ความคิดเห็นที่ 1 ถ้าถามว่าทำไม ถึงมาตอบกระทู้นี้อย่างนั้น ดูหัวข้อของคุณก่อนว่าทำไม  ? .......1. บทสวด ทำนองสรภัญญะ นั้น ใช้เฉพาะกับพระพุทธศาสนา หัวข้อของคุณ เป็นการหมิ่นหยามพระพุทธศาสนา คล้าย กรณี   "ภิกษุสันดานกา"       น่าที่   พุทธศาสนิกชน จะต้องดู การ อาจเอื้อมบังอาจของ เจ้าของกระทู้ .....2. การหลบเอา ข้อความ สรรเสริญ ฝ่ายอดีต ที่ยังมีข้อหาสารพัดอย่าง ปกคลุมตัวเองอยู่ และ ใช้คำหยาบคาย มาเขียน ใน ถ้อยคำ บทสวด สรรเสริญ มันเป็นการกระทำที่ไม่น่าจะมาจากคนที่เรียกตนว่า เป็นกวี เป็นการใช้ถ้อยคำไม่เหมาะสมจะมีบทสวดสรรเสริญในพระพุทธศาสนา และทำนองของพระพุทธศาสนาอย่างไหน ที่จะเต็มไปด้วย วจีทุจริต ขนาดนี้  ไม่น่าจะมาเขียน ในห้อง บทกวี ที่นี่    3. บทกวี ของกวี บางท่าน ที่แสดงอย่างโจ่งแจ้ง ว่า เสื้อสีโน้น สีนี้ ที่ผ่านมา ข้าพเจ้าไม่เห็นจะไปยุ่งเกี่ยวแสดงความเห็น คล้อยตาม หรือ โต้แย้ง หรือ สนับสนุน หรือเสียดสีอะไรตรงไหน เพราะเป็นการแสดง ความเห็นอย่างสุภาพชน หรือ จริงใจ  แม้นจะแรงร้ายก็หลายคน ก็ เห็น เห็น อยู่ประจำ  แต่เป็นความซื่อสัตย์จริงใจในความเป็นไปของเขา มิได้แค่ นำรูป อันมีแค่คำเขียนเลี่ยงบาลีของตน มาลงเอาไว้ แต่เขาเขียนด้วยจิตใจอันแท้จริง อันควรให้โอกาส ว่ากันไปตามเพลง และนี่เป็น เว็บสาธารณะ ก็จริง แต่"นำภาพบทกวี " การพาดพิงเสียดสี คนที่เขาตอบโต้ไม่ได้ เพราะไม่ได้เห็นก็ตาม หรือ ใส่ร้ายป้ายสี อันอาจ ทำให้ต้องมีกรณีหมิ่นประมาทกันต่อไป เจ้าของกระทู้ก็ต้องรับผิดชอบ คดีในทางอาญานี้เอาเอง ไม่เกี่ยวกับคนอ่าน ที่นี่ จากคุณ : tiki_ทิกิ - [ 22 มี.ค. 52 13:25:07 ]

ความคิดเห็นที่ 2 4. เมื่อเขียนตอบให้ เด็ก อย่างคุณทราบ ก็เป็นการบอกให้อย่างดี พอควรแล้วว่า หากมา เปิด ข้อมูล  ยก พระพุทธศาสนา มา ลบหลู่อย่างนี้ คุณจักต้องตอบ ตามทาง ที่เกี่ยวกับพระพุทธศาสนาให้ตกอีกหลายข้อ ไม่ใช่เฉพาะข้อนี้ ที่ทางฝ่ายพุทธศาสนิกชนทั้งหมด เขายังกังขากับชุดรัฐบาลเก่า อันกระทำ หยามหมิ่น เถระสมาคม หรือ พระพุทธศาสนาอย่างไรอยู่       5 เมื่อคุณ บอกว่า ต้องการเขียนแสดงความคิด ทั่วไปถึงรัฐบาลชุดนี้ อย่างกวีในเรื่องการเมือง (ซึ่งนักกวีที่นี่มากมายเขาก็เขียน ๆ กันอยู่ แต่ไม่เห็น ไปพาดพิงพระพุทธศาสนา ทำให้ใครเดือดร้อน ) แต่บอกไม่อยากเขียนการเมือง ก็แสดงความ ขัดแย้งในตัวตน ซึ่งเมื่อเชิญให้ไปแสดงความเห็นในหน้าการเมือง ของพันทิปดอทคอมซึ่งเขามีไว้ให้ เหล่านักกวีการเมืองไปแสดงได้ คุณก็กลับบอกไม่ต้องการไปแสดงที่ห้อง บทกวีการเมือง นั่น       6. ดังนั้น ข้อสรุปนี้ ข้าพเจ้าเห็นว่า นอกจาก คุณไม่รู้ตัวเองว่าทำอะไร อยู่ นับแต่การตั้งหัวข้อ เอาดัง เอามัน อย่างเดียว อย่างไม่รู้จักที่ต่ำที่สูงว่า ไปกระทบ สิ่งสูงสุดในทางพระพุทธศาสนา อยู่ เตือนทางอ้อมให้รู้แล้วว่า สิ่งที่เขียน นับแต่หัวข้อนั้น มันผิด คุณก็ยังไม่เข้าใจ จากคุณ : tiki_ทิกิ - [ 22 มี.ค. 52 13:25:45 ]

ความคิดเห็นที่ 3 จึงอยากจะเขียนยาว ๆ ที่นี้ เพราะข้าพเจ้า ไม่ใช่ เด็ก อย่างคุณ ที่แม้กระทั่ง แฟนตัวเองท้องหรือไม่ เพราะประจำเดือนหาย แล้วตัวเองกลัวว่าเขาจะมีลูกเมื่อยังไม่พร้อม   ก็ยังมาเขียนถามในห้อง พันทิป ห้องอื่น ?            ความสมควร  หรือไม่สมควร ของสิ่งที่คุณเขียนนี้ เห็นกันอยู่แล้ว      จึงใคร่จะเรียนให้ทราบว่า ข้าพเจ้าไม่ใช่เด็กรุ่นเดียวกับคุณที่มาโต้แย้ง เรื่อง เขียนภาษาไทยเป็นไหม อ่านภาษาไทยออกไหม  หรือ เข้าใจภาษา ไทยไหม ?         เพราะสิ่งที่เตือนคุณอยู่ทางอ้อมนี้ คือ ความสมควร หรือ ไม่สมควร ที่คุณตั้งกระทู้ พาดพิงการเมือง ด้วยการหมิ่นหยามพระศาสนา นี้ต่างหาก ที่มันไม่สมควร         หากอย่างไม่ปรานี ก็คือ กดขอลบกระทู้คุณเสียเท่านั้น ?        แต่ไม่ได้ทำเช่นนั้น ใช่หรือไม่ ? บทกวีนั้น ก็แค่ ธรรมดา ๆ เท่านั้นเอง มันอยู่ที่หัวข้อ ที่บังอาจ เหิมเกริม นำ พระพุทธศาสนา ไปเหยียบย่ำ เสียดสี ให้สะใจ นั่นต่างหาก                         หรือเขียนมาขนาดนี้ ตรรกะ ยังไม่แจ้ง จากคุณ : tiki_ทิกิ - [ 22 มี.ค. 52 13:26:13 ]

ความคิดเห็นที่ 4 อ่านแล้วเลยขออนุญาตนำขึ้นเป็นกระทู้แนะนำนะคะ*** จากคุณ : ย่าหวาน - [ 22 มี.ค. 52 14:08:12 ]

ความคิดเห็นที่ 5 เข้าไปอ่านแล้ว  หัวข้อบอกสรรเสริญแต่สำนวนไม่ใช่ แถมดึงทำนองบทสวดในศาสนามาเกี่ยวข้องอีก น่าเกลียด  พวกกวีเถื่อน จากคุณ : วสันดิลก - [ 22 มี.ค. 52 21:38:30 ]

