ความคิดเห็นที่ 1 ไปด้วย แต่สองโลไม่เอาค่ะ ไกลไป ขอสองร้อยเมตรพอ จากคุณ : หมูอมโรค - [ 15 ก.พ. 52 16:42:08 ]

ความคิดเห็นที่ 2 เป็นเรื่องสั้นๆ ที่ให้ข้อคิดดีจังค่ะ อ่านงานที่เอาลงมาสองสามเรื่องแล้วรู้สึกชอบวิธีเขียนของคุณ garnet19th จัง ปล. เราไม่ชอบวิ่งอะ วิ่งกี่ทีก็เป็นหมายิ้มตลอดเลย จากคุณ : ริวไผ่ (ริวไผ่) - [ 15 ก.พ. 52 17:35:40 ]

ความคิดเห็นที่ 3 วิ่งไม่ไหว แต่ถ้าเดิน เดินด้วยค่ะ :) (ไม่อยากมีชีวิตมากเท่าอยากมีเอวอะ งือ) จากคุณ : scottie - [ 15 ก.พ. 52 18:37:09 ]

ความคิดเห็นที่ 4 that's true, it recalls your life . จากคุณ : tiki_ทิกิ - [ 15 ก.พ. 52 20:27:41 ]

ความคิดเห็นที่ 5 ^^ การวิ่งทำให้สมองปลอดโปร่ง และร่างกายตื่นตัวขึ้นจริงๆ ครับ (แต่เหนื่อยอ่ะ) จากคุณ : KTH (KTHc) - [ 16 ก.พ. 52 12:14:30 ]

ความคิดเห็นที่ 6 อยากมีเวลาวิ่งบ้าง ตอนนี้กลมแล้ว T_T จากคุณ : โก้ (เซโก้4) - [ 16 ก.พ. 52 20:09:50 ]

ความคิดเห็นที่ 7 ได้ข้อคิด วิ่ง แล้วรู้สึกมีชีวิต....ที่ผ่านมาเหมือนตายทั้งเป็นมั้ง จากคุณ : look4images - [ 16 ก.พ. 52 21:48:23 ]

ความคิดเห็นที่ 8 สุขภาพ คือ พื้นฐานของสรรพสิ่งที่พึ่งปรารถนา เป็นทั้งเป้าหมายและหนทางสู่ความสำเร็จทั้งผอง การเห็นคุณค่า..... ก็เพราะคุณได้เคยสัมผัสค่ามันมาก่อน แต่คนเรามักลืมคุณค่าบางสิ่ง ก็ต่อเมื่อ เราไม่ได้อยู่กับสิ่งมีค่านั้น.. หรือบ่อยครั้ง  ..... ก็เพราะ เรากำลังอยู่บนทางสองแพร่ง ระหว่าง การได้มาและการสูญเสีย  หรือห้วงของการเปลี่ยนผ่าน สิ่งที่คุณเขียน  คุณกำลังพูดถึง  สิ่งที่ดี ที่พึงกระทำ หรือเคยกระำทำ ซึ่งเป็นวิถีแห่งความยากอย่างหนึ่ง เพราะ ต้องเหน็ดเหนื่อยและเอาชนะตนเอง แต่นี่...เป็นส่วนผสมของการใช้หรือมีชีวิตที่ครบถ้วน ตามกติกาธรรมชาติ..................มิใช่หรือ? จากคุณ : dicky5 - [ 23 ก.พ. 52 22:48:06 ]