ความคิดเห็นที่ 1 ฉันคุยกับแม่อีกไม่กี่คำ ก็วางสายก่อนจะกดเบอร์โทรศัพท์ไปหาต้นเรื่อง “ฮัลโหล ยัยน้ำหวาน มีอะไรจะบอกฉันหรือเปล่ายะ” ฉันกรอกเสียงลงไปเมื่ออีกฝ่ายรับสาย “แหม! ข่าวไวเชียวนะ ก็ว่าจะโทรหานี่ล่ะ แต่ยังไม่มีเวลาเลย ช่วงนี้งานยุ่งชะมัด แต่ฝากบอกกับแม่ไปแล้วนี่”อีกฝ่ายส่งเสียงสดใสอย่างคนมีความสุขมา ทำให้ฉันต้องอมยิ้มเมื่อนึกถึงหน้ายิ้มบานของเพื่อนคนนี้ “ย่ะ  แม่เพิ่งบอกเมื่อกี๊ ถึงได้โทรมาถามเธอไง ว่าตกลงแต่งกับใคร แม่บอกว่าไม่ใช่คนที่ฉันเจอตอนปีใหม่นี่” “อือ เรื่องมันยาวน่ะ พีเดี๋ยวหวานค่อยเล่านะพอดีเจ้านายเรียก แค่นี้ก่อนนะ เดี๋ยวหวานโทรกลับ” เฮ้อ! ฉันถอนหายใจกับตัวเองเบาๆ พีรยาเอ๋ย นี่เธอมีความรู้สึกอย่างนี้ด้วยเหรอ แต่มันก็น่าใจหายนะ เพื่อนสนิทกำลังจะแต่งงาน ฉันเป็นเด็กที่เติบโตมาจากต่างจังหวัด มีเพื่อนสนิทแถวบ้านมากมายที่ออกมาเล่นด้วยกันตั้งแต่เป็นเด็กตัวกะเปี๊ยกจนกระทั่งฉันได้มาเรียนต่อมหาวิทยาลัยที่กรุงเทพ ทำให้ห่างจากเพื่อนๆ ไปบ้าง เพื่อนแถวบ้านนั้นไม่ค่อยได้เรียนต่อกันเท่าไหร่ บางคนเมื่อจบมัธยมสาม ก็เรียนต่อสายอาชีพอย่างวิทยาลัยเทคนิคหรือไม่ก็เรียนบัญชีแล้วไม่เรียนต่อ ดังนั้น เมื่อตอนที่ฉันเรียนมหาวิทยาลัยอยู่ปีสอง แม่โทรมาบอกว่าเพื่อนคนหนึ่งจะแต่งงาน ฉันถึงกับตกใจเพราะคิดว่าเร็วมากที่จะแต่งงาน แต่ก็ไม่เท่ากับตอนที่อยู่ปีสาม เพื่อนรุ่นน้องโทรมาบอกด้วยตัวเองว่าเธอจะแต่งงานฉันถึงกับเหวอ เพราะนับจากอายุแล้วเธอเพิ่งจะจบมัธยมหกเมื่อปีที่แล้วนี่เอง เพื่อนๆ ทยอยกันแต่งงานเรื่อยๆ มีเพียงฉันกับน้ำหวานที่ยังไม่มีวี่แววเพราะต่างคนต่างก็ห่วงที่จะเรียนต่อ น้ำหวานนั่นไม่เท่าไหร่ เพราะตอนที่เรียนมหาวิทยาลัยได้ข่าวแว่วๆ มาว่ามีแฟนเป็นตัวเป็นตนที่คอยดูแลอยู่ แต่ฉันนี่สิ นส.พีรยา ผู้อาภัพรัก ไม่เคยได้ผ่านประสบการณ์การมีแฟนกับเขาเลย อาจจะเป็นเพราะฉันเป็นเด็กดีเกินไปก็ได้นะ เพราะทั้งแม่ ย่า และยายเองมักจะย้ำเสมอว่าอย่าเพิ่งมีแฟน ขอให้เรียนให้จบก่อน ถ้ามีแฟนก็จะไม่ว่า ฉันหัวเราะกับความคิดอันนี้ของตัวเอง อย่างฉันน่ะ ไม่ใช่เพราะผู้ใหญ่ขอร้องไว้หรอก แต่ไม่คิดจะมีเองมากกว่า ทั้งๆ ที่น้าสาวมักจะแอบยายคุยเชียร์ให้ฉันหาแฟนไว้บ้าง นั่นสิ แล้วจะมาคร่ำครวญอะไรเอาตอนนี้ล่ะ ไม่ใช่ว่าฉันจะหน้าตาขี้เหร่ หรือนิสัยวีนร้ายกาจจนไม่มีใครกล้ามาจีบ ฉันก็เป็นผู้หญิงหน้าตาธรรมดาที่สามารถหาพบได้ทั่วไปตามถนน ความน่ารักของฉันก็มีนะ เพียงแต่ไม่ค่อยจะมีคนค้นพบ หรือถ้ามีคนค้นพบก็มักจะไม่ใช่คนที่ฉันอยากให้เขาเห็น มีคนเข้ามาจีบฉันบ้าง แต่เมื่อฉันได้คุยได้ลองคบเป็นเพื่อนดู ทำให้ฉันมั่นใจว่าไม่ได้ชอบเขาแบบนั้นแน่ ก็จะบอกเขาไปว่าขอเป็นแค่เพื่อน อ่ะนะ ถึงไม่สวยก็เลือกได้นี่นา อีกอย่างนิสัยประหลาดของผู้หญิงอย่างฉัน ชอบเป็นฝ่ายจีบผู้ชายมากกว่าถูกจีบ แบบว่า อยากเป็นฝ่ายเลือกมากกว่าถูกเลือก ก็เลยโสดสนิทอยู่ทุกวันนี้ ที่โสดสนิท ไม่ใช่เพราะไม่เคยไปจีบผู้ชายที่ไหนหรอกนะ ประกาศได้เลยค่ะว่า นส.