ทางเลือก
มันเริ่มจากแค่ความอยากมีอยากได้เล็กๆ น้อยๆ จนกระทั่งยอมเป็นหนี้บัตรเครดิต มันเกิดจากแค่ความคิดที่ว่าไม่เป็นไรหรอกน่า หนี้นิดๆ หน่อยๆ ค่อยๆ ผ่อนจ่ายไปไม่ทันไรก็หมด
...ใช่...แค่นั้นจริงๆ...แล้วทำไมในเวลานี้หนี้สินที่มีถึงได้เพิ่มพูนขึ้นจนท่วมหัวอย่างไม่รู้ตัวได้ถึงขนาดนี้...ทั้งจากบัตรเครดิต จากเพื่อนร่วมงาน และที่สำคัญหนี้สินจากการกู้ยืมนอกระบบ...
ถ้าภายในหนึ่งสัปดาห์แกหามาคืนไม่ได้ล่ะก็ เตรียมใจไว้ได้เลย ชายหนุ่มนึกถึงเสียงทรงพลังที่ถูกส่งผ่านมาตามสายในช่วงกลางวันที่ผ่านมาก่อนจะยกแก้วขึ้นดื่มอย่างกลัดกลุ้ม
ถ้าภายในหนึ่งสัปดาห์เขาสามารถหาเงินมาใช้หนี้มากมายขนาดนั้นได้ล่ะก็ เขาก็คงไม่อับจนหนทางขนาดที่ต้องไปหยิบยืมใครมาอย่างที่เป็นอยู่หรอก
...ทั้งๆ ที่คิดว่าเป็นทางออกทางสุดท้ายแล้ว...แต่พอถลำเข้าไปกลับพบว่าแท้จริงมันคือทางตันที่ไม่สามารถเดินย้อนกลับมาได้...
...ลำพังเงินเดือนน้อยนิดที่ได้ ยังไงก็ไม่มีทางอยู่แล้ว...ยิ่งคิดก็ยิ่งกลุ้ม ชายหนุ่มถอนหายใจหนักๆ ก่อนจะลุกขึ้นจากโต๊ะและเดินออกจากร้าน
และนั่นเองที่ทำให้เขาพบกับร้านๆ หนึ่งซึ่งดูเหมือนจะถูกโอบคลุมอยู่ด้วยความแปลกประหลาดในความคิดของชายหนุ่มจนเขาอดที่จะแวะดูข้างในไม่ได้
ร้านที่อ่านชื่อไม่ออกซึ่งตั้งอยู่ในสถานที่ๆ ไม่น่าจะมีใครคิดจะเปิดกิจการใดๆ ร้านทั้งร้านเต็มไปด้วยของแปลกตาและให้ความรู้สึกบอกไม่ถูก
...น่าขนลุกแต่ก็ชวนหลงใหล...
นี่ๆ พาชั้นกลับไปสิ เสียงเล็กแหลมแฝงความเจ้าเล่ห์ดึงสายตาชายหนุ่มออกจากของที่อยู่ตรงหน้า เขาหันมองไปมาครู่หนึ่งและก็ยังคงพบว่าในร้านไม่มีใครอยู่เช่นเดิม
ชั้นอยู่ทางนี้ ชายหนุ่มเดินตามเสียงนั้น สายตาสอดส่ายเพื่อหาที่มาของเสียง
ตรงนี้ไง ใช่แล้ว หลังจากเดินสักพักชายหนุ่มก็มาหยุดที่ตรงของชิ้นหนึ่งที่วางอยู่บนชั้นแสดงสินค้า มันเป็นตุ๊กตาที่ถูกประดิษฐ์จากการเรียงร้อยด้วยลูกปัดไม้ตัวขนาดไม่ใหญ่ไปกว่าฝ่ามือ
ความสวยงามแทบจะหาไม่ได้เลยบนตุ๊กตาตัวนี้ในความคิดของชายหนุ่ม หากแต่ตอนนี้สิ่งนั้นหาใช่เรื่องสำคัญไม่
...เสียงมาจากตุ๊กตาตัวนี้อย่างนั้นหรือ เรื่องอย่างนี้จะเป็นไปได้จริงๆ หรือ...
