ความคิดเห็นที่ 1 ตอนนั้นหัวใจเป็นรู แล้วตอนนี้หัวใจ หายเป็นรูหรือยังค่ะ แวะมาทักทายและก็มาอ่านกลอน ย้อนเวลาค่ะ อิๆ  ^ ^                                                                   . จากคุณ : มนต้นไม้ (mon_m&m) - [ 12 ก.พ. 52 14:21:29 ]

ความคิดเห็นที่ 2 เคยเหมือนกันนะขอรับ เช่น ..ล้านเขาฤากั้นฝันได้ ท้องฟ้ากว้างใหญ่ไกลแสน ล่องลอยหลุดไหลไร้แดน เผ่นโผดโลดแล่นลอยลม ฝันเอยฝันเฟื่องเปลืองเปล่า สุขเศร้าเคล้าคละผสม ตนทุกข์สุขฝันสั้นปม แต่แก่นแสนขมนานา เขียนไว้เมื่อ ปี พ.ศ. 2526 ขอรับ  อิอิ จากคุณ : คนสาธารณะ - [ 12 ก.พ. 52 14:21:41 ]

ความคิดเห็นที่ 3 ขอมาเล่าด้วยคนนะคะ เขียน..เมื่อตอนไปราชการที่อ่าวมะนาวค่ะ หนึ่งในความรู้สึกที่ว่า.... พรุ่งนี้ต้องเดินทางกลับกรุงเทพฯ    เสียดายเวลา  เสียดายว่า..คือหน้าที่ เสียดายความ ปรารถนาดี ในทีท่า โอ้..พรุ่งนี้แล้ว..สิแก้วตา ที่จำต้อง จากลา ด้วยอาวรณ์   อยากให้หาด ทรายขาว ยาวไปสุด เพื่อยั้งจุด การจาก ฝากใจอ้อน กังวลใน สายตา เขาอาทร คำพูดซ่อน ความหมาย อยู่หลายคราว ตอนนั้น  รู้สึกอย่างนั้นจริงๆ จากคุณ : บลัด ๙๐ (@NBC) - [ 12 ก.พ. 52 16:05:29 ]

ความคิดเห็นที่ 4 กรี๊ด.................คมบาดหัวใจ จริงๆ  ทั้งของคุณคนสาธารณะ  และของคุณบลัด ๙๐ (@NBC)   ไม่ว่ากันนะค่ะ กรี๊ดดังไปหน่อย หุๆ จขท. จุดประกายจริง ๆ ชอบ ชอบ  ^  ^ "                                               0 อ้างว้างเปล่าเปลี่ยวโหยหา.................เมฆาลอยร่องไกลใจหาย ท้องฟ้าสุดตาพาเดียวดาย..................วูบหายสูญสิ้นคนเคยคอย ตอนอกหัก เมื่อยี่สิบปีที่แล้ว เอิ๊ก ๆ แต่เพิ่งแต่งเมื่อกี้นี่ อิๆ (เพิ่งนึกได้ว่าเคยอกหัก แฮะ) แก้ไขเมื่อ 12 ก.พ. 52 16:39:29 จากคุณ : คนชอบกลอน (mon_m&m) - [ 12 ก.พ. 52 16:30:33 ]

ความคิดเห็นที่ 5 อืมม์ ขอบอกว่า ภาคคุณคนสาธารณะนำมา ซึ้งจริง ๆ สวัสดีทุกท่านค่ะ จากคุณ : tiki_ทิกิ - [ 12 ก.พ. 52 17:18:31 ]

ความคิดเห็นที่ 6 เคยมีเหมือนกัน ค่ะ สมัยเรียน ม.ต้นค่ะ สัปดาห์ ห้องสมุดค่ะ ตอนนั้น อยู่ ม.3ค่ะ เป็นความประทับใจ ที่ไม่มี วันลืมค่ะ อันครูเรา หรือคือ ห้องสมุด เป็นประดุจ แสงทอง อันผ่องใส ทุกสิ่งอย่าง เป็นตำรา รวมเอาไว้ เพื่อเราได้ ค้นดู ให้รู้เอย/... ซึ่งสุแต่งไว้เองค่ะ อาจารย์ นำไปติดไว้ ที่ข้างฝา ห้องสมุดของโรงเรียน เพื่อไว้ให้ ทุกคน ได้อ่านกัน เลยทำให้ เกิดความ ปราบปลื้ม ใจมากค่ะ (ซึ่งตอนนี้ ไม่รู้ ยังมีอยู่รึเปล่า) ยังไม่ลืม  จนกระทั่ง บัดนี้ค่ะ . . . จากคุณ : สุนันยา - [ 12 ก.พ. 52 19:31:57 ]

