนูได้อ่านทุกความเห็นข้างต้นแล้ว และขอเป็นตัวแทนเพื่อนๆทุกคนในจันทรเกษมที่ต้องขอโทดกับเหตการณ์ที่เกิดขึ้นทั้งหมด ขอยอมรับผิดว่าเรื่องทั้งหมดเกิดจากการที่พวกเรา สื่อความหมายไม่ถูก กันเอง และก็ทราบดีว่าไม่สามารถรับผิดชอบกับเรื่องที่เกิดขึ้นนี้ไม่ได้ นอกจากต้องขอโทดนักเขียนทุกๆท่าน แต่หากค้างคาประการใด ขอเชิญทุกท่านไปที่งานนี้และขออนุญาตอาจานโอมว่าหนูขอไปร่วมงานนี้ด้วยค่ะ จากคุณ : ลูกศิษย์ อาจารย์โอม - [ 15 ม.ค. 52 22:46:14 A:58.8.124.190 X: ]

ความคิดเห็นที่ 53 ยินดีนะคะที่เห็นน้องๆนักศึกษาออกมารับผิดชอบ และก็หวังว่าข้อคิดเห็นหลายๆอย่างและหลายๆด้านจากกระทู้นี้ คงเป็นประโยชน์กับน้องๆในอนาคตด้วยค่ะ ขอแถมนิด...ไหนๆน้องๆก็เรียนเกี่ยวกับด้านสื่อ(ประมวลจากสิ่งที่ต้องเรียนน่ะค่ะ) ใช้ภาษาให้ถูกไว้ดีที่สุดค่ะ เป็นประโยชน์กับตัวเองทั้งตอนเรียนและตอนทำงาน ขอโทษ กับ อาจารย์นะคะ (พรุ่งนี้วันครูเรียกอาจานนี่คุณครูคงไม่ค่อยปลื้ม ฮา) จากคุณ : จริง - [ 15 ม.ค. 52 23:50:10 ]

ความคิดเห็นที่ 54 สวัสดีครับ ผมกำลังมึนเป็นอย่างมาก ยิ่งอ่าน ผมก็ยิ่งมึน (ตาลายมาก) ผมเป็นหนึ่งในผู้ที่ได้ข้อความแบบนี้เหมือนกัน คือ ทางผู้ที่ติดต่อมา เขาบอกว่า (โทรศัพท์)"มาจากสำนักพิมพ์ไทยบุ๊คคาเฟ่ ทางเราได้อ่านนิยายของคุณแล้ว..." คือคำพูดค่อนข้างเป็นทางการ ไม่เหมือนกับอยู่ในอินเตอร์เน็ตที่โพส ในนิยายของผม dek-d ซึ่ง ผมบอกตรงๆ กำลังสับสนอย่างมากครับ แต่มีเขาบอกเรื่องที่อาจารย์สั่งงานอย่างแน่นอน ซึ่งนั่น ยิ่งทำให้ผม งงมากขึ้นไปอีก และเขาบอกด้วยอีกว่า "จะเอาไปให้บ.ก.ตรวจดูก่อน ว่าผ่านมั้ย?" ตกลงจะส่งให้อาจารย์หรือจะส่งให้บ.ก. ผมงงครับ ผมค่อนข้างซีเรียสครับ บอกเลยว่า "อยากมีหนังสือเป็นของตัวเองมาก" ครับ และก็อย่างที่อาจารย์บอกไป ผมกลัวเสียความรู้สึกครับ จึงลังเลอยู่ครับ ผมได้รับข้อเสนอมา กำหนดการส่งเรื่องย่อ พรุ่งนี้ตอนเที่ยง ผมจึงอยากได้คำตอบครับ ว่าผมควรส่งมั้ย? อยากรบกวนอาจารย์ช่วยไขข้อข้องใจนี้ให้ผมหน่อยนะครับ ผมสับสนครับ เพราะอ่านจากด้านบนๆแล้วมึนครับ (ตัวหนังสือเยอะเกินจนตาลาย - -|||) จากคุณ : [L]onely[B]oy - [ 15 ม.ค. 52 23:56:35 A:58.147.48.19 X: ]

ความคิดเห็นที่ 55 ผมช่วยตอบคุณโลนลี่บอยเลยได้ไหม เรื่องนี้น่าเห็นใจคุณมาก แต่ในฐานะที่ผมเคยติดต่องานกับสำนักพิมพ์นี้นะ ผมว่าคุณลองเข้าเว็บของเขา หาที่อยู่ เบอร์โทรฯ แล้วลองติดต่อไปคุยกับเขาที่สำนักพิมพ์เลยแล้วกัน ไม่ต้องผ่านคนนั้นคนนี้ ได้รับคำตอบง่าย ๆ ชัดเจน ถ้าอยู่ต่างจังหวัดก็ลองโทรคุยกับทีมงานที่เขาลงเบอร์โทรไว้ในเว็บนะครับ ถ้าอยู่ กทม. แล้วคุณเกิดหวั่นไหวไม่มั่นใจ ผมว่าคุณลองนัดเขาคุยที่สำนักพิมพ์เขาเลย ลองรับฟังเงื่อนไขของเขานะ รับได้ก็ตกลงไป ไม่เห็นด้วยก็ไม่ต้องตกลง ผมว่าเรื่องมันจบได้ง่าย ๆ นะ จากคุณ : น้องจั้ง (น้องจั้ง) - [ 16 ม.ค. 52 00:03:57 ]

ความคิดเห็นที่ 56 RE 55#: ครับ งั้นผมจะลองส่งเมล์ไปหากับทางเจ้าของสำนักพิมพ์ดูแล้วกัน ผมงงไงครับ ทางเขาไม่บอกรายละเอียดอะไรกับทางผมเลย ถ้าผมไม่เอาชื่อสำนักพิมพ์ไปหาใน google แล้วมาเจอกับกระทู้นี้ ผมก็คงจะส่งไปเรียบร้อยแล้ว ดีที่ผมมานั่งทบทวนแล้วลองอ่าน แบบ plan ของสำนักพิมพ์นี้ก่อน ผมอ่านแล้วเลยสับสนจนต้องหา รายละเอียดเกี่ยวกับสำนักพิมพ์นี้ให้มากขึ้น ผมอ่านแล้วมันค่อนข้างเหมือนกับ "ร้านรับพิมพ์หนังสือ" มากกว่าจะเป็นสำนักพิมพ์ เลยทำให้มึนมากครับ ขอบคุณน้องจั้งครับ จากคุณ : [L]onely[B]oy - [ 16 ม.ค. 52 00:11:07 A:58.147.48.19 X: ]

ความคิดเห็นที่ 57 กรณีเป็น "ร้านรับพิมพ์" ผมคิดว่าไม่ใช่ เพราะเราไม่ต้องสั่ง คือเขานำหนังสือเราไปขายบนเว็บ ขายได้ก็แบ่งเปอร์เซ็นต์ให้เรา ในกรณีสองเล่มที่ผมส่งไปเขาทั้งจัดอาร์ตเวิร์กให้ ทำหน้าปกให้ ร้านรับพิมพ์คงไม่ทำให้เราขนาดนี้มั้ง และผมก็ยังไม่เสียเงินสักบาทเลย จนถึงตอนนี้ ที่หนังสือของผมก็มีโอกาสวางขายบนเว็บแล้ว ร้านรับพิมพ์แบบว่า จะเอายอดเท่าไหร่จะพิมพ์ให้ แล้วคุณจะเอาไปทำอะไรก็เรื่องของคุณ จะเอาไปขายตามงาน จะเอาไปแจกฯลฯ ผมคิดว่าไม่ใช่แบบนั้นนะ ตอนนี้ผมอ่านข่าวก็เห็นเขากำลังเตรียมประชาสัมพันธ์ จัดงานสัมนา พูดง่าย ๆ ว่าเขากำลังมีแผนจะจัดอีเวนต์เพื่อโปรโมตงานให้เราด้วย ผมก็เออ เอาดิ ก็ดี ดีกว่า ไปสั่ง "ร้านพิมพ์" แล้วเราต้องไปวิ่งขายเอง เออ มีคนช่วยขาย ช่วยทำกราฟฟิก ช่วยทำการตลาดให้ ผมว่าแบบนี้มันมากกว่าร้านรับพิมพ์นะผมว่า แก้ไขเมื่อ 16 ม.ค. 52 00:21:37 จากคุณ : น้องจั้ง (น้องจั้ง) - [ 16 ม.ค. 52 00:20:40 ]

ความคิดเห็นที่ 58 RE 56#: อ่าครับ จริง ลืมไป ในตัวเว็บบอกแล้วนี่ - -* แล้วถ้าผมคิดจะส่งแต่ต้นฉบับยังไม่เสร็จ สมควรจะส่งดีมั้ยเนี่ย เพราะทางนั้นเขาบอกให้ลองส่งเรื่องย่อก่อนแล้วค่อยว่ากัน จากคุณ : [L]onely[B]oy - [ 16 ม.ค. 52 00:29:12 A:192.168.0.17 X:58.147.48.19 ]

ความคิดเห็นที่ 59 ก็ลองคุยกับเขาดูดีกว่าครับ ว่าเขามีเงื่อนไขอย่างไร ส่วนตัวผม ผมเขียนเสร็จแล้วค่อยส่งไปให้ครับ จากคุณ : น้องจั้ง (น้องจั้ง) - [ 16 ม.ค. 52 00:31:21 ]

ความคิดเห็นที่ 60 RE 57#: ครับผม จากคุณ : [L]onely[B]oy - [ 16 ม.ค. 52 00:33:47 A:192.168.0.17 X:58.147.48.19 ]

ความคิดเห็นที่ 61 โชคดี ทำความฝันสำเร็จ ไม่ว่าจะกับสำนักพิมพ์ไหน หรือแบบไหนนะครับ คุณโลนลี่บอย จากคุณ : น้องจั้ง (น้องจั้ง) - [ 16 ม.ค. 52 00:53:41 ]

ความคิดเห็นที่ 62 ภาษาผิดคนอ่านไม่เข้าใจ ยังไงต้องขอโทษนักเขียนอีกเสียงผ่านช่องทางนี้ หวังว่าจะเข้าใจกันในเร็ววัน...เนื่องจากเป็นคนหนึ่งที่เป็นสื่อของความเข้าใจผิดของเหตุการณ์วันนี้ อีกอย่างที่ผมจะบอก ผมทำอะไรมากไม่ได้มากกว่านี้ ได้แต่อยากจะเห็นใครที่ไม่เข้าใจไปงานสานฝันนักเขียนไทยกัน อยากให้เข้าใจกัน เห็นใครไม่เข้าใจบ้าง เข้าใจผิดบ้าง ผมเห็นแล้วไม่สบายใจครับ จากคุณ : นักศึกษา - [ 16 ม.ค. 52 01:15:50 A:192.168.0.17 X:58.64.106.37 ]

ความคิดเห็นที่ 63 จากที่ได้ติดตามกระทู้มา มีข้อสะดุดใจบางอย่างเกี่ยวกับความสัมพันธ์ของคุณโอมกับ สนพ. เพราะอ่านแล้วรู้สึกว่าคุณพยายามปกป้องและแก้ต่างให้กับทางสำนักพิมพ์มาก ๆ ซึ่งมันดูเกินความรู้สึกรับผิดชอบที่คุณกังวลที่ทำให้สำนักพิมพ์ต้องเดือดร้อนเพราะกิจกรรมของคุณ โดยเฉพาะการตอบโต้ประเด็นเรื่องกิจกรรมของสำนักพิมพ์เป็นพิเศษ ทั้งที่ประเด็นหลักไม่ได้อยู่ที่นั่น แล้วก็น่าแปลกอีกเหมือนกันที่คุณเป็นอาจารย์แท้ ๆ กลับห่วง สนพ. มากกว่านักศึกษาของคุณทั้งที่มีคนเตือนแล้วแท้ ๆ ว่าไม่ควรอ้างชื่อสถาบันเพราะจะเป็นผลเสียต่อนักศึกษาที่คุณตำหนิว่าทำงานผิดพลาดไปจากคำสั่งของคุณ แต่คุณก็ทำเฉย ปล่อยชื่อสถาบันเอาไว้อย่างงั้นแถมยังมีคนที่บอกว่าเป็นนักศึกษาของคุณเข้ามาโพสต์ข้อความขอโทษในกระทู้นี้อีก ทำให้อดสงสัยไม่ได้ว่า คุณโอมมีส่วนได้ส่วนเสียอะไรกับสำนักพิมพ์นี้เป็นพิเศษหรือเปล่า เลยลองไปเสิร์ชหาดูด้วยชื่อล็อกอินของคุณ iconmac และปรากฏว่าพบว่าเจออะไรบางอย่างที่น่าสนใจ http://digitalmedia.siam.edu/news.html#news015 ขออภัยที่ไม่สามารถนำชื่อ หรือ นามสกุล ของคุณ iconmac มาลงในที่นี้ได้ และอีกหลักฐานหนึ่ง (กรุณาสังเกตตรงชื่อผู้อำนวยการฝ่ายการตลาด) http://209.85.175.132/search?q=cache:A4_cRtBLkJEJ:72.44.56.247/thaibookcafe/docs/__________+%E0%B8%AD%E0%B8%94%E0%B8%B4%E0%B8%A5%E0%B8%9F%E0%B8%B4%E0%B8%95%E0%B8%A3%E0%B8%B5+%E0%B8%9B%E0%B8%A3%E0%B8%B0%E0%B8%9E%E0%B8%A4%E0%B8%95%E0%B8%B4%E0%B8%AA%E0%B8%B8%E0%B8%88%E0%B8%A3%E0%B8%B4%E0%B8%95+%E0%B9%84%E0%B8%97%E0%B8%A2%E0%B8%9A%E0%B8%B8%E0%B9%8A%E0%B8%84+%E0%B8%84%E0%B8%B2%E0%B9%80%E0%B8%9F%E0%B9%88&hl=th&ct=clnk&cd=1&gl=th&client=firefox-a ซึ่งจากที่ได้เห็น ก็คงไม่มีอะไรต้องสงสัยอีกแล้วว่าคุณiconmac มีส่วนได้ส่วนเสียกับทางสำนักพิมพ์หรือไม่ แล้วก็พอจะเห็นเหตุผลที่คุณพยายามแก้ต่างให้กับทางสำนักพิมพ์ต่างๆ นานาด้วยเหมือนกัน เราไม่เถียงว่าหลักการของกิจกรรมที่คุณให้นักศึกษาทำ ได้ทดลองปฏิบัติจริงมันก็เข้าท่าดี แต่สิ่งที่เขาทำออกมาตอนนี้ ไม่ว่าจะเป็นหว่านโพสต์ข้อความว่าสนใจเอาเรื่องมาพิมพ์ ฯลฯ นี่ยังไม่นับเรื่องที่ทีมงานของ สนพ. (เราเรียกว่า บก. ไม่ได้ใช่มั้ย เพราะ สนพ. นี้ไม่มี บก.) เที่ยวไปโพสต์ข้อความทำนองเดียวกันนี้ตามเว็บบอร์ด หรือบล็อกของนักเขียนอีกนะ มันเหมือนกับว่าคุณพยายามจะเดินแผนการตลาดแบบจับเสือมือเปล่าเพื่อผลประโยชน์ของตัวคุณเองมากกว่าที่จะเป็นการให้โอกาสทางความฝันเหมือนอย่างที่สำนักพิมพ์ได้กล่าวอ้าง เราไม่โทษนักศึกษา เพราะเด็กที่ไหนมันก็อยากได้คะแนน อยากมีผลงานส่งครูทั้งนั้น แต่มันก็แปลกอีกอย่างนะที่ นักศึกษาในคลาสของคุณแท้ ๆ ต้องมาขออนุญาตครูของตัวเองไปฟังเสวนาเนี่ย แถมนักศึกษาในสายงานออกแบบกราฟิกมันไม่น่าจะเกี่ยวข้องกับการ Recruit ต้นฉบับซึ่งเป็นแขนงวิชาอักษรศาสตร์เลยสักนิด และถ้าหากคุณจะกล่าวอ้างว่าจะเอาต้นฉบับไปฝึกการจัดหน้าสื่อสิ่งพิมพ์ เราก็เห็นด้วยกับความคิดเห็นข้างบนว่าต้นฉบับเดียวก็น่าจะพอ แล้วที่ขำอีกอย่างก็คือ นักเขียนคุณน้องจั้งที่มาโพสข้อความแก้ต่างให้กับสำนักพิมพ์ก็ช่างบังเอิญมีส่วนเกี่ยวพันกับคุณเหมือนกัน (หรือคุณจะเถียงว่าไม่เกี่ยว?) จนทำให้คิดแบบตลกๆ ไม่ได้ว่าเป็นหน้าม้ามาเชียร์แขกหรือเปล่า เรื่องการส่งผลงานของนักเขียนแต่ละคน เราไม่คิดจะไปก้าวก่ายหรือห้ามไม่ให้ใครส่งผลงานให้กับสำนักพิมพ์นี้หรอก เพราะเป็นสิทธิส่วนบุคคลและวิจารณญาณ แต่อยากให้ตระหนักถึง "คุณค่าของผลงานตัวเอง" ให้มากพอที่จะไม่เผลอใจเร็วไปโดนเอารัดเอาเปรียบอย่างไม่สมเหตุสมผลจนหมดไฟที่จะสร้างสรรค์ผลงานต่อไป ไม่ต้องตอบคอมเมนท์เราหรอกนะ เพราะเราได้คำตอบที่ต้องการหมดแล้ว... จากคุณ : Equator - [ 16 ม.ค. 52 03:39:54 ]

ความคิดเห็นที่ 64 อืมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมม.... หลังจากที่อ่านมาสองวันติดกัน ต้องบอกว่า "หนทางพิสูจน์ม้า กาลเวลาพิสูจน์คน" ตอนนี้คิดในแง่นี้ก่อนค่ะ ถ้าหากต่อไปเกิดอะไรขึ้นก็คงจะเป็นเพราะตัวเราเองด้วย...คนอื่นคงทำอะไรเราไม่ได้หากเราไม่สานต่อ......ประมาณนั้น (o*^_______________^*o) <<< ยิ้มไว้ก่อนพ่อสอนไว้ จากคุณ : โคลอน (คุณพ่อขายาวลูกสาวขาสั้น) - [ 16 ม.ค. 52 08:15:46 ]

