ตั้งแต่รู้จักกับคนที่รักมาทั้งหมดก็รู้สึกว่าอยากใช้ชีวิตอยู่ร่วมกันจนตายจากกันไป ไม่เคยคิดว่าจะต้องจากกัน ครั้งที่รู้สึกคิดถึงเรื่องแต่งงานทั้งที่ไม่เคยคิดว่าจะทำเลยแต่ก็คิดจนต้องเลิกกันไปเพราะเรากับเขาไม่ได้ตั้งใจอย่างจริงจังเป็นแค่คนที่ผ่านมาพบกัน จนมาเจอคนใหม่ก็คิดเหมือนกันว่าคนนี้แหละที่จะเป็นคนที่จะแต่งงานด้วย คนสุดท้าย แต่ก็ต้องจากกันไปอีกเพราะความที่เขามองโลกในแบบเขา เรามองโลกแบบเรา เสียใจที่สุดก็วันที่รู้ว่าเขามีคนใหม่ เราแทบจะทำอะไรไม่ได้เลย ค่อนข้างรู้สึกไม่อยากออกไปไหนเลย พอไม่ได้คุยโทรศัพท์กันเราก็รู้สึกอ้างว่าง หมดหนทางไปต่อทุกอย่างพังทลายลงไปอย่างที่ไม่เคยคิดมาก่อน พอเว้นช่วงไปก็เจอคน ๆนี้ เราก็คิดว่านี่แหละคนสุดท้ายแล้ว เราไม่เคยคิดว่ามันจะจบลงแต่สุดท้ายก็เหมือนเดิมเมื่อเขากับเรามีชีวิตส่วนตัวที่ไม่เหมือนกันก็ต้องจบเหมือนเดิม
จนวันนี้เรามีคำถามเข้ามาในสมองว่าเพราะอะไรเราถึงรักใครไม่ได้เป็นอย่างที่หวัง คำตอบเพราะเราไม่ใช่คนเจ้าชู้ เรารักเดียวใจเดียว แต่มันคงเป็นกรรมเก่าของเราเอง เราคิดว่าคนอื่นก็คงเป็นเหมือนเรา คนที่จริงใจและจริงจังแต่สุดท้ายก็ไม่เหลืออะไร ความหวังพังทลาย
เราอ่านนิตยาสารเล่มหนึ่งเขาให้ทางออกแก่เราได้ เราไม่เคยคิดว่าจะเป็นหนทางทึ่ทำให้เราดับทุกข์ ตั้งแต่หน้าแรกที่อ่านเรารับรู้ถึงธรรมะที่เราเคยอ่านมันผ่านหนังสือธรรมะของหลาย ๆ อาจารย์แต่เราก็ไม่เคยอ่านจนจบ เราตาลาย เมื่อย อ่านไม่เข้าใจ และเราก็หยุด-เลิกอ่าน ...