พีรยาเคยเป็นฝ่ายจีบผู้ชายก่อนมาแล้ว จำได้ว่าตอนนั้นอยู่ปีสอง ปิ๊งรุ่นพี่คนหนึ่งเข้า หลังจากสืบทราบว่าเขาเป็นใครโดยที่มีเพื่อนให้ความร่วมมืออย่างไม่ค่อยเต็มใจเท่าไหร่ ขอร้องให้เพื่อนไปหาเบอร์โทรของคนนั้นมาจนได้ แน่นอนว่าฉันรู้มาจากเพื่อนของเขาว่าเขายังไม่มีแฟน ทางสะดวกขนาดนี้ ฉันเลยลุยด้วยการส่งเมสเซจให้เขาทุกวัน วันละ 1 ข้อความ เวลาเดิมๆ ใครไม่ประทับใจก็แสดงว่าต่อมโรแมนติกอุดตันล่ะ ฉันส่งข้อความหาเขาได้เดือนกว่า วันหนึ่งเขาโทรเข้ามา ถามว่าฉันเป็นใคร ฉันได้ทีก็เลยชวนเขาคุย ยังไม่ได้รุกเกินไป แหม! ฉันก็เป็นหญิงไทยนี่นา ยังไง ก็รู้ดีว่า รุกเกินไปมันไม่งาม หลังจากนั้น ฉันก็กล้าที่จะโทรหาเขา หยอดวันละนิด วันละหน่อย แต่เขาไม่ค่อยกล้าคุยกับฉันเท่าไหร่หรอก พูดน้อย อาจจะเป็นเพราะฉันหยอดมากเกินไปหรือเพราะเขาขี้อายเกินเหตุก็ไม่รู้ แต่บทสรุปของเรื่องนี้คือ “เราเป็นพี่น้องกันเถอะ” โน ไม่ได้เป็นคำพูดมาจากปากเขา ปากฉันเองค่ะ เพราะฉันเบื่อกับการจีบคนที่ไม่คิดอะไรด้วย เรื่องของเรื่องคือ ข่าวฉันถูกต้อง เขายังไม่มีแฟน แต่แหล่งข่าวฉันพลาดไปอย่างว่า เขามีคนที่ชอบอยู่แล้ว หลังจากที่ฉันขอเป็นน้องสาว เขาคุยกับฉันมากขึ้น กลายเป็นคนพูดมากขึ้นอย่างไม่น่าเชื่อ ที่สำคัญ นอกจากน้องสาวแล้ว ฉันยังได้รับตำแหน่งกิตติมศักดิ์อีกอย่างคือ ศิราณี คอยรับฟังปัญหาของเขา เท่านั้นยังไม่พอ พ่วงตำแหน่งกามเทพ เจ้าหน้าที่ปรึกษาเรื่องรักอีกต่างหาก ฉันก็แสนดี ช่วยเขาจีบผู้หญิงจนทั้งคู่ตกลงคบเป็นแฟนกันไปในที่สุด แล้วอย่างนี้ ฉันสมควรจะโสดต่อไปไหมล่ะ หลังจากเรียนจบมหาวิทยาลัย ฉันขอแม่ทำงานที่กรุงเทพต่อ กว่าจะขออนุญาตแม่ได้ ต้องชักแม่น้ำทั้งห้ามาหว่านล้อม ดีที่แม่ยอมเสียก่อน ไม่อย่างนั้น ฉันคงต้องคว้าแม่น้ำแยงซีเกียงหรือแม่น้ำอเมซอนมาช่วยด้วย แต่ก็อยู่ภายใต้เงื่อนไขต้องโทรรายงานตัวทุกสองวัน ฉันรับเงื่อนไขนั้นอย่างเต็มใจ แถมด้วยออปชั่นกลับบ้านสามเดือนครั้งเพื่อแม่โดยเฉพาะ ระหว่างนั้น ก็ได้ข่าวเพื่อนๆ มหาวิทยาลัย คนโน้นหมั้น คนนั้นแต่ง คนนี้ท้องสามเดือน ทุกครั้งที่ได้ยินข่าว หรือเข้าร่วมในงานแต่ง ก็อดไม่ได้ที่จะคิดจินตนาการว่าตัวเองเป็นเจ้าสาว อยู่ในชุดขาวยาวฟูฟ่องประดับผมด้วยดอกไม้สีขาวมีผ้าลูกไม้ปรกหน้า มือยาวเรียวในถุงมือสีขาวจับอยู่กับมือเจ้าบ่าวอย่างมีความสุข เมื่อคิดถึงตรงนี้ ก็มีอันสะดุดทุกครั้ง ก็เพราะคิดไม่ออกจริงๆ ว่า เจ้าบ่าวที่ยืนอยู่ข้างๆ นั้น หน้าตาเป็นอย่างไร ฉันคิดฟุ้งซ่านไปเรื่อยๆ จนเพื่อนร่วมงานเดินเข้ามาทัก จึงได้หลุดออกจากโลกแห่งความฝันมาอยู่กับความจริงที่มีแต่งานกับงาน แต่ก็ไม่วายเผลอมองไปรอบๆ ออฟฟิศของฉันเป็นออฟฟิศเล็กๆ มีคนทำงานประจำสาขานี้อยู่ประมาณ 7 คน เป็นผู้ชาย 3 คนผู้หญิง 4 คน ทุกคนต่างก็สนิทสนมกันดี เพราะมีคนน้อย แก้ไขเมื่อ 09 มี.ค. 52 11:29:21 จากคุณ : ละมุนใจ - [ 9 มี.ค. 52 11:04:02 ]