ไม่ต้องงงหรอก นายเข้าใจไม่ผิด เสียงของชั้นเอง เสียงพูดย้ำความคิดของชายหนุ่มดังขึ้น
เป็นไปได้ยังไง ตุ๊กตา...เอ่อ...นายพูดได้ น้ำเสียงยังคงแสดงความไม่แน่ใจ
ก็ชั้นเป็นของวิเศษยังไงล่ะ ชั้นรู้นะว่าตอนนี้นายกำลังแย่ ชายหนุ่มสะดุดหูในคำพูดของสิ่งที่อยู่ตรงหน้าแทบจะในทันทีที่ได้ยิน
หยิบชั้นไปสิ ชั้นช่วยนายได้นะ มีชั้นอยู่แล้วนายจะโชคดี เหมือนมีมนต์ขลังในคำพูด ชายหนุ่มค่อยๆ เอื้อมมือไปข้างหน้าหมายจะหยิบสิ่งซึ่งเป็นที่มาของเสียงเชิญชวนนั้น
เลือกของได้แล้วใช่มั้ยครับ เสียงทุ้มนุ่มดังขึ้นส่งผลให้ชายหนุ่มชะงักและดึงมือกลับมาทันทีก่อนที่จะลุกลี้ลุกรนหันมองกลับไปยังต้นเสียงด้านหลัง
เขาพบชายชราแต่งตัวด้วยชุดคลุมสีขาวมอๆ ยาวถึงพื้นยืนอยู่ที่นั่นอย่างที่เขาไม่ทันสังเกตและไม่รู้สึกตัวมาก่อนว่ามาตั้งแต่เมื่อไหร่
เอ้อ...ผมไม่ได้มีเจตนาจะขโมยนะครับ ชายหนุ่มชี้แจงอย่างร้อนรน
ไม่ต้องกังวลไปหรอกครับ ผมไม่คิดว่าจะมีใครเข้ามาขโมยของที่ร้านแห่งนี้อยู่แล้วล่ะ ชายชรายิ้มและอธิบายเพื่อให้ชายหนุ่มคลายความกังวลด้วยน้ำเสียงเนิบๆ ก่อนที่จะเดินอ้อมหลังของชายหนุ่มและหยิบตุ๊กตาลูกปัดไม้ขึ้นมาส่งให้เขา
มันเป็นของคุณแล้วครับ อ้อ...ไม่ต้องห่วงเรื่องค่าใช้จ่ายนะครับ ที่ร้านนี้ไม่ต้องใช้ของพวกนั้นหรอกครับ หลังจากรับของมาแล้วชายหนุ่มกล่าวขอบคุณก่อนจะหย่อนมันลงกระเป๋าเสื้อแล้วเดินออกจากร้านด้วยความรู้สึกแปลกประหลาดระคนงุนงง
นี่ๆ เดินกลับทางนั้นดีกว่านะคืนนี้ เสียงเล็กแหลมเสียงเดิมดังออกจากกระเป๋าเสื้อ ชายหนุ่มก้มลงไปมองยังต้นเสียง ถึงแม้จะเคยได้ยินเสียงจากเจ้าของเสียงอันพิลึกพิลั่นมาครู่ใหญ่แล้ว แต่เขาก็ยังรู้สึกไม่คุ้นเคยอยู่นั่นเอง
ทำไมล่ะ ตอนนี้ดึกมากแล้วนะ ถ้าไปทางที่นายว่าล่ะก็ อีกนานเลยนะกว่าจะถึงที่หมายน่ะ ชายหนุ่มชี้แจงกับผู้ร่วมเดินทางยามวิกาลที่อยู่ในกระเป๋าเสื้อ
เชื่อชั้นเถอะน่า แล้วจะดีเอง ก็ฉันบอกนายตั้งแต่อยู่ที่ร้านแล้วนี่ว่าชั้นน่ะเป็นตัวนำโชค เสียงแสดงความมั่นใจอย่างเต็มเปี่ยมส่งผลให้ชายหนุ่มยอมทำตามอย่างจำยอม
....................................