ความคิดเห็นที่ 7 สวัสดีค่ะ คุณมนต้นไม้ (mon_m&m)  :  แหม... หัวใจยังคงเป็นรูอยู่ค่ะ  ตอนนี้รู้สึกจะเพิ่มขึ้นเป็นหลายรูแล้ว  อิอิอิ อุ๊ย !  ว่าแต่ว่าอกหักเมื่อยี่สิบปีมาแล้ว  อกหักตั้งแต่ สองขวบเลยหรือคะ อิอิอิ แก้ไขเมื่อ 12 ก.พ. 52 20:12:03 จากคุณ : จขกท.เองจ้ะ (ร้อยคำ คณาความ) - [ 12 ก.พ. 52 20:02:01 ]

ความคิดเห็นที่ 8 คุณคนสาธารณะ : บทกวีที่แสนไพเราะ แม้ล่วงเลยมากว่า 20 ปี ก็ยังคงความไพเราะอยู่นะคะ       ....แหมไม่อยากจะคิดถึงอายุคนแต่งเลย  อิอิอิ  ^()^ จากคุณ : จขกท.เองจ้ะ (ร้อยคำ คณาความ) - [ 12 ก.พ. 52 20:07:06 ]

ความคิดเห็นที่ 9 คุณบลัด ๙๐ (@NBC)  : ความรู้สึกที่ดี จะจารึกเป็นความทรงจำค่ะ  ^_^ จากคุณ : จขกท. เองจ้ะ (ร้อยคำ คณาความ) - [ 12 ก.พ. 52 20:17:41 ]

ความคิดเห็นที่ 10 คุณtiki_ทิกิ  :       สวัสดีค่ะ  ไม่เจอกันนานเลย สบายดีนะคะ จากคุณ : จขกท.เองจ้ะ (ร้อยคำ คณาความ) - [ 12 ก.พ. 52 20:27:19 ]

ความคิดเห็นที่ 11 คุณสุนันยา  :         อืม...นี่คงเป็นแรงบันดาลใจให้คุณสุแต่งกลอนมาจนถึงทุกวันนี้สินะคะ.... ดีจัง    ^_^ จากคุณ : จขกท.เองจ้ะ (ร้อยคำ คณาความ) - [ 12 ก.พ. 52 20:36:15 ]

ความคิดเห็นที่ 12 มีกลอนหวานๆแล้ว ลองเป็นขำๆบ้างนะคะ นั่งหน้าเศร้า  เคล้าน้ำตา อาลัยนัก เธอที่รัก      หักหาญจิต  คิดสงสัย ความผิดนี้   เธอมิยอม   ให้อภัย แสนเสียใจ  เธอปรับตก   หกวิชา.. รู้สึกอันนี้จะเขียนตอนเรียนภาษาฝรั่งเศสอยู่ค่ะ กำลังลอกเพื่อนอย่างเมามันส์เลย อิอิอิ แก้ไขเมื่อ 12 ก.พ. 52 23:34:11 จากคุณ : ร้อยคำ คณาความ - [ 12 ก.พ. 52 20:44:00 ]

ความคิดเห็นที่ 13 อ่า อ่านล่างสุดนี่ ตกใจ ค่ะ โหดสุดเลยนะ ปรับตก หกวิชาเลย ขอบคุณที่ไป ให้ give กระทู้บทกวี ทันทีนะคะ จากคุณ : tiki_ทิกิ - [ 17 ก.พ. 52 11:53:10 ]

ความคิดเห็นที่ 14 สุดท้ายแล้วก็ไม่ปรับตกหรอกค่ะ แค่ต้องมาเรียนเสริมทั้งเทอมเท่านั้นเอง ..... Y-Y . จากคุณ : ร้อยคำ คณาความ - [ 18 ก.พ. 52 20:20:03 ]