ความคิดเห็นที่ 65 ตอบคุณ Equator เรื่องนี้พาดพิงมาที่ผม ผมขอตอบในส่วนของผมนะ 1. ความสัมพันธ์ระหว่างผมกับอาจารย์โอมมีจริง เป็นความสัมพันธ์ส่วนตัว เราเป็นญาติกัน 2. ผมอยู่หาดใหญ่ทำงานของผมและเขียนหนังสือมาตลอด 3.วันหนึ่งคุณโอมก็แนะนำให้ผมส่งต้นฉบับ พร้อมเล่าโครงการนี้ให้ฟัง 4.ผมพิจารณาแล้วเอาด้วยและส่งต้นฉบับให้เขา ตอนนั้นโครงการนี้ยังเป็นวุ้นอยู่เลย ผมแทบจะเป็นคนแรกที่ส่งต้นฉบับให้ ที่ไว้ใจยอมรับเพราะเป็นญาติกัน 5.ผมเกี่ยวข้องกับสำนักพิมพ์ไหม คำตอบคือ ผมเป็นนักเขียนคนหนึ่ง ไม่ได้เป็นลูกจ้าง ไม่ได้เป็นหุ้นส่วน ของสำนักพิมพ์ ปัจจุบันผมก็ทำงานเป็นสถาปนิกอยู่ที่หาดใหญ่ เพียงแต่ผมรู้จักเขาเป็นการส่วนตัวเขาจึงติดต่อขอต้นฉบับผมเป็นรายแรก ๆ ถ้าหนังสือผมขายได้ผมก็ได้ตังค์ส่วนแบ่งเป็นเปอร์เซ็นต์ของหนังสือแค่นั้นจริง ๆ 6.ข้อมูลเรื่องสำนักพิมพ์ที่ผมให้ไป เป็นความจริงหรือไม่ ผมยืนยันว่าเป็นความจริง ถ้าคุณจะใส่ความว่าสิ่งที่ผมพูดเกี่ยวกับสำนักพิมพ์นี้ไม่จริงช่วยตอบด้วยว่าประเด็นไหนข้อไหน สิ่งที่ผมยืนยันเกี่ยวกับประสบการณ์ที่ผมติดต่อกับสำนักพิมพ์นี้ในทุก ๆ ความเห็นที่ผ่านมาของผมคือ 6.1 ผมไม่มีค่าใช้จ่ายและนักเขียนคนอื่นไม่ค่าใช้จ่ายในการเข้าร่วมในการตีพิมพ์ผลงาน 6.2 สำนักพิมพ์ทั้งช่วยทำอาร์ตเวิร์กให้ผมและช่วยส่งเสริมการขายให้ ไม่ได้มีลักษณะเป็นแค่โรงพิมพ์ ฯลฯ 7. เรื่องระหว่าง คุณโอม นักศึกษา สำนักพิมพ์ และเหตุการณ์ที่ผ่านมา คุณลองอ่านความเห็นที่ 39 สิ ว่าผมปกป้องสำนักพิมพ์ ปกป้องคุณโอม จนเกินเลยหรือไม่ 8. ข้อแนะนำนักเขียนคนอื่น ของผม เป็นลักษณะของการหลอกลวง หรือเป็นหน้าม้าจากสำนักพิมพ์หรือไม่ ? คำตอบคือ ผมเน้นให้นักเขียนไปดีลกับสำนักพิมพ์เอง ไม่ต้องผ่านอะไรที่เคยมีปัญหามา คำแนะนำของผมมันช่างเลวทรามและเป็นการล่อลวงใช่ไหม ถ้ามีใครสงสัยเกี่ยวกับสำนักพิมพ์สักแห่งและสำนักพิมพ์นั้นเป็นสำนักพิมพ์ที่ผมพอรู้จัก ถ้าผมจะให้ข้อมูลอย่างที่ผมให้ไปถือว่าเป็นเรื่องล่อลวง และเลวทรามใช่ไหม? 9.สุดท้ายแล้ว ผมรู้สึกว่าคุณกำลังกล่าวหาราวกับผมกำลังก่ออาชญากรรม เป็นพวก 18 มงกุฏ ทำนองนั้น ผมยืนยันว่าเงื่อนไขที่ผมได้รับจากสำนักพิมพ์ก็เป็นเงื่อนไขเดียวกับที่นักเขียนในไทยบุ๊กคนอื่น ๆ ได้รับ เพียงแต่ผมเป็นคนแรกที่เขาแนะนำก็ธรรมดาเพราะผมเป็นญาติเขา 10. การที่ผมออกมาชี้แจงครั้งนี้ เป็นเพราะสำนักพิมพ์นี้กำลังถูกจ้องด้วยความหวาดระแวงอย่างยิ่ง ผมถามเลยตรง ๆ คุณคิดว่าผมที่รู้จักและเคยส่งงานเข้าร่วมกับสำนักพิมพ์นี้ มีสิทธิที่จะชี้แจงข้อเท็จจริง เท่าที่ผมรู้ เท่าที่ผมประสบไหม หรือไม่ได้ ผมควรอยู่เฉย ๆ ปล่อยให้เขากล่าวหากันไป ? แก้ไขเมื่อ 16 ม.ค. 52 08:50:47 จากคุณ : น้องจั้ง (น้องจั้ง) - [ 16 ม.ค. 52 08:42:34 ]

ความคิดเห็นที่ 66 เห็นข้อมูลใหม่ล่าสุดแล้ว "หมดแรง" ด้วยอีกคนนะครับ คุณ Equator เยี่ยมมากครับ ตอนแรกผมก็ยังงง พอค่อยๆ ดูสักพักถึงเข้าใจ ลิ้งก์แรกเป็นหน้าข่าวของเว็บภาควิชาสื่อดิจิทัล สังกัดคณะนิเทศศาสตร์ของ มหาวิทยาลัยแห่งหนึ่ง ( http://digitalmedia.siam.edu/about_dm.html ) ข่าวที่เกี่ยวข้องคือ http://digitalmedia.siam.edu/news.html#news015     May 2008     เข้าร่วมงานสัมมนา Thailand Graphic Design Forum 2008 - G Revolution ข้อความตอนหนึ่งในข่าวคือ     บรรยายโดยวิทยากรระดับอาชีพ คือ คุณ {เซนเซอร์ครับ} (โอม     iconmac) บรรณาธิการบริหารนิตยสาร MacStyle, {มีรายชื่อต่อ} ส่วนลิ้งก์ที่สองคือตัวอย่างหนังสือชื่อ "เงาในสายลม" เปิดเข้าไปประมาณแผ่น ที่สาม จะเห็นหน้าข้อมูลหนังสือทางขวามือครับ  ถ้าลิ้งก์นั้นเปิดยาก ลองดูลิ้งก์ ของ thaibookcafe เองก็ได้ครับ หนังสือ "เงาในสายลม" เล่มเดียวกัน http://thaibookcafe.com/index.php?page=shop.product_details&category_id=15&flypage=flypage.tpl&product_id=64&option=com_virtuemart&Itemid=85 มีปุ่มเขียวๆ "อ่านตัวอย่างแบบไฟล์ PDF" ซึ่งได้แก่ลิ้งก์นี้ http://thaibookcafe.com/download/A011.pdf เปิดดูหน้า 5 ในไฟล์ เห็นชื่อผู้อำนวยการฝ่ายการตลาด {เซนเซอร์} ชื่อเดียวกับในข่าวข้างบนเปี๊ยบเลย  เปิดดูตัวอย่างหนังสือหลายเล่ม ก็เห็นชื่อ เดียวกัน (ไม่ได้เปิดทุกเล่มนะครับ) ยกเว้นแค่ "เจ้าชายแห่งอารเบีย" ที่ชื่อนี้ ลงตำแหน่งไว้เป็นที่ปรึกษาการตลาด ส่วนเรื่องหนังสือของคุณน้องจั้ง ตอนแรกผมก็ไม่ได้เอะใจอะไรนะครับ ยิ่งพอยืน ยันว่าถ้าเป็นเรื่องหลอกลวง ฯลฯ คุณจั้งจะเป็นคนฟ้องเองเลยทีเดียว (คคห 39) ผมเลยกดให้ใจไปเลย พอคุณ Equator ทัก ผมก็เลยลองกดข้อมูลหนังสือ "เชื้อเพลิงแห่งความฝัน" ดู http://thaibookcafe.com/index.php?page=shop.product_details&category_id=16&flypage=flypage.tpl&product_id=71&option=com_virtuemart&Itemid=85&vmcchk=1&Itemid=85 บรรทัดแรกๆ เลย ให้ข้อมูลไว้เรียบร้อย          เรื่อง : เชื้อเพลิงของความฝัน          ผู้เขียน : {เซนเซอร์} / พิมพ์ครั้งแรก 1 มกราคม 2552 นามสกุลเดียวกับจากข้างบนนู้นเปี๊ยบ ผมยืนยันตามความเห็นตั้งแต่ต้น (คคห 20 ย่อหน้า 2) นะครับ ว่า โดยส่วนตัวแล้ว ผมเห็นว่า business model นี้เป็นไอเดียที่น่าสนใจ จริงๆ และน่าจะตอบโจทย์เกี่ยวกับการพิมพ์งานเขียนเพื่อขายได้ในหลายมุม (ส่วนประเด็นที่ว่า จะเรียกว่าสำนักพิมพ์มั้ย หรือมันไปคล้ายกับการพิมพ์หนังสือ ทำมือขายเอง แต่มีผู้ดูแลให้ทุกขั้นตอน อันนี้ก็แล้วแต่ใครจะเลือกมองไป) แต่ผมก็มีความเห็นเหมือนคุณหมูอมโรคในประเด็นที่ว่า การมีไอเดียดี กับการทำ งานอย่างมืออาชีพให้น่าเชื่อถือนั้น เป็นคนละเรื่องกัน (คคห 37 และ 45) (ส่วนประเด็น "นายหมานางแมว" นั้น ถึงคำว่า "หมา" หรือ "แมว" จะฟังดู ไม่เหมาะนัก แต่ผมคิดว่าถึงจะเปลี่ยนเป็น "นาย ก. นาง ข." สาระสำคัญของ ข้อความก็ไม่เปลี่ยนไปจากเดิมครับ)     การเปิดเผยข้อมูลที่สำคัญอย่างซื่อสัตย์ ตรงไปตรงมา     เป็นเงื่อนไขสำคัญอย่างหนึ่ง ของการเป็นธุรกิจที่น่าเชื่อถือครับ ผมสังเกตเห็นข้อความ "สำนักพิมพ์ของเรา" และอีเมล @thaibookcafe ในข้อ ความหลังไมค์คุณโอมตั้งแต่มาตอบกระทู้ครั้งแรก (คคห 19, 20) แล้ว ไม่มี เจตนาจะจับผิดมาตั้งแต่ต้น ก็เลยไม่ได้คิดว่าจะยกมาเป็นหลักฐานอะไร ขอแค่ ตั้งคำถามอ้อมๆ เอาไว้ คุณโอมจะได้ใช้โอกาสนี้ในการเคลียร์ตัวเอง (ท่อนสุด ท้ายของ คคห 20) คุณโอมไม่ตอบ (คคห 22) จนผมต้องสะกิดถามอีกครั้ง (คคห 25) คุณโอมตอบ (คคห 26)     ผมเป็นคนหนึ่งที่ส่งหนังสือไปตีพิมพ์ด้วย และก็เป็นที่ปรึกษาโครงการเค้า     แบบไม่เป็นทางการ และอีกมุมหนึ่งผมก็เป็นนักอ่านคนหนึ่งในห้องนี้     ตามงานใครดีๆ ก็อยากแนะนำให้ลองได้มีทางเลือกอ่ะนะครับ จริงๆก็ไม่ได้มี     เจตนาอะไร คนไหนเขียนดีผมอ่านแล้วชอบ ก็จะแนะไปละครับ ทำได้เท่าที่     จะทำได้ครับ ช่วยๆกัน พอผมยกข้อความหลังไมค์ของคุณโอมมาเทียบกับคุณคนที่ไปโพสต์ไว้ที่บล็อก ซึ่งผมดูแลอยู่ (คคห 35) เพื่อบอกคุณโอมว่า อาจจะยังมีนักศึกษาที่ยังไม่เข้าใจ และเห็นคุณโอมชี้แจงไว้ตั้งแต่ คคห 13 นู่น ว่า     วันนี้ผมก็ได้บอกกล่าวกับนักเรียนในคลาสแล้วว่าทำไม่ถูก ผมก็เลยรีบ "คาบข่าว" มาเผื่อ คุณโอมตอบใน คคห 41 ว่า     จะจับผิดกันไปถึงหนายยย...... ไม่มีคำอธิบายเรื่องอีเมล iconmac@thaibookcafe   ไม่มีการเปิดเผยข้อมูลว่าข้อความทั้งหมดที่คุณโอมโพสต์นี้ คุณโอมผู้โพสต์ ดำรงตำแหน่ง ผู้อำนวยการฝ่ายการตลาด ของ thaibookcafe ถามว่าผิดมั้ย ที่ใครคนหนึ่งจะเป็นผู้ประกอบการ ทำธุรกิจ หรือดำรงตำแหน่งบริหาร ของธุรกิจ  ผมเห็นว่าไม่ผิดเลยครับ ดีเสียอีก เศรษฐกิจจะได้เฟื่องฟู ถ้าใครคนนั้นจะมาให้ข้อมูลความรู้ผ่านหน้ากระทู้ที่เป็นช่องทางสาธารณะล่ะ ก็ไม่ผิดอีกครับ ดีเสียอีก ได้ข้อมูลตรงจากคนที่ทำงานจริง แต่ถ้าเป็นข้อมูลเกี่ยวกับธุรกิจที่ตัวเองมีส่วนได้ส่วนเสียแบบนี้ และไม่เปิดเผย ว่าตัวเองเกี่ยวข้องแบบนี้ ก็ชวนให้น่าสงสัยว่าข้อมูลที่ให้มานั้น มีความเป็น กลางแค่ไหน หรือว่าเอนเอียง แต่ที่สำคัญกว่านั้นคือ เจตนาในการให้ข้อมูลนั้นซื่อตรงหรือเปล่า ถ้าเจตนาบริสุทธิ์ ทำไมเราไม่เคลียร์กันตรงนี้ให้ชัดเจน โดยไม่ต้องคนอ่านมา แคลงใจสงสัย เมื่อต้องไปรู้เองภายหลัง สารภาพว่าได้รู้แบบนี้ "หมดแรง" เหมือนกันครับ (ขอยืมคำใน คคห 47) หวังไว้ว่าจะได้อ่านข้อมูลความรู้ที่เปิดเผยซื่อตรงนะเนี่ย เขียนตอบไปแล้วก็ต้องขุดเพลงโบราณขึ้นมาร้องแก้หมดแรงดีกว่า ใช่ของนูโว เปล่าหว่า ชักลืมๆ     หมดคำถาม หมดทุกคำ สิ่งที่ทำมันฟ้องเรื่องราว และมันก็คือคำตอบ เสียดายจังครับ จากคุณ : คุณพีทคุง (พิธันดร) - [ 16 ม.ค. 52 08:46:58 ]

ความคิดเห็นที่ 67 หมายเหตุเพิ่มเติมเล็กน้อย คคห 66 ข้างบน ผมเขียนก่อนจะเห็น คคห 64 และ 65 นะครับ และขอโทษด้วยที่เขียวบานเต็มหน้าเลย พอดีลิ้งก์มันยาว ตัดบรรทัดไม่ได้อะครับ แหะๆ แก้ไขเมื่อ 16 ม.ค. 52 09:01:45 จากคุณ : คุณพีทคุง (พิธันดร) - [ 16 ม.ค. 52 08:51:16 ]

ความคิดเห็นที่ 68 แล้วคุณพีทจะเอายังไงหละครับ ถ้าผมเป็นญาติเขาผมไม่มีสิทธิส่งหนังสือเข้าร่วม ผมไม่มีสิทธิมาชี้แจงข้อเท็จจริง และถ้าผมมาชี้แจง นั่นถือว่าเลวทราม และเข้าข่ายหลอกลวง? ถามว่าถ้าเกิดผมถูกไทยบุ๊กเบี้ยวขึ้นมานี่ คุณคิดว่าผมไม่เจ็บเหรอ งานผมผมก็เขียนมาแรมปี จะดีจะชั่วก็ช่าง แต่นี่ก็งานผม แล้วถ้าโครงการนี้มันหลอกลวงกันนี่คุณคิดว่าผมไม่เจ็บเหรอ หรือคุณคิดไปว่าผมก็เป็นหนึ่งในทีมหลอกลวงด้วย ? คุณคิดว่าผมลงทุนเขียนหนังสือขึ้นมาสองเล่ม เพื่อที่จะล่อลวงคนอื่น ๆ ในเว็บบอร์ดนี้ เนี่ยนะ แล้วด้วยสายสัมพันธ์ ผมจะบอกให้คุณทราบ ถ้าโครงการนี้มันหลอกลวง ผมจะเจ็บมากกว่าคนอื่นอีกหลายเท่า แก้ไขเมื่อ 16 ม.ค. 52 09:11:37 แก้ไขเมื่อ 16 ม.ค. 52 09:10:07 แก้ไขเมื่อ 16 ม.ค. 52 09:00:49 แก้ไขเมื่อ 16 ม.ค. 52 08:59:36 จากคุณ : น้องจั้ง (น้องจั้ง) - [ 16 ม.ค. 52 08:58:28 ]

