สังคมไทยในอดีตมีความเชื่อในเรื่องของพุทธศาสนา ไม่ว่าจะเป็นเรื่องเวรกรรม ศีลธรรม ทำให้กลายเป็นกฎข้อหนึ่งที่ทุกคนต้องยึดถือและปฏิบัติกันมา

นอกจากนั้นยังมีจารีตประเพณีและวัฒนธรรมอันเก่าแก่ที่มีมาแต่โบราณกาลนับได้หลายร้อยปี ซึ่งสามารถบ่งบอกถึงความเป็นไทยได้อย่างชัดเจน

ด้วยภาพลักษณ์ที่มีทั้งความอ่อนน้อมถ่อมตน กิริยามารยาทอันงดงาม ส่งผลให้มีชื่อเสียงเลื่องลือไปไกลถึงต่างแดน

โดยเฉพาะสตรีแห่งสยามได้รับการกล่าวขานว่าเป็นหญิงที่งาม  เพียบพร้อมไปด้วยความเป็นกุลสตรีโดยสมบูรณ์แบบ ผิดแปลกไปจากชีวิตของคนไทยในยุคปัจจุบัน

ตั้งแต่วัฒนธรรมของชาติตะวันตกได้เข้ามามีบทบาท ครอบงำทั้งความคิดและความเจริญทางด้านวัตถุ

ซึ่งเมื่อย้อนกลับไปราวๆ 50 ปีก่อน ช่างยากนักที่จะเทียบกันได้ แม้แต่การดำรงชีวิตของคนไทยก็เปลี่ยนไป

การรู้จักผิดชอบชั่วดีของคนค่อยๆกลืนไปพร้อมกับความเจริญที่ค่อยๆก้าวเข้ามา นอกจากนั้นคำว่า “ศีลธรรม” ที่เคยยึดและปฏิบัติกันมาเมื่อในอดีต ก็แทบจะไม่มีใครสนใจ

เมื่อเทียบกับความต้องการของมนุษย์ในโลกปัจจุบัน หรือที่เราเรียกกันว่า “ความเห็นแก่ตัว”

เรื่องจริงที่เกิดขึ้นกับชีวิตของคนๆหนึ่ง ฉันได้มีโอกาสรับรู้ตั้งแต่แรกเริ่มจนถึงตอนจบของตัวละคร

ฉันคิดอยู่นานเหมือนกันทั้งไตร่ตรองพินิจและพิจารณาถึงความเหมาะสม สมควรที่จะนำเสนอเรื่องราวเหล่านี้สู่สังคมหรือไม่

แต่เมื่อได้เห็นโลกของความเป็นจริงในปัจจุบัน ที่ยังขาดคำว่าศีลธรรมอันงดงามในจิตใจ จึงทำให้ฉันได้ตัดสินใจถ่ายทอดเรื่องราวสู่บุคคลภายนอก

ให้ได้เรียนรู้และเข้าใจกับชีวิตอีกมุมที่เขาเรียกกันว่า “มุมมืด” นั่นเอง

ผู้หญิงคนหนึ่งมีบุคลิกที่อ่อนโยนพูดจาไพเราะ มีเสน่ห์ในคำพูด กิริยามารยาทเรียบร้อย

โดยภาพรวมแล้วเป็นผู้หญิงที่ดีและเพียบพร้อม เป็นที่ต้องการของชายหนุ่มหลายๆคน แม้แต่ตัวฉันเองยังหลงเสน่ห์ของเธอโดยไม่รู้ตัว

ฉันชอบในความเป็นคนอ่อนหวานของเธอ ไม่ว่าจะพูดจากับใคร หรือแม้แต่การวางตัวถือได้ว่าเป็นคนอ่อนน้อมถ่อมตนเสมอมา จนฉันอดชื่นชมเธอไม่ได้ “เธอเป็นคนดีจริงๆ”

เวลาผ่านไปสองปี มันไม่แปลกว่าอะไรๆจะเปลี่ยนแปลงไป เพราะทุกสิ่งทุกอย่างล้วนแล้วแต่ไม่มีอะไรแน่นอน แต่สิ่งที่ฉันคิดว่ามันไม่น่าจะเปลี่ยนไปได้ก็คือ “ความเป็นตัวตนของคน” ในที่นี้อาจจะหมายถึงนิสัยของคน

