กี่ครั้งที่...ฉันต้อง...เสียน้ำตา
กี่ครั้งครา...ที่อุรา...ล้าหวั่นไหว
กี่ครั้งหน...ที่ทนเหงา...ร้าวทรวงใน
กี่ครั้งที่...ดวงใจ...ต้องร้าวราน
มีคนบอก...ความรัก...เป็นสิ่งดี
ฉันก็เชื่อ...เต็มที่...ว่ารักหวาน
คิดไม่ถึง...รักนี้...มีไม่นาน
ก็ถึงกาล...ห่างหาย...กลายเป็นตรม
ฉันเชื่อมั่น...ในรัก...ที่จริงใจ
แม้จะนาน...เพียงไหน...ไม่ขื่นขม
เชื่อว่ารัก...จะไม่ร้าว...เศร้าระทม
เชื่อว่ารัก ...ภิรมย์...สมฤทัย
แต่...ไม่จริง...สักอย่าง...เหมือนดั่งจิต
รักที่คิด...ว่าดี...นี้ไฉน
กลายเป็นรัก...กลอกกลิ้ง...ทิ้งกันไป
เธอมีรัก...ไม่จริงใจ...มอบให้มา
ฉันมีรัก...มอบให้ ...ด้วยใจภักดิ์
หวังได้รับ ...ใจรัก...อย่างหรรษา
อยู่เคียงข้าง...มิร้างหาย...ไกลเลือนลา
คือสิ่งที่...ปรารถนา...แห่งหัวใจ
รักเป็นสิ่ง...ที่ดี...จริงหรืนั่น?
ใยตัวฉัน...ถูกรักทำ...ช้ำหวั่นไหว
อยากรู้นัก...รักที่เห็น ...เป็นเช่นไร
ฉันยังคง...มิเคยได้...ไว้ครอบครอง/..
แก้ไขเมื่อ 06 มี.ค. 52 14:42:02