ความคิดเห็นที่ 7 สวดมนต์สรภัญญะ โดย กนช. ( บทสวดสรรเสริญพระพุทธคุณทำนองสรภัญญะ ) บทสวดนมัสการพระรัตนตรัยคือ พระพุทธ พระธรรม พระสงฆ์ อะระหัง สัมมาสัมพุทโธ ภะคะวา, พุทธัง ภะควันตัง อะภิวาเทมิ. สวากขาโต ภะคะวะตา ธัมโม, ธัมมัง นะนัสสามิ. สุปะฏิปันโน ภะคะวะโต สาวะกะสังโฆ, สังฆัง นะมามิ. .............................................. ( บทสวดนมัสการ พระผู้มีพระภาค อรหันตสัมมาสัมพุทธเจ้า พระผู้มีพระภาคเจ้าพระองค์นั้น ทรงมีพระคุณสามประการคือ พระกรุณาคุณ   พระวิสุทธิคุณ  พระปัญญาคุณ) นะโม ตัสสะ ภะคะวะโต อะระหะโต สัมมาสัมพุทธัสสะ นะโม ตัสสะ ภะคะวะโต อะระหะโต สัมมาสัมพุทธัสสะ นะโม ตัสสะ ภะคะวะโต อะระหะโต สัมมาสัมพุทธัสสะ บทสวดพระพุทธคุณคือ พระคุณของพระพุทธเจ้า พระพุทธเจ้าทรง รู้ดีรู้ชอบได้โดยพระองค์เองก่อน แล้วทรงสอนผู้อื่นให้รู้ตามด้วย ) ( บทพระพุทธคุณ ) อิติปิ โส ภะคะวา , อะระหัง , สัมมาสัมพุทโธ , วิชชาจะระณะสัมปันโน สุคะโต , โลกะวิทู , อะนุตตะโร ปุริสะทัมมะสาระถิ สัตถา เทวะมะนุสสานัง , พุทโธ , ภะคะวา ติ. ( บทสวดสรรเสริญพระพุทธคุณทำนองสรภัญญะ )  องค์ใดพระสัมพุทธ สุวิสุทธสันดาน ตัดมูลเกลศมาร บ มิหม่นมิหมองมัว หนึ่งในพระทัยท่าน ก็เบิกบานคือดอกบัว ราคี บ พันพัว สุวคนธกำจร องค์ใดประกอบด้วย พระกรุณาดังสาคร โปรดหมู่ประชากร มละโอฆกันดาร ชี้ทางบรรเทาทุกข์ และชี้สุขเกษมสานต์ ชี้ทางพระนฤพาน อันพ้นโศกวิโยคภัย พร้อมเบญจพิธจัก- ษุจรัสวิมลใส เห็นเหตุที่ใกล้ไกล ก็เจนจบประจักษ์จริง กำจัดน้ำใจหยาบ สันดานบาปแห่งชายหญิง สัตว์โลกได้พึ่งพิง มละบาปบำเพ็ญบุญ ข้าขอประณตน้อม ศิรเกล้าบังคมคุณ สัมพุทธการุญ- ญภาพนั้นนิรันดร สฺวากขาโต ภะคะวะตา ธัมโม สันทิฏฐิโก, อะกาลิโก, เอหิปัสสิโก, โอปะนะยิโก, ปัจจัตตัง เวทิตัพโพ วิญญูหิติ. ( บทสวดสรรเสริญพระธรรมคุณทำนองสรภัญญะ ) (นำ) ธรรมะคือคุณากร (รับพร้อมกัน) ส่วนชอบสาธร ดุจดวงประทีปชัชวาล แห่งองค์พระศาสดาจารย์ ส่องสัตว์สันดาน สว่างกระจ่างใจมล ธรรมใดนับโดยมรรคผล เป็นแปดพึงยล และเก้านับทั้งนฤพาน สมญาโลกอุดรพิสดาร อันลึกโอฬาร พิสุทธิ์พิเศษสุกใส อีกธรรมต้นทางครรไล นามขนานขานไข ปฏิบัติปริยัติเป็นสอง คือทางดำเนินดุจครอง ให้ล่วงลุปอง ยังโลกอุดรโดยตรง ข้าขอโอนอ่อนอุตมงค์ นบธรรมจำนง ด้วยจิตและกายวาจาฯ (กราบ) ....................................................... บทสวดพระสังฆคุณคือคุณของพระสงฆ์ พระสงฆ์ปฏิบัติดีปฏิบัติชอบ ตามคำสอนของพระพุทธเจ้าแล้วสอนให้ผู้อื่น ทำตามด้วย สุปะฏิปันโน ภะคะวะโต สาวะกะสังโฆ, อุชุปะฏิปันโน ภะคะวะโต สาวะกะสังโฆ, ญายะปะฏิปันโน ภะคะวะโต สาวะกะสังโฆ, สามีจิปะฏิปันโน ภะคะวะโต สาวะกะสังโฆ, ยะทิทัง, จัตตาริ ปุริสะยุคานิ อัฏฐะ ปุริสะปุคคะลา, เอสะ ภะคะวะโต สาวะกะสังโฆ, อาหุเนยโย, ปาหุเนยโย, ทักขิเณยโย, อัญชะลิกะระณีโย, อะนุตตะรัง ปุญญักเขตตัง โลกัสสาติ. ( บทสวดสรรเสริญพระสังฆคุณทำนองสรภัญญะ ) (นำ) สงฆ์ใดสาวกศาสดา (รับพร้อมกัน) รับปฏิบัติมา แต่องค์สมเด็จภควันต์ เห็นแจ้งจตุสัจเสร็จบรร- ลุทางที่อัน ระงับและดับทุกข์ภัย โดยเสด็จพระผู้ตรัสไตร ปัญญาผ่องใส สะอาดและปราศมัวหมอง เหินห่างทางข้าศึกปอง บ มิลำพอง ด้วยกายและวาจาใจ เป็นเนื้อนาบุญอันไพ- ศาลแด่โลกัย และเกิดพิบูลย์พูนผล สมญาเอารสทศพล มีคุณอนนต์ อเนกจะนับเหลือตรา ข้าขอนพหมู่พระศรา- พกทรงคุณา- นุคุณประดุจรำพัน ด้วยเดชบุญข้าอภิวันท์ พระไตรรัตน์อัน อุดมดิเรกนิรัติศัย จงช่วยขจัดโพยภัย อันตรายใดใด จงดับและกลับเสื่อมสูญ (กราบ) ....................................................... จากคุณ : tiki_ทิกิ - [ 22 มี.ค. 52 22:05:59 ]

ความคิดเห็นที่ 8 ส่งไฟล์ประกอบเสียงให้ไม่ได้ ลิงค์ก็ตกไป ขอบคุณ คุณ ย่าหวาน ที่เห็นควรนำขึ้นกระทู้แนะนำ คุณ : วสันดิลก  คะ พยายามนับหนึ่งถึงหลายพันแล้วค่ะ แต่ทำใจให้ผ่านไม่ได้สักที จากคุณ : tiki_ทิกิ - [ 22 มี.ค. 52 22:07:52 ]

ความคิดเห็นที่ 9 โหวตค่ะ จากคุณ : กุลธิดา (kdunagin) - [ 22 มี.ค. 52 23:39:14 ]

ความคิดเห็นที่ 10 แปะไว้ในทู้โน้น  ขอแปะไว้ทู้นี้ด้วยละกันขะรับท่านทิ เพราะส่วนตัว การวิพากษ์ดั่งกระทู้ อีกตาสรองเก้าแปดสองคนนี้ เคยประสบมากับตัว ตั้งแต่ครั้งกระโน้น  "รื่นรสสุคนธา" (เรื่องสั้น) เล่นเอา เสียเพื่อน ไปหลายคนเลยทีเดียวเชียว ๕๕๕๕๕ คคห. ๑๐ ทู้โน้น ดังนี้ ขะรับ *************************** ความคิดเห็นที่ 10   เราว่า ทำนอง แหล่ งามๆ มีมากมาย กวีนิพนธ์เพื่อชีวิตรุ่นครูบาอาจารย์ ล้วนรับใช้ท่วงทำนองเหล่านั้น รับใช้สังคม รับใช้จิตวิญญาณ รับใช้ความอหังการแห่งผู้รจนา ทว่า ท่านเหล่านั้นเว้นไว้ ทำนองหนึ่ง เว้นไว้เพื่อจรรโลงสังคม เว้นไว้เพื่อกล่อมเกลาจิตใจ เว้นไว้เพื่อรับใช้สังคม เว้นไว้เพื่อรับใช้จิตวิญญาณ เว้นไว้เพื่อรับใช้ความนบนอม ...แห่งวิญญูชน ปกติ ฉันทลักษณ์นี้ เห็นเป็นแค่ ฉบับ ๑๖ ค่ะ และ ปกติอีกเช่นกัน ที่ผู้รู้จะกำกับแบบของฉันทลักษณ์เอาไว้ เพื่อให้ผู้ร่าย ผู้ขับ ได้ยักเยื้อง หาท่วงทำนอง ที่เหมาะสมกับเนื้อหา สำนวน สำเนียงของบทประพันธ์ โดยความเห็นส่วนตัว กระทู้นี้มิมีสิ่งใดผิดกระมัง แต่ผู้รู้อีกท่านหนึ่ง เคยกล่าวกะข้าฯ คล้ายดังว่า... การเดินนำหน้าผู้อื่นหนึ่งก้าว... ...อาจมิใช่ผู้นำ หากคนเดินนำนั่น จะเฉลียวไปดูคนข้างหลังสักนิด ว่า... ไม่มีใครเขาเดินตามมา... ที่อ้างผู้รู้เพราะข้าฯรู้น้อยเหลือกำลัง ที่ไม่สามารถ สาธยาย เป็นร้อยกรอง ด้วยว่ากำลังมึน กับการจับคู่ระหว่าง ทำนอง กับ คำร้อง อุ้ย... อยู่ๆ ก็นึกถึงครูบาอาจารย์ ท่าน ศรีสุนทรโวหาร (น้อย) [กราบขออภัยบูรพาจารย์ ด้วยข้าฯอาจออกยศออกนามไม่ถูกต้อง] ขึ้นมาจับหัวใจ ธรรมะคือคุณากร ......ฯลฯ จากคุณ : SONG982   - [ 22 มี.ค. 52 23:53:31 ] จากคุณ : SONG982 - [ 22 มี.ค. 52 23:56:07 ]

ความคิดเห็นที่ 11 โหวตค่ะ... จากคุณ : ร้อยคำ คณาความ - [ 23 มี.ค. 52 00:49:59 ]