ความคิดเห็นที่ 2 “ตั้ม” ฉันเรียกเพื่อนสนิทที่นั่งโต๊ะใกล้กัน “มีอะไร” เขาเงยหน้าขึ้นมามองหน้าฉัน “แต่งงานกันไหม” ฉันพูดออกไปด้วยสีหน้าเรียบเฉย “เฮ๊ย!” ทั้งเสียงและสีหน้าตกใจ เรียกให้เพื่อนอีกคนที่นั่งอยู่หันมามอง รุ่นพี่สองคนที่กำลังคุยงานอยู่ก็หันมาสนใจเราด้วย โชคดีที่เจ้านายกับเลขาไม่อยู่ ไม่อย่างนั้น คงได้โดนบ่นเป็นแน่ “แกเป็นอะไรหรือเปล่าพี กินยาผิดมาหรือไง”นายตั้มถามกลับมาอย่างงงๆ คนอื่นๆ เริ่มเข้ามายืนมุงที่ฉัน “เป็นอะไรไอ้ตั้ม ร้องเสียงดังลั่น” พี่กบถามออกมา “ก็ไอ้พีดิ พี่กบ อยู่ๆ ก็มาขอผมแต่งงาน” สีหน้าตะลึงแสดงออกมาบนใบหน้าทุกคน “เป็นอะไรไปน้องพี นึกเพี้ยนอะไรไปขอตั้มแต่งงานน่ะ” พี่นกรุ่นพี่อีกคนถาม “นั่นดิ หรือแกกินยาลืมเขย่าขวดน่ะ” ยัยนวลเพื่อนอีกคนพูดขึ้นอย่างยิ้มๆ “พีไม่ได้เป็นอะไรหรอกค่ะ” ฉันหัวเราะเบาๆ กับใบหน้าของทุกคน “ไม่แล้วพี แกต้องเป็นอะไรสักอย่างแน่ๆ ไม่งั้นถึงกับละเมอขอไอ้ตั้มแต่งงานเหรอ”ยัยนวลไม่ยอมเชื่อ รวมถึงคนอื่นด้วย “ไม่มีอะไรจริงๆ เพียงแต่เมื่อกี๊ พีโทรหาแม่ แล้วแม่ก็บอกว่าเพื่อนพีกำลังจะแต่งงาน” “แกก็เลยอยากแต่งมั่ง ว่างั้นเถอะ” เสียงมาจากนายตั้ม เหยื่อผู้เคราะห์ร้าย “เออดิ”ฉันตอบรับหน้าตาเฉย “แล้วทำไมแกไม่ไปขอแฟนแกแต่งงานวะ” “แกก็รู้ ว่าฉันมีแฟนซะที่ไหน ก็เลยต้องมาขอแกไง” “เออ! ท่าทางแกจะเป็นเอามากนะพี” ยัยนวลพูดทั้งๆ ที่ยังหัวเราะไม่หยุด “แล้วทำไมแกไม่ไปขอพี่กบล่ะ” นายตั้มยังโวยวาย “เออ นั่นสินะ” ว่าแล้วก็หันหน้าไปทางพี่กบที่ยืนทำหน้าเหวออยู่ตั้งแต่ได้ยินข้อเสนอของนายตั้ม “พี่กบ แต่งงานกับพีไหมคะ” ฉันยิ้มหวานส่งสายตาออดอ้อนไปยังรุ่นพี่ “มะเหงกดิแก พี่มีลูกมีเมียแล้วโว๊ย”พี่กบรีบปฏิเสธอย่างชัดเจน “เอ๊า แล้วทำไมแกไม่สงเคราะห์ไอ้พีหน่อยล่ะตั้ม แต่งๆ ไปเหอะ หลับหูหลับตาแต่ง เดี๋ยวก็จบ” ยัยนวลว่า “บ้ายัยนวล ฉันพูดเล่นย่ะ ขอโทษพี่กบ พีแหย่เล่นเอง” “เออ เล่นซะเหมือนวุ๊ย อย่าไปทำสายตาอย่างนั้นกับผู้ชายที่ไหนอีกล่ะแก อย่าว่าพี่ไม่เตือน” “นั่นดิ พี่กบ ผมนะหวิวเลยเมื่อกี๊อ่ะ” นายตั้มทำท่าทางขนลุก “ไอ้นี่ ฉันอุตส่าห์ขอแกแต่งงานทั้งที โอกาสดีนะ”ฉันยังสนุกกับการได้แหย่นายตั้มต่อ “ทำเป็นเล่นไปน้องพี ถ้านายตั้มคิดจริงขึ้นมาจะทำยังไง”พี่นกที่เงียบมานานพูดขึ้น ทำเอาฉันแทบสะอึก หันไปมองนายตั้มที่ตอนนี้ทำหน้าตายิ้มเจ้าเล่ห์ “นั่นสิ พี ถ้าฉันตอบตกลง แกไม่ต้องแต่งกับฉันหรอกเรอะ” “ไม่ ถ้าแกตกลง ฉันก็จะชิ่ง” ตอบแล้วก็หันไปยิ้มทะเล้นให้เพื่อน เสียงโทรศัพท์มือถือดังขึ้นก่อนที่นายตั้มจะได้ตอบโต้อะไร ฉันจึงหยิบขึ้นมาดู “ว่าที่เจ้าสาวโทรมา พีขอตัวก่อนนะ” ฉันบอกทุกคนและเดินเข้าไปในครัว หันมามองคนข้างนอกก็สลายตัวไปทำงานกันหมดแล้ว “ว่าไง น้ำหวาน” ฉันกรอกเสียงสดใสลงไป น้ำหวานโทรมาเล่าให้ฟังว่าได้เจอแฟนคนนี้ที่ไหน