เวลาเพียงแค่สองปี มันทำให้ฉันได้เห็นอีกมุมหนึ่งของเธอโดยไม่คาดคิดและฝันมาก่อน ผู้หญิงที่เคยสดใส ดูสวยงามในสายตาเปลี่ยนไปอย่างเห็นได้ชัด

ในบางครั้งฉันก็ไม่เข้าใจเหมือนกันว่า เพราะสาเหตุอะไรถึงทำให้คนดีๆ กลับกลายเป็นคนอีกคนโดยสิ้นเชิง คำตอบ ณ เวลานั้นยังไม่ชัดเจนมากนัก

ฉันเป็นคนหนึ่งที่ชอบในเรื่องจิตวิทยา มองลักษณะของคนหลายๆมุมมอง ไม่ว่าจะด้วยการกระทำหรือคำพูด และส่วนใหญ่คนที่ฉันคาดเดาไว้จะเป็นจริง แต่สำหรับคนนี้ฉันกลับมองผิดพลาด

ด้วยเหตุผลและหลักฐานหลายๆอย่าง รวมถึงพฤติกรรมที่ตรงข้ามกับการกระทำ ทำให้ฉันมองเห็นจุดบกพร่องของความเป็นเธอ

วันหนึ่งเมื่อความจริงถูกเปิดเผย เธอถูกครหาว่าเป็นเมียน้อยของผู้บริหารระดับสูง ความจริงในที่นี้ไม่มีใครรู้แน่ชัด ได้แต่คาดเดาเรื่องราวต่างๆนาๆ ตามพฤติกรรมและการกระทำของทั้งสองคน

จนกระทั่งข่าวลือดังไปทั่วบริษัท ฉันแทบไม่อยากเชื่อในสิ่งที่ได้ยิน แต่อย่างไรก็ตามความเป็นคนดีของเธอยังทำให้ฉันเชื่อใจเสมอมา

จนกระทั่งเธอได้ใช้ความใกล้ชิดสนิทสนม กับคำว่าเจ้านายเอ็นดูผิดทาง หรือจะพูดได้ว่าแอบกิ๊กกันอยู่ในใจ

ด้วยความที่เธอเป็นคนค่อนข้างเอื่อยเฉื่อย ลักษณะเป็นคนไม่มีความกระตือรือร้นในการทำงาน อาจทำให้เธอคิดหาวิธีก้าวหน้าให้กับตัวเองในทางที่ผิด

เธอยังคงเชื่อมั่นในตัวเองว่าสิ่งที่เธอกำลังทำคือสิ่งที่ถูกต้อง เธอเฝ้าบอกใครต่อใครว่าไม่มีอะไรกัน ซึ่งตรงข้ามกับความเป็นจริงที่เธอปฏิบัติ

บางคนบอกว่าหายเข้าไปในห้องสองต่อสองเป็นหลายชั่วโมง /กลับบ้านด้วยกันทั้งๆที่อยู่คนละเส้นทาง/ โทรหากันเพื่อพูดคุยกันทุกวัน/กินข้าวด้วยกันทุกมื้อในตอนเที่ยง /ถ่ายรูปกุ๊กกิ๊กกันเก็บไว้ในโทรศัพท์

การกระทำเหล่านี้ยังคงเป็นคำถามที่อยู่ในใจฉันเรื่อยมา เพียงเพราะต้องการความก้าวหน้าให้กับตัวเอง เธอยอมเป็นคนผิดศีลธรรมขนาดนี้เชียวเหรอ

อะไรทำให้เธอเปลี่ยนไป เพราะว่ารักหรืออย่างไร ทั้งๆรู้ว่าเป็น “รักต้องห้าม” เพราะผู้ชายมีครอบครัวแล้วเธอก็ยังทำ

แต่สิ่งที่เลวร้ายยิ่งกว่านั้นเธอกลายเป็นคนเหย่อหยิ่งและจองหอง ทำร้ายทุกคนที่ตัวเองชิงชังอย่างเงียบๆแบบลึกๆ ไม่เว้นแม้แต่เพื่อนรักของตัวเอง