ความคิดเห็นที่ 12 กดโหวตไปหนึ่งจึ้ก... จากที่คุณทิกิบอกไว้ ว่าทำนองสรภัญญะ เป็นทำนองที่ใช้กับพระพุทธศาสนาเท่านั้น ก็เลยอยากรู้ประวัติความเป็นมาอะครับ เดี๋ยวขอแว่บไปค้นหาก่อน (แต่ถ้ามีใครบอกก็ดีนะครับ - หุหุ) ปล. ต่อจากคุณ ซอง982 เราว่า ทำนอง แหล่ งามๆ มีมากมาย กวีนิพนธ์เพื่อชีวิตรุ่นครูบาอาจารย์ ล้วนรับใช้ท่วงทำนองเหล่านั้น รับใช้สังคม รับใช้จิตวิญญาณ รับใช้ความอหังการแห่งผู้รจนา ทว่า ท่านเหล่านั้นเว้นไว้ ทำนองหนึ่ง เว้นไว้เพื่อจรรโลงสังคม เว้นไว้เพื่อกล่อมเกลาจิตใจ เว้นไว้เพื่อรับใช้สังคม เว้นไว้เพื่อรับใช้จิตวิญญาณ เว้นไว้เพื่อรับใช้ความนบนอม ...แห่งวิญญูชน ^ ^ ^ อันนี้แปลว่าอะไรอะครับ?? (อันนี้ผมถามด้วยความอยากรู้จริงๆนะครับ ผมแปลกไม่ออกอะ... เศร้า~~) อืม... คิดมากยามดึก เหอ เหอ...  ขอบคุณล่วงหน้าสำหรับคำตอบครับ (ถ้าถามอะไรดูไม่ค่อยฉลาดไป ก็มองข้ามความเห็นผมไปเถอะนะคร้าบบบ...) ............................. (แก้ไขข้อความ... จะเข้ามาบอกว่า อ่านข้อความของคุณซองฯอีกรอบ เข้าใจแล้วครับ แหะๆ ^ ^) ............................. แก้ไขเมื่อ 23 มี.ค. 52 01:48:29 จากคุณ : ชยสกล (PSlovebird) - [ 23 มี.ค. 52 01:44:17 ]

ความคิดเห็นที่ 13 เอ... มีคำผิดด้วยนะนั่น สงสัยชักเลอะเทอะ ขอแก้สองบรรทัด ตรงงงๆ นั่นเป็น ทว่า ท่านเหล่านั้นเว้นไว้ ทำนองหนึ่ง เว้นไว้เพื่อจรรโลงสังคม เว้นไว้เพื่อกล่อมเกลาจิตใจ เว้นไว้เพื่อรับใช้สังคม เว้นไว้เพื่อรับใช้จิตวิญญาณ เว้นไว้เพื่อรับใช้ความนบนอบ ...แห่งวิญญูชน อั้นแน่ะ  ทำตัวหนาซะด้วย ดีนะ แค่ตัวหนานะเรา ๕๕๕๕๕ จากคุณ : SONG982 - [ 23 มี.ค. 52 04:58:06 ]

ความคิดเห็นที่ 14 สวัสดีค่ะ** วันนี้วันจันทร์กระทู้แนะนำเลยตกลงมาหมด ไม่เป็นไรเดี๋ยวจัดการนำขึ้นให้ใหม่ค่ะ** จากคุณ : ย่าหวาน - [ 23 มี.ค. 52 07:50:00 ]

ความคิดเห็นที่ 15 โหวตให้เช่นกันค่ะ จากคุณ : หนูเอง (Tante Ta) - [ 23 มี.ค. 52 08:13:15 ]

ความคิดเห็นที่ 16 โดนซะยับเยิน ดีครับ ช่วยกันเตือน ช่วยกันบอก ปลูกฝังจิตสำนึกที่ดี และมารยาทในแวดวง วรรณกรรมให้ผู้มาใหม่ได้รับทราบ เราจะได้พัฒนาอย่างยั่งยืน จากคุณ : garnet19th - [ 23 มี.ค. 52 08:37:43 ]

ความคิดเห็นที่ 17 ดีใจที่เห็นคุณทิกิตั้งกระทู้นี้ค่ะ.. จากคุณ : คุณแม่ใจดี - [ 23 มี.ค. 52 08:53:14 ]

ความคิดเห็นที่ 19 อีกลิงค์ คือ ข้อความตามพระไตรปิฎก เล่ม ๗ http://www.84000.org/tipitaka/pitaka1/v.php?B=7&A=152&Z=178&pagebreak=0 และ หมวดหมู่ สารบัญ พระไตรปิฎก เล่ม ๗ กรณีที่ต้องการอ่าน ความอื่น http://www.84000.org/tipitaka/read/?สารบัญพระไตรปิฎกเล่มที่_๗ ขออนุญาตตอบไว้ให้วันนี้เท่านี้ก่อน ขอขอบพระคุณทุกท่านผู้มาให้ความเห็น จากคุณ : tiki_ทิกิ - [ 23 มี.ค. 52 09:56:35 ]

ความคิดเห็นที่ 20 ลิงค์ที่ ๑๘ ไปที่ลิงค์ ที่มี กู๊เกิ้ล รวมไว้ให้ เรื่อง การสวดทำนองสรภัญญะ ส่วน ลิงทึ่ ๑๙ เป็นลิงค์ไปที่ แปดหมื่นสี่พันดอท โออาร์จี tipitaka สารบัญพระไตรปิฎกเล่มที่ ๗ จึงเรียนไว้เพื่อทราบเพราะเห็นกระทู้ถูกลบ เข้ามาเติมลิงค์วิดีโอ กรมการศาสนา เรื่องการสวดมนต์สรภัญญะ อีกหนึ่งค่ะ http://www.dra.go.th/main.php?filename=vdo_1#view แก้ไขเมื่อ 23 มี.ค. 52 10:43:55 จากคุณ : tiki_ทิกิ - [ 23 มี.ค. 52 09:59:04 ]

