ความคิดเห็นที่ 1 รักบทที่ 1 เริ่มที่จะรัก (ฝ. ฝรั่ง) เมื่อประมาณ 8 – 9  ปีที่แล้วผมเป็นคนหัวสูง สูงมากด้วย 185 ซม. ทีเดียว ผมชอบฝรั่งครับ ฝังใจเลย เอเชียตัวเล็กน้อย ปลาสร้อยปลาสอดไม่เคยสน ตอนนั้นก็มีคอมพิวเตอร์กับเขาเครื่องนึงและอินเตอร์เน็ต โอ้ววว ท่องเที่ยวกันได้ทั่วโลกเลยคุณ แม้จะช้ามากมาย แต่ตอนนั้นก็ถือว่าไฮโซสุดละ จนวันหนึ่ง ผมได้รู้จักกับหนุ่มอิตาลีคนหนึ่ง ชื่อ “จิว” ได้คุยกันพอประมาณ ก็นึกในใจ “เอ้อ เข้าที ท่าทางจะติดกับกูแน่แท้ หลอกล่อให้มันมาเมืองไทยให้ได้” คิดอย่างนั้นแต่หารู้ไม่ภัยกำลังมาเยือน ด้วยภาษาที่พอได้มาตั้งแต่เด็ก ๆ รวบรวมคำศัพท์ทั้งหมดเพื่อมาหลอกล่อจนสำเร็จ จิวตัดสินใจมาเมืองไทยเพื่อมาพบผมโดยเฉพาะ และตัวจิวเองไม่เคยมาเมืองไทยมาก่อน "โอ้ววววว จิว (จอร์จ) มันเยี่ยมมาก!!!" พอรู้ว่าจิวจะมาเท่านั้น หาข้อมูลโรงแรม ที่เที่ยว ร้านอาหาร อย่างกะสอบเป็นไกด์บัตรทองกันเลยทีเดียว ================================= แล้วจิวก็มา วันที่จิวมาที่บ้านคิดว่าผมจะไปเที่ยวไหนกันเนี้ย เก็บกระเป๋าซะเป็นการใหญ่ หารู้ไม่ “หนูจะหนีตามผู้ชายไปเที่ยวหนึ่งอาทิตย์” จิวอยู่เมืองไทยหนึ่งอาทิตย์ โดยที่เราไปพัทยาด้วยสามวัน ที่เที่ยวของตายที่หาที่ไหนไม่ได้ก็พัทยาละว่ะ มีประสบการณ์ท่องเที่ยวเองก็ไม่มากเท่าไร คุณเอ้ยยยยยย ความรักทำไมมันหวานชื่นรื่นรมย์ เหมือนเฮลส์บลูบอยอย่างนี้ อะไรก็กุ๊กกิ๊กหวานแหววแต๋วจ๋า เดินควงกันไปมา จับมือกันด้วยนะ ใครๆ  ก็คงมองแปลก ๆ และประหลาด (เพราะตอนนั้นสังคมเกย์และชาวเกย์ยังไม่เปิดตัวเหมือนปัจจุบัน) แต่ก็ไม่ได้ประเจิดประเจ้อจนเกินงามความเป็นเกย์ ตอนไปพัทยา มีแอบโรแมนติกนิสสนึง เย็นของวันที่สอง ผมกะจิวไปกินบุฟเฟ่หอคอยที่ Pattaya Park   บรรยากาศเป็นใจสุด ๆ ประมาณเกือบหกโมง ช่วงผีตากผ้าอ้อมพอดี พระอาทิตย์กำลังตกดิน ตรงที่นั่งก็จะติดริมหน้าต่างแล้วจะหมุนไปรอบ ๆ ช้า ๆ ช่างสร้างสรรค์บรรยากาศได้ขนาดนี้ ระหว่างทานอาหารกันอยู่ จิวเขาก็หยุดกิน แล้วเรียกผม “ยู ยูเป็นแฟนกับไอนะ !!!” คุณเอ้ยยย เชื่อไหม เหมือนโลกหยุดหมุน เหมือนหายใจไม่ออก เหมือนกุ้งที่พึ่งแกะกินไปเมื่อกี้มันกลับมามีชีวิต เต้นตุ๊บ ๆ อยู่ในท้อง ทำอะไรไม่ถูก พูดอะไรไม่ออก ได้แต่ตอบไปว่า “Ok” แล้วก็นิ่งด้วยอาการที่กล่าวมาเมื่อกี้อีกประมาณสามนาที จิวก็ถามเป็นอะไรหรือเปล่า เราก็บอกไม่มีอะไร “I’m Ok”   สรุปเธอกับฉันก็เป็นแฟนกัน โดยมีกุ้งสองจานเต็ม ๆ และปูที่นอนชูกล้ามให้เห็นเด่นเป็น ตระหง่านเป็นพยานในรักครั้งนี้ของเราสองคน ================================= พอกลับมากรุงเทพ ผมได้โทรศัพท์นัดกับที่บ้าน เพื่อมากินข้าวเย็นกับจิว ก็นัดเจอกันในห้างแหละครับ พอทานข้าวเสร็จก็เดินเล่นกันสักพัก แล้วผ่านร้านขายเสื้อแจ๊คเก็ตกันหนาว หม่อมแม่กระผมก็หยุดแล้วเดินเข้าไปเลย พวกผมและพี่สาวคนโต (ตอนนั้นพี่สาวคนกลางอยู่ออสเตรเลีย) แม่หันมาถาม “แกบอกจิวซิ ให้เลือกแจ๊คเก็ตให้แกหน่อย เดี๋ยวแกไปซิดนีย์จะหนาว” โอ้ คุณแม่ผมสร้างกิจกรรมให้กับลูก ๆ และแฟนของลูก ๆ ได้ทำร่วมกัน สร้างสรรค์มาก น่าจะให้รางวัลแม่ดีเด่นเป็นที่สุด ผมก็บอกจิว จิวก็ช่วยเลือก แม่ผมก็สุดริด พูดภาษาอังกฤษไม่ค่อยได้หรอกครับ แต่เธออยากพูด อยากเสวนา ก็ Yes No Ok ไปตามเรื่อง เนียนสุด ๆ เหมือนเข้าใจที่จิวมันพูด แต่ก็โอเคละ ถือว่าที่บ้านแฮปปี้กับตรงนี้ก็ดีไป ================================= ก่อนหน้าที่จิวจะมา ที่บ้านอยากให้ผมไปเรียนต่อที่ซิดนีย์ ผมก็ตกลงจะไปครับ เพราะยังไงซะ ก็ขอให้ได้ภาษา กลับมาจับฝรั่งต่อไปในอนาคต (คิดสั้นๆ แต่ได้ใจความ) ไม่ใช่อย่างนั้น อิอิอิ !! จะได้ภาษามาเป็นเครดิตให้กับตัวเองมากยิ่งขึ้น ================================= แล้วจิวก็กลับไป มีดราม่าแอบเศร้าตอนไปส่งที่สนามบิน น้ำตาท่วมจอ น้ำตาคลอเป้า เอ้ย คลอเบ้า ตามเรื่องตามราวกันไป แต่ก็ต้องกลับมาดำเนินชีวิตเหมือนเดิม จิวกลับไปแล้ว ส่วนผมก็เตรียมตัวเรื่องการไปเรียนต่อ เตรียมเอกสาร ยื่นวีซ่า ส่วนแม่และพี่สาวคนกลาง ก็เดินเรื่องที่เรียนกับจองตั๋วกันไป ผมก็ลั้นลารอที่จะไปซิดนีย์ ใจนึงก็พองโตทีเดียว “อุ้ยตายละ ไปเมืองฝรั่งเลยนะเนี้ย ไปถึงแหล่งกันเลยทีเดียวไม่ต้องมาหลอกล่อผ่านอินเตอร์ เน็ตอีกต่อไป” (เอาไว้ถ้ามีเวลาจะมาเม้าท์เรื่องราวตอนอยู่ซิดนีย์ ตลอด 6 เดือนให้ฟังครับ) +++++++++++++++++++++++++++++++++++++ ลืมไป จิวเรียกผมว่า “โนบิตะ” นะ เพราะว่าผมใส่แว่น แล้วเรียกผมว่า “โนบิตะ” ตั้งแต่นั้นมา แถมยังซื้อตุ๊กตาตัวเล็ก ๆ ที่เป็นชุดโดเรม่อน ที่มีโนบิตะ ชิชูกะ ไจแอนท์ ซูเนโอะกลับไปด้วย +++++++++++++++++++++++++++++++++++++ ผมก็เริ่มหวั่น ๆ เมื่อเวลาที่ผมต้องไปซิดนีย์ใกล้เข้ามา ผมก็ถามจิวไปว่า “ถ้าไอไปซิดนีย์แล้วเราจะได้เจอกัน บ่อย ๆ เหมือนไออยู่เมืองไทยหรอ เพราะซิดนีย์อะไรๆ ก็แพงนะ” จิวตอบกลับมาให้เกย์ร่างยักษ์อย่างผมพองเป็นสองเท่า "ไม่ต้องห่วงอะไรเลยเรื่องพวกนั้น ไอไปได้ทุกที่ที่ยูอยู่” ================================= คุณเอ้ยยยยย ละครเน่าๆ ดี ๆ นี้เอง แต่เกิดขึ้นกับผมจริงๆ นะ จริงอย่างที่เขาว่า “คำพูดสร้างโลกได้จริง ๆ” มาดูกันต่อครับว่าสร้างโลกได้อย่างไร จากคุณ : Thaibigboy - [ 18 ม.ค. 52 16:50:53 ]