แต่เมื่อวานนี้เราอ่านจนจบ อ่านแม้กระทั่งโฆษณา วันนี้กับวันที่เคยอ่านหนังสือเล่มอื่น ๆ มันช่างต่างกันอย่างสิ้นเชิง ไม่ใช่ว่าจะมาขายหนังสือให้ใคร ๆ หรอก แต่จะบอกว่าเป็นเพราะวันนี้เราใช้ใจอ่าน เราไม่ได้คิดว่าเราจะบวชหรือไปไหนหรอกนะ เราจะอาบน้ำ แต่งตัว แล้วก็คิดถึงเรื่องที่ผ่าน ๆ มา คิดถึงปัจจุบันขณะ (จริง ๆ ก็คิดตั้งแต่อ่านบทความเรื่องที่เป็นข้อคิดเตือนใจจบ) มองอดีตที่ผ่านมาเป็นเพียงเรื่องที่ผ่านมาแล้ว จบไปแล้ว และคนสุดท้ายที่เราต้องการก็มีแน่ ๆ ถ้าเราทำตัวดี ๆ เพราะในหนังสือบอกเราว่า คู่ชีวืตมี 4 แบบ คือ ศพกับศพ เทพกับศพ ศพกับเทพ และเทพกับเทพ ถ้าเป็นอย่างที่หนึ่งนั้นก็คือคนที่มีความชั่วเสมอกัน แบบที่สองคือคนที่มีความชั่ว(สามี)กับคนดี(ภรรยา) ส่วนแบบที่สามคือคนที่เป็นคนดี(สามี)กับคนที่เป็นคนชั่ว(ภรรยา) และสุดท้ายคือคนที่มีความดีเสมอกัน และบทสรุปว่าคู่แท้คือคนที่เป็นแบบที่หนื่งกับสี่
ดังนั้นเราจึงคิดว่าอย่างไรเสียเราและคนที่เราเคยรักคงเป็นคู่พรากของเรา ถ้าอยากเจอเนื้อคู่ที่ดีเสมอกันนั้นจะต้องทำบุญมาเท่า ๆ กัน เป็นคู่สร้างคู่สม ส่วนคู่แท้อีกคู่ก็คือคู่เวร-คู่กรรมถ้าอยากเกิดมาเป็นคู่กันตลอดทุกชาติก็ให้ทำบุญร่วมกันแบบคู่ ห้ามทำคนเดียวเพราะจะได้บุญไม่ เท่ากัน
ถ้าใครอยากเป็นคนสุดท้ายของคนที่รักหรือใครโสดอยู่และอยากหาคนที่ดี ๆมาดามหัวใจก็ให้ท่อง ๆ ไว้ในใจว่าต้องการคนแบบใหน อย่าปิดตัวเอง แล้วก็อยากได้คนแบบไหนก็ทำให้ตัวเองมีบุญที่จะเจอเขานั่นคือการทำให้ตัวเองมีบุญเสมอกัน เช่นอย่าเจอคนหล่อ ทำงานเก่ง ก็ให้ทำตัวเองให้ดูดีและเก่ง เมื่อเจอแล้วก็ลองศึกษานิสัยกัน รับรองได้เจอคนสุดท้ายที่เป็นคนเติมเต็มความรักให้เพื่อน ๆ แน่นอน
ส่วนเราก็คงต้องขัดเกลาตัวเองอีกเยอะเพราะมีปัญหามากมายเหลือเกิน แต่เราไม่ท้อหรอก เรามีพระพุทธเจ้าเป็นแบบอย่างในการใช้ชีวิต เราคิดว่าเราจะทำตัวให้เป็นประโยชน์แก่พระพุทธศาสนา
ในวันที่เราไม่ต้องเกิดใหม่แล้วเราคงไม่ต้องเจ็บปวดกับอะไรอีกต่อไปแต่มันคงต้องชดใช้กรรมอีกหลาย ๆ ชาติ เนื่องจากที่ผ่านมาเราก็ทำกรมกับคนที่เราไม่ได้รักไว้เยอะมาก เราก็ไม่รู้ว่าเราต้องเจออะไรอีกแต่เราดีใจที่ได้แบ่งปันประสบการณ์ของเราให้เพื่อนได้อ่านกัน หวังว่าเราคงได้กัลยาณมิตรเพี่มอีกหลาย ๆคนนะ
สุดท้ายนี้เราคิดว่าถ้าเพื่อน ๆ ประสบกับเหตุการณ์ความรักที่ไม่สมหวังก็อยากคิดว่าเพื่อน ๆ จะไม่ได้เจอคนสุดท้ายแล้วเพราะเราเชื่อว่าทุกคนมีคู่แต่ก็ไม่รู้ว่าชาติไหน และดีหรือไม่ อยากให้รักกันอย่างมีสติและเหตุผล
*******************************
จากคุณ :
Fluoxtine
- [
20 มี.ค. 52 08:55:14
]