เรื่องสั้น หนังซ้อนหนัง สืบสวน หักหลัง
เรื่องนี้เขียนก่อนวินเทจพ้อยฉายเป็นปี เขียนช่วงกล้อง red one ออกมาใหม่ๆ ใครๆ
ก็คงอยากเห็นเรื่องแบบนี้ แต่คงไม่มีใครกล้าสร้าง ว่าแล้วเขียนเลยดีกว่า สนุกๆ
ใต้แผนสังหาร ทรีตเม้นต์
นพนั่งรถเมลล์ไปทำงานวันแรก นพเห็นรถมอเตอร์ไซค์ขี่ส่งดอกไม้แซงไป มองไปที่ตึกข้างทางเห็น
แต่สีแดง สีชมพู ของป้ายโฆษณาวันวาเลนไทน์ นพคิดถึงใครคนหนึ่ง นพเปิดมือถือขึ้นมาดูภาพใน
มือถือ นพกับชิชา นพกดดูภาพไปเรื่อยๆ
ในห้องผู้จัดการสาขา ธนาคารแห่งหนึ่ง รุจิราอ่านเมลล์ ภาพในจอคอมของรุจิรา ในเมลล์หัวข้อคุณ
คือคนออกกฎ รุจิราคลิกเข้าไปดู เป็นเวปไซท์ ของสถาบันแห่งหนึ่ง ทำเพื่อสร้างระบบการเมือง
แบบใหม่ ให้ประชาชนคนไทยทุกคนที่มีบัตรประชาชน สามารถออกเสียงสำหรับทุกเรื่องที่เป็น
ประโยชน์กับประชาชน ในเวป รุจิราเห็นรายชื่อโครงการก่อสร้างต่างๆ มากมาย รุจิราลองคลิกที่
สะพานข้ามแม่น้ำเจ้าพระยาแห่งใหม่ เห็น ราคาตั้งของวัสดุก่อสร้างที่วางขายในจำนวนที่นำมาทำ
สะพาน เห็นราคาเสนอของผู้รับเหมาแต่ละบริษัท เห็นตัวเลขกำไรของแต่ละบริษัท และมีคำถามว่า
ตัวคุณเองต้องการให้สร้างสะพานนี้หรือไม่ สร้างกับบริษัทไหน รุจิราลองดูอีกหัวข้อ เห็นว่า
เกี่ยวกับกฏหมายที่จะออกใหม่ รุจิราอ่านข้อกฏหมาย แล้วมีคำถามว่า ต้องการให้บังคับใช้
กฎหมายนี้ไหม หากต้องการแก้ไข จะแก้ให้เป็นแบบไหน มีข้อความในกฏหมายให้เลือก และมีให้
ใส่ข้อความเอง และทางเวบจะรวมผลสำรวจทุกวันที่ 1 ของทุกเดือนเพื่อส่งให้รัฐบาลใช้ในการ
ตัดสินใจ รุจิราชอบมากๆ รุจิรากด Add Favorites และเอาชื่อเวบส่งต่อให้เพื่อนๆ รายชื่อเต็มไป
หมด รุจิราลุกไปเรียกลูกน้องมาดู รุจิราบอกนภาว่า ถ้าต่อไปเป็นรัฐบาลแบบเวบนี้ ก็ไม่ต้องมี
นักการเมืองแล้ว ไม่มีคนโกงกิน ไม่มีใครฮั้วประมูล ทุกคนที่มีบัตรประชาชนต้องทำแบบสอบถาม
เดือนละครั้ง กฎหมายต่างๆ จะตรงใจประชาชนมากขึ้น โครงการต่างๆ ก็ต้องโปร่งใส เราต้องการ
ให้บริษัทไหนก่อสร้างก็ออกความเห็นได้เลย คนทำเวปเก่งจริงๆ อยากให้เป็นแบบนี้จริงๆ จัง นภา
เห็นด้วย แล้วเดินออกไป
กิ๊บ นั่งชมนกชมไม้ในสวนแห่งหนึ่ง ขณะนั่งรอแฟนหนุ่ม ยอดแฟนหนุ่มในเครื่องแบบตำรวจเดินเข้า
มาส่งดอกไม้ให้กิ๊บ ยอดพูดคำหวานกับกิ๊บ วันนี้กิ๊บสวยจัง กิ๊บได้แต่ยิ้ม อายสะบัดปลาย
