เบื้องหน้าชีวิตมนุษย์นั้น คิดเปรียบได้ดุจดังสถานรกเรียวหนาม หรือ ความมืด
ฟังดูเถิด เรายังต้องไต่เต้าไปตามแนวทางแห่งสถานที่แสดงมาแล้ว
โดยนัยนี้แล ,มนุษย์ หรือ บุทคลใดกอปรด้วยเชาวน์ไวฉลาดอย่างดี
มนุษย์บุคคลนั้นแหละ,จะค้นพบซึ่งรัศมีหรือแสงสว่างปลายทาง
โดยมีจุดหมายในชีวิตหนึ่ง ของเขา.
แต่ , ตรงกันข้าม ; ผู้มากด้วยความโง่งงหลงเขลา นั่นสิ,
ต้องตะกายเวียนว่ายดุ่มเดาด้นไปในเงามืดหรือเรียวหนาม
จนถึง ที่สุดแห่งชีวิต
ดุจดังเปรียบข้อความ ฉะนี้ .
ฉะนั้น ,
ขอพรรณนาตามวิธีดีงาม ที่ปราชญ์ แนะนำ
คือ : ควรดำเนินชีวิตให้เจริญ
ด้วยปรับปรุง ทำกายใจให้สุข สนุก อิ่มหนำสำราญ.
เราจำต้องตัดใจตน
เลิกปรารภถึงสถานที่ซึ่งรกหรือมืดมน อันอยู่เบื้องหน้านั้น
อย่ากังวล.
นี่แหละ . . .
เปนผลให้ ให้ผาสุกสบาย.
. . . . .
อ้า . . . ขอรับ.
รู้ทั้งรู้
ว่า นี้ คือ บทความสอนสั่งลูกหลาน
ในลักษณะของ ความเรียง
แล้ว . . .
อ้ายนาย พจนารถ ฯ
ก็ . . . ดั๊น น น น . . . ไป เก็บมาฝาก . . .
ใน ห้อง กวี . . .
ขอความกรุณาอย่าเพิ่ง แจ้งลบ ว่า ผิดกลุ่ม
ว่า น่าจะไปอยู่กลุ่ม ความเรียง มากกว่าเลย
นะ ขอรับ.
(มันมี ปฤษณา เงื่อนงำ . . . . . .เล็กน้อย . . .)
. . . . .
โปรดรอสักครู่
รอดู ฝีมือ
คุณครู ชิต บุรทัต
ผู้รจนา " สามัคคีเภท คำฉันท์ "
จนกลายเปนแบบเรียนมาแล้ว.
อีกครั้ง.
ดังนี้ ขอรับ.
แฮ่ . . .
แก้ไขเมื่อ 20 มี.ค. 52 16:12:25
แก้ไขเมื่อ 20 มี.ค. 52 16:04:20
แก้ไขเมื่อ 20 มี.ค. 52 15:59:50
จากคุณ :
พจนารถ๓๒๒
- [
20 มี.ค. 52 15:36:25
]