...
ความรัก...เปรียบไปก็เหมือนเชือกเส้นหนึ่ง
รักมาก...ก็รัดแน่นมาก
แต่บางคน...คงลืมไปว่า เหรียญมี 2 ด้านเสมอ
ไม่ว่าสิ่งใด ๆ ในโลกนี้...ล้วนมีด้านที่แอบซ่อนไว้ด้วยกันทั้งนั้น
และเมื่อถึงคราวที่ เชือกความรัก รัดแน่นเข้าจนสุดแรง เชือกนั้นก็บาดทั้ง เรา และ คนรัก
รอยบาดของเชือก = ความบาดหมาง ขุ่นเคือง ไม่พอใจ
บาดนาน ๆ เข้า แผลก็อักเสบ เป็นหนอง เลือดไหล
อาการอักเสบของแผล = การทะเลาะวิวาท การทุ่มเถียง การไม่ลดราวาศอกให้แก่กัน
เป็นผลให้เราต้องเจ็บช้ำ เสียน้ำตา เพราะแผลแห่งความบาดหมางนั้นอักเสบลุกลามไปทั้งใจ
หากยังทู่ซี้ รั้นจะรัดเชือกเส้นเดิมนั้นต่อ ก็เท่ากับไปซ้ำรอยแผลเดิมให้บาดร้าวมากขึ้นไปอีก
แล้วใครจะทนอยู่ได้...เมื่อรู้ว่าตัวเองต้องเจ็บกับ รัก ที่ เกิน รัก อยู่ซ้ำแล้วซ้ำเล่าตลอดเวลา
สุดท้าย...ไม่พ้นตัดเนื้อที่มีแผลเน่านั้นทิ้งไป (พูดให้ถูกคือหมดใจ)
การตัดเนื้อร้าย = ตัดใครบางคนออกไปจากชีวิต เพื่อรักษา หัวใจ ให้กลับคืนสู่สภาพเดิม
คิดจะรัก จงผูกเชือกความรักนั้นไว้หลวม ๆ เป็นพอ
แค่ให้รู้ว่าปลายเชือกมีคนรักกันยิ้มให้ ... อะไรจะดีไปกว่า
เชือกอาจหย่อนบ้าง ตึงบ้าง แต่ทั้งนี้ทั้งนั้น...เราเลือกปรับระยะได้
ระยะที่ต่างคนพอจะมี ที่ว่าง ไว้เติมเต็ม ความฝัน ของตัวเอง
ไม่ว่าใครก็มีพื้นที่ส่วนตัวทั้งนั้น ใช้พื้นที่ตรงนี้ตามหาความฝันของตัวเอง คิด และ ลงมือทำ
การเอาตัวเองไปผูกติดกับอีกคนมากเกินไป ผลที่ได้รับจะกลับตรงข้าม
เมื่อใดที่ รัก เกิน รัก
เท่ากับว่า...รักนั้นได้ทำลายตัวเองลงไปแล้วอย่างสมบูรณ์แบบ
T_T
แก้ไขเมื่อ 16 มี.ค. 52 23:45:05
จากคุณ :
เชอร์เบต จี๊ดด ด 
- [
16 มี.ค. 52 23:30:27
]
T_T รัก เกิน รัก มัก...ทำลาย T_T