ความคิดเห็นที่ 21 ได้ถอดไฟล์เสียง การสวดมนต์ทำนองสรภัญญะ โดยกรมการศาสนา เป็นอักษรให้ท่านทั้งหลายได้อ่านดังนีี้ ที่มาไฟล์เสียง http://www.dra.go.th/more_video.php?gid=1&filename=brochour&BID=WlkzODU=#view การสวดมนต์ทำนองสรภัญญะคือ การสวดมนต์ด้วยการใช้เสียงอันไพเราะ ถูกต้องโดยอักขระ และ จังหวะ ซึ่งมีมาตั้งแต่สมัยพุทธกาลแล้ว โดยพระโสณกุฏิกัณ เป็นผู้สวดให้พระพุทธเจ้าฟัง ด้วยเรื่องปรากฎเป็นหลักฐาน ในพระวินัยปิฏก ฉบับ สยามรัฐ  พระไตรปิฎกภาษาไทย พระวินัยปิฎก เล่มที่ ๕ มหาวรรค ภาคสอง  ข้อ ๒๑ หน้า ๒๕ ว่า ครั้งนั้นพระผู้มีพระภาค ประทับอยู่ในที่แจ้งจนดึก จึงเสด็จเข้าพระวิหาร แม้นท่านพระโสณะก็ยับยั้งอยู่ในที่แจ้งจนดึก จึงเข้าเฝ้าวิหาร ครั้นเวลาปัจจุสมัยแห่งราตรี พระผู้มีพระภาคทรงตื่นพระบรรทมแล้วทรงเทศนา ท่านพระโสณะว่า ดูก่อนภิกษุ เธอจงกล่าวคำตามถนัด พระโสณะกราบทูลสนองพระพุทธบัญชาว่า อย่างนั้นพระพุทธเจ้าข้า แล้วได้สวดพระสูตรทั้งหลาย อันมีอยู่ใน อัฏฐกวรรค จนหมดสิ้น โดย สวดสรภัญญะ ครั้นจบสรภัญญะ ของพระโสณะ พระผู้มีพระภาคเจ้าทรงปราโมทย์ โปรด ประทานสาธุการว่า  ดีละ ดีละ ภิกษุ สูตรทั้งหลายที่มีในอัฏฐกวรรค  เธอเรียนมาดีแล้ว ทำไว้ในใจดีแล้ว ทรงจำได้แม่นยำดี เธอเป็นผู้ด้วยประกอบด้วยวาจาไพเราะเพราะพริ้ง ไม่มีโทษ ให้เข้าใจรู้ความได้แจ่มแจ้ง การสวดมนต์ทำนองสรภัญญะด้วยภาษาบาลี  ได้มีมาแต่ครั้งพุทธกาลแล้ว ส่วนการสวดมนต์ สรรเสริญพระรัตนตรัย ทำนองสรภัญญะ ที่เป็นภาษาไทย คงจะมีขึ้นประมาณ ในรัชกาลที่ห้า ด้วยเหตุผลว่า คำประพันธ์สวดมนต์สรรเสริญพระรัตนตรัย ที่เป็นฉันทลักษณ์ต่าง ๆ  ซึ่งใช้สวดในปัจจุบันนี้ พระยาศรีสุนทรโวหาร น้อยอาจาริยางกูร ท่านเป็นผู้ประพันธ์ ท่านเกิดและรับราชการในสมัยรัชกาลที่ห้า ปรากฏหลักฐานในหนังสือสมเด็จกรมพระยาดำรงราชานุภาพ  ซึ่งประพัฒน์ ตรีณรงค์ เป็นผู้เขียนใจความว่า "สมเด็จกรมพระยาดำรงผนวชเมื่อ พ.ศ. ๒๔๒๖ ที่พระอุโบสถวัดพระศรีรัตนศาสดาราม แล้วเสด็จไปจำพรรษาอยู่ที่วัดนิเวศน์ธรรมประวัติ  อำเภอบางประอินจังหวัดพระนครศรีอยุธยา พระองค์ได้จัดโรงเรียนขึ้นที่่วัดนั้น ได้ทรงจัดให้มีตำราเรียนเร็วขึ้น ทรงนิพนธ์แบบเรียนเร็วขึ้นใช้สอย  พระนิพนธ์เรื่องนี้ต่อมาได้ใช้เป็นตำราเรียนของนักเรียนในโรงเรียนด้วย นอกจากจะทรงคิดแต่งตำราเพื่อให้เรียนหนังสือได้เร็วแล้ว ยังทรงสังเกตเห็นว่า ในโรงเรียนขาดการสอนคติธรรม ครั้งแรกทรงคิดที่จะให้พระเทศน์ให้เด็กฟังก็ทรงเกรงว่าจะไม่ก่อให้เกิดประโยชน์อะไร เพราะเด็กฟังแล้วไม่เข้าใจ สำหรับข้อนี้ ทรงแก้ไขด้วยวิธีเล่าไว้ในหนังสือประวัติอาจารย์ว่า "แต่จะเทศน์ให้เด็กฟังก็ไม่เข้าใจ เห็นว่าถ้าแต่งเป็นคำกลอนให้เด็กท่องสวดจะดีกว่า ข้าพเจ้าบอกความที่ปราถนาไปยัง พระศรีสุนทรโวหาร น้อย อาจาริยางกูร ขอให้ท่านแต่งคำนมัสการส่งขึ้นไปให้ ท่านก็แต่งให้ตามประสงค์ เป็นคำนมัสการ ๗ บท ขึ้นด้วยบทบาลี แล้วมี กาพย์กลอน  เป็นภาษาไทย ทุกบท นมัสการพระพุทธเจ้าขึ้นต้นว่า องค์ใดพระสัมพุทธ สฺุวิสุทธสันดาน เป็นต้น บทหนึ่ง นมัสการ พระธรรมเจ้าบทหนึ่ง นมัสการ พระสงฆเจ้าบทหนึ่ง สามบทนี้ให้เด็กสวด  เมื่อเริ่มเรียนตอนเช้า มีคำบูชา คุณบิดามารดา บทหนึ่ง บูชาคุณครูบทหนึ่งสำหรับใช้สวดเมื่อเริ่มเรียนตอนบ่าย มีคำบูชาพระคุณของบุรพกษัตริย์ บทหนึ่ง คำขอพรเทวดา บทหนึ่ง สำหรับใช้สวดเมื่อจะเลิกเรียน เริ่มสวดกันในโรงเรียนนิเวศน์ ฯ ตั้งแต่ข้าพเจ้า ที่มา http://www.dra.go.th/more_video.php?gid=1&filename=brochour&BID=WlkzODU=#view http://84000.org/tipitaka/pitaka1/v.php?B=05&A=545&Z=637 พระภาค. ถวายเทศน์ในพระวิหาร             [๒๑] ครั้งนั้น พระผู้มีพระภาคประทับอยู่ในที่แจ้งจนดึก จึงเสด็จเข้าพระวิหาร แม้ท่าน พระโสณะก็ยับยั้งอยู่ในที่แจ้งจนดึกจึงเข้าพระวิหาร ครั้นเวลาปัจจุสมัยแห่งราตรี พระผู้มีพระภาค ทรงตื่นพระบรรทมแล้วทรงอัชเฌสนาท่านพระโสณะว่า ดูกรภิกษุ เธอจงกล่าวธรรมตามถนัด ท่านพระโสณะกราบทูลสนองพระพุทธบัญชาว่า อย่างนั้น พระพุทธเจ้าข้า แล้วได้สวดพระสูตร ทั้งหลาย อันมีอยู่ในอัฏฐกวรรค จนหมดสิ้นโดยสรภัญญะ ครั้นจบสรภัญญะของท่านพระโสณะ พระผู้มีพระภาคทรงพระปราโมทย์โปรดประทานสาธุการว่า ดีละ ดีละ ภิกษุ สูตรทั้งหลายที่มีใน อัฏฐกวรรคเธอเรียนมาดีแล้ว ทำไว้ในใจดีแล้ว ทรงจำได้แม่นยำดี เธอเป็นผู้ประกอบด้วยวาจา ไพเราะเพราะพริ้ง ไม่มีโทษ ให้เข้าใจรู้ความได้แจ่มชัด เธอมีพรรษาเท่าไร ภิกษุ?             ท่านพระโสณะกราบทูลว่า ข้าพระพุทธเจ้ามีพรรษาเดียว พระพุทธเจ้าข้า             ภ. เพราะเหตุไร เธอจึงมัวประพฤติชักช้าเช่นนั้นเล่า ภิกษุ?             โส. ข้าพระพุทธเจ้าเห็นโทษในกามทั้งหลายนานแล้ว แต่เพราะฆราวาสคับแคบ มีกิจ มาก มีกรณียมาก จึงได้ประพฤติชักช้าอยู่ พระพุทธเจ้าข้า. ทรงเปล่งพระอุทาน             ลำดับนั้น พระผู้มีพระภาคทรงทราบความข้อนี้แล้ว จึงทรงเปล่งพระอุทานนี้ในเวลานั้น ว่าดังนี้:-                          อารยชนเห็นโทษในโลก ทราบธรรมที่ปราศจาก                          อุปธิแล้ว ฉะนั้น จึงไม่ยินดีในบาป เพราะคน                          สะอาดย่อมไม่ยินดีในบาป.             เนื้อความพระไตรปิฎก เล่มที่ ๕  บรรทัดที่ ๕๔๕ - ๖๓๗.  หน้าที่   (ไม่ทราบว่า จะโดนลบอีกหรือไม่ ต้องลองดู ) จากคุณ : tiki_ทิกิ - [ 23 มี.ค. 52 11:50:53 ]

ความคิดเห็นที่ 22 ได้เห็นความที่คุณ กัมม์ มาตอบไว้ให้ใน หลังไมค์ แล้ว จึงขออนุญาต นำลิงค์บล็อก เรื่อง ประวัติ พระยาศรีสุนทรโวหาร (น้อย อาจาริยางกูร) ผู้ประพันธ์ ฉันทลักษณ์ สวดภาษาไทยทำนองสรภัญญะนี้มาวางไว้ให้ทุกท่าน ได้เข้าไปเรียนรู้เพิ่มด้วย http://www.bloggang.com/mainblog.php?id=rattanakosin225&month=26-06-2007&group=1&gblog=30 สำหรับข้อมูลอันเป็นประวัติเกี่ยวเนื่องการเป็น ชาวจังหวัด ฉะเชิงเทรา ของท่านอาจารย์ พระยาศรีสุนทรโวหาร (น้อย อาจาริยางกูร) จากเว็บ ที่อื่น กำลังขออนุญาตเจ้าของเรื่องในเว็บนั้น ๆ อยู่ ภาพ มาจากเว็บ วิกิพีเดีย http://th.wikipedia.org/wiki/%E0%B8%9E%E0%B8%A3%E0%B8%B0%E0%B8%A2%E0%B8%B2%E0%B8%A8%E0%B8%A3%E0%B8%B5%E0%B8%AA%E0%B8%B8%E0%B8%99%E0%B8%97%E0%B8%A3%E0%B9%82%E0%B8%A7%E0%B8%AB%E0%B8%B2%E0%B8%A3_(%E0%B8%99%E0%B9%89%E0%B8%AD%E0%B8%A2_%E0%B8%AD%E0%B8%B2%E0%B8%88%E0%B8%B2%E0%B8%A3%E0%B8%A2%E0%B8%B2%E0%B8%87%E0%B8%81%E0%B8%B9%E0%B8%A3) ท่านสามารถ อ่านประวัติทั้งหมด อย่างละเอียดได้ที่นั่น จากคุณ : tiki_ทิกิ - [ 23 มี.ค. 52 12:15:50 ]