ความคิดเห็นที่ 69 คุยกับคุณน้องจั้ง (คคห 68) ผมต้องขอโทษคุณน้องจั้งด้วยมากๆ ครับ ผมไม่ได้ตั้งใจว่าอะไรคุณจั้งโดยเฉพาะ เลยจริงๆ พอได้เห็นข้อความ คคห 65 ก็เข้าใจข้อมูลแวดล้อมมากขึ้นแล้ว และเข้า ใจว่าคุณน้องจั้งไม่พอใจ แต่ข้อความ 66 ผมก็ส่งไปแล้ว ไม่อยากกลับไปแก้เพิ่ม เติม เพราะอยากลงวันที่เวลาไว้เป็นหลักฐานอย่างนั้น เลยต้องมาเติมข้อมูลไว้ใน คคห 67 ว่าผมส่งไปก่อนเห็น คคห 65 ของคุณน้องจั้งนะครับ และใน คคห 66 ของผมนั้น ผมพาดพิงส่วนของคุณน้องจั้งไว้ที่เดียวคือ     นามสกุลเดียวกับจากข้างบนนู้นเปี๊ยบ ซึ่งผมค้นพบก่อนที่จะได้อ่านคำตอบของคุณน้องจั้งใน คคห 65 และผมก็เห็นว่า มันไม่ได้เป็นการกล่าวร้ายอะไร แค่บอกว่านามสกุลเหมือนกัน และคุณน้องจั้งก็ บอกแล้วว่าเป็นญาติกัน ดังนั้นผมก็เลยคิดว่าไม่จำเป็นต้องแก้ครับ อ่านข้อความใน คคห 68 แล้ว รู้สึกว่าคุณน้องจั้งคงโมโหมาก ผมต้องขอโทษ จริงๆ ครับ ไม่ได้เจตนาให้รู้สึกไม่ดีเลย  ถ้าเป็นผม ก็คงรู้สึกแค้นๆ เลยด้วยซ้ำ อยากปลอบแต่ไม่เอาดีกว่า เดี๋ยวยิ่งโดนโกรธ  คืออยากอธิบายว่า การพูดคุยผ่าน หน้ากระทู้แบบนี้ ไม่มีใครรู้จักใคร เราอาศัยข้อความและข้อมูลเท่านั้น เมื่อมีข้อมูล ที่คนอ่านรู้สึกว่าสำคัญ แต่มันไม่เปิดเผย คนอ่านย่อมคลางแคลงใจครับ เป็นเรื่อง ธรรมดาจริงๆ     ถึงคุณจั้งเป็นญาติคุณโอมก็มีสิทธิ์ร่วมทำงานกับ thaibookcafe ครับ     ถึงคุณจั้งเป็นญาติคุณโอมก็มีสิทธิ์มาชี้แจงข้อเท็จจริงในส่วนของคุณจั้งครับ     การชี้แจงข้อไม่ถือว่าเลวทรามหรือเข้าข่ายหลอกลวงหรอกครับ     ผมไม่คิดว่าคุณจั้งเป็นหนึ่งในทีมหลอกลวงหรอกครับ (ผมยังไม่ได้คิดไปถึง     ขั้นว่ามี "ทีมหลอกลวง" ด้วยซ้ำครับ)     ผมไม่คิดว่าคุณจั้งจะเขียนหนังสือสองเล่มนั้นออกพิมพ์ เพื่อหลอกลวงคนใน     เว็บบอร์ดด้วยครับ     และผมเชื่อด้วยว่า ถ้าเกิดการหลอกลวงขึ้น คนใกล้ตัวที่ไว้ใจกันนี่แหละครับ     เจ็บหนักที่สุดจริงๆ แต่เพราะคุณโอมไม่ได้เปิดเผยข้อมูลสำคัญนี้แต่แรก คุณจั้งเองก็ไม่ได้บอกไว้ (แม้จะไม่มีเจตนาปกปิดก็ตาม อาจจะเห็นว่าไม่ใช่ข้อมูลสำคัญ) พอข้อมูลสำคัญ อย่างตำแหน่งบริหารของคุณโอมถูกค้นพบ มันก็ย่อมทำให้เกิดความคลางแคลง ใจไปหมดครับ ไม่ได้มีใครเจตนาจะเจาะทำร้ายตัวบุคคลแต่อย่างใด ยกตัวอย่างนะครับ สมมุติว่าผมทำธุรกิจที่เป็นคู่แข่งของ thaibookcafe หรือผม เป็นคนที่เสียประโยชน์ หรือเคยเสียประโยชน์จาก thaibookcafe มาก่อน เช่น เขาไม่รับพิจารณางานของผม หรือนักเขียนที่ผมต้องการงานมาพิมพ์ กลับเลือก ไปพิมพ์ขายผ่าน thaibookcafe แล้วผมเกิดมาเขียนข้อความเชิงโจมตีให้ thaibookcafe เสียความน่าเชื่อถือ โดยที่ผมไม่บอกใครเลยว่าผมเคยมีประวัติกับ บริษัทนี้มาก่อน  ต่อให้ข้อความที่ผมเขียนเป็นข้อเท็จจริงทุกอย่าง คนที่มารู้ภาย หลังก็ต้องแคลงใจว่าจะเชื่อผมได้แค่ไหนเหมือนกัน เพราะผมไม่ได้บอกข้อมูล สำคัญเอาไว้ก่อน (ต่อให้ผมเขียนข้อมูลจริงทั้งหมด ด้วยเจตนาดีก็เถอะ) ส่วนที่ถามมา คุณพีทไม่เอายังไงหรอกครับ แหะๆ  แต่ถ้าคุณจั้งลองนึกดูหัวอกใน ฝ่ายคนอ่านที่ติดตามข้อมูลในกระทู้มา อาจจะพอเข้าใจความรู้สึกฝ่ายนั้นมากขึ้น นะครับ จากคุณ : คุณพีทคุง (พิธันดร) - [ 16 ม.ค. 52 09:24:38 ]

ความคิดเห็นที่ 70 (แอบดีใจ ได้เลขสวย แหะๆ) จากคุณ : คุณพีทคุง (พิธันดร) - [ 16 ม.ค. 52 09:26:01 ]

ความคิดเห็นที่ 71 มองโลกในแง่ร้ายกันไปไหมเนี่ย ลามไปถึงน้องจั้งแล้ว น่าสงสารน้องจั้งเขานะ ขนาดมีคนนามสกุลเดียวกันอยู่ในทีมงาน ยังกลัวโดนเบี้ยวเลย เหรียญมีสองด้าน จากคุณ : แต่มันคว่ำด้านนึงไว้ตลอดนี่นา - [ 16 ม.ค. 52 09:56:05 A:210.86.128.161 X: TicketID:121452 ]

ความคิดเห็นที่ 72 สวัสดีค่ะดิฉันเป็นตัวแทนของwww.thaibookcafe.com/bookได้อ่านหนังสือของคุณแล้วชอบมากๆค่ะคุณเขียนได้ดีมากๆและหน้าอ่านมากๆ ดิฉันสนใจในหนังสือของคุณและเนื้อเรื่องของคุณอยากจะขออนุญาตเอาต้นฉบับมาจัดเรียงหน้ากระดาษเพื่อให้หนังสือของคุณได้ลงตีพิมพ์ของโดยไม่เสียค่าใช้จ่ายใดๆค่ะ กรุณาติดต่อมาที่ http://www.???????????@hotmail.com ขอขอบคุณค่ะ นั่งอ่านมาสองวันแล้ว ตั้งแต่วันที่ 13 ที่นักศึกษา (มั้ง) แอดเมล์มาครั้งแรกเพื่อขอนิยายไปทำโปรเจคงานที่คุณโอมว่า วันที่ 14 ก็เห็นกระทู้นี้และนั่งอ่านตลอด คิดว่าในเมื่ออาจารย์บอกไปแล้วนักศึกษาน่าจะเข้าใจ และไม่มาโยนเมล์ทิ้งไว้ให้ตอบกลับอีก แต่แล้ววันนี้ข้อความข้างบนนั่นก็ยังเด่นหราในบล็อกของฉัน แถมยังเป็นการ "หว่าน" ดังที่ความเห็นข้างบนว่า คือหว่านซะ 3 ข้อความใน 3 หน้ากรุ๊ปบล็อก ไม่ต้องกลัวว่าฉันจะมองไม่เห็นก็ได้นะคะ^^ จากข้อความข้างบนมันทำให้ฉันเกิดคำถามขึ้นมาว่า งานนี้มีแค่นักศึกษาทำจริงหรือ? หรือมีคนอื่น ในที่นี้หมายถึงพนักงานของ Thaibookcafe เป็นผู้โพสต์ข้อความ (ในเมื่อไม่มีบก.จึงขอใช้คำว่าพนักงาน เพื่อสื่อความหมายให้ตรงตัวที่สุดเท่าที่จะทำได้) หรือเป็นพวกมือบอนที่นึกสนุกทำการ copy แล้ว paste paste paste... ป่วนนักเขียนเล่นๆ อันนี้ก็น่าคิดนะคะ แต่ที่แน่ๆ มันทำให้ thaibookcafe เสียความน่าเชื่อถือไปมากทีเดียว ฉันจะไม่กล่าวถึงตัวนักศึกษากับทางคุณโอมซึ่งเป็นอาจารย์ล่ะ แต่ขอให้ทาง thaibookcafe ออกมาชี้แจงเรื่องข้อความข้างบนดีกว่าว่าเกี่ยวข้องอะไรกับ thaibookcafe จริงหรือไม่ หรือเป็นเพียงข้อความลอยๆ แบบข้อความลูกโซ่เพื่อป่วนเจ้าของนิยายเล่น จุดนี้ฉันคิดว่าทาง thaibookcafe ควรออกมาชี้แจงเพื่อคลายความคลางแคลงใจในหมู่นักเขียนนะคะ และควรจะเป็นในเว็บไซต์ของ thaibookcafe เอง หรือในเว็บไซต์ บล็อก หรือกระทู้ใดๆ ที่เกี่ยวข้องอาทิเช่นกระทู้นี้ มากกว่าจะเป็นการชี้แจงในงานเสวนา เพราะเรื่องทั้งหมดมันเกิดขึ้นในนี้ ไม่ใช่ในงานเสวนาค่ะ จากคุณ : manatsanan - [ 16 ม.ค. 52 10:09:31 ]

ความคิดเห็นที่ 73 ผมว่า คุณโอม และ คุณน้องจั้ง น่าจะหาโอกาสว่างๆ ทำใจเย็นๆ แล้วอ่านทบทวนทุกความคิดเห็นทั้งหมดในกระทู้นี้ช้าๆ อีกครั้งนะครับ จะเป็นประโยชน์ต่อ Thaibookcafe อย่างยิ่ง ผมอ่านด้วยใจเป็นธรรมแล้วเห็นว่าทั้ง คุณพีทคุง และ คุณหมูอมโรค รวมถึงทุกคน(ตัวผมเองด้วย) ล้วนมีความ ปรารถนาดี ต่อแนวคิดดีๆ ของ Thaibookcafe ทั้งสิ้น เป็นการ ติเพื่อก่อ นะ วุฒิภาวะ สำคัญมากนะครับ จากคุณ : ลงมือทำไม่มีคำว่าแต่ - [ 16 ม.ค. 52 10:34:27 ]

ความคิดเห็นที่ 74 ก็ติดตามดูระยะห่าง ๆ มาแต่ต้น แม้นจะโพสมา ก็ยังชะงักไว้ ไปโพสไว้ในกระทู้ตัวเอง ทั้ง ๆที่คนละประเด็นก็ยัง ไปโพส จน กระทั่ง ต้องมา โพสเตือนด้วยเรื่อง พรบ การพิมพ์            เมื่อคืนเข้าอินเตอร์เน็ต ก็ดู ตอบกระทู้หลายกระทู้ แต่ไม่ตอบกระทู้นี้ เพราะ นั่งพิจารณาเงียบ ๆ  สะดุดคำตอบ ของ ความคิดเห็นที่ 54 ความคิดเห็นที่ 56 ความคิดเห็นที่ 58 ความคิดเห็นที่ 60   โต้ตอบกับคุณจั้ง.. จากนั้นมาสะดุดแรงที่ กระทู้ 62         โดยนิสัยของชาวพันทิป ที่มีประสบการณ์ คนเดียวกันเขียนตอบตัวเอง กันอยู่นั่นแหละ ข้าพเจ้าจึงมองปราดที่ IP ที่แปะไว้            อนิจจัง อนิจจา มัน  IP  เดียวกัน  แล้วแต่แรก ก็บอกว่าได้รับเมล์ ลงท้ายมาบอกเป็น นักศึกษา  แล้วยิ่งมา โต้ กับคุณ : น้องจั้ง (น้องจั้ง) ด้วย ข้าพเจ้าก็ ถอนหายใจ ยิ่งไม่เขียนอะไรให้เป็นประโยชน์อีกเลย เพราะจะเป็นการ ไปช่วยเสริมความโดดเด่นของกระทุ้นี้ไปโดยอัตโนมัติ                  ก่อนจะลาจากอินเตอร์เน็ต เมื่อคืนไป ยังทันได้เห็น ข้อความคุณ : Equator      และ ก็เข้าไปอ่านกระทุ้ ดังที่คุณ พีทคุง ทำเช่นกัน เห็นทั้งหมดเหมือนกัน ก็ นั่งปลงอนิจจัง วัฏสังขารา อยู่  เห็นไม่ใช่เรื่องของข้าพเจ้าแล้ว จะไปแบกทุกข์ ของนักศึกษาและผู้หลงเข้าข่ายไปทำไม                   สายวันนี้ มาเปิดหน้าจอพันทิป ก็เห็นการเคลื่อนไหวตัวเลขกระทู้ นี้ เข้ามาดู ก็เห็นเหตุการณ์ บานออกมาเรื่อย ๆ ก็ยังเฉยอยู่ คิดว่าธุระไม่ใช่แล้ว แต่พออ่านกระทู้  71 ก็ให้รู้สึกว่า  เป็นใครคนใดคนหนึ่งของผู้ตอบมาแอบซ่อน ตอบให้เข้าข้างกันอีก  สมาชิกในอินเตอร์เน็ต กำลังทำอะไรอยู่ที่หน้า จอพันทิปนีหรือ ?                  เพราะที่พันทิป ระบบการลงทะเบียนเขียนนั้นเข้มงวดพอสมควร และ  หากนึกว่า การเล่นชนิดนี้ สามารถตบตาสมาชิก ได้ คงไม่ใช่  ในอดีตที่ ผ่านไป  ผู้มาโพสกระทู้ ซึ่ง แอบเขียนเป็นนานาสารพัดชื่อ ได้ถูกไล่ตามจับ ตาม แฉ จนกลายเป็นผู้ร้ายกันไปหลายรายแล้ว..             ข้าพเจ้ามาโพส เพื่อเตือนว่า หากคิดจะทำเช่นดังที่ว่านี้ ก็ยั้งตัวเองไว้ ก่อน เพราะสมาชิกที่นี่ มีเครื่องตรวจจับไอพี การเคลื่อนไหว ฯลฯ กันหลายท่าน ดีไม่ดี ท่านที่มาโพส สนุก เล่น ๆ ดังเช่นที่ชอบทำกันอยู่ในเว็บอื่น -ไม่ต้องเอ่ยนาม-  อาจต้องถูกประจานกันจนหน้าหงาย ไปได้                   ที่นี่เขา ใช้ ความสงบเรียบร้อย สุภาพ มีเหตุมีผล และ ถือว่าเงียบ ๆ เพราะเป็นอาณาบริเวณ ห้องสมุด  หากมาเจี๊ยวจ๊าวทำลายขวัญสมาชิก โดย เฉพาะถนนนักเขียน แต่ละท่านใช้สมาธิในการคิดเขียนกัน อย่างไม่ให้ตัวอักขระ ตกหล่น  หากตกหล่นไป ต้องรีบมาขอแก้                  ข้าพเจ้าเขียนตกหล่นไปหลายกระทู้ ขี้เกียจตามแก้เหมือนกัน เพราะ ไม่อยากให้กลายเป็นว่า   ขี้ขลาดไม่สู้ความจริง เขียนแล้วย่องมาลบ   ก็ปล่อย ให้มันผิด ๆ ประจานตัวเองไปหลาย ความคิดเห็น  ไม่ใช่เพราะไม่รู้                      การเตือนนี้ ขอเป็นครั้งสุดท้ายที่จะเตือนทุกท่านแล้ว เพราะยิ่ง อ่านยิ่งรู้สึกว่า ทำใจไม่ได้ กับ อาจารย์ที่หมกเม็ดผลประโยชน์ส่วนตนไว้หลัง ข้อความสาธารณะ ทั้งยังไม่ให้เกียรติสมาชิกที่นี่ ราวกับทุกคนเป็น หนูตะเภา ให้ท่านอาจารย์ท่านนั้นเอาไปห้อยแขวนราวไว้ให้ นักเรียนดู แถมมือก็ขยุกขยิก นับเงินในกระเป๋าที่ค้ามาได้จากการทำมาหากินเบื้องหลัง เบื้องหน้าอะไรเหล่านี้              ข้าพเจ้าขอเขียนครั้งสุดท้ายจริงๆ เพราะไม่อยากได้ชื่อว่า สนับสนุน หรือ ขัดแย้ง ขัดขวางหนทางใคร            บริษัท ฯ ที่คุณว่าเป็น สปอนเซอร์นั้น  ญาติข้าพเจ้าก็ทำงานประสาน งานให้อยู่หลายท่าน แต่ข้าพเจ้าไม่ได้ไปมีผลประโยชน์อะไรด้วย และ บริษัทฯ ที่ญาติสนิทข้าพเจ้าทำอยู่ ก็ไม่ได้ไปมีผลประโยชน์อะไรด้วยเช่นกัน                     การจะทำตัวให้อยู่ในสังคมอย่างปลอดโปร่งใจ  คือหัดทำตัว ให้ โปร่งใส ตรวจสอบได้ ไว้เสมอ  และ ควรจะ หักห้ามใจไม่รับผลประโยชน์ อะไร ในการเกี่ยวพันกับงานที่ทำร่วมกับ ศิษย์ของตนไว้                 เพราะมิฉะนั้น ก็ไม่ผิดกับ ครูโรงเรียนประชาบาลต่างจังหวัดที่ นักเรียนก็แสนจน ยังอุตส่าห์ไป ขายขนมสารพัดอย่างรีดเลือดเอากับปูอย่าง เด็ก ๆ พวกนั้น                 วันนี้ วันครูหรือเปล่า ?  ข้าพเจ้าก็เคยเรียนโรงเรียนสาธิตวิทยาลัย ครู ฯ มาก่อนเหมือนกัน จำภาพนักศึกษาครูที่มุ่งมั่นมาเรียนได้ทุกคน                                  ครั้งสุดท้ายจริง ๆ ไม่ขอเขียนอะไรเกี่ยวกับพวกคุณอีกแล้ว                                                           ขอบคุณที่อ่าน จากคุณ : tiki_ทิกิ - [ 16 ม.ค. 52 10:35:14 ]

ความคิดเห็นที่ 75 ผมเห็นด้วยกับ RE 72# นะครับ ควรเป็นแบบนั้นมากกว่า เพราะผมเอง ชักไม่แน่ใจแล้วว่า มันจะมีเฉพาะ "นักศึกษา" จริงๆหรือเปล่า ที่ทำแบบนี้ อาจมีมือที่สามนึกสนุกก็อปเล่นอีก มันเกินขอบข่ายการควบคุมนะครับ คุณลองคิดดู คุณบอกว่า นักเรียนมี 40 คน เลือก 10 เรื่อง ดีสุด 2 เรื่อง ก็เท่ากับมี 400 post แล้ว... ไม่คิดว่ามันจะลามไปถึง 500 - 600 หรือ 1000 เลยเหรอครับ? ถ้าผู้มีส่วนเกี่ยวข้องกับทาง thaibookcafe ได้มาอ่าน ก็ช่วยรับไปพิจารณาด้วยครับ ว่าสมควรทำแล้วหรือยัง? หรือจะปล่อยให้ข้อข้องใจนี้ค้างไปเป็นเดือนๆแบบนี้ งานเสวนาก็เปล่อยให้มันเป็นงานเสวนาไปเถอะครับ อย่าให้มันเป็นงานชี้แจงกระทู้เลยครับ ปล.คนที่มารอเรื่องย่อผมรอเอาอยู่ ถึงเที่ยง ผมจะตอบไงดีเนี่ย - -* บอกเขาไปแล้วด้วยดิว่าจะลองส่งๆไป กลัวจะติดแล้วงานจะเข้า = = ปล2.ยังไม่ได้พิมพ์ไอ้ที่เขาขอเลย - -||| จากคุณ : [L]onely[B]oy - [ 16 ม.ค. 52 10:43:24 A:58.147.48.19 X: ]

