" . . . พูดถึงไอ้ หลานลุง ก็ยุ่งเหมือนกัน . . .
 ไม่รู้เปน อะไรของมัน แปลกเหลือหลาย
  เมื่อก่อนกว่า จะซ้อมดนตรี แทบตีกันตาย
  แต่เดี๋ยวนี้ กลับว่าง่าย ทำไมไม่รู้ . . .

  . . . เราก็อยาก ให้มันมี ดนตรีไทย
  แต่ว่ายาก เหลือใจ ทั้งปลอบทั้งขู่
  แต่เดี๋ยวนี้ แปลกไป ถูกใจครู
  บางที จู่จู่ ก็ซ้อมเอง ในเพลงไทย . . .

  . . .  อ้าว . . . พูดถึง ก็มา หนาพอดี . . . "

  อนรรจหัน ขวับไปที่ ประตูใหญ่
  ก็พบกับ รอยยิ้ม พริ้มละไม
  อย่างแจ่มใส เหมือนไม่เคย เมินเมยกัน

  เธอมานั่ง ข้าง ข้าง เขา เล่นเอาสะดุ้ง
  มรกต ไหว้ลุง แล้วนึกขัน

  " . . . เป็นยังไง หายไปไหน มาหลายวัน
    นึกว่าจะ ลืมกัน เสียแล้วคุณ . . ."


  อนรรจอึ้ง ไปวิบหนึ่ง แล้วจึงว่า

  " . . . ผมไปเที่ยว ทะเลมา หายว้าวุ่น
    กลับมาเห็น คุณยิ้มให้ ใจการุณ
    คงจักไม่ ต้องหัวหมุน ไปอีกนาน . . ."

  ขณะที่ ลุงกำลัง นั่งงงจัด          
   มรกต มองอนรรจ แล้วยิ้มหวาน
   เขาหันมา สบตาให้ ใจละลาน
   แล้วกล่าวขาน เหมือนกำลัง หยั่งเชิงมา
 
   " . . . ซ้อมดนตรี กันมั้ยล่ะ ผมจะร้องให้
  มรกต ยิ้มใส  " . . .ได้เลยจ้า . . .
     ไป . . .เข้าไป ดูเครื่องกัน เลือกสรรค์มา . . ."

   ลุงมองหน้า ศิษย์ซ้ายขวา สลับกัน . . .

   อนรรจ ตามเธอไป ในห้องดนตรี
   ลุงกระพริบ ตาถี่ ถี่  " . . .อะไรวะนั่น . . .
   . . . เมื่อก่อนเห็น เขม่นขี้หน้า แทบฆ่ากัน
   อยู่มาวัน ก็มาจี๋จ๋า . . .ฉันจะบ้าตาย . . ."

. . . . .

   " . . .โอ้ละหนอ . . .ดวงเดือนเอย . . ."
 อนรรจเอ่ย ร้องเพลงเรื่อง คลอเครื่องสาย
 เธออมยิ้ม พริ้มนิ้ว พระพริ้วพราย
 แววตาฉาย เหมือนเปิดใจ ความในทรวง

  อนรรจร้อง ด้วยเสียงทุ้ม นุ่ม นุ่มต่อ
  มรกตคลอ ซอเสียง สำเนียงหน่วง
    " . . .พี่มาเว้า . . .รักเจ้าสาว . . . คำดวง . . ."
  อนรรจถ่วง เสียงอ่อน ฉะอ้อนจำนรรจ์

    " . . .โอ้ดึกแล้วหนอ . . .พี่ขอ . . . ลาล่วง "
  มรกตหยุด  ซอด้วง กระทันหัน
  อนรรจขมวด คิ้วพลาง อย่างงงัน
  แล้วเอ่ยพลัน " . . . ทำไมหยุด สะดุดใจ . . . "


 มรกต ยิ้มขัน ขัน แล้วพลันว่า

   " . . .  โอ้ว่าดึก แล้วหนา กลับบ้านได้
     เดี๋ยวรถเมล์ หมดขึ้นมา จะว่ายังไง . . ."

  ทุกคนยิ้ม อิ่มใจ หัวเราะให้กัน .

แก้ไขเมื่อ 17 มี.ค. 52 00:35:05

จากคุณ : พจนารถ๓๒๒ - [ 16 มี.ค. 52 23:21:45 ]