ลำดับต่อ ชีวาพร ผู้อ่อนหวาน
โปรยยิ้มผ่าน น้องพี่ ที่นับถือ
". . .คราวนี้พร คงจะมา ขอหารือ. . .
เฮียจะ. . .ซื้อ. . .หรือไม่หนา ค่อยว่ากัน. . .
. . .ช่วงนี้พร อาจจะห่าง กลุ่มบ้างหนอ
เพราะงานรอ มากมาย ให้ป่วนปั่น
บางทีโฉบ มาเดี๋ยวเดียว ก็เลี้ยวหายพลัน
แต่ดีใจ ที่เพื่อนกัน รักมั่นคง
. . .กลายเป็นว่า ชีวิตนี้ มิเงียบเหงา
ตั้งแต่เข้า กลุ่มพวกเรา ดังประสงค์
สำหรับเฮีย. . . พร ขอโทษ โปรดอย่างง
ที่เผาตรงตรง ก็เพราะรัก อย่าหนักใจ. . ."
เฮียฝืนยิ้ม แต่ลองฟัง เสียงดัง. . .ก ร อ ด. . .
เป็นเสียงลอด จากไรฟัน นั้นใช่ไหม
บอกเธอว่า ". . .เถิดค่ะ. . .ไม่เปนไร. . ."
ชีวาพร ยิ้มใส ใส พูดต่อมา
". . . พรกับเฮีย เคยร่วมงาน กันมาก่อน
ก็เมื่อตอน ที่รวมกลุ่ม ประชุมอาสา
ให้กับน้อง ผู้พิการ ทางสายตา
ทำละคร วิทยุมา น่าสนใจ
ตอนนั้นเฮีย เป็นผู้กำกับ และรับเขียนบท
คือเหมาหมด โปรดั๊กชั่น มันส์เข้าไส้
ถ้าเฮียบอก ว่า. . .ซื้อ. . .คือเข้าใจ
แสดงว่าผ่าน ฉลุยไป ในซีนนั้น. . ."
แล้วสาวพร หันไป ยิ้มให้พี่
". . .เป็นไงคะ ซีนนี้ ซื้อ. . .ไหมนั่น. . ."
เฮียสบตา เหมือนกับอ้อน น้องพรพลัน
ทั้งสองยิ้ม ให้กัน มั่นไมตรี
ใครอีกเล่า ความในใจ ยังไม่เฉลย
อ้อ. . ก็แม่ ทรามเชย หนูวีวี่
เธอยิ้มให้ พี่ พี่ กว่า ห้านาที
". . .คือ. . .วีวี่ ซึ้งทั่ว ทั้งขั้วหัวใจ. . .
. . . ขอขอบคุณ พี่ พี่ ทุกทุกทั่น
ทั้งพี่ขวัญ พี่ตัวเล็ก พี่พรคนใกล้
ทั้งพี่พิมพ์ หมอคริษฐ์ และเฮียชัย
หนูพูดไม่ออก บอกไม่ได้ ใจตื้นตัน. . ."
". . .องค์ไม่ลง หรือไง ไอ้หนูวี่. . ."
นาน นานที เฮียค่อยแซว แจ๋วไหมนั่น
วี่วี่ยิ้ม แล้วไซร้ ในฉับพลัน
เธอก็ผัน กิริยา อย่างน่ารัก
เธอย่อตัว ค่อย ค่อยก้ม ประนมมือน้อย
อย่างอ่อนช้อย กับพี่ พี่ ที่เพิ่งประจักษ์
ทุกคนนิ่ง ด้วยซึ้งใจ ใหญ่หลวงนัก
". . . หนูวี่รัก พี่ พี่ นี้ทุกคน. . ."
ขวัญว่า ". . .ดีใจนะคะ ถึงจะเพิ่งมา
หลังเพื่อน เพื่อน หนักหนา อย่าเพ่อบ่น
ถึงรู้จัก น้อยนัก แต่รักทุกคน
ถ้าป่วนพี่ หรือซุกซน หนูขออภัย. . ."
พร้อมยิ้มให้ เพื่อนพ้อง ทั้งผองบ้าง
แล้วทำอย่าง วีวี่ คือ ยกมือไหว้
หนูวี่สบตา พี่ขวัญซ่า อย่างเข้าใจ
แล้วแปะมือ ให้กำลังใจ ในทันที
แล้วก็มา ถึงครา ของเฮียชัย
เฮียยิ้มให้ จากใต้หนวด อวดศักดิ์ศรี
". . .ก่อนอื่นผม ขอกล่าว สวัสดี
ให้กับมิตร ภาพที่ แสนสวยงาม. . .
อาจเจ็บตัว เพราะแซวกัน กระนั้นหรือ
ผมไม่ถือ น้องดอกค่ะ จะมองข้าม
พี่เปนฅน อ่อนไหว เอนใจตาม
แต่ว่าความ รู้สึกไว. . .ในความรัก. . ."
พลางปรายตา ไปให้ ฝ่ายสาว สาว
โปรยยิ้มพราว นึกว่าเท่ เสน่ห์หนัก
น้อง น้องหลบ ตาแล้วก้อ หัวร่อคิกคัก
พอหนักหนัก เลยเสียงดัง ฟังครื้นเครง
". . .ยอมค่ะ. . .ยอม เฮียนี้ แสนมี สาเหน่. . ."
ตัวเล็กสนอง พลางยิ้มเก๋ หัวใจประจักษ์
อริญชัย ยื่นมือมา ต่อหน้าน้องรัก
แล้วสบพักตร์ น้องทุกผู้ ที่รู้ใจ
ว่า ". . .ผมขอ สัญญา จากน้อง น้อง
ด้วยใจพร้อง พร้อมกัน นั้นได้ไหม
ว่าเราจัก รักกัน. . .ตลอดไป. . ."
แล้วยื่นมือ จากหัวใจ ออกไปพลัน. . .
ตัวเล็กกับ ชีวาพร ซ้อนมือพี่
หมอคริษฐ์ หนูวีวี่ กับพี่ขวัญ
ทุกคนจับ มืออบอุ่น ละมุนครัน
คือสัญญา. . .ว่าจะรักกัน. . .ตลอดไป.
. . . . . . . . .
. .ทั้งหมดคือ แก๊งค์ป่วน กับ ก๊วนเก๋า
ที่กระผม เพียรเล่า ถอดความมาได้
ถ้าผิดพลั้ง ไปบ้างหนอ ก็ขออภัย
จากหัวใจ. . .พจนารถ มา คารวะ เอย.
(น่าจะ) จบ (เสียที นะฮะ. . .)
ดังนี้ ขอรับ.
แฮ่. . . . .
แก้ไขเมื่อ 18 ม.ค. 52 00:41:23
แก้ไขเมื่อ 18 ม.ค. 52 00:39:36
จากคุณ :
พจนารถ๓๒๒ 
- [
18 ม.ค. 52 00:16:19
]
แก๊งค์ป่วน ปะทะ ก๊วนเก๋า ( ฉบับคำกลอน ) บทที่ ๒๐ (บท อวสาน)