ผ้าเช็ดหน้า กิ๊บหอมดอกไม้ ยอดพูด ผมขอหอมกิ๊บได้มั้ย กิ๊บส่ายหน้าไม่ยอม บอกว่า ไว้เจอกัน
คืนนี้นะ กิ๊บต้องไปทำงานแล้ว กิ๊บเดินถือดอกไม้ที่ยอดให้ สวนทางกับเนยและปังที่เข้าไป
ถ่ายภาพในสวนกับชิชาช่างภาพที่เดินตามมา กิ๊บเดินไปทำงานร้านเสริมสวยข้างๆ ธนาคาร กิ๊บ
แวะกดเงินที่ตู้ ATM หน้าธนาคารแต่ตู้ปิด จึงเข้าไปในธนาคาร เขียนเบิกเงิน หยิบสมุดคู่ฝากใน
กระเป๋าสะพายมาดูเลขที่บัญชี แล้วเขียนลงไป กิ๊บเข้าแถวรอเบิกเงิน คนในแถวชมว่า ดอกไม้สวย
จัง แฟนให้หรือ กิ๊บยิ้มตอบ ค่ะ
ออมขี่รถจักรยานยนต์คู่ใจไปส่งดอกไม้ที่ธนาคาร บนถนนมีจักรยานยนต์อีกคันมาจอดติดไฟแดง
อยู่ใกล้กัน ทั้งคู่มาส่งดอกไม้ พอไฟเขียวทั้งคู่ขี่เข้าไปจอดรถหน้าธนาคาร ออมถือดอกไม้เข้าไปส่ง
ให้พนักงานคนหนึ่งที่บริการฝากถอนอยู่ ออมได้เห็นสีหน้าดีใจของพนักงานคนนั้น คนที่รอในแถว
ฝากถอนก็ปรบมือให้พนักงานคนนั้น เธอยิ้มอาย และกดโทรศัพท์ หาคนรัก แต่ไม่สามารถติดต่อได้
ในขณะนี้เธอจึงวางสายและทำงานต่อ ออมมองอีกคนหนึ่งที่มาส่งดอกไม้พร้อมออม เขาเดินแยก
เข้าไปส่งที่ห้องผู้จัดการสาขา ออมกำลังจะเดินออก รับโทรศัพท์จากร้านว่า ส่งที่ธนาคารเสร็จแล้ว
ให้รีบกลับมาที่ร้าน ต้องไปส่งอีกที่หนึ่ง
ในห้องผู้จัดการสาขา รุจิราพูดสายกับสามี สามียืนยันว่า วันนี้ผมมีเซอร์ไพร์สให้คุณแน่นอน ผม
รักคุณมากนะ สามีบอกรักรุจิราทางโทรศัพท์ แล้ววางสาย รุจิรามองไปหน้าประตูห้อง
หน้าห้องผู้จัดการสาขา โมพูด มีดอกไม้มาส่งคุณรุจิราครับ โมเด็กส่งดอกไม้เดินเข้าไปในห้องเอา
ช่อดอกไม้ไปมอบถึงมือรุจิรา รุจิราหน้าตาดีใจ โมคลายโบว์ที่ห่อดอกไม้ออกและจับปืนที่ซ่อนในช่อ
ดอกไม้จ่อหัวรุจิรา โมเอามือปิดปากรุจิรา บอกอย่าส่งเสียง โมเอาเทปกาวมาติดที่ปืนและคอของ
รุจิราเข้าด้วยกัน รุจิราตัวสั่น โมบอก เตรียมไปเปิดตู้นิรภัย เรียกยามเข้ามาในห้อง อย่า
ตุกติก รุจิราทำตาม รุจิราโทรบอก ขอเชิญยามทุกคนที่ห้องผู้จัดการค่ะ ยามทั้งสองให้เดินเข้ามา
ในห้อง ดูนี่และวางปืนลง โมพูด โมให้ยามดูปืนที่คอรุจิรา และพูด ค่อยๆ ปลดเข็มขัดปืนลงพื้น
อย่างช้าๆ ปอเพื่อนโจรของโมเดินเข้ามาในห้อง หยิบเข็มขัดปืน
ทั้งคู่มาใส่ไว้กับตัว ปอเอาเสื้อคลุมของยามมาสวมไว้และโยนให้โม โมสวมเสื้อคลุมทับอีกตัว
ปอเอาปืนมาดูกระสุน และหยิบกุญแจมือมาใส่ให้ยามทั้งคู่ไว้กับโต๊ะรุจิรา ปิดเทปกาวที่ปากทั้งคู่
โมสั่ง พาผมไปห้องนิรภัย