ยังไง เป็นคนละคนกับที่ฉันเคยเจอตอนปีใหม่ “เสน่ห์แรงจริงนะเพื่อนเรา ไม่แบ่งกันมาบ้างเลย”ฉันอดไม่ได้ที่จะแซวเพื่อน “แหม พีก็ใช่ย่อยนะ อย่าเลือกมากสิ เวลาเขามาจีบ ก็ปล่อยๆ ให้เขาจีบเสียบ้าง” “โอ๊ย! ตอนนี้ ถ้ามีเข้ามาบ้างก็ดีหรอก แต่ความจริงคือ โสดสนิทจ๊ะ โสดแบบว่าแห้งสนิทเลย” ปลายสายหัวเราะกับคำพูดนั้น “ว่าแต่ พีจะกลับมางานแต่งหวานได้หรือเปล่าล่ะ”เธอถามถึงจุดประสงค์หลักที่อยากรู้ “ยากนะหวาน ก็เล่นเพิ่งมาบอกกันอย่างนี้ ใครจะไปลางานทันล่ะ” “ขอโทษละกันนะจ๊ะ” “ย่ะ ไม่เป็นไร เธอนี่น๊า ไม่รู้รีบร้อนแต่งทำไมนักหนา อยู่เป็นเพื่อนกันหน่อยก็ไม่ได้ ตอนนี้ก็เลยมีแต่พีคนเดียวที่เป็นโสดหนึ่งเดียวของรุ่น” “ก็บอกแล้วไง พีก็รีบๆ หา แล้วก็รีบๆ แต่งสิ” “ยากสส์ หวาน พียังไม่พร้อมน่ะ” บอกเพื่อนว่ายังไม่พร้อม แล้วที่ว่าพร้อมนี่คืออะไรล่ะ เรื่องการงานหรือ เรื่องวัยวุฒิหรือ มันก็ไม่ใช่  ฉันมีทุกสิ่ง แต่ที่ทำให้ยังไม่พร้อมคือ ฉันยังไม่เจอคนที่ใช่ คนที่เห็นแล้วบอกได้ว่า คนนี้คือบ้านของหัวใจ บ้านที่ฉันอยากอยู่ อยากกลับไปหา อยากดูแลไปตลอด ฉันไม่ใช่ผู้หญิงเรื่องมาก แต่ก็ช่างเลือกไม่น้อย “เอาน่า อายุยี่สิบกว่าๆ เอง รอไว้สักสามสิบพีค่อยแต่งก็ยังไม่สายไม่ใช่เหรอ”ฉันว่า “ย่ะ ตอนนั้น พีก็ได้เป็นป้าไปแล้ว จะมีใครยอมมาเป็นลุงให้ลูกหวานไหมน๊า” “น้อยๆ หน่อยย่ะ เป็นป้าตั้งแต่ยังสาวก็เก๋ไปอีกแบบนะ”ฉันยังคงทะเล้นตามแบบฉบับตัวเอง “จ้า ยังไงก็ได้ งั้นแค่นี้ก่อนนะ เดี๋ยวหวานต้องไปทำงานต่อแล้ว ต้องเคลียร์งานให้เสร็จก่อนวันแต่งน่ะ” “อือ แม่คนขยัน”ฉันยิ้มให้กับเพื่อน ทั้งๆ ที่รู้ว่าอีกฝ่ายไม่มีทางได้เห็นรอยยิ้ม ก็ยังยิ้มอยู่นั่น “นี่หวาน” ฉันเรียกชื่อเพื่อนเหมือนเพิ่งจะนึกได้ “มีอะไร” “ยินดีด้วยนะเพื่อน ขอให้มีความสุขมากๆ นะจ๊ะ” ฉันกรอกเสียงลงไป ก็ตั้งแต่คุยกันมายังไม่ได้แสดงความยินดีกับเพื่อนเลยนี่นะ มัวแต่มัวแต่เมาท์เรื่องความโสดของตัวเองอยู่ “ขอบใจจ้า” ไม่ต้องเห็นก็เดาได้ว่าป่านนี้อีกฝ่ายคงยิ้มหน้าบานอยู่แน่ๆ น้ำหวานวางสายไป ฉันยังคงยิ้มกว้างอยู่ตรงนั้น รู้สึกตื่นเต้นและดีใจแทนเพื่อน ที่ได้เจอคนรู้ใจและพร้อมที่จะใช้ชีวิตคู่ ฉันเดินกลับไปนั่งที่โต๊ะทำงาน เปิดหน้า MSN ที่กำลังออนไลน์อยู่ กดออปชั่นเพื่อเข้าหน้าต่างเปลี่ยนชื่อ MSN “มีใครอยากแต่งงานกับฉันบ้างไหมคะ P ออนไลน์” ฉันหัวเราะเล็กๆ กับข้อความนั้น คงมีใครหลายคนสงสัยและทักมาแน่นอน ดี จะได้จับเป็นเหยื่อขอแต่งงานเสียเลย หลังจากขำกับความคิดของตัวเองก็ต้องมาเจอคู่แต่งที่นั่งรออยู่แล้ว นั่นก็คืองานที่กองสุมอยู่บนโต๊ะ รอการสะสาง ตอนนี้ฉันเลยต้องขอตัวไปแต่ง(กับ)งานก่อนนะคะ ^_^ แก้ไขเมื่อ 09 มี.ค. 52 11:35:14 แก้ไขเมื่อ 09 มี.ค. 52 11:33:58 จากคุณ : ละมุนใจ - [ 9 มี.ค. 52 11:04:30 ]

