เมื่อเพื่อนฉันอกหัก

…..ฉันไม่มีวันจะรับสายเธออีก..จะหลีกหนีไปให้ไกลสุดสายตา …เสียงเพลงรอสายทำไม่มันเศร้านักวะ
“โหล”
“หวัดดีปีใหม่ค่ะ  เป็นไงมั่งปีใหม่ไปเที่ยวใหนมา หนุกป่ะ”
“กรูอกหักว่ะ  มรึงอยู่หนาย”

....อะไรวะไปเที่ยวปีใหม่กะแฟน กลับมาทำไมบอกว่าอกหัก ..ฉันคิดในใจ

“อยู่ที่ออฟฟิศแหละ ทำงานอยู่..อะไร ยังไงพี่ ตั้งแต่เมื่อไร ก่ เห็นรักกันดีอยู่นิ แล้วตอนนี้พี่อยู่ใหน กะใคร  เดี๋ยวไปหา” ฉันถามถี่ยิบ

“อยู่บ้าน คนเดียว มรึงไม่ต้องมา กรูยังไม่อยากคุยกะใคร อยากอยู่คนเดียวเงียบๆ เดี๋ยวโทรหาถ้าต้องการเพื่อนแค่นี้นะ”
ฉันอึ้งพลางนึกในใจ ปล่อยให้อยู่คนเดียวก็ดีเหมือนกัน จะได้มีเวลานั่งคิดอะไร ๆๆ

พี่เอสเป็นเพื่อนที่ทำงาน สนิทกันมาก พี่แกอายุแก่กว่าฉันประมาณ 3 ปี ซี้กันถึงขนาดคนอื่นนึกว่าเป็นแฟนกัน  เพราะไปใหนก็ไปด้วยกัน คุยกันถูกคอ

แต่ขอโทษเถอะ พี่แกเป็นเกย์ ไม่สนนังชะนีแบบฉันหรอก พี่แกมีแฟนชื่อเข้ม อ้อเรื่องนี้มีเพื่อนสนิทอย่างฉันกะไอ้โจสองคนคนเท่านั้นที่รู้เรื่องนี้พี่เอสเป็นคนคุยสนุก  ชอบเที่ยว มีเพื่อนเยอะ กะล่อนและเจ้าชู้...

วันนี้วันจันทร์พี่เอสไม่มาทำงาน มองดูนาฬิการข้อมือ จะเลิกงานแระ เดี๋ยวไปหาพี่เอสกว่า  

.......ดีเพียงใด ที่ได้ยืนข้างเธอ ได้พูด ได้คุยได้พบได้เจอ ได้ไกล้ชิดกัน ดีเกินพอ กับคนอย่างฉัน......
เสียงเพลงรอสายของฉันดังขึ้น  พี่เอสนี่หว่า  

“ว่าไงพี่”
“กรุอยากเจอมรึงว่ะ อยากคุยกะมรึงอ่ะ”
“ได้อยุ่แล้ว เลิกงานพอดี เดี๋ยวไปเลยพี่อยู่ไหนล่ะ ว่าจะไปหาพอดี เดี๋ยวชวนไอ้โจไปด้วย”  
“เดี๋ยวกรูไปรับหน้าออฟฟิสล่ะกัน รออยู่นั่นแหละ ไม่ต้องชวนไอ้โจนะ ”
“ไมอ่ะพี่ “
“เออ เดี๋ยวกรูคุยกะมรึงก่อน แล้วค่อยบอกมัน เดี๋ยวกรูคุยกะมันเอง “
“ได้พี่ ว่าไงว่าตามกันอยู่แล้ว มารับเร็วๆ ล่ะกัน”
ฉันงงกะพี่เอสแกจริงๆ  