หลังจากทำกิจวัตรในช่วงเช้าแล้ว ชายหนุ่มเปิดโทรทัศน์ทิ้งไว้ก่อนจะเริ่มลงมือหาของที่ยังพอกินได้ในตู้เย็น
กลางดึกที่ผ่านมาเกิดเหตุฆาตกรรมที่บริเวณ.......ถนน........ซอย.........ซึ่งในเบื้องต้นทางเจ้าหน้าที่ตำรวจคาดว่าน่าจะเป็นการฆ่าเพื่อชิงทรัพย์ ชายหนุ่มถลันตัวออกมาดูทันทีที่ได้ยินเสียงข่าวก่อนจะนึกอะไรเมื่อคืนขึ้นมาได้
นายรู้ใช่มั้ย ชายหนุ่มพูดอย่างตื่นเต้นกับตุ๊กตารูปร่างพิลึกที่อยู่ในมือ เรื่องที่จะเกิดขึ้นเมื่อคืนนี้ นายถึงให้ชั้นเดินเลี่ยงออกจากซอยนั้น
ฮิฮิ ใช่แล้ว ชั้นรู้ ชั้นรู้ทุกเรื่องน่ะแหละ เสียงเล็กแหลมดังขึ้นทั้งๆ ที่รอยวาดเป็นปากบนใบหน้าของตุ๊กตาไม่ขยับแม้แต่น้อย
ทางเลือกที่ชั้นเลือกให้จะเป็นทางที่ดีที่สุดสำหรับนายเสมอ ขอแค่ทำตามทางที่ชั้นเลือกให้ก็พอ แล้วทุกอย่างจะดีขึ้นเอง
ชายหนุ่มฟังเสียงสาธยายของสิ่งที่อยู่ตรงหน้า รู้สึกตื่นเต้นจนแทบจะเก็บไว้ไม่อยู่ ตั้งแต่วันนั้นชายหนุ่มทำตามที่ตุ๊กตาไม้ประหลาดบอกทุกอย่าง และนั่นก็ยิ่งทำให้เขามั่นใจว่าสิ่งๆ นี้คือตัวนำโชคจริงๆ
...เดี๋ยวๆ อย่าเพิ่งขึ้นรถคันนี้ รอคันหลังดีกว่า...ชายหนุ่มยอมรอรถคันต่อไปที่นานๆ จะมาสักคันอย่างหงุดหงิดนิดหน่อยเนื่องจากขณะนั้นเริ่มสายแล้ว แต่หลังจากนั้นเขาพบว่ารถคันที่เขาไม่ได้ขึ้นนั้นเกิดอุบัติเหตุรุนแรงและมีผู้บาดเจ็บหลายราย
...เดินไปกินข้าวที่ร้านตรงป้ายรถเมล์ดีกว่า...ชายหนุ่มเดินไปร้านตรงป้ายรถเมล์ที่เพิ่งเปิดใหม่ได้ไม่นาน ร้านนี้ถึงแม้จะขึ้นชื่อว่าอาหารอร่อย แต่ทว่าราคาอาหารของร้านนี้ก็ไม่ใช่อะไรที่พนักงานกินเงินเดือนอย่างเขาจะกล้าเข้าไปกินหากไม่มีกรณีอะไรที่พิเศษจริงๆ
แต่เมื่อชายหนุ่มก้าวเข้าไปในร้าน ผู้คนมากมายก็เข้ามาแสดงความยินดีที่เขาเป็นลูกค้าที่เข้าร้านคนที่หนึ่งพันพอดีตั้งแต่เปิดร้าน และนั่นทำให้เขาได้กินอาหารแสนอร่อยฟรีๆ หนึ่งมื้อ
...เดี๋ยวลงรถก่อนถึงบ้านป้ายนึงนะ...ชายหนุ่มลงรถและเดินกลับบ้านอย่างงงๆ แต่ข้างทางเท้าชายหนุ่มก็เหลือบไปเห็นธนบัตรจำนวนหนึ่งตกอยู่
จากคุณ :
KTH
- [
15 ก.พ. 52 11:04:41
A:192.168.0.17 X:61.91.194.95 TicketID:187608
]
ทางเลือก