ความคิดเห็นที่ 3 อากาศร้อนอย่างงี้ ของให้น้องพีเราแต่งงานไวไว ^^ จากคุณ : โก้ (เซโก้4) - [ 9 มี.ค. 52 12:31:39 ]

ความคิดเห็นที่ 4 จากคุณ : ร้อยคำ คณาความ - [ 9 มี.ค. 52 12:38:19 ]

ความคิดเห็นที่ 5 นั่นสิคะ คุณเซโก้ ว่าแต่ เมื่อไหร่คุณเซโก้จะแต่งอ่ะคะ อิอิ ขอบคุณ คุณร้อยคำที่เข้ามาด้วยค่ะ ************* ไม่ได้มาลงเรื่องสั้นนานแล้ว มาลงทีก็ต้องเอาให้..... แบบนี้แหละค่ะ อิอิ จากคุณ : หนูลิ (ละมุนใจ) - [ 9 มี.ค. 52 14:52:16 ]

ความคิดเห็นที่ 6 อ่า.. อยากจะโรแมนนนติกบ้าง อิอิ จากคุณ : สัมผัสรักในใจเรา - [ 9 มี.ค. 52 15:12:07 ]

ความคิดเห็นที่ 7 โหย พี่สาวสัมผัสรักคะ อย่างน้องสาวพี่เขียนไม่ได้หรอกเรื่องโรแมนติก ได้หรูสุดก็แค่นี้ ขอบก เขียนแบบใส่ประสบการณ์จริงเข้าไปบ้างนิดหน่อย ห้ามอ่านแล้วบอกว่านี่คือเรื่องจริงของคนเขียนนะ ((ถึงแม้มันจะเป้นเรื่องจริงก็ตาม)) 5555 เรื่องนี้หนูแต่งคร่า อิอิ ((มีใครเชื่อบ้าง ยกมือขึ้น อิอิ)) ++++++++++++++++++ ถ้าเฮียพีทมาแล้ว หนูขอเมนท์นะคะ ((( มามาโพสท์รอเฮียพีท กะ พี่ก๊อตตี้ โดยเฉพาะเลยเนี่ย อิอิ อ้อ คุณปิยะรักษ์อีกคนค่ะ ))) จากคุณ : หนูลิ (ละมุนใจ) - [ 9 มี.ค. 52 16:56:52 ]

ความคิดเห็นที่ 8 ทำไมต้องรอเราด้วยง่ะ เราก็ขอคนอื่นบ่อยๆ ไม่มีคนยอมตกลงเลยอะ จากคุณ : scottie - [ 9 มี.ค. 52 21:33:48 ]

ความคิดเห็นที่ 9 มาตอบคำถามจากชื่อเรื่องจ้า.... ไม่มีหรอก!! กร๊ากๆๆๆๆๆ จากคุณ : ไอ้มู๋ไร้อมฯ - [ 9 มี.ค. 52 22:36:55 A:124.122.160.28 X: ]

ความคิดเห็นที่ 10 สงสัย หนูลิจะเมา เอ๊ะ หรือว่าไม่เมา แค่ง่วง อิอิ จากคุณ : หนูไม่เมา แค่ง่วง - [ 9 มี.ค. 52 23:06:34 A:118.173.55.96 X: ]

