.
อ่านเรื่องของผู้หญิงที่มีชื่อเล่นว่า"แม่" อันเนื่องมาจาก "ความเป็นแม่"ของคุณKTH
แล้วรู้สึกประทับใจมาก เลยขออนุญาตลงเรื่องเกี่ยวกับแม่ๆลูกๆ ด้วยคนนะคะ
เป็นเรื่องเกี่ยวกับแม่ และลูกชายเหมือนกัน ลองอ่านดูค่ะ เอามาจากในบล็อคแก็งค์ค่ะ
พลังแห่งรัก ( รักลูก หรือลูกรักของแม่)
อาจด้วยตัวมนต้นไม้เองเป็นคนต.ว.จ(คนอยูธยา กรุงเก่าของเราแต่ก่อน) มาตั้งแต่เกิด จึงมักประทับใจในวิถีชิวิตแบบดั้งเดิมเมื่อสมัยยังเด็ก พอโตขึ้นมาก็ถูกซึมซับด้วยเรื่องราวต่างๆมากมาย แล้วก็เลือก ที่จะถ่ายทอดสิ่งดีๆเหล่านี้ให้สาวๆบ้านนี้ฟังกัน ลองมาฟังกันดูนะค่ะ เมื่อยังเด็ก บางครั้งเราเองอาจไม่เข้าใจในคำสอนของผู้ใหญ่ โดยเฉพาะพ่อแม่ และหลายๆต่อหลายครั้งก็ไม่ยอมที่จะพยายามเข้าใจท่าน แถมบางคนยังทำเหมือนกับเป็นคู่ทะเลาะเสียด้วยซ้า
ซึ่งนับว่าเป็นเรื่องหน้าเศร้าที่พวกเค้าเหล่านั้นปล่อยเวลาที่ควรเป็นเวลาที่ดีที่สุดในช่วงชีวิตของคนๆ นึงให้ผ่านเลยไป เวลาที่ได้อยู่กับครอบครัว เวลาที่ได้อยู่กับพ่อแม่ โดยเฉพาะเวลาที่ได้อยู่กับแม่ ่
ข้างบ้านพี่มน ที่อยุธยา นั้นมีพี่ชายคนนึ่งที่พี่คิดว่าน่ารัก และสมควรที่จะเอาเป็นเยี่ยงอย่างที่ควรจะนำมาพูดถึงได้อย่างเต็มปาก แม้ว่าทุกวันนี้พี่มนจะไม่ได้เห็นภาพที่ผู้ชายตัวโตๆ ที่กำลังก้มลงมาไหว้แม่ที่มือ แล้วกอดซ้ำ ก่อนจะไปโรงเรียน หรือไปทำงานทุกครั้งไป
ถึงแม้ว่าขณะนั้นพี่มนจะยังเป็นเด็กอายุแค่แปดเก้้าขวบก็เถอะ แต่ภาพที่เห็น ่ความรูสึกดีๆ ความดีที่ีไม่เลือกผู้รับ มันสามารถซึบซับและแผ่ซ่านไปได้ทั่วทุกตัวคน จริงไม๊ค่ะ ( อะนะ ขอเล่าแบบเป็นงานเป็นการบ้านจิ หุ ๆ อย่าซึ้งจนร้องไห้กันหล่ะ หุ ๆ)
ทุกๆ วันตอนเช้าๆหลังที่พี่ชายคนนั้นช่วยพยุง คุณแม่มาใส่บาตรแล้ว พี่เค้าจะกุลีกุจอเก็บข้าวของพวกโต๊ะ๊ ถาด แล้วก้รีบมาจูงคุณแม่เข้าบ้าน พี่ชายเค้าเป็นคนไทยเชื้อสายจีน คุณพ่อพี่เค้าเสียไปนานแล้ว เหลือแต่คุณแม่เท่านั้น
และ่ตัวพี่มนเอง ก็ไม่เคยซักครั้งที่จะเห็น เหมือนว่าพี่ชายเค้าขาดอะไรไป เคยถามตามประสาเด็กว่า พี่ชายคิดถึงคุณพ่อไม๊ คุณพ่อพี่อยู่ที่ไหน พี่เค้าไม่ตอบแต่เอานิ้วชี้ไปที่หัวใจ(ประมาณว่าดญ.มน ไม่เก็ท แบบว่าเป็นงง หุหุ )
อะนะจารู้กันไหมชาติเนี่ย เราก็เลยไปถามมาม๊าของเรา ที่นี่ ก็เลยถึงบางอ้อ ตอนนั้นพี่เค้าทำงานพิเศษ เป็นเด็กขนของอยู่แถวๆร้านค้าในตลาด ขยันมากๆๆ จนขึ้นชื่อไปทั่วอำเภอ เป็นที่หมายปองของพี่สาวๆแถวบ้าน (อันนี้พี่สาวพี่มน เล่าให้ฟัง) ความจริงฐานะทางบ้านพี่เค้าก็ไม่ได้ลำบากอะไร
แต่ด้วยความที่เป็นคนกตัญญูและขยันมากๆ พี่เค้าเลยไม่ยอมอยู่บ้านเฉยๆ เพื่อรับทานสมบัติเก่า คุณแม่พี่ชายเค้าอายุมากแล้ว และไม่ค่อยจะแข็งแรง บ่อยครั้งที่พี่มนเห็นพี่ชายคอยบีบนวดให้คุณแม่ ที่เห็นเป็นประจำก็คือพี่เค้าจะเอาผ้าขนหนูผืนเขื่องไปนึ่งในซึ้งสองชั้นๆ ละผืน แล้วสลับเอามาวางบนน่องของคุณแม่พี่เค้า