ทุกอย่างจึงกลายเป็นสงครามระหว่างองค์กร เกิดการแบ่งพรรคแบ่งพวก สิ่งแวดล้อมที่เคยสงบสุขกลับกลายเป็นไฟโลกีย์ เผาพลาญความเป็นคนโดยสิ้นเชิง

ฉันเฝ้ามองพฤติกรรมของเธอเรื่อยมา จนวันหนึ่งฉันเริ่มสงสัยสายตาของเธอและพรรคพวก ฉันจึงพยายามหาหลักฐานว่าเกิดอะไรขึ้น

จนในที่สุดฉันเกิดไอเดียอัดเทปเก็บไว้  เป็นเวลาหนึ่งเดือนเต็มๆ โดยไม่มีใครรู้นอกจากคนสนิท

เมื่อฉันได้เปิดฟัง ฉันแทบอึ้งเพราะคำพูดทุกคำที่ได้ยิน ไม่เคยคิดว่าจะมาจากปากของคนที่ฉันคิดว่าเขาเป็นคนดี

ฉันจึงได้ค้นพบสัจธรรมข้อหนึ่งของชีวิตว่า “รู้หน้าไม่รู้ใจ” อย่ามองคนแต่เปลือกนอกให้มองทะลุถึงข้างใน คนดีที่ทุกคนเห็น อาจจะไม่ใช่ผู้หญิงที่เต็มไปด้วยความอ่อนโยน พูดจาดี เสมอไป

ถ้าหากวันนั้นฉันไม่ได้ยินกับตัวเอง ฉันก็ยังคงเชื่อว่า เธอเป็นคนดีจริงๆ  

ไม่ว่าจะอย่างไรฉันขอภาวนาให้เธอรู้จักคำว่าผิดชอบชั่วดี

“ในบางครั้งความต้องการของตัวเอง มันควรจะมาทีหลังของความถูกต้อง”

รวมทั้งให้อยู่ในกรอบของคำว่าศีลธรรม แล้วโลกของเราถึงจะเจริญทางด้านจิตใจ ไม่ใช่เจริญแค่วัตถุเพียงอย่างเดียว

มีคำสอนของสมเด็จพระญาณสังวร สมเด็จพระสังฆราช สกลมหาสังฆปริณายกท่อนหนึ่ง อ่านแล้วกินใจฉันมาก

“ชีวิตนี้ตกอยู่ใต้อำนาจความโลภ ความโกรธ ความหลง แสวงหาอำนาจวาสนาบารมีทรัพย์สินเงินทอง อย่างไม่คำนึงถึงความถูกต้อง ไม่คำนึงถึงศีลธรรมใดๆ ชื่นชมสมใจแล้วมิใช่จะว่ายั่งยืน จะชื่นชมสมปรารถนาไปได้อย่างมากก็ชั่วอายุร้อยปี แล้วก็หมดสิ้นทุกสิ่งทุกอย่าง ทิ้งชื่อเสียงที่เน่าเหม็นไว้ให้คนโจษขาน พาแต่จิตดวงเดียวร่อนเร่ไป ทำกรรมไม่ดีไว้ก็พร้อมจะไปกับจิตที่ห่อหุ้มด้วยความไม่ดี ไปสู่ทุคติ ภพภูมิที่ไม่ดี ภพภูมิที่มีแต่ความทุกข์”

กิเลสตัณหาหากผู้ใดหลีกเลี่ยงไม่ได้จริงๆแล้ว อย่าโทษ “เวรกรรม” ว่าเคยทำเมื่ออดีตชาติ เพราะทุกสิ่งทุกอย่างที่เกิดขึ้นบนโลกนี้ ล้วนแล้วเกิดจากตัวของท่านเองเป็นผู้เลือก

ฉันได้แต่หวังไว้เสมอว่าสิ่งที่เธอเลือกกระทำอยู่ทุกวันนี้ วันหนึ่งเธอจะสำนึก และละความต้องการของตัวเองได้โดยเด็ดขาด

เพราะเลือดของความเป็น “มนุษย์”ด้วยกัน ยังคงมีสิ่งที่ดีๆมอบให้กับเพื่อนมนุษย์ด้วยกันเสมอ…

แก้ไขเมื่อ 05 ก.พ. 52 16:14:43

จากคุณ : ปัทมนันท์ - [ 5 ก.พ. 52 16:04:49 ]