ความคิดเห็นที่ 11 ขออภัย พิมพ์ผิด อินจัด หนูพี.. สงสัยหนูพีจะเมา เอ๊ะ หรือไม่เมา แต่ง่วง(เลยขอหนุ่มๆ แต่งงาน) อิอิ จากคุณ : ไม่เมาจริงๆ - [ 9 มี.ค. 52 23:31:14 A:118.173.55.96 X: ]

ความคิดเห็นที่ 12 ง่ะ มิน่ารู้สึกเหมือนมีคนจุดธูปเรียก ว่าแต่รอให้มาขอหรือรอให้มาเม้นท์ล่ะคะ (ฮา)   ยังไม่เจอคนที่ใช่ (มีแต่เกือบใช่) นั่นแหละคือประเด็น อีกนัยหนึ่ง มันก็เป็นข้อแก้ตัวที่ฟังดูดีมากเมื่อถูกถามว่าทำไมยังไม่มีแฟน แต่อ่านไปแล้วชักเริ่มแปลกใจตัวเองว่า ทำไมเราไม่เคยมีเรื่องอยากแต่งงานอยู่ในหัวแบบชาวบ้านเขาเล้ย - -' มีของแถมนิดนึงค่า “ฮัลโหล สวัสดีจ๊ะ”  = สวัสดีจ้ะ จากคุณ : ปิยะรักษ์ - [ 10 มี.ค. 52 02:04:18 ]

ความคิดเห็นที่ 13 ดีค่ะ พี่รักษ์        แหะ แหะ ที่รออ่ะ รอเมนท์ค่ะ มะได้มีความหมายแฝงอย่างอื่นเล้ย พี่รักษ์เคยขอบ่อยๆ ด้วยเหรอคะ โห น่าจะมาเล่าสู่กันฟังบ้าง อิอิ +++++ เจ้าหมู         นี่ๆ หล่อน นั่นมันเรื่องของน้องพีเค้า ส่วนเรื่องจริงของคนเขียนอ่ะ ไม่บอกหรอกอ่ะ แต่ก็น่าจะรู้ได้จากสถานภาพที่แสนจะโสดสนิทแหละ 5555    เออ ท่าทางจะไม่มีจริงๆ ว่ะ   ไอ้คนที่เราอยากแต่งด้วยมันไม่มาขอนิ ไอ้ที่มาขอก็ไม่ใช่คนที่อยากแต่ง เฮ้อ  ......   อิอิ ++++++ คุณคุณหนูไม่เมาฯ คะ ขอบคุณที่อินจัดค่ะ แต่อย่าได้สับสน เด๋วไปถล่มร้านเลย อิอิ อ้อ กรุณาเฝ้าร้านด้วยนะคะ อย่าอู้ เดี๋ยวอิฉันจะเปลี่ยนสังกัดไปอยู่สังกัดน้าซะให้รู้แล้วรู้รอด อิอิ ++++++ ดีค่ะ คุณปิยะรักษ์     รอให้มาเมนท์ค่ะ แหะ แหะ เรื่องขอเดี๋ยวหนูลิขอเองค๊บ แล้วก็ไม่ผิดหวัง ขอบคุณมากมายค๊าบ นั่นน่ะสิ ต้องเป็น "จ้ะ" หวา ไหงออกมาเป็น "จ๊ะจ๋า" ได้ก็ไม่รุ อิอิ ขอบคุณคร่า +++++  งั้นคงต้องจุดธูปเรียกเฮียพีทอีกคน อ้อ ... เฮียเข้ากรุงนี่หว่า .... จากคุณ : หนูลิ (ละมุนใจ) - [ 10 มี.ค. 52 08:29:57 ]