ความคิดเห็นที่ 76 มารับผิดชอบต่อสิ่งที่โพสต์ ในคห. 71 ยอมรับว่ามีนัยแฝงครับ แต่ไม่ใช่แบบที่ คุณ tiki_ทิกิ คิด มีน้องที่รู้จักกันเขาอยากจะส่ง ผมยังส่งลิงค์นี้ให้อ่านประกอบการตัดสินใจเลยครับ (หวังว่าเขาจะเปลี่ยนใจนะ) เอาตรง ๆ ไหมครับ แบบว่า ไม่อ้อมแล้วเดี๋ยวเข้าใจผิดกันใหญ่ การที่น้องจั้งออกมาพูดทำนองว่าถ้าเขาโดนโกงเขาก็เจ็บเหมือนกัน มันเป็นเรื่องไม่สมเหตุสมผลครับ เพราะน้องเขานามสกุลเดียวกับใครอีกคนที่มีชื่ออยู่ในหนังสือทุกเล่มของสนพ.นี้ แล้วจะกลัวโดนโกงทำไมเนี่ย ไม่เข้าใจ ต้องขออภัยคุณ tiki_ทิกิ ที่ทำให้เข้าใจผิด และที่ผมบอกว่ามองโลกในแง่ร้ายกันไปไหม ผมประชดน้องจั้งครับ ไม่คิดว่าจะเข้าใจผิดเป็นคนละด้านไปได้ T_T ยืนยันว่าเหรียญมีสองด้าน จากคุณ : ด้านไหนล่ะที่ถูกคว่ำไว้ - [ 16 ม.ค. 52 10:49:09 A:210.86.128.35 X: TicketID:121452 ]

ความคิดเห็นที่ 77 ตอบความเห็นที่ 73 และคงเป็นความเห็นสุดท้ายของผมนะ ผมไม่ได้กลัวถูกเบี้ยว ผมมีความมั่นใจกับทีมงาน แต่มีข้อคล้าย ๆ กับคำกล่าวหาว่า ผมก็พวกเดียวกันนั่นแหละ จะฟ้องกันเองเหรอ ถ้าเกิดมีการเบี้ยวขึ้นมา ผมเลยชี้แจงว่าถ้าเบี้ยวผมโวยวายแน่ เพราะถ้าเป็นอย่างนั้นผมก็เจ็บและเจ็บยิ่งกว่าคนอื่นแน่นอน จากคุณ : น้องจั้ง (น้องจั้ง) - [ 16 ม.ค. 52 10:49:54 ]

ความคิดเห็นที่ 78 คิดว่าจะเงียบไปอีกพัก พอดีเห็น คคห 75 ของคุณ LonelyBoy นี่มันจะเที่ยง อยู่แล้ว เลยแว้บจากงานมาลองเสนอดูก่อนครับ ถ้ายังตัดสินใจไม่ได้ ลองบอกเขาไปตรงๆ ว่าขอเวลาพิจารณาอีกนิดดีมั้ย ครับ มันเป็นเรื่องธรรมดานะ คนเราต้องการเวลาคิดครับ  จะขอเวลาถึงเมื่อ ไหร่ก็ว่าไป ถึงตอนกำหนดนัดแล้วถ้าตัดสินใจว่าจะร่วมด้วย ก็ค่อยดำเนิน การต่อครับ จากคุณ : คุณพีทคุง (พิธันดร) - [ 16 ม.ค. 52 10:52:51 ]

ความคิดเห็นที่ 79 ก็นั่นสิครับ ญาติกันจะฟ้องกันเองทำไมล่ะ ร่วมมือกันดีกว่า สงสัยว่าในสนพ.นี้มีน้องจั้งคนเดียวรึเปล่าที่ภักดี นักเขียนรายอื่นที่มีงานออกด้วย หายไปไหนหมด ออกมาแสดงตัวกันหน่อยสิครับ น้องจั้งเขาประกาศแล้วว่าจะตอบเป็นความเห็นสุดท้าย จากคุณ : เหนื่อย - [ 16 ม.ค. 52 10:55:25 A:210.86.128.35 X: TicketID:121452 ]

ความคิดเห็นที่ 80 เอ่อ...เดี๋ยวนะ - -||| คุณ tiki เข้าใจผิดคิดว่าผมเป็นคนเดียวกะนักศึกษาหรอ?? หรือยังไง ผมงง ผมเข้ามาถามตั้งแต่ RE 54-60 เพราะผมงงจริงๆนะ ไม่ได้ไปช่วยเสริมประเด็นอะไรนั่น ผมอ่านข้างบนนั่นแล้วมึนจริงๆอะ ตัวหนังสือเยอะเกินจนตาลายมาก ก็พยายามอ่านแล้วอะครับ และถ้าผมทำอะไรที่เป็นการรบกวนก็ขออภัยด้วยนะครับ ผมแค่อยากได้ข้อเท็จจริงเท่านั้นเอง ------------------------ เห็น RE จากของคุณ Equator แล้วทำผมตัดสินใจได้อีกว่า ผมคิดว่า ผมได้ข้อเท็จจริงแล้วล่ะ คงไม่ส่งไปอย่างแน่นอนแล้ว และตอนแรกคิดว่าจะย้ายโอนไปเรียนที่นั่นด้วยเมื่อผมขึ้นปี 3 แต่ตอนนี้คงขอบ๋ายบายล่ะ จากคุณ : [L]onely[B]oy - [ 16 ม.ค. 52 10:58:56 A:58.147.48.19 X: ]

ความคิดเห็นที่ 81 พูดง่ายๆ มันเป็น "ความลับทางธุรกิจ" ไงล่ะครับ แก้ไขเมื่อ 16 ม.ค. 52 11:07:19 จากคุณ : KennyHass - [ 16 ม.ค. 52 11:06:15 ]

ความคิดเห็นที่ 82 เอ...คุณพีท จะไปสืบค้นอะไรกับชื่อผมมากมาย ก็บอกไปแต่ต้นว่าผมทำอะไรยังไง ที่ไหน ตำแหน่งอะไร ... หรือต้องเปิดเผยทรัพสินด้วยหรือเปล่า จะสื ความสัมพันธ์ผมกับ ThaiBookCafe ก็บอกไปแล้วว่าผมมีดีลกับเค้าในลักษณะเป็นที่ปรึกษาเค้า ก็ตอบไปตั้งแต่กระทู้แรกๆแล้ว   ส่วนไอ้ทีสอนหนังสือก็สอนไป ก็บอกไปแล้ว จะย้อนไปย้อนมาทำไมให้วุ่นวายใจกัน ประเด็นมันคือ ผมว่าคุณพีทมองโลกในแง่ร้ายเกินไป แล้วทีนี้พอไปจับโน่นมานิด จับนี่มาหน่อยได้ พอจะโยงๆเข้าหน่อยได้ก็ไปกันใหญ่เลยทีนี้ ผมยังไม่เห็นว่าเจตนาของหลายๆคนที่มาโพสชี้แจงให้ ThaiBook หรือรวมทั้งผมเองจะมีเจตนาร้ายดังเช่นที่มีการตั้งข้อสังเกตุ ไม่ว่าจะเป็น "นายหมูนางหมา มาตรวจทานต้นฉบับ" หรือ ตั้งสมมติในอนาคตว่าเค้าจะโกง  หรืออะไรทั้งสิ้น จะให้ยังไงละครับ พอเราอธิบายก็ว่าเราแก้ตัว พอเราไม่อธิบายก็เดี๋ยวว่าเราเลว เรายอมรับว่าเลว แล้วจะให้ทำไง นี่ลามไปถึงน้องจั้งแล้ว อะไรกันละครับ พวกผมมีตัวตน ไม่หลบซ่อนอะไร ที่ตั้งก็มี สำนักงานก็มี วันจัดงานก็กำหนดสถานที่ชัดเจน แต่ละคนแต่ละท่านเค้าก็อยู่กันเป็นหลักแหล่ง แล้วจะเอาไงละครับ จะให้ทำไงละครับ จากคุณ : อ โอม (iconmac) - [ 16 ม.ค. 52 11:13:31 ]

ความคิดเห็นที่ 83 RE 78#: ผมคงไม่ส่งอะครับ คิดเอาละกัน เป็นคนของานแท้ๆ ผมออน MSN อยู่แท้ๆ เค้าก็ออน ไม่มีการทวงแม้แต่น้อย มันหมายความว่าอะไร? แค่นี้ก็ตัดสินได้แล้วล่ะครับ ก่อนเขาจะออกไป ก็ไม่มีทักไม่อะไรทั้งสิ้น อย่างนี้ ผมคงไม่ต้องบอกปัด แล้วล่ะครับ ปล่อยมันไว้แบบนี้แหละ บอกตรงๆครับ "เสียความรู้สึกมาก" จากคุณ : [L]onely[B]oy - [ 16 ม.ค. 52 11:16:48 A:58.147.48.19 X: ]

ความคิดเห็นที่ 84 ท่าทางว่าจะไม่ใช่การเริ่มต้นที่ดีสำหรับสำนักพิมพ์น้องใหม่แห่งนี้เสียแล้ว มีสิทธิ์โดนบอยคอตจากนักเขียนเอาได้ง่ายๆ ไม่ได้เป็นการตำหนิสำนักพิมพ์นะครับ แต่แสดงความเห็นเฉยๆ ต้องออกตัวไว้ก่อน เดี๋ยวจะโดนจวกกลับเอา ถึงแม้สำนักพิมพ์จะไม่ใช่ผู้กระทำโดยตรง แต่เมื่อมีชื่อของตัวเองเข้าไปเกี่ยวข้อง ก็ต้องมีส่วนรับผิดชอบหรือได้รับผลกระทบไปด้วยอย่างหลีกเลี่ยงไม่ได้ จะอะไรดีหละ ปลาติดร่างแห คบเด็กสร้างบ้าน ก็แล้วแต่จะคิด แต่ไม่ใช่ในทางที่ดีแน่ๆ ผมว่าผลกระทบมันออกสู่วงกว้างแล้วนะครับ สำนักพิมพ์อย่านิ่งนอนใจ ถ้ายังอยากจะก้าวต่อไปอย่างสดใส ที่จริงแล้วสำนักพิมพ์น่าจะออกมาชี้แจงหน่อยนะครับ (หรือว่ามาแล้ว แต่ไม่ได้มาในนามสำนักพิมพ์) ด้วยความหวังดีต่อวงการนักเขียน ในฐานะของนักเขียนคนหนึ่ง จากคุณ : urbandoctor (urbandoctor) - [ 16 ม.ค. 52 11:24:05 ]

ความคิดเห็นที่ 85 ทักข้อเท็จจริงทีไร โดนทุกทีเลยผม ^^ จากคุณ : คุณพีทคุง (พิธันดร) - [ 16 ม.ค. 52 11:28:56 ]

ความคิดเห็นที่ 86 คุณ LonelyBoy (คคห 83) ถ้าตัดสินใจแล้วก็แล้วกันไปนะครับ เราคนเขียนงานก็หาโอกาสกันไปเรื่อยๆ อาจจะช้าหน่อย แต่ถ้าได้เลือกทางที่เราเชื่อมั่นและพอใจก็ดีครับ เป็นกำลังใจให้ด้วยคนครับ จากคุณ : คุณพีทคุง (พิธันดร) - [ 16 ม.ค. 52 11:33:30 ]

ความคิดเห็นที่ 87 เออ แล้วคุณพีทนะ แรกก็ดีหรอก แต่หลังๆชักจะเกินเลย ผมคิดเลยว่าแหม คิดว่าจะรู้อะไรเยอะ ไม่เรย ... ก็ค้นๆชื่อดูก็ อ๋อ ก็เคยเป็นนักเขียน ก็เคยออกพ็อกเก็ตบุค ก็คงเคยมีดีลๆกับสำนักพิมพ์ หรืออะไรทำนองนั้นมาบ้าง ก็อ๋อ... แต่ก็นั่งไง แล้วในโลกนี้มันมีดีลเดียว เหตุผลเดียวแบบพีทว่าเหรอ มันมีหลายดีล หลายแบบ แล้วถ้าจะให้อธิบาย จะให้อธิบายตรงนี้มันไม่เหมาะสมมั้ง กระทู้มันเลอะเทอะไปหมด จะตั้งกระทู้ใหม่ก็หาใช่ที่ ผมก็เลยว่าจะพูดให้ฟังในงาน จะยอกข้อมูพีทมาขึ้นชาร์ท แล้วบอกเป็นข้อๆว่า เออ ข้อนี้จริง ไม่จริง จริงด้านไหนไม่จริงด้านไหน อย่างผมยกตัวอย่างสักหน่อยในความคิดเห็นที่ 19 พีทบอกว่า : ค่าตอบแทนนักเขียนเร่ิมต้นที่ 8, 10, 12 -15 แล้วแต่กรณี แล้วเอาราคาปก x จำนวนพิมพ์ ไปก็จะได้ผลตอบแทนใช่มัย ข้อเท็จริง : ใช่แล้ว มันแล้วแต่ดีลกับทางต้นฉบับ แต่ที่ผมเคยดีลมีตั้งแต่ 3 หรือ 15 ช่วงมันกว้างกว่าที่พีทว่าไว้เยอะ ซึ่งผมดีลต่างที่ก็ต่างราคา ราคาจะอิงกับว่านักเขียนนั้นเคยมีผลงานมาแล้วหรือยังก็อย่างที่ว่า ตรงนี้มันไม่ตายตัว ผมเคยเห็นเพื่อนผมได้มากกว่านี้ และได้น้อยกว่านี้เช่นกัน ส่วนวิธดีการคำนวนค่าต้นฉบับ ก็เอาราคาปก x จำนวนพิมพ์ = XXX บาทไป โอเค ตรงนี้ก็เป็นวิธีคิดหนึ่งครับที่เค้าทำกัน แต่ก็มีอีกหลายวิธีเช่น ผมจะ่จ่ายคุณเป็น % ตามแต่ยอดขายหนังสือ และจะจ่ายหลังจากหนังสือวางไปแล้ว 3 เดือน เพื่อรอยอดรายงานจากสายส่ง ซึ่งสายส่งบางที่จะใช้เวลามากน้อยต่างกัน บางที่ 2 บางที่ 3 เดือนแล้วแต่ว่ากันไป ซึ่งสายส่งใหญ่ๆก็มี กานดา เพ็ญบุญ ซีเอ็ด นายอินร์ และอื่นๆเป็นราเล็ก ทีกระบวนการทำงานที่แตกต่างกันไป วิธีต่อมาคือ งั้นสำนักพิมพ์ขอซื้อต้นฉบับไปเลย ! ก็มีเหมือนกัน เพราะเค้าขอดีลเป็นการซื้อต้นฉบับ นักเขียนเป็นผู้รับจ้างเขียน ผมเองก็มีดีลนี้กับหลายบริษัท ค่าจ้างก็ว่ากันไปแล้วแต่ตกลง อย่างผมเขียนเองก็เร่ิมตั้งแต่ 2 - 3 หมื่นก็มี หรือกลัก 4-5 หมื่นก็มี หรือบางคนเขียนไปขายกัน 7-8 พัน ก็มี มันกว้าง มันไม่มีกฏตายตัว อันนี้เลยอยู่ว่าแล้วแต่ตกลงกันยังไง วิธีต่อมาอีกอันคือ ของ ThaiBookCafe อย่างที่บอกไง ตรงนี้เน้นนักเขียนหน้าใหม่ไปเลย เพราะหน้าใหม่ไปเข้า 2 ดีลแรกไม่น่าเหมาะ เพราะต้องรอนานกว่าจะพิจรณา จะมีกี่คนละที่ได้พิจรณาให้พิมพ์อย่างผมหรือคุณพีท หรือนักเขียนอีกหลายๆท่านที่มีผลงานตีพิมพ์ ผมว่าแทบจะอัดตราส่วนเป็น 1:100 มั้งนั่นนะ ทีนี้ของ ThaiBook เค้าก็ง่ายๆ คือหน้าใหม่มา อ่านต้นฉบับถ้าเค้าคิดว่าดี ก็จะจัดอาร์ทเวิร์คให้ ออกแบบปกให้ ซึ่งนักเขียนไม่ต้องลงทุนตรงนี้ จากนั้นก็เอาไปฝากไว้หน้าเว็บ ขายได้ก็แบ่ง % จะเป็นกี่มากมายน้อยก็ลองเข้าไปอ่านกติกากันเอง ถ้าใครพอใจก็ทำ ไม่พอใจและอยากได้ % มากกว่านั้น ก็ลองไปเสนอที่สำนักพิมพ์อื่นก็จบ ความเสี่ยงกับหนังสือขายออกไม่ออกอยู่กับใคร ? นักเขียนมีความเสี่ยงอะไรกับการลงทุน ในกระบวนการนี้ ผมว่ามีในตอนการเขียนฉบับไม่ว่าจะเป็นแรงกาย ใจ และเวลา แต่หลังจากนั้นทาง ThaiBook เค้ารับให้นะครับ ไม่ว่าจะเป็นค่าจัดอาร์ทเวิร์ค ค่าการตลาด ค่าบริหารจัดการ ค่าขนส่ง และอื่นๆ นักเขียนจะขายได้หรืไม่สำหรับผลงานตัวเองใน ThaiBookCafe ? ตอบไม่ได้ครับ ตอบยาก งานเขียนใครจะถูกใจคนอ่านหรืออไม่ อันนี้ต้องเป็นคนอ่านเอง แต่ถ้าถามว่าในมุมการตลาดในช่วงเว็บเร่ิมต้น ตลาดมันน้อยเพราะเว็บเค้าเพิ่งเร่ิม แต่ถ้าหลังจากเปิดตัวไปแล้ว คนรู้จักมากขึ้น นักเขียนช่วยๆกันแนะนำกันมา มีกิจกรรมทางการตลาดบ่อยๆ จัดงานบ่อยๆ โปรโมทบ่อย ก็อาจจะมีการรับรู้มากขึ้น ตรงนี้ก็จะเป็นผลดีกับนักเขียนมากขึ้นไปเอง สูตรคิดส่วนแบ่งจากจำนวนพิมพ์ x ราคาปก นั้นผมมีคำถามว่า ? เหมือนที่พีทถามว่า แล้วจะรู้ได้ไงว่า ThaiBook จะพิมพ์กี่เล่ม พิมพ์จริงแล้วไม่บอกนักเขียน เอ้า..งั้นผมถามกลับ แล้วพีทรู้ได้ไงว่าเค้าสำนักพิมพ์จริงๆเค้าพิมพ์กี่เล่ม มีบิลให้ดูมั้ย เคยตรวจสอบมั้ย จำนวนพิมพ์ครั้งที่ 1 กับครั้ง 2 เท่ากันจริงๆหรือไม่เท่ากันจริง แล้วพวกนี้เคยเอาบิลมาให้นักเขียนดูมั้ย ? ไม่มีมั้งครับ หรือถ้ามีคุณพีทช่วยบอกผมหน่อยว่าต้องทำยังไง ผมเองก็อยากรู้เหมือนกันว่างานผมที่ตีพิมพ์มันพิมพ์ครั้งละกี่เล่ม เป็นจำนวนเงินเท่าไหร่กันบ้าง และผมอยู่ส่วนไหนของต้นทุนการพิมพ์ การผลิดจึงได้ส่วนแบ่งตาม % ดังกล่าวว่า และอยากรู้ว่าสำนักพิมพ์ได้กำไรกี่ % กันแน่ ก็อยากรู้เหมือนกัน ตอบไปตอบมายาว...ขี้เกียจตอบแล้ว ถ้าอคติกันแบบนี้ แล้วสืบค้นข้อมูลมานิดๆหน่อยแล้วจับโยงมั่วไปมั่วมาแบบนี้ ก็พอเหอะครับ จากคุณ : โอม (iconmac) - [ 16 ม.ค. 52 11:36:53 ]

