เย็นวันหนึ่งฉันได้รับข่าวบางอย่างจากเพื่อน เรียกได้ว่ามันเป็นข่าวที่ทำให้ฉันหัวใจสลาย ยากจะบอกใครต่อใครได้ว่า เพราะอะไรทำไมถึงเป็นอย่างนั้น
เรื่องราวไม่ได้เลวร้ายมากนัก แต่มันสามารถกินใจของฉันเข้าไปได้ทั้งดวงในรอบเวลาเกือบสิบปี หลังจากที่ฉันได้เลิกคบกันกับแฟนคนแรก
คำว่าหัวใจสลาย เพียงแค่คำพูดก็ทำให้ฉันเจ็บปวดได้ไม่ยากนัก เพียงแค่ว่าเราไม่มีใครที่ใช่ชัดเจน
จะบอกว่าชีวิตไม่เคยมีใครก็คงไม่ใช่เพียงแต่การจะเริ่มต้นคบกับใครสักคนนั้น มันยากต่อการตัดสินใจแค่คำว่า ใช่ แค่คำเดียว
ฉันไม่อาจจะพูดกับใครได้เต็มปากว่าคนนั้นคือคนที่ใช่สำหรับฉัน จนวันหนึ่งที่ฉันต้องสูญเสียเขาไป เพียงเพราะว่า เขามีใครโดยที่ฉันไม่เคยรู้
ได้รับรู้แค่เพียงว่าเขาอกหักและไม่มีใคร แต่เรื่องราวมันไม่ได้จบลงเพียงแค่เสียใจ แต่มากกว่านั้นคือความปวดร้าวและเหนื่อยล้าในใจ ที่ไม่ว่ารักไหนๆก็จะจบลงด้วยคำว่าล่ำลาอยู่ร่ำไป
จริงๆแล้วจะบอกว่าเสียใจเพราะเขาจากไปเพราะเลือกคนอื่นก็คงใช่ แต่ยังมีสิ่งที่เสียใจมากกว่านั้นคือ ทำไม เพราะอะไร คำถามเหล่านี้เกิดขึ้นในใจฉันอยู่ตลอดเวลา ทำไมเขาถึงปิดบังฉัน ไม่บอกฉัน ไม่รักฉัน หรือเพราะว่าฉันไม่ใช่สำหรับเขา ไม่ใช่เสปกเขา หรือไม่ได้รักเขา
มันเป็นคำถามในใจที่คอยหลอกหลอนหัวใจฉันอยู่ตลอดเวลา ในเวลานี้หัวใจที่เคยแข็งแกร่งกลับรู้สึกเบื่อหน่ายในชีวิต
ถ้ามองย้อนกลับไปหลายปีที่ผ่านมามีหลายคนที่ผ่านเข้ามาในชีวิต พวกเขาจะอยู่หรือจะไปยังไม่ทำให้ฉันรู้สึกปวดใจหรือเหนื่อยล้าสักนิด กลับนั่งหัวเราะชีวิตตัวเองได้อย่างขบขัน มันเป็นอีกแล้วนะ
แต่มาคราวนี้ฉันกลับทำอย่างนั้นไม่ได้เพราะหัวใจที่เคยปิดไว้ มันเปิดออกเพื่อต้อนรับคนๆนั้น ตลกดีไหมเป็นอย่างนี้ได้อย่างไรกัน
ฉันครุ่นคิดและเศร้าซึมนานนับหลายวัน เพื่อให้ใจตัดจากสิ่งที่เป็นอยู่ไปให้ได้ แต่ยิ่งพยายามมากเท่าไหร่ มันยิ่งอ่อนแอมากเท่านั้น จะบอกว่าอกหักก็คงใช่ ทั้งๆที่เวลาแค่เพียงน้อยนิด
จนมาวันนี้ฉันได้เริ่มเข้าใจว่าทำไม รูปภาพที่ฉันได้เห็นเขาถ่ายรูปยืนเคียงข้างกัน มันสะท้อนให้ฉันได้เห็นถึงความรักที่เขามีต่อกัน จะใช่หรือไม่ใช่สำหรับเขาและเธอแล้ว แววตาของพวกเขามันฟ้องว่ามีความสุข
สิ่งที่ฉันจะทำได้ดีที่สุดในเวลานี้ก็คือ ยินดีขอให้มีความสุขจากใจจริงๆ เมื่อฉันทำใจให้ยอมรับกับมันได้ ความปวดร้าวในตอนแรกกลับค่อยๆหายไป เพียงเพราะทำใจให้ลืมเรื่องราวเหล่านั้น
บทละครของชีวิตยังคงจะมีอีกหลายตอนให้เราได้สัมผัสและเรียนรู้กับมัน ฉันเชื่อว่ายังคงต้องมีตอนต่อไป เพียงแค่ไม่รู้ว่าจะลงเอยอย่างไร เพราะมันเป็นเรื่องของอนาคต
บางทีการได้รับความเจ็บปวดอีกรอบมันก็ดีอย่าง ทำให้ใจได้ตรึกตรองอะไรหลายๆอย่างที่จะเข้ามาในชีวิตมากขึ้น จะมากหรือน้อยขึ้นอยู่กับเหตุการณ์ที่ผ่านเข้ามาในช่วงของชีวิตนั้นๆ
แต่เรื่องราวจะเป็นอย่างไร ฉันคงไม่คาดหวังอะไรไปมากอย่างที่เคยเป็น คงปล่อยให้ทุกอย่างเป็นไปตามวิถีทางของมันที่ควรจะเป็น
และสิ่งแรกที่ฉันจะทำนั่นก็คือ ยอมรับกับข้อบกพร่องของตัวเอง หากจะโทษใครก็คงไม่ใช่ การหลีกเลี่ยงไม่เผชิญกับความจริงก็ถือได้ว่าเป็นสิ่งที่ดีที่สุดได้ เพราะอย่างน้อยจะช่วยทำให้ใจไม่เจ็บปวดไปมากกว่าที่มันเป็น
เมื่อวันหนึ่งที่หัวใจมันเข้มแข็ง จะกลับมาพูดหรือเจอกันอีกครั้งก็คงจะไม่สาย เพราะมิตรภาพของความผูกพันและความเป็นเพื่อนยังไม่หายไป
คิดถึงก็จะมองดูฟ้า อยากโทรหาก็จะอดใจไว้
ไม่ย้อนอดีตว่าเพราะอะไร ไม่ใส่ใจเมื่อได้ยินข่าวคราว
จะปวดใจได้เมื่อสานต่อเรื่องราว คงต้องยอมให้เราจากกันอย่างนี้ตลอดไป
ถ้าหากหัวใจไม่อยากจะจดจำ เรื่องราวที่บอบช้ำ ทำให้หัวใจเรานั้นสลาย
หยุดแค่นี้ เพียงพอแล้วสำหรับใจ คงมีเริ่มต้นใหม่ เมื่อใครสักคนต้องการ
และนี่เองคือสิ่งที่ฉันได้เลือกเดินอย่างแท้จริง
.ลาก่อนมิตรภาพและความรักของเรา เพียงเพราะเธอนั้นมีใคร...
แก้ไขเมื่อ 13 ม.ค. 52 00:45:51
จากคุณ :
ปัทมนันท์ 
- [
13 ม.ค. 52 00:40:27
]
ได้แค่เขียนตามหัวใจ