ความคิดเห็นที่ 14 หิหิหิ ยกให้ ยกว่าที่พ่อบุญธรรมหมีมี่ให้ อยากแต่งชิมิ เดี๋ยวจุดธูปบอกให้ไปแต่งกับหนูพี จะอยากแต่งกันไปทำไม๊หว่า งานเนี่ย ขออนุญาตโสดอีกสามปี อิอิอิ ฮาฮา อะขิอะขิ ไว้ว่างๆ จะเขียนเรื่องโรแมงกะติกมาให้อ่าน ช่วงนี้ชีวิตวุ่นๆ มิสามารถเขียนอะไรได้เล๊ย แก้ไขเมื่อ 10 มี.ค. 52 15:28:55 จากคุณ : สีน้ำน้อย (sugarhut) - [ 10 มี.ค. 52 15:25:45 ]

ความคิดเห็นที่ 15 ห วั ด ดี ค่ ะ . . . หนูลิ คิดถึงน้องสาวคนสวยจังเลยค่ะ เอ๊ . . . ยัย พี นี่ มีแฟน ชื่อ เจ ไม่ใช่เหรอคะ คนละเรื่องเดียวกันเลย เนาะค่ะ . . . . . . แหม ๆ ๆ ๆ ๆ ขวางจัง ส ว ย เ ลื อ ก ไ ด้ . . . ยัย # ๑๔  ด้วย ย่ะ . . . ดังนี้ ขอรับ. แฮ่ . . . จากคุณ : พจนารถ๓๒๒ - [ 12 มี.ค. 52 00:21:24 ]

ความคิดเห็นที่ 16 อ่านไปยิ้มไป ตามประสาหนุ่มน้อยคับ อิอิ จากคุณ : X RoBiN - [ 12 มี.ค. 52 22:45:36 ]

ความคิดเห็นที่ 17 555+ ที่มาในหัวเอ็ม คือนี่เองเหรอเนี่ย ไม่ต้องห่วงน้องรัก ยังมีพี่อีกคน ที่อยู่บนคานเป็นเพื่อน จากคุณ : เม-ดา - [ 13 มี.ค. 52 15:52:40 ]

ความคิดเห็นที่ 18 หวัดดีหนูลิ ไมเองนะ อ่านแล้ว น่ารักจัง โอย...กลับมาดูตัวเอง มีใครอยากแต่งงานกับหนูไมบ้างคะ ประโยคนี้จะเก็บเอาไว้บอกหนุ่มๆ หากผิดหวังจากคนที่คบกันอยู่นี่แหละ หรือบางทีถ้าหนูไมอยากแต่งแล้ว อาจจะบอกเขาว่า พี่.... คะ อยากแต่งงานกับหนูไหมคะ... แหม...ช่างกล้าเนอะ ก๊ากกกกกกก จากคุณ : ryuzaki - [ 13 มี.ค. 52 22:58:01 ]