ความคิดเห็นที่ 88 RE 86# อ่าครับ ขอบคุณครับ ผมคงต้องขอไปทำใจหน่อย คนที่โดนแบบนี้น่าจะเป็นเหมือนกัน เขียนแทบตาย ดันถูกคนเห็นงานเขียนเราเป็นแคคะแนนไม่กี่คะแนน เห็นล้วเหนื่อยใจมากๆเลยครับ จากคุณ : [L]onely[B]oy - [ 16 ม.ค. 52 11:38:04 A:58.147.48.19 X: ]

ความคิดเห็นที่ 89 เป็นทนายให้คุณ พีทคุง คนที่ไปสืบมาไม่ใช่คุณพีทคุงครับ ลองอ่านดูดี ๆ นะครับ ว่าใครที่ไปเจออะไรดี ๆ มา แล้วที่บอกว่า "ผมเป็นคนหนึ่งที่ส่งหนังสือไปตีพิมพ์ด้วย และก็เป็นที่ปรึกษาโครงการเค้าแบบไม่เป็นทางการ" ทั้งที่จริงแล้วมีชื่อเป็นถึง "ผู้อำนวยการฝ่ายการตลาด" ดูจะถ่อมตัวเรื่องความเกี่ยวข้องกับสนพ.จนไปรึเปล่าครับ ^^ ผมอ่านและเข้าใจมาตลอดว่า คุณพีทคุง มองเห็นข้อดีของระบบการขายแบบนี้ แต่มันมีอะไรที่ไม่เคลียร์ และไม่มีการพยายามทำให้เคลียร์ มีแต่จะตีหัว เอ้ย ชักชวนให้ไปฟังเสวนาอย่างเดียว อย่างนี้แล้วจะไม่ให้เกิดข้อสงสัยได้อย่างไรกันล่ะครับ เข้าเว็บ truelife กันบ้างรึเปล่าครับ สงสัยว่าทำไมกิจกรรมดี ๆ แบบนี้ผู้สนับสนุนไม่แนะนำในหน้าหลัก ผมหาอยู่ตั้งนานไม่เห็นเจอ หรือถ้าใครเจอช่วยส่งลิงค์มาหน่อยครับ จากคุณ : เหรียญมีสองด้าน - [ 16 ม.ค. 52 11:40:39 A:210.86.128.35 X: TicketID:121452 ]

ความคิดเห็นที่ 90 RE 89# ไม่เจอเช่นกันครับ จากคุณ : [L]onely[B]oy - [ 16 ม.ค. 52 11:49:55 A:58.147.48.19 X: ]

ความคิดเห็นที่ 91 คุณ เหรียญมีสองด้าน กิจกรรมกำลังจะถูกโปรโมทใน 1-2 วันนี้ละครับ .... แหม....เอาเชียวๆ แล้วแบบเนี๊ยะ จะไม่ให้คิดว่าอคติได้ไงละ แล้วถ้าวันพรุ่งนี้เค้ามีข่าวกิจกรรมขึ้น + แบนเนอร์โปรโมทกิจกรรม หน้าเหรียญจะว่าไง แหมๆ ... ส่วนที่ว่าพีทไม่ได้ค้น ผมขออภัยครับอ่านไม่ดี กระทู้มันเยอะ คนสืบค้นเป็นอีกคนครับ ส่วนความคิดเห็นที่ตอบไปในเนื้อกระทู้ก็คิดว่าจะตอบคำถามพีทได้ แต่เอาละครับ อย่างที่บอก ในโลกเสมือนนี้มีความแคลงใจเยอะ มีการพาดพึงกันไปตามแต่ตัวอักษรจะบรรดาล ก็ว่ากันไปครับ ยืนยันอีกครั้งว่า ตัวตนเรารอให้พิสูจน์ในงาน และผมเองก็รอนักตั้งกระทู้นักโพสในนี้ไปถามผม ด้วยข้อมูลต่างๆที่สงสัยกันอย่างเปิดเผย ต่อสารณชนมากมาย ทั้งนักเชียน นักอ่าน และหลากหลายท่าน ยังคงเรียนเชิญนักโพสนักเขียนด้วยใจระทึกเช่นเดิมครับ ;-) จากคุณ : โอม (iconmac) - [ 16 ม.ค. 52 11:54:20 ]

ความคิดเห็นที่ 92 ผมขอแสดงความเห็นอีกทีนะครับ อย่าด่าผมนะครับ ผมว่าไม่ว่าจะเป็นระบบสำนักพิมพ์หรือว่าจำหน่ายออนไลน์ ยังไงนักเขียนก็ไม่มีวันที่จะรู้ยอดขายที่แท้จริงอยู่ดี ถ้าหากใครก็ตามคิดจะโกง เพราะฉะนั้นสำหรับผมแล้ว ขอเลือกระบบสำนักพิมพ์ดีกว่า เพราะผลงานของเรามีบรรณาธิการช่วยคัดเลือกและคัดกรอง แล้วผลงานของเราก็มีโอกาสกระจายออกสู่วงกว้างมากกว่า หากจะมองในแง่ของรายได้ แม้จำนวนเปอร์เซ็นต์จะน้อย แต่จากยอดขายและยอดพิมพ์ที่มากกว่า รายได้ก็จะมากกว่า เพราะร้านขายหนังสือออนไลน์ แม้รายได้จะถึง 20 % แต่ในด้านยอดขายนั้นคงไม่มากแน่ๆ โดยเฉพาะอย่างยิ่งกับสำนักพิมพ์ใหม่ แล้วยิ่งเห็นประกาศว่า ให้ 10 % เท่ากับสำนักพิมพ์ทั่วไปเลย ก็ยิ่งทำให้เห็นว่ารายได้น้อยกว่าอยู่แล้ว อันนี้ผมมองในมุมมองผมนะครับ ไม่ได้ว่าใคร ผมกลัวแล้ว อย่าด่าผมเลย จากคุณ : urbandoctor (urbandoctor) - [ 16 ม.ค. 52 11:59:28 ]

ความคิดเห็นที่ 93 คุณ urbandoctor ไม่ได้ด่าใครนี่ครับ อย่าความคิดเห็นที่ 92 ของคุณนะผมว่า OK ซึ่งมันเป็นมุมมองที่แตกต่างกัน แล้วจะไปด่าไปว่าทำไมละครับ .... ไม่เข้าใจ จากคุณ : โอม (iconmac) - [ 16 ม.ค. 52 12:12:00 ]

ความคิดเห็นที่ 94 ขึ้นเว็บของทรูไลฟ์เร็ว ๆ ก็ดีครับ จะได้ไม่เป็นที่สงสัยอีกไงครับขึ้นจริงแล้วมันจะผิดตรงไหนล่ะ ไม่ขึ้นสิครับแปลก ถามถึงไม่ได้หมายความว่าใครจะคอยจับผิดนะครับ เพราะถ้าโปร่งใสชัดเจนที่สุด ผลดีไม่ได้อยู๋ที่ใคร ก็อยู่กับสนพ.และผู้เกี่ยวข้องทุกคนนั่นแหละ อะไรที่คลุมเครือก็ย่อมถูกสงสัยเป็นธรรมดา (ก็เล่นคว่ำเอาไว้ไม่ยอมเปิดเผย โบ้ยแต่จะให้ไปร่วมเสวนา เหมือนได้ค่าหัวยังไงชอบกล) ถ้ามีเจตนาเขามาชี้แจงให้มันโปร่งใสขึ้น ทำไมต้องกลัวกับการซักถามล่ะครับ ใช่ไหม? จากคุณ : เหรียญสองด้าน - [ 16 ม.ค. 52 12:26:10 A:210.86.128.161 X: TicketID:121452 ]

ความคิดเห็นที่ 95 คุณ [L]onely[B]oy ลองเช็คหมายเลขบัตรผ่าน A:192.168.0.17 ข้อความตัวเองใน คห 58, 60 ในนาม  [L]onely[B]oy กับ คห 62 ในนามนักศึกษาดูนะคะ แล้วจะเข้าใจความหมายคุณทิกิ คุณน้องจั้ง อย่าเพิ่งเสียใจไปเลยค่ะ หากเจตนาคุณบริสุทธิ์คนอ่านก็คงเห็นเอง ที่มีคนเขาบอกว่าคุณไม่ต้องกลัวโดนโกง ไม่จำเป็นต้องหมายความว่า คุณเป็นพวกเดียวกันหรอกค่ะ ดิฉันคิดว่าเขาหมายถึงว่า ทางญาติคุณเขาอาจไม่โกงคุณ ด้วยเห็นแก่ว่า เป็นญาติกัน ก็เท่านั้น แต่ .... นี่ไม่ใช่ประเด็นของดิฉันค่ะ เรื่องโกงหรือไม่ดิฉันไม่ใส่ใจเท่าไหร่ ณ ตอนนี้ เพราะยังไม่รู้ด้วยซ้ำว่าหนังสือจะขายได้หรือเปล่า เชื่อว่าทางทีมงานเอง ต้องเสียเงินลงทูนโปรโมทโครงการไปไม่น้อยอยู่แล้ว ต้นทุนตรงนั้น ณ ตอนที่กิจการยังไม่อาจเลี้ยงตัวเองได้ ก็ถือว่ามากโขอยู่ ดังนั้นประเด็นเรื่องโกงหรือไม่อย่างไร นักเขียนที่คิดส่งงานให้คงต้องเลือก คุยกันเป็นส่วนตัวกับสนพเอาเอง แต่ที่อยากให้คิดกันมากๆคือประเด็นเรื่องการนำไอเดียดีๆแบบที่สนพนี้คิดทำ ขึ้นมา ให้นำมาปฏิบัติให้ดี อย่างมืออาชีพพึงกระทำ เพื่อให้เกิดการสร้างสรรค์ สนพทางเลือกใหม่สำหรับวงการหนังสือที่มีคุณภาพอย่างแท้จริง ไม่อยากให้คนที่อยากเรียกตัวเองว่าสนพ มองข้ามความสำคัญของคำว่า บรรณาธิการเลยค่ะ สิ่งที่พยายามสื่อและชี้ประเด็น ก็มีสาระอยู่เท่านี้จริงๆ อยากให้ทำให้ดี ไอเดียดีๆไม่ใช่สิ่งที่เกิดขึ้นง่ายๆ เมื่อเกิดขึ้นมาแล้วโชคดีที่มีคนร่วมฝัน ที่จะมาร่วมสร้างด้วยกันให้เกิดเป็นจริงก็ไม่ใช่ง่าย ดังนั้นก็ควรตั้งใจทำให้ดี ชื่อเสียงและภาพลักษณ์นั้นสำคัญ เสียไปแล้วกู้คืนยาก ที่บอกว่าควรให้คนๆเดียวติดต่อของานนักเขียน ก็เพราะรักษาภาพความเป็น มืออาชีพ หากอยากให้หลายคนทำงาน ก็แบ่งเว็บกันไปเลย ใครเลือกงาน จากเว็บไหน มันดูตลกถ้านักเขียนหนึ่งคนจะได้รับข้อความจากสนพเดียวกัน แต่ต่างคนติดต่อเกินกว่าหนึ่งคน หรือไม่จริงคะ การสะกดคำก็เช่นกัน พูดแล้วจะว่าซ้ำซาก ให้เกียรตินักเขียนที่คุณติดต่องาน ด้วยสักนิด เขียนหาเขาให้เหมือนว่างานของเขามีความพิเศษพอ ที่จะทำให้ คุณสนใจ และตั้งใจสะกดคำให้ถูกต้อง สิ่งเหล่านี้มันสะท้อนภาพลักษณ์ของ ตัวเองและองค์กรที่ทำงานอยู่ของคุณทั้งสิ้น ขอเข้ามากล่าวแนะนำจากใจเป็นครั้งสุดท้ายแล้วกันค่ะ จากดิฉันซึ่งสนใจในสนพทางเลือกใหม่อย่างแท้จริง จากคุณ : หมูอมโรค - [ 16 ม.ค. 52 12:37:00 ]

ความคิดเห็นที่ 96 พิมพ์ข้อความยาวกว่าข้างบนเยอะ มันไปไหนหมดหว่า ไปกดอะไรผิดเข้าก็ไม่รู้ หายเกลี้ยง เหรียญมีสองด้านจริง ๆ ใช่ไหมครับ ดังนั้นมันก็ต้องแสดงทั้งสองด้าน ให้รู้ว่าเหรียญมันมีหัวมีก้อย คว่ำไว้นักพนันก็ซวยสิครับ เกิดเจอกลโกงเอาเหรียญที่มีแต่หัวทั้งสองด้านหรือก้อยทั้งสองด้านมาใช้ ก็แย่ เปิดเผยทุกมุมเป็นประโยชน์กับทุกฝ่ายมากกว่าอยู่แล้ว คนที่ลังเลจะส่งไม่ส่งเขาก็จะได้มั่นใจ การอวดอะไรแต่ด้านเดียว สร้างอคติได้อยู่แล้วครับ ไม่ทางลบก็ทางบวก อ้อ...ไหน ๆ อาจารย์ก็เกี่ยวข้องกับสนพ. ขอฝากด้วยนะครับ เรื่องพิสูจน์อักษรไม่ควรละเลย เจอคำว่า "พิจรณา" ในหน้าแรกของหนังสือ ในส่วนกรอบข้อความเชิงให้ส่งต้นฉบับไปร่วมงานน่ะครับ คนจะสั่งหนังสือเขาก็คงต้องดูตรงนี้ด้วยว่าคำผิดเยอะรึเปล่า น่าสั่งไหม (เทียบกับราคาหนังสือทั่วไปถือว่าแพงไม่ใช่เล่นนะครับ แต่ก็เข้าใจว่าเป็นระบบพิมพ์ตามสั่ง ราคาถูกมากก็ไม่ไหว) ในเว็บก็มีบ้างประปราย อีกคำถามเพราะเห็นว่ามีคำว่าโครงการ 1 โครงการนี้กำหนดถึงเมื่อไหร่ยังไงควรระบุให้ชัดเจนด้วยนะครับ โครงการนี้หมดเขตเมื่อไหร่ ยังไง เพื่อความชัดเจนโปร่งใส อย่าคิดว่าการถามคำถามคือการจับผิดเลยครับ ไม่มีผิดให้จับ ไม่น่ากลัวสักนิด ทำให้คนเข้าใจถูกต้องตามจริงเสียก็จบ จากคุณ : เหรียญสองด้าน - [ 16 ม.ค. 52 12:37:33 A:210.86.128.161 X: TicketID:121452 ]

ความคิดเห็นที่ 97 แหมว่าจะไม่ตอบแล้วเชียวแต่อดไม่ได้ ในฐานะผู้อ่านธรรมดาคนหนึ่ง เรารู้จัก thaibookcafe ครั้งแรกประมาณต้นๆพฤศจิกายนจากการติดตามอ่านนิยายคุณภาพแต่ขายไม่ได้ (ค่อนข้างมั่นใจเพราะจากประสบการณ์การอ่านมานานจนเท้ากาถามหา...นิยายแนวนั้นไม่เคยได้รับการพิจารณาในช่วงห้าปีที่ผ่านมาแน่ๆ) อ่านจากเวบเด็กน้อยนะแหละ แล้วก็ได้เห็นโพสต์จาก thaibookcafe ยังแอบดีใจแทนนักเขียนแล้วก็นึกชม ต๊ายยยย คุณ... ณ thaibookcafe ช่างตาถึง ว่าแล้วไอ้คำว่าทางเลือกใหม่แปลว่าอะไรหว่าเลยขอคลิ๊กไปดูสำนักพิมพ์นิดนึง สะดุดกับคำว่าไม่มีบรรณาธิการ ก็งง อ้าว แล้วงี้จะรู้ได้ไงว่างานไหนดีหรือว่าควรแก้ตรงไหน แต่ก็คิดในแง่ดี (จนบัดนี้) นะคะว่าเค้าต้องมีคนคัดกรองผลงานแหละ อย่างคุณ... ณ thaibookcafe ไง ไม่งั้นใครจะมาอ่านงานแล้วชวนไปร่วมพิมพ์กับเค้าหล่ะ จนมาหลังๆที่การโพสต์หว่านไปทั่วเริ่มระบาด ที่แย่ในความรู้สึกเราคือการ"อ้าง"ว่า...ทางเราได้อ่านผลงานคุณแล้วพบว่าน่าสนใจ บลาๆๆๆ...คือ เอิ่มม นิยายบางเรื่องนะคะเค้าได้รับการพิจารณาแล้ว เค้าเขียนบอกไว้ชัดด้วย นี่นะเหรอที่บอกว่า "อ่าน" การอ้างอย่างนี้ discredit ตัว thaibookcafe เป็นอย่างมากค่ะ หากสามารถแก้ไขหรือชี้แจงได้จะเป็นผลดีกับทุกฝ่าย "ย้ำว่าทุกฝ่าย" จริงๆ ส่วนในเรื่องการทำงานด้านอื่นๆของ thaibookcafe นั้น เราไม่ขอวิจารณ์ โดยเฉพาะประเด็นเรื่องการโกง...คนจะโกงใครก็ห้ามไม่ได้คะ ของอย่างนี้ต้องอาศัยคุณธรรมกันล้วนๆ นามสกุลก็ห้ามกันไม่ได้ (อันนี้เราเข้าใจคุณน้องจั๊งนะคะ...ไม่งั้นจะมีเรื่องญาติชิงมรดก ฆ่ากันตายได้ไง) อยากให้คุณโอมหรือท่านอื่นๆที่คิดว่าเพื่อนๆที่นี่เจตนาจับผิดหรือคิดไม่ดีกับ thaibookcafe เพราะตัวเราคิดว่าห้องสมุดหรือถนนนักเขียนก็เหมือนชมรมที่รวมเอาคนที่"รัก"ในการเขียนการอ่านมารวมกัน ย่อมมีความรู้สึกร่วมที่อยากจะปกป้องผลงานที่เรารักและเพื่อนที่เราคุ้นเคย ไม่ได้จะจับผิดหรือทำร้าย หากแต่ทักท้วงหรือวิจารณ์ด้วยเจตนาในเชิงสร้างสรรค์ทั้งสิ้น อย่างนักเขียนก็คงฝันอยากเห็นผลงานเป็นรูปเล่ม อยากให้คนอ่านมีความสุข ส่วนเราเป็นได้แต่คนอ่านก็หวังอยากเห็นผลงานดีๆที่เราชื่นชอบเป็นรูปเล่มมาเก็บไว้ที่บ้านและไม่อยากให้นักเขียนท่านใดต้องโดนเอารัดเอาเปรียบทั้งสิ้น ทุกคนจึงออกมาท้วงติงในจุดที่สงสัยและชื่นชมในส่วนที่เค้าคิดว่าดี หากมีประเด็นใดที่สามารถชี้แจงได้ในนี้ก็อยากให้ทำค่ะ คิดเสียว่าเป็นการโปรโมทแบบไม่เสียเงินแถมเจาะเอากับกลุ่มเป้าหมายเลยด้วย ป.ล. ว่างๆจะไปดูในเวบว่ามีนิยายสุดเลิฟแต่ไม่ได้เป็นแนวตลาดของเราออกขายบ้างไหม ได้รีบไปสอยมาแนบอก หุหุ มาแก้ย่อหน้าค่ะ แก้ไขเมื่อ 16 ม.ค. 52 12:52:34 จากคุณ : ความรักมีวันหมดอายุ - [ 16 ม.ค. 52 12:42:33 ]