ความคิดเห็นที่ 2 และแล้วผมก็มาโผล่ที่ซิดนีย์จนได้ ก็อยู่กับพี่สาวนั้นละครับ ก่อนไปไอ้เราก็ออกตัวร้อยยี่กับพี่สาวเลยว่า “เออ ฉันเป็นเกย์นะ “ พี่สาวคนกลางตอบกลับมา “แล้วไง ?! .... ฉันรู้มานานละ แต่ว่าแกมาอยู่นี้ห้ามพาผู้ชายเช้าบ้าน แกจะไปทำอะไรก็ไปทำกันที่อื่นไม่ใช่ที่บ้าน” ชี้โพรงให้กระรอกเห็น ๆ ผมมาอยู่นี้ก็เริ่มต้นด้วยเรียนภาษา และทำงานที่พี่สาวฝากให้ทำ เรื่องความรักผมกับจิวก็เริ่มมีกลิ่นแปลก ๆ เริ่มมีลางที่ไม่เป็นมงคลมาเป็นระยะ ๆ เนื่องด้วยเวลาเราต่างกันมากกว่าที่ตอนที่ผมอยู่เมืองไทย เลยทำให้เราแชทคุยกันน้อยลง เวลาไม่ตรงกันผมไปเรียนเขาออนไลน์ คุยกันน้อยมาก ตอนนั้นไอ้เราก็ไม่มีประสบการณ์เรื่องความรัก ภูมิคุ้มกันเรื่องนี้ก็น้อย ง่อยซิครับคุณ จิตตกอยู่นาน ถึงขนาดเขียนอีเมล์ไปหาจิว ร่ำร้อง คร่ำครวญคิดถึงมากมาย อย่างไร้สติ บรรยายอยู่ หลายบรรทัด เหมือนเขียน Essay ส่งอาจารย์ตอนเรียนภาษาเลย มีอยู่วันหนึ่ง ผมก็ออนไลน์เจอจิว ดีใจสุด ๆ คุยกันนานทีเดียว แล้วจิวก็ตบท้ายด้วยบอกว่า “ช่วงนี้มีโปรเจคงานใหม่นะ ช่วงหนึ่งเดือนจากนี้จะยุ่งไม่ว่างออนไลน์ อีกอย่างจะกลับไปเล่นฟิตเนสอย่างจริงๆ อีกครั้ง   ไม่ต้องเป็นห่วงนะ” ไอ้เราก็เข้าใจขอให้บอกกันตรงๆ ก็ไม่ได้ว่าอะไร แต่ผ่านไปอาทิตย์นึง จิตตกอีกแล้วครับท่าน เริ่มตกมาเรื่อยๆ บวกกับช่วงนั้นตกงาน ทุกอย่างรุมเร้ามากมาย บีบคั้นสุด ๆ ถึงจุดวิกฤตของชีวิตก็ว่าได้ ผมอยากมีคนคุยด้วย ขอให้รับฟังก็ยังดี ครั้นจะไปนั่งคุยกะพี่สาวก็ไม่ใช่เรื่อง เพราะมันเรื่องแฟนเรา เราก็อยากคุยกะแฟนนิหว่า แต่ก็ไม่ค่อยได้เจอกันเท่าไร ช่วงนี้พอเจอกันก็เริ่มคุยกันไม่รู้เรื่อง เราก็งี่เง่า เขาก็อารมณ์เสียใส่ พาลทะเลาะกันหลายที มีออฟไลน์ใส่หน้าเลยก็มี ผมก็ได้แต่นั่งหน้าคอมเป็นหมาหงอยตามเดิม =========================================== จนวันหนึ่งออนไลน์เจอกับจิว จิวก็ส่งคลิปวิดีโอมาให้ผม พอเปิดดู คุณเอ้ยยยยยยย ฟู พองไปทั้งตัว ในคลิป คือ จิวถ่ายจากเว็บแคม (มันมีตอนไหนไม่เคยบอก) จิวบอกว่า “โนบิตะ ไม่ต้องกังวลอะไรนะ ไอยังรักโนบิตะของไอเสมอ เหมือนเดิมไม่เปลี่ยน นี้ไง ยู เห็นไหม (เขาก็หยิบตุ๊กตาชุดโดเรม่อนที่ซื้อจากไทยไป) นี้ไงโนบิตะอยู่กับไอตลอด” แล้วเขาก็จูบที่ตัวโนบิตะ เท่านั้นละ น้ำตาไหลเลยครับคุณ ดีใจมาก ๆ ที่เขายังเห็นค่าและรักเหมือนเดิม เขาก็ย้ำเสมอนะ “ไม่ว่ายูจะอยู่ซิดนีย์หรือกลับมาเมืองไทยแล้ว ไอไปหายูได้ทั้งสองที่นั้นแหละ ไปหาได้ทุกที่ที่ยูอยู่” ผมก็ตัวพอง โต อยู่ได้สองสามวัน ความดีอกดีใจก็เริ่มลด ๆ หายลงไป จนกลับมาจิตตกอีกจนได้ (ยอมรับเลยครับตอนนั้นเป็นคนอ่อนไหวสุด ๆ ฟังเพลงยังน้ำตาไหลได้) แล้วเรื่องงาน เรื่องเรียนที่ซิดนีย์ก็รุมเร้ามากมาย จนผมตัดสินใจที่จะกลับเมืองไทย แม่ห้าม พี่สาวสั่งห้ามก็ไม่ฟัง ถึงขนาดออนไลน์เจอเพื่อสนิทที่เมืองไทย สั่งให้มันโทรหาแม่ที่บ้านเดี๋ยวนี้บอกให้ส่งตั๋วมาโดยเร็วที่สุด “ฉันจะกลับเมืองไทย ไม่อยู่ที่นี่แล้ว ถ้าไม่ส่งไม่เป็นไร เดี๋ยวหาทางกลับเองได้ แต่จะกลับในรูปแบบไหนตอบไม่ได้” เพื่อนฝูงก็เป็นห่วงกันใหญ่ แต่ก็ได้แต่คอย ๆ ฟังข่าวกันไป =========================================== ก่อนที่ผมจะกลับเมืองไทยได้ประมาณเกือบเดือน ผมมีคนแอดผมมาจาก ICQ (ตอนนั้นใช้ ICQ กัน MSN ยังไม่จุติ) “เดวิด” เป็นคนฟิลิปปินส์ครับ (เริ่มมีตัวเสริมให้เรื่องราวตื่นเต้นเล็กน้อย) เดวิดแนะนำตัวอย่างสุขภาพบอกว่ากำลังเรียนเป็นนักเขียน ปีสุดท้าย ตอนนี้กำลังหาข้อมูลเกี่ยวกับความรัก ของคนที่เป็นเกย์เพื่อเอามาเป็นส่วนประกอบ ในงานเขียนของเขา อ๊ะ เราก็โอเค ยินดีคุย ยินดีตอบ เพราะอย่างน้อยก็ช่วยเดวิดให้ได้ข้อมูลในเรื่องนี้ ผมกะเดวิดคุยกันทุกวันครับ เดวิดถามเรื่องราวความรัก ผมกับจิวจนหมดเปลือก ทุกสิ่งอันเลยก็ว่าได้ ตอนนั้นเราคุยกันเหมือนเพื่อนกันแล้วครับ ผมก็เลยปรึกษาเดวิดไปในตัวด้วย เพราะตอนนั้นถึงขีดสุดกับชีวิตในซิดนีย์แล้วจริง ๆ =========================================== จนแล้วจนรอดตั๋วเครื่องบิน Sydney-Bangkok ก็อยู่ในมือ รีบอีเมล์บอกจิวทันทีว่าผมจะกลับเมืองไทยเดือนสิงหาคม จิวตอบกลับว่า “โอเค ช่วงประมาณปลายๆ สิงหาจะไปเมืองไทย ไปหายูนะ” มันรักกูเจง ๆๆๆ เลย นะเนี้ย (แอบปลื้มอย่างไร้สติ) จากคุณ : Thaibigboy - [ 18 ม.ค. 52 17:12:39 ]

ความคิดเห็นที่ 3 งั้นขอลบกระทู้ล่างนะคะ จากคุณ : scottie - [ 18 ม.ค. 52 19:06:03 ]

ความคิดเห็นที่ 4 เดี๋ยวไปช่วยลบขอรับ  ^ ^ แต่ถามว่าเกย์คนไหนไม่เคยวี๊ดแตก  มันก็มีน้า   หรือว่าขึ้นอยู่กับนิยามของคำว่าเกย์ก็ไม่รู้แฮะ จากคุณ : ปฤษณะ - [ 18 ม.ค. 52 19:21:00 ]

