ความคิดเห็นที่ 1 อาศรมที่แล้ว ๒๐๔ ๏ ๏ ๏ สวัสดีปีใหม่ให้พร้อมพรั่ง ๏ ๏ ๏ http://www.pantip.com/cafe/writer/topic/W7376578/W7376578.html จากคุณ : xers - [ 21 ก.พ. 52 13:32:19 ]

ความคิดเห็นที่ 2 ๏ เคยรวมหอร่วมห้อง................เดียวกัน กาลเปลี่ยนจิตแปรผัน.................ห่างไร้ ปล่อยเคว้งอยู่เดียวฝัน.................เคยร่วม ประคองเฮย ทิ้งจิตถูกคว้างไว้........................ดั่งร้างแรมฝัน๚ ๏ เมื่อพี่มีหนึ่งน้อง....................เคียงหทัย สานต่อเสริมสายใย.....................มั่นแล้ว ร้องเรียกสักเพียงใด....................คงมิอาจ คืนเฮย ขอห่างขอคลาดแคล้ว.................จบสิ้นสิ่งหวัง๚ ๏ ตามหามาด้วยรัก.....................ภักดี ได้ประจักษ์มากมี.........................หม่นเศร้า ร้าวเหน็บดั่งโดนตรี.......................ปักอยู่ หทัยเฮย หมองหม่นปนเจ็บเคล้า..................หลั่งแล้วชลนา๚ ๏  สัญญาไม่เที่ยงแท้.........................แน่นอน ไม่หักห้ามอาวรณ์.............................เจ็บร้าว หน่วงหนักสุดทอดถอน.........................ใจกลับ ต่อแต่นี้ต้องก้าว...................................มุ่งแล้วลำพัง ๚๛ แก้ไขเมื่อ 09 มี.ค. 52 19:48:28 แก้ไขเมื่อ 05 มี.ค. 52 17:07:07 แก้ไขเมื่อ 05 มี.ค. 52 17:04:16 แก้ไขเมื่อ 26 ก.พ. 52 14:44:39 แก้ไขเมื่อ 21 ก.พ. 52 19:45:57 จากคุณ : กรวี - [ 21 ก.พ. 52 18:25:17 ]

ความคิดเห็นที่ 3 สืบสานจารวากย์ร้อย-...คำเรียง ริบหรี่แสงพะเนียง...แผ่วเชื้อ จิตประหวั่นยามเมียง...มองม่าน แสงเฮย เหมือนดั่งกานท์อะเคื้อ...ขาดผู้เกลาโฉม หิหิหิ แวะมาเยี่ยมแล้วก็แว๊บค่ะ ไม่ว่างหนึ่งสัปดาห์ กลับมาแล้วจะรายงานตัวว่าหายไปทำไรมาบ้างฮับ ส่วนเรื่องเลือกโคลง ไม่ถนัดฮับ รอไว้ชมดีกว่าน้อ จากคุณ : สีน้ำน้อย (sugarhut) - [ 21 ก.พ. 52 22:31:00 ]

ความคิดเห็นที่ 4 สวัสดึครับ คุณเซอร์ และทุกท่าน โคลงในใจจากอาศรมชาวโคลงมีมาก แต่จะอยู่ในอาศรมฯไหน ก็จำไม่ค่อยได้แล้ว ต้องไปไล่อ่านในอาศรมแรก ๆ เรื่อยมา อ่านโคลงที่ตัวเองเขียนแรก ๆ แล้วขำดี อยากจะอายก็สายไปแล้ว ขอเสนอโคลง 2 บท จากสองท่านก่อน ถือโอกาสโชว์รูปฝีมือคัมภีร์ไปด้วยเลย จากคุณ : คัมภีร์โบราณ - [ 22 ก.พ. 52 15:53:16 ]

ความคิดเห็นที่ 5 โคลงในใจ ๑ จากคุณ : คัมภีร์โบราณ - [ 22 ก.พ. 52 15:55:33 ]

ความคิดเห็นที่ 6 โคลงในใจ ๒ จากคุณ : คัมภีร์โบราณ - [ 22 ก.พ. 52 15:56:30 ]

ความคิดเห็นที่ 7 ชอบโคลงนี้ชื่อเยอะดี ๐  สวัสดิ์  ศกตกยุคย้อน         ยอสมัย สองสี่เจ็ดห้าไกล                   เกลือกกระโน้น สฤษดิ์แปลกประหลาดใจ        ประโลมจิต  จังเวย ผินเผ่าพรรคพวกโพ้น             สะพรึบพร้อมอำนวยพร ๐  ดี  ถีทรราชล้วน                 ทรนง ถนอมประภาสณรงค์คง            คึกครื้น จ๊อดสุอิสระพงศ์                     พยักเพยิด เกียรติศักดิ์จักกลับฟื้น             เฟื่องฟุ้งจรุงสยาม ๐  ปี  ศาจสามโลกรู้                 เล่ห์อุบาย อำนาจเอนกอนันต์หมาย            เขมือบขม้ำ วงจรอุบาทก์กลาย                   กลับกระเดื่อง ประชาธิปไตยแตกซ้ำ               เซ่นเชื้อทรชน ๐  ใหม่  เก่ากลยุทธ์ย้ำ             ทรยุค ชนโง่ธรรมนูญซุก                     เล่ห์ซ้อน การเมืองมั่วเมาสูข                    มอมสื่อ ยึดประเทศอธิปไตยกร้อน          ประกาศกล้าเผด็จการ / จากคุณ : xxx(เฒ่า)  - [ 6 ม.ค. 50 21:49:23 ] จากคุณ : KAVINT - [ 22 ก.พ. 52 21:57:41 ]

ความคิดเห็นที่ 8 โตลงในใจ ๓ จากคุณ : คัมภีร์โบราณ - [ 23 ก.พ. 52 08:49:25 ]

ความคิดเห็นที่ 9 ๏๏๏ ดาว  ๏๏๏ ๏  ดวงตาแห่งโลกจ้อง              จับหาว คอยหยาดฝนดวงดาว               ตกพื้น ดวงใจยิ่งเหน็บหนาว                 เหนื่อยหนัก   คอยข่มน้ำตารื้น                      ร่วงไร้ใครเห็น  ๚ ๏  ยามหนาวดาวหน่ายฟ้า         ลาฝน วูบดับวับหวิววน                      ว่อนใกล้ ยิ่งดึกยิ่งหนาวจน                     เหน็บเจ็บ     ทนห่มคืนค่ำไร้                       เพื่อนรู้อารมณ์  ๚ ๏  รอเดือนเลือนดับสิ้น             สรวงมืด ดาวจักเกลื่อนดวงพืด                แผ่นหล้า ทางช้างเผือกยาวยืด                 แสนโยชน์     ลอยพาดดั่งสะพานฟ้า              สุดโพ้นผืนฝัน  ๚ ๏  ดาวหางยังเหาะห้วง             อวกาศ โผนเผ่นเห็นแสงสาด               ส่องค้าง คือสะเก็ดอุกาบาต                   ดึงดูด  กันเอย     วนว่ายจักรภพกว้าง                 กว่าล้านปีแสง  ๚ ๏  อวดร่างกลางโลกแล้ว           หลงเหลิง หางพาดผ่านดวงเพลิง             ผ่าวไหม้ คือดาวตกฟ้ากระเจิง               กระจายแตก ดูดั่งดาวร่ำไห้                        หล่นห้วงหาวหาย  ๚ ๏  คนลืมกำพืดด้าว                ดินเดิม เขาเก็บมาต่อเติม                   แต่งปั้น เป็นดาวส่องหาวเหิม               เห็นห่าง วันดับลับฟ้ากั้น                     จักกลั้วอาจม  ๚ะ๛ จากคุณ : คัมภีร์โบราณ - [19 พ.ย. 44 07:59:05] .... ไปคลำๆ มาได้บทนี้ ของ ป๋าคัมภีร์ ของเจ้านี้ อาร์พีว่า บทไหนก็เป็นโคลงอยู่ในขั้นดีที่เดียว คำก็ดี เสียงก็ดี..ไม่รู้ฤกษ์ตกฟากยามไหน...ดีไปหมด ของวฤก ก็อีกคน เสียงดี คำดี คิดอยู๋เสมอว่า จะรวมของทั้งสองท่านนี้เป็นเล่มไว้ คนละเล่ม นั่งเกลา นอนเกลา ดังนักปั้น ตั้งจิตประดิษฐ์ประดอยองค์ปฏิมา ให้เป็นที่รวมแห่งศรัทธาของปวงสรรพสัตว์ หมีเซอะก็อีกคน เขียนสั้นๆ แต่ความนั้นเหลือร้าย "อินเตอร์เนตวิเศษแก้ว   อารยะ"  ฯลฯ สุดยอดอะไรปานนั้น อีกหลายคนก็มี คำและความที่คมคาย อ่านแล้วหายทุกข์หายโศกฯ บางทีสภาวะอารมณ์ของเราท่าน ที่ท่องอยู่ในสังสารวัฏแห่งทุกข์มานับภพนับชาติไม่ถ้วนนี่เอง ได้ดลบันดาล ถ้อยคำอันสุดวิเศษสืบสะท้อน "ความเป็นมาบางประการ" เราต่างไม่รู้ "จิต" ของเราเริ่มอุบัติในจักรวาลนี้ตั้งแต่เมื่อใด ทดท่องกระแสธารเวลานานนักหนา อสงไขยแล้วอสงไขยเล่า มุ่งสู่เบื้องหน้าที่แสนไกล และไม่ทราบเหมือนกันว่า จะจบสิ้นลงเมื่อใด เราคงพบกันระหว่างทางเดินนี้ชั่วคราว ในช่วงเวลาสั้นๆ ได้แลกเปลี่ยนถ้อยคำ สืบเสนาะแห่งตน เราไม่ทราบเหมือนๆ กันว่า บทโคลงและสุนทรียะอันปรากฏจะสถิตอยู่ ณ จิตเราท่านได้นานเท่าใด หรือว่า นี่คือ "เสบียง" สำหรับเดินทางไปเบื้องหน้าที่แสนไกลนั้น. ธรรมะรักษา  :D จากคุณ : Ar@p - [ 23 ก.พ. 52 10:28:27 ]

ความคิดเห็นที่ 10 โคลงนี้ดีในแง่ความหมาย-เนื้อหา-การสื่อความ กล่าวถึงอิสระในการพูดสิ่งที่อยากพูด และการเงียบในเวลาที่อยากเงียบ พร้อมปลุกใจให้แนวทางว่าแม้ใครอยากพูดในเวลาเงียบๆก็ต้องมีสิทธิ์พูด ความหมายที่ปรากฏเบื้องหน้าและความนัยที่ซ่อนไว้เบื้องหลังอาจน้อยกว่าโคลงแรกที่เลือก แต่ก็สื่อได้ถึงอารมณ์และข้อเท็จจริงได้ชัดเจนดี ชื่อ :                                               "ไอทีวี  แปลว่า  ทีวีเสรี" รูปแบบ                                         โคลงสี่สุภาพ ผู้สร้างสรรค์:                                  "ศรีอาศรม" ลิขสิทธิ์ :                                        ศอว๐๖๕๓ว๑๔ด๐๒ป๒๕๔๗-๑ -------------------------------------------------------------------------------------- ไอทีวี ข่าวเข้ม                              เคยขาน สารัตถะพอแก่สาร                         เสพซึ้ง วันนี้กลุ่มทุนพาล                           หลงละโมบ ลืมเจตนา รุมทึ้ง                         ประวัติแท้พฤษภา ตามข่าวฟังข่าวแล้ว                       สุดระอา ช่องข่าวเป็นช่องกา-                       มะ,ก่นก้อง ลามกจกเปรด-คะณะนา                  น้ำเน่า กลุ่มถ่อ -ยทุนเพียงร้อง                  "ประโยชน์" , ยื้อตะกายหา "ทีวีอิสระ" แล้ว                              มาตาย ความจำเสื่อมง่ายดาย                      ประเทศนี้ โง่งมเกลื่อนกามขาย                       โทรมชีพ สาระข่าวสิ้น,ชี้                                ยุคนี้สยามหมอง เป็นยุคสยามบอดใบ้                        อนาถา ยุคเฟื่องกลุ่มทุนหา                          ประโยชน์เคี้ยว ยุคมืด  ยุคปิดตา                             วีระชีพ ยุคเปร -ต(ห่)(า)ระดมเขี้ยว                กระชากทึ้งแดนสยาม เหลือแต่ชื่อจำไว้                            จับใจ "อินดิเพนเด้นท์"(ทีวี), ใคร                เรียกร้อง ใครหยามแหละผู้ใด                         ลืมสิทธิ์  ตนฤา ประวัติศาสตร์ต้องซ้อง                      โคตรเหง้าประจานหา หากรักอิสระแท้                              เพื่อนไทย มาเถอะอย่าหลับไหล                       พูดบ้าง มีสิทธิ์อย่าสิทธิ์ไป                            เงียบโง่ มีเกียรติรักเกียรติสร้าง                      สืบไว้เหนือสมัย. จากคุณ : Ar@p  - [ 10 มี.ค. 47 09:21:08 ] จากคุณ : KAVINT - [ 23 ก.พ. 52 14:18:07 ]

ความคิดเห็นที่ 11 คว้ามาได้อีก ๑ บท...ความคิดเห็นที่ 86 โลกียบรรเลง รูป รอยดังหยาดฟ้า                     ลงดิน มาฤา รส ดั่งทิพย์ปฐพิน                       งอกง้วน กลิ่น ระรวยกรุ่นระริน                  ระเริงเร่า ฉมแม่ เสียง เสน่ห์เสนาะล้วน                 ป่วนให้ใจถวิลฯ ทรวงทรวงนิ่งแนบเน้น                  ทรวงเสียว กรกระหวัดเกร็งเกลียว                  กอดเกื้อ ดวงดือคือดวงเดียว                      กระเหม่น กามา เนื้อพี่เนื้อน้องเนื้อ                        แนบเนื้อในนวลฯ เพลิงราคแรงพลุ่งพ้น                   รพิพรรณ เหิมห่ามห่อนเหหัน                      หื่นห้วง เลบงลบองบรรพ์                          บรรโลมเร่ง จบกระโจนกระเจิงจ้วง                  เจิ่งท้นกระเทือนสวรรค์ฯ ฟ้าอร่ามแอร่มรุ้ง                          ลออตา ลมแผ่วรำเพยพา                         สุขล้ำ หลังฝนถั่งธารา                            รินเรื่อย พฤกษ์ผุดผลิยอดซ้ำ                     สงบซึ้งละเมอฝันฯ แหะๆ ลืมจัดย่อหน้า ขอลงซ้ำครับ อันนี้เป็นโคลงตัดแปะ อ่านแล้วคงจะคุ้นๆอยู่บ้าง ห้ามเด็กอายุต่ำกว่า ๑๘ ปีอ่านครับ จากคุณ : โมโน - [27 ต.ค. 44 22:03:19] .......... เจอของหมอโมฯบทนี้เข้า อาร์พีเข่าอ่อนไม่สามารถกระโดดข้ามได้ งานของหมอโมฯทุกชิ้น เผยความพยายาม ความละเอียดละออ แม้งานนั้นจะแค่วางเล่นๆ "เจิ่งท้นกระเทือนสวรรค์" ไม่ต้องอธิบายอะไร ความก็โดน เสียงก็ดี "เจิ่ง" นึกถึง เจิ่งนอง น้ำเจิ่งนอง ท่วมทั่วไปหมด "ท้น" นึกถึง ท่วมท้น ขนาดลอยคอเลยทีเดียว พายุเข้าชายฝั่งไทยเราหลายครั้งแล้ว เหตุการณ์ที่แหลมตะลุมพุก พายุเกย์ที่ชุมพร   สินามึที่อันดามัน ฯลฯ เหตุการณ์เหล่านี้ยังไม่เคยทำให้สวรรค์สะเทือนได้เลย แต่หมอโมฯทำเคสนี้ให้กระเทือนถึงสวรรค์ได้ เข้าใจว่า อกนิษฐพรหม ที่ไฟไหม้ไม่ถึง ก็ช็อกไปด้วยแน่ๆ แม้สารของบทนี้จะไปทางนั้น แต่ส่วนตัวแล้วอ่านได้รื่นดี เพราะหมอโมฯเสนอครึ่งหนึ่ง อีกครึ่งหนึ่งนั้นอยู่ในใจผู้เสพเอง ภาพนี้กวีกับผู้เสพออกตังค์คนละครึ่ง อิๆ โคลงบทนี้ค่อนข้างยาว เมื่อดูจากปกตินิสัยของหมอโมฯ ที่ชอบเขียนสั้นๆ เพราะไม่ค่อยมีเวลา นานๆ ครั้งถึงจะเห็นโคลงยาวๆ  เช่นในโอกาสมาฆะ วิสาขะ เข้าพรรษา ฯลฯ ซึ่งเป็นงานบุญงานกุศล. ธรรมะรักษา :) จากคุณ : Ar@p - [ 23 ก.พ. 52 22:57:58 ]

