เรื่องนี้มาจาก internet ครับ  เหตุการณ์สมมติ  บุคคลจริง

ที่ร้าน MK แห่งหนึ่ง
บักเซียงเมี่ยง : น้องๆ ครับ เอาหมูนุ่มสองถาดนะ แล้วก็เอาเนื้อวัวมาด้วยสองที่

พี่ธี : เฮ้ยยย กรูไม่แดรกเนื้อ

พี่เจ : ทำไมไม่กินเนื้อวะ

พี่ธี :  ที่บ้านกรูคนจีน

นับถือเจ้าแม่กวนอิม

* บักเซียงเมี่ยง : น้องๆ งั้นพี่ไม่เอาเนื้อแล้ว..เปลี่ยนเป็นเกี๊ยวกุ้งดีกว่า

พี่เจ : เจ้าแม่กวนอิมนี่มันศาสนาอะไรวะ?

พี่คิงส์ : :-).. ไม่เชื่ออย่าลบหลู่สิ

* บักเซียงเมี่ยง : น้องครับ มีเห็ดเข็มทองไหม? อ๋อ..ดี งั้นเอามา 1 ถาด

พี่เจ : เอ้าคิดกันอย่างนี้แหละ โลกถึงไม่ก้าวหน้า...คติกูนะ ไม่เชื่อต้องลบหลู่ มันจะทำให้เกิดการพิสูจน์พิสูจน์แล้วก็จะเกิดปัญญา

พี่ธี : ตำนานเค้าว่าไว้ พระบิดาของเจ้าแม่กวนอิม สมัยเป็นกษัตริย์ก่อกรรม ทำเข็ญไว้เยอะแยะ ตายไปก็ไปเกิดเป็นวัว คนเค้าก็กลัวกันว่า จะไปกิน โดนเอาพระบิดาอ่ะสิ อีกอย่างวัวก็เป็นสัตว์มีบุญคุณ เพราะช่วยเราไถนา เราจึงมีข้าวไว้กิน เราก็ไม่ควรจะกินมัน

พี่คิงส์ : เรื่องนี้ก็มีส่วน กรูว่าเป็นอุบายหลอกคนจีน เพราะว่าหากคนจีนแดรกเนื้อวัวนะ แป๊บเดียว แดรกวัวกันหมดประเทศ...ไม่มีวัวไว้ไถนา

พี่เจ : แต่ตอนนี้เค้าใช้ คูโบต้าไถนานี่หว่า ดังนั้นน่าจะแดรกวัวกันได้แล้วนะ เฮ้ยมรึงสั่งเนื้อไปหรือยัง?

* บักเซียงเมี่ยง : ยังไม่ได้สั่ง เอาป่าวล่ะ..เอ่อน้อง แล้วเอาลูกชิ้นเศรษฐีมาที่นึงด้วยนะ

พี่ธี : เนื้อวัวเนี่ย มันแดรกไม่ดีหรอก สังเกตุได้ เนื้อหมูเวลามันสุกนะ มันจะสีขาวๆ ดูสะอาด เนี่ยแปลว่าแดรกได้ เนื้อไก่ เนื้อกุ้งก็สีขาว  ส่วนเนื้อวัวเนี่ยต้มให้ตายห่านยังไงนะสีมันสุกนะ มันจะดำๆ สกปรก แดรกไม่ดีหรอก  

พี่เจ : เหตุผลไรของมรึงเนี่ย สีดำไม่ดี มรึงแดกช็อกโกแลตทำไม?

พี่คิงส์ : แต่บางคนเค้าก็ไม่กินเพราะว่ามันเป็นสัตว์ใหญ่นะ

พี่ธี : ใช่เลย ใช่เลย สัตว์ใหญ่ กินสัตว์แล้วบาปมาก  เพราะว่ามันใกล้เคียงกับคน เวลาเค้าเอามันไปเชือดนะ
น้ำตามันจะไหลพรากๆ

พี่คิงส์ : คือมันมีสติปัญญาค่อนข้างมากนะ คือมันรู้นะว่าจะตาย

พี่เจ : แล้วหมูกะไก่ไม่กลัวตายเหรอ?

* บักเซียงเมี่ยง : พูดถึงหมูกะไก่ เออน้องพี่ว่า เอาหมูนุ่มออกถาดนึง แล้วเปลี่ยนเป็นไก่มาดีกว่า

พี่คิงส์ : มันก็อาจจะกลัวน้อยกว่าไง แบบว่าไก่มันฉลาดน้อยกว่า

พี่เจ : ชาติที่แล้วมรึงเกิดเป็นไก่เหรอ? กรูกลับคิดตรงกันข้ามเลยเว้ย กรูคิดว่าเราควรมาแดกสัตว์ใหญ่กันเยอะๆ

พี่ธี : มรึงนี่เป็นพวกขวางโลกเนอะ

*บักเซียงเมี่ยง : แล้วก็พี่ขอชุดผักรวมมิตร 1 เอ้ย เอามา 2 เลยดีกว่า เอามาด่วนๆ นะ

พี่เจ : มรึงคิดดูนะ สัตว์อะไรมันก็กลัวตายเหมือนกัน มรึงจะบอกได้ไงว่า ชีวิตกุ้งฝอยมันค่าน้อยกว่าลูกหมู มันก็ 1 ชีวิตเท่ากันอ่ะ รักตัวกลัวตายเหมือนๆ กันแต่วัวหนึ่งตัวน่ะเลี้ยงคนได้ตั้งเกือบร้อยคน มรึงกินกุ้งฝอยร้อยตัว ได้ไม่ถึงครึ่งท้องเลย...

พี่คิงส์ : มรึงพูดมีประเด็น พูดต่อไป...

พี่เจ : ถ้ามองในแง่ชีวิตต่อชีวิตนะ ชีวิตวัว 1 ชีวิต ต่อ 100 คน คิดยังไงก็คุ้ม นี่ถ้ามีช้างกูก็จะแดรกช้าง แดรกปลาวาฬได้ก็จะยิ่งเหมาะ เผอิญเค้าห้ามล่ามาแดรก ดังนั้น ต่อไปนี้พวกเราควรตั้งปณิธานว่า เราจะงดเว้นการแดรกสัตว์เล็กกัน พวกกุ้งแห้ง กุ้งฝอย เราจะไม่แดรก

พี่ธี : ถ้างั้นจะแดรกอะไร

พี่เจ : กุ้งฝอยเราไม่แดรก เราแดรกกุ้งแม่น้ำ

พี่ธี : กินปูเค็มได้มะ

พี่เจ : ห้ามๆๆๆๆ เราต้องแดกรปูอลาสก้า

พี่ธี : แล้วยังกินไก่ได้ป่ะ?

พี่เจ : ไก่ห้ามแดรก แดรกนกกระจอกเทศแทน

พี่ธี : แล้วปลาหมึกปิ้งล่ะ

พี่เจ : อืมม์ๆๆๆ ห้ามแดรกสามแถวล่าง แดรกได้แต่แถวบน

พี่คิงส์ : พวกมรึงนี่จิงจังน่าดูเลยนะ ตกลงจะแดรกไหมสุกี้เนี่ย แล้วไอ้บักเซียงเมี่ยง  ทำไมมันเงียบๆ วะ(ทุกคนหันไปมอง)
.
.
.
.
.
.
.
.
*บักเซียงเมี่ยง : เอิ๊กกกกกกกก  อ้ากกกกก กรูแดรกอิ่มแล้ว...
.
.
.
.
.

(ปล. กรูแดรกทุกอย่าง)

จากคุณ : seangmeag13 - [ 17 ม.ค. 52 13:52:02 ]