ความคิดเห็นที่ 5 และแล้วผมก็มาโผล่อยู่ที่เมืองไทยอีกครั้ง กลับมาได้ประมาณอาทิตย์นึง จิวก็บินมาหา ผมก็ไปรับที่แอร์พอร์ตเช่นเดิม เฮลส์บลูบอยกำลังเทลงแก้วพร้อมชงให้หวานชื่นอีกครั้ง แต่คราวนี้ไม่เป็นอย่างนั้นครับ ทุกอย่างเปลี่ยนไปคนละ เรื่องเลย ระหว่างที่ผมอยู่กับจิวหนึ่งอาทิตย์ ทุกอย่างไม่เป็นอย่างที่วาดฝันเอาไว้ ไม่มีอะไรหวานแหววอะไรเลยสักนิด แถมเขาก็เริ่มพูดคำหยาบมากขึ้น เริ่มแสดงอาการให้เห็นถึงความไม่พอใจ มากขึ้น ซึ่งทั้งหมดมันเป็นแค่เรื่องเล็ก ๆ ที่คนทั่วไปเขาไม่แสดงออกมากขนาดอย่างที่มันแสดงหรอก =============================================== แล้วเรื่องเศร้าของผมก็เกิดขึ้น ตอนที่เรากลับไปที่โรงแรมเดิมที่พัทยาที่ผมกะจิว ไปพักครั้งแรก เราพักกันสามคืนครับ คืนแรกผ่านไปไม่มีอะไร แต่ ! พอเช้าวันต่อมา ผมตื่นก่อนแล้วจิวก็ตื่นตาม ผมเลยเข้าห้องน้ำเลยเพราะปวดฉี่ และก็อยากแปรงฟันก่อน เลยไม่ได้พูดทักทายอะไร พอออกจากห้องน้ำมาก็เริ่มเห็น จิวหน้าตาเซ็งๆ ใส่ผมละ ผมก็คิดว่าคงงัวเงียพึ่งตื่น ก็เลยบอกให้ไปอาบน้ำล้างหน้าแล้วลงไปกินอาหารเช้ากัน พอลงไปกินอาหารเช้า เขาตักกินได้สองสามคำแล้วสบถขึ้นมาว่า “what’s hell this food?? It’s like a shit” ผมอึ้งเลย เขาไม่เคยหยาบคายอย่างนี้มาก่อนนะ แล้วอีกอย่างคือโรงแรมเดิมคราวที่แล้วจิวยังชมอยู่เลยว่า อาหารเช้าที่นี่ดีนะ อร่อยดี (เริ่มมีกลิ่นแปลก ๆ โชยมาเป็นระยะ) ผมก็ได้แต่พูดนิดหน่อยเพื่อสร้างบรรยากาศให้ดีขึ้น แต่ก็เปล่าประโยชน์ ผมกะจิวไปอาบแดดที่ชายหาด จิวก็ไม่พูดอะไรสักคำ ทำหน้าเซ็ง ๆ ใส่ตลอด ผมก็เริ่มสงสัยว่าเกิดอะไรขึ้นแต่ก็ไม่ได้ถาม ผมไปซื้อน้ำซื้อขนม ก็เดินไปถามว่าอยากกินอะไร เขาตอบมากว่า “แล้วแต่ยู อยากซื้ออะไรก็ซื้อมา” แล้วก็ฟุบหน้าเหมือนเดิม ผมก็เริ่มไม่พอใจเหมือนกันบวกกับงง ทำไมต้องทำอย่างนี้ ผมเลยเดินเอาน้ำและขนมมาให้เขา ยื่นให้เขาก็รับและวางไว้อย่างนั้นไม่ได้สนใจ ผมก็เลยบอกว่าผมไปรอที่ห้องแล้วกันนะ เสร็จแล้วตามกลับมาที่ห้องแล้วกัน ตอนนั้นมันช่วง 11 โมงครับ ผมกลับมาห้องเผลอหลับตื่นมาบ่าย 3 เขาก็ยังไม่กลับเราก็เริ่มเป็นห่วง ลงไปที่ชายหาด เดินหาก็ไม่เจอ เดินหาอยู่พักใหญ่ก็ไม่เจอ จนกลับมาเดินหาในโรงแรมอีกรอบ จนมาพบเขานอนอ่านหนังสืออยู่ที่ริมสระน้ำ ผมก็ถามว่า “หิวไหม? กินอะไรหรือยัง?” จิวหันกลับมาด้วยสีหน้าเซ็งๆ เช่นเดิมแล้วตอบด้วยเสียงที่แข็งกระด้างว่า “ไม่หิว ไม่ต้องเป็นห่วง” อะไรกันนี้เกิดอะไรขึ้นกับผม มึนไปหมดผมเลยกลับ ขึ้นไปที่ห้อง นั่งรวบรวมสติอยู่พักนึง จิวกลับมาที่ห้อง ผมก็อยากคุยอยากเคลียร์ว่ามันเกิดอะไรขึ้น ผมก็ถามจิว “ว่าเกิดอะไรขึ้น เป็นอะไร ถ้าไอทำไรผิดขอโทษแล้วกัน อย่าเป็นแบบนี้เลย” คำตอบที่ได้ยินกลับมา “ยูไปหาแฟนใหม่เหอะ” มึนตึ๊บเลยผม ทำไรไม่ถูก น้ำตาร่วงอย่างกะแอนทองประสม สั่งได้ทันตาเห็น ผมก็ถามกลับว่า “ทำไม มีอะไรคุยกันซิ อย่าเป็นแบบนี้ “ จิวก็ตอบกลับมาว่า “ไอรับไม่ได้หรอกนะที่เป็นแบบนี้ ยูตื่นเช้ามาไม่พูดกับไอสักคำ ยูปล่อยให้ไออยู่ข้างนอกจนบ่ายสามกว่าโดยไม่สนใจ ว่าหิวหรือไม่ อย่างนี้มันไม่ใช่แฟนกันแล้ว” ผมทำไรไม่ถูกจริง ๆครับตอนนั้น คิดอย่างเดียว “กูอยู่ไม่ได้แล้ว มันไล่กูแล้ว กูไปก็ได้!!” ผมเก็บของพร้อมน้ำตาร่วงเป็นสาย กลับกรุงเทพทันที ระหว่างทางผมก็โทรหาเพื่อนสนิท พูดไปร้องไห้ไป ไม่สนใจคนข้างๆ ด้วยซ้ำ จนมาเจอเพื่อนที่กรุงเทพ ... เมา ! เท่านั้นที่เราต้องการตอนนี้ “กูจะกินเหล้า” บอกกับเพื่อนแค่ประโยคเดียวตอนที่เจอเพื่อนอีกสามคน แล้วเราก็ไปผับกันครับ คืนนั้นพอดื่มได้ที่ ผมเงียบตลอด เพื่อนเล่นตลก พูดตลกก็ไม่มีผล ช่วยอะไรผมไม่ได้เลย เพราะในใจผมคิดอย่างเดียว มันเกิดอะไรขึ้น งง สับสน และไม่เข้าใจเรื่องราวทั้งหมดจริง ๆ หาทางออกไม่ได้ จนที่สุดทนไม่ไหว ผมเดินออกมาหน้าผับ แล้วโทรถาม 1133 ถามเบอร์โรงแรมแล้วโทรกลับไป หาจิวที่ห้อง ผมคุยกะจิวได้สักพัก เหมือนเราจะเคลียร์ กันลงตัวนะ จิวบอกให้ผมกลับมาหาเขาที่พัทยาแล้วกัน ผมก็ดีใจสุด ๆ นะ คิดว่าเรื่องราวคงไม่มีอะไรแล้ว คงเป็นการเข้าใจผิดอะไรกันมากกว่า ผมก็เที่ยวกับเพื่อนแล้วไปห้องเพื่อน แหกตานั่งคุยกะเพื่อนที่เริ่มงัวเงียตอบไม่รู้ประสาแล้ว จนตีห้าผมก็อาบน้ำออกไปเอกมัยกลับไปพัทยาครับ คืนสุดท้ายสำหรับที่พัทยา มีความสุขดีครับ เช้าวันนั้นผมถึงพัทยาประมาณ แปดโมงกว่า จิวเปิดประตูรับผม จิวเข้ามากอดแล้วดึงผมไปนอนกอดบนเตียงจนเผลอหลับกันไปทั้งคู่ สักพักก็ตื่นมาแล้วลงไปกินอาหารเช้ากัน ก็อยู่อย่างมีความสุขดีนะ พองโตอีกแล้วซิครับคุณ คิดว่าไม่มีอะไรจริงๆ แล้วละ แล้วคืนนั้นก็ผ่านไป จนกลับมากรุงเทพ จิวอยู่กรุงเทพอีกสองคืนก่อนที่จะบินกลับไปอิตาลี จุดจบระหว่างผมกะจิวก็เกิดขึ้นแบบงี่เง่าสุด ๆ ก็เกิดขึ้นอีกครั้ง เรื่องมีอยู่ว่า ผมกะจิวออกจากโรงแรมไปเดินห้างแถว ๆ โรงแรม พอเห็นร้านผ้าไหมจิวก็เข้าไปดูเพื่อจะเลือกผ้าให้กับป้าของจิว ก็เลือกอยู่สักพัก จิวไม่ถูกใจก็เลยออกไป ผมก็โอบหลังจิวแล้วตบหลังเบา ๆ เหมือนประมาณเพื่อน ตบหลังให้เดินไปด้วยกัน แต่ไม่ครับ ไม่เป็นอย่างนั้น จิวหันกลับมาด้วยสีหน้าที่โมโหสุดแล้วพูดว่า “ทำไมยูต้องตบหลังไอด้วย” แล้วก็เดินจ้ำอ้าวออกไปจากห้างตรงกลับไปโรงแรม โดยไม่รอผม ผมก็เดินตามจนไปถึงห้อง จิวไม่พูดอะไรเลย เปลี่ยนเสื้อผ้าแล้วเอาหนังสือกับครีมกันแดดใส่กระเป๋า ผมได้แต่นั่งมองและงงกับสิ่งที่เกิดขึ้น ก่อนจิวออกไปผมถามว่า “จิวจะไปไหน มีอะไรคุยกันก่อนซิ” จิวหันกลับมา “จะไปอาบแดด” แล้วปิดประตูดังปั้ง !! มึนเป็นรอบที่เท่าไรใครรู้บ้าง ตอบผมที !! มาถึงตอนนี้มึนสุด ๆ ครับ คิดอย่างเดียวกูไม่ไหวแล้ว สุด Teen แล้ว ขอกลับบ้านแล้วพอกันทีไอ้ควายงี่เง่า คิดอย่างนั้นจริงๆ นะ แล้วผมก็เก็บของกลับบ้าน ทิ้งจดหมายอาลัยรักไว้นิดหน่อยพองามตามประสานางเอกหนังไทย =========================================== มาถึงตรงนี้คิดว่าเรื่องคงจะจบแล้วระหว่างผมกะจิว แต่ไม่ครับ ไม่ง่ายขนาดนั้น เรื่องราวมันซับซ้อนกว่านั้น มีบทสรุป มีเหตุและที่มาของเรื่องราวที่ได้เล่าไปก่อนหน้านี้ มันเป็นอะไรที่ไม่น่าเชื่อว่าจะเกิดขึ้นจริงครับ เหมือนละครที่เขียนบทเตรียมไว้เลย แต่มันเกิดขึ้นกับผมแล้ว จากคุณ : Thaibigboy - [ 18 ม.ค. 52 19:21:18 ]