ความคิดเห็นที่ 12 ความคิดเห็นที่ 85 ๑ ๏ เนื่อง ....กันพันเกี่ยวข้อง...............กรองความ ร้อย..........เรื่องร้อยรสงาม....................เรื่องร้อย สร้อย.......เพชรเก็จวับวาม...................วางประดับ สาร .....ต่อสานต่อถ้อย.....................ต่างสร้อยวรรณศิลป์ ฯ ๒ ๏ เสก.......เสียงเรียงรื่นล้ำ................รสโคลง สร้อย........ศัพท์จับยึดโยง.....................อย่างสร้อย รัง.............สรรค์สิ่งจรรโลง..................ใจรื่น สรรค์........จากสวรรค์หยาดย้อย...........หยดย้อมหล้าไฉน ฯ ๓ ๏ สัจ.......พจน์ไขพจน์ให้..................เห็นตาม ถ้วน........ถิ่นได้ยินความ.......................คิดน้อม โถม.........ใจไม่หยันหยาม....................เหยียดหมิ่น แถลง.......ว่าค่าโคลงพร้อม - ................พรั่งล้ำเลอศิลป์ ฯ ๔ ๏ แม่น .....มั่นสรรค์เสกสร้าง............โคลงสาร แล้ว ........ส่งคำลงจาร............................ประจุไว้ ส่วย ........คำฉ่ำสำราญ............................เริงรส สรวง ......ส่งโลมหล้าให้........................ห่างร้อนรอนหมอง ฯ ๕ ๏ ส่อง ......สว่างกระจ่างแม้น.............เหมือนจันทร์ สร้อย ......ผ่องกรองสุพรรณ....................ผลึกแก้ว กรอง ......พจน์บทรำพัน..........................ภาพสดับ ทรวง ......ซับสรรพศัพท์แล้ว..................รุ่งรู้ราวเห็น ฯ ๖ ๏ นิด ........หนึ่งซึ่งเศษเสี้ยว................เสียงเจรียง น้อย ......หนึ่งรำพึงเพียง..........................แผ่วนั้น อาต .......มาด่ำน้ำเสียง.............................ซ่านผ่าน มัน ........สุขสนุกครื้นครั้น......................เสพย์น้ำเสียงสนาน ฯ ๗ ๏ เก็บ ........คำโคลงค่าวคล้อง............คืนสรวง รุ้ง ..........ร่ายสายบำบวง.........................เบิกฟ้า ปรุง ........รสบทพจน์ปวง.......................ปลงปร่า จันทร์ .....ส่องมิผ่องหล้า.........................ลบแล้วแววฉาย ฯ ๘ ๏ สว่าง ......แสงแจ้งแจ่มด้วย...........วรรณศิลป์ ไว้ ..........อยู่ชูแผ่นดิน...........................เด่นสล้าง ทาง.........กวีค่าสิ้นสิน..........................ทรัพย์เปรียบ กวี .........เกียรติเกินกล่าวอ้าง..................เอ่ยถ้อยประมาณสิน ๚ ............. ง่า กระทู้ยากจัง ...นิรนาม ... โคลงพาเข้าป่าเข้าดง ตลอดเลย มั่วมาได้เท่านี้เองครับ แล้วหลบไปนอนพัก เพราะหลงป่าซะหมดแรง จากคุณ : วฤก - [24 พ.ย. 44 20:22:55] ............. เจออีกอันของหมอวฤก แต่ยังไม่มีชื่อเพราะตอนเล่นกันไม่ได้นึกถึงชื่อ ่เนื้อหาเชิดชูวรรณศิลป์ หรือร้อยกรองได้ถึงขนาด เจตนาของกวีมุ่งยืนยันว่า วรรณศิลป์จะเป็นหน้าตาของแผ่นดิน เหมือนจันทร์ที่สอดส่องมายังแหล่งหล้าเลยทีเดียว ธรรมะรักษา :) จากคุณ : Ar@p - [ 24 ก.พ. 52 13:47:22 ]

ความคิดเห็นที่ 13 สวัสดี ขอรับ แหะ แหะ ขอบอกว่า กระทู้อาศรมนี่ นั่งอ่านทีไร ไม่เป็นอันทำอย่างอื่นเลยล่ะขอรับ แหะ แหะ สวัสดี ขอรับ เวลาน้อย ไปล่ะ ชะแวบ จากคุณ : นายทิวา - [ 24 ก.พ. 52 14:59:40 ]

ความคิดเห็นที่ 16 สวัสดีครับทุกท่าน แวะมาทักทายก่อนครับยังไม่ได้เลือกโคลง เยอะมากมายเลย อิอิ เสนอทางเลือกอีกวิธี ถ้าพอจำบางท่อนของโคลงได้ เช่น           "ธรรมชาติพิลาสอ้าง" แล้วนำไปหาใน google.com ใส่คีย์เวิร์ดนี้ไปช่องค้นหาครับ           "ธรรมชาติพิลาสอ้าง อาศรมชาวโคลง" ถ้าตามด้วย อาศรมชาวโคลง เว็บค้นหาจะเลือกแสดงผลที่มีคำเกี่ยวข้องกับอาศรมชาวโคลงครับ -------------------------------------------------------------------- จากคุณ : xers - [ 25 ก.พ. 52 07:33:22 ]

ความคิดเห็นที่ 17 โคลงในใจ ๔ ลืมชื่อ อาพี ผู้เขียนโคลง "มีดปาดตาลฯ เสียได้ ขอลงใหม่อีกครั้ง คุณเซอร์ เวบอาศรมฯ ปรับปรุงใหม่ ยอดมาก อาทิตย์หน้าอาจต้องไปประเทศใกล้ ๆ สักอาทิตย์   วันนี้ หมอนัดตอนสาย ๆ  บ่ายมีสองประชุม แก้ไขเมื่อ 25 ก.พ. 52 08:30:31 จากคุณ : คัมภีร์โบราณ - [ 25 ก.พ. 52 07:58:56 ]

ความคิดเห็นที่ 18 โคลงในใจ ๔ จากคุณ : คัมภีร์โบราณ - [ 25 ก.พ. 52 08:31:30 ]

ความคิดเห็นที่ 19 อืมม์ ไพเราะเพราะพริ้งกันเหลือเกินค่ะ จากคุณ : tiki_ทิกิ - [ 25 ก.พ. 52 10:29:28 ]

ความคิดเห็นที่ 20 วฤกขอคัดบ้าง .... โคลงชุดยาว ๆ ของท่านจอมยุทธ ฯ ไม่ใช่สิ่งที่เราจะเห็นได้บ่อย ๆ แต่ก็เห็นแล้ว ... ในอาศรมฯ ภาค ๓๑ .... จอมยุทธเมรัย เขียน "มนต์อสูีร" เอาไว้ ... ให้ขบคิด ====================================================              ............มนต์อสูร.............. ๑ ๏ อธรรมผยองลิ่วล่องเวิ้ง....................วนสมัย สมัยแห่งธรรมเลือนไกล.......................ห่างร้าง นรกแตกเปรตกระจัดไป.......................กระจายทั่ว สวรรค์ล่ม,อธรรมล้าง..........................เทพคว้าง-ฟั่นเฟือน ๚ ๒ ๏ สะเทือนสวรรค์สนั่นนรกแล้ว.............ละเลงโลก อสูรร่ายโศลกโศก...............................สะกดหล้า มนต์กลีบทวิปโยค...............................ยะเยือกครอบ โลกมนุษย์เหมือนบอดบ้า.....................ระทดท้อระย่อมาร ๚ ๓ ๏ วิญญาณมนุษย์ภูติเข้า.......................ครอบงำ หลงกิเลส,แสวงอำ-............................นาจล้น ดีชั่วเปลี่ยนแปลงสำ-..........................คัญผิด จิตสว่างสู่ทางพ้น.............................พ่ายแพ้มนต์กลี ๚ ๔ ๏ อเวจีกระทะร้อน.............................ระบาดเมือง ระบุบ่งความรุ่งเรือง.........................ปิศาจร้าย โลกีย์ถิ่นมลังเมลือง...........................โอ่อ่า อสูรครอบ,ธรรมสถานคล้าย...............ล่มสิ้นสลายสูญ ๚ ๕ ๏ พอกพูนสิ่งยั่วเร้า............................หลอกหลอน ฝังรากลึกเรียงสลอน.........................สลดด้าว ละเลือนขนบจุดจบนคร.....................แสนอนาถ ทาสปิศาจผงาดฤทธิ์กร้าว..................กร่างล้อมห้อมเมือง ๚ ๖ ๏ ปลดเปลื้องราคะด้วย.....................ราคะ เอิงเอย หลงติดซากอสุภะ.............................เปื่อยหุ้ม ศิวิไลซ์อย่างอนารยะ........................ละเลงฉาบ ตกบ่วงมนต์มืดคลุ้ม..........................ปิดกั้นทางถอย ๚ ๗ ๏ รอยธรรมฝังทิ้งอยู่.......................แค่นิยาม ฮะฮา เป็นบทเรียนสอนตาม......................แต่งไว้ จริยะธรรมแค่คำถาม......................ให้คิด สอบเสร็จก็ลืมได้............................ดีดดิ้นอย่างระเริง ๚ ๘ ๏ เพลิง กามสุมอกไหม้....................ลืมวัย เพลิง โลภสุมรุมใจ.........................กลัดกลุ้ม เพลิง เกลียดเคียดอาศัย..................ความใคร่ คลายฤๅ เพลิง นรกรุมเร้าคลุ้ม.....................ครอบด้าวเฟือนสรวง ๚ ๙ ๏ เพลินบ่วงมารไม่สิ้น...................ทางเข็ญ สุดจะหาประดาประเด็น................เปรียบแล้ว พระพุทธรูปสะอื้นเห็น..................ความวิบัติ ใครจะกอบกู้แผ้ว...........................ผงาดสู่หมู่มาร ๚ ๑๐ ๏ อนาคตกาลภาคหน้า....................ชะตาโลก ฤๅหลุดพ้นโศลกโศก.......................สะกดหล้า ตราบมนต์บทวิปโยค.......................คลุมอยู่ แม้โลกสลาย-โลกหน้า.....................ไม่พ้นมนต์อสูร ๚ะ๛ จากคุณ : จอมยุทธเมรัย - [27 ก.พ. 45 15:47:39] ปล. ... ขอเอาโคลงตัวเองมาใส่ไว้ด้วย .. แหะ ๆๆ จากคุณ : วฤก (วฤก) - [ 25 ก.พ. 52 21:03:34 ]

ความคิดเห็นที่ 21 คว้าหมีเซอะ กับ หมอวฤกมาได้อีกคนละหนึ่ง โคลงสาปแช่งที่อ่านทีไรก็ "สยดไห้สยองหา" อาร์พียังไม่เคยนำมาเทียบว่า ใคร่แช่งได้ดีกว่ากัน ถ้าสถานการณ์ทางการเมืองอำนวย อาจจะเป็นโอกาสให้ลอง นำมาเปรียบเทียบกันดู .........................................................     ความคิดเห็นที่ 70      ต่ำ      แต่เชื้อเสี้ยมเชื้อ         ทุรชน      ใต้      สำนึกสันดานดล       ชิช้า      ขยะ    มนุษย์แขยงผล         ตนก่อ      สยาม  กระอักเอือมอ้า         เบื่อหน้าสนิมสถุล      จากคุณ : หมีเซอะ - [27 พ.ย. 44 13:55:33]      ความคิดเห็นที่ 71      ๑ ๏ ต่ำ......ตนทำชั่วช้า..............โฉดฉินท์      ใต้.........หล่มจงใจผิน.................ผิดร้าย      ขยะ......แขยงสุชนยิน.................ชื่อเลี่ยง หลบนอ      สยาม....ป่นคนกะลีคล้าย.............สัตว์ขย้ำขยอกผลาญ ฯ      ๒ ๏ เบื่อ....แล้วปวงเทพทั้ง........ธาษตรี      หน้า.....ขุ่นขัดฤดี........................ช่วยเอื้อ      สนิม....หนาแน่นฤๅมี.................ใครขัด      สถุล.....สัตว์ฤๅอาจเกื้อ...............กลับพ้นอบายไฉน ฯ      ๓ ๏ ถ่อย....ถมจมหล่มทิ้ง...........ทางกุศล      ปลิ้น.....กลับกลอกหลอกชน.......ชั่วช้า      เปลือง...เปล่าปล่อยทุรน..............ทุเรศละ      สมัย......หนึ่งอาจเลิกบ้า................บ่ายหน้าทางกุศล ฯ      (บทที่ ๔ ขอเปลี่ยน ซ่าหน้าย เป็น ส่ายหน้า .... นะครับ เพราะไม่รู้แปลว่าอะหยัง)      ๔ ๏ ส่าย...แขนเดินแกว่งคล้าย.......ลิงกัง      หน้า......ย่นพยักพเยิดยัง..................ยักคิ้ว      โส........โครกกลิ่นโฉ่ดัง..................ฉุนเน่า      สลอน...เกลื่อนเพื่อนลากหิ้ว............ระข้างขอบถนน ฯ      ๕ ๏ ชั่ว....กายชั่วจิตทั้ง....................วาที      ช้า...........เก่าคงเป็นผี.......................นรกได้      อุบาทว์....ชนก่นวจี..........................วาจาเปรียบ      ฉาว.........โฉดเฉกเปรตใต้................ต่ำชั้นนรกานต์ ฯ      ๖ ๏ อ่วม...อกอกอ่วมโอ้..................อนุชน      ฟ้า........สาปธราดล..........................ถล่มล้าง      สยาม...สยบยอบเล่ห์กล...................กะลีก่อ      แสยง...เหล่าลูกหลานสร้าง..............สืบบ้านสานสยาม ฯ      ๗ ๏ ไล่...ปอปผีปอปร้าย.................ระรัวกลัว      พ้น.....ย่านห่างบ้านครัว...................คิดได้      บัด.....สีที่พันพัว...............................พึงไล่      สี.......เปรอะเลอะถึงไส้...................สระล้างจางหรือ ฯ      ๘  ๏ เถื่อน....ควรอยู่เถื่อนถ้ำ............เถื่อนไพร      ให้.....ห่างหนทางไกล......................กวัดพ้น      ไส.....ตนจากชนไป..........................ป่าเปลี่ยว      หัว.....ห่างตัวดีล้น.............................โลกล้ำสงบสันติ์ ฯ      ๙  ๏ ครูด...แข็งขรุขระเนื้อ...............ถลอกเถือ      หน้า....นิ่วแสบน้ำเกลือ....................รดซ้ำ      ไถ.......ถากทับถมเหลือ....................ล้นเจ็บ      ถนน....ฉะคราล้มต้ำ..........................ครูดหน้าไถถนน ฯ      ๑๐  ๏ แช่ง...เวรกรรมเก่าแกล้ง.........กอดจม      ให้......ล่มลงดินตม............................ตกร้าย      ฉิบ.....ฉกโชคฉวยลม........................ลิ่วล่อง      หาย...วับกับตาคล้าย.........................กับแกล้งล่องหน ฯ      ๑๑  ๏ ป่วย...แล้วฤๅโรคร้าย............รุมราย      ไหม้.......หม่นจนเจียนวาย...............วอดล้ม      ตาย........ตกสู่นรกหมาย...................เมืองเก่า      สยอง....กฎกดหน้าก้ม......................รับสะท้อนกรรมสนอง ฯ      ๑๒  ๏ จ่อม...จมลงนรกคุ้ม..............ขังกุม      ไหม้.....ป่นในลึกหลุม......................หล่มร้อน      อเว......จีที่เคยคุม..............................คราวร่าน      จี.........ระสถานต้อน.........................ตลบเจ้าจมหาย ฯ      ๑๓  ๏  ฆ่า...คนจนหมดหล้า............ธานี      สิ้น.......เศษยอกฤดี.........................เด็ดเสี้ยน      เกษม....ใจใช่ฤๅมี............................เกษมสุข      สมัย.....นั่นคงผิดเพี้ยน....................แผกสิ้นเกษมสมัย ฯ      ๑๔  ๏ ศักดิ์...สูงฤๅเกิดสูง..............กุลศักดิ์      ฟื้น....ฟ่องฤๅตนชัก........................ฟ่องฟื้น      คืน....ดินย่อมประจักษ์...................จมสู่ ดินนอ      ศรี....ศักดิ์ใช่ไม้พื้น.........................ยกพ้นเองไฉน ๚      ========================================      หลบงานมาเขียนโคลง การบ้านจาก นิรนาม ....      เขียนเสร็จแล้ว มิกล้าอ่านทวน ...เพราะมั่วมาก      ..... พอเขียนเสร็จ ... สิ่งที่ได้รับคือ ... รู้สึกว่าตัวเองปากจัดขึ้น ครับ อิ อิ อิ      จากคุณ : วฤก - [27 พ.ย. 44 14:55:17] .......... นึกมาตั้งแต่เมื่อวานว่า จอมยุทธก็มีโคลงยาวๆ ที่ความก็ดี เสียงก็ดี เคยนำไปพิมพ์ไว้ในหนังสือเล่มเล็กแจกคราว ๕ ปี อาศรมฯ พอกลับเข้ามาอีกที...อ้าว เสร็จหมอวฤกไปแล้ว  อิๆ บทข้างบนนี้แหละใช่เลย ...จอมยุทธ เห็นด้วยกับทิวาจริงๆ ว่า ถ้าเผลอเปิดกระทู้เก่าๆ อ่านครั้งใด ให้ทำใจไว้ได้เลยว่า วันนั้นคุณจะไม่เป็นอันทำอะไรอีกแล้ว  ฮา. ธรรมะรักษา :) จากคุณ : Ar@p - [ 25 ก.พ. 52 22:31:07 ]

