" เฮ้ย. . .วัฒน์ เมื่อกี้ข้า เดินมาไกล ไกล
แลเห็นใคร มานั่ง อยู่ที่นี่. . ."
มองผาด ผาด ดูตัวน้อย กระจ้อยดี. . ."
ชัยวัฒน์ยิ้ม เต็มที่ แล้วตอบความ
". . .อ้อ. . .อ้ายทวน. . .
สายลมหวน หรือไร ใคร่ขอถาม
ยังนึกอยาก จักให้ ใครไปตาม
พ่อซอด้วง แสนงาม ให้กลับมา. . ."
ผู้ถูกเอ่ยชื่อ ยิ้มให้เกลอ ". . . ก็เออ. . .สิวะ. . .
ยังเรียนไม่ จบนี่ฟระ นะ อ้ายบ้า
พอฝึกสอน เสร็จปั๊บ รีบกลับมา
ทั้งที่เบื่อ ขี้หน้า เอ็งเต็มทน. . .
. . .เออ. . . แต่ยัง ไม่ได้ตอบ ข้าใช่ไหม
ว่า ยัยนั่น เป็นใคร หรือเอ็งสน
เห็นมองตาม เขาลุกไป ใจซุกซน. . ."
ชัยวัฒน์บ่น ". . .โธ่. . .อ้ายบ้า. . .นั่นน่ะ. . .น้องเรา. . .
. . .นึกว่าแก จะรู้จัก มักคุ้นอยู่
ก็ยัยหนู นั่นน่ะใคร ที่ไหนกันเล่า
จะพูดไป ก็ใกล้ชิด สนิทกับเรา. . .
. . .แฟนอ้ายวิทย์ เพื่อนเก่า ของเอ็งไง. . ."
". . .เอ. . ." นายทวน ตอบว่า ". . .เห็นหน้าไม่ถนัด. . .
แล้วไม่รู้ ชัด ชัด ว่าเป็นไฉน. . .
อย่างอ้ายวิทย์ ไม่รู้คลาด ไปได้ยังไง
ดั๊น. . .มาเจอ กันได้ ปี่สี่นี้. . .
เป็นไงวะ แฟนมัน น่ารักไหม. . ."
นายชัยวัฒน์ ยกนิ้วให้ ". . .แจ๋วไปเลยพี่. . .
. . .แต่แปลกนะ มาคุยกับข้า จ้อวาที
พอเหลือบเห็น ซอคันนี้ หน้าเจื่อนไป. . .
. . .แต่ไม่ย้ำ ไม่ถาม ความสักนิด. . ."
ทวนตอบว่า ". . .เขาจะคิด อย่างไรก็ได้. . .
พวกไม่รู้ คุณค่า ดนตรีไทย
เด็กสมัยใหม่ ข้าก็คง ปลงไปที. . ."
แล้วเหลือบมอง ซอด้วง อย่างห่วงใย
พลันก็ต้อง ถอนใจ เบือนหน้าหนี
ในใจนึก ว่ากระไร ไร้ไมตรี
ก็ใช่ซี ดนตรีเรา. . .นั้นเก่า. . .เหลือเกิน. . .
แก้ไขเมื่อ 05 ก.พ. 52 19:22:17
จากคุณ :
พจนารถ๓๒๒ 
- [
5 ก.พ. 52 19:16:15
]
ซอด้วงมุกไฟ (ฉบับ คำกลอน ) บทที่ ๑