สักพักพี่เอสมาถึง ฉันก็โดนขึ้นรถโดยที่ไม่ถามสักคำว่าจะพาไปใหน  นั่งเงียบไม่พูดจนกระทั้งพี่เอสเอ่ยปากมาก่อน  
“มรึงไม่ถามกรูเหรอ ว่ากรูจะพาไปใหน”
“ไม่อ่ะ ไปถึงเดี๋ยวก็รู้”
“มรึงเอารถมาทำงานเปล่า”
“ไม่ได้เอามา นั่งรถพนักงานสบายกว่ากันเยอะ ประหยัดด้วย”
“ดีแล้ว วันนี้มรึงเมาเป็นเพื่อนกรูหน่อยนะ กรูอยากเมาว่ะ”...”แล้วมรึงไม่ถามกรูเหรอ ว่ากรูจะคุยเรื่องไรกะมรึง”
“ไม่อ่ะ ถึงเวลาพี่พร้อมเมื่อไรจะคุยเมื่อไร ก็เมื่อนั้น หนูพร้อมจะรับฟังเสมอแหละ”
“อืม+++”แล้วต่างคนต่างเงียบจนกระทั่งมาถึงร้านอาหารร้านนึง Café de Beach

เป็นร้านอาหารริมหาด มีโต๊ะไม้สี่เหลี่ยมเล็กๆเก้าอี้ไม้พร้อมเรองนั่งสีแดงอยู่สองด้าน ด้านละสองตัวดิดกันมีประมาณสี่ห้าโต๊ะ

บรรยกาศภายในร้านน่ารักดี  น่านั่ง เปิดเพลงเ บาๆ ลมเย็นๆ เราเลือกโต๊ะด้านหน้าบีช  สั่งไฮเนเก้นคนละขวด  กับแกล้มสองอย่าง พี่เอสแกก็ดื่มอย่างเดียว ไม่พูดไม่จา ฉันยังไม่แตะนั่งมองพี่แกเงียบๆ ดูว่าเมื่อไรแกจะพูด  

หมดไปขวดที่สองแกเริ่มเล่าปํญหาของแก

“มรึงรู้ไหม กูเลิกกะเข้มแล้ว”

“อืม พี่บอกว่าพี่อกหัก“หลังจากนั้นฉันทำตัวเป็นผู้ฟังที่ดี พี่แกเริ่มร้องไห้ (ลองนึกภาพผู้ชายตัวโตๆ นั่งร้องไห้กับผู้หญิงตัวเล็กๆนั่งอยู่ข้างๆทำไรไม่ถูก)
“กรูไม่รู้ว่ากรูทำอะไรผิด เข้มไม่พูดกะกรูวันนึงเต็มๆหลังจากนั้นปลาๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ ” พี่แกเล่าไปด้วย ร้องไห้ไปด้วย

แต่ก็พอจะจับใจความได้ว่า พี่เอสกะเข้มมีเรื่องระหองระแหงกันมาก่อนหน้านี้ คืนวันปีใหม่พี่เอสไปเที่ยวกะพื่อนอีกคนแทนที่จะอยู่กับเข้ม เข้มก็เลยประชดด้วยการพาแฟนเก่าที่กลายมาเป็นเพื่อนสนิทมาที่บ้าน พอตีสามพี่เอสกลับบ้านก็เลยเจอแจ็คพ็อตรับไม่ได้ เลยทะเลาะกันใหญ่โต

“มรึงว่ากรูจะต้องทำไงอ่ะ” อยู่ๆ พี่เอสก็ถามขึ้นมา
“หนูไม่รู้นะความรักของพี่เป็นแบบใหน หนูไม่ค่อยเข้าใจเหมือนกัน แต่พี่ต้องถามใจตัวเองแล้วว่าต้องการแบบใหน” ฉันกลายเป็นศิราณีให้เพื่อนไปซะแล้ว -_-‘
“เมื่อคิดได้แล้ว ก็ทำตามหัวใจตัวเอง ทำให้ดีที่สุด” ฉันหยุดพูดแล้วมองพี่เอส แกหยุดร้องไห้ ฟังอย่างตั้งใจ
“กรูตอบได้เลย กรูรักเข้ม กรูไม่อยากเลิกกะเค้า”
“งั้นพี่ต้องไปคุยกะเค้า ไปปรับความเข้าใจกัน คุยดีๆ อย่าใช้อารมณ์”
“มรึงคุยให้กรูหน่อยได้ป่ะ โทรหาเค้าให้กรูหน่อย”
“พี่ต้องคุยเอง มันเป็นเรื่องของพี่สองคน หนูเป็นแค่คนนอก” ดูเหมือนพี่แกจะเข้าใจ

พอดีเบียร์หมด เรียกเด็กเสริฟสั่งเบียร์เพิ่มคนละขวด
“พี่ว่าเด็กเสริฟคนนี้น่ารักปะ หนูว่าน่ารักดีนะ” ฉันเปลี่ยนเรื่อง
“เออก็หน้าตาดี มรึงก็เอาดิ มรึงโสดนิ” อิอิ
“แหม..พี่ดูท่าทางยังเด็กอยู่เลย “
“ถ้ามรึงไม่กล้า เดี๋ยวกุเอาเองนะโว้ย เด็กๆ อย่างงี้เคี้ยวง่ายดี”

.....โหไอ้พี่เวรกำลังอกหักอยู่นะโว้ย ยังจะมาแย่งผู้ชายฉันอีก เจ้าชู้ไม่เลิกจริงๆ ...

ฉันได้แต่คิดอยู่ในใจ แต่มิอาจพูดออกมา 55+

จากนั้นก็คุยสัพเพเหระ จิบเบียร์กันไปหลายขวดเหมือนกัน พี่แกก็หัวเราะได้แระ  อิอิ ดีจัง


“มรึงช่วยกรูคิดหน่อย ต้องต้องเริ่มตรงใหน ยังไง”
อ้าว ++ แล้วไง ฉันคิดไม่ออก เอาไงดี อ้อ..มีตัวช่วยไอ้โจ อิอิ
“พี่ลองถามไอ้โจดูมะ หนูไม่ค่อยสันทัดเรืองนี้เท่าไร ต้องมันเลย...ไอ่เ-ี้ยโจ” เป็นไงล่ะฉันโยนให้ไอ้โจซะงั้น

อิอิพี่แกคว้าโทรศัพท์โทรหาโจ ทันทีทันได

“มรึงอยู่ใหน มาหากรูหน่อย กรูคิดถึงมรึง” “กรูอยู่ คาเฟ่ เดอ บีชชช” “มรึงจะรู้ทำไมกรูอยู่กะใคร” “ไม่ต้องถามากมรึงจะมาไหม” “เออ มาเร็วๆ นะกรูจะรอ”

พี่เอสวางสายฉันรีบถามทันที
“ไงพี่มันจะมาป่ะ”
“มาดิ มันถามด้วยว่าอยู่กะใครแต่กรูไม่บอกมัน”

นั่งจิบเบียร์รอมันสักพัก นั่นไงมาแล้วไอ้โจเพื่อนรัก รวดเร็วทันใจเบียร์ยังไม่หมดขวดเลย มันมาถึงล่ะ

“หวัดดีเพื่อน เป็นไงมั่ง “ “อ้าวนังนี่ มาไม่ชวนกรูเลยนะมรึง เลวจริงเลยมรึง “
มันทักพี่เอส แล้วหันมาหาฉัน  ผิดซะงั้นที่ไม่ชวนมันเฮ้อ !!
“แกคุยกะพี่เอสไป  อย่ามายุ่งกะฉัน”
ฉันกะโจไม่เคยเคยกันดีๆ ซะที่ไม่รู้เป็นเพื่อนกันยังได้ไง  ปล่อยให้โจคุยกะพี่เอส  ส่วนฉันก็เหล่หนุ่มๆ แถวนั้นไปพลางๆ ไม่รู้คุยกันอีท่าไหน พี่เอสปล่อยโฮออกมาซะงั้น
“ไอ้โจ แกคุยยังไงของแก ฉันอุตส่าห์ทำให้พี่เอสหัวเราะได้แล้วนะ “
“มรึงอย่าเพิ่งยุ่ง ผู้ชายจะคุยกัน มรึงเงียบไปเลย“

...อ้าวไอ้เลว...โจมันทำหน้าดุใส่ฉัน
“มรึงว่าไอ้วีมันเลย  มันเป็นห่วงกรู”
พี่เอสปกป้องฉันทั้งน้ำตา ...รู้ซะมั่งว่าไผเป็นไผ อิอิ
“เออ มรึงอยากร้องก็ร้องๆไป กรูสองคนอยู่ข้างมรึงนะโว้ย”
...เออโจมันพูดดีว่ะ..

