สัปดาห์นี้มีเรื่องความการเมืองใหญ่
ไทยถูกฟ้องขับไล่ขึ้นโรงศาล
เคยเป็นเรื่องโต้เถียงกันมานาน
ที่ยอดเขาพระวิหารรู้ทั่วกัน
กะลาครอบมานานโบราณว่า
พอแลเห็นท้องฟ้าก็หุนหัน
คิดว่าตนนั้นใหญ่ใครไม่ทัน
ทำกำเริบเสิบสันทุกอย่างไป
อันคนไทยนั้นสุภาพไม่หยาบหยาม
เห็นใครหย่อนอ่อนความก็ยกให้
ถึงล่วงเกินพลาดพลั้งให้อภัย
ด้วยเห็นใจว่ายังเยาว์เขลาความคิด
เขียนบทความด่าตะบึงถึงหัวหู
ไทยก็ยังนั่งอยู่ไม่ถือผิด
สั่งสอนทูตเกริกเลิกเป็นมิตร
แล้วกลับติดตามต่อขอคืนดี
ไทยก็ยอมตามใจไม่ดึงเดื้อ
เพราะไทยถือเขมรผองน้องพี่
คิดตกลงปลงกันได้ด้วยไมตรี
ถึงคราวนี้ใจเขมรแลเห็นกัน
หากไทยจะเล่าบ้างอ้างขอบเขต
เมืองเขมรทั้งประเทศของใครนั่น?
ใครเล่าตั้งวงษ์กษัตริย์ปัจจุบัน
องค์ด้วงนั้นคือใครที่ไหนมา?
เป็นเจ้าไม่มีศาลซมซานวิ่ง
ได้แอบอิงอำนาจไทยจึงใหญ่กล้า
ทัพไทยช่วยปราบศรัตรูกู้พารา
สถาปนาจัดระบอบให้ครองครอง
ได้เดชไทยไปคุ้มกะลาหัว
จึงตั้งตัวขึ้นมาอย่าจองหอง
เป็นข้าขัณฑสีมาฝ่าละลอง
ส่งดอกไม้เงินทองตลอดมา
ไม่เหลียวดูโภไอศวรร์ย
ทั้งเครื่องราชกุธภัณฑ์ เป็นหนักหนา
ฝีมือไทยแน่นักประจักษ์ตา
เพราะทรงพระกรุณาประทานไป
มีพระคุณจุนจือเหลือประมาณ
ถึงลูกหลานกับเนรคุณได้
สมกับคำโบราณท่านว่าไว้
อย่าไว้ใจเขมรเห็นจริงเอ๋ย
จาก.. นสพ.สัปดาห์สยามรัฐ ฉบับวัน อาทิตย์ ที่ ๒๘ ตุลาคม ๒๕๐๒
จากคุณ :
อาณาจักรถิ่นนี้มีพระเกี้ยว 
- [
21 มี.ค. 52 14:35:45
]
เขาพระวิหารเป็นของไทย? หรือประเทศเขมรเป็นของไทย?