ความคิดเห็นที่ 19 ดีคร่า ทุกคน อิอิ แอบมาดูว่ามีเหยื่อหลงเข้ามาให้หนูลิขอแต่งงานอีกกี่คน อ่ะ พี่สีน้ำน้อยคนสวย +++  อ่ะหนูมิบังอาจแย่งพ่อบุญธรรมมีมี่มาหรอกค่ะ นั่นของเขาแรง อิอิ ดีคร่า ท่านพจจี้ ++++ คนละพีกันคร่า อย่าได้สับสน อิอิ พีคนนี้ยังโสดสนิทเหมือนคนเขียนค่ะ ... อ่ะ แล้วก็ไม่ได้ขวางนะคะ ถึงไม่สวย ก็เลือกหรอกค่ะ อิอิ คุณ X RoBiN ++++ อิอิ ดีใจที่ทำให้หนุ่มน้อยอย่างคุณยิ้มได้ แต่อย่ารอให้คนข้างๆ ไปขอใครแต่งงานก่อน รีบชิ่งบอกไปก่อนเลยนะคะ ^^ พี่เม-ดา  ที่ร๊ากกก ++++ ถูกต้องแล้วค่ะ (( ขอบอกว่ามีคนมาเสนอตัวว่าอยากแต่ง ด้วย 2 รายค่ะ 5555)) สงสัยเป็นพวกคิดผิด อิอิ ก็เลยเฉลยไปว่า หนูลิป่าวอยากแต่งงานน๊า แค่ชื่อเรื่องสั้นคร่า เอ่อ หนูห่วงมากมายเลยค่ะพี่ที่รัก พี่ไม่ต้องรอหนูนะคะ หนูรอลุ้นจะใส่ชุดสวยๆ ไปงานแต่งพี่อยู่ เอ่อ ถ้าเป็นไปได้ ก็อยากได้ว่าที่พี่เขยเป็นพี่หมอได้ป่าวคะ อิอิ หนูไม +++++++ ก๊ากกก  เอาเลยๆๆๆ บอกไปเลยหนูไม  เรียนจบรับปริญญาวันไหน บอกเขาไปเลย รับรองไม่เขาก็เราที่จะได้อึ้งกันไปข้างนึง อิอิ จากคุณ : หนูลิ :สาวโสดคนเดียวในหมู่บ้าน (ละมุนใจ) - [ 13 มี.ค. 52 23:33:59 ]

ความคิดเห็นที่ 20 เอาว่าที่พี่เขยเป็นภูมิสถาปนิกไปก่อนไหม เจ้าลิ 5555+ จากคุณ : เม-ดา - [ 14 มี.ค. 52 12:30:28 ]

ความคิดเห็นที่ 21 เค้าว่าเพื่อนคนแรกแต่งงาน จะตื่นเต้นสุดขีด แต่ถ้าเพื่อนคนสุดท้ายแต่งงาน มักจะใจหายสุดขีด ขนาดเอ่ยปากขอแต่งงานเนี่ย คงใจหายมากจริงๆ มั้ง เล่าเรื่องได้น่ารักดีจัง จากคุณ : สนิทใจ - [ 14 มี.ค. 52 14:36:24 ]

ความคิดเห็นที่ 22 พี่เมร์คะ ไม่ว่า ว่าที่พี่เขยคนไหนก็ได้ แค่ลากพี่เมร์ลงจากคานได้ น้องก็ดีใจทั้งนั้น อิอิ สวัสดีค่ะ ป๋าสนิทใจ ใจหนูลิยังไม่ได้หายไปไหนคร่า ยังอยู่ดีมีสุขอยู่กับเจ้าของ อิอิ ขอบคุณสำหรับคำชมนะคะ จากคุณ : หนูลิ :สาวโสดคนเดียวในหมู่บ้าน (ละมุนใจ) - [ 14 มี.ค. 52 20:46:01 ]

ความคิดเห็นที่ 23 หนูลิเพิ่งอายุน้อย อย่าเพิ่งด่วนวุ่นวายใจค่ะ ป้าเองกว่าจะแต่งจริง ๆ ก็ 29-30 นะคะ แล้วมีเพื่อนอีกคน ขึ้นคานอยู่จนเกือบ40 พระเอกก็คือลูกค้า เป็นทั้งหม่อมราชวงศ์ เป็นทั้งนายพล พอดี ภรรยาแกตายค่ะ แหะ แหะ ตัวเองเป็นคนดูแลลูกค้าอยู่ ต้องนำพวงหรีด ไปเห็นอกเห็นใจ ไปเอาใจใส่ ลูกค้า ท้ายที่สุด แต่งงานแบบเงียบ ๆ แบบคนสูงอายุค่ะ ..อย่างนี้เพราะดวง ต้องมีพ่อหม้ายไงคะ..        คนแก่เอาใจนะคะ อิ๊ อิ๊ จากคุณ : tiki_ทิกิ - [ 17 มี.ค. 52 10:53:35 ]

ความคิดเห็นที่ 24 อ่อ ฝาก ตัวสะกดพวกนี้ด้วยนะคะ เห็นแล้วต้องขอท้วงติง ละค่ะ  (คำบอก)    ล่ะคะ ? (คำถาม ) ละจ้ะ     "             ล่ะจ๊ะ ?     " ไม่มีเสียง ล่ะจ้ะ (ออกเสียงยากมากค่ะ ) เนี้ย   ไม่ใช่ เนี๊ย นะคะ น้า     ไม่ใช่ น๊า ค่ะ ฯลฯ หาดูเอานะคะ จากคุณ : tiki_ทิกิ - [ 17 มี.ค. 52 10:57:16 ]