ความคิดเห็นที่ 22 โคลงอีกชุดหนึ่งของ "คัมภีร์โบราณ" ที่วฤกชอบนักชอบหนา ก็คือโคลงชุดเปิดอาศรมฯ ภาค ๖๙ - กราบแก้วกรองคำ บทที่ชอบที่สุดคือบทที่ ๓ และ ๔  ... คัมภีร์โบราณ สามารถเขียนให้ผู้อ่าน นอกจากจะไม่รู้สึกรังเกียจมือที่เหี่ยวงุ้ม เท้าที่เปรอะเปื้อนแล้ว ... ยังรู้สึกเทิดทูนทั้งมือและเท้านั้น … ๏๏๏ กราบแก้วกรองคำ ๏๏๏ … ๑ ๏  กราบตักเคยเกลือกลิ้ง       กายนอน ฟังกล่อมวังเวงวอน                  แว่วแจ้ว นิทรานุ่มเนียนหมอน                ตักแม่ ดั่งทิพย์ผทมแก้ว                      กรุ่นเกล้าจิรังกาล ๚ ๒ ๏  กราบอกเคยอุ่นเอื้อ             โอบขวัญ หยดทิพย์หยาดจากถัน             ถั่งเลี้ยง หลั่งรสแห่งรักพัน                      ผูกจิต เคยกกเคยกล่อมเกลี้ยง            กอดแก้วกันภัย ๚ ๓ ๏  กราบมืออันเหี่ยวงุ้ม             หงิกงอ นิ้วโก่งเล็บกุดกรอ                     กร่อนกล้อน เคยไกวแกว่งเปลคลอ                เพลงขับ มือแม่คอยปลอบป้อน             เปิบข้าวใครกลืน  ๚ ๔ ๏  กราบเท้าอันเปรอะเปื้อน        ปูดโปน ยามย่ำเหยียบดินโคลน               เขลอะคล้ำ ผิวกร้านกรอบเกรียมโดน            ลมแดด   ยอมอาบเหงื่อต่างน้ำ                  เหนื่อยพร้อมยอมพลี  ๚ ๕ ๏  กราบดาวคือคู่แก้ว            ผกายตา อบอุ่นอาบรักปรา-                  กฏแจ้ง พันเดือนหมื่นสุริยา                   ยอมสยบ แสงรักแม่ล่มแล้ง                    โลกล้วนอภิรมย์  ๚ ๖ ๏  กราบรักเหนือรักล้ำ            เลอภพ สามโลกสำนึกนบ                    นอบไหว้ สี่ดินหกฟ้าทบ                         ฤๅเทียบ หนึ่งรักเหนือโลกไร้                   แหล่งล้ำเลอคุณ  ๚ จากคุณ : คัมภีร์โบราณ - [ 24 ก.ค. 46 02:30:14 ] ปล.... เช่นเคย ... ขอแอบเอาโคลงตัวเองมาลงไว้ด้วย ... แบบว่าไม่อยากไปตั้งกระทู้นอกอาศรม ฯ ครับ จากคุณ : วฤก - [ 26 ก.พ. 52 21:42:47 ]

ความคิดเห็นที่ 23 โห...ทู้นี้มีแต่ผู้เก่งกาจทางโคลง กรวีเลยมะกล้าเอาโคลงตัวเองมาวาง เพราะฝีมือเราก๊ะเด็กปลายแถวดีดีนี่เอง 5555 เลยมะกล้าๆๆจริงเจียว เลือกโคลงระดับครูเนี่ยไม่สันทัด แหะๆๆๆ อันนี้ต้องให้อาร์พี เฮียคัม พี่หมอ อาทิวา ฯลฯ เอ้าพี่ยุทธหายไปไหนเนี่ย ... กรวีมาแอบๆร้องเพลงดีก่า ...คนเจียมตัวก้อได้แต่เจียมใจ...  กิกิกิ  เค้าแอบละน๊า... ทู้นี้กรวีขอแอบหลังห้องดีก่าเน้อ ... แก้ไขเมื่อ 27 ก.พ. 52 12:43:51 แก้ไขเมื่อ 27 ก.พ. 52 12:34:54 แก้ไขเมื่อ 27 ก.พ. 52 12:33:16 จากคุณ : กรวี (กรวี) - [ 27 ก.พ. 52 12:30:27 ]

ความคิดเห็นที่ 24 ความคิดเห็นที่ 41     ๏ ๏ ๏ กรุงเทพฯ2545 ๏ ๏ ๏ ๏ กรุงเทพฯปูนป่าช้า.................แห่งคอน กรีตฤๅ ตึกใหญ่สูงซอกซอน.................เสียดฟ้า กิเลสยั่วมากมายหลอน..............หลอกล่อ ธรรมะวอด,ไฟนรกกล้า..............เกลื่อนทั้งเมืองกรุง ๏ รุ่งเรืองไตรรัตน์พ้น.................ผ่านกาล รินรสพระธรรมขาน...................ผ่านแล้ว เจดีย์ระดะโอฬาร......................เหลือแต่ ชื่อแฮ เห็นแต่ตึกกระจกแก้ว.................แก่นสร้างยุคสมัย ๏ สว่างไสวไฟประทีปแพร้ว.........เลอสวรรค์ ละลานพิศวิจิตรอนันต์................อเนกซ้อน ระยิบระยับประดับประชัน............ยั่วกิเลส ล้วนแต่ไฟราคร้อน.....................ร่วงห้วงอเวจี ๏ มโหรีปี่พาทย์คล้าย.................สลายดับ เพลินกับเพลงร็อคขับ..................จังหวะเต้น ล่วงปีล่วงยุคกลับ......................กลายอื่น สิ่งใหม่ที่เลือกเฟ้น.....................หลากล้วนทางมาร ๏ ผ่านลุศักราชแม้น...................มะเมียศก ฤๅจะหยุดไฟนรก.......................นิราศพ้น ตราบธรรมยิ่งระหก....................ระเหินจาก ยากจะหยุดเสาะค้น....................คิดล้างไฟกลี ฯ พอดีเมื่อคืนนั่งรถชมกรุงเทพฯ (ตั้งใจจะไปสีลมแต่คนเยอะเลยนั่งรถเมล์กลับ) คิดโคลงได้ ๒ บาทว่า "สว่างไสวไฟประทีปแพร้ว.........เลอสวรรค์ , ละลานพิศวิจิตรอนันต์.......อเนกซ้อน" เลยกลับมานั่งแต่งต่อ เลยได้โคลงชุดนี้มาครับ ตอนนี้ก็ต้องขอสวัสดีปีใหม่ทุกๆท่าน ครับ จากคุณ : จอมยุทธเมรัย - [วันปีใหม่ 15:45:33] .... อีกบทของจอมยุทธที่เกือบหลุดสายตาอาร์พีไป ถือเป็นชิ้นที่สองของมือโคลงผู้นี้ คำและความอยู่ในขั้นใช้ได้ ขอหยิบมาเก็บไว้อีกชิ้น ตอนอ่านไปๆ รู้สึกว่า โคลงสั้นบทสองบทนั้นก็มีคำและความที่อยู่ในขั้นใช้ได้ อยู่มากชิ้น กำลังคิดเล่นๆ ว่า อาจจะต้องเก็บด้วยเช่นกัน แต่ยังไม่ปักใจ เลือก ส่วนที่เลือกมาแล้วนี้ ถ้าเจ้าของผลงานต้องการปรับแก้งานให้เสียงดีคำดีอีกหน่อย ก็ไม่ขัดข้องครับ เมื่อนำไปปรับแก้แล้ว ก็ขอให้ส่งคืนมาที่กระทู้ชาวโคลง... ธรรมะ พร เมตตา : ) จากคุณ : Ar@p - [ 27 ก.พ. 52 23:53:19 ]

ความคิดเห็นที่ 25 เห็นด้วยกับ อาพุงพี ที่ว่า โคลงบทที่เขียนไว้เดิมเมื่อผ่านเวลาไปช่วงหนึ่ง กลับมาอ่านใหม่ก็จะเห็นจุดที่ควรแก้ไขปรับปรุงให้ดีขึ้นได้อีก เอาไว้จะเข้ามาแก้ไขเฉพาะของคัมภีร์  ท่านอื่นก็คงเช่นกัน ระบบการจัดตัวอักษรในเวปยังทำไม่ได้อย่างที่ต้องการ ขอเอาบทโคลง "มนต์อสูร"  ของ  จอมยุทธเมรัย  ไปทำให้น่าอ่านขึ้น อายุมากขึ้นก็เริ่มนอนไม่ค่อยหลับ ต้องเข้ามาแอบดูอะไร ๆ ในอินเตอร์เนต ลงท้ายก็ต้องแวะเข้าอาศรมฯ ยังมีบทโคลงดี ๆ อีกมาก โดย ศาลาไทย  นิรนาม  โกฏิดารา เซอร์ พิราบ ฯลฯ ลองช่วยกันค้นและคัดมาอ่านกันก็ดีครับ หรือจะมีแค่ผม อาพี หมอวฤก KAVNT  ผลุบ ๆ โผล่ ๆ กันเข้ามาแค่ 3-4 คน หนู ๆ วัยตกกระ และวัยตกขอบทั้งหลายก็อย่ากินแรงคนชราให้มากเกินไป ใครที่ยังเป็นวัยใสอยู่ รีบโผล่มาทำงาน (คัดเลือกโคลง) ทันที แก้ไขเมื่อ 28 ก.พ. 52 07:05:36 แก้ไขเมื่อ 28 ก.พ. 52 06:58:38 จากคุณ : คัมภีร์โบราณ - [ 28 ก.พ. 52 06:57:11 ]

ความคิดเห็นที่ 26 อยู่ๆก็ร้อนอบอ้าวขึ้นมาทันที เหมือนมีใคร(ป๋าคัมฯ)มาปิดพัดลมขอรับ แหะๆ ใครร้อนเหมือนกันช่วยมาเปิดพัดลมหน่อยครับ ถึงป๋าคัมฯ โคลงเลือกไว้ในใจบ้างแล้วยังไม่ได้นำมาลงครับ ช่วงนี้ระหกระเหินนอกบ้าน กระเดี๋ยวก็ต้องออกไปอีก ขอกินแรงผู้เฒ่าไปก่อนนะครับ อิอิ มาช่วยเลือกตามกำลังสติปัญญาแน่นอนครับ ที่เห็นก็คุณ CrazyHOrse ผลุบๆโผล่ๆ เหมือนกัน อิอิ ช่วยเลือกด้วยนะครับ ความประทับใจของเรา ต่างคนก็ต่างกัน ความจับใจต่างกัน แต่ที่ตรงกันคือความชอบ ขอรับ จากคุณ : xers (xers) - [ 28 ก.พ. 52 11:25:54 ]

ความคิดเห็นที่ 27 พอป๋าบอกหนูๆที่ยังอยู่ในวัยใสปิ๊ง..(หรือว่าวัยใสหัวไปเจ้าค่ะ  กิกิกิ ) ให้รีบมาทำงาน  ก้อร้อนตัวขึ้นมาทันใด  อิอิอิ... กรวีชอบโคลงชุดหนึ่งของยัยหนูอ่ะค่ะ  ที่รำพันถึงดาวที่อยู่ไกล้โพ้น มันอ่านแล้วได้ความรู้สึกเหงาๆดี  กรวีชอบโคลงแบบนี้   น่าจะมีการรวมโคลงแนวนี้ด้วยอ่ะค่ะ  แหะๆๆ  เอาที่อ่านแล้วเหงาดีแต้ๆๆๆ เท่าที่เห็นมีหนุ่มๆหลายคนในอาศรมก้อแต่งเอาไว้ดีเน้อ ทั้งพ่อหนุ่มโกรด  พ่อหนุ่มเซ่อ  พ่อหนุ่มเหล็กละมุน  ฯลฯ ครือว่าถ้าหากให้ผู้อาวุโสเลือกทั้งหมด  มันจะได้โคลงเครียดไปหหน่อย แต่จะออกแนวงดงาม  คุณภาพคับแก้ว  แต่หากอ่านแนวผู้อาวุโส  ทั้งหมด ผลปรากฎว่าหน้าเหี่ยวโดยไม่รู้ตัว เพราะแต่ละท่านคับแก้วมาก ฝีมือเขียนโคลงงี้ระดับเทพ  อ่านไปขมวดคิ้วไป   ...สังคมตอนนี้มีแต่เรื่องเครียดเน้อ   โคลงน่าจะออกแนวซ้อฟๆปะปนไปบ้าง  แหะๆๆๆ... ใครไม่เห็นด้วยยังไงยกความผิดให้ป๋าคัมเด้อ  อ้าว!! แต่หากใครเห็นด้วยยกความดีให้กรวีเจ้าค่ะ  เอิ๊กส์ ปล.ป๋าขราไอ้ที่บอกว่านอนมะหลับ  แล้วต้องมาหาไรในเน็ตเนี้ย มันจะเกี่ยวกะพวกคลิปหลุดไรงี้ป่าวอ่ะค่ะ  อ๊ากกกกกกไปแระก่อนป๋ามาตื้บบบ... แก้ไขเมื่อ 28 ก.พ. 52 14:01:14 จากคุณ : กรวี (กรวี) - [ 28 ก.พ. 52 13:55:18 ]