ปอเดินแยกไปที่ประตู เอากุญแจที่ได้จากยามล็อคประตูไว้ ไม่ให้ใครเข้าออก ปอประกาศว่า นี่คือ
การปล้น ทุกคนสงบ มีเสียงกรี๊ด ปอตะโกน เงียบ พร้อมทั้งเดินเอาปืนไปจ่อหัวคนที่เสียงดัง ปอ
สั่งให้ทุกคนหมอบลงกับพื้น ปอเอาสายรัดที่เตรียมมา รัดข้อมือข้อเท้าทุกคน และเอาเทปกาวปิด
ปากทีละคน ปอ เดินเก็บโทรศัพท์มือถือจากทุกคนในธนาคารมาใส่ถุงไว้ ปอถามคนหนึ่ง เป็น
คู่รักกันหรือ ปอมองหน้าที่ผู้ชาย เป็นคู่รักกันหรือ แล้วมองหน้าที่ผู้หญิง ผู้ชายส่ายหน้า ผู้หญิง
พยักหน้า ตกลงว่าไม่ได้เป็นคู่รักใช่มั้ย ปอเอาปืนจ่อหัวผู้ชาย ไอ้พวกไม่รับผิดชอบ เป็นคู่รัก
กันมั้ย ตอบมา ทั้งคู่พยักหน้าพร้อมกัน แค่นี้ก็หมดเรื่อง เดี๋ยวจะมัดไว้ด้วยกัน จะได้ไม่เหงา ปอ
เอาสายรัดมารัดให้ทั้งคู่อยู่ด้วยกัน กอดกันไว้ วันวาเลนไทน์ทั้งที
ยอดโทรหากิ๊บ แต่ไม่มีใครรับสาย โทรศัพท์กิ๊บดังอยู่ในถุง ปอรำคาญจึงเปิดถุงมาถอดแบตออกทุก
เครื่อง และเดิน ไปหยิบหูโทรศัพท์ทุกเครื่องขึ้น รวมถึงเครื่องโทรสาร ยอดสงสัย จึงโทรไปถามที่ร้าน
เสริมสวยที่กิ๊บไปทำงาน คนที่ร้านบอกกิ๊บยังไม่เข้ามา ถามกลับว่ากิ๊บไม่ได้ไปกับยอดหรือ ยอด
บอกเพิ่งเจอกันเมื่อเช้า ทำไมยังไม่ถึงที่ทำงาน คนในร้านแซวเป็นห่วงกันขนาดนี้ ต้องรีบมาขอแล้ว
มั้งผู้หมวด ยอดวางสายไป นั่งอมยิ้ม
ป้าเก๋ดิ้น ปอเดินไปดู และเอาเทปที่ปิดปากออก ป้าเก๋บอกปอว่า ป้าขอไปห้องน้ำหน่อยได้มั้ย คน
แก่อั้นได้ไม่นาน ปอบอกว่า เดี๋ยวพวกผมก็ไปแล้ว ถ้าจะฉี่ๆ ตรงนี้เลย ดูน่ากลัวดี ปล้นจนฉี่แตก
ปอหัวเราะ ป้าเก๋บอก ป้าปวดจริงๆ ปอจึงเอาเทปกาวปิดปากป้าเก๋ไว้ดังเดิม ใครเป็นอะไรอีกมั้ย
ถ้าไม่เป็นก็ดี เงียบๆ เดี๋ยวพวกผมก็ไปแล้ว แล้วจะดีเอง รับรองว่าพวกคุณต้องปลอดภัยทุกคน ปอ
พูด
มีลูกค้าธนาคารเดินมาที่ประตู จะเปิดประตูแต่ประตูล็อค พยายามมองผ่านกระจกเข้าในธนาคาร
ปอหันไปเห็นจึงเดินไปไขประตูให้ลูกค้าเข้ามา ปอเอาปืนจี้ มัดมือเท้าด้วยสายรัดและเอามือถือ
ออกมาแกะแบตใส่ถุงไว้ และล็อคประตูดังเดิม ปอเขียนป้ายว่าคอมพิวเตอร์ขัดข้องเปิดอีกทีพรุ่งนี้
และติดไว้ที่หน้าประตู ปอลากทุกคนไว้หลังเคาท์เตอร์ ทำเหมือนธนาคารไม่มีคน
แมนลูกค้าที่จ้างส่งดอกไม้โทรถามคนที่ร้านดอกไม้ว่า ดอกไม้ส่งถึงคนรักที่ธนาคารหรือยัง คนที่
ร้านดอกไม้ดูนาฬิกา และตอบ น่าจะถึงแล้วนะคะ แต่ทำไมเขายังไม่แจ้งคุณแมนหรือคะ
ยังครับ ผมโทรหาคนรักผมก็ไม่รับสาย โทรไปที่ธนาคารก็สายไม่ว่าง คุณลองโทรถามเด็กที่ส่ง
ดอกไม้ได้มั้ยครับ ได้ค่ะ เราจะลองติดต่อดู ถ้าคืบหน้าอย่างไรแล้วเราโทรกลับไปบอกนะคะ ใจ
เย็นๆ คนที่ร้านดอกไม้โทรตามออม แต่มีเสียง ไม่สามรถติดต่อได้ในขณะนี้ จึงโทรกลับไปบอก
แมนว่า ดอกไม้น่าจะถึงแล้วค่ะ แต่ติดต่อไม่ได้ เครือข่ายอาจจะเต็มมั้งคะ ไม่ต้องกังวลไป แมน
ฟังแล้วรู้สึกสบายใจ
ที่สวนหย่อมใกล้ๆกันนั้น เนยและปังกำลังโพสท่าให้ชิชาช่างภาพถ่ายภาพคู่รัก ทั้งคู่เดินถ่ายภาพ
ไปเรื่อยๆ ถึงมุมที่มองเห็นในธนาคาร ชิชาซูมเข้าไปเห็น โมถือปืนจ่อคอรุจิราแล้วเดินหายไป ชิชา
กดถ่ายภาพนั้นไว้ ปังถามว่า ถ่ายภาพอะไร ชิชาบอกว่า มีการจี้ตัวประกันในธนาคาร
ชิชาเอาภาพให้เนยดู ปังบอก โอ้โหซูมได้ไกลขนาดนี้เชียว ว่าแต่ที่จ่อคอเค้าอยู่คือปืนจริงหรือ
ชิชาบอก น่าจะจริง ขอโทรบอกเพื่อนๆ ก่อนนะคะ ชิชาโทรบอกนพเพื่อนที่เป็นนักข่าว ชิชาเล่าให้
นพฟัง นพบอก ยังไม่ถึงที่ทำงานเลย วันนี้ต้องไปทำข่าวที่ศาล ชิชาห่างธนาคารไว้เดี๋ยวโดน
ลูกหลง เดี๋ยวนพจะโทรไปบอกหน่อยให้ไปทำข่าว ชิชาใจเย็นๆ
นพกดโทรถึงหน่อยเพื่อนเรียนร่วมชั้น หน่อยเป็นนักข่าวหนังสือพิมพ์ หน่อยรับสาย นพบอกสถานที่
ว่า ชิชาเห็นมีเหตุจี้ตัวประกันที่ ธนาคารแห่งหนึ่ง ใกล้สวนลุม หน่อยจะไปทำข่าวมั้ย นพถาม
หน่อยบอก จะออกไปเดี๋ยวนี้ ขอบคุณมาก ฝากขอบคุณชิชาด้วย นพบอกหน่อย ระวังตัวด้วย
หน่อยวางสายไป นพมองไปข้างทาง
รุจิราเปิดตู้นิรภัยให้โม โมเก็บเงินสดใส่ถุงขยะสีดำอย่างสบายใจ และรัดข้อมือข้อเท้าของรุจิราไว้ที่
หน้าห้องนิภัยนั้น ปอเดินมาถามโมว่า เสร็จหรือยัง โมบอก เสร็จแล้ว ทั้งคู่เดินออกไปเข้าห้อง
ของ รปภ. ปิดคอมที่เก็บภาพไว้และเอาฮาร์ดดีสออกมาจากเครื่องและแกะออกจนถึงภายในฮาร์
ดีสและทุบจนพัง ใส่ถุงขยะที่ใส่เงิน รีบเดินมาหน้าธนาคาร แล้วเอาถุงขยะใส่ไว้ใต้เบาะรถ ทั้งคู่รีบ
ขี่รถออกไป
หน่อยจอดรถข้างธนาคาร หน่อยเดินอย่างระวัง หน่อยเตรียมกล้องไว้ที่ข้างตัว หน่อยทำทีเดินผ่าน
หน้าธนาคาร หน่อยเอากล้องแอบถ่ายปอและโมขณะเอาถุงขยะใส่ใต้เบาะรถที่หน้าธนาคาร รถทั้ง
สองคันออกไปอย่างรวดเร็ว หน่อยถ่ายภาพปอและโมไว้ได้ พร้อมทั้งทะเบียนรถ ตำรวจวิ่งสวนเข้า
มาในธนาคาร รีบขึ้นไป หน่อยทักทายตำรวจและบอกว่า ผมเป็นคนแจ้งไป ตำรวจบอก ระวังตัว
นะครับ ตามอยู่ห่างๆ หน่อยเดินตามตำรวจขึ้นไปในธนาคาร หน่อยถ่ายภาพไปตลอดทาง
ตำรวจทั้งสองคนช่วยกันตัดสายรัดข้อมือข้อเท้าให้ทุกคน หน่อยถ่ายภาพไว้ ทุกขั้นตอน ตำรวจลอก
เทปกาวที่ปากรุจิรา รุจิราร้องไห้บอกว่า ไมีคนร้ายสองคนเพิ่งได้เงินออกไปเมื่อกี้ ตำรวจสอบถาม
เพิ่มเติม คุณเห็นรูปร่างหน้าตาของคนร้ายมั้ย รุจิราบอกว่า เขาแต่งตัวเหมือนเด็กส่งดอกไม้
ผิวสีเข้ม รุจิราหน้าตาคิดออก บอกว่า ต้องไปดูที่กล้องวงจรปิด อาจจะได้อะไร
ในห้องคอมพิวเตอร์ คอมถูกเปิดออก ฮาร์ดดีสหายไป รุจิราบอกตำรวจว่า ภาพทั้งหมดควรจะเก็บ
ไว้ในคอมเครื่องนี้ จริงมั้ย พงษ์ รุจิราถามยาม ยามบอกว่า จริงครับ แต่ดูเหมือนว่าเครื่องมันเสีย
นะครับ หน่อยบอก ผมถ่ายภาพคนร้ายไว้ หน่อยเอาภาพในกล้องให้ตำรวจและรุจิราดูรุจิรา
ยืนยันว่า ใช่คนนี้แหละปล้นเงินออกไป หน่อยเปิดภาพให้ดูช่วงที่ทั้งคู่ขี่รถผ่านออกไป ผมขอดู
ภาพนี้อีกที ตำรวจให้หยุดภาพที่ป้ายทะเบียนเห็น ก็รู้ว่าเป็นป้ายปลอม ตำรวจพูดวิทยุไปแจ้งที่
สถานี บอกว่า พบเหตุปล้นธนาคารคนร้ายสองคนในชุดเสื้อคลุมสีดำ เสื้อด้านในสีเขียว ขี่รถ
Honda Air Blade สีดำทั้งสองคันติดป้ายทะเบียน รวย999 ให้ทุกหน่วยสกัดจับด้วย
มีเด็กส่งดอกไม้เข้ามาในธนาคาร ถามหา คุณรุจิรา ดอกไม้จากคุณ พงศธร ครับ เด็กส่งดอกไม้
ให้รุจิรา ท่ามกลางตำรวจและลูกค้าธนาคาร รุจิรามองเด็กส่งดอกไม้ และถามว่า ทำไมไม่มาให้
เร็วกว่านี้ ท่าทางโกรธ เด็กส่งดอกไม้งง และบอกว่า คุณพงศธรเพิ่งโทรสั่งทางร้านเมื่อ 9 โมงเช้านี้
เองครับ อย่างนี้นี่เอง รุจิราพูด ตำรวจทำท่างงๆ รุจิราโทรไปหาพงศธร บอกได้รับดอกไม้แล้ว
พงศธรถามว่า ชอบมั้ย รุจิราบอกว่า เมื่อเช้าเพิ่งได้ช่อหนึ่ง มาเก็บเงินที่นี่ด้วย คุณส่งมาหรือ
เปล่า พงศธรตอบว่า เปล่า มีเรื่องอะไรกันหรือ รุจิราก็เล่าว่า หลังจากคุณวางสาย ก็มีเด็กส่ง
ดอกไม้มาเคาะประตูส่งดอกไม้ให้ แต่ในช่อดอกไม้เป็นปืนพก แล้วพวกเด็กส่งดอกไม้ปลอมๆ ก็เก็บ
เงินค่าดอกไม้ไป 4 ล้าน ตอนนี้ตำรวจยังจับตัวไม่ได้เลย เนี่ยแหละเรื่องเซอร์ไพร์สที่ชั้นเจอมา ปืน
จ่อคอ ปล้นเงิน ดอกไม้คุณ เลยไม่เซอร์ไพร์สเลย โทษทีนะ รุจิราวางสาย
แก้ไขเมื่อ 26 ม.ค. 52 17:13:46
แก้ไขเมื่อ 20 ม.ค. 52 01:59:02
จากคุณ :
look4images 
- [
19 ม.ค. 52 17:53:31
]
เรื่องสั้น ใต้แผนสังหาร เขียนเองอีกแล้วหวังว่าคงชอบ
