ความคิดเห็นที่ 1 คงเป็นอดทนในการอ่านหนังสือเรียนมังฮะ ช่วงนี้ต่อมขี้เกียจโตกว่าปกติ และจะแช่มชื่นเบิกบานเมื่อได้อ่านนิยายครับ ^^ จากคุณ : หยกสีน้ำผึ้ง - [ 19 ม.ค. 52 23:51:24 ]

ความคิดเห็นที่ 2 นานมาแล้วผมอดทนต่อการอบรมของวิทยากรลูกเสือคนหนึ่ง (ผมเป็นผู้เข้ารับการอบรม)ด้วยความไม่เคยชินกับระบบลูกเสือทำให้ผมเกือบชกปากหมอนั่นจนวินาทีสุดท้ายและไม่มีเรื่องในที่สุด อีกหนึ่งปีเจอกันอีก ต่างคนต่างลืม และคุยกันได้ดีไม่มีเรื่อง ทำให้ผมรู้ว่า การมีเรื่องมันง่าย แค่สวนออกไปก็ได้เรื่องแล้ว แต่การอดทนอดกลั้นไม่มีเรื่องยากกว่า แต่ผลออกมาดีกว่าในท้ายสุดครับ จากคุณ : Psycho man - [ 20 ม.ค. 52 04:57:33 ]

ความคิดเห็นที่ 3 บังเอิญผมใช้ธรรมะข้อนี้เป็นหลักในการดำเนินชีวิต เพราะเกิดมาต่ำต้อยมาก ๆ จึงต้องอดทนมาก ๆ อดทนต่อสิ่งไม่ถูกใจที่มากระทบ ทั้งทางกาย วาจา และใจ เมื่ออดทนแล้วก็ไม่แสดงความอึดอัดขัดข้องให้ปรากฏ จึงได้รอดปากเหยี่ยวปากกา มาจนถึงวันนี้ ไงครับ. จากคุณ : เจียวต้าย - [ 20 ม.ค. 52 09:03:55 ]

ความคิดเห็นที่ 4 หนูยีมีประสบการณ์เรื่องการใช้ความอดทนอย่างมากที่จำได้คือ ทะเลาะกับเพื่อน โดยไม่รู้สาเหตุด้วย!! ไม่เข้าใจเหมือนกันค่ะ จู่ๆเพื่อนที่คบกันมาก็ทำตัวห่างเหิน ทำเป็นเหมือนคนไม่รู้จักกัน ไม่มองหน้ากัน เวลาคุยกันก็ทำเหมือนกับเราไม่มีตัวตน   ทำเหมือนกับเราทำอะไรไม่ดี จนไม่อยากเสวนาด้วย ตอนถูกกระทำนั้นอยากเหลือเกินค่ะที่จะเข้าไปคุย เข้าไปต่อว่า เข้าไประเบิดอารมณ์ใส่  แต่ทั้งนี้ทั้งนั้นก็ได้แต่คิด และคิด   เพราะที่สุดแล้วก็สิ่งที่ทำได้คือนิ่ง จนเพื่อนคนอื่นๆ(ที่โดนแบบเดียวกับหนูยี) ถามว่าหนูยีนิ่งได้ขนาดนี้ได้อย่างไร แต่สุดท้ายแล้วทุกอย่างก็กลับมาเหมือนเดิม เพื่อนคนนั้นก็ยังคบกันเหมือนเดิม   และจนถึงขณะนี้ก็ยังไม่รู้เหตุผลหรือสาเหตุที่เพื่อนคนนั้นทำแบบนั้นก็ตามค่ะ จากคุณ : หนูยี - [ 20 ม.ค. 52 17:27:17 ]

ความคิดเห็นที่ 5 สุขสันต์วันเกิดครับคุณหนูยี เขาก็คงมีเหตุผลของเขา แล้วอาจจะทราบว่าไม่จริงจึงกลับใจ หรือเขาเชื่อว่าเขาอภัยให้แล้ว จึงกลับมาคบกันเหมือนเดิม และไม่จำเป็นต้องบอกเล่า ว่าทำไมจึงห่างเหินไป แต่นี่คือผลของความอดทน และสงบเสงี่ยม ที่สามารถเอาชนะใจคนได้ละครับ. จากคุณ : เจียวต้าย - [ 20 ม.ค. 52 21:11:04 ]