ความคิดเห็นที่ 28 ๏๏๏ ระบำดาว ๏๏๏ ๏ ดึกดื่นดาวเคลื่อนฟ้อน ระบำฝัน หอมสุหร่ายน้ำค้างอัน ฉ่ำฟ้า ทิพย์สังคีตกล่อมสวรรค์ ลมร่ำ เสพสุขระยับระย้า อิ่มคว้างกลางหาว ๚ ๏ ดาวไถไถเถื่อนถ้อย ถากถาง ทบเท่าคำทวีวาง เวี่ยไว้ มองเมินใช่เมินหมาง เมินหม่น เหมือนหมิ่นน้ำใจให้ ลับแล้งลงฤๅ ๚ ๏ ลายสือดังเสกสร้อย จากสรวง รื่นรสละดาษดวง ทิพย์คล้าย ดาวตกสะทกทรวง เศษเจ็บ ฤๅจักเป็นดาวร้าย สะเก็ดน้ำตากระเซ็น ๚ ๏ เพ็ญเดือนใช่รักเพี้ยง ดาวพราย เดือนดับดาวใช่วาย ยั่วฟ้า พันหมื่นห่อนจางหาย วิบวับ ตายเกิดกี่ชาติหน้า ห่อนสิ้นถวิลดาว ๚ จากคุณ : ศาลาไทย (salathai) - [1 เม.ย. 45 12:24:56] ไปสะดุดเองตรงนี้ ยิ่งย้อนไปหาโคลงยิ่งเจอโคลงดีๆเด่นๆเยอะมาก จริงแล้ว (ไปหาโคลงชุดอื่น )แต่ได้ชุดนี้มา เหอๆๆๆ.. จากคุณ : กรวี (กรวี) - [ 28 ก.พ. 52 14:34:16 ]

ความคิดเห็นที่ 29 นิราศดาว ๑ ๏ เดือนพราวดาวเด่นตู้................ละลานดาว สวยสดละอ่อนราว......................แรกแย้ม ยามดึกนึกนึกหนาว.....................หวังแนบ แอบเอย เชยชิดจุมพิตแก้ม.......................กอดให้หายหนาว ๚ ๒ ๏ สาวสาวตะละแม่ล้วน..............มิเป็นสอง หลายหลากลานตามอง...............เลือกเฟ้น แต่สะดุดที่เบอร์ตอง...................สี่สี่ สี่แม่ ขาวอวบใช่ล้อเหล้น....................อิ่มโอ้อิ่มยวน ๚ ๓ ๏ อุ่นเนื้อนวลนิ่มเนื้อ...................นิ่มนาง กอดก่ายคลอเคลียปราง...............ลูบไล้ ส่ำสาวคร่ำสวาทคราง................ล่องสู่ สวรรค์แฮ เสพสุขไฟนรกไหม้....................สุขเพี้ยงแค่คืน ๚ ๔ ๏ ชื่นชู้เคียงคู่เคล้า.....................คลอนวล หอมประทิ่นกลิ่นสวาทอวล.........อีกครั้ง เปลือยเนื้อนิ่มเนื้อชวน.................ชื่นสวาท หลงเสน่ห์นางเกินยั้ง..................โยกโย้โอ้ใจ ๚ ๕ ๏ ยามไฟไหม้ลุกเชื้อ..................โชนไฟ เกินระงับยับยั้งใจ......................ร่ำร้อง บ่วงสวาทสุดหลีกไกล................กรายห่าง ขอชื่นนาง-จองน้อง..................พรุ่งนี้อีกครา ๚๛ บทพิเศษ ๏ หรือชะตา-ทนอดกลั้น............เพียงขาย สวาทเอย เดือนเด่นหมื่นดาวราย...............ถูกขย้ำ เดือนดาวพร่างแพรวพราว........พร่าหม่น ฝืนเจ็บทนเก็บกล้ำ.....................โศกน้ำตาใคร? (สร้อย)......ถึงเธอจะผ่านผู้ชายร้อยพัน                ไม่ทำให้ฉันคิดว่าเธอนั้นจะต้อยต่ำ                ถึงเธอเป็นคนขายร่าง ให้เขาลูบคลำ                เธอใช่อยากทำชีวิตเหลวไหล....... เกือบจะออกเรทเอ็กซ์ ซะแล้ว เจ้าจอมยุทธฯ จากคุณ : จอมยุทธเมรัย  - [1 เม.ย. 45 19:44:22] น่าจะแยกเป็นหมวดๆเนอะเจ้าค่ะ  .... จากคุณ : กรวี - [ 28 ก.พ. 52 14:38:46 ]

ความคิดเห็นที่ 30 มนุษย์เนี่ยมีหลากหลายอารมณ์น่ะเจ้าค่ะ  การรวมโคลงก้อน่าจะมีอารมณ์คละเคล้ากันไป ...  ศิลปินคนหนึ่งสามารถกลั่นกรองงานที่งดงามออกมาได้หลากหลายแนว  แต่แนวไหนละเจ้าค่ะที่ศิลปินแต่ละคนสามารถกลั่นออกมาได้งดงามที่สุด  สวยงามที่สุด  ... พูดมากงงตัวเอง  ไปดีก่า  ฟิ้ว... จากคุณ : กรวี - [ 28 ก.พ. 52 14:51:18 ]

ความคิดเห็นที่ 31 ผู้ที่เขียนโคลงชุดไว้มากที่สุดในอาศรมฯ  คือคุณหมอวฤก เขียนแบบใช้งานได้ทุกชุด นอกนั้นก็เขียนแบบเสวนาโคลง ตอบโต้กัน เพื่อฝึกฝน โคลงบทเดียวก็น่าจะช่วยกันเลือก เพราะจะมี "โคลงเบ่ง" อยู่มาก ช่วยกันเลือกเพราะชอบในบทโคลงนั้น ๆ จริง ๆ เน้อ อย่าเลือกเพราะชอบตัวบุคคล เอาที่หนูกรวีเลือกมา ๑ ชุด ของหนู ศอ  ทำให้น่าอ่านขึ้นอีกหน่อย อีตาหนูหมี กับหมอโม ไฟคงมอดหมดแล้ว  หายเงียบไป ถึงอาพี  ตอนนี้ลองช่วยกันคัดบทโคลงในใจมาวางในอาศรมฯก่อน เรื่องพิมพ์รวมเล่มเอาแค่เป็นการคุยกันเพื่อสอบถามความเห็นกันไป เรื่องใหญ่คือทุน  ต่อไปก็คณะผู้จัดทำ ป.ล.  อาพีระยะนี้ดูปรารภธรรมมากขึ้น  ส่วนข้าพเจ้าทำไมยังทะลึ่งเหมือนเดิมหนอ จากคุณ : คัมภีร์โบราณ - [ 1 มี.ค. 52 06:14:19 ]

ความคิดเห็นที่ 32 จารโคลงคืนใจ เค้นค้นโคลงกาพย์ข้อย............คืนเขียน คำบ่นุ่มนิ่มเนียน......................ระย้า หลากศกเร่งกวนเกษียร............สมุทร บ่มิผุดทิพย์อ้า.........................วิเศษโอ้อันใด หากใจกลับเหือดแห้ง..............ลืมจันทร์ ลืมระยิบพริบดาวอนันต์............ดาษฟ้า ลืมเสียงแห่งสรวงสวรรค์..........แสนโศลก ลืมโบกลมเลื่อนช้า..................ฝากน้องนางไหน ลืมเรืองไตรรัตน์พ้น.................พันแสง ลืมสนมพระเพื่อนแพง.............สนุกน้ำ ลืมสายหยุดกลิ่นแสลง.............มิเหมือนเก่า ลืมปณิธิหยัดย้ำ......................มิมาดแม้นนิพพาน กรองกานท์กลอนกาพย์แก้ว......คืนใจ สู่นิรันดร์สถานใน....................อกข้า โอ้สายหยุดแต่ไหน..................ขจรกลิ่น หวนเฮย หอมมิหายห่มหล้า....................กระออบฟ้ากระอบใจ สวัสดีพี่น้องชาวอาศรมครับ มะได้แต่งโคลงมานานมาก ตอนนี้กว่าจะแต่งได้ ต้องบิ๊วอารมณ์พอสมควร อิอิ โคลงในใจยังหามะได้ เลยขอส่งโคลงจากใจมาให้ก่อนนะครับ แก้ไขเมื่อ 07 มี.ค. 52 16:54:31 จากคุณ : เหล็กละมุน (mildsteel) - [ 1 มี.ค. 52 10:59:35 ]

ความคิดเห็นที่ 33 จากคำว่า  "รู้อยู่กับที่"  ..  ในวันนั้นของอาร์พี  ทำให้กรวีฉงนไปบ้างถึงความหมาย  ถามว่าเมื่ออาร์พี่อธิบายเน่ยเข้าใจอะไรมั๊ย?  ขอตอบว่าเข้าใจในระดับหนึ่งค่ะ  เพราะความรู้ที่แท้จริงมันต้องดำรงอยู่ในชีวิตจริง  ที่เราประสบด้วย  เราจึงสามารถเข้าใจแบบจิตแจ้ง  ... เปรียบไปก้อเหมือนกับคนที่เรียนหนังสือ  ที่เรียนรู้อยู่ในตำรา   และออกมาแสวงหาสัจธรรมเมื่อเข้าใจ  หรือ  จิตแจ้งในสัจธรรมนั่นแล้ว เราจึงมิต้องไปแสวงหาความรู้อีกต่อไป  เพราะเมื่อเราตัดความอยากรู้ อยากเห็นออกไปได้แล้ว  ความรู้จะเข้ามาหาตัวเรา  ปรารถนาจะรู้อะไรก้อได้รู้  ปรารถนาจะเห็นอะไรก็ได้เห็น  ... ปล.มีอาจารย์ท่านนึงเคยเตือนกรวีไว้ว่า  พูดมากผิดมาก  พูดน้อยผิดน้อย  ไม่พูดเลยดีก่า...  อิอิอิ   ปล2.หากกรวีตีความผิด  เหรอไม่เข้าใจสิ่งใดอย่างแท้จริง  ผู้มีความรู้ช่วยคอยตักเตือนด้วยนะเจ้าค่ะ  ถือว่าเป็นวิทยาทานเจ้าค่ะ  @^_^@ แก้ไขเมื่อ 01 มี.ค. 52 13:10:10 จากคุณ : กรวี - [ 1 มี.ค. 52 13:07:04 ]

ความคิดเห็นที่ 34 "นิราศดาว" กับ "จอมยุทธ" อ่านแหล้วต้องบอกว่า "ใช่เลย" แหะ แหะ สวัสดี ขอรับ ปล.๐ สวัสดีเพื่อนพ้องน้องพี่ชาวอาศรม ทั้งใหม่-เก่า เยาว์-แก่ อิอิ โดยเฉพาะ จตุรเทพ+๑ ปล.๑ อ่านเอามัน บ่ได้เอาเรื่อง ดังนั้น จึงยังบ่มีเรื่องให้หาเรื่องแต่ประการใด ปล.๒ ยังบ่มีเวลา ได้แค่แวบไปกับแวบมา ว่าแหล้ว ก็.. ชะแวบล่ะ จากคุณ : นายทิวา - [ 1 มี.ค. 52 20:16:19 ]

ความคิดเห็นที่ 35 อาศรมฯ ภาค ๓๙ (เก็บแก้วเพรงกาล) เป็นภาคหนึ่งที่วฤกชอบมาก ... ที่ชอบก็เพราะว่าในภาคฯ นี้ เราได้พบโคลงชุดเชิงนิราศของสมาชิกชาวอาศรม ฯ หลายท่าน ที่นำลงมาให้อ่านอย่างอิ่มเอม ที่เป็นอย่างนี้ได้ ก็คงเนื่องจากการเปิดกระทู้อย่างที่เรียกได้ว่า "อลังการงานสร้าง" ของคัมภีร์โบราณ ด้วยโคลงชุดนิราศปากคลองบางกอกน้อย... ดังนี้ ; ๏๏๏  นิราศปากคลองบางกอกน้อย  ๏๏๏ ๑. ๏  บางกอกบังเกิดแก้ว...............เฉลิมกรุง งามเด่นแผ่นดินจรุง...................จรัสฟ้า กวีปราชญ์ร่วมแดผดุง................เกียรติกล่อม  โลกเอย กรองนิราศประดับหล้า...............หลากแม้นมุกมณี ๚ ๒. ๏  เจ้าพระยาเอยแม่ล้น..............หลากสวรรค์   มาฤๅ ไหลหลั่งธารทองบรร-................จบแล้ว คูคลองปริ่มล้นอรร-...................ณพทั่ว เรือวิ่งจอแจแจ้ว........................เร่งจ้ำจำเจ ๚ ๓. ๏  เรือสำราญเรื่อยโล้................ลมแรง เรือด่วนรีบวิ่งตะแบง..................บึ่งบ้า เรือข้ามฟากตะแคง...................เข้าฝั่ง เรือรับส่งสินค้า........................ค่อยคล้อยลอยโยง  ๚ ๔. ๏  อดีตกาลผ่านแล้ว.................เลือนลาง เรือหนึ่งเลี้ยวเข้าบาง-................กอกน้อย ลอยเรือแล่นไปทาง.................สุพรรณบุเรศ เขียนนิราศร่ำร้อย.....................เลิศล้ำคำโคลง  ๚ ๕. ๏  อันคลองบางกอกน้อย..........นานมา คือแม่น้ำเจ้าพระยา..................แยกเลี้ยว ไหลเอื่อยเรื่อยออกมา..............บางกอก-  ใหญ่เอย แต่ก่อนเคยคดเคี้ยว.................แคบโค้งไกลโข  ๚ ๖. ๏  พระชัยราชาธิราชเจ้า...........จอมกษัตริย์ ให้ขุดลำคลองลัด...................เลี่ยงไว้ กลายเป็นแม่น้ำปัจ-................จุบันพ่อ ส่วนอดีตแม่น้ำได้...................ขอดตื้นเป็นคลอง  ๚ ๗. ๏  ริมคลองร่องเหล็กเลื้อย.......เรียงหมอน หัวรถจักรสงบนอน.................เหนื่อยล้า ตู้เหล็กต่อเป็นตอน................โยงติด   ยามหวูดดังหวีดว้า.................วุ่นทั้งสถานี  ๚ ๘. ๏  ยวดยานยุคก่อนย้อน.........อดีตโยง เขาขับรถควันโขมง...............เขม่าเปื้อน ไอเดือดรถด่วนโคลง.............เคลงโขยก แรงอัดไอน้ำเขยื้อน..............ขยับตู้ลากตาม  ๚ ๙. ๏  รถไฟวิ่งทับเส้น...............สวนทาง นายท่าสับหลีกราง..............หลบพ้น เหมือนคิดนอกใจนาง..........โปรยเสน่ห์   เล่ห์เอย เกินสับหลีกรักล้น...............เลิกร้างลางเลือน  ๚ ๑๐. ๏  อมรินทร์นฤมิตแล้ว........เลือนลา  วัดฤๅ พูนเทวษเขตพุทธา-...........วาสไว้ ถนนตัดลัดผ่านอา.............รามอก-  แตกเอย แบ่งซีกสองฝากให้............ห่างกั้นสังฆกรรม  ๚ ๑๑. ๏  เห็นวิหารวิเวกให้..........ใจหาย เคยแจ่มรังสีกระจาย.........กระจกแก้ว เจดีย์ยอดด้วนทะลาย.......ลงแหลก ยังแต่พระพุทธแผ้ว..........ผ่องพ้นเพรงกาล  ๚ ๑๒. ๏  กรุ๋งกริ๋งกระดิ่งห้อย......ลอยเรียง แลรอบขอบเขตระเบียง...โบสถ์น้อย ต้นโพธิ์แผ่พุ่มเคียง.........สะพานคร่อม  คลองเอย ลานตลาดแน่นนับร้อย.....เปิดร้านรอขาย  ๚ ๑๓. ๏  ศิริราชเคยเยี่ยมไข้.....ปลอบขวัญ อวลกลิ่นยาสารพัน.........พ่นเคล้า ตั้งจิตคิดแบ่งปัน.............ความทุกข์  เทวษเอย ขอเจ็บป่วยแทนเจ้า........จวบสิ้นสังขาร  ๚ (จบตอนแรก โปรดติดตามตอนต่อไป พ.ศ. ๒๕๔๖) จากคุณ : คัมภีร์โบราณ - [4 พ.ค. 45 09:12:21] นอกจากโคลงชุดนี้แล้ว ... เรายังได้อ่าน " ปากคลองฯ รำลึก" ของ lek Isara โคลงชุดกระเทาะเปลือกสังคมอย่าง " นิราศเว็บต์ไซด์ในสังคม 2002 " ของ คำเอ้ย fra โคลงชุด "ริมน้ำน่าน" ของจอมยุทธ์เมรัย ที่บอกถึงความสุขที่เกิดจากความสงบตามพระธรรม และโคลงที่น่าสนใจอื่นๆ อีกมากมาย ... ลองกลับไปอ่านดูเถิดครับ ================================================ หมายเหตุ... เช่นเคย: ขอเอาโคลงตัวเองมาแปะไว้ด้วยสักชุดนะครับ แก้ไขเมื่อ 02 มี.ค. 52 21:40:13 จากคุณ : วฤก - [ 2 มี.ค. 52 21:32:05 ]

