ต่อกลอนคุณ พจน์ ละ
คงต้องละไว้ที่
"ร่างแน่งน้อยโปร่งบางอย่างนางแบบ "
แต่ว่าหากอกแฟบอาจตกหน่อย
ฤๅว่าอกหย่อนยานฐานเคลื่อนคล้อย
หากชะม้อย คะแนนหล่น พ้นนิยาย
หรือว่าแม่ ดูแท้ ก็ยังสาว
แต่แต่งตัวมั่วราวตื่นตอนสาย
เชยซะนั่นแว่นหนาพ้นตาชาย
ปัดไปก่อนอีกรายไม่เข้าขบวน
นั่นหญิงท้องห้อยต่องแต่งรถโดยสาร
ชายเห็นแล้วคิดพาลอย่างถี่ถ้วน
มิเคยคิดลุกให้นั่งทั้งใคร่ครวญ
มิเคยด่วนลุกให้นั่งช่างยากเย็น
สูงอายุ ยิ่งไกล ไม่อยากช่วย
แกล้งทำป่วย ตัวลีบ มิแลเห็น
แกล้งเป็นหลับ แม้นจะเหลือบ ยังลำเค็ญ
"ผมต้องเว้น ที่แคบ แนบใจสาว "
ยิ่งอ้วนอ้วน หนาหนา หน้าตาเบอะ
กระเซิงกระเซอะ เลอะเทอะ เห็นแล้วร้าว
" มิอาจกล้า สบตาเลย แม้นสักคราว "
โลกความจริง พรายพราว เลอะสํญญา*
จะสบตาทำไมถึงไม่สั่น
กลอนจะกลั่น เผยแพะ มาแปะหวา
"อกมันร้าว เพราะสวย สาว เร้าสายตา"
รออีกแป๊บ นะ ยาย ป้า...ถ้าผมลง
เขียนตอบคุณ พจนารถ ๓๒๒
ณ พันทิปดอทคอม ถนนนักเขียน ห้องบทกวี
สํญญา* ย่อมาเอง จาก สัญญาวิปลาส คือความเห็นรูป ไม่ตรงความจริง เห็นเป็นสวย
เป็นงาม เป็นน่าเกลียด เป็นไม่น่ารัก ทั้ง ๆที่รูปที่เห็น เกิดจาก แสงกระทบรูป สะท้อน
เข้าจักขุประสาท (ประสาทตา ) เป็นโน่น เป็นนั่น เพราะสํญญา* คือความจำได้หมายรู้
เดิม มันตกอยู่ในโลก ๆ มองไม่เห็น รูป อันเป็นสากล ของ สัตว์ทุกชนิด และ ธาตุสี่ทุกสิ่ง
อ่านอีกแบบตอบหนุ่มเพื่อนคุณพจน์ไปได้ว่า
"ร่างแน่งน้อยโปร่งบางอย่างนางแบบ "
"ผมต้องเว้น ที่แคบ แนบใจสาว "
" มิอาจกล้า สบตาเลย แม้นสักคราว "
"อกมันร้าว เพราะสวย สาว เร้าสายตา"
tiki_ทิกิ
เรือนนนทบุรี สยาม ราชอาณาจักรไทย
ที่มา ของบทกลอน ที่อยากเขียนตอบเช้านี้
http://www.pantip.com/cafe/writer/topic/W7477835/W7477835.html
(เข้ามาแก้ ความ กระเซิงกระเซอะ เลอะเทอะ เห็นแล้วร้าว )
แก้ไขเมื่อ 02 ก.พ. 52 08:58:53
จากคุณ :
tiki_ทิกิ
- [
2 ก.พ. 52 08:55:19
]