๐ อีกครั้งและอีกครา..เพ-ลานี้
สุดใจจะหลีกลี้หลบหนีหาย
หลังรูปลักษณ์ละม่อมหน้า-นัยน์ตาชาย-
สบ-รำบายรูปเงา..รุมเร้าทรวง
๐ อีกครั้งและอีกครา..เกินกว่าซ่อน-
แรงอาวรณ์อาลัยอันใหญ่หลวง-
นั้นฝ่าเงียบเปลี่ยวเปล่า..คล้ายเงาลวง-
ของใครนั้นล้ำล่วง..แทรกดวงใจ
๐ แต่ละคาบแต่ละช่วง..ในห้วงจิต
คล้ายต้องฤทธิ์แทรกซ้อนจนอ่อนไหว
ฤทธิ์ซาบซึ้งอ่อนหวาน..ที่หวานใด-
หาเถิดใน..ปัถวียากมีเทียม
๐ ตั้งแต่แสร้งมอง-เมิน..แล้ว-เขิน-หลบ
ครั้นเผลอสบก็คล้ายคล้ายจะอายเหนียม
จนเมื่อสุดข่มใจ..ข่มให้เจียม
ก็เต็มเปี่ยมดื้อด้าน..เกินต้าน-ดึง
๐ เหมือนถูกจองที่แล้วในแววตา
เพียงจินดาผ่านรูป-ก็วูบถึง
คลี่สายใยปฏิพัทธ์เข้ารัดรึง
โอนอบอุ่นซ่านซึ้งเข้าตรึงทรวง
๐ เหมือนถูกจอง..ที่ทางระหว่างที่-
อ้อมไมตรีโอบแทน..อ้อมแขน-หวง
อ่อนไหวและอ่อนหวาน..กว่าหวานปวง
ก็หลอมใจทั้งดวง..ด้วยห่วงใย
๐ ราวว่าใจถูกกัก..รอนศักดิ์-สิทธิ์
ด้วยแรงฤทธิ์อาวรณ์สุดถอนไหว
มีรุ่มร้อนรุกรานเผาผลาญใจ
จากอาลัยเร่งฤทธิ์จนติดคา
๐ ยอมเถิดนะ..คนดี..อย่าลี้หลบ
ยอมสืบภพร่วมชาติ..ด้วยวาสนา-
สองเรานั้นบันดลด้วยมนตรา-
จากฤทธาเสกสั่ง..เทพทั้งปวง
๐ ตะวันลับแสงล่ม..หรือลมเคลื่อน
ดาวจะเลื่อนเดือนพรากไปจากสรวง
หากอีกคนจนถึง..ใจหนึ่งดวง
สุดเลือนล่วงลับแล้ว..นะแก้วตา
๐ ฟังเถิดนะ..คนดี..เสียงที่กระซิบ
จากดินแดนไกลลิบ..กระซิบว่า-
เพราะตักบาตรร่วมขัน..ด้วยกันมา
เสน่หาจึงรับรอง..เพียงสองเรา
แก้ไขเมื่อ 19 ก.พ. 52 20:37:40
จากคุณ :
สดายุ...
- [
19 ก.พ. 52 20:36:58
]