ความคิดเห็นที่ 36 เสน่ห์โคลงของ "พิราบเงิน" อยู่ที่การใช้ภาษาง่าย ๆ สื่อความหมายได้ชัดเจน เมื่ออ่านโคลงของพิราบเงิน  นอกจากจะได้ดื่มด่ำในรสโคลง เรายังจะได้แง่คิดดี ๆ กลับไปเสมอ อย่างเช่น ... หลากอารมณ์ ๏ หลากอารมณ์ ๏ ๑. ๏ น้ำตาหลั่งเอ่อล้น             สองตา ไหลอาบนองหน้าพา           เปียกชื้น พร่ำเพรียกเรียกร้องหา         คนปลอบ ยามโศกเศร้าหมายฟื้น         ระรื่นสู้อีกครา ๚ ๒. ๏ น้ำตาไหลบ่าท้น               ถั่งสาย ไหลอาบแก้มประปราย         เปรอะเปื้อน ร่ำไห้ชื่นใจกาย                    กลโศก คราสุขกระซิกเอื้อน              โอดสะอื้นหทัยหวาม ๚ ๓. ๏ สุขเศร้าซึมแทรกซ้อน        ซ้ำซาก โลมเลาะล้วนลิ่วลาก            ลดเลี้ยว จับจิตจดจ่อจาก                  จรจัด ขับข่มคายคดเคี้ยว              ขบเขี้ยวขัดคม ๚ ๔. ๏ คราใดพรากสิ่งเฝ้า            มุ่งหมาย อนาถแทบมลาย                  ร่างสิ้น ทำไมทำไมกลาย                 กลับเล่า โอ้โลกแกล้งปลอกปลิ้น         ปรับข้าปราชัย ๚ ๕. ๏ แสนเบิกบานเมื่อได้           สมหมาย อะไรก็ดูง่ายดาย                 ยิ่งแล้ว เห็นกงจักรหมุนกราย           หมายป่น หัวเฮย กลับคิดว่าบัวแก้ว                นอบน้อมเศียรสวม ๚ ๖. ๏ ยามชังโลกช่างร้อน            ระอุเดือด มองสิ่งใดหมายเชือด            ด่าวดิ้น พร้อมเสมอละเลงเลือด          ข้าศึก เฝ้าแต่นึกไม่สิ้น                    สักครั้งได้การ ๚                 ๗. ๏ ยามรักปักลึกห้วง             หทัย มองอะไรก็วิไล                    เลิศหล้า โลกเอยรักกันไหม                มาเถอะ จงอย่ามัวชักช้า                  ชมดชม้อยลอยโฉม ๚ ๘. ๏ ยามเบื่อเบือนหน้าหลบ      แล้วหนอ แม้นพักตร์จักละออ              ก็แค่นั้น ไม่เอาไม่คิดรอ                    เจ้าหรอก ไปเถิดจงด้นดั้น                   ด่วนลี้ลับตา ๚ ๙. ๏ ยามคิดถึงอยากใกล้           ประจำ ขอโปรด:-)ามขำ                อย่าร้าง น้องห่างพี่คงทำ                    งานถด ถอยแล อยากอยู่คู่เคียงข้าง               เพื่อสร้างสุขศานต์ ๚ ๑๐. ๏ ความรู้สึกตรึกไว้               พอดี โศกสุขชังรักมี                      พบบ้าง ล้วนก่อจากฤดี                     ทั้งหมด ฝึกปรับรับโลกกว้าง              อย่างผู้รู้ธรรม ๚๛ ๖ พฤษภ์ มะเมีย'๔๕ .............................................. สวัสดีทุกท่านครับ ขอให้ทำงานด้วยความสุขครับ   จากคุณ : พิราบเงิน - [13 พ.ค. 45 09:02:53] ==================================== หมายเหตุ : ขอฝากโคลงอีกชุด ... ชุดนี้เขียนเมื่อได้ฟังเพลง Greensleeves ครับ จากคุณ : วฤก - [ 2 มี.ค. 52 22:15:39 ]

ความคิดเห็นที่ 37 โคลงใดใครแต่งแล้ว เลอรจ- ( จ ) นาเฮย อรรถอีกความกำหนด เนื่องนั้น อักษรซึ่งปรากฏ กวีร่าย- เรียงแฮ ความครบงามเฉิดชั้น ช่วงเบื้องวรรณศิลป์ ฯ คัดสรรพลันพบแล้ว- รัตนมณี ฝังแน่นในศิลามี มากแท้ ปานผองบทโคลงกวี วรรณยุกต์ ปรากฏหลากมากแล้ หลบเล้นรอชม ฯ อันมวลผองมากผู้ ชาวโคลง เคยร่ายเรียงจรรโลง แต่งใว้ นำอวดโอ่ดังโยง- ไยสู่ ใจนา หมายว่าจักชื่นได้ อ่านแล้วระเริงพลัน ฯ มวลมากโคลงหลากล้วน หลายอา- รมณ์เฮย มวลเหตุปัจจัยจา- รึกถ้อย ตามสมัยที่เสวนา นานเนิ่น จนจวบปัจจุบันร้อย ร่ายซ้ำนำเกษม ฯ จากคุณ : นกมีหู หนูมีปีก (the darkknight) - [ 2 มี.ค. 52 22:43:53 ]

ความคิดเห็นที่ 38 ขอคัดกลบทสักชุดที่เคยคัดไปหัดเรียนโคลงเมื่อแรกเข้าอาศรมใหม่ๆ ใน ภาค ๑๖๓ โคลงกล-มนต์สะกดนักเลงโคลง ที่เปิดโดย คุณจันทร์แห้ง ผมเคยค้นหาว่ากลบทเขียนยังไงเลยค้นตัวอย่างจากอาศรมเก่าๆ ภาค ๓๑ ร้อยฝันพันโคลง..สอง ที่เปิดโดยคุณหมอโมโน เจอโคลงชุดกลบทนี้เป็นเชิงนิราศ เขียนโดย คุณหมอวฤกครับ เป็นกลบทที่สมบูรณ์ทั้งสัมผัสในและการร้อยลิลิตเข้าด้วยกัน คืออารมณ์ชอบส่วนตัวในครั้งแรกเมื่อเริ่มเขียนกลบท อยากคัดมาเป็นตัวอย่างในเรื่องกลบทด้วยครับ ส่วนภาพผมถ่ายเองครับ ----------------------------------------- แก้ไขเมื่อ 03 มี.ค. 52 11:38:00 จากคุณ : xers - [ 3 มี.ค. 52 10:19:16 ]

ความคิดเห็นที่ 39 น้อมคารวะ  ๚ะ๛ จากคุณ : tiki_ทิกิ - [ 3 มี.ค. 52 13:55:01 ]

ความคิดเห็นที่ 40 ขอบคุณ "คัมภีร์โบราณ" และ "xers" ที่คัด "นิราศไพร" ว่าเป็นโคลงในใจ ที่จริงในตอนที่ลงในอาศรมฯ นั้น มีผู้แนะนำว่าควรเขียนกลบทละ ๒ บท ตอนนั้น วฤก ยังไม่อยากจะทำเนื่องด้วยเพราะเหนื่อย ... ต่อมาภายหลัง .. มีอารมณ์ mania จึงได้เขียน "นิราศไพร" ใหม่ ขยายเป็น ๒๐ บท ไม่ได้ลงไว้ในอาศรม ฯ เนื่องเพราะว่ากว่าจะเขียนเสร็จ อาศรมฯ ก็ผ่านไปหลายภาคแล้ว คิดตะหงิดตั้งนาน ... ว่าเขียนไว้ที่ไหน ... จึงกลับไปค้นดูกลอนเก่า ๆ ที่เคยเขียนไว้ ในที่สุดก็พบแล้ว เอามาใส่รูป แล้วลงไว้ในนี้ครับ ... เผื่อใครสนใจ อยากอ่าน http://drnui.com/viewthread.php?tid=158&extra=page%3D1 หมายเหตุ: เช่นเคย ... เอาโคลงมาฝาก แก้ไขเมื่อ 04 มี.ค. 52 21:26:23 แก้ไขเมื่อ 04 มี.ค. 52 21:12:24 จากคุณ : วฤก - [ 4 มี.ค. 52 21:10:48 ]

ความคิดเห็นที่ 41 สวัสดีขอรับทั่นพี่ทั่นน้องทุกทั่น ดีใจที่ได้กลับมาอาศรมอีกครั้งครับ กระทู้เลือกคัด คำโคลงไพเราะ   ขอย้อนอ่านก่อนนะคับ จากคุณ : จันทร์แห้ง (จันทร์แห้ง) - [ 5 มี.ค. 52 12:31:22 ]

ความคิดเห็นที่ 42 สวัสดีครับ กลับมาเยี่ยมเยียนบ้านเก่า สวัสดีเพื่อนเก่าทุกคน ที่ร่วมกันก่อสร้างอาศรมชาวโคลงกันมา สวัสดี เพื่อนใหม่ ที่ยังไม่เคยพบเจอ และพูดคุยนะครับ @^_^@ วันนี้แวะมาเยี่ยมเยียน ส่วนเรื่องการเขียนโคลงนั้น คงต้องกลับไปทบทวน ช่วงนี้ลืม ๆ ไปเกือบหมดแล้ว คงตามไม่ทัน ไว้ว่าง ๆ จะมาร่วมกานท์กวีด้วยนะครับ @^_^@ จากคุณ : นัวเนียร์แสนซน - [ 5 มี.ค. 52 23:03:57 ]

ความคิดเห็นที่ 43 กว่าจะเรียงบทนี้ ................เนิ่นนาน เพียงอยากจะเอ่ยขาน.........ใคร่รู้ อาศรมกระทู้กานท์.............ร้อยบท กวีแฮ อายุประหนึ่งผู้...................เฒ่าแล้วยืนนาน กี่ปีแล้วหว่า อาศรมชาวโคลง ...??? จากคุณ : นัวเนียร์แสนซน - [ 5 มี.ค. 52 23:18:31 ]

ความคิดเห็นที่ 44 ย้อนอ่านอาศรมเก่าเลือกโคลง มีมากมาย อ่านไปเพลินไปจนลืมเลือก แหะๆ อ่านแล้วทำให้นึกไปถึงความพยายาม ความชอบ ความตั้งใจ สุดท้ายได้มาเป็นผลผลิตแห่งโคลงที่เป็นรูปร่างเป็นชิ้นเป็นอัน ต้องรวบรวมความรู้ด้านภาษาเป็นพื้นฐาน สร้างจากอารมณ์ความรู้สึก ถ่ายทอดประสบการณ์- ความรู้ ความจำ ด้านต่างๆ ทางสังคม วัฒนธรรม ความเป็นไปใน- สากลโลก กลั่นมาเป็น แต่ละบท แต่ละชุด เพื่อให้มีน้ำหนักเข้าสู่ในใจใครแต่ละคน เอาโคลงเก่าของผมมาดัดแปลงคารวะแด่ทุกท่านครับ           ๏ ขอบคุณคำที่ให้          ความงาม           แม้ทุกข์ก็ยังตาม            สุขได้           แม้หวั่นมิเกรงขาม          ในขื่น           โลกวิจิตรแม้ไร้              ดอกไม้ระดับสวรรค์ ๚ ขออภัยที่คัดซ้ำกับป๋าคัมฯ ครั้งแรกไม่ได้อ่านตอนต้นอาศรมครับ คัดมาแล้วนั่งตัดแต่งเป็นชั่วโมงอ่ะ แปะแล้วก็ไปทำอย่างอื่น แหะๆ เดี๋ยวโคลงต่อไปจะไม่ให้ซ้ำแล้วครับ เป็นไงไม่รู้ช่วงนี้ไม่มีสมาธิ เง้อ... แต่ถ้าใครชอบจะคัดซ้ำอีกก็ได้เพื่อบางโคลงมีคนชอบหลายคน เลือกยากจริงๆ มีเยอะมาก แต่ที่เห็นเป็นชุดยาวๆ มีของ หมอวฤก ป๋าคัมฯ เยอะที่สุดครับ ส่วนของท่านอ่านที่มีเยอะรองลงมาตามลำดับก็มีอีกหลายท่าน สงสัยต้องตั้งต้นใหม่โดยเริ่มกระทู้แรก เพราะบางโคลงเคยอ่าน ตอนเริ่มหัดเขียนโคลงใหม่ๆรู้สึกชอบแต่หาไม่เจอ กำลังคิดหาทางออกให้ดีกว่านี้ ไม่ให้รู้สึกเหนื่อยกับการเลือก หรืออ่านจนเพลินไม่มีโคลงติดไม้ติดมือ อิอิ ส่วนกระทู้นี้ก็เลือกกันไปเรื่อยๆครับ อาจจะมีต่อภาคใหม่เรื่อยๆ เดี๋ยวผมรับผิดชอบต่อกระทู้นี้เอง ส่วนกระทู้โอกาสต่างๆ ถ้าจะเปิดก็คั่นได้เลย ปล. เห็นด้วยกับป๋าคัมฯ '31 ช่วยกันเลือกโคลงบทเดียวหรือชุดสั้นๆด้วยครับ เพราะที่ผมชอบแต่หาไม่เจอก็มีบทเดียวหรือ ชุดสั้นหลายอัน สวัสดีคุณจันทร์แห้ง คุณนัวเนียร์แสนซน ครับ ช่วยกันเลือกด้วยเน้อ อิอิ จากคุณ : xers - [ 6 มี.ค. 52 02:06:26 ]

ความคิดเห็นที่ 45 โคลงในใจ หรือ ใจในโคลง ? เที่ยวหาโคลงลึกล้ำ        ในใจ หวังเบอกเล่าความนัย     สู่พ้อง เฝ้าค้นขุดแต่ไฉน          ไม่พบ นาเพื่อน ฤๅขาดใจโคลงต้อง         นึกรู้ก่อนถวิล แก้ไขเมื่อ 06 มี.ค. 52 19:31:30 แก้ไขเมื่อ 06 มี.ค. 52 13:42:53 จากคุณ : ตั่วกอ (โอวทิฮวย) - [ 6 มี.ค. 52 13:42:28 ]

ความคิดเห็นที่ 46 แวะมาทักทายค่ะ คัดสรรโคลงค่าซึ้ง...ทรวงใคร พี่เอย ความเก่าอันเกษมใน...จิตน้อง ฤากำซาบดวงใจ...ผองเพื่อน นอพี่ อาจเลือกบทโคลงคล้อง...ห่อนพ้องจินต์สหาย ไยนายบ่คัดถ้อย...คำกวี วางชื่อโคลงบทดี...ย่องไว้ โหวตเสียงผ่านวิธี...นับเลข ชมเฮย หากวุ่นเลือกโคลงไซร้...จากร้อยกระทู้เฉา เสนอแนวคิดซื่อๆ เพราะถ้าให้เลือกแบบนี้ โฮๆๆๆ น่าจะหาคนช่วยทำงาน แล้วให้ผู้ที่มีวิจารณญาณ คัดเลือกคนละกระทู้สองกระทู้ หรือคนละสิบกระทู้ แล้วเอาโคลงที่ได้มาโหวตกันอีกที ถ้าเลือกแบบนี้ โฮๆๆๆ อีกนานกว่าจะเสร็จ เพราะทุกคนต้องไล่ดูทุกกระทู้ ใครจะไปนั่งดูไหวค่ะ ยิ่งดูยิ่งมึน จากคุณ : สีน้ำน้อย (sugarhut) - [ 6 มี.ค. 52 20:38:41 ]

ความคิดเห็นที่ 47 ๏ ฝากฝัน ๏ ลิขิตกานท์ผ่านหลากร้อย......คำความ เขียนขีดอักษรตาม..................จิตต้อง ผ่านบทผ่านนิยาม....................เพียงหนึ่ง แท้เฮย เริงรื่นย์ชื่นจิตคล้อง..................ดั่งน้ำชโลมใจ ๚ ๏ ถ้อยคำเปี่ยมปริ่มด้วย.............ความฝัน สานต่อรักรำพัน.......................สลักไว้ เอมอิ่มจิตโดยพลัน...................ฝังฝาก โคลงเฮย เพียงนิดตรึงจิตให้.....................ไป่ร้างห่างหาย ๚๛ ปล.ขอบคุณภาพจากอินเตอร์เนตค่ะ ... ปล2.ดูรูปให้ศิลป์หน่อยเด้อ กิกิกิ ปล3.เพิ่งกลับมาจากแต่งงานค่ะ เป็นครั้งที่แต่งตัวสวยๆออกงาน เขินซะ กิกิกิ .... จากคุณ : กรวี (กรวี) - [ 6 มี.ค. 52 21:34:39 ]

ความคิดเห็นที่ 48 รูปไม่ขึ้นค่ะ  รูปประกอบโคลงนะเจ้าค่ะ จากคุณ : กรวี - [ 6 มี.ค. 52 21:36:03 ]

ความคิดเห็นที่ 49 โคลงงามยามอ่านแล้ว            ระเริงใจ โคลงหลากความของใคร         ก่อนนั้น โคลงควรค่ามากใน-                อรรถรส  เสมอนา โคลงเก่าใหม่  ยาวสั้น             ต่างล้วนชวนชม ฯ ผมได้ไปอ่านโคลงเก่า ๆ เหมือนกัน ใจก็นึกสงสัยและทึ่งในเวลาเดียวกัน ว่าทำไม  ผองชาวอาศรม  จึงมีจินตนาการและลีลาการเขียนโคลง   แบบเด็ดขาดบาดใจ  และลึกล้ำปานนี้ จากคุณ : นกมีหูหนูมีปีก (the darkknight) - [ 7 มี.ค. 52 22:34:32 ]

ความคิดเห็นที่ 50 /\(^_^) สวัสดีเจ้าพี่ - น้องอาศรมชาวโคลง หนูหิ่ง ฯ มิกล้าคัดเลือกเจ้าค่ะ  แฮ่....  ฟามลู้เลายังด้อย เล่งศึกษา  ^___^ เพิ่งกลับจากจีนค่ะ  ยังพูกไทยมะค่อยชัก  คิก ๆ ๆ ๆ จากคุณ : หิ่งห้อยน้อยใจ - [ 7 มี.ค. 52 22:41:46 ]

ความคิดเห็นที่ 51 ริบริบหรี่หรี่แล้ว          ลา ฤา เห็นหิ่งห้อยคล้อยคือ  หลบเร้น บินมาจากจีนหรือ       ถามหน่อย ? หนึ่งนา ไยจึ่งทำหน้าทะเล้น    เช่นนี้หนีหาย ฯ จากคุณ : นกมีหูหนูมีปีก (the darkknight) - [ 7 มี.ค. 52 22:48:24 ]

ความคิดเห็นที่ 52 ระลึกอ่านโคลงเก่าของครูทุกคนแล้วยังประทับใจอยู่ทุกยามครับ จากคุณ : โกฏิดารา (เทราสเฟียร์) - [ 8 มี.ค. 52 20:44:51 ]

ความคิดเห็นที่ 53 สวัสดีขอรับทั่นพี่พ่อแม่ผม มาขอส่งการบ้านโคลงในใจขอรับ ผมพยามยามคัดออกแต่ก็หาคัดออกไม่ค่อยมีเลยขอรับ...เพราะรสชาติสรนุกนะคับ อ า ศ ร ม ช า ว โ ค ล ง (ภาค ๒๘) . . . ต อ น " ลูกปูเดินเป๋ - ลูกปูเหล่แม่ " ความคิดเห็นที่ 1   ๐ ลูกปูกระทู้ยาก             จริงจริง ลงชื่อแล้วร้องหงิง            โหดเฟ้ย คิดหัวแตกหวังชิง              แปะก่อน แต่งบ่ออกอย่าเย้ย            ฝากไว้ข้ามวัน ๚ แหะๆ ลงชื่อไว้ก่อน จากคุณ : โมโน  - [24 ม.ค. 45 17:38:00]   ความคิดเห็นที่ 2   ๏  ลูก   ใครหนอช่างตั้ง           คำมา ปู       พจนานุกรมหา              ยากเฟ้ย เดิน   วนคิดเพลา                   หลายล่วง เป๋      เฟอะฟะเอาละเว้ย        รีบด้นจบโคลง ๏   ลูก    โยงสองบทถ้วน         ทุบดิน ปู      เคล็ดวิชาเคยยิน             แน่นพื้น เหล่   ตาอย่าติฉิน                    โทคู่  ครบเวย แม่    แค่อยากรื้อฟื้น                 รีบท้วงถามครู  ๚  ขออภัยหากมีคำไม่สุภาพ จากคุณ : โซดาซ่าอีกแล้ว (salathai)  - [24 ม.ค. 45 19:03:05]      ความคิดเห็นที่ 4   ๏ ลูกปูเดินปัดซ้าย...................เซขวา แม่เอ่ยลูกไคลคลา...................คดเคี้ยว แลแม่แน่นัยนา........................นี้นี่.......นะพ่อ นางย่างทางเลาะเลี้ยว...............ลัดเลื้อยลงหลง ๚ ==================================== เอ่อ ...เขียนเป็นโคลงกระทู้มะออก ขอส่งการบ้านเป็นโคลงธรรมดา ๆ ก็แล้วกันครับ จากคุณ : วฤก  - [24 ม.ค. 45 19:39:16] ความคิดเห็นที่ 5   ลูก บอลถูกเขี่ยกลิ้ง              กลางสนาม ปู ที่นั่งอยู่ตาม                     ขอบเส้น เดิน รุดเพ่งมองยาม            วนเฉียด ประตูเฮย เป๋ หนักชักใจเต้น                อย่าให้เล่นเองนา ลูก ทีมผลัดเปลี่ยนเข้า          ตามคำ โค้ชเวย ปู นะปูพรมยำ                       กระหน่ำให้ เหล่ ตาขู่รีบทำ                       ยังสั่ง ก้องเฮย แม่ บอกพ่อเบาไว้                  นี่บ้านบ่ใช่สนาม           (บอล) แหะๆ คิดมะออก ยากๆ เอิ๊ก จากคุณ : พิราบเงิน - [24 ม.ค. 45 19:58:43] ความคิดเห็นที่ 10   ๐ ลูก   ใครไม่ประเสริฐเพี้ยง       ลูกตู ปู      พ่อเป็นแบบดู                  จำไว้ เดิน   กร่างเชิดคอชู                  กลางผับ เป๋     ปัดเหยียบตีนไอ้-              ถ่อยเฮ้ยเสวยปืน๚ ๐ ลูก  ตูบริสุทธิ์เว้ย                   ไม่ผิด ปู       กฏหมายศักดิ์สิทธิ์            ปากอ้าง เหล่    ตาขยิบนิด                      หนีก่อน    ลูกพ่อ แม่     นขู่-ปลอบพยานล้าง          หมดแล้วมอบตัว ๚ จากคุณ : โมโน  - [25 ม.ค. 45 06:04:30] ความคิดเห็นที่ 13   ลูก......ไม้ร่วงหล่นใกล้....................ต้นมัน ปู.........ฟูกล้มตามกัน.....................สนุกล้น เดิน......แบบแบบว่าฉัน..................ลูกพ่อ เป๋........ปัดปัดไม่พ้น.......................หนุ่มโต้งชายเฟือย ลูก........รู้ไหมว่าเจ้า........................ลูกใคร ปู..........พ่อถามทำไม......................อยากรู้ เหล่.......สิเหล่มองไป.......................ตีนเหยียบ แม่.........หลบหลบไม่สู้....................หวั่นกระทู้ลูกใคร ฯ แหะ แหะ ข้าพเจ้าเรื่อยเปื่อยตามคาด เช่นเดิมเลยขอรับ หวังว่า ครูคงยังมิมา ชะแว้บแอบดีฝ่า อึ๋ยยยยย จากคุณ : นายทิวา (นายทิวา)  - [25 ม.ค. 45 19:28:19] *************************************************************** ปล.คันมือ แจมคคห47.....คุณกรวี สักน้อยขอรับ ๏ ฝากฝัน ๏ ลิขิตกานท์ผ่านหลากร้อย......คำความ เขียนขีดอักษรตาม..................จิตต้อง ผ่านบทผ่านนิยาม....................เพียงหนึ่ง แท้เฮย เริงรื่นย์ชื่นจิตคล้อง..................ดั่งน้ำชโลมใจ ๚ ๏ ถ้อยคำเปี่ยมปริ่มด้วย.............ความฝัน สานต่อรักรำพัน.......................สลักไว้ เอมอิ่มจิตโดยพลัน...................ฝังฝาก โคลงเฮย เพียงนิดตรึงจิตให้.....................ไป่ร้างห่างหาย ๚๛ (กรวี) ๏ฝากสตางค์ ๏เดินดุ่มด้นหนีบสมุด                  ธนาคาร ออมสิน หวังฝากหวังใจจาร                    จดจ้อง ฮะเหยสมุดหายพาล                 ตกหล่น เรียกแม่จ๋าขอร้อง                    ไล่ให้หาที ๏แต่เด็กแต่เล็กแล้ว                 เก็บออม ใช้จ่ายรู้จักถนอม                     ค่าแล้ว โคลงกลอนอ่านจนผอม            ไม่เลิก อ่านแล เพราะอิ่มจิตรจริตแพร้ว             เพลิศรู้คุณความ๚๛(จันทร์แห้ง) แอ็บรูปจากจิตรธานีครับ.....แบบมองศิลป์จริงๆนะ แก้ไขเมื่อ 13 มี.ค. 52 21:28:08 แก้ไขเมื่อ 09 มี.ค. 52 20:19:46 จากคุณ : จันทร์แห้ง (จันทร์แห้ง) - [ 9 มี.ค. 52 20:16:02 ]

ความคิดเห็นที่ 54 สวัสดียามเช้าขอรับทั่นพี่ทั่นน้องทุกๆคน คคห5....โคลงคุณพี่หมอโมโนเข้าไปในจิตคุณพี่คัมภีร์โบราณแล้ว เข้ามาในใจผมอีกทอด ๏ทะ เลท่วมมิดท้น      มิเทียบ ลุ่ม ลึกรักใดเปรียบ   ไป่ได้ ปุ่ม เปลือกกลับกลายเรียบ      แม่ขัด เกลานา ปู แผ่นหล้าแผ่ให้      ลูกน้อยหัดเดิน๚ ๏อุ ราอาบรักแจ้ง  อุ่นเจือ สา จิตสาใจเหลือ  สุขเคล้า นา ทีลูกทุกข์เฝือ  ฟูมอก รี ริกกระซิกเซ้า  แม่เปลื้องปลอบขวัญ๚ ๏โก มลโกมุทแก้ว  มากกราบ วา เหยียดเทอกทาบ  อาบซึ้ง ปา ริสุทธิคุณซาบ  ซึมเอิบ เปิด ปากกระอักอึ้ง  กระอึกโอ้เอ่ยไฉน๚ ๏จุก คำจำหลักคล้อง  เจิมเขียน จี้ จัดเอกโทเวียน  วากย์แจ้ว รี้ เร่งลิขิตเพียร  พจน์แบบ บุราณเฮย ไร รุ่งจรุงกวีแผ้ว  ผ่องกล้าประกาศคุณ๚ โดย โมโน 12ส.ค.45 สังเกตุ....รสความชัดเจนมาก คุณหมอโมโนทั่นคุมได้....ดังมีดหมอผ่าคนไข้หายทุกราย อิอิขอโฆษณาเล็กน้อยคับ.... น้อมศึกษาโดยจันทร์หิว ๏ทะ ทั่งถมทับท้น   ภาระ ลุ่ม ลึกนึกมานะ   ฝ่าพ้น ปุ่ม โปนตะปบปะ  หลุมหล่ม ทางนอ ปู แผ่นพื้นรื่นรื้น     ลูกน้อยหัดเดิน๚ ๏อุ เหล้าข้าวหมักไว้  หม้อดิน สา ธิตวิธีริน  รสเร้า นา พ่อบอกห้ามดิน  ขายขุด รี ลาศจังหวะเว้า  ชะช้าหรรษา ทุ จ้าพ่อแม่ข้า  ครูกลอน สุ ภะเพ่งบังอร  อ่อนซ้อน มุ หมายมุ่งคำสอน  กวิ กรุ่นเฮย ดุ ริยศัพท์เฝ้า    ใฝ่ฟื้นฟูฝัน๚ ๏โก สุมสุภาษเพี้ยง  พุ่มพาน กราบนอ วา ศอกสมุทรกานท์  ผุดแพร้ว ปา คุณยตามาน  สำนึก น้อมเฮย เปิด โลกยะศิษฐ์แล้ว  กระวาดเวี้ยวรรณศิลป์๚ ๏จุก จิกประจักษ์แจ้ง      หนทาง จี้ จุดอ่อนด้อยปาง  บื่อใบ้ รี้ ไหลระรื่นวาง  เธี้ยรวากย์ ไร ริประสพไซร้  ประสาทเกล้าประกาศคุณ๚ ปล.อดใจไม่ได้ขอรับน้อมศึกษาด้วยขอรับ ว่าจาหารูปศิลป์ สาวๆมาลงกลัวทั่นกรวีคิดมากนะ จากคุณ : จันทร์แห้ง (จันทร์แห้ง) - [ 10 มี.ค. 52 07:58:48 ]

ความคิดเห็นที่ 55 หาดทรายซับฟองคลื่นจนชื้นน้ำ สาดซ้ำซ้ำรอยสรรค์เป็นงานศิลป์ สายลมโรยสายเอื่อยลงเรื่อยริน บรรเลงพิณคลื่นเพียงเป็นเสียงเพลง มองดวงดาวร้อยพันคืนวันผ่าน ตราบชั่วกาลคงฉายประกายเปล่ง เคล้าเสียงลมประโคมคลื่นอยู่ครื้นเครง คืนเปลี่ยนคงบรรเลงไม่เปลี่ยนแปลง จักรวาลนี้ไม่มีใครไม่สำคัญ เพียงเม็ดทรายฉายจันทร์จึงโชนแสง ทุกอณูมีบทบาทการแสดง ภายใต้แรงดึงดูดของดวงดาว สดจากเกาะลันตาใหญ่ กระบี่ แก้ไขเมื่อ 15 มี.ค. 52 02:52:37 จากคุณ : KAVINT - [ 15 มี.ค. 52 00:25:20 ]

ความคิดเห็นที่ 56 ๏ เจ็ดคำกรำเปลี่ยนเค้า         เป็นโคลง จรเจ็ดวันจรรโลง                 โลกหล้า เจ็ดเดือนเลื่อนยังโยง           ใยอยู่ จวบเจ็ดปีล่วงข้าฯ                 แอบเฝ้าฝึกโคลง  ๚ะ วันนี้มาแจก gift อย่างเดียวครับ ให้เลือกโคลงในใจ เลือกไม่ถูก เพราะถูกใจหมดเลย ตั้งแต่ อาศรม 1ฯ เป็นต้นมา ขอบคุณเหล่ากวี กวีเก่า กวีใหม่ กวีฝึกหัด ที่สร้างสรรค์ผลงานเอาไว้ ซึ่งจะกลายเป็นตำนาน ให้คนเล่าขานอีกร้อยปี จากคุณ : ศาลายา - [ 16 มี.ค. 52 11:55:17 ]

ความคิดเห็นที่ 57 "ฝูงปลานั้นคงเวียนว่าย ด้วยจุดหมายลำธารสดใส ชุ่มฉ่ำ แช่มชื่นรื่นหัวใจ จึงวนเวียนแหวกว่ายนานมา หากแสงสว่างส่องกลางจิต คงคิดคงอยากมุ่งหา แสวงยังหนทางข้างหน้า เพื่อรู้ควรคุณค่าแห่งตน ขอแสงสว่างกระจ่างเจ้า ปลุกเร้าดวงจิตคิดสับสน อย่าหลงสิ่งลวงวกวน ให้เจ้าค้นพบจุดหมายได้ก้าวไป" กรวี 16.19 17/03/09 __________________ จากคุณ : กรวี - [ 17 มี.ค. 52 17:58:35 ]

ความคิดเห็นที่ 58 เห็นเพื่อนค้น............คำโคลง ช่วยหยิบโยง............ต่อแต้ม ทุกยามโมง..............แสนสนุก ได้กับแกล้ม.............อิ่มใจ หวัดดีทุกคนเน้อเจ้า...คิดถึงพอหอมปากหอมคอ จากคุณ : แม่หญิงซอมฯ - [ 17 มี.ค. 52 19:50:39 A:192.168.0.17 X:61.7.174.53 TicketID:011762 ]

ความคิดเห็นที่ 59 โคลงในใจน้องท่อง              ขึ้นใจ หากอยากรู้ความนัย             จะบอกให้ สยามมานุสติไง                   ท่องบ่อย นาพี่ หากพี่จำบ่ได้                      จัดไว้เผื่อถาม หากสยามยังอยู่ยั้ง               ยืนยง เราก็เหมือนอยู่คง                 ชีพด้วย หากสยามพินาศลง               ไทยอยู่ ได้ฤๅ เราก็เหมือนมอดม้วย             หมดสิ้นสกุลไทย แถมอีก 1 โคลงในใจ ใครรานใครรุกด้าว                 แดนไทย ไทยรบจนสุดใจ                    ขาดดิ้น เสียเนื่อเลือดหลั่งไหล            ยอมสละ สิ้นแล เสียชีพไป่เสียสิ้น                  ชื่อก้องเกียรตินาม แถมโคลงมาแจมอีก 1 บท เพียงหนึ่งมิตรชิดใกล้             ควรตรอง ได้อย่างเสียอย่างมอง            แบบได้ เพราะจ้องจับปลาสอง             มืออยู่ นาพี่ พอกระดี่ได้น้ำไซร้                อาจแห้วทั้งสอง แก้ไขเมื่อ 19 มี.ค. 52 13:51:23 แก้ไขเมื่อ 19 มี.ค. 52 12:59:20 จากคุณ : ธาราริน - [ 19 มี.ค. 52 12:57:53 ]

ความคิดเห็นที่ 60 อาศรมดูเวิ่งว้าง                เงียบเหงา เพื่อนเพื่อนแอบไปเมา       แน่แท้ เงียบเงียบเยี่ยงนี้เรา          ควรอาบ น้ำนอ ถอดชุดโชว์รักแร้              กระโดดน้ำแสนสบาย จากคุณ : Little Red - [ 19 มี.ค. 52 17:46:28 ]

ความคิดเห็นที่ 61 วนเวียนแหวกว่ายเวิ้ง             วารี เริงรื่นเรียงรายมี                   มากน้อย เคียงคลอคู่ครองปี-              ติสุข  สราญเฮย ดำผุดดำว่ายคล้อย               เคลื่อนย้ายทวนกระแส ฯ ชมธารอันพร้อมพรั่ง             ผองมัจ  ฉาเฮย สีหลากมากสันทัด                พิลาสล้ำ แสนงามแก่การทัศ-            นายิ่ง ดังหมึกจิตรกรย้ำ                 แต่งแต้มตามใจ ฯ ขอยืมรูปมาจาก  คุณกรวี  คห.ที่ 57 ครับ แก้นิดหน่อย  อิอิ  ผิดฉันทลักษณ์ แก้ไขเมื่อ 19 มี.ค. 52 22:30:16 จากคุณ : นกมีหูหนูมีปีก (the darkknight) - [ 19 มี.ค. 52 22:29:39 ]

ความคิดเห็นที่ 62 มากวาดใยแมงมุมดึกๆค่ะ วูส์ๆๆๆๆมิตรสหายไปไหนกันหมดเด้อ  ขนาดคนเฝ้ากระทู้ก้อหาย เอาน้ำมาตอนรับหน่อยดิ  เค้าคอแห้งแระน๊า  ... จากคุณ : กรวี - [ 23 มี.ค. 52 23:33:25 ]

ความคิดเห็นที่ 63 .......โฉมแม่จักผากฟ้า............เกรงอินทร...หยอกนา อินทรท่านเทอกโฉมเอา..........สู่ฟ้า โฉมแม่จักฝากดิน..................ดินท่าน........แล้วแฮ ดิน ฤ ขัดเจ้าหล้า..................สู่สํสองสํ ฯ                                                              (กำสรวลศรีปราชญ์) ......โฉมควรจักฝากฟ้า.............ฤๅดิน....ดีฤๅ เกรงเทพไท้ธรณินทร์...............ลอบกล้ำ ฝากลมเลื่อนโฉมบิน................บนเล่า......นาแม่ ลมจะชายชักช้ำ.....................ชอกเนื้อเรียมสงวน                                        (โคลงนิราศนรินทร์) ที่มา การประพันธ์โคลงสี่สุภาพ กรมศิลปากร พุทธศักราช ๒๕๔๘ จากคุณ : tiki_ทิกิ - [ 24 มี.ค. 52 02:08:21 ]

ความคิดเห็นที่ 64 ว่ายว่ายพลันสดุ้งเฮิอก             ทันใด จู่จู่พบปลาใคร                        บอกด้วย ตอดตอดกล่องดวงใจ              ให้หวาด ระแวงนา งับงับแทบดับม้วย                   แม่เจ้าช่วยที จากคุณ : Little Red - [ 24 มี.ค. 52 13:42:54 ]

ความคิดเห็นที่ 65 กรวีแวะเยี่ยมเข้า                   อาศรม ร่ำเรียกน้ำอย่างนิยม               ดับร้อน จำต้อนรับเพราะกระผม           เฝ้าอยู่ แทนนา ปลาคราฟแกว่งไกวสะท้อน      ตั่งน้อมรับสหาย แก้ไขเมื่อ 24 มี.ค. 52 13:51:01 จากคุณ : Little Red - [ 24 มี.ค. 52 13:50:22 ]

ความคิดเห็นที่ 66 โฉมแม่จักฝากฟ้า               ฟ้าคืน อินทร์ท่านเกรงเผลอกลืน     ขื่นไส้ โฉมแม่ฝากดินฝืน              ใจท่าน แล้วแฮ ดินท่านเกรงกลั้วใกล้          กีดไกล กันไกล ฯ แฮ่... แก้ไขเมื่อ 24 มี.ค. 52 23:35:41 แก้ไขเมื่อ 24 มี.ค. 52 13:53:51 จากคุณ : CrazyHOrse - [ 24 มี.ค. 52 13:51:41 ]

ความคิดเห็นที่ 67 ต้องการรับน้ำชนิด         ใดดี เล่าเอย น้ำเปล่าเราบ่มี               หมดแล้ว น้ำขวดจำหน่ายหนี         เสียสุข ภาพแล ที่เหมาะอยู่เต็มแก้ว        เรียกน้ำใจสหาย แก้ไขเมื่อ 24 มี.ค. 52 13:59:30 จากคุณ : Little Red - [ 24 มี.ค. 52 13:58:47 ]

ความคิดเห็นที่ 68 ...                  ๏ โคลงคิดเค้น         คำโคลง                  กั้นเก็บโกง              เก็บกั้น                  ติดตาโตง                เตงติด                  คนค้นคั้น                ค่อนคนฯ แหะ แหะ ขอรับ คิดไม่ออก บอกไม่ได้ ไปพรรค์นี้แหละ ขอรับ ปล. หนุ่มเซอร์เว้ยยยย ตั้งโต๊ะแหล้ว ไหงไม่ชงเลยหว่า "รีบชงไอ้น้อง คืนนี้ไม่กองไม่มีเลิกลา คบคนมันมีแต่ท้อ คบแอลกอฮออล์มันกว่า คำสั่งราชายกมาอีกแบน" แหะ แหะ ป๋มเปล่าว่า แบบว่า "น้าแอ๊ด" เขาว่าไว้ ใน "ราชันย์ฝันสลาย" พรรค์นั่นแล มาแหล้ว ไปแหล้ว ชะแวบ จากคุณ : นายทิวา - [ 24 มี.ค. 52 21:12:13 ]

ความคิดเห็นที่ 69 น้ำใจเพียงหนึ่งน้ำ................แทนใคร จากมิตรสหายท่านใด...........ส่งด้วย ส่งมาหน่อยแซมใจ..............วิ่นขาด  นาพ่อ กาลล่วงผ่านอยากม้วย..........อับแล้วปัญญา ใครๆก้อปิดเทอม  กรวียังต้องอ่านหนังสือสอบ  แต่แว๊บมาได้เสมอ  อิอิอิ ไม่เคร่งเครียดเจ้าค่ะ  ...  สบายๆส - ตายกรวี  555 จากคุณ : กรวี - [ 25 มี.ค. 52 23:07:12 ]

ความคิดเห็นที่ 70 รู้สึกว่าโคลงกรวีที่แต่งเอาไว้ใน  คคห 2  เนี่ย มันเสทือนฟ้าเสทือนสวรรค์มากๆเพราะจากที่แต่งแล้วไม่ค่อยมีใครสนใจ กลับมีคนถามถึงมากมาย  ทั้งในชีวิตจริง  และที่รีเควส อันนี้กรวีแต่งออกจากใจอ่ะค่ะ  ... จากเรื่องของพระโพธิสัตว์สององค์ที่สัญญากันว่าจะลงมาเก็บบารมีร่วมกัน   แต่ด้วยเจอกรรมเลยต้องพลัดพลากกัน  แต่พอกรรมเริ่มสร่างซา ทั้งสองพระองค์จึงมาเจอกันอีกครั้ง   แต่เมื่อเจอกันพระโพธิสัตว์องค์ผู้ชาย กลับมีภาระแล้ว  และบอกว่าต้องเก็บบารมีกับผู้นั้น(ยืยยันหนักแน่น) เอาไงละทีนี้พระโพธิสัตว์ผู้หญิงก้อตัดสินใจเก็บบารมีองค์เดียว   ผู้ที่เห็นกับผู้ที่ไม่เห็น  เฮ้อ!!! นิทานนะเจ้าค่ะอย่าคิดมาก  แหะๆๆๆ... เล่าคร่าวๆพอกล้อมแกล้ม ไปแระ  ชะแว้ป.. แก้ไขเมื่อ 25 มี.ค. 52 23:32:28 จากคุณ : กรวี - [ 25 มี.ค. 52 23:24:15 ]

ความคิดเห็นที่ 71 พายุฝนสั่งฟ้า................ครืนคะนอง โปรดรีบไปจับจอง..........นั่งหน้า สองพันจ่ายซื้อของ.........เร็วรี่ ช่วยชาติกันหน่อยจ้า........เก็บไว้ปลวกเล็ม!! มีป้าคนนึงแกมาบ่นให้ฟัง เวลาปกติล่ะไม่ยอมแก่ พอเขาบอกว่าจะให้ตังค์ รีบแก่ทันทีเลยนะ...ฮา..... จากคุณ : ซอมฯ - [ 26 มี.ค. 52 11:09:37 A:172.21.131.156 X:202.6.107.56 TicketID:011762 ]

ความคิดเห็นที่ 72 แด่เพื่อนกรวี ดีใจเพื่อนหมั่นเฝ้า             แวะเวียน คนอื่นเขาปิดเรียน             หมดแล้ว ไฉนเพื่อนจึ่งยังเพียร         เตรียมสอบ เล่าเอย ขยันอ่านขอส่งแก้ว            เสริฟน้ำกาแฟ แก้ไขเมื่อ 26 มี.ค. 52 18:02:59 จากคุณ : Little Red - [ 26 มี.ค. 52 18:02:31 ]

ความคิดเห็นที่ 73 สวัสดีครับ ทุกท่าน เอาภาพมาฝาก ยังไม่ได้ค้นกลอนเก่า หรือเขียนใหม่ ภาพที่ 1 จากคุณ : คัมภีร์โบราณ - [ 26 มี.ค. 52 19:49:19 ]

ความคิดเห็นที่ 74 ภาพที่ 2   ทะเลเจดีย์ ยามเย็นที่พุกาม  ปีนเจดีย์ ชเวมอดอร์ขึ้นไปถ่าย จากคุณ : คัมภีร์โบราณ - [ 26 มี.ค. 52 19:53:02 ]

ความคิดเห็นที่ 75 ภาพที่ 3 กุ้งใส่ถาดขายแถวหน้าวัด ตอนอยู่ร่างกุ้ง ไม่เห็น เห็นที่มัณฑะเลย์  และที่พุกาม  ไม่ได้ลองชิม จากคุณ : คัมภีร์โบราณ - [ 26 มี.ค. 52 19:57:36 ]

ความคิดเห็นที่ 76 ภาพที่ 4 แม่น้ำอิรวดี มีแต่เรือพาย  เงียบ สงบ ( เก็บภาพมาเยอะ แต่วันนี้ เอาเท่านี้ก่อน บ่มีโคลงกลอนเน้อ) ป.ล.  (ไปละ..) จากคุณ : คัมภีร์โบราณ - [ 26 มี.ค. 52 20:04:17 ]

ความคิดเห็นที่ 77 สวัสดีครับสหายอาศรม ... เอาโคลงมาฝาก ... จากคุณ : วฤก - [ 28 มี.ค. 52 14:00:40 ]

ความคิดเห็นที่ 78 อ่านโคลงกวีแก้ว ฉ่ำใจ สรวมจิตมโนใน กราบไหว้ หวานหว่านเพื่อคนไกล มาอ่าน หากผิดแต่งโคลงไซร้ ข้าน้อยขออภัย หทัยหายหมองซ้ำ อีกครา เอมอิ่มอักขรา เสกแล้ อ่านยิ่งอ่านรจนา ดื่มด่ำ อาศรมรวมกวีแท้ แก่นแก้วกรองกานท์ฯ จากคุณ : คีตกานท์ - [ 30 มี.ค. 52 22:49:20 A:118.172.34.236 X: ]

ความคิดเห็นที่ 79 ฝนตกดึกเยี่ยงนี้.....................ใช่หนาว ผ่อนพักจิตเมื่อคราว.................หม่นไหม้ ร้อนรุ่มอกใจราว....................เกาะอยู่  หทัยเฮย ขอฟากฟ้าหลั่งให้..................รุ่มร้อนมลายสูญ โห...ร้อนจริงทั้งอากาศ  ทั้งการเมือง ... แก้ไขเมื่อ 01 เม.ย. 52 00:03:40 จากคุณ : กรวี (กรวี) - [ 1 เม.ย. 52 00:01:35 ]

ความคิดเห็นที่ 80 ๏ เมษาพาร้อนท่วม          ทวยหาญ ร้อนแดดยังทนทาน           อยู่ได้ ร้อนเมืองมุ่งเผาผลาญ       ข้าศึก  ไหนรา ร้อนจิตวิปริตไซร้              ดับได้ฤๅไฉน ๚ะ ๏ เย็นดับร้อนสัจจ์นี้          เล่าขาน ร้อนแดดอาบน้ำสนาน       ชุ่มได้ ร้อนเมืองมุ่งใจสมาน         สามัค- คีฤๅ ร้อนจิตอยากเย็นใช้          สติตั้งหลั่งเย็น ๚ะ๛ จากคุณ : ศาลายา - [ 1 เม.ย. 52 09:38:54 ]

ความคิดเห็นที่ 81 นักภาวนาอาศัย "ความรู้สึกตัวอย่างสามัญ" ที่ใครๆ ก็มี ประคองอย่างเด็กหัดเดิน ล้มลุกคลุกคลานไปเรื่อยๆ อย่างไม่มีเป้าหมาย (Doing Nothing) ดูกาย ดูใจ ดูอาการของมัน รู้ และรู้ไปเรื่อยๆ ซื่อๆ ตรงๆ ไม่เติม ไม่แต่ง รู้+รู้+รู้....= ตื่น (จิตที่ตื่น) จิตที่ตื่นแล้วคุ้มครองผู้นั้นทั้งยามหลับและยามตื่น ความมหัศจรรย์ของจิตมีอยู่ทุกขณะที่ลมหายใจเข้า-ออก ไม่ต้องไปแสวงหาที่ไหน คำขอบคุณ ความเมตตา กรุณา ความรัก ความอาทร ฯลฯ เป็นคุณค่าเล็กๆน้อยๆ ของจิตที่อยู่ในแดนบวก แต่จิตที่ตื่นแล้ว มีคุณเป็นอนันต์ เกินพรรณา. ธรรมะรักษาทุกสิ่ง :) จากคุณ : Ar@p - [ 1 เม.ย. 52 12:02:28 ]

ความคิดเห็นที่ 82 จากคุณ : tiki_ทิกิ - [ 1 เม.ย. 52 18:32:06 ]

ความคิดเห็นที่ 83 เอาโคลงมาฝาก ... อีกครั้ง จากคุณ : วฤก - [ 4 เม.ย. 52 20:57:57 ]

ความคิดเห็นที่ 84 ๏ เกาะกูดปานเกาะแก้ว      กลางทะเล ฟังคลื่นครวญไกวเปล        กล่อมฟ้า คิดถึงห่อนรวนเร              ภาพฝาก  นาพ่อ กลับฝั่งหวังคราวหน้า        ร่่วมข้ามเก็บฝัน ๚ มีเหตุให้ต้องเดินทางอยู่เรื่อย ๆ แต่ยังคิดถึงมิตรสหายอาศรมฯ สม่ำเสมอเจ้าค่ะ จากคุณ : ศาลาไทย (salathai) - [ วันจักรี 14:10:00 ]

ความคิดเห็นที่ 85 เกาะเสม็ดคือเกาะแก้ว           พิศดาร เกาะกูดอย่าเกาะนาน             เมื่อยแท้ เกาะอกอาจหย่อนยาน           เกาะไหล่ บ้างนอ เกาะเต่าเกาะจักกะแร้             เกาะแล้วสลบไสล จากคุณ : แดงตัวน้อย (Little Red) - [ 7 เม.ย. 52 14:19:27 ]

ความคิดเห็นที่ 86 เอิ้ก ๆ อ่านแล้วฮาดี ขอมอบดอกไม้ให้คุณแดงน้อย สำหรับบทโคลง 85 จากคุณ : คัมภีร์โบราณ - [ 7 เม.ย. 52 22:37:38 ]

ความคิดเห็นที่ 87 โคลงเก่า ๑ จากคุณ : คัมภีร์โบราณ - [ 7 เม.ย. 52 22:43:27 ]

ความคิดเห็นที่ 88 โคลงเก่า ๒ จากคุณ : คัมภีร์โบราณ - [ 7 เม.ย. 52 22:44:43 ]

ความคิดเห็นที่ 89 โคลงเก่า ๓ จากคุณ : คัมภีร์โบราณ - [ 7 เม.ย. 52 22:46:15 ]

ความคิดเห็นที่ 90 เก็บตะวันจำเก็บด้วย            เมฆฝน บังนอ เก็บสิ่งของมือตน                เก็บได้ เก็บน้ำเขื่อนฝายทน             เก็บกัก ได้แล เก็บรักบอบช้ำไซร้               เก็บด้วยอะไรหรือ จากคุณ : แดงตัวน้อย (Little Red) - [ 8 เม.ย. 52 09:04:06 ]

ความคิดเห็นที่ 91 เก็บ   ฝันวันนั่งย้อน              เวลา รัก  แรกร้างนานมา              เนิ่นแล้ว ร่วง  รินย่อมน้ำตา                คนเง่า กลิ้ง  หล่นราวลูกแก้ว           เก็บได้อันใด ฯ จากคุณ : ศาลายา - [ 8 เม.ย. 52 13:03:41 ]

ความคิดเห็นที่ 92 เก็บ ไว้เป็นบทย้อน          สอนตน รัก   ชอกช้ำเพราะคน       ขิดใกล้ ร่วง  หล่นย่อมฝืนทน        ยืนหยัด กลิ้ง ก่อนลุกยืนได้           เพื่อใช้สอนตัว ฯ แก้ไขเมื่อ 09 เม.ย. 52 13:35:25 จากคุณ : แดงตัวน้อย (Little Red) - [ 9 เม.ย. 52 13:34:26 ]

ความคิดเห็นที่ 93 แฟนหงส์ออกประท้วง            ทั่วกรุง ทีมรักถูกสิงห์ถลุง                 หมดถ้า (ท่า) ให้ลาออกนะลุง                    เร็วรี่ ไม่ปล่อยถึงนัดหน้า               อาจแพ้ทุกสมัย แก้ไขเมื่อ 10 เม.ย. 52 16:10:45 จากคุณ : แดงตัวน้อย (Little Red) - [ 10 เม.ย. 52 16:10:13 ]

ความคิดเห็นที่ 94 แฟนผีเข้าร่วมประท้วง              ปิดถนน เหตุถูกปอร์โต้ชน                    แบ่งแต้ม ให้ลาออกทุกคน                     จึงเลิก เสียงจ่าฝูงเผยแย้ม                  ชนะได้สถานเดียว จากคุณ : แดงตัวน้อย (Little Red) - [ 10 เม.ย. 52 16:37:54 ]

ความคิดเห็นที่ 95 ๏ อาทิตย์ยกเคลื่อนพ้น...........มีนา สู่ดิถีเมษา..........................ศกย้าย พระเคราะห์กุมลัคนา.............พิภพโลก สุดแต่บาปบุญคล้าย..............ส่องให้แลเห็น ๏ สงกรานต์สะท้านศึก ยังดิ่งลึกลงยากเย็น ประเทศปรวนแปรเป็น ประหนึ่งเช่นสงครามชัง ดาวโจรปะทะโจร ย่อมหักโค่นคะนองพัง เหลืองแดงแข่งประดัง ประดาไทยบรรลัยเพลิง ดุจเศียรกบิลพรหม มาตกล่มลงแรงเริง เดือดร้อนตะกอนเกริง ทุกหย่อมหญ้ายิ่งกว่าไฟ เชิญเถิดนางสงกรานต์ ผู้กล้าหาญจากแดนใด ดับแล้งด้วยแรงใจ วารีใสน้ำใจนาง กอบเศียรกบิลพรหม แล้วอุ้มสมสู่แดนสุรางค์ เวียนรอบสุเมรุทาง แผ่นดินคงสงบคืน๚ ๏ เชิญโคราคะเทวี ผู้ทรงฤทธี มาเหนือจอมพยัคฆา ๏ ทรงพาหุรัดภูษา ทัดดอกปีปมา นิทราไสยาสน์นางจร ๏ มุกดาหารเป็นอาภรณ์ ซ้ายธารพระกร หัตถ์ขวาแกว่งแกว่งแผลงขรรค์ ๏ เสวยภักษาหารน้ำมัน กุมลัคน์วารจันทร์ เสวยวันมหาสงกรานต์ ๏ ใดเดือดช่วยดับกันดาร ปวงข้าราชการ จักผ่อนร้อนรุ่มชุ่มคลาย๚ ๏ เสาร์เป็นธงชัยเถลิงปี พุธเป็นอธิบดีสมสหาย อุบาทว์ศุกร์ทุกข์ถมจมตาย โลกาวินาศขยายเดียวกัน ข้าวกล้านาปีนี้เหลือ ผลพอจุนเจือสุขสันต์ น้ำมากมีมากแบ่งปัน ระวังป้องกันท่วมนอง ธำรงมหาสงกรานต์ เบิกบานทั่วไทยทั้งผอง คืนร่มเย็นสุขสมปอง ทุกพี่ทุกน้องชาวไทย๚ จากคุณ : โกฏิดารา (เทราสเฟียร์) - [ 12 เม.ย. 52 14:53:39 ]

ความคิดเห็นที่ 96 สวัสดี ขอรับ แหะ แหะ เงียบบบบบบบบบบบบบบบบบบบ ไปล่ะ ปล. สบายดีนะ ขอรับ กินได้กินดี นอนได้นอนดี มีความสุข อ้วนท้วนสมบรูณ์ สมดังปรารถนา แหะ แหะ สวัสดี จากคุณ : นายทิวา - [ 20 เม.ย. 52 14:04:06 ]

ความคิดเห็นที่ 97 19.58 น. ๏ นอกใจ ในจอกน้ำ.........โคลงใน ใจเวย โคลงอยู่ คู่โยงใย.............ยึดย้ำ ย้ำนาฏ หยาดน้ำใจ...........เลี้ยงหล่อ โคลงแล จำหน่าย จ่ายนำน้ำ...........จืดน้ำใจดำ ๏ ย้ำโคลง โยงค้ำอยู่........ในใจ โคลงก่อ คอโก่งไอ...........แหบแห้ง ล้อโคลง โล่งคอไหล.........ตามเรื่อง ราวฮา โจงขับ จับโคลงแว้ง..........กลับด้านโคลงเคลง   ๏ เพลงป่า พาเปล่งน้ำ........เสียงใส ไขนุ่ม คุ้มในไพร..............ฉ่ำน้ำ ไข้หนุน ขุ่นในใจ..............โคลงคร่ำ ครวญแล โคลงผ่าน คลานโผล่งค้ำ....ถ่อเข้าอาศรม-ชาวโคลง บารนี ๚ะ๛ (ฮี่ฮี่) 20.31 น. กวีคำผวน ... กวนวะคำผี ... มีแค่โคลงนอกใจนะ สบายดี ... นกผีคารวะสหายเซ่อกวีใจ และขอคารวะสวัสดีพี่น้องชาวโคลงในอาศรมทุกคนด้วยเด๊อครั่บ จากคุณ : นกโก๊ก - [ 20 เม.ย. 52 20:38:26 ]

ความคิดเห็นที่ 98 สวัสดีช่วงเช้า                ชาวอา ศรมเอย ขอสุขภาพกายา            พรั่งพร้อม จงมีแก่เพื่อนยา             ถ้วนทั่ว กันนอ แล้วกลับมานั่งล้อม        แต่งแต้มเชิงกวี จากคุณ : แดงตัวน้อย (Little Red) - [ 22 เม.ย. 52 08:33:48 ]

ความคิดเห็นที่ 99 สวัสดียามบ่ายคล้อย               วันพุธ เพื่อนเพื่อนคงแอบหยุด            หลยเร้น ชักชวนช่วยกันฉุด                   ขึ้นจาก เตียงนอ สะบัดส่ายสะโพกเต้น               ขยับเท้าสลัดมือ จากคุณ : แดงตัวน้อย (Little Red) - [ 22 เม.ย. 52 13:09:14 ]

ความคิดเห็นที่ 100 เข็นกระทู้จนครบร้อย          แล้วหนี เข็นยากขึ้นทุกที                เหนื่อยแท้ รอผู้ปรารถนาดี                  มาเปิด ใหม่นอ ขอหลบไปแย่งแย้              หลบเร้นลงรู จากคุณ : แดงตัวน้อย (Little Red) - [ 22 เม.ย. 52 13:17:28 ]

ความคิดเห็นที่ 101 ๏จิตจับต้องถูกแล้ว..............จิตตน มองผ่านไปมากหน................ผ่านพ้น เพียงเพ่งพิศมองจน................ทะลุผ่าน  จิตเฮย กลับพบสิ่งเคยค้น...................อยู่ยั้งเพียงสนอง๚๛ จากคุณ : กรวี - [ 22 เม.ย. 52 16:05:33 ]

ความคิดเห็นที่ 102 ๏ บ่นบ่นแบบบทบ้า.............บังใบ ดิบดิบดอกดวงใด................ดุ่มด้น เฉื่อยแฉะฉุดเฉไฉ.................ฉาวฉิบ ปกปิดปักป้ายปล้น...............ปากโป้งปล่อยไปฯ แหะ แหะ เรื่อยเปื่อย ขอรับ เฮ้ออออออออออออ... จากคุณ : นายทิวา - [ 22 เม.ย. 52 20:29:28 ]

ความคิดเห็นที่ 103 ขอเปิดกระทู้ใหม่เจ้าค่ะ อาศรมชาวโคลง ๒๐๖ สายธารโคลงขอดแห้ง...........เหือดหาย http://www.pantip.com/cafe/writer/topic/W7784003/W7784003.html#1 จากคุณ : ธาราริน - [ 23 เม.ย. 52 13:08:31 ]