ความคิดเห็นที่ 98 คุณเหรีญสองฯ โอเคครับ จะรีบแจ้งให้ทางสำนักพิมพ์เค้าตรวจสอบที่ว่าไปนะครับ เรื่องกำหนดการก็มีบอกไว้แล้วนิครับ ตรงไหนไม่ชัดเจน เรียนคุณเหรียญช่วยชี้แจงนิดหนึ่ง ผมเองเท่าที่อ่านผมว่าติดเรื่องกำหนดการเวลานะ ในเว็บเค้าไม่ได้บอกว่ากี่โมง - กี่โมง ...เอ หรือมีแล้วผมไม่เห็นหวา อ่ะ รับไปบอกให้นะครับคุณเหรียญ ส่วนคุณหมูอมโรค..... ไม่ตอบดีกว่า เดี๋ยวโดนหาว่าเป็นนายหมานายแมวอีก...วุ่นเลยทีนี้ ... ส่วนคุณพีท ยังคงเฝ้ารอจะเจอด้วยใจระทึกครับ มีหลายโครงการ ถ้ามีบุญคงได้เจอกันสักครา อยากฟาดคารมณ์กับคุณพีท(ในเชิงสร้างสรรค์) นะครับ ผมว่าคุณพีทมีมุมมองของนักเขียนและคนในวงการ อยากให้มาช่วยแชร์กันในสารธรชนกว้างๆ เอาไว้โครงการไหนก็ได้ครับ ว่างๆเรียนเชิญด้วยความจริงใจ ส่วนเรื่องส่วนตัวผมกับคุณน้องจั้ง ขอไว้เหอะครับ ผมว่าข้อมูลที่โยงๆกันมันก็มั่วบ้างจริงบ้าง เดาไปบ้างคาดการไปบ้าง เอาเนื้องานนี่แหละ ผมผิดตรงไหนพลาดตรงไหนก็ว่ากันมาก้อปรับปรุงกันไป ทุกอย่างมันมี 2 ด้านอย่างที่นายเหรียญฯ ว่านะละครับ ลองดูนะ จากคุณ : โอม (iconmac) - [ 16 ม.ค. 52 12:48:19 ]

ความคิดเห็นที่ 99 ^^^^ ต่อจากคห 95 เขียนช้าเลยมีข้อความอื่นแซงหน้า ตั้งใจต่อจากข้อความที่ 86 ค่ะ จากคุณ : หมูอมโรค - [ 16 ม.ค. 52 12:49:20 ]

ความคิดเห็นที่ 100 ผมหมายถึง หลังวันสัมมนา ไม่รับโครงการนี้ต่อแล้วหรือยังไงน่ะครับ หรือรับไปเรื่อย ๆ เพราะที่จริง สนพ.ก็คงจะไม่ได้หยุดแค่รับถึงวันที่ 15 กุมภาพันธ์ ใช่ไหมล่ะครับ ลักษณะการส่งงาน รับงานไม่เหมือนกันแล้วเหรอ แล้วนักเขียนที่ส่งงานหลังจากนี้ จะมีอะไรที่แตกต่างไปบ้าง สิทธิประโยชน์อะไรน้อยลงหรืออย่างไร กำหนดวันเวลาสัมมนา นี่ไม่ติดใจครับ จากคุณ : เหรียญสองด้าน - [ 16 ม.ค. 52 13:00:58 A:210.86.128.161 X: TicketID:121452 ]

ความคิดเห็นที่ 101 ตอบคุณความรักมีวันหมดอายุ ถ้าอ่านกระทู้ก็จะเห็นว่ามีที่ตอบไปแล้วก็เยอะอ่ะนะครับ และส่วนตัวก็ไม่ได้คิดว่าเค้าคิดไม่ดีทั้งหมด ผมว่าเกิน 90% ดีครับ เราก็ปรับปรุงไป อันที่พลาดเราก็แก้ไขกันไป จริงๆที่คุณหมดอายุฯ ว่ามาผมก็เห็นด้วย ส่วนการให้โอกาส ตกลงว่าใครควรให้ใครกันบ้างครับ ทางผม หรือว่า ThaiBook เพระาดูเหมือนกว่าคนในนี้บางส่วน "ไม่ให้โอกาส" กับเราบ้างเลยนิครับ อย่างคุณเหรียญแนะนำ เอ่อ..เข้าท่า เราปรับ อย่างคุณพีทว่า(เป็นบางอัน) อันไหนไม่จริงและยังไม่หมด ก็ก็แย้งไปแล้ว ส่วนเรื่องนาสกุลเดียวกัน แล้วจับโยงไปโยงมา ไปลากเอาลิงค์ข่าว PR จากที่ต่างๆมาโยงให้วุ่นมันเกินไปหรือเปล่า  อยากให้นักโพสกระทู้ได้ลองทบทวนดูบ้างว่าะเป็นอย่าไหร จากคุณ : โอม (iconmac) - [ 16 ม.ค. 52 13:01:31 ]

ความคิดเห็นที่ 102 คุณโอม ดิฉันว่าอะไรคุณไม่ได้หรอกค่ะ เพราะถ้อยคำของคุณกล่าวว่า ตัวคุณเองไปหมดแล้ว คนอ่านอย่างละเอียดและมีวุฒิภาวะน่าจะเข้าใจสิ่งที่ดิฉันและ เพื่อนๆอีกหลายๆคนในที่นี้ต้องการจะสื่อ ถึงคุณจะเขียนไว้ในความคิดเห็นที่ 47 ย่อหน้าที่ 8 ว่าไม่ชอบดิฉัน ไม่เป็นไรค่ะ ดิฉันไม่เคือง แค่อยากบอกว่า ดิฉันชอบคุณนะคะ คุณตลกดีค่ะ อ่านๆข้อความคุณแล้วมันขำๆ จะนึกออกเลยว่าถ้ามีข้อความเขียนแบบนี้ เข้ามาในกระทู้ คุณจะออกมาร้องตอบด้วยลีลาไหน นั่งเดาเล่นๆ แล้วเดาถูกมันก็เลยสนุกดีค่ะ ขำดี ชอบ ขอบคุณนะคะ จากคุณ : หมูอมโรค - [ 16 ม.ค. 52 13:08:46 ]

ความคิดเห็นที่ 103 พิมพ์ไปเรื่อยๆ กว่าจะเสร็จ คคห ก็เลยไปเยอะแล้ว แหะๆ ขอย้อนไปข้างบนนิดนะครับ ขออนุญาตคุยเรื่องหมายเลข ip นี้ดเดียวนะครับ เกรงว่าอาจจะมีผู้บริสุทธิ์โดนหาง เลขไปด้วย ก่อนอื่นขอย้ำว่า เจตนาของคุณทิกิใน คคห 74 นั้น ผมเชื่อว่าเป็นเจตนาบริสุทธิ์ โดยแท้จริง และเพื่อนๆ ชาวถนนฯ กับห้องสมุดที่เคยได้อ่านกระทู้คุณทิกิมาตลอด ก็คงเชื่อเช่นนั้นด้วย  ข้อสังเกตของคุณทิกินั้น เป็นสิ่งที่พวกเราเจอกันมาจริงๆ ครับ ทำให้ต้องมองตัวเลข ip กันเป็นประจำ  ผมไม่รู้จักคุณทิกิเป็นการส่วนตัว แต่กล้า ยืนยันได้เลยว่าคุณทิกิไม่มีเจตนาเป็นอื่นในการตั้งข้อสังเกตแน่นอน กลับมาดูที่เลข ip ผมขอยกมาให้ดูชัดๆ อีกรอบนะครับ ของคุณ LonelyBoy ทุก คคห (54) A:58.147.48.19 X: (56) A:58.147.48.19 X: (58) A:192.168.0.17 X:58.147.48.19 (60) A:192.168.0.17 X:58.147.48.19 (75) A:58.147.48.19 X: (80) A:58.147.48.19 X: (83) A:58.147.48.19 X: (88) A:58.147.48.19 X: (90) A:58.147.48.19 X: ของคุณนักศึกษา (62) A:192.168.0.17 X:58.64.106.37 จะเห็นว่า หมายเลขหลักของคุณ LonelyBoy คือ 58.147.48.19 ผมค้นตำแหน่งที่ตั้งแล้วพบว่า เป็นบริการอินเตอร์เน็ตของ Maxnet ซึ่งดำเนินการ โดย TTT (ใช่ ทศท รึเปล่านะครับ) และอยู่นอกกรุงเทพฯ ไปไกลทางภาคใต้ฝั่ง ตะวันตกนู้น (ข้อมูลในเว็บบอกว่าไม่ใช่หาดใหญ่ครับ) ส่วนหมายเลขของคุณนักศึกษา 58.64.106.37 เป็นอินเตอร์เน็ตจองบัดดี้ครับ ตำแหน่งที่ตั้งในเว็บบอกว่าอยู่กรุงเทพฯ นี่เอง ส่วนตัวเลข 192.168.0.17 ที่เหมือนกันนั้น ผมมีความรู้เรื่องอินเตอร์เน็ตน้อยมาก แต่ค้นเจอว่ามันเป็นหมายเลขภายในของระบบเครือข่าย (เช่น แลน) ครับ มีคนใช้ กันเยอะแยะภายในเครือข่ายตัวเอง ผมไม่รู้ว่าการแสดงตัวเลข A กับ X ของพันทิป หมายถึงอะไร ทราบแต่ว่าตัวเลข 192.168.0.17 นี้ใช้กันทั่วไปทั้งไทยและต่าง ประเทศ เช่นในบทความเกี่ยวกับ router ที่ลิ้งก์นี้ครับ http://www.mikrotik.com/documentation/manual_2.4/IP/NAT.html ผมเลยมีข้อสรุปส่วนตัวว่า ผมเชื่อว่าคุณ LonelyBoy เป็นบุคคลจริงที่โพสต์ข้อความ ด้วยเจตนาบริสุทธิ์จริงเช่นกัน และเชื่อว่าเป็นคนละคนกับคุณนักศึกษา (คคห 62) ครับ (และขอใช้พื้นที่นี้ขอบคุณคุณเหรียญมีสองด้านด้วยครับ ที่ช่วยเป็นทนายแก้ต่างให้ ผมใน คคห 89 และช่วยสรุปจุดยืนของผมได้ชัดเจนมากครับ  ซาบซึ้งจริงๆ) จากคุณ : คุณพีทคุง (พิธันดร) - [ 16 ม.ค. 52 13:11:28 ]

ความคิดเห็นที่ 104 #101 คิดจะโยงกรุณาโยงให้เห็นหมายเลขความคิดเห็น เพื่อให้คนได้กลับไปอ่าน ข้อความทั้งหมดจะสวยกว่านะคะ เล่นตัดตอนมาแบบนี้ มันเป็นพฤติกรรมคล้ายสื่อด้านบันเทิงสั่วๆ ที่เตือนเพราะหวังดี ไม่อยากให้คุณเสียเกียรติของคำว่าอาจารย์มากไปกว่านี้ จากคุณ : หมูอมโรค - [ 16 ม.ค. 52 13:12:20 ]

ความคิดเห็นที่ 105 RE 103#: ขอบคุณที่ช่วยผมนะครับ ผมอยู่นอกเขตกรุงเทพครับ อยู่นครปฐมเขตตัวเมือง และผมก็ใช้ Wi-Fi ของหอพักด้วยครับ เพราะผมต้องการคำตอบจริงๆอ่ะครับ จึงถาม และไม่คิดว่ามันจะเป็นชนวนทำให้เรื่องบานปลายครับ ยังไงก็ขออภัยด้วยหากเป็นการรบกวนทุกท่านนะครับ ปล. ถึงคุณโอม. ผมบอกตรงๆนะครับ ผมชอบคอนเซปนะครับ ชอบมากด้วย แต่ว่า ถ้ามันเป็นทางการกว่านี้หน่อย หรือระบบที่ดีกว่านี้หน่อย ผมว่า คงมีนักเขียนหลายคนสนใจมากขึ้นเยอะอะครับ จากคุณ : [L]onely[B]oy - [ 16 ม.ค. 52 13:39:15 A:58.147.48.19 X: ]

ความคิดเห็นที่ 106 อ่านกระทู้นี่สนุกกว่าดูแก้วล้อมเพชรอีกแฮะ เหอๆๆ จากคุณ : waidhaya - [ 16 ม.ค. 52 13:42:19 ]

ความคิดเห็นที่ 107 RE 106#: เวรกรรม = = ซะงั้นไป = = จากคุณ : [L]onely[B]oy - [ 16 ม.ค. 52 13:43:42 A:58.147.48.19 X: ]

ความคิดเห็นที่ 108 ผมคิดว่ารอฟังคุณโอมอธิบายในงานเปิดตัวอย่างเป็นทางการก่อน ถ้าเขายังไม่ตอบให้เคลียร์ ค่อยมาว่ากันอีกทีมั้ยครับ ดีกว่ามานั่งคิดเองเออเองแบบนี้ แก้ไขเมื่อ 16 ม.ค. 52 13:47:53 จากคุณ : KennyHass - [ 16 ม.ค. 52 13:44:45 ]

ความคิดเห็นที่ 109 ไม่มีต้นทุนเรื่องค่าอาร์ต ค่าเว็บ ค่าต้นฉบับ (เพราะไม่จ่ายก่อน) แต่ขายแพงจังอ่ะค่ะ ถ้าจะเปิดสนามให้นักเขียนจริงต้องถูกกว่านี้เพื่อแข่งขันกับตลาดได้นะคะ เคยสอบถามราคา ขั้นต่ำอยู่ที่ 195 งานไม่ถึงร้อยห้าสิบหน้า ไม่แน่ใจว่าจำถูกมั้ยนะคะ แพงกว่าหนังสือทั่วไปอีก จะเอากำไรไปถึงไหน ไม่ต้องโดนหักสี่สิบเปอร์เซ็นต์จากร้านค้าอีกนะคะคุณ กำไรเห็นๆ เลยอ่ะค่ะ มันป็นหนังสือที่ไม่ผ่านขั้นตอนการคัดกรองคุณภาพ ไม่ทำอะไรให้เลย ปรูฟ ก็ไม่ปรูฟ เกลาก็ไม่เกลา ผิดถูก หยาบคาย โป๊เปลือย ก็ปล่อยไปตามแต่ใจผู้เขียน มันมักง่ายไปนี้ดดรึเปล่าคะ การทำหนังสือไม่ใช่คิดจะทำไรก็ทำนะคะ ใช่ค่ะถูกต้องคนอ่านมีสิทธิ์ตัดสิน เป็นการเปิดโอกาสให้นักเขียนได้มีสนามลง แต่แบบนี้มันจะต่างอะไรจากการอ่านฟรีในเว็บอ่ะค่ะ  แค่ย้ายจากบล็อกมาสู่เล่ม เน่ามาไงก็พิมพ์ไปแบบนั้น แบบนี้ดีสำหรับนักอยากเขียนมั้ย ไม่รู้นะคะ แต่ในฐานะนักอ่าน ถ้ามันไม่ต่างอะไรจากในบล็อก (เพราะไม่มีั้ขั้นตอนการขัดเกลาโดยบ.ก.) ไปอ่านฟรีในเว็บดีกว่ามั้งคะ ไม่ต้องเสียตังค์อ่ะค่ะ ถ้าเราจะซื้อหนังสือสักเล่มอย่างน้อยก็อยากมั่นใจว่ามันได้ผ่านการคัดเลือก การคัดกรองคุณภาพมาแล้ว ถ้าสำนักพิมพ์ที่เค้ามีระบบการคัดกรองที่วางขายในท้องตลาดยังเหลือชั่งกิโลขาย แล้วขายในเว็บแบบนี้ชาติไหนมันจะครบสามพันเล่มอ่ะคะในเมื่อคุณภาพไม่มีการการันตี ทั้งคุณภาพต้นฉบับและคุณภาพการพิมพ์  (ใช่สิ  เจ้าของสำนักพิมพ์จะกลัวอะไร เพราะพิมพ์ตามยอดสั่ง พิมพ์น้อยๆ ก่อน แถมบอกว่าจนกว่าจะครบสามพันเล่มถึงหมดสัญญา นักเขียนรอจนตายก็ไม่รู้ว่าลิขสิทธิ์จะกลับมาเป็นของเค้าเมื่อไหร่ ถ้าในสัญญามีการระบุระยะเวลาที่แน่นอนไว้ก็ขออภัยด้วยนะคะ) สำนักพิมพ์พิมพ์ให้ตามจำนวนเล่มที่สั่งซื้อ ค่าต้นฉบับก็ยังไม่จ่ายก่อน ไว้รอจากยอดขายอย่างเดียวก็เท่ากับคุณไม่มีความเสี่ยงอะไรเลย ไม่ต้องลงทุนค่าต้นฉบับ ไม่ต้องลงทุนค่าอาร์ต เพราะนักเขียนจัดหน้าเอง ไม่ต้องจ้างบ.ก. เพราะไม่มีขั้นตอนนี้ ก็ไม่มีกองบ.ก.ไว้ช่วยบ.ก.คอยคัดเรื่องที่ส่งเข้ามาเป็นร้อยๆ เรื่องต่อเดือน ก็ประหยัดอีก ไม่เสียเงินค่าปรูฟอีต่างหาก เป็นไอเดียการทำธุรกิจที่สุดยอดมากกกกกก ถ้ามองในแง่ธุรกิจ เท่ากับไม่มีความเสี่ยงใดๆ เพราะนักเขียนเป็นคนแบกรับไว้ทั้งหมดเลยนะคะ สโลแกนสวยหรูสร้างภาพลักษณ์ให้ดูดีอีกต่างหาก ธุรกิจเต็มขั้น เอาเปรียบทั้งคนเขียนและคนอ่านเลยนะคะคู้ณณณ จากคุณ : คนรักหนังสือ - [ 16 ม.ค. 52 13:55:59 ]

ความคิดเห็นที่ 110 เค้าบอกว่าไม่มีบ.ก.ไว้คอยแก้ต้นฉบับให้เสียกำลังใจ แหม รังเกียจอาชีพนี้ได้ไงคะ ในเมื่อเค้ามีหน้าที่ที่ต้องรับผิดชอบความเป็นความตายและความอยู่รอดของสำนักพิมพ์ บ.ก.กับนักเขียนมันเป็นของคู่กันอยู่แล้วววว ถ้าไม่มีบ.ก.อย่าเรียกว่าสำนักพิมพ์เลยค่ะคุณ เรียกสำนักรับจ้างพิมพ์ดีกว่ามั้ย คนอ่านคนเขียนจะได้ไม่เข้าใจผิดดดดด จากคุณ : คนรักหนังสือ - [ 16 ม.ค. 52 14:05:33 ]