ความคิดเห็นที่ 6 รออ่านบทละครที่ว่า *-* จากคุณ : ปฤษณะ - [ 18 ม.ค. 52 19:39:54 ]

ความคิดเห็นที่ 7 รอเหมือนกันค่ะ ^^ จากคุณ : หนูอยากเห็นคนไทยบินได้ - [ 18 ม.ค. 52 19:58:30 ]

ความคิดเห็นที่ 8 มารออ่านเช่นกันค๊าบบบบ จากคุณ : ZoXigEn_TonG_x_Zhi - [ 18 ม.ค. 52 22:11:36 ]

ความคิดเห็นที่ 9 รอด้วยคนครับ จากคุณ : รอยยิ้ม ณ ริมเล - [ 18 ม.ค. 52 23:00:30 ]

ความคิดเห็นที่ 10 ผมกลับบ้านมา นั่งง่อยอยู่พักใหญ่ จนมาออนไลน์ สักพัก เดวิด ก็ออนไลน์มาแล้วก็มาทักทายด้วยข้อความ ที่แลดูจะสดชื่น ถามว่า “เป็นไงบ้าง ทริปกับแฟนสนุกดีไหม??” เท่านั้นละ แอนทองประสมเข้าสิงอีกแล้วครับ เหมือนผู้กำกับสั่งเริ่มแอคชั่น !!! น้ำตาร่วงมันหน้าจอนั้นแหละ แล้วก็เล่าให้เดวิดทุกเรื่องราวจนหมดเปลือก เดวิดก็ได้แต่ปลอบใจผมเท่านั้น ผ่านไปสองวัน ผมก็ยังเป็นห่วงและกังวลจิวอยู่ลึก ๆ ว่าจะปลอดภัยดีไหม แต่คิดว่าคงเอาตัวรอดได้ ไม่น่ามีปัญหา และแล้วผมก็เห็นเขาออนไลน์ แต่ผมไม่กล้าทักไม่พูดคุยกัน แล้วเดวิดก็ออนไลน์มา แต่วันนี้เดวิดมาแปลก ๆ ครับ ไม่เหมือนกับการทักทายตามประสาของเขา เดวิดเริ่มต้น ทักทายว่า “ไฮ ไอมีเรื่องจะบอก เรื่องระหว่างยูกับแฟนอิตาเลี่ยน ของยูนั้นแหละ” อึ้งอีกแล้วนี้มันอะไรกันผมคิดในใจยังไม่จบไม่สิ้นอีกหรอ แล้วอีตาเดวิดมายุ่งอะไรกะผมและจิวเนี้ย ผมเลยตอบกลับไป “ยังไง มีอะไร เล่ามาให้หมด” เดวิดก็ส่งข้อความมาเป็นระยะ ซึ่งผมได้แต่นั่งอ่าน และตอบ ok เป็นการตอบรับเท่านั้น เดวิดเริ่มต้นที่ว่า “ไอขอโทษยูมาก ๆ ที่ไอปิดความลับมาตลอด จริง ๆ ไอไม่ได้เป็นนักเขียนหรอก ไอเป็นนักเรียน ชาวฟิลิปปินส์ทั่วไปนี้แหละ ไม่ได้เขียนเรื่องเกย์ด้วยซ้ำ” เดวิดเล่าต่อ...... “ที่ไอแอดยูมา ไอมีเรื่องจะเล่าให้ฟังทั้งหมด คืองี้....... ไอรู้เรื่องยูกับจิวมานานแล้ว จากเพื่อนสนิทของไอที่ชื่อเจสัน ..... ยูจำได้ไหม? ช่วงที่ยูอยู่ออสเตรเลีย แล้วจิวบอกยูว่า จิวมีโปรเจคใหม่และไม่ว่างประมาณเดือนนึง นั้นแหละเจสันบินไปหาจิวที่อิตาลีแล้วอยู่กัน ตลอดเดือนนั้น” เดวิดเล่าต่อไปอีกว่า...... “เจสันเป็นเพื่อนสนิทมากของไอ เจสันเล่าเรื่องจิวให้ฟังทั้งหมด ไอ(เดวิด)และเจสันรู้เรื่องและรายละเอียดของยู (ตัวผม) ทั้งหมดนะ เพราะจิวเป็นคนเล่าให้เจสันฟังทั้งหมดเลย!!” เอาละซิคุณเอ้ย มันซับซ้อนซ่อนเงื่อนกว่าที่คิดครับ ผมก็ งง อีกแล้วว่าไอ้เจ้าเดวิดมันจะเล่นอะไรอีกเนี้ย มันอำหรือเปล่า เพราะมันก็รู้เรื่องที่จิวเองไม่ว่างคุยกะผม เพราะติดโปรเจค ผมเล่าให้เขาฟังเองแหละ แล้วผมก็เลย ถามกลับไปว่า “เฮ้ย ล้อเล่นหรือเปล่าเดวิด ตอนนี้ไอไม่ขำนะ ยังแย่ๆ อยู่ ไอไม่เชื่อหรอกว่าเป็นความจริง” เดวิดตอบกลับมา “ไม่เชื่อใช่ไหม เอางี้ ไอจะบอกสิ่งต่างๆ ที่แสดงว่าไอ รู้จักจิวให้ฟังนะ .... “ แล้วเดวิดก็สาธยายมาให้ฟัง เดวิดพูดได้ถูกต้องทุกอย่างครับ ไม่ว่า จิวจะใช้โทรศัพท์ยี่ห้ออะไร สีอะไร มีกี่เครื่อง โน้ตบุคยี่ห้ออะไร จิวใช้น้ำหอมอะไร ชอบไม่ชอบกินอะไร แม้กระทั้งตัวผม เดวิดยังรู้เลยว่าผมเกิดวันที่เท่าไร เดือนอะไร ปีอะไร รูปร่างหน้าตาอย่างไร นิสัยประมาณไหน ผมฟังทั้งหมด ผมอึ้งและตัวชาไปอยู่พักนึง และที่เดวิดแอด ICQ ผมมาได้เนี้ยก็เพราะ จิวเป็นคนบอกเจสันมาอีกทีนั้นแหละ !!! เดวิดยังส่งข้อความมาอีกว่า “ไอขอโทษยูจริง ๆ นะ ไอรู้เรื่องที่จิวจะมาเมืองไทย ก่อนที่ยูจะบอกไอเสียอีก รู้ไหมทำไม? จิวได้บอกกับเจสันว่า จิวจะกลับไปเมืองไทยประมาณ สิงหานี้เพื่อบอกเลิกกับยู”     เดวิดยังพูดต่อไปอีกว่า “แล้วจิวก็ทำได้จริง ๆ ไอขอโทษจริงๆ นะ ยูต้องเข้าใจว่าไอก็เพื่อนสนิทเจสัน ไอเป็นห่วงเจสันมาก ตอนนี้เจสันบ้าคลั่งไปแล้ว ร้องไห้ กินเหล้าทุกวัน บ่นจะฆ่าตัวตายก็มี” (อีเจสันนี้อาการหนักกว่ากูอีกนะเนี้ย) ผมถึงกับ งง และอึ้งอยู่พักใหญ่ ก่อนที่จะตอบกลับเดวิดว่า “โอเค ไอคิดว่าเรื่องนี้น่าจะเป็นเรื่องจริง จากที่ไอฟังยูพูดรายละเอียดของจิวมาทั้งหมด ก็ตรงอยู่ ตอนนี้ขอไออยู่คนเดียวก่อนนะ ไม่อยากรับรู้อะไรแล้วทั้งนั้น” ผมก็ออฟไลน์ไป จากคุณ : Thaibigboy - [ 19 ม.ค. 52 01:33:33 ]

ความคิดเห็นที่ 11 ผมมานั่งคิด สรุปแล้วไอ้ที่จิวมันมาเมืองไทยครั้งล่าสุด เพื่อมาบอกเลิกกับผม เพื่อทำให้เจสันสบายดีอย่างนั้นเหรอ ตอนนั้นผมไม่คิดที่จะหึงหวงอะไรนะ แต่ งง มากกว่า ว่าทำไมจิวมันลงทุนอะไรขนาดนั้น ถึงกับบินมาเพื่อ สร้างสถานการณ์ใหญ่โต แต่คุณเชื่อไหม!!!  ผมได้รู้ในตอนหลังว่าทำไม จิวถึงมั่นใจที่บอกกับผมเสมอว่า “ไม่ว่ายูอยู่ที่ไหนไอก็ไปหายูได้เสมอ” เพราะว่า ----- “ไอ้จิวมันใช้ไมล์รีวอร์ด”  ------ ผมรู้เท่านั้นละคุณเอ้ยยยยยยยยยยยยยยย ไฟท่วมตัวแม่อยากจะตบหน้ามันสักสามฉากดัง ๆ ============================================= แต่เรื่องไม่จบแค่นั้นครับ ยังมีจุดจบของเรื่องนี้อยู่ พอผ่านไปได้ประมาณอาทิตย์นึง ผมกะจิวก็มีทักทายกันบ้าง แต่คราวนี้คุยกันแบบคู่อริ อาฆาตกันมากกว่า ถึงขนาดที่จิวพูดกับผมว่า “ไอก็ไม่แน่ใจหรอกนะว่าไอจะติดเอดส์จากยูหรือเปล่า !!?? ยูอยู่ที่ซิดนีย์ไม่รู้จะมั่วแค่ไหน!!” โอ้ยยยย คุณ พอได้เห็นประโยคนี้นะ ถ้ากูรวย,มากพอ กูจะบินไปอิตาลีไปตามตบมันถึงที่บ้านเลย โมโห + แค้นสุด ๆ  แต่ทำไงได้ก็ได้แต่ต่อปากต่อคำกันไป ผมก็เลยตอบกลับไปว่า “โอเค ถ้ายูไม่สบายใจเรื่องนี้ ไอจะไปตรวจเลือด แล้วจะผลมาให้ดู” จิวตอบมาท่าทางจะโล่งใจเล็กน้อย “ดี” วันรุ่งขึ้นผมไปตรวจเลือดที่โรงพยาบาลเลย ผลออกมาไม่ติดเชื้อใด ๆ และไม่มีโรคใด ๆ เลย ============================================= วันต่อมา พอออนไลน์เจอกัน ประโยคแรกที่จิวทักมาคือ “ไปตรวจเลือดหรือยัง” ผมก็ตอบอย่างกวนประสาทไป “ยังเลย ยังไม่ได้ตรวจไป งานยุ่งไม่ว่าง” เท่านั้นละ คำหยาบคายเป็นภาษาอังกฤษก็พลั่งพลู ออกมาเป็นสาย (ผมโมโหนะ ไม่ได้ว่ากระแดะ แต่ผมโดนด่าเป็นภาษาอังกฤษมันเจ็บแสบกว่าโดนด่าภาษาไทยอะ) ถึงคราวที่ผมขอแก้แค้นเพื่อความสะใจนิดนึงเหอะ ผมก็เล่น psycho กับจิวอยู่เกือบอาทิตย์ จนคิดว่าพอละ หลอนมันพอละ พอผมออนไลน์เจอ ผมเลยบอกจิวไปว่า “ไอขอโทษนะ ไอติดเชื้อ HIV !!!! ” เท่านั้นละคุณเอ้ยยยยยยยยย เหมือน ICQ จะแตก ไม่พอ มันยังโทรมาด่าผมทางโทรศัพท์อีกนะ ผมก็รับแล้วก็วางไว้ที่โต๊ะนั้นแหละ จนมันวางสายไปเอง สาแก่ใจอีช้อยนัก !! ผมคิดว่าพอละ สะใจพอแล้ว เช้าวันต่อมาผมก็ส่งอีเมล์พร้อมไฟล์ที่สแกน ผลการตรวจเลือดไปให้จิว ============================================= แต่ !! ยังไม่จบครับ ยังมีของหวานและผลไม้ตบท้าย ก่อนที่ผมจะหลุดออกไปจากวงจรอุบาทว์นี้ วันหนึ่ง เดวิดออนไลน์เจอผมแล้วก็เล่าให้ฟังว่า “ตอนนี้เจสันบ้าคลั่งอีกแล้ว คราวนี้ลองฆ่าตัวตาย แต่ไม่สำเร็จ นอนอยู่โรงพยาบาล” ผมก็ถามกลับไป “เกิดอะไรขึ้นอีกหรือ เรื่องราวน่าจะลงเอยด้วยดีนะ” เดวิดเล่าให้ฟังว่า “หลังจากที่ไอได้บอกเรื่องราวทั้งหมดกับยู จิวก็หันมาทำดีกับเจสันเหมือนเดิม ผ่านไปสักพัก เจสันก็ได้แนะนำให้จิวรู้จักกับเพื่อนรักของเจสัน อีกคนที่อยู่อเมริกา (เพื่อนของเจสันชื่อ “คริสต์”) จิวเกิดชอบพอคริสต์ขึ้นมา ก็ได้อีเมล์ได้เบอร์ ICQ ของคริสต์ไป คริสต์ก็คุยกับจิวเหมือนเพื่อน เพราะรู้ว่า เจสันรักและหลงจิวหัวปักหัวปำมาก ๆ คริสต์ก็คุยทักทายปกติ จนจิวหวานล้อมมากมาย สุดท้าย.....คริสต์มาบอกกับเจสันว่า ช่วยห้ามจิวที อย่าให้จิวมาอเมริกา เพราะตอนนี้จิวบอกกับคริสต์ว่า จิวกำลังจะจองตั๋วเครื่องบินไปอเมริกาเพื่อไปหาคริสต์ !!! ” เดวิดเล่าต่อไปว่า “เจสันเป็นหนักกว่าเคสของยูอีกนะตอนนี้ ไอ้จิวมันเลวจริง ๆ ไอบอกเจสันให้เลิกยุ่งกับจิว เจสันก็ไม่เชื่อ แล้วตอนนี้มันก็เข้าโรงพยาบาลไปแล้ว” ผมก็ได้แต่ตอบเดวิดไป “ดูแลเพื่อนยูแล้วกันนะ แล้วต่อจากนี้ไป หวังว่าไอคงไม่ ได้ยินเรื่องพวกคนเลวๆ เหล่านี้อีก เบื่อที่จะฟังอีกต่อไป!!” .......... จากคุณ : Thaibigboy - [ 19 ม.ค. 52 01:44:47 ]