ซึ่งตอนแรกพี่มนไม่เข้าใจ ต่อมาจึงรู้ว่าใช้เพื่อนวดให้กล้ามเนื้อให้มีกำลัง อะไรประมาณเนี่ย ภาพแบบนี้พี่มนเห็นจนชินตา ไม่รวมที่พี่เค้าต้องทำทุกอย่างให้คุณแม่เค้าด้วย(ที่นี้รู้อะจิว่า ทำไม สาวติดตรึม ๆๆ)
อยู่ๆมาู่วันนึงพี่มนกลับจากรร.ก็เห็นคนเต็ม บ้านพี่เค้าเลย ไม่รู้ว่าเกิดอารายขึ้น ก็เลย แทรกๆๆตัวเอาหัวมุดเข้าไปดูผู้ใหญ่เค้าคุยกัน ได้ความว่า คุณแม่พี่ชายเค้าล้ม และพี่ชายพาไปโรงพยาบาลแล้ว อืม ก็ไม่คิดว่าจะ่มีอะไรไม่ดีนะ ด้วยความที่เป็นเด็ก กินอิ่มปุ๊บก็หลับปั๊บ มาตื่นอีกทีก้เช้า พี่มนก็ไปรร.ตามปกติ
ผ่านไปหลายวัน ไม่เห็นพี่ชายมาหลายวันแล้ว พี่มนก็เลยถามมาม่าของพี่มน แม่พี่มนบอกว่าพี่ชายเค้าบวชแล้วเมื่อเช้าที่วัดสามกอ วัดใกล้บ้านพี่มนแหละ แม่พี่มนพูดไปปาดน้ำตาไป ดญ.มน งง เต็ก อะชิ แม่เล่าว่า พอพี่ชายพาคุณแม่ของพี่เค้าเข้ารพ. พี่ชายก็ไปเฝ้า อาการก็ไม่ดีขึ้นเพราะคุณแม่พี่เค้าอายุมากแล้ว
การฟื้นตัวก็ลำบากประกอบกับร่างกายไม่แข็งแรงอยู่แล้ว ก็เลยมีแต่ทรุด แต่ว่ากำลังใจยังดี เพราะมีลูกมาคอยดูแล แต่อยู่ๆๆ คุณแม่ของพี่ก็สิ้นใจ เพราะขาดอากาศ (อันนี้โตขึ้นมาแล้ว แม่พี่มนถึงได้เล่าความจริงให้ฟัง ฟังแล้วเศร้ามั๊กๆๆเลย) พี่ชายก็เลยบวชให้ แบบไม่มีกำหนด
แต่ในความเป็นจริงก็คือ คุณแม่พี่ชายเขียนจม.สั้นๆใส่ใต้หมอนมีใจความว่า "แม่รู้ว่าลูกรักแม่มาก ซึ้งแม่ก็เช่นกัน แม่จึงขอให้ลูกรู้ว่าไม่ว่าชาตินี้หรือชาติไหน แม่จะขอรักลูกของแม่ตลอดไป"
พอเข้าใจกันไม๊ค่ะ ...แบบว่ามันคงไม่ใช่อุบัติเหตุ แต่มัน คือความตั้งใจที่คนที่ขึ้นชื่อว่าแม่ ต้องการทำให้ลูกอยู่อย่างมีความสุข ไม่อยากให้ลูกต้องมาเป็นทุกข์ และลำบากกับการที่ต้องมาดูแลแม่ที่พิการ ไงคะ
เศร้ามากๆเลย ส่วนพี่ชายก็เศร้ามาก จนต้องใช้ร่มกาสาวพัสตร์ เป็นที่ยึดเหนี่ยวทางจิตใจ และถือเป็นการบำเพ็ญบุญกุศลให้คุณแม่ที่ล่วงลับไปด้วย ทุกวันนี้ แม้จะผ่านมา 30 ปีได้แล้ว เมื่อใดก็ตามที่พี่มนกลับบ้าน ไปเช็งเม้ง พี่มนก็จะแวะพามาม๊าและ ป๋าของพี่มนไปกราบหลวงพี่ชายเสมอ
เป็นเรื่องเศร้าค่ะ แต่ เป็นการทำความดี และความมีกตัญญู ที่เป็นความประทับใจมากๆที่เกิดขึ้นรอบๆๆตัวพี่มนเอง เป็นความรักที่บริสุทธฺ์ มีแต่การให้ไม่จบไม่สิ้น จวบจนวินาทีสุดท้ายขของชิวิตของคนที่ขึ้นชื่อว่าเป็น "แม่" กับความรักความกตัุญญูของคนที่ขึ้นชื่อว่า "ลูก" (ชาย)
รักคุณพ่อแม่ กันมากๆนะค้า
แก้ไขเมื่อ 21 มี.ค. 52 22:06:48
จากคุณ :
mon_m&m 
- [
21 มี.ค. 52 20:57:08
]
ความประทับใจในความรักของแม่