ความคิดเห็นที่ 111 (ตามอ่านอยู่ตลอด ขอมาเก็บเลขสวยจิ๊ดนึงนะคร้าบ) จากคุณ : คุณพีทคุง (พิธันดร) - [ 16 ม.ค. 52 14:22:21 ]

ความคิดเห็นที่ 112 ถึงคุณเหรียญสองด้าน อยากบอกว่าชอบข้อความคุณนะคะ แต่ให้ give ไม่ได้ งั้นแจ้งมันหน้ากระทู้แล้วกันค่ะ ส่วนข้อความอื่นที่ชอบและแจก give ได้ ก็แจกไปแล้วตรงใต้ข้อความ ขอบคุณสำหรับคนที่เข้าใจในเจตนาของดิฉันนะคะ จากคุณ : หมูอมโรค - [ 16 ม.ค. 52 14:27:58 ]

ความคิดเห็นที่ 113 ความคิดเห็นที่ 79   ก็นั่นสิครับ ญาติกันจะฟ้องกันเองทำไมล่ะ ร่วมมือกันดีกว่า สงสัยว่าในสนพ.นี้มีน้องจั้งคนเดียวรึเปล่าที่ภักดี นักเขียนรายอื่นที่มีงานออกด้วย หายไปไหนหมด ออกมาแสดงตัวกันหน่อยสิครับ น้องจั้งเขาประกาศแล้วว่าจะตอบเป็นความเห็นสุดท้าย จากคุณ : เหนื่อย - [ 16 ม.ค. 52 10:55:25 A:210.86.128.35 X: TicketID:121452 ^ ^ ^ ฝ่าฝูงชนเข้ามา แสดงตัวมาสองครั้งแล้ว ...ว่าเป็นหนึ่งในนักเขียนที่ร่วมงานกับ ไทยบุ๊คคาเฟ่...เอิ๊กส์... แต่พอดีไม่ได้รับเมล์ติดต่อจากนักศึกษาหรือได้รับเมล์จากหลายคนเหมือนหลายกรณีข้างบน ก็เลยไม่รู้จะพูดอะไร เพราะคนที่ติดต่อมีเพียงคนเดียวคือ คุณนิ่มค่ะ ก็เลยเชื่อใจและยังเชื่อใจอยู่ และยังยืนยันคำเดิมว่า "หนทางพิสูจน์ม้า กาลเวลาพิสูจน์คน" ใจเย็นๆกันนะคะ จากคุณ : โคลอน (คุณพ่อขายาวลูกสาวขาสั้น) - [ 16 ม.ค. 52 14:44:19 ]

ความคิดเห็นที่ 114 อุตส่าห์ตั้งตัวเป็นทนายให้คุณพีทคุง หุหุ ตัวเองก็ตาฝางไปเหมือนกันแฮะ สงสัยใช้เหรียญด้านเดียวมากเกินไปเหมือนกัน ^^ จากคุณ : เหรียญสองด้าน - [ 16 ม.ค. 52 15:13:42 A:210.86.128.161 X: TicketID:121452 ]

ความคิดเห็นที่ 115 เพิ่มเติมนะครับ น่าจะมีคนที่ไม่ได้รับการชี้แจงจากอาจารย์โอมรึเปล่า เพราะนักเขียนคนนึงได้รับข้อความฝากใน blog เมื่อวานตอนหกโมงเย็น น่าจะหาวิธียุติการหว่านข้อความขอต้นฉบับโดยเร็วนะครับ จากคุณ : เหรียญสองด้าน - [ 16 ม.ค. 52 15:15:55 A:210.86.128.161 X: TicketID:121452 ]

ความคิดเห็นที่ 116 โอ๋ๆ ทั้งคุณโคลอนทั้งคุณเหรียญนะครับ ^^ จากคุณ : คุณพีทคุง (พิธันดร) - [ 16 ม.ค. 52 15:16:05 ]

ความคิดเห็นที่ 117 แป่ว พิมพ์ผิด ๆ ถูก ๆ เหมือนกันนะผมเนี่ย ลืม อวยพรให้ขายดิบขายดีกันนะครับ ทั้งน้องจั้งและโคลอน จากคุณ : เหรียญสองด้าน - [ 16 ม.ค. 52 15:19:47 A:210.86.128.161 X: TicketID:121452 ]

ความคิดเห็นที่ 118 ตอบคุณเหรียญสองด้าน โอเคครับ ผมแจ้งให้ทีมงานทราบแล้วครับ ก็เดี๋ยวคงมีอะไรมาแจ้งข่าวเป็นระยะๆละครับ ส่วนเรื่องแจ้งข่าวไปแล้วก็มีหลุดไปบ้างครับ แต่คิดว่าจะเรียบร้อยหมดภายในอาทิตย์นี้ละครับ เพราะผมสอนหนังสือแค่ อังคาร /พุธ ที่นี่ วันนี้ประชมเด็กๆอีกทีหนึ่ง ก็เห็นว่ามีบางคนที่ไม่ได้เข้าประชุม ก็คิดว่าน่าจะมีบางส่วนที่หลุดไป เดี๋ยวคงไม่ตามเก็บมาอีกที ส่วนคุณคนรักหนังสือ ผมคงไม่แย้งแทน ThaiBook มากไปกว่านี้ละครับ แต่รู้สึกว่าเท่าที่อ่านๆมา ผมว่าไม่จริงหมดหรอกครับ หนังสือเล่มหนึ่งที่อยู่ใน ThaiBookCafe ผมว่าในตอนแรกคงขายได้ในระยะเวลาหนึ่งที่ยาวนานพอสมครเหมือนกัน ผมว่าในกรณีนี้เช่น ThaiBook เป็นคนรับผิดชอบค่าอาร์ทเวิร์ค กราฟฟิค ไปเองเอาเท่านี้ก่อน แค่เท่านี้ก็โดนไปเล่มละ 7000-10000 บาทแล้ว อันนี้เหมาๆเอาอ่ะนะครับ จริงๆที่บริษัทผมทำค่าอาร์ทเวิร์คแพงกว่านี้ กำไรถึงมือ ThaiBookCafe หลังหักค่าพิมพ์ สมมุมติว่าเล่มละ 150 ปกติค่าพิมพ์ก็เป็นอัตราส่วน 60% ของโปรดักชั่นอ่ะนะครับ แต่ไม่ต้องคิดเยอะ เอาแค่ 50% ก็พอ ก็จะเหลือถึง ThaiBookCafe 75 บาท 75 บาทนี้ ถ้าคิดค่าอาร์ทเวิร์คเล่มละ 10,000 ก็ต้องขายให้ได้ 133 เล่มกว่าจะคุ้มทุน ย้ำว่ากว่าจะคุ้มทุน ซึ่งถามว่าเมื่อไหร่จะขายได้เท่านี้ ผมดูแล้วตอบยาก ขึ้นอยู่กำลังว่า ThaiBookCafe จะทำการตลาดให้เกิดการซื้อขายหน้าเว็บได้ในเวลาอันรวดเร็วขนาดไหน ซึ่งหลายๆคนในนี้ก็ออกความคิดเห็นไปในทางนี้ว่ามันขายหน้าเว็บ แล้วยิ่งเว็บหน้าใหม่ ถ้าไม่มีแรงโปรโมท ก็ยิ่งยากใหญ่ อันนี้ผมคิดว่าเป็นโจทย์ของทีม ThaiBook ที่ต้องไปคิดให้ละเอียดว่าจะทำอะไรบ้าง ยังไง แต่ข้อดีอย่างหนึ่งคือหนังสือที่อยู่ใน ThaiBook อย่างน้อยมันไม่ถูกเรียกคืนในเวลาแค่ 1-2 เดือนเหมือนหน้าร้านทั่วๆไป ส่วนนักเขียน ย้ำว่าสำหรับหน้าใหม่ ที่อยากมีผลงานของตัวเองก็ไม่ต้องไปลงทุนในส่วนโปรดักชั่น และไม่โดนเก็บออกจากหน้าร้านหนังสือถ้าตัวเองขายไม่มี เพราะบนเว็บมันเก็บหนังสือได้ไม่จำกัดนี่ครับ ไม่เหมือนหน้าร้านที่จะเก็บไว้เฉพาะเล่มที่ขายดี เล่มขายไม่ดีรับรองไม่เกิน 2 เดือนอยู่ในโกดังและเตรียมส่งคืนเพื่อขายลดราคา หรือชั่งกิโลขายก็ว่ากันไป ดังนั้นก็แล้วแต่จะมองว่าใครเสียเปรียบ ใครได้เปรียบ ผมไม่อยากให้มองว่า ThaiBookCafe ไม่ลงทุน ไม่เสี่ยง ไม่จริงหรอกครับ เพราะเอาเข้าจริงผมว่าเป็นอะไรที่กำไรในเชิงธุรกิจลำบากและช้า แต่อย่างน้อยมันไม่ขาดทุนเยอะ และมีแววคุ้มทุนอยู่บ้างถ้าหากโปรโมทดีๆ ซึ่งเค้าก็ดีลกับพาร์ทเนอร์ไว้เยอะๆเพื่อจะสร้างตลาดตรงนี้ให้เกิด ลองพิจรณาดูความคิดเห็นผมตรงนี้อ่ะนะครับ ก็ถือว่าเป็นเหรียญสองด้านก็แล้วกัน ชี้ให้เห็น 2 มุมครับผม แก้ไขเมื่อ 16 ม.ค. 52 15:35:55 แก้ไขเมื่อ 16 ม.ค. 52 15:33:14 จากคุณ : โอม (iconmac) - [ 16 ม.ค. 52 15:32:04 ]

ความคิดเห็นที่ 119 แฮ่ม....ขอบคุณมากค่ะ คุณ  KennyHass,  คุณ พิธันดร, คุณ เหรียญสองด้าน รู้มั๊ยคะทำไมคำว่า "อนาคต" ที่แปลว่า สิ่งที่ยังไม่เกิดขึ้น ถึงออกเสียงเป็น อะ-นา-คด คงเป็นเพราะเรื่องที่ยังไม่เกิดขึ้นอย่าเพิ่งคิดว่าจะตรงอย่างที่เราคิดเสมอไป คำนี้จำไม่ได้แล้วว่าได้ยินจากไหน แต่ก็โดนใจดีจริงๆ... นั่นสิ เรื่องของอนาคต เป็นเรื่องที่ยังมาไม่ถึง เราคงยังไม่ต้องคาดหวังหรือคิดว่าจะใช่เสมอไปมังคะ บอกตัวเองไปในตัว เมื่อเจอเรื่องผิดหวังจะได้ยิ้มได้ไงคะ (o*^________^*o) ขอเป็นกำลังใจให้นักเขียนทุกท่านด้วยค่ะ จากคุณ : โคลอน (คุณพ่อขายาวลูกสาวขาสั้น) - [ 16 ม.ค. 52 15:35:28 ]

ความคิดเห็นที่ 120 อ่านๆมา อ่านๆไป ก็เร่ิมมีคนในนี้หลายคนที่มีมุมมองเป็นกลางอย่างคุณเหรียญฯ สังเกตุจากการตั้งสมมติฐานทางบวกไว้ ในกรณีที่มีนักศึกษาตกค้างบ้าง เอ่อ..เห็นแล้วก็ชื่นใจละครับ ส่วนคุณโคลอน ถ้าจำไม่ผิดเขียนเรื่องชื่อเรื่องว่า "แต้มฝันให้เต็มฟ้า" ใช่หรือปล่าว เล่มนี้ผมได้เป็นคนออกแบบปกเองครับ เนื้อหาด้านในจะเสร็จแล้วละครับ อดใจรออีกนิดนะครับ ปล. จะมีใครสงสัยมั้ยว่าผมไปจัดหน้าให้คุณโคลอนได้ไง .... จากคุณ : อ โอม (iconmac) - [ 16 ม.ค. 52 15:47:11 ]

ความคิดเห็นที่ 121 ไล่อ่านหลายชม. เหนื่อยใจจริงๆ แนวคิดดี แต่ทางปฏิบัิติยังเป็นปัญหา แล้วไม่มีบก. มันก็เรือไร้หางเสือดีๆ นี่เอง ปล. ถ้าคุณโอมอยากเจอเฮียพีทจริงๆ คุณต้องตีตั๋วออกนอกประเทศละครับ จากคุณ : ณัฐกร - [ 16 ม.ค. 52 15:49:32 ]

ความคิดเห็นที่ 122 จริง ๆ สมมติฐานของผมก็เหมือนกับที่คุณพีทคุงเขาถามในคห. 35 นะครับ อ้อ แล้วก็คล้ายกันตรงที่เรื่องของนักเขียนที่ผมบอกไว้ในคห. 115 ตรงที่เรื่องยังไม่จบครับ เอาไปตีพิมพ์คงไม่ได้ เข้าใจว่าเด็ก ๆ เดี๋ยวนี้บกพร่องเรื่องการสื่อสารกันมากครับ แต่เรื่องนี้มันมีผลกระทบถึงหลายฝ่าย ผลก็เลยค่อนข้างใหญ่โต เพราะคนที่มีงานเขียนลง blog โดนกันทั่ว ^^ หวังว่าคงหาวิธีในการกระจายข่าวได้เร็วขึ้น และทุกอย่างจะกระจ่างโดยเร็วครับ เหรียญสองด้าน จากคุณ : โพสต์รวม ๆ กันแล้วกี่ด้านเนี่ย - [ 16 ม.ค. 52 15:55:11 A:210.86.128.161 X: TicketID:121452 ]

ความคิดเห็นที่ 123 ^ ^ ^ ช่วยนับมะครับ ^^ (121) ขอยืมพื้นที่บอกคนกันเอง เฮียจะเข้ากรุงปลาย ก.พ. นะเฟ้ย เป็นกำลังใจให้คุณโคลอนด้วยเช่นกันครับ ขอให้อนาคตตรงเป๋งอย่างที่หวังไว้ครับ แก้ไขเมื่อ 16 ม.ค. 52 16:37:36 จากคุณ : คุณพีทคุง (พิธันดร) - [ 16 ม.ค. 52 16:34:52 ]

ความคิดเห็นที่ 124 อ่า...ขอบคุณนะคะ อ.โอม วันที่คุณนิ่มโทรมานัดว่าจะมีคุยกันที่บ้านไร่กาแฟก็ไม่ได้ไป คุณนิ่มบอกว่าทีมงานนัดเจอกันทุกวันเสาร์ก็ไม่ได้ไปสักเสาร์ ขอบคุณอีกครั้งนะคะ ปล.ด้วยความปรารถนาดีนะคะ อ.โอม ประโยคที่ว่า "ปล. จะมีใครสงสัยมั้ยว่าผมไปจัดหน้าให้คุณโคลอนได้ไง .... " ^ ^ ^ อ่านแล้วชวนมีเรื่องชะมัด:p (ถ้าคู่สนทนามีข้อคิดเห็นแตกต่างและกำลังอ่านอยู่) และขอบคุณ คุณ พิธันดรด้วยค่ะ จากคุณ : โคลอน (คุณพ่อขายาวลูกสาวขาสั้น) - [ 16 ม.ค. 52 17:01:41 ]

ความคิดเห็นที่ 125 แล้วตกลงนิยายผมที่ได้ส่งไปให้นักศึกษาของอาจารย์ได้รับการตีพิมพ์ไหมคับเนี่ย เพราะลูกศิษย์อาจารย์บอกว่า นิยายผมผ่านแล้วอ่ะ จะมีโอกาสตีพิมพ์ไหม ทั้งทั้งที่เขารับปากแล้ว ถ้าไม่ได้รับการตีพิมพ์จะเสียความรู้สึกมาก และถ้าเป็นยังงั้นจิง ๆ ผมขอนิยายต้นฉบับของผมคืนด้วยนะคัฟ จากคุณ : นมร้อน - [ 16 ม.ค. 52 17:26:48 A:10.0.2.244 X:192.168.1.254, 58.8.160.231 ]

ความคิดเห็นที่ 126 เห็นด้วยกับ # 121 เข้ามาเพื่อจะแซวคุณพีทว่า ทำไมไม่ยอมบอกสักทีว่าตัวเองอยู่นอกประเทศ ปล่อยให้อาจารย์เขาชวนเข้าฟังสัมมนาอยู่นั่นแหละ ป.ล.แซวด้วยความรักและคิดถึงคุณพีทนะคะ ^^ จากคุณ : คณิตยา - [ 16 ม.ค. 52 17:36:21 ]

ความคิดเห็นที่ 127 แหม คุณคณิตยาก้อออออ แถวบ้านผมเรียกว่าบ้านนอกอะ หลังเขาด้วย (อยู่ บนหลังของภูเขาจริงๆ นะเออ) กำลังร่ำๆ จะเข้ากรุงอยู่เนี่ยครับ ทันงานหนังสือ พอดีเลย ลั้นลา (กระเป๋าฉีกอีกใช่มั้ยเนี่ย กรึ๋ยๆ) จากคุณ : คุณพีทคุง (พิธันดร) - [ 16 ม.ค. 52 17:50:13 ]

ความคิดเห็นที่ 128 จะกลับเข้ากรุงจริงๆ เหรอเฮีย งั้นก็นัดกินกันดีกว่า จากคุณ : ณัฐกร - [ 16 ม.ค. 52 17:55:04 ]

ความคิดเห็นที่ 129 RE 125# คุณส่งต้นฉบับทั้งหมดไปเลยเหรอครับ??? หรือว่ายังไง - -* จากคุณ : [L]onely[B]oy - [ 16 ม.ค. 52 20:17:17 A:58.147.48.19 X: ]

ความคิดเห็นที่ 130 (128) เดี๋ยวเราไปคุยกันต่อข้างนอกดีกว่านะ ณัฐกร เกรงใจใช้ที่เปลือง อิๆ จากคุณ : คุณพีทคุง (พิธันดร) - [ 16 ม.ค. 52 20:21:52 ]

ความคิดเห็นที่ 131 ตามมานาน ยังไม่จบ เหอๆ เคยส่งงานไป สนพ.หนึ่ง ไม่มีบก. ตรวจทาน แก้ไขให้ ตกใจ อยู่ๆก็ถูกพิมพ์ออกมาเป็นเล่ม จะถอนก็ถอนไม่ได้ เลยต้องปล่อยเลยตามเลย กลับมาอ่านงานตัวเอง ถึงซึ้งว่า งานไม่มี บก. แก้ไข นี่มันห่วยจริงๆเลย... ปล. รักบก. น่ารักทุกคน จุ๊บๆ จากคุณ : ลูกเป็ดขี้เกียจ - [ 16 ม.ค. 52 21:15:43 ]