ความคิดเห็นที่ 12 ผ่านไป 8-9 ปี พอกลับมามองตรงนี้ ผมเสียโอกาสที่ดี ให้กับชีวิตไปหลายอย่าง มัวเมาหลุ่มหลงอยู่กับ สิ่งที่คิดว่า “น่าจะใช่”  ไร้สติเอามาก ๆ ใช้อารมณ์ และความต้องการของตัวเองมากำหนดและตัดสินชีวิต ขอฝากผู้อ่านไว้นิดนึงครับ ใครที่กำลังสับสน หรือมีความรักอินเลิฟอยู่ตอนนี้ อยากให้ก้าวถอยกลับ มาหนึ่งก้าว ตั้งสติ แล้วมองดูรอบ ๆ ตัวเราและดูคน ๆ นั้น ในหลายแง่มุม อย่ามองเพียงแต่ในแง่ดีของเขา อย่าตัดสินใจในสิ่งที่เราเห็นเพียงด้านเดียว ผมเคยอ่านหนังสือเล่มนึงเขียนไว้ดีมากครับ (ผมจำไม่ได้แล้วว่าหนังสือชื่ออะไร) มีข้อความอยู่ช่วงหนึ่งที่บอกประมาณว่า “ให้มองดูคนคนนั้นที่คุณกำลังคบอยู่ในหลายๆ มุม ถอยหลังกลับมาหนึ่งก้าว แล้วเดินดูรอบ ๆ ตัวเขา ดูหลายๆ มุม พิจารณาด้วยสติและความรู้สึกจากตัวคุณ ไม่ใช่จากสิ่งที่เห็น อย่ามองและให้ความสนใจแต่ด้าน หน้าที่เราเห็นเพียงด้านเดียว เพราะเราจะไม่เห็นด้านอื่นๆ ของเขาอีกเลย” ขอให้ใช้สติ และความรู้สึกที่แท้จริงของคุณ ในการตัดสินใจของคำว่า “รัก” นะครับ อย่าเพิ่งคิดว่ามันเป็นเรื่องที่เกิดขึ้นเฉพาะเกย์นะ ผมว่าชายหญิงทั่วไปเรื่องแบบนี้ก็อาจจะเกิดขึ้นได้เสมอ โดยเฉพาะการใช้อินเตอร์เน็ต ผมฝากไว้อีกนิด แชทคุยกัน มันเป็นสิ่งที่เพลิดเพลิน ทำให้คุณอมยิ้มได้ ทำให้คุณโมโหได้ ทำให้คุณนอนฝันดีได้ อย่างที่ผมบอกไปก่อนหน้านี้ “คำพูดสร้างโลกได้จริง ๆ” คุณไม่เห็นหน้า ไม่เห็นดวงตากับคนที่คุณคุยอยู่ คุณไม่รู้หรอกว่าจริงหรือไม่จริง ถ้าจริงคุณก็โชคดีไป แต่ถ้าเป็นเรื่องโกหกแล้วคุณดันไปเชื่อ กับคำพูดเหล่านี้ก็ “หมดกัน” =========================================== เอาละ รักบทที่ 1 ของผมผ่านไป ผมยังมีเรื่องราวมากมาย อยากจะเล่าให้หลาย ๆ คนได้รู้ อย่างน้อยก็เพื่อเตือนสติ เพียงชั่วครู่ก็ยังดี ตอนนี้ผมกำลังฝึกเป็นนักเขียนครับ จริง ๆ แล้วผมก็วุ่นวาย อยู่กับตัวหนังสือมาตลอดตั้งแต่เรียนจบ ผมเป็นนักแปลอิสระ แต่ตอนนี้เริ่มสนใจอยากจะเขียนหนังสืออย่างจริงจัง เลยเปิดกรุของตัวเองมาเล่า มาแฉ ให้ได้ฟังกัน เพราะเป็นเรื่องที่อยู่ในหัวผมมาตลอด ยังไงซะ รบกวนเพื่อนๆ พี่ๆ น้อง ๆ ในพันธ์ทิพย์ช่วยคอมเม้นท์ เกี่ยวกับการเขียน การนำเสนอหรือแม้แต่เรื่องราวของผม ได้เต็มที่เลยนะครับ เปิดกว้างรับคำติชมเพื่อนำมาปรับใช้ และแก้ไขให้ดีขึ้น ขอบคุณมา ณ ที่นี่ครับ .... แล้วอย่าลืมรอเรื่องราว บันทึกรักบทต่อไปของคนที่เรียกตัวเองว่า "Gay" ........ แก้ไขเมื่อ 19 ม.ค. 52 02:08:33 จากคุณ : Thaibigboy - [ 19 ม.ค. 52 01:55:45 ]

ความคิดเห็นที่ 13 มาอ่านรวดเดียวจบค่ะ.. จิวนี่มันนิสัยแย่มากๆๆ... ดีแล้วค่ะที่หลุดพ้นมาได้ จากคุณ : ริวไผ่ - [ 19 ม.ค. 52 05:18:02 ]

ความคิดเห็นที่ 14 โฮ่ คุณจิว น่ากลัวจริงๆ สาธุ รอดมาได้แล้วนะครับ พ้นเวรพ้นกรรมจริงจริ๊ง จากคุณ : คุณพีทคุง (พิธันดร) - [ 19 ม.ค. 52 08:31:04 ]

ความคิดเห็นที่ 15 รออ่านตอนต่อ ๆ ไปนะครับ พี่พีท ครับ คุณจิว น่ากลัว แล้วคุณจอห์น ล่ะครับ อิอิอิอ จากคุณ : รอยยิ้ม ณ ริมเล - [ 19 ม.ค. 52 13:16:17 ]

ความคิดเห็นที่ 16 ขอบคุณสำหรับ comments จาก คุณ .... คุณ รอยยิ้ม ณ ริมเล คุณ คุณพีทคุง (พิธันดร) คุณ ริวไผ่ คุณ ZoXigEn_TonG_x_Zhi คุณ หนูอยากเห็นคนไทยบินได้ คุณ ปริษณะ คุณ scottie หากใครอ่านแล้ว รบกวนช่วยคอมเม้นท์นิดนึง คือผมอยากทราบเกี่ยวกับแนวการเขียน การใช้ภาษา สำนวนต่างๆ ครับ "ผมอยากเป็นนักเขียน" อิอิอิอิ จากคุณ : Thaibigboy - [ 19 ม.ค. 52 13:42:33 ]

ความคิดเห็นที่ 17 มันดูเป็น "เรื่องเล่า" มากกว่าเป็นงานเขียนครับ เช่น เจสันก็ได้แนะนำให้จิวรู้จักกับเพื่อนรักของเจสัน อีกคนที่อยู่อเมริกา (เพื่อนของเจสันชื่อ “คริสต์”) แบบนี้น่าจะหาวิธีการบอกเล่าได้ดีกว่านี้ แบบนี้มันดูเป็นการเล่าสู่กันฟังมากกว่าจะเป็นงานเขียน ถ้าจะทำงานเขียนดีดี น่าจะมีความจริงจังในเรื่องของสำนวนที่ดีกว่านี้นะคับ ลองหางานเขียนของนักเขียนดีดี มาอ่านเยอะๆดูวิธีการปูพื้นแบล็คกราวของตัวละครของพวกเขาดูคับ อีกเรื่องคือ มุข ของ () มันเยอะไปและไม่สร้าง Impact ต่อคนอ่าน บางวงเล็บตัดทิ้งยังได้เลย เมนท์มากเด๋วโดนด่า แค่นี้ดีกั่ว อิอิอิ สู้เขาต่อไปนะ Thaibigboy จากคุณ : B2BK - [ 19 ม.ค. 52 14:20:14 A:125.24.173.254 X: ]

ความคิดเห็นที่ 18 ขอบคุณสำหรับคำแนะนำครับ คุณ B2BK ผมคงต้องศึกษาเพิ่มเติมอีกมากครับ รบกวนติชมได้เต็มที่ครับผม แก้ไขเมื่อ 19 ม.ค. 52 14:32:01 จากคุณ : Thaibigboy - [ 19 ม.ค. 52 14:30:34 ]

ความคิดเห็นที่ 19 ชอบหลายๆ สำนวนที่คุณเขียนค่ะ อ่านแล้วเพลินดีค่ะ ^^ จากคุณ : หนูอยากเห็นคนไทยบินได้ - [ 19 ม.ค. 52 16:17:36 ]

ความคิดเห็นที่ 20 จิวนี่มัน... เรื่องแนวการเขียน ผมก็ไม่ค่อยรู้จะติตรงไหนดีอ่ะครับ  ชอบอ่านมากกว่า  สำนวนอ่านง่ายแล้วก็รู้เรื่องดีอ่ะครับ ยังไงก็ขอเป็นกำลังใจให้ต่อไปนะครับ  รออานตอนต่อไปอยู่ครับ^^ จากคุณ : ZoXigEn_TonG_x_Zhi - [ 19 ม.ค. 52 22:36:04 ]

ความคิดเห็นที่ 21 ผมถือว่าเป็นสิ่งที่ดีอย่างหนึ่งครับ สำหรับประสบการณืแย่ๆเกี่ยวกับความรัก เพราะจะได้เป็นครูสอนเรา และเตือนสติเราในการเลือก และดำเนินความรักต่อไปได้ดีขึ้นๆๆๆ ส่วนเรื่องการเขียนนั้น ก็ฝึกเขียนเยอะๆครับ อ่านมากๆ แล้วจะชำนาญการเอง จะติดตามอ่านเรื่องของคุณ ต่อๆไปครับ และขอให้โชคดี^___^ ปล.เกย์บางคนก็ไม่มีอาการที่เรียกว่าวี๊ดแตกเลย ก็มีนะครับ แต่ผู้ชายบางคน ยังมีอาการที่เรียกว่าวี๊ดแตกได้เหมือนกัน . . . จากคุณ : เคมีพี่ตุ๊ก^__+ - [ 20 ม.ค. 52 00:02:49 A:192.168.0.17 X:202.28.27.5 TicketID:192191 ]

ความคิดเห็นที่ 22 ขอบคุณสำหรับ comment ของคุณ เคมีพี่ตุ๊ก มาก ๆ ครับผม จากคุณ : Thaibigboy - [ 20 ม.ค. 52 00:24:11 ]

ความคิดเห็นที่ 23 ได้ความรู้+ประสบการณ์ดีครับ ชอบๆๆ จากคุณ : XhideX - [ 20 ม.ค. 52 01:08:54 ]

ความคิดเห็นที่ 24 สนุกดีอ่ะค่ะ คือตอนนั้นอาจไม่สนุก แต่มันบทเรียนที่ดี ขอบคุณมากที่มาเล่าให้ฟัง มีประโยชน์มากๆค่ะ จากคุณ : Myguidingstar - [ 20 ม.ค. 52 20:51:39 ]

ความคิดเห็นที่ 25 สนุกดีค่ะ จขกท.สำนวนแบบนี้คุณต้องเป็นนักเขียนที่ดีได้แน่ พยายามเข้านะคะ^^ จากคุณ : เสียงจากบ้านนา - [ 21 ม.ค. 52 10:31:06 ]

ความคิดเห็นที่ 26 อ่านง่าย นึกภาพตามได้เลย ถ้าเป็นนิยายก็สนุกดี แต่ว่าเป็นเรื่องจริงก็เอาใจช่วยจขกท.ค่ะ ขอให้ประสพความสำเร็จทั้งในเรื่องความรัก และถนนนักเขียนค่ะ จากคุณ : pfatty - [ 21 ม.ค. 52 12:09:31 ]

ความคิดเห็นที่ 27 จากคุณ : ซอสมะเขือเทศหมด - [ 21 ม.ค. 52 12:53:03 ]

ความคิดเห็นที่ 28 ขอบคุณสำหรับ comment และกำลังใจจาก คุณ XhideX คุณ Myguidingstar คุณ เสียงจากบ้านนา คุณ pfatty คุณ ซอสมะเขือเทศหมด รักบทที่ 2 กำลังก่อร้างสร้างตัวครับ ต้องขอเวลานิดนึงครับผม เหอๆๆๆ ขอบคุณครับผม จากคุณ : Thaibigboy - [ 21 ม.ค. 52 13:10:02 ]

ความคิดเห็นที่ 29 รออ่านผลงานของคุณ Thaibigboy อยู่นะครับ อ่านสนุกดี  ขอให้สมหวังกับทุก ๆ สิ่งนะครับ จากคุณ : seeyoulater (seeyoulater) - [ 21 ม.ค. 52 14:17:24 ]

ความคิดเห็นที่ 30 เนื้อเรื่องอ่านง่าน สนุก และน่าติดตามคะ แต่ยังเขียนเป็นหนังสือไม่ได้คะ ต้องหาประสบการณ์อีกหน่อย การเขียนมาออกเล่าสู่กันฟังมากกว่า แต่ดิฉันมั่นใจว่า ถ้า จขกท. ฝึกเขียนบ่อย ๆ ต้องเก่งแน่ ๆ คะ ยังไงก็หาเรื่องมาเล่าให้พวกเราฟังอีกนะคะ จะรออ่านตอนต่อไปคะ จากคุณ : คนกาฬสินธุ์ - [ 21 ม.ค. 52 14:37:17 ]

ความคิดเห็นที่ 31 อ่านแล้ว รู้สึกเลยว่า ต่อให้เปลี่ยนตัวละครเป็นเรื่องของหญิง-ชาย ก็ไม่ได้ให้ ความรู้สึกที่แปลกประหลาดเลย คือจิวก็เหมือนผู้ชายเจ้าชู้ที่จีบดะไปทั่ว จีบทุกคนที่เข้ามาแชท แต่ในสังคมของเกย์ คนกลุ่มนี้อันตรายตรงที่ เพราะเกย์ไม่ท้องเหมือนผู้หญิง จะไปแอบมีเล็กมีน้อยก็ไม่รู้สึกอะไรมากมาย ถ้าเกย์ท้องได้ เรื่องคงยุ่งกว่านี้ นี่ถ้าไม่มีโรคเอดส์ สงสัยคนแบบจิวคงทำตัวแย่ยิ่งกว่านี้ จากคุณ : Canossa - [ 21 ม.ค. 52 15:21:54 ]

ความคิดเห็นที่ 32 อ่านแล้วค่าสนุกดี  แต่แอบคิดว่าจิวมีอะไรดีหนอ  วานจขกท. มาเฉลยหน่อยนะคะ   เช่นรูปหล่อ  หุ่นดี  หรือปากหวานคะ จากคุณ : mawantha - [ 21 ม.ค. 52 17:16:49 ]

ความคิดเห็นที่ 33 รออ่านอยู่ครับ อย่าให้รอนานนะ หุหุ จากคุณ : นายกระป๋อง - [ 21 ม.ค. 52 18:06:51 ]

ความคิดเห็นที่ 34 มาเป็นแฟนคลับค่ะ เขียนได้น่ารักมากค่ะ แต่เนื้อเรื่องไม่น่าจะน่ารักเลย เพราะดันเป็นเรื่องเศร้า จากคุณ : a pinky pig - [ 21 ม.ค. 52 18:57:02 ]

ความคิดเห็นที่ 35 อ่านแล้วน่าติดตามดีครับ คงมีบทเรียนสอนใจหลายๆคนได้ ไม่มากก็น้อย จากคุณ : blueboyhub - [ 21 ม.ค. 52 19:10:41 ]

ความคิดเห็นที่ 36 ขอบคุณสำหรับ Comment และกำลังใจของคุณ seeyoulater (seeyoulater) Canossa นายกระป๋อง a pinky pig blueboyhub คนกาฬสินธุ์ แอบตอบ: กำลังศึกษาเรื่องการเขียนอยู่ครับ ปกติผมเป็นนักแปลเกี่ยวกับพวกวิชาการ พวก Textbook มานาน ภาษาออกจะแข็ง ๆ และการนำเสนอยังไม่ค่อยได้ความ อิอิอิิอิ mawantha แอบตอบ : สไตล์อิตาลีครับ ขาว ๆ หน้าตาโอเคครับ ปากหวานครับ แต่ก็นะครับ เหมือนจะเป็นรักครั้งแรกของผมเหมือนกันนะ เพราะก่อนหน้านี้ก็มีเดท ๆ แต่ไม่ประสบความสำเร็จ จนมาเจออีตาจิวนี้แหละครับ ====================================== งานเข้ากับเขาเหมือนกันครับพี่น้อง!!! ใกล้ตรุษจีนแล้วงานเยอะครับ เลยยังไม่ได้เขียนต่อครับ..... รอกันหน่อยนะครับผม ถ้าไม่มีอะไรผิดพลาดหลังตรุษจีน รักบทที่ 2 น่าจะคลอดละ จากคุณ : Thaibigboy - [ 22 ม.ค. 52 00:26:53 ]

ความคิดเห็นที่ 37 นับเป็นจังหวะหนึ่งของชีวิตที่น่าจะทำไห้เราได้ฉุกคิด และรู้ทัน...ระวังตัวมากขึ้นนะคะ        สำหรับเรื่องงานเขียนไม่บังอาจแนะนำหรอกนะคะ แต่เคยได้ยินนักเขียนตัวน้อยที่น่าทึ่งคนหนึ่งบอกว่า   เวลาเธอพิมพ์งานเธอจะมองเห็นภาพที่เคลื่อนไหวอยู่ในหัวของเธอค่ะ เห็นอย่างไรก็เล่าไปตามนั้น....                ...คะแนนความตั้งใจให้เต็มร้อย พยายามต่อไปนะคะคุณThaibigboy        เป็นกำลังใจให้ค่ะ จากคุณ : แม่ขา - [ 22 ม.ค. 52 07:10:01 ]

ความคิดเห็นที่ 38 หนุกดีคับ ชอบๆ สั้น กระชับ ฉับไว เฮ้อ......... อิจฉาคนมีประสบการณ์รักมากมาย 5555 จากคุณ : nk138 - [ 22 ม.ค. 52 09:41:52 ]

ความคิดเห็นที่ 39 สนุกมากครับ อิจฉาคนมีประสบการณ์ เช่นกัน ^^" รออ่านตอนต่อไปอยู่นะครับ ปล.ทำไมกระทู้แนะนำสีม่วงมันมากขึ้นเรื่อยๆในห้องนี้หว่า^^ จากคุณ : `MaGuZ` - [ 22 ม.ค. 52 11:48:38 ]

ความคิดเห็นที่ 40 ก่อนอื่นต้องขอบคุณสำหรับเรื่องดี ๆๆ แบบ นี้นะครับ เกย์ อยากได้ความรัก หรือว่า SEX มากกว่ากัน กระทู้นี้มีคำตอบแน่ ๆๆ ครับ ขอบคุณมากครับ จากคุณ : ไทยเหนือ (ThaiNorth) - [ 22 ม.ค. 52 15:22:58 ]

ความคิดเห็นที่ 41 อ่านแล้วชอบค่ะ อ่านแล้วเข้าใจเรื่องราว มีแอบจินตนาการบุคลิคของจิว ปล.กำลังหัดเป็นนักเขียนเหมือนกันค่ะ  เลยไม่มีข้อแนะนำ จากคุณ : ดาด๊าดา - [ 22 ม.ค. 52 16:44:45 ]

ความคิดเห็นที่ 42 มาลงชื่อตามอ่านครับ จากคุณ : น้องชายคนเล็ก - [ 22 ม.ค. 52 19:08:00 ]

ความคิดเห็นที่ 43 ขอบพระคุณมาก ๆ ค่ะ สำหรับข้อคิดดี ๆ น๊า จากคุณ : biebie999 - [ 22 ม.ค. 52 19:39:43 ]

ความคิดเห็นที่ 44 เป็นเรื่องที่เกิดซ้ำแล้วซ้ำอีกกับทุก ๆ เพศ แชท > นัดเจอ > คบกัน > ถ้าไม่รอดก็เลิกกัน อ่านเพลิน ๆ ดีครับ รอตอนต่อไปนะ จากคุณ : supertarokung - [ 23 ม.ค. 52 00:02:15 ]

ความคิดเห็นที่ 45 สมาคมคนไทยไว้พุงมาให้กำลังใจค่ะ ชอบๆๆ เขียนสนุกดี ฮิฮิ ชอบอ่ะ ป.ล. ชอบเกย์ด้วย เหมือนเป็นโรคจิต แต่ชอบคบเกย์ ไม่รู้ทำไม จากคุณ : sugarhut - [ 23 ม.ค. 52 00:12:00 ]

ความคิดเห็นที่ 46 สนุกจังเลยค่า..อ่านแล้วเหมือนฟังเพื่อนเกย์มาเล่าให้ฟังเลย... แต่ถ้าเพื่อนเล่าจะออกแนวสวนสัตว์มากกว่านี้สามเท่าตัว555... เคยมีอยู่ช่วงนึงโดนเพื่อนลากไปซอยสองบ่อยๆสนุกดีค่ะ... ดริ๊งค์ถูกดีด้วย...แถมแรงจัด...แต่จะโดนผลักจากคนที่มองไม่เห็นบ่อยๆ... เวลาเพื่อนสนิทเสียใจก็จะดราม่าขนาดนี่แหละค่ะ...เอาไม่หยุดฉุดไม่อยู่... ถึงขั้นต้องยืนเท้าสะเอวด่าให้ได้สติกันเลยทีเดียว... พอสติกลับมาก็จะคิดได้ว่ามานั่งเสียใจอะไรของมัน...ทำนองนี้... ชอบค่ะ...เวลาจะรักจะชอบใครต้องใช้สติ...ไม่ว่าผู้ชายผู้หญิงหรือเพศใดๆ... อย่าลืมมาต่อไวๆนะคะ...ปูเสื่อฝังเสาเข็มรอเลยค่ะ...เอาใจช่วย... เรื่องเป็นนักเขียนก็เอาใจช่วยด้วยค่า...ชอบงานขีดเขียนเหมือนกัน... แต่งนิยายบอยเลิฟมาได้ห้าหกปีแล้วค่ะ...ไปสีลมซอยสองนี่ก็เพื่อหาข้อมูลทั้งนั้น... บางทีก็ไปบริหารสายตาเกย์น่ารักๆเยอะแยะเลย...ฮี่ๆ... บางทีเดินดุ่มๆเข้าไปถามเลยชั้นขอถามชีวิตรักเธอหน่อยจะเอาไปแต่งนิยาย... โดนลากไปนั่งฟังถึงเช้าก็มี...สนุกดีค่ะ...เราว่าสังคมเกย์ถึงแม้จะดูอิจฉาๆกัน แต่ก็เกาะกันเป็นกลุ่มเป็นก้อนดีค่ะ...น่ารักดี... ตายแล้วพล่ามอะไรยืดยาว...แหะๆ... เอาใจช่วยนะคะเรื่องงานเขียน...แล้วจะแวะเวียนมาอ่านบ่อยๆค่า...สู้ๆ.. แก้ไขเมื่อ 23 ม.ค. 52 02:11:19 จากคุณ : กิ๊ก (kkk_iii_kkk) - [ 23 ม.ค. 52 02:09:23 ]

ความคิดเห็นที่ 47 มารออ่านตอนต่อไปค่ะ ชอบ มาอัพไวๆนะค่ะ จากคุณ : nu_aomgirls - [ 23 ม.ค. 52 08:28:38 ]

ความคิดเห็นที่ 48 มาต่อให้ไว จากคุณ : ดื้อจัง - [ 23 ม.ค. 52 11:03:28 ]

ความคิดเห็นที่ 49 ขอบคุณสำหรับ comment และกำลังใจสำหรับ คุณ แม่ขา, คุณ nk138, คุณ `MaGuZ`, คุณ ไทยเหนือ (ThaiNorth) คุณ ดาด๊าดา , คุณ น้องชายคนเล็ก , คุณ biebie999 , คุณ supertarokung คุณ sugarhut, คุณ กิ๊ก (kkk_iii_kkk), คุณ nu_aomgirl และคุณ ดื้อจัง ========================== ขอบคุณสำหรับกำลังใจจากทุก ๆ คนอีกครั้งนะครับ งง เหมือนกันเมื่อกี้พี่สาวมาทักบอกว่า ตอนนี้กระทู้ขึ้นเป็นกระทู้แนะนำแล้ว เหอๆๆๆ ตกใจโหมะเลย ไว้จะรีบคลอดรักบทใหม่ให้ไวที่สุดครับ จากคุณ : Thaibigboy - [ 23 ม.ค. 52 20:48:00 ]

ความคิดเห็นที่ 50 ด่วนค่ะ อยากรู้ต่อ มาเร่งๆๆๆๆๆ จากคุณ : nu_aomgirls - [ 24 ม.ค. 52 09:11:48 ]

ความคิดเห็นที่ 51 สไตล์การเขียนเป็นแนวเล่าเรื่อง ที่อ่านได้ง่าย เข้าใจง่าย สังเกตุว่าเพื่อนในทู้บางคนก็อินไปด้วย เช่น ว่าจิว ไม่ดีเป็นต้น อันนี้ก็เป็นขั้นนึงนะคะ เพราะคนอ่านอินไปด้วย ส่วนภาษา formal หรือ informal อันนี้ก็น่าจะแล้วแต่การดำเนินเรื่องมากกว่าแต่คิดว่าด้านภาษาแนวเล่าเรื่องก็น่าจะปรับได้ค่ะ อธิบายไม่ถูกเหมือนกัน แต่อ่านแล้วสนุกนะคะ อินไปด้วย สู้ๆค่ะ ขอสมัครเป็นแฟนคลับด้วยเน้อ ปล. ขอกิฟท์ด้วยนะคะ จากคุณ : แม่น้องเพชร (pure_diamond) - [ 24 ม.ค. 52 15:07:25 ]

ความคิดเห็นที่ 52 อ่านง่ายดีค่ะ ไอ้จิวทำไมมันชั่วแบบนี้วะ โอ้โห... พี่แกไปรอบโลกเลยวว้อยยย!! จากคุณ : The Gargoyle - [ 24 ม.ค. 52 19:53:59 ]

ความคิดเห็นที่ 53 ชอบครับ สนุกดี จะขอติดตามผลงานต่อไป อ่านมาตอนท้ายได้ข้อคิดดีด้วย จากคุณ : na_dol - [ 25 ม.ค. 52 08:58:15 ]

ความคิดเห็นที่ 54 เป็นเรื่องราวเตือนใจที่ดีมากเลย ไม่ว่า จะหญิงชาย หญิงหญิง ชายชาย  ถ้าพบกับความรักที่หลอกลวงแบบนี้ ก็เจ็บปวด เศร้าใจด้วยกันทั้งนั้น   รอติดตามเรื่องราวดีๆแบบนี้  มาลงความรักบทใหม่เร็วๆนะ จากคุณ : รวิษฎา - [ 25 ม.ค. 52 15:03:04 ]

ความคิดเห็นที่ 55 อ่านแล้วเริ่มสงสัย ตาจิวทำงานอะไรของมัน(วะ) ถึงได้เก็บไมล์ไปกะล่อนได้ทั่วโลก จากคุณ : Canossa - [ 27 ม.ค. 52 17:32:20 ]

ความคิดเห็นที่ 56 ขอบคุณสำหรับกำลังใจและ comment จาก คุณ nu_aomgirls คุณ แม่น้องเพชร (pure_diamond) -- กิ๊ฟ คืออะไรหรอครับ ต้องให้อย่างไร หลังไมค์ได้นะครับคือผมมือใหม่ทราบจริง ๆ 555 คุณ The Gargoyle คุณ na_dol คุณ รวิษฎา คุณ Canossa จากคุณ : Thaibigboy - [ 2 ก.พ. 52 16:21:41 ]

ความคิดเห็นที่ 57 บันทึกรัก ๆ ใคร่ ๆ ของคนที่เรียกตัวเองว่า "Gay" รักบทที่ 2: มันไม่ใช่อย่างที่แกคิด !?!? สามารถอ่านได้ตามลิงค์ด้านล่างเลยครับ http://www.pantip.com/cafe/writer/topic/W7484833/W7484833.html จากคุณ : Thaibigboy - [ 2 ก.พ. 52 16:23:37 ]