ความคิดเห็นที่ 23 เมื่อกล่าวถึงการสวดทำนองสรภัญญะนี้ เมื่อหลายปีก่อน มีท่านผู้รู้ท่านหนึ่ง ได้ให้ข้าพเจ้า สวดมนต์บทหนึ่ง ซึ่งเป็นบทประพันธ์ของสมเด็จพระพุฒาจารย์ (โต พรหมรังสี ) ด้วยทำนองสรภัญญะ และสอนการเอื้อนสวดไว้ ไพเราะมาก สัมพุทโธ ทิปะทัง เสฏโฐ นิสินโน เจวะ มัชฌิเม โกณฑัญโญ ปุพพะภาเค จะ อาคะเณยเย จะ กัสสะโป สารีปุตโต จะ ทักขิเณ หะระติเย อุปาลี จะ ปัจฉิเมปิ จะ อานันโท พายัพเพ จะ ควัมปะติ โมคคัลลาโน จะ อุตตะเร อิสาเณปิ จะ ราหุโล อิเม โข มังคลาพุทธา สัพเพ อิธะ ปะติฏฐิตา วันทิตา เต จะ อัมเหหิ สักกาเรหิ จะ ปูชิตา เอเตสัง อานุภาเวนะ สัพพะโสตถี ภะวันตุ โน อิจเจวะมัจจัน ตะนะมัสสะเนยยัง นะมัสสะมาโน ระตะนัตตะยัง ยัง ปุญญาภิสันทัง วิปุลัง อะลัตถัง ตัสสานุภาเวนะ หะตันตะราโย ฯ คำแปล สมเด็จพระสัมมาสัมพุทธเจ้าผู้ประเสริฐกว่าสัตว์ทั้งหลายทั้งปวง  ประทับนั่งอยู่ ณ ท่ามกลางแห่งพระอรหันต์ทั้งหลาย  ประกอบด้วย ๑.พระอัญญาโกณฑัญญะ         อยู่ด้านทิศบูรพา          (ทิศตะวันออก)             ๒.พระมหากัสสปะ                  อยู่ด้านทิศอาคเณย์      (ทิศตะวันออกเฉียงใต้)     ๓.พระสารีบุตร                        อยู่ด้านทิศทักษิณ        (ทิศใต้หรือด้านขวา)   ๔.พระอุบาลี                            อยู่ด้านทิศหรดี            (ทิศตะวันตกเฉียงใต้)     ๕.พระอานนท์                         อยู่ด้านทิศปัจจิม          (ทิศตะวันตกหรือด้านหลัง)     ๖.พระคะวัมปะติ                     อยู่ด้านทิศพายัพ         (ทิศตะวันตกเฉียงเหนือ)     ๗.พระมหาโมคคัลลานะ          อยู่ด้านทิศอุดร             (ทิศเหนือหรือด้านซ้าย)     ๘.พระราหุล                            อยู่ด้านทิศอิสาน          (ทิศตะวันออกเฉียงเหนือ)            พระพุทธเจ้าและพระสาวกทั้งหลาย  ผู้เป็นมิ่งมงคลทั้งปวงนี้แล  ได้ประทับนั่งและประดิษฐานอยู่ ณ ที่นี้แล้ว   ข้าพเจ้าขอกราบนมัสการและบูชาพระพุทธเจ้าและเหล่าพระสาวกทั้งหลายเหล่านี้  ด้วยเครื่องสักการะทั้งหลาย   ด้วยอานุภาพแห่งพระพุทธเจ้าและเหล่าพระสาวกทั้งหลายเหล่านี้  ขอความสวัสดีทั้งปวง  จงบังเกิดมีแก่ข้าพเจ้าทั้งหลาย            ข้าพเจ้านมัสการพระรัตนตรัย  ที่ควรนมัสการอย่างสูงสุด  ดังกล่าวฉะนี้แล้ว  ขอได้โปรดได้  ซึ่งบุญที่หลั่งไหลไพบูลย์   ด้วยอานุภาพแห่งพระรัตนตรัยดังกล่าวนี้  ขออันตรายทั้งปวง  จงอันตรธานหายสิ้นไป  เทอญ. (แปลโดย  :  พระศรีวิสุทธิเมธี  (เชษฐา   ฉินฺนาลโย  ป.ธ. ๙ , Ph.D.) สำหรับไฟล์เสียง ขอให้ท่านเข้าไปฟังที่บล็อก โอเคเนชั่น http://www.oknation.net/blog/buddhamantra/video/24878 (หวังว่าคงไม่โดนลบอีกนะคะ ) แก้ไขเมื่อ 23 มี.ค. 52 15:07:45 จากคุณ : tiki_ทิกิ - [ 23 มี.ค. 52 15:02:31 ]

ความคิดเห็นที่ 24 บทสวด ทำนองสรภัญญะ นั้น ใช้เฉพาะกับพระพุทธศาสนา หัวข้อของคุณ เป็นการหมิ่นหยามพระพุทธศาสนา 1. การท่องสารภัญญะ นี้ โดยส่วนมากจะสวดในช่วงเข้าพรรษา บ้านนั้นบ้านนี้ สิพากัน ไปร้องแข่งขันกันเป็นคณะๆ แม่นแท้ตอนร้องเดี่ยวนางมัทรีนี่ น้ำตาผ่านหน่วยเลยหล่ะ สารภัญบ้านหนองฮี มามื้อนี้มาสี่คน คนที่หนึ่งสมปอง คนที่สองชื่อสมศรี คนที่สามชื่อวันดี สามคนนี่ สี่กับอาจารย์ .....พ่ะน่ะ จากคุณ : แมวเหมียวพุงป่อง - [ 23 มี.ค. 52 15:40:34 ]

ความคิดเห็นที่ 25 สรภัญญ์หรือสารภัญญะหรือสรภัญญะ กลุ่มประชาสัมพันธ์ สำนักงานคณะกรรมการวัฒนธรรมแห่งชาติ ได้สรุปไว้ว่า  สรภัญญ์ (สะ-ระ-พัน หรือ สอ-ระ-พัน) หรือ สารภัญญะ (สา-ระ-พัน-ยะ) หรือ “สรภัญญะ” (สอ-ระ-พัน-ยะ) สามารถออกเสียงได้ทั้งสี่แบบ และถือว่าถูกต้องตามความนิยมของแต่ละท้องถิ่น  เป็นบทสวดประเภทหนึ่งที่อุบาสกและอุบาสิกา ในภาคอีสานนิยมสวดกันในวันอุโบสถศีล (วันพระ) หรือบางครั้งก็นำมาสวดประชันกันว่า คณะสวดหมู่บ้านใดจะสวดได้ไพเราะ และบทสวดใครจะมีคารมคมคายกว่ากัน การสวดสรภัญญ์นี้ภาษาถิ่นอีสานเรียกว่า “ ฮ้องสรภัญญ์ ” “ สรภัญญ์ ” เป็นการสวดมนต์ในทำนองสังโยค คือ การสวด เป็นจังหวะหยุดตามรูปประโยคฉันทลักษณ์ บทสวดจะมีลักษณะเป็นฉันท์หรือกาพย์ก็ได้ แต่ที่นิยมกันมากคือ กาพย์ยานี สำหรับเนื้อหาจะเกี่ยวข้องกับศาสนา บาปบุญคุณโทษ นิทานชาดก  นอกจากนั้น ก็ยังมีการแต่งกลอนเน้นไปทางศิลปวัฒนธรรม เช่น กลอนถามข่าว โอภาปราศัย ชักชวนให้ไปเยี่ยม การลา หรือไม่ก็อาจจะเป็นวรรณกรรมท้องถิ่นของอีสาน อาทิ เรื่องกล่องข้าวน้อยฆ่าแม่ เป็นต้น  บทสวดสรภัญญ์มักไม่เน้นในเรื่องความรัก หรือการเกี้ยวพาราสีของคนทั่วไป เพราะการสวดสรภัญญ์นั้นเกี่ยวข้องกับทางศาสนา และผู้ฝึกสอนเป็นพระภิกษุ จึงไม่ให้มีเนื้อหาเกี่ยวกับความรัก แต่อาจจะมีบางเรื่อง เช่น ตอนนางยโสธราพิมพาอาลัยอาวรณ์เจ้าชายสิทธัตถะ ที่หนีออกบวช ที่แสดงความรัก    สำหรับการสวดสรภัญญ์ในเมืองไทยนั้นมีการสวดมานานแล้ว ตั้งแต่ในสมัยรัชกาลที่ ๔ แต่การสวดในยุคนั้นนิยมสวดเป็นภาษาบาลี และมีเนื้อหาที่เกี่ยวกับพุทธศาสนาโดยตรง ไม่มีเรื่องแต่งใหม่เป็นคำไทย ผู้ที่สวดจึงมักเป็นพระสงฆ์ และอุบาสกอุบาสิกาที่อ่านภาษาบาลีได้คล่องแคล่ว  เมื่อการสวดสรภัญญ์ได้รับความนิยมมากขึ้น ปราชญ์ทางพุทธศาสนาจึงได้แต่งคำสวดเป็นภาษาไทย ให้อุบาสกอุบาสิกาและแม่ชีใช้สวดในวัด เช่น สวดทำวัตร เนื้อหาก็จะได้จากกระทู้ธรรมในพุทธศาสนสุภาษิต และธรรมบท ในภาคตะวันออกเฉียงเหนือ ไม่สามารถสืบทราบได้ว่ามีการสวดสรภัญญ์ตั้งแต่เมื่อใด ปัจจุบันการสวดสรภัญญ์ของพี่น้องชาวภาคอีสานนั้น นิยมสวดกันในงานศพ งานทอดผ้าป่า งานกฐิน งานทอดเทียน งานกวนข้าวทิพย์ และในกิจกรรมวันธรรมสวนะ (วันพระ) ส่วนภาคกลางนั้นนิยมร้องในงานศพ เช่นเดียวกับการสวดพระอภิธรรม การสวดสรภัญญ์ของภาคอีสานนี้ เทียบกับ ภาคกลาง ก็คือ สวดโอ้เอ้วิหารราย ส่วน ภาคเหนือ จะเรียกการสวดแบบนี้ว่า อื่อระนำ จ๊อยทำนองธรรม และ ภาคใต้ เรียก สวดค้าน จุดมุ่งหมายของการสวดไม่ว่าจะของภูมิภาคใดก็ล้วนมีจุดประสงค์เดียวกันคือ การเผยแพร่ธรรมะ ดังนั้น เนื้อหาที่ใช้สวดจึงมักให้คติธรรม เช่น เรื่องเวสสันดรชาดก และชาดกต่างๆ การสวดสรภัญญ์มีรูปแบบการสวด ตามลำดับการขับสรภัญญ์เป็นกลุ่มของกลอนดังนี้ ๑. กลอนเตรียมตัว จะกล่าวถึงการเตรียมตัวกราบไหว้พระรัตนตรัย เนื่องจากธรรมเนียมของชาวพุทธก่อนจะทำสิ่งใดจะต้องไหว้พระพุทธ พระธรรม และพระสงฆ์ ก่อนเป็นอันดับแรก กลอนนี้จึงเสมือนกลอนนมัสการหรือไหว้ครูนั่นเอง ๒. กลอนบูชาดอกไม้ กลอนบทนี้แสดงให้เห็นถึงการบูชาดอกไม้ที่ทุกคนเตรียมมาและถืออยู่ในมือแล้ว หรือบางทีก็วางไว้ที่ขันกะหย่องตอนกราบพระครั้งแรก การบูชาด้วยดอกไม้ของหอมถือว่าเป็นอามิสบูชา เป็นการบูชาเบื้องต้นที่ศาสนิกชนควรจะทำ ๓. กลอนไหว้คุณครูบาอาจารย์ นอกจากไหว้พระรัตนตรัยแล้ว สิ่งที่ควรรำลึกต่อไปก็คือ ครูอาจารย์ ๔. กลอนเดินทาง เป็นกลอนพรรณนาการเดินทางมาร้องสรภัญญ์ กลอนนี้เป็นการสะท้อนภาพชนบท ที่นักร้องสรภัญญ์ได้เดินทางจากบ้านของตนเองบุกป่าฝ่าดงมายังสถานที่ร้องสรภัญญ์ ๕. กลอนปัญญาน้อย เป็นกลอนแสดงการถ่อมตนไม่โอ้อวด ให้เกียรติผู้อื่น ๖. กลอนให้รักษาศีล เป็นการเริ่มกลอนที่เป็นเนื้อหาสาระของจริยธรรม คือว่าด้วยเรื่องทาน ศีล ภาวนา ๗. กลอนพุทธคุณ ธรรมคุณ สังฆคุณ เป็นกลอนที่กล่าวถึงเนื้อหาของพุทธคุณ ธรรมคุณ สังฆคุณ ว่ามีอยู่กี่ประการ ๘. กลอนสังขารไม่เที่ยง เป็นกลอนที่กล่าวถึงสภาวธรรม คือความไม่เที่ยงแท้แน่นอนของสังขาร เพื่อเตือนนิกรชนให้สำนึกอย่าประมาท ๙. กลอนนรก-สวรรค์ เป็นกลอนที่ว่าด้วยนรก ซึ่งเป็นปลายทางของคนบาป และสวรรค์ซึ่งเป็นอานิสงส์ของคนบุญ ๑๐. กลอนคุณบิดาคุณมารดา เป็นกลอนที่เสริมด้านคุณธรรม เป็นการแสดงคุณบิดามารดา และชี้นำให้รู้จักบุญคุณของผู้มีพระคุณ ที่เรียกว่า “ กตัญญูกตเวที ” ๑๑. กลอนลาและอวยพร เป็นกลอนส่งท้าย ผู้ร้องสรภัญญ์จะบอกลาพระสงฆ์และผู้ฟังทุกคน แล้วอวยพรให้มีความสุข อยู่ดี มีแฮง (มีแรง) คุณประโยชน์ของการสวดสรภัญญ์ นอกจากจะทำให้ผู้ที่สวดได้เข้ามาใกล้ชิดพระศาสนาตั้งแต่วัยเยาว์แล้ว ในบทสวดยังเป็นบทกลอนที่เป็นประโยชน์ เช่น กลอนบูชาครู กลอนบูชาดอกไม้ กลอนศีล กลอนพุทธคุณ ธรรมคุณ สังฆคุณ กลอนบูชาคุณบิดร มารดา ซึ่งล้วนแต่บ่งบอกถึงการรู้คุณ กตัญญู รู้จักการขออภัย ให้อภัย รู้จักความดีความชั่ว ซึ่งเป็นยอดแห่งมนุษยจริยธรรมทั้งสิ้น  นอกจากนี้ยังมีการนำเอาวรรณคดีท้องถิ่น ของภาคอีสานมาแต่งเป็นกลอน จึงทำให้ผู้ฟังได้รู้เรื่องนิทานพื้นบ้านต่างๆ ซึ่งเป็นนิทานที่มีคติสอนใจ จึงเป็นการสืบสานไม่ให้นิทานพื้นบ้านต้องสูญหายไปกับกาลเวลา ในปัจจุบัน เป็นเรื่องที่น่ายินดียิ่ง ที่ชาวอีสานได้ร่วมใจกันสืบสานการสวดสรภัญญ์ให้คงอยู่ ด้วยการสวดในกิจกรรมวันธรรมสวนะและงานบุญต่างๆ รวมไปถึงได้จัดให้มีการประกวดสวดสรภัญญ์กันอยู่เสมอ มีการแข่งขันตั้งแต่ระดับตำบลจนถึงระดับภาค นอกจากนั้นแล้ว ยังได้ถ่ายทอดให้กับเยาวชน โดยการบรรจุอยู่ในเรียนการสอนวิชาวรรณกรรมท้องถิ่น ในโรงเรียนต่างๆ ของภาคอีสานอีกด้วย จึงเชื่อได้ว่าการสวดสรภัญญ์อันเป็นอีกหนึ่งในมรดกวัฒนธรรมนี้ จะยังคงอยู่คู่กับชาวอีสานต่อไป ตราบนานเท่านาน จากคุณ : แมวเหมียวพุงป่อง - [ 23 มี.ค. 52 15:45:29 ]