ความคิดเห็นที่ 132 ตกใจเลย 2 วัน ความเห็นงอกมาเกือบร้อย คคห.ที่ 20 คุณพีทก็แจ้งอยู่แล้วว่าไม่สามารถไปร่วมเสวนาได้ ทำไมคุณโอมชวนจัง เป็นอีกคนที่อยากทราบความต่อเนื่องของสิ่งที่เกิดที่กระทู้นี้ และอยากเห็นคนอื่นจาก Thaibookcafe มาชี้แจง ไม่มีประโยชน์ที่จะบอกว่าจะชี้แจงในงานเสวนาที่ว่าค่ะ คงลืมละมังว่าคนอ่านกระทู้นี้ไม่ใช่คนที่สามารถไปร่วมงานได้ทุกคน ผู้คนติดตามเรื่องจากหลากหลายประเทศนะ อย่าว่าแต่ทุกภูมิภาคของไทยเลย เอาเถอะ คิดเสียว่าทีมงานไทยบุ๊คคาเฟ่คงวุ่นวายกับงานเสวนา งั้นหมดงาน คงมาชี้แจงได้นะคะ ทั้งนี้ทั้งนั้น ก็เพื่อประโยชน์ของทีมงานเองค่ะ ทำความเข้าใจกับนักเขียนได้ น่าจะมีงานเข้าไปมากขึ้นนะ นักเขียนความจำดีจะตาย ถ้าเลือกจะเงียบ ก็คงถูกกากบาทไว้ในใจของนักเขียนไปหลายคนแล้วป่านนี้ (เห็นด้วยว่าเหมือนคุณโอมเลือกตอบความเห็นที่อยากตอบจริงๆ แหละ) แก้ไขข้อความเพราะพิมพ์ตกค่ะ แก้ไขเมื่อ 17 ม.ค. 52 01:11:33 จากคุณ : scottie - [ 17 ม.ค. 52 01:07:58 ]

ความคิดเห็นที่ 133 แหะๆ กระทู้ร้อนแรง thaibookcafe ดังก็งานนี้ ฮ่าๆๆๆๆ ในประเด็นที่คุณโอมว่าใครกันที่ควรได้รับโอกาสนั้น เราขอแสดงความเห็นในรูปแบบจินตนาการของเรา อ่านค.ห.เฮียพีท : อืมมม ช่ายยย เราก็สงสัยอ่ะ อุ๊ย มีประเด็นนี้ด้วย โห เฮียพีทนี่ช่างคิดเน๊อะ อืมๆๆๆ รอคนมาชี้แจงดีกว่า อ่านค.ห.คุณโอม : อ้ออออ เข้าใจแล้ว อย่างนี้นี่เอง อืมๆๆ น่าสนๆนะเนี้ย เอ๊ะ แต่ประเด็นนั้นยังไม่ได้ตอบ แอบสงสัยต่อนะ อ่านค.ห.คุณหมูอมโรค : โห เขียนตรงไปตรงมามากๆแต่สุภาพและมีประเด็น ชื่นชมๆ อ่านค.ห.คุณทิกิ : อันนี้ไม่พูดดีกว่า...เราแอบหลงรักคุณทิกิมานาน เดี๋ยวเข้าข้าง ไม่ดีๆ อ่านค.ห.เพื่อนๆท่านอื่น : อ๊ะ อันนั้นก็ถูก อ๊ะ ใช่ๆ คุณโอมเค้าก็พูดมีเหตุผลจุดนี้ เราก็เห็นด้วย เออ แต่ตรงประเด็นนี้ยังงงๆนะ ... ก็ว่ากันไป ... เราจึงมีความเห็นว่าทุกคนในที่นี้ให้โอกาสกับทาง thaibookcafe ทั้งนั้นซึ่งจะมากจะน้อยก็แล้วแต่วิจารณาณของปัจเจกบุคคลเพราะขณะเดียวกันเค้าก็ต้องระแวดระวังตัวเองและเลือกทางของตัวเองเช่นกัน คงไม่มีใครในโลกนี้ที่"ยอม"ให้โอกาสคนอื่นร้อยเปอร์เซนต์โดยไม่ดูตาม้าตาเรือว่าโอกาสที่"ให้"กับผู้อื่นจะย้อนกลับมาทำร้ายตัวเองหรือไม่ ยิ่งกับกรณีที่สามารถแปรเป็นรูปตัวเงินได้...ยิ่งต้องระวังค่ะเพราะปัจจัยชี้นำมันสูง ส่วนเรื่องนายหมานางแมว...ถ้าคิดมากๆๆๆๆๆก็อาจจะมองว่าไม่เหมาะ แต่สำหรับเรา บริบทโดยรวมไม่ได้ให้ความรู้สึกของการเหยียดหยาม แค่เป็นการเปรียบเทียบแนวนายกอ นางขอ ตาสีตาสา มากกว่า อีกทั้งคุณหมูก็ออกมาขอโทษแล้ว แถมเป็นการขอโทษแบบทันทีทันใดว่าคำเปรียบเทียบนั้นรุนแรงเกินไป ในส่วนนี้เราเห็นว่าการตัดข้อความมาโพสต์อย่างที่คุณโอมทำนั้นไม่น่ารักเอาซะเลย เหมือนเป็นการหาเรื่องอีกฝ่ายด้วยซ้ำ(แค่เหมือนนะคะ เหมือน...แต่เข้าใจว่าเจตนาคงไม่ใช่ และคุณโอมคง sensitive กับคำนี้มากเลยรู้สึกติดใจรุนแรง) หากจะวิจารณื ชี้แจงแถลงไขอย่างไร เราในฐานะคนรักถนนักเขียนก็อยากเห็นบรรยากาศที่เป็นมิตรและตั้งอยู่บนหลักของเหตุผลมากกว่าอารมณ์นะคะ ขออ้างจากความเห็นที่ 74 คุณทิกิ ที่ว่า ที่นี่เขาใช้ความสงบเรียบร้อย สุภาพ มีเหตุมีผล และ ถือว่าเงียบ ๆ เพราะเป็นอาณาบริเวณห้องสมุด จากคุณ : ความรักมีวันหมดอายุ - [ 17 ม.ค. 52 01:18:50 ]

ความคิดเห็นที่ 134 ฮาฮาแวะมาอ่านมาขำ เพราะเจอหลายเว็บเหมือนกัน โดยส่วนตัวแล้วเคยเจอโครงการแบบนี้มาก่อน http://www.vcharkarn.com/vblog/35803 ตามลิ้งค์นี้อะค่ะ ออกแนวนี้แหละค่ะ ให้คุณทำเอง ป๋มไม่รับผิดชอบอะไรกับงานของคุณ ป๋มแค่เสนอโปรแกรมของผม สุดท้ายมันกลายเป็นประมาณว่า นั่นคือกลยุทธการให้คนเข้าเว็บเขา ส่วนกรณีนี้ คุณอาจารย์โอมค่ะ ถ้าคุณบริสุทธิ์ใจ ก็เปิดเผยให้เขาทราบเลยสิค่ะ ว่าในส่วนของตัวคุณเองกับบริษัทเกี่ยวข้องกันยังไง จากประเด็นข้างบนดูเหมือนคุณจะเบี่ยงประเด็กให้คนเข้าใจว่า คุณคืออาจารย์ที่มีส่วนเกี่ยวข้องกับสำนักพิมพ์เล็กน้อย แต่พอมีคนตามข้อมูลไป คุณก็โวยว่าต้องชี้แจงทรัพย์สินไหม ความจริงการควบหลายตำแหน่ง ไม่ผิดนี่ค่ะ ปกตินักเขียนทั้งหลาย เขาไม่ได้สนใจอยู่แล้วค่ะ ว่าคุณจะกินเงินเดือนกี่ตำแหน่ง แต่แค่คุณบอกกันตรงๆ โดยส่วนตัวในฐานะนักอ่านแล้ว ถ้าการสั่งซื้อหนังสือผ่านเว็บ ที่ไม่มีใครรับรองคุณภาพนี่ อิฉันจะไม่ซื้อนะค่ะ เพราะกลัวได้งานสั่วๆ มา แล้วไม่รู้จะเรียกร้องที่ไหน แนวความคิดการจำหน่ายหนังสือแบบใหม่นี้ น่าจะเป็นไอเดียทางธุรกิจของโรงพิมพ์ ที่ไม่ใช่สำนักพิมพ์ เหมือนกำลังจะสับสนกันระหว่าง สำนักพิมพ์กับโรงพิมพ์ ดิฉันเคยตีพิมพ์งานเอกสารของหน่วยงานบ่อยๆ แนวการจัดการของโรงพิมพ์เขาก็ทำเหมือนไอเดียของเว็บที่ว่ากันนี่เลย เพียงแต่โรงพิมพ์ส่วนมากเขาไม่รับจำหน่ายให้ การที่เว็บนี้รับจำหน่ายให้ด้วย ก็อาจจะเป็นช่องทางอีกทางหนึ่งในธุรกิจ แต่ดูโดยภาพรวมแล้วไม่น่าจะเรียกว่าสำนักพิมพ์นะค่ะ เพราะว่าไม่มีข้อตกลง สัญญาหรืออะไรที่จะเป็นหลักประกัน ความซื่อตรงระหว่างผู้จัดพิมพ์กับตัวนักเขียนเลย ถ้าหากผู้จัดพิมพ์แอบพิมพ์งานมากกว่าที่ตัวนักเขียนกำหนดไว้ ใครจะตรวจสอบได้ เพราะผู้จัดพิมพ์เป็นผู้จำหน่ายเองด้วย ส่วนกรณีนักเขียนสองคน ที่อ้างว่าทางเว็บนี้ดี ให้กำลังใจกัน อันนี้ขอติงนิดนะค่ะ ว่าคุณอย่าเพิ่งพาลพาโลด่าใครเขาเลยค่ะ ถ้าสมมติเป็นคุณ ไปทำสัญญาธุรกิจกับแม่ค้ารายหนึ่ง แล้วมีลูกค้ามารับประกันว่าแม่ค้ารายนี้ขายของดี แต่ลูกค้าคนที่ว่าคือ เพื่อนและลูกของแม่ค้ารายนี้ ในฐานะของคู่สัญญา คุณจะเชื่อคำยืนยันได้ไหมค่ะ ที่คนในกระทู้เขาตั้งคำถามก็เพราะมันเป็นกรณีเดียวกัน แล้วยิ่งตัวแม่ค้า ไม่ยอมบอกว่าสินค้าคุณภาพเขาได้รับเกณฑ์มาตรฐานอะไร เหมือนที่อาจารย์โอมไม่ได้บอกว่าตัวเองมีหน้าที่อะไรในกลุ่มธุรกิจนี้ ตัวเองจะรับประกันได้ด้วยเกียรติและศักดิ์ศรีของใคร ในฐานะไหน ใครเขาจะเชื่อละค่ะ ยิ่งพอๆ ตอบคำถามนานไป พวกคุณพาลเอากับคนตั้งคำถามอีก เป็นอิฉันก็ไม่อยากจะเชื่อมั่นแล้วค่ะ เพราะมันเหมือนคุณไปน้ำขุ่นๆ ความเห็นอิฉัน มาอย่างคนเป็นกลางนะค่ะ ถ้าจะเก็บไปคิด คุณอาจจะกลับลำทันตอนนี้ ตอบปัญหาข้อสงสัยและเคลียร์ทุกอย่างเสียใหม่ ไม่ใช่โวยวายโวกเวกแบบนี้ค่ะ จากคุณ : sugarhut - [ 17 ม.ค. 52 01:25:44 ]

ความคิดเห็นที่ 135 อูย ก่งก๊งจริงๆ เสวนา/สัมมนามันตั้งกลางเดือนกุมภาพันธ์นี่คะ ไอ้เราเห็นพูดถึงหลายครั้ง นึกว่าวันเสาร์นี้ งั้น ไม่น่าจะรอหลังเสวนานะ .. จากคุณ : scottie - [ 17 ม.ค. 52 01:59:18 ]

ความคิดเห็นที่ 136 สวัสดีทุกท่านที่แวะเวียนมาอ่านและเขียนกระทู้นี้ ด้วยความนับถือค่ะ .... จาก www.thaibookcafe.com ขออนุญาตแนะนำตัวค่ะ ชื่อ "สุพรรณกัญจนารีย์ รักอิสระ" ขอแทนตัวเองด้วยชื่อเล่นว่า "ปู" นะคะ น่าจะจำกันได้ง่ายๆ ดี ขออนุญาตเข้ามาทักทายและชี้แจงในนามเจ้าของ www.thaibookcafe.com กรรมการผู้จัดการ บริษัทอาร์ มายด์ ครีเอชั่น ค่ะ ขออภัยด้วยค่ะ ที่มาตอบกระทู้นี้ล่าช้ามากทีเดียว จนความคิดเห็นยาวไปเป็นร้อยกว่าๆ แล้ว เนื่องจากไม่สะดวกในการเข้ามาตอบในเว็บไซต์ แต่ก็ได้รับทราบข้อมูลจาก น้องนิ่ม-นิภาภรณ์ แสงสว่าง ผู้ประสานงานต้นฉบับของ www.thaibookcafe.com และ อาจารย์โอม ที่ปรึกษาโครงการ อยู่เป็นระยะๆ แล้วค่ะ ว่าเกิดกระทู้นี้ขึ้นในห้องสมุดของ Pantip.com จึงได้ขอฝากนิ่มช่วยส่งข่าวให้และฝากอาจารย์โอมให้ช่วยชี้แจงเป็นระยะๆ กระทั่งวันนี้ได้โอกาสแล้ว จึงขออนุญาตเข้ามาทักทายทุกท่านด้วยตัวเองค่ะ กระทู้ยาวมากๆ หลายประเด็น หลายคำถามมากๆ แต่ส่วนใหญ่ก็รับการชี้แจงในระดับหนึ่งจากอาจารย์โอมไปแล้ว ปูขออนุญาตสรุปเป็นข้อหลักๆ เพื่อบอกเล่าสู่กันฟังนะคะ ข้อที่ 1. ต้องขออภัยอย่างยิ่ง สำหรับนักเขียนทุกท่านที่ได้รับอีเมล หรือ หรือการติดต่อใดๆ จากนักศึกษาในแขนงวิชาการออกแบบ เกี่ยวกับการประสานเรื่องต้นฉบับต่างๆ กระทั่งก่อให้เกิดข้อกังขา การเสียความรู้สึก รวมไปถึงความไม่สบายใจในทุกกรณี ดังที่ได้กล่าวกันมาด้านบนนี้นะคะ เหตุการณ์ทั้งหมดนี้ ได้เกิดขึ้นมาจากปูที่ได้ก่อร่างกิจกรรมนี้ขึ้นมา หลังจากที่ได้หารือกับทีมงานและอาจารย์โอม ซึ่งเป็นที่ปรึกษาของโครงการนี้ ให้เกิดการเชื่อมและติดต่อขอต้นฉบับจากนักเขียนในบล็อกมาจัดหน้าในวิชาเรียน โดยทาง www.thaibookcafe.com ในความรับผิดชอบของปู ซึ่งยินดีจะขอรับต้นฉบับของนักเขียนนั้นๆ เข้าสู่ระบบงานของ www.thaibookcafe.com หากนักเขียนท่านนั้นๆ ยินดีตอบรับ (ซึ่งจะกล่าวถึงระบบงานในลำดับต่อไป) ด้วยแนวคิดที่ว่าหากนักเขียนยินดีในการที่จะมีผลงานพ็อคเก็ตบุ๊คเป็นของตัวเอง เมื่อเกิดวิชาเรียนในการฝึกปฏิบัติด้านการจัดอาร์ทเวิร์ค อันสามารถสอดคล้องกับแนวทางของ www.thaibookcafe.com ซึ่งเปิดรับต้นฉบับจากนักเขียนเพื่อพิมพ์และจัดจำหน่ายอยู่ตั้งแต่ปลายปี 2251 ที่ผ่านมา ทางปูจึงเห็นว่าเป็นช่องทางที่ดี (ในขณะนั้นค่ะ) ซึ่งจะเปิดโอกาสให้นักเขียนที่อยากมีพ็อคเก็ตบุ๊คเป็นตัวเองได้มีโอกาสมาเชื่อมต่อกันกับ www.thaibookcafe.com ซึ่งมีระบบที่รองรับการผลิตพ็อคเก็ตบุ๊คตามกติกาที่ตั้งไว้อยู่แล้ว แต่เมื่อได้เกิดการปฏิบัติขึ้นจริง กลับเกิดข้อบกพร่องขึ้นมากมายด้วยการลำดับการทำงานที่ไม่รอบคอบอย่างยิ่งจากทาง www.thaibookcafe.com ซึ่งดูแลโดยปูเอง จึงเกิดผลกระทบในวงกว้างแก่ความรู้สึกของนักเขียนหลายๆ ท่าน ซึ่งจากผลกระทบดังกล่าว ปูในนามของ www.thaibookcafe.com จึงขออภัยมา ณ ที่นี้  และทาง ขอประกาศปิดกิจกรรมดังกล่าวในการติดต่อรับต้นฉบับของนักเขียนโดยนักศึกษา ตั้งแต่วันที่ 17 มกราคม 2552 นี้เป็นต้นไป และจะจัดการไม่ให้เกิดเหตุการณ์ดังกล่าวซ้ำซ้อนขึ้นอีกค่ะ และนับจากนี้ไปหากนักเขียนท่านใดประสงค์จะติดต่อกรณีใดๆ สามารถติดต่อประสานงานได้โดยตรงกับ คุณนิ่ม-นิภาภรณ์ แสงสว่าง ผู้ประสานงานต้นฉบับของ www.thaibookcafe.com เพียงผู้เดียวเท่านั้น (เว้นแต่เมื่อมีการเปลี่ยนแปลงหรือเพิ่มเติมผู้ประสานงาน จะประกาศให้ทราบในเว็บไซต์อย่างเป็นทางการให้รับทราบค่ะ) ขออภัยทุกท่านมาอีกครั้ง ณ ที่นี้ค่ะ ด้วยความนับถือ สุพรรณกัญจนารีย์ รักอิสระ / ปู 089-777-8114 Project Manager www.thaibookcafe.com บริษัท อาร์ มายด์ ครีเอชั่น จำกัด 1350/179 อาคารไทยรงค์ ถนนพัฒนาการ สวนหลวง กรุงเทพฯ 10250 โทรศัพท์ 0-2719-4487 โทรสาร 0-2719-3907 korakort@hotmail.com สามารถ Add MSN มาคุยกันได้นะคะ ยินดีอย่างยิ่งค่ะ ส่วนอีเมล ก็สามารถ ส่งมาคุยกันได้ค่ะ ที่ poo@thaibookcafe.com หรืออีกคนหนึ่ง ซึ่งยินดีตอบข้อสงสัยทุกท่านๆ ค่ะ คือ คุณนิ่ม-นิภาภรณ์ แสงสว่าง 089-991-7870 nim_time@hotmail.com สามารถ Add MSN คุยได้เช่นกันค่ะ ส่วนอีเมล ก็สามารถคุยกันได้ค่ะ ที่ nim@thaibookcafe.com *** มาแก้ไขเบอร์โทรตัวเองค่ะ พิมพ์ผิด เบลอค่ะ :) แก้ไขเมื่อ 17 ม.ค. 52 05:35:47 จากคุณ : ปู (ขาจรที่แวะมาเจอประจำ) - [ 17 ม.ค. 52 04:41:38 ]