“มรึงร้องไปเลยนะ อยู่กับพวกรู มรึงไม่ต้องอาย ร้องออกมา
ไอ้ที่มันอัดอั้นอยู่ข้างในมันจะได้ระบายออกมา ร้องออกมาเพื่อน ร้องออกมา”
โจกอดคอพี่เอสพร้อมพูดปลอบโยน ซึ่งฉันทำแบบมันไม่ได้

ตอนนี้ทุกคนในร้านเริ่มมองที่โต๊ะเรา มีผู้ชายสองคนนั่งกอดคอกัน กะผู้หญิงอีกคนนั่งน้ำตาไหลอยู่ข้างๆ ... อายเค้าไหมนั่น....

“เพื่อนจะถูกหรือผิดไม่รู้ แต่ตอนนี้เพื่อนเสียใจ กรูสองคนอยู่ข้างเพื่อนเสมอนะโว้ย”
คำพูดที่โจพูดออกมามันทำให้ฉันน้ำตาไหล

“ขอบใจมากเพื่อน ขอบใจมรึงสองคนที่อยู่กับกรู ตอนที่กรูไม่มีใคร ขอบใจจริงๆ”
พี่เอสพร่ำบอกด้วยน้ำตา

เราสามคนมองหน้ากัน และยิ้มให้กัน แต่ไม่มีใครพูดอะไร


“ทำไมมรึงสองคนมีไรไม่บอกกรู ให้กรูรู้ทีหลัง กรูน้อยใจนะโว้ย”โจมันโวย
“เป็นไรของมรึงวะไอ้โจ” ฉันถามมัน
“มรึงไม่ต้องพูดเลยไอ้วี มรึงอ่ะตัวดีมีไรไม่ค่อยบอกกรู”
“เออฉันผิดแหละ ฉันผิดตลอด”
“มรึงสองคนเมื่อไหร่จะเลิดกัดกันสักทีวะ กรูรำคาญ”
พี่เอสว่าให้ ฉันกะโจมองหน้ากันแล้วเงียบ

“น้อง..ขอเบียร์เพิ่ม” โจเรียกเด็กเสริฟ
“ไอ้วี แกว่าน้องคนนั้นเค้ามองใคร” โจหันมาถามฉัน
“กรูว่ามันมองมรึงว่ะโจ” พี่เอสบอก
“โจมันหน้าตาดีหล่อ พี่เอสดูดีมีเสน่ห์ ส่วนหนู...น่ารัก อิอิ เค้ามองหนูชัวร์ เพราะหนูเป็นชะนีคนเดียว อิอิ”
“ไม่แน่นะโว้ย อาจเป็นเกย์ก็ได้ ใช่คนเดียวกับที่มรึงว่าน่ารักหรือเปล่าวะ” พี่เอสถามฉัน
“ใช่พี่ คนเดียวกัน”
“เอาเลยเพื่อน เดี๋ยวกรูจัดให้”
... โจแกอย่าหาเรื่องให้ฉันนะโว้ย  ...

“น้องคับ ชื่อไรคับ มีเบอร์โทรไหม พี่กับเพื่อนพี่โสดนะ”
เอาแล้วไง โจหาทีนนให้เพื่อนซะแล้ว
“ชื่อแน็คคับ ผมมีแต่เบอร์คับ ไม่มีโทรศัพท์” “พี่โสดจริงเหรอคับ” มองมาทางฉันด้วย “เอาเบอร์พี่มาแล้วกันเดี๋ยวผมโทรหาเอง” เป็นไงล่ะมรึง เด็กมันเล่นด้วย อิอิ

ฉันก็จัดการเขียนเบอร์โทรทั้งสามคน ให้น้องเค้าไปพร้อมกับบอกว่า “แล้วโทรมานะคะ พี่โสดสนิท”  

ซักพักก็เช็คบิลแยกย้ายกันกลับบ้านนอน...

ทายซิ น้องแน็คเค้าโทรหาใครเอ่ย......

จากคุณ : ดาด๊าดา - [ 19 ม.ค. 52 17:50:34 ]