ความคิดเห็นที่ 26 สรภัญญ์หรือสารภัญญะหรือสรภัญญะ กลุ่มประชาสัมพันธ์ สำนักงานคณะกรรมการวัฒนธรรมแห่งชาติ ได้สรุปไว้ว่า  สรภัญญ์ (สะ-ระ-พัน หรือ สอ-ระ-พัน) หรือ สารภัญญะ (สา-ระ-พัน-ยะ) หรือ “สรภัญญะ” (สอ-ระ-พัน-ยะ) สามารถออกเสียงได้ทั้งสี่แบบ และถือว่าถูกต้องตามความนิยมของแต่ละท้องถิ่น  เป็นบทสวดประเภทหนึ่งที่อุบาสกและอุบาสิกา ในภาคอีสานนิยมสวดกันในวันอุโบสถศีล (วันพระ) หรือบางครั้งก็นำมาสวดประชันกันว่า คณะสวดหมู่บ้านใดจะสวดได้ไพเราะ และบทสวดใครจะมีคารมคมคายกว่ากัน การสวดสรภัญญ์นี้ภาษาถิ่นอีสานเรียกว่า “ ฮ้องสรภัญญ์ ” “ สรภัญญ์ ” เป็นการสวดมนต์ในทำนองสังโยค คือ การสวด เป็นจังหวะหยุดตามรูปประโยคฉันทลักษณ์ บทสวดจะมีลักษณะเป็นฉันท์หรือกาพย์ก็ได้ แต่ที่นิยมกันมากคือ กาพย์ยานี สำหรับเนื้อหาจะเกี่ยวข้องกับศาสนา บาปบุญคุณโทษ นิทานชาดก  นอกจากนั้น ก็ยังมีการแต่งกลอนเน้นไปทางศิลปวัฒนธรรม เช่น กลอนถามข่าว โอภาปราศัย ชักชวนให้ไปเยี่ยม การลา หรือไม่ก็อาจจะเป็นวรรณกรรมท้องถิ่นของอีสาน อาทิ เรื่องกล่องข้าวน้อยฆ่าแม่ เป็นต้น  บทสวดสรภัญญ์มักไม่เน้นในเรื่องความรัก หรือการเกี้ยวพาราสีของคนทั่วไป เพราะการสวดสรภัญญ์นั้นเกี่ยวข้องกับทางศาสนา และผู้ฝึกสอนเป็นพระภิกษุ จึงไม่ให้มีเนื้อหาเกี่ยวกับความรัก แต่อาจจะมีบางเรื่อง เช่น ตอนนางยโสธราพิมพาอาลัยอาวรณ์เจ้าชายสิทธัตถะ ที่หนีออกบวช ที่แสดงความรัก    สำหรับการสวดสรภัญญ์ในเมืองไทยนั้นมีการสวดมานานแล้ว ตั้งแต่ในสมัยรัชกาลที่ ๔ แต่การสวดในยุคนั้นนิยมสวดเป็นภาษาบาลี และมีเนื้อหาที่เกี่ยวกับพุทธศาสนาโดยตรง ไม่มีเรื่องแต่งใหม่เป็นคำไทย ผู้ที่สวดจึงมักเป็นพระสงฆ์ และอุบาสกอุบาสิกาที่อ่านภาษาบาลีได้คล่องแคล่ว  เมื่อการสวดสรภัญญ์ได้รับความนิยมมากขึ้น ปราชญ์ทางพุทธศาสนาจึงได้แต่งคำสวดเป็นภาษาไทย ให้อุบาสกอุบาสิกาและแม่ชีใช้สวดในวัด เช่น สวดทำวัตร เนื้อหาก็จะได้จากกระทู้ธรรมในพุทธศาสนสุภาษิต และธรรมบท ในภาคตะวันออกเฉียงเหนือ ไม่สามารถสืบทราบได้ว่ามีการสวดสรภัญญ์ตั้งแต่เมื่อใด ปัจจุบันการสวดสรภัญญ์ของพี่น้องชาวภาคอีสานนั้น นิยมสวดกันในงานศพ งานทอดผ้าป่า งานกฐิน งานทอดเทียน งานกวนข้าวทิพย์ และในกิจกรรมวันธรรมสวนะ (วันพระ) ส่วนภาคกลางนั้นนิยมร้องในงานศพ เช่นเดียวกับการสวดพระอภิธรรม การสวดสรภัญญ์ของภาคอีสานนี้ เทียบกับ ภาคกลาง ก็คือ สวดโอ้เอ้วิหารราย ส่วน ภาคเหนือ จะเรียกการสวดแบบนี้ว่า อื่อระนำ จ๊อยทำนองธรรม และ ภาคใต้ เรียก สวดค้าน จุดมุ่งหมายของการสวดไม่ว่าจะของภูมิภาคใดก็ล้วนมีจุดประสงค์เดียวกันคือ การเผยแพร่ธรรมะ ดังนั้น เนื้อหาที่ใช้สวดจึงมักให้คติธรรม เช่น เรื่องเวสสันดรชาดก และชาดกต่างๆ การสวดสรภัญญ์มีรูปแบบการสวด ตามลำดับการขับสรภัญญ์เป็นกลุ่มของกลอนดังนี้ ๑. กลอนเตรียมตัว จะกล่าวถึงการเตรียมตัวกราบไหว้พระรัตนตรัย เนื่องจากธรรมเนียมของชาวพุทธก่อนจะทำสิ่งใดจะต้องไหว้พระพุทธ พระธรรม และพระสงฆ์ ก่อนเป็นอันดับแรก กลอนนี้จึงเสมือนกลอนนมัสการหรือไหว้ครูนั่นเอง ๒. กลอนบูชาดอกไม้ กลอนบทนี้แสดงให้เห็นถึงการบูชาดอกไม้ที่ทุกคนเตรียมมาและถืออยู่ในมือแล้ว หรือบางทีก็วางไว้ที่ขันกะหย่องตอนกราบพระครั้งแรก การบูชาด้วยดอกไม้ของหอมถือว่าเป็นอามิสบูชา เป็นการบูชาเบื้องต้นที่ศาสนิกชนควรจะทำ ๓. กลอนไหว้คุณครูบาอาจารย์ นอกจากไหว้พระรัตนตรัยแล้ว สิ่งที่ควรรำลึกต่อไปก็คือ ครูอาจารย์ ๔. กลอนเดินทาง เป็นกลอนพรรณนาการเดินทางมาร้องสรภัญญ์ กลอนนี้เป็นการสะท้อนภาพชนบท ที่นักร้องสรภัญญ์ได้เดินทางจากบ้านของตนเองบุกป่าฝ่าดงมายังสถานที่ร้องสรภัญญ์ ๕. กลอนปัญญาน้อย เป็นกลอนแสดงการถ่อมตนไม่โอ้อวด ให้เกียรติผู้อื่น ๖. กลอนให้รักษาศีล เป็นการเริ่มกลอนที่เป็นเนื้อหาสาระของจริยธรรม คือว่าด้วยเรื่องทาน ศีล ภาวนา ๗. กลอนพุทธคุณ ธรรมคุณ สังฆคุณ เป็นกลอนที่กล่าวถึงเนื้อหาของพุทธคุณ ธรรมคุณ สังฆคุณ ว่ามีอยู่กี่ประการ ๘. กลอนสังขารไม่เที่ยง เป็นกลอนที่กล่าวถึงสภาวธรรม คือความไม่เที่ยงแท้แน่นอนของสังขาร เพื่อเตือนนิกรชนให้สำนึกอย่าประมาท ๙. กลอนนรก-สวรรค์ เป็นกลอนที่ว่าด้วยนรก ซึ่งเป็นปลายทางของคนบาป และสวรรค์ซึ่งเป็นอานิสงส์ของคนบุญ ๑๐. กลอนคุณบิดาคุณมารดา เป็นกลอนที่เสริมด้านคุณธรรม เป็นการแสดงคุณบิดามารดา และชี้นำให้รู้จักบุญคุณของผู้มีพระคุณ ที่เรียกว่า “ กตัญญูกตเวที ” ๑๑. กลอนลาและอวยพร เป็นกลอนส่งท้าย ผู้ร้องสรภัญญ์จะบอกลาพระสงฆ์และผู้ฟังทุกคน แล้วอวยพรให้มีความสุข อยู่ดี มีแฮง (มีแรง) คุณประโยชน์ของการสวดสรภัญญ์ นอกจากจะทำให้ผู้ที่สวดได้เข้ามาใกล้ชิดพระศาสนาตั้งแต่วัยเยาว์แล้ว ในบทสวดยังเป็นบทกลอนที่เป็นประโยชน์ เช่น กลอนบูชาครู กลอนบูชาดอกไม้ กลอนศีล กลอนพุทธคุณ ธรรมคุณ สังฆคุณ กลอนบูชาคุณบิดร มารดา ซึ่งล้วนแต่บ่งบอกถึงการรู้คุณ กตัญญู รู้จักการขออภัย ให้อภัย รู้จักความดีความชั่ว ซึ่งเป็นยอดแห่งมนุษยจริยธรรมทั้งสิ้น  นอกจากนี้ยังมีการนำเอาวรรณคดีท้องถิ่น ของภาคอีสานมาแต่งเป็นกลอน จึงทำให้ผู้ฟังได้รู้เรื่องนิทานพื้นบ้านต่างๆ ซึ่งเป็นนิทานที่มีคติสอนใจ จึงเป็นการสืบสานไม่ให้นิทานพื้นบ้านต้องสูญหายไปกับกาลเวลา ในปัจจุบัน เป็นเรื่องที่น่ายินดียิ่ง ที่ชาวอีสานได้ร่วมใจกันสืบสานการสวดสรภัญญ์ให้คงอยู่ ด้วยการสวดในกิจกรรมวันธรรมสวนะและงานบุญต่างๆ รวมไปถึงได้จัดให้มีการประกวดสวดสรภัญญ์กันอยู่เสมอ มีการแข่งขันตั้งแต่ระดับตำบลจนถึงระดับภาค นอกจากนั้นแล้ว ยังได้ถ่ายทอดให้กับเยาวชน โดยการบรรจุอยู่ในเรียนการสอนวิชาวรรณกรรมท้องถิ่น ในโรงเรียนต่างๆ ของภาคอีสานอีกด้วย จึงเชื่อได้ว่าการสวดสรภัญญ์อันเป็นอีกหนึ่งในมรดกวัฒนธรรมนี้ จะยังคงอยู่คู่กับชาวอีสานต่อไป ตราบนานเท่านาน จากคุณ : แมวเหมียวพุงป่อง - [ 23 มี.ค. 52 15:52:11 ]

