ความคิดเห็นที่ 1 “เป็นความจริงที่ว่าคนกรุงท่วมชอบให้น้ำท่วมมากกว่าน้ำลด” นิรมนรายงาน ภาพทีวี คนในห้องตัดต่อพูด “โหเยี่ยมเลย เป็นรายงานที่สนุกมาก งานนี้คงทำให้คนทั้งกรุงท่วม หัวเราะได้นะ” มนเดินออกจากห้องส่ง มนลงลิฟท์ มนถอดรองเท้า ลิฟท์ ลงไปถึงชั้น 2 มีน้ำไหลเข้ามาที่พื้นลิฟท์ เล็กน้อย มนเดินย่ำน้ำออกไปที่ลานจอดเรือยางประจำตำแหน่ง มีเรือยางจอดเต็มไปหมด ทุกลำ เปิดและปิดหลังคาได้ มนขึ้นเรือแล้วติดเครื่อง แล่นออกจากท่า เมืองกรุงท่วมไม่มีรถติดอีกต่อไป เรือแล่นไประหว่างตึก บ้านแต่ละหลังจมลงไป 1 ชั้นครึ่ง ถนนทุกสายไม่มีรถ มีแต่เรือยางแล่นกัน จอแจ แต่ไม่ติดเหมือนรถ เรือใหญ่ๆ ก็พอมี แต่เป็นเรือยางท้องแบน มนขับเรือมาถึงบ้าน จอดที่ ข้างระเบียงชั้น 2 มนเดินลุยน้ำเข้าบ้าน อาบน้ำในอ่างเปลี่ยนชุดและขึ้นบนที่นอนยาง กดรีโมท ทีวี ที่ลอยอยู่ มนนั่งดูทีวีแล้วโทรสั่งพิซซ่ามาทาน ไม่นานมีเรือบังคับวิทยุพลังแสงอาทิตย์ สำหรับส่งพิซ ซ่า แล่นมาจอด มน รูดเครดิตการ์ดที่เรือและพิซซ่าร้อนๆ ก็เปิดออกมาจากเรือ มนหยิบมาทานบน ที่นอนแพยาง ปลาว่ายมารอรอบที่นอน มนแบ่งไว้ 1 ชิ้น โปรยให้ปลากิน โทรศัพท์ดังขึ้น “ชัชวาล โทรเข้า” เสียงบอกจากโทรศัพท์ มนกดรีโมท เรือโทรศัพท์ก็ลอยลำมาใกล้ๆ ที่นอน มนรับโทรศัพท์ ชัชวาลโทรบอกว่า “รายงานข่าวที่มนทำที่เพิ่งดูจบไปทำไมไม่มีคนอยากให้ กรุงท่วมน้ำลดเลย มนน่าจะมาสัมภาษณ์ผม ผมเนี่ยแหละที่อยากให้กรุงท่วมน้ำลด เราจะได้ใช้ ชีวิตเหมือนเดิม มีพื้นดิน มีถนนให้ทำ มีอะไรอีกหลายอย่าง” คุณทำอะไรอยู่ มนคุยไปทานพิซซ่าไป “คุณออกมาหาผมมั้ย แล้วเราไปดื่มอะไรกันมั้ย” มนพูดสวนไป “มนทานพิซซ่าแล้วค่ะ มนเหนื่อย มาก ขอเข้านอนก่อนนะคะ แล้วไงพรุ่งนี้มนโทรหานะคะ” มนวางสาย ชัชวาลเดินกลุ้มใจอยู่ในบ้าน บนแพยางขนาดใหญ่ของเขา “ใช่แล้ว” ชัชวาลพูดหน้าตาคิดออก เขา โทรหาพิจิตร “ท่านครับผมมีความคิดดีๆ เราต้องคุยกันนะครับ เดี๋ยวผมเข้าไปคุยได้มั้ยครับ” พิจิตร พูด “เข้ามาสิ” 2 สาวนุ่งน้อยห่มน้อยเดินเข้ามาลงอ่างจากุตซี่ของพิจิตร “ป๋าคะ ป๋าขา” สาวๆ พูด นวดให้พิจิตร เสียงอีกฝั่งเงียบไป พิจิตรวางสาย ชัชวาลใช้เรือยางแล่นเข้าจอดใกล้ๆ เรือบ้านขนาด ใหญ่ของพิจิตร กดกริ่งที่ประตูข้างเรือ พิจิตรถามว่า “ใคร” ชัชวาลตอบ “ผมชัชวาลครับ” “ตอนนี้ ผมยุ่งอยู่” พิจิตรพูดและกำลังอยู่ในอ่างน้ำ สาวทั้งสองกำลังนวดให้พิจิตร พิจิตรพูด “ผมว่าคุณมา ใหม่พรุ่งนี้ดีกว่า” สาวๆ หันไปมองและผละออกจากพิจิตร ชัชวาลเดินเข้ามา พิจิตรถาม “ไงจะคุย กับผมเรื่องอะไร” ชัชวาลกระซิบที่ข้างหูพิจิตร สาวๆ เดินผ่านออกไป พิจิตร พูดแต่เพียงว่า “ดี ๆ ทำ ได้เลย เดี๋ยวผมหยิบเงินให้ ทำให้ดังๆเลยนะ” ชัชวาลจัดขบวนเรือแล่นไปตามบ้านผู้คน ตั้งโต๊ะสอบถามและให้เงินใต้โต๊ะแก่ชาวบ้าน ชาวบ้านก็ เปลี่ยนคำพูดจากที่ชอบน้ำท่วมเป็นอยากให้น้ำลดทันที ชัชวาลนัดแนะให้ชาวบ้านนั่งเรือไปชุมนุม กันที่หน้าทำเนียบรัฐบาลในวันรุ่งขึ้น อาทิตย์ขึ้นที่หน้าทำเนียบรัฐบาล พอเรือของคณะรัฐบาลต่างๆ แล่นเข้าไป เรือของชาวบ้านก็แล่น มาจอดอยู่ที่หน้าทำเนียบ มีชาวบ้านจำนวนมากมาร้องเรียน ต้องการให้กรุงท่วมน้ำลด ต้องการให้ รัฐช่วยแก้ไข ต้องการมีชีวิตบนดินเช่นเดิม รัฐบาลส่งตัวแทนมารับหนังสือเข้าไป นักข่าวมา สัมภาษณ์ชาวบ้านทุกสถานี มนสัมภาษณ์ชาวบ้านที่มาร้องเรียน ถามเหตุผลที่ต้องการให้กรุงท่วม น้ำลด คนหนึ่งตอบว่า “ผมเมาเรือครับ กินอะไรไปมันออกมาทุกที แต่ผมต้องทำงานในกรุงท่วม ถ้ากรุง ท่วมน้ำไม่ท่วมจะดีเลยครับ ผมจะได้กินอะไรแล้วไม่ต้องอาเจียน” “แฟนหนูเค้าคิดว่าหนูท้องทุกทีคะที่เห็นหนูอาเจียนทำไงได้คะก็แพบ้านหนูมันเล็ก เวลาเด็กแว้งซิ่ง เรือผ่านทีบ้านก็โคลงเคลงหนูก็เมาเรือ ถ้ากรุงท่วมน้ำลดคงจะดีกว่านี้แน่ๆ ค่ะเราจะได้ใช้ชีวิตบน ดินกันเสียที” สาวสวยพูด “ผมเคยทำงานประกอบรถยนต์ แต่ก่อนผลิตไม่ทัน เดี๋ยวนี้ผมต้องทำงานประกอบชิ้นส่วนแพยาง รายได้แย่ลง กลิ่นกาว กลิ่นยาง มันทำให้ผมเวียนหัวตลอด ผมอยากให้กรุงเทพฯ มีรถวิ่งได้ เหมือนเดิม ผมจะได้ประกอบรถยนต์อีก” คนงานพูด “แต่ก่อนบ้านหนูจะมีสนามหญ้าให้ตัด ได้วิ่งเล่นกับสุนัขของหนู เดี๋ยวนี้มีแต่น้ำให้ว่าย มันขาดอะไร ไปนะคะ หนูอยากให้น้ำลดมากกว่า อีกอย่างสุนัขของหนูถูกจระเข้กินไปเมื่อสามวันก่อน ใครจะ รับผิดชอบหล่ะคะ” เด็กสาวพูด “ผมเคยเป็นนักวิ่งทีมชาติ แต่ไม่มีที่ซ้อมจะให้ผมเปลี่ยนไปว่ายน้ำหรือครับ ผมต้องการให้กรุงท่วม น้ำลด” นักวิ่งพูด “ดิชั้นก็เช่นกัน แต่ก่อนเคยรับจ้างถมที่ มีรถสิบล้อตั้งมากมาย ตอนนี้ใช้ไม่ได้เลย จอดจมน้ำไว้แบบ นั้น คิดดูซิต้องเปลี่ยนมารับจ้างบรรทุกของแทน บรรทุกด้วยเรือแพลำใหญ่ๆ งานมันลดลงมากเลย นะคะ” เจ้าของกิจการพูด “ผมเคยรับเหมาก่อสร้างถนนครับ เดี๋ยวนี้ผมเลี้ยงปลาในกระชัง รายได้มันต่างกันะครับ ทำถนน รายได้ดีกว่าถ้าเลือกได้ผมอยากกลับไปทำถนนเหมือนเดิม กรุงท่วมน้ำลดคงมีถนนให้ผมซ่อมและ ทำเยอะขึ้น” ผู้รับเหมาพูด “ผมทำงานเดินสายไฟฟ้า คุณคิดดูซิเวลาจะเดินสายไฟที มันลำบากนะคุณ แต่ก่อนเดินสายพาด บนเสา เดี๋ยวนี้เดินสายลอยบนแพ วันดีคืนดี เรือก็มาเกี่ยวสายขาด ไฟซ๊อต กันเป็นเรื่องใหญ่ บาง วันต้องตัดไฟนานมากกว่าจะแก้เสร็จ ผมอยากให้กรุงท่วมน้ำลด เดินสายไฟฟ้าคงง่ายขึ้น” “นิรมนรายงานจากหน้าทำเนียบรัฐบาล” นิรมนพูด ชัชวาลปิดโทรทัศน์ นั่งเรือออกไปพบ ผู้บริหารบริษัท ช่างใหญ่ ประธานบริษัท คุณช่างใหญ่เดินมา สวัสดีชัชวาลที่หน้าบริษัท และเชิญชัชวาลเข้าไปคุยภายใน ในห้องมีแบบเขื่อนจากคอมพิวเตอร์ แสดงให้เห็น โครงการเขื่อนล้อมกรุงท่วมวัสดุที่ได้ถูกดูดขึ้นมาจากดินรอบๆ กรุงท่วมเอง  ซึ่งเป็นวิธี ก่อสร้างที่ประหยัด แต่ขนาดของเขื่อนที่ใหญ่มากๆ ยาวรอบกรุงท่วม จึงทำให้ต้องใช้เครื่องจักร มากมายหลายเครื่องหากจะทำเขื่อนให้เสร็จภายในเวลาที่รัฐบาลนี้กำหนด ราคาที่เสนอให้ชัชวาล เป็นราคาพิเศษ ช่างใหญ่ยังให้ซองบางอย่างใต้โต๊ะกับชัชวาล ชัชวาลเปิดซองดูเห็นเป็นบัตรเข้า นวดที่โรงแรมหรู พร้อมจม. “เขียนว่า 10 % ของราคาตั้งของโครงการเขื่อนจะมอบให้พรรคเป็นเงิน สนับสนุนในสมัยต่อไป” ชัชวาลยิ้มและพูดว่า “มีบัตรนวดใต้โต๊ะด้วย” แล้วเดินออกมา “ขอบคุณ มากๆ ครับ” ช่างใหญ่บอกชัชวาลก่อนกลับ ในที่ประชุมสภา ชัชวาล เอาหัวข้อข่าวกรุงท่วมจะลดระดับน้ำดีไหม เข้าสภา เขาเสนอโครงการลด ระดับน้ำในกรุงท่วมโดยสร้างเขื่อนรอบกรุงท่วมมีการวางแผนและทำแบบก่อสร้างมาอย่างดี จาก ทีมงานมืออาชีพ ชัชวาลพูดในสภาว่าหากทำโครงการลดระดับน้ำที่ท่วมในกรุงท่วม จะมีการสร้าง งานให้คนกรุงท่วมกว่าแสนคน คนในพรรคเห็นด้วยบางส่วน ในสภามีการถกเถียงกัน บางคนมี ผลประโยชน์จากน้ำท่วม ก็ไม่ยอม บางคนคาดหวังจะได้ผลประโยขน์จากน้ำลดก็ยอม เสียงที่ ออกมาจึงเกื่อบเท่ากัน ประธานสภาจึงให้พักการพิจารณา เพื่อทำประชาพิจารณ์ กิตติ เชิญชัชวาลออกจากสภา ประเด็นนี้จะทำให้พรรคสั่นคลอน เพราะพรรคมีเงินสนับสนุนจาก กลุ่ม ต่อแพยางและกลุ่มเครื่องยนต์เรือ รวมถึงกลุ่มแพแสงอาทิตย์ กิติต้องการให้ชัชวาลกลับ คำพูดในสภา ชัชวาลไม่ยอม พิจิตรหัวหน้าพรรคจึงเข้ามาไกล่เกลี่ยให้กิตติและชัชวาลฟังถึง ผลประโยชน์ที่พรรคจะได้รับหากทำโครงการของชัชวาล โดยพิจิตรให้กิตติดูตัวเลขรายได้จากการ อนุมัติโครงการเขื่อนรอบกรุงท่วมและเอาตัวเลขรายได้ปัจจุบันที่พรรคได้รับสนับสนุนจากกลุ่ม ต่างๆ ในปัจจุบันมาให้กิตติเปรียบเทียบ กิตติตกลงทำตามโครงการของชัชวาล แก้ไขเมื่อ 26 ม.ค. 52 17:10:07 แก้ไขเมื่อ 20 ม.ค. 52 01:09:48 จากคุณ : look4images - [ 19 ม.ค. 52 18:10:23 ]

ความคิดเห็นที่ 2 มีการประชุมต่อ มานพฝ่ายค้านพูดพาดพิงถึงนักข่าวสาวนิรมนและความสัมพันธ์ของชัชวาล  เป็น ที่มาของโครงการใหญ่นำมาซึ่งการใช้งบก้อนใหญ่จากภาษีประชาชน มานพนำภาพชัชวาลและ นิรมนที่อยู่ด้วยกันตามที่ต่างๆ มาแสดงให้สส.ในสภาทุกท่านได้เห็น ภาพแสดงให้เห็นว่าชัชวาลและ นิรมนเป็นแฟนกัน มีภาพทั้งคู่จับมือกันในร้านอาหาร ทั้งคู่ไปนั่งดูหนังด้วยกัน ภาพถูกเผยแพร่ออก โทรทัศน์ มานพยังพูดอีกว่าชัชวาลให้นิรมนทำข่าวชักจูงประชาชนให้เห็นดีเห็นงามไปกับการ เปลี่ยนแปลงให้กรุงท่วมน้ำแห้ง ชัชวาลยอมรับความสัมพันธ์กับนิรมนกลางสภา และบอกว่าเขาจริงใจกับนิรมนและจะแต่งงานกัน ในที่สุด แต่เรื่องประเด็นข่าวชัชวาลไม่เคยเกี่ยวข้อง โครงการนี้มาจากความต้องการที่แท้จริงของ ประชาชน ข่าวที่นิรมนทำมามีความเป็นกลาง ชัชวาลเดินออกจากสภา มีเสียงโห่ไล่จาก สส. ท่านอื่น ที่เชื่อมานพ ชัชวาลได้รับโทรศัพท์จากนิรมน นิรมนร้องไห้ ชัชวาลปลอบนิรมน และบอกว่า “อีกไม่นานเรื่องก็จะเงียบ” ชัชวาลบอกรักนิรมน นิรมนดีใจ เพราะได้ดูจากการประชุมสภาแล้ว ได้ฟังจากปากชัชวาลอีกที ยิ่งมั่นใจ พิจิตรโทรขอพบนิรมน ขอโทษที่ชัชวาลลูกพรรคทำให้นิรมตกเป็นข่าว นิรมนยอมรับถึงความรักที่มี ต่อชัชวาล พิจิตร ทราบดังนั้นก็อยากครอบครองนิรมน จึงวางแผนหลอกนิรมน โดยพิจิตร เชิญ นิรมนมาทานอาหารค่ำพร้อมคำขอโทษ ที่ทำให้นิรมนตกเป็นข่าว พิจิตรยืนยันว่าโครงการทำเขื่อน รอบกรุงท่วมจะต้องราบรื่น พิจิตรพาดูห้องรับรองในบ้าน พนักงานในบ้านนำเครื่องดื่มให้พิจิตร และนิรมน นิรมนดูภาพและดื่มเครื่องดื่ม พิจิตรพูดอีกไม่นานนิรมนก็ทรุดลงกับพื้นหน้าภาพเขียน นั้นเอง ภาพนกพิราบขาวหลับบนพื้น นิรมนโดนพิจิตรหลอกใส่ยานอนหลับในเครื่องดื่ม นิรมนถูกพิจิตรอุ้มไปในห้องนอนที่หรูหรา พิจิตร ค่อยๆ ถอดเสื้อผ้านิรมน พิจิตรเช็ดตัวให้นิรมน และเอากล้องถ่ายภาพมาถ่ายนิรมนไว้ พิจิตรจัด แสงอย่างสวยงาม นิรมนในสภาพเปลือยเปล่า งามราวนางแบบปฏิทินสุรา นิรมนเสียตัวให้พิจิตร เป็ดขันที่หน้าบ้านพิจิตร นิรมนตื่น นิรมนปวดไปหมดทั้งตัว เสื้อผ้าถูกถอดวางไว้ นิรมนหยิบเสื้อผ้า มาใส่ มีภาพเปลือยของนิรมนตกลงมา นิรมนยิ้ม พูดว่าสวยจังเลย หลังภาพเขียนไว้ว่าแค่ช่วยผม ให้งานผ่านภาพจะไม่ไปไหน น้ำตานิรมนหยดลงภาพถ่าย นิรมนนังเรือกลับบ้าน มองไปรอบๆ ตัว น้ำท่วมกรุง นิรมนร้องไห้ น้ำตาหยดลงบนเรือจนเรือถึงบ้าน เรือก็ปริ่มน้ำ น้ำตาท่วมเรือ นิรมนรีบเข้าบ้านไปดื่มน้ำ อีกหลายขวด พิจิตรเชิญนิรมนมาทานข้าวบ่อย และทุกครั้งนิรมนถูกพิจิตรเอาเปรียบทางเพศ นิรมนร้องไห้ทุก ครั้งที่มีโทรศัพท์เรียกตัวเข้ามา เช้าวันหนึ่งชัชวาลเข้าพบพิจิตรหัวหน้าพรรค พบนิรมนทานข้าวเช้า กับพิจิตร ชัชวาลทักทายและสงสัยว่าทำไมนิรมนมาเช้ามาก นิรมนแก้ตัว ว่า “มาสัมภาษณ์คุณ พิจิตร เกี่ยวกับโครงการลดระดับน้ำทั่วกรุงท่วม” แล้วนิรมนก็ขอตัวออกมา ชัชวาลเห็นนิรมนไม่ ได้มาโดยเรือส่วนตัวก็สงสัย คนขับเรือขับออกไปส่งนิรมน ชัชวาลคุยกับพิจิตรเรื่องผลประโยชน์ จากผู้รับเหมา ชัชวาลให้ดูตัวเลขที่แตกต่างกันของแต่ละบริษัท พิจัตรรับเอกสารไว้พิจารณา หลังจากนั้นและเชิญชัชวาลทานอาหารเช้า ชัชวาลนัดคุยกับนิรมน ที่ร้านอาหารสุดหรู ชัชวาลถามถึงหัวข้อข่าวที่ไปสัมภาษณ์ นิรมนตอบไม่ชัด ชัชวาลยิ่งสงสัยท่าทีของนิรมน ชัชวาลถามอีกว่า “เมื่อไหร่นิรมนจะพร้อมให้ผมไปสู่ขอ” นิรมน อ้ำอึ้ง และตอบแต่เพียงว่า “ยังก่อนนะคะ” น้ำตาก็หยด นิรมนรีบก้มหน้าเดินออกจากร้าน ชัชวาล เดินตาม กอดนิรมนไว้และพูด “ผมรักคุณ” นิรมนเดินร้องไห้ออกมา ชัชวาลลงพื้นที่คุยกับผู้คน “สำหรับหนูนะคะ ชุดแบบนี้ก็สวยเลยพี่ ไม่มีใครว่า ไม่น่าเกลียดด้วย หนูเต้นที่นี่ทุกคืน เด้งดึ๋งดีออก ถ้าน้ำลดหนูคงใส่บีกีนี่ไม่สวยนะ หนู่ว่าน้ำท่วมมันต้องบีกีนี่เลยนะพี่ หรือพี่ว่าไง สนใจเข้าไปเต้นกะหนูมั้ย” สาวนักเต้นในชุดบีกีนี่หน้าผับดังพูดขณะยืนเต้นอยู่บนเรือ กล้วยหอมหน้าผับ เต้นแล้วร้อนเหงื่อไหล ก็โดดตูมลงน้ำ บ้างก็ทะเลาะกัน แกล้งผลักกันจนเรือคว่ำ เด็กๆ ไปโรงเรียนด้วยเรือโรงเรียน ชัชวาลถาม “หนูคิดไม่ออกหรอกค่ะถ้ากรุงท่วมน้ำลด หนูคงต้อง วิ่งไปโรงเรียนมั้งคะ หนูคงไม่ได้กระโดดแบบนี้ เห็นมั้ยคะว่ามันสนุกกว่า เดินหรือวิ่งไปโรงเรียน” เด็กนักเรียนพูด แม่ค้าในตลาดพูด “ถ้าน้ำแห้ง เราก็คงต้องหาเด็กเข็นผักซิคุณ ต้นทุนสูงขึ้นนะ แบบนี้ดีกว่า” แม่ค้า ใช้เรือบังคับวิทยุพลังแสงอาทิตย์ ลากแพใส่สินค้าไปส่งตามแผงต่างๆ ในตลาด “คุณว่าเด็กเข็นผัก จะทำได้เนียนๆ แบบนี้เหรอ ไม่มีทาง ชั้นว่าน้ำไม่ลดจะดีกว่านะ หรือคุณว่าไง” แม่ค้าพูด ที่ร้านขายเครื่องใช้ไฟฟ้า คนขายพูด “โอ้ยไม่ดีหรอก ถ้าน้ำลด ผมจะขายอะไร เนี้ยผมมีแต่เรือ บังคับวิทยุ พลังแสงอาทิตย์ จะให้ผมเปลี่ยนเป็นรถยากนะคุณ รุ่นนี้ผลิตเยอะ ต้นทุนต่ำ ขายดีมา หลายปีแล้ว ถ้าเปลี่ยนเป็นรถมันต้องแพงมากแน่ๆ เลย แล้วคิดดูนะว่า เรือทีวีก็มี เรือบลูเรย์ก็มี เรือ เครื่องเสียงก็มี ดูเรือตู้เย็นนี่สิ รุ่นใหม่ ใหญ่กว่าเดิม จระเข้ไม่ได้กลิ่นด้วยนะรุ่นนี้ ต้องเปลี่ยนอีก เยอะเลยนะนี่” ชัชวาลรู้ความต้องการที่แท้จริง เกือบทุกคนต้องการเพียงแค่มีงานทำ ไม่ต้องการเปลี่ยนแปลงอะไร ไปจากเดิม การทำให้กรุงท่วมน้ำลดอาจเป็นผลให้ผู้คนเหล่านั้นตกงาน และเกือบทั้งหมดเคยชิน กับชีวิตที่มีพื้นเป็นน้ำ นิรมนโดนพิจิตรเล่นวิตรฐาน โดนพิจิตรมัดและใช้เทียนหยดน้ำตาเทียนใส่ นิรมนร้อง พิจิตรยัง หยิบกล้องถ่ายภาพมาถ่ายไว้อีก นิรมนได้แต่ร้องกรี๊ด พิจิตรยังหยิบแส้มาฟาด นิรมนทนไม่ได้กรี๊ด จนสลบไป พิจิตรบ่นหมดสนุกเลย ปลดที่มัดออกและเดินออกจากห้องไป นิรมนแต่งตัวออกจาก บ้านพิจิตรแต่เช้ามืด นิรมนถึงบ้าน นอนร้องไห้ และคิดว่าจะไม่ทนอีกแล้ว นิรมนโทรหาชัชวาลเล่า ความจริงให้ชัชวาลฟัง ชัชวาลแค้นและจะไปจัดการกับพิจิตร นิรมนห้ามไว้ บอกให้ชัชวาลใช้ ความคิด นิรมนไม่อยากให้ภาพเปลือยของตนถูกเผยแพร่ ชัชวาลเข้าพบพิจิตร ชัชวาลโกรธแต่บนโต๊ะอาหารเช้ามีกิตตินั่งทานอาหารเช้าอยู่ ชัชวาลกระชิบ ถามพิจิตร พิจิตรบอกกิตติ “มันรู้แล้ว กันมันออกไป” ชัชวาลถูกกิตติดึงตัวออกมา พิจิตรเฉลยให้ ชัชวาลฟัง ว่า “นิรมนก็ไม่ต่างจากสัตว์เลี้ยงของตน” ถามว่า “ชัชวาลสนใจจะร่วมวงกับพิจิตรไหม” ชัชวาลปฏิเสธและขอร้อง “ขอร้องเถอะ ปล่อยนิรมนไป” พิจิตรบอก “งานต้องเสร็จก่อน” ชัชวาลด่า พิจิตร “แบบนี้มันเลวกว่าสัตว์อีก” พิจิตรโบกมือไล่ กิตติลากชัชวาลออกมา ระหว่างเดินออกมา ชัชวาลเล่าความเลวของพิจิตรที่ทำกับนิรมนให้กิตติฟัง กิติพูด “ผมเชื่อคุณเพราะพิจิตรก็เคยทำ แบบนี้กับน้องเมียของผมเอง แต่ผมไม่กล้าเหมือนคุณ ผมจึงปล่อยเรื่องให้ผ่านไป” ชัชวาลโทรบอกนิรมน “ผมจะประกาศเรื่องพิจิตรจะได้ไม่มีข้อต่อรองกับนิรมน” “ได้ค่ะ” นิรมน อนุญาตแต่ก็ร้องไห้ ชัชวาลโทรนัดนักข่าวสายการเมืองคนอื่นบอกมีข่าวเด็ดจะให้สัมภาษณ์ ชัชวาลพูดถึงเรื่องการ กระทำของพิจิตรตั้งแต่บงการให้ตนสนิทกับนักข่าวนิรมน และเปลี่ยนประเด็นข่าวเพื่อเอื้อ ผลประโยชน์กับพรรค จนถึงการที่พิจิตรมอมยานอนหลับ,ข่มขืนและถ่ายภาพไว้ขู่นิรมนนักข่าวที่ไม่ ได้มาในวันนี้ พิจิตรยังข่มขืนนิรมนอีกหลายครั้งจนเธอต้องตกเป็นทาสของพิจิตร ขณะออกข่าว ถ่ายทอดสดนั้น นิรมนโทรเข้ามาชัชวาลรับสายและเปิดออกลำโพง นิรมนบอก “เสียใจ ที่ชัชวาลก็ เป็นพวกพิจิตร หลอกจีบตนเพื่อผลประโยชน์” ชัชวาลบอก “ไม่ใช่ ที่ชัชวาลทำไปเพราะรักแรกพบ ตั้งแต่ครั้งแรกที่มนมาสัมภาษณ์ผมเมื่อ 2 ปีที่แล้ว จะเห็นได้ว่าในข่าวนั้นผมตะลึงและตอบผิดตอบ ถูก” หลังจากนั้น ผมก็ติดตามข่าวของมนเสมอ” ชัชวาลยอมรับว่า “ผมรักนิรมน” ต่อหน้านักข่าว คนอื่นและขอนิรมนแต่งงานในขณะที่เป็นข่าวสดออกโทรทัศน์นั่นเอง นิรมนร้องไห้ ขณะพูดกับ ชัชวาล นิรมนพูดว่า “มนโดนพิจิตรถ่ายภาพเปลือยไว้” และถามชัชวาลว่า “ชัชวาลรับได้หรือ” ชัชวาลบอก “รับได้” นิรมนจึงบอกผ่านโทรศํพท์ว่า “ไม่ว่าภาพเปลือยของตนจะตกอยู่กับใครนิรมน ก็ไม่อายแล้ว ความจริงคนที่ควรอายคือพิจิตรหัวหน้าพรรค” พิจิตรโกรธและปิดโทรทัศน์ เอาไฟล์ภาพนิรมนส่งให้หนังสือพิมพ์ ประชาชนได้รับรู้ วันต่อมาภาพเปลือยของนิรมนลงหน้าหนึ่งหนังสือพิมพ์ หลายฉบับแต่ประชาชน กับไม่สนใจและนั่งเรือไปชุมนุมหน้าพรรคเป็นกลุ่มขนาดใหญ่ เพื่อให้พิจิตรลาออกจากพรรค ประชาชนรับไม่ได้ที่หัวหน้าพรรคผ่ายรัฐบาลทำตัวต่ำขนาดนี้ ลูกพรรคทุกคนลงนามหนังสือปลด หัวหน้าพรรค และนำหนังสือนั้นออกข่าว พิจิตรถึงกับขว้างรีโมทใส่โทรทัศน์ พิจิตรโกรธ พิจิตร เดินออกมาจะขึ้นเรือออกจากพรรค โดน ประชาชนขว้างปาสิ่งของไล่ ไข่เป็ดโดนหัวพิจิตร แตกย้อยลงมาที่สูทหรู  พิจิตรก้มหัวลงไปในเรือ ของตน เรือแล่นออกไป ในเรือ กิตติขับเรือให้พิจิตร กิตติหันมาคุยกับพิจิตรว่า “คุณเอาข้อมูลภาพต่างๆ ออกมาจากพรรค หรือเปล่า” พิจิตรชี้ให้ดูฮาร์ดดีสในมือ กิตติยิ้ม ขับเรือไปจอดกลางบึงจระเข้ กิตติบอกว่า ”ถึงแล้ว” พิจิตรเดินออกไปท้ายเรือ กิตติถีบพิจิตรตกน้ำ และขับเรือออกมา พิจิตรว่ายน้ำไปร้องให้ช่วยไป “ช่วยด้วยๆ” ไม่นานมีเงาดำมืดมาใกล้ๆ พิจิตร ดีใจมีใครมาช่วยแล้ว จระเข้งับพิจิตรและแย่งกันกิน อยู่ไม่นาน พิจิตรก็หายไปจากกรุงท่วม ชัชวาลประกาศกับประชาชนว่า “หากประชาชนต้องการอะไร ประชาชนควรได้ พรรคก็ยินดีสนอง ตามความต้องการนั้นๆ ประชาชนต้องการน้ำท่วมแบบเดิม ก็จะเป็นแบบเดิม” ชัชวาลกล่าวขอโทษ ประชาชนถึงสิ่งที่เคยทำลงไป “โครงการเขื่อนรอบกรุงท่วมจะไม่เกิดขึ้นตามความต้องการที่แท้จริง ของประชาชน” ประชาชนโห่ร้องยินดีให้กับพรรคและชัชวาล ในร้านอาหารหรู ชัชวาลยอมรับกับนิรมนว่า “ผมรักมนมากและผมจะทำงานการเมืองต่อไป มน แต่งงานกับผมนะ”  “ค่ะ” นิรมนรับปากแต่งงานกับชัชวาล ทั้งคู่จูบกัน ในพิธีแต่งงานนิรมนจูบกับชัชวาล ที่บ้าน ภาพทั้งคู่บนฝาผนังน้ำยังท่วมบ้านเหมือนเดิม ในภาพทั้ง คู่ อยู่ด้วยกันจนแก่เฒ่าและกรุงท่วม ก็ยังน้ำท่วมเหมือนเดิม จบ แก้ไขเมื่อ 26 ม.ค. 52 17:10:52 แก้ไขเมื่อ 20 ม.ค. 52 01:21:31 แก้ไขเมื่อ 20 ม.ค. 52 01:19:19 จากคุณ : look4images - [ 19 ม.ค. 52 18:11:48 ]

ความคิดเห็นที่ 3 อ่านแล้วตาลายขอรับ จากคุณ : nickkanit - [ 20 ม.ค. 52 00:24:04 ]

ความคิดเห็นที่ 4 เราอ่านเนื้อหา ตามความรู้สึกก็น่าสนใจนะคะ แปลกๆดี แต่ต้องระวังเรื่องการเว้นย่อหน้า บรรทัดนึดหนึ่งอย่างเช่น ...จนถึงการที่พิจิตรมอมยานอนหลับ,ข่มขืนและถ่ายภาพไว้ขู่นิรมนนักข่าวที่ไม่ได้มาในวันนี้ พิจิตรยังข่มขืนนิรมนอีกหลายครั้งจนเธอต้องตกเป็นทาสของพิจิตร ขณะออกข่าวถ่ายทอดสดนั้น นิรมนโทรเข้ามาชัชวาลรับสายและเปิดออกลำโพง นิรมนบอกเสียใจ ที่ชัชวาลก็เป็นพวกพิจิตร ... อ่านแล้วไปเข้าใจว่าขณะชัชวาลออกข่าว นิรมนก็โดยปู้ยี่ปู้ยำอยู่ เอ๊ งงนะคะ อย่างนี้เป็นต้นค่ะ แก้ไขเมื่อ 22 ม.ค. 52 01:13:24 จากคุณ : ความรักมีวันหมดอายุ - [ 20 ม.ค. 52 23:41:03 ]

ความคิดเห็นที่ 5 กร๊าก ขำความงงของคุณความรักฯ เอ้อ จริงนะครับ ประโยคนี้ ชวนตกใจ จากคุณ : คุณพีทคุง (พิธันดร) - [ 21 ม.ค. 52 20:26:24 ]