ความคิดเห็นที่ 27 สรภัญญะสอนหญิง เป็นหญิงอย่าหงอยเหงา    นอนขี้เซาอยู่จนสาย บ้านเรือนเร่งขวนขวาย     เอาใจใส่ในเคหา ข้าวปลาอย่าคาหม้อ        ทิ้งเหลือหรอให้บูดรา ถ้วยชามอย่าให้คา          จงล้างจำทำให้ดี........... ชีวิตลูกผู้หญิง                 มีค่ายิ่งคือจรรยา หญิงใดไม่นำพา             อนาคตจะหมดดี ทั้งหมดที่กล่าวมา          เป็นจรรยาของสตรี จงจำทำให้ดี                 สวัสดีมีมงคล............ นาง จันทรา ฤทธิ์แผ่ว http://learners.in.th สำนักงานกองทุนสนับสนุนการวิจัย (สกว.) จากคุณ : แมวเหมียวพุงป่อง - [ 23 มี.ค. 52 16:00:20 ]

ความคิดเห็นที่ 28 นักปราชญ์โบราณชาวเมืองอุบลราชธานี ท่านได้กล่าวไว้ว่า การร้องรํา ก็ดี การร้่องสรภัญญะก็ดี การเทศน์ก็ดี มีท่วงทํานองอยู่ ๑๑ ทํานอง คือ -  นกเขาเหิน - ช้างเทียมแม่ - ปลาสร้อยเล่นน้ำ - ลมพัดไผ่ - ลมพัดพร้าว - หมาย่ํา - แมลงภู่ตอม - ภูไทเลาะตูบ ฯลฯ สรภัญญะ จังหวัดหนองคาย บ้านศรีสุขพัฒนา ตําบลสมสนุก อําเภอปากคาด ทีมไผ่สีม่วง บ่านม่วง ตําบลโพนทอง กิ่งอําเภอโพธิ์ตาก ทีมท่าบ่อ ต. บ้านว่าน อ.ท่าบ่อ จ.หนองคาย ภูมิปัญญาด้านศิลปะการแสดงของประเทศไทย สำนักงานคณะกรรมการวัฒนธรรมแห่งชาติ กระทรวงวัฒนธรรม จากคุณ : แมวเหมียวพุงป่อง - [ 23 มี.ค. 52 16:07:50 ]

ความคิดเห็นที่ 29 พจนานุกรม ฉบับราชบัณฑิตยสถาน สรภัญญะ ความหมาย [สะระพันยะ, สอระพันยะ] น. ทํานองสําหรับสวดคําที่เป็นฉันท์, ทํานองขับร้องทํานองหนึ่ง, เช่น สวดสรภัญญะ ทำนองสรภัญญะ. (ป.). จากคุณ : แมวเหมียวพุงป่อง - [ 23 มี.ค. 52 16:09:44 ]

ความคิดเห็นที่ 30 กระทู้ยอดเยี่ยม แอบได้ความรู้ไปด้วย  ขอบพระคุณครับ จากคุณ : กัมม์ - [ 23 มี.ค. 52 16:12:22 ]

ความคิดเห็นที่ 31 สรภัญญะ    เป็นการแสดงถึงวัฒนธรรม ประเพณี อันดีงามของตำบลชีทวน เนื้อหาสรภัญญะสอแทรกประวัติความเป็นมาของชีทวน สามารถติดต่อเพื่อทำการแสดงได้ที่ โทร.0-4523-2035 http://www.cheethuanlocal.org/ จากคุณ : แมวเหมียวพุงป่อง - [ 23 มี.ค. 52 16:16:15 ]

ความคิดเห็นที่ 32 >> นับแต่การตั้งหัวข้อ เอาดัง เอามัน อย่างเดียว อย่างไม่รู้จักที่ต่ำที่สูงว่า ไปกระทบ สิ่งสูงสุดในทางพระพุทธศาสนา  ขอแย้งเรื่องนี้  ทำนองสรภัญญะก็ตามที  การสวดมนต์ก็ตามที  เป็นเพียงเปลือก กระพี้ กิ่ง ฯลฯ แห่งพระพุทธศาสนาเท่านั้น  ไม่ใช่สิ่งสูงสุดในทางพระพุทธศาสนา  หากท่าน จขกท. จะขัดแย้งใน คห. กับสมาชิกท่านอื่น  ผมไม่ยุ่งไม่เกี่ยว  แต่อย่านำพระพุทธศาสนา มาเป็นข้ออ้างเพื่อโจมตีกัน  โดยเฉพาะการอ้างอิงอย่างไม่ถูกต้อง  สิ่งสูงสุดในพระพุทธศาสนาคือ  ศีลครบ ไม่ขาดไม่ทะลุไม่ด่างพร้อย  สัมมาสมาธิ ที่เริ่มด้วยสัมมาทิฏฐิ  ปัญญา อันแทงตลอดถึงปฏิจสมุปบาท และรู้ชัดเห็นจริง  ขอให้เจริญในธรรมะอันแท้จริงแห่งบวรพุทธศาสนา ทุกๆท่าน จากคุณ : แมวเหมียวพุงป่อง - [ 23 มี.ค. 52 16:22:58 ]

ความคิดเห็นที่ 33 เห็นด้วยกับ คุณ : แมวเหมียวพุงป่อง  ที่เขียนมาทุกอย่างค่ะ แต่ลองนึกภาพ ใครก็ได้ มาตั้งกระทู้ " ยทสวดสรรเสริญ ...เจ้าเบื๊อก(ที่ผมเกลียด) ...ตามทำนอง สวดกุรอ่าน  "      สักหน่อย ดูว่า กระทู้จะโดนสั่งปิดไหมคะ ?       เข้าไปดูตำบลซีทวน เขื่องใน อุบล มาแล้วค่ะ  แต่ก่อนก็ทำหนังสือให้ เขมราฐ อุบล ผ่านท่านอาจารย์ที่วัด ชนะสงคราม มาเหมือนกันค่ะ    ไข่เค็ม ตำบลซีทวน น่ารับประทานจังค่ะ  อยากสั่งเหมือนกัน อืมม์ อืมม์    คุณ กัมม์คะ ขอบคุณ ข้อมูลในบล็อกคุณดีเลิศทั้งนั้น แก้ไขเมื่อ 24 มี.ค. 52 01:32:53 จากคุณ : tiki_ทิกิ - [ 23 มี.ค. 52 17:01:09 ]

ความคิดเห็นที่ 34 ขออภัย give (ถูกหัวใจ) หมดนะคะ ว่าจะขอยืมท่านแถวนี้มาให้สักหน่อย ขอบคุณ คุณ ย่าหวาน           คุณ : วสันดิลก           คุณ : กุลธิดา (kdunagin)          คุณ : SONG982   - [ 22 มี.ค. 52 23:56:07 ]            คุณ : ร้อยคำ คณาความ            คุณ : ชยสกล (PSlovebird)         คุณ : SONG982         คุณ : ย่าหวาน        คุณ : หนูเอง (Tante Ta)   - [ 23 มี.ค. 52 08:13:15 ]          คุณ : garnet19th    - [ 23 มี.ค. 52 08:37:43 ]          คุณ : คุณแม่ใจดี    - [ 23 มี.ค. 52 08:53:14 ]        ได้อ่านความเห็นทุกท่านแล้วค่ะ รวมหลายท่านที่แจ้งว่าไม่ได้เป็น พุทธศาสนิกชน แต่ไม่เห็นด้วยในการตั้งหัวข้อกระทู้เช่นที่ว่า                ตอนนี้ก็ถือว่าเป็นการให้ข้อมูลสาระ อันเกี่ยวข้องกันไปก่อนแล้ว กันนะคะ เดี๋ยวว่าง ๆ จะยกตัวอย่าง ฉันท์ในสมัยพุทธกาลอันเป็นต้นแบบ ครู ที่เรา ๆ ท่าน ๆ เขียน ๆ กันอยู่ มาให้อ่าน ถ้าไม่เหนื่อยเสียก่อน สวัสดีค่ะ จากคุณ : tiki_ทิกิ - [ 23 มี.ค. 52 17:11:00 ]

ความคิดเห็นที่ 35 งั้นเดี๋ยวช่วยแจกกีฟให้เองค่ะ ถูกใจจริงๆที่คุณ tiki เข้ามาตั้งกระทู้แบบนี้ เข้าไปอ่านตามลิงค์แล้วแบบว่า.... ไร้คำบรรยายค่ะ แถกระจายคล้ายจะอ่านไทยไม่ออก จากคุณ : ชานมผสมโกโก้ (พายุสีเงิน) - [ 23 มี.ค. 52 21:43:13 ]

ความคิดเห็นที่ 36 สัมพุทโธ ทิปะทัง เสฏโฐ นิสินโน เจวะ มัชฌิเม โกณฑัญโญ ปุพพะภาเค จะ อาคะเณยเย จะ กัสสะโป สารีปุตโต จะ ทักขิเณ หะระติเย อุปาลี จะ ปัจฉิเมปิ จะ อานันโท พายัพเพ จะ ควัมปะติ โมคคัลลาโน จะ อุตตะเร อิสาเณปิ จะ ราหุโล อิเม โข มังคลาพุทธา สัพเพ อิธะ ปะติฏฐิตา วันทิตา เต จะ อัมเหหิ สักกาเรหิ จะ ปูชิตา เอเตสัง อานุภาเวนะ สัพพะโสตถี ภะวันตุ โน อิจเจวะมัจจัน ตะนะมัสสะเนยยัง นะมัสสะมาโน ระตะนัตตะยัง ยัง ปุญญาภิสันทัง วิปุลัง อะลัตถัง ตัสสานุภาเวนะ หะตันตะราโย ฯ ........................................................ คาถาพระอรหันต์๘ทิศครับ ไพเราะมาก พระที่วัดจะสวดตอนทำวัตร์เย็นเสร็จครับ จากคุณ : ทอฟฟี่สีแดง - [ 23 มี.ค. 52 21:55:21 ]

ความคิดเห็นที่ 37 เข้ามาส่งลิงค์เสียง สวดสรภัญญะ (เสียงหญิง) บทสวดสรรเสริญพระพุทธคุณ http://www.geocities.com/chanin44/page11.htm บทสวดสรรเสริญพระธรรมคุณ http://www.geocities.com/chanin44/page12.htm บทสวดสรรเสริญ พระสังฆคุณ http://www.geocities.com/chanin44/page13.htm (เปิดทีละกระทู้นะคะ เสียงดังทันที ) จากคุณ : tiki_ทิกิ - [ 24 มี.ค. 52 00:38:43 ]

ความคิดเห็นที่ 38 ความรู้มากมายมหาศาล ขอบคุณทุกท่านที่นำมาเผื่อแผ่แบ่งปันกันครับ จากคุณ : คุณพีทคุง (พิธันดร) - [ 24 มี.ค. 52 00:43:47 ]

ความคิดเห็นที่ 39 ลงพระรูป สมเด็จฯ กรมพระยาดำรงราชานุภาพ จากกระทู้บนที่กรมการศาสนาลงไว้ค่ะ %%%%%%%%%%%%%%%%%%%%%%%% คุณ : ชานมผสมโกโก้ (พายุสีเงิน) ขอบพระคุณมากค่ะ ไม่มีกิ๊ฟว์จะให้ใคร เศร้าเล็กน้อย คุณ : ทอฟฟี่สีแดง   - [ 23 มี.ค. 52 21:55:21 ]   คะ ดีใจมากที่คุณ ชอบบทนี้เหมือนกันเลยค่ะ สวดแล้วปิติอย่างไรไม่ทราบ คุณ : คุณพีทคุง (พิธันดร)    - [ 24 มี.ค. 52 00:43:47 ]  คะ ยิ่งอ่าน ยิ่งค้น ยิ่งมีอีกหลายอย่างที่ควรจะนำมาลง โดยเฉพาะในหนังสือ ที่บ้าน เล่มสำคัญหลายเล่ม แต่ ยังดึงประเด็นสั้น ๆ มาไม่ได้ จะพยายามค่ะ (ยาวทุกเล่ม) เดี๋ยวขออนุญาตคุณ nick อีกเดือน (เดือนที่แล้วยังไม่ได้ใช้ให้เลยค่ะ ) ส่งกิฟว์ ให้แทนข้าพเจ้านะคะ เดี๋ยวขอกันดื้อ ๆ แล้วค่ะ จากคุณ : tiki_ทิกิ - [ 24 มี.ค. 52 01:08:03 ]

ความคิดเห็นที่ 40 come in  by tiki give จากคุณ : nickkanit - [ 24 มี.ค. 52 01:26:54 ]

ความคิดเห็นที่ 41 อีกนิดค่ะ       ตอนนี้ ยอมรับว่า การพิมพ์สิ่งที่ชอบ โดยเฉพาะประวัติวรรณคดีบาลี ในอินเดียและ ลังกา ของท่านแม่ชี ด็อคเตอร์ สุภาพรรณ ณ บางช้าง ทำได้ยากมาก ...ท่านเขียนละเอียดและวิเคราะห์ได้เยี่ยมยอด  ได้แต่อ่านแล้วโน้ตไว้เสมอ แต่ไม่เคยนำลงเน็ตค่ะ  เรื่องรายละเอียด ในหนังสือที่ว่า ยังไม่สามารถ โค้ดท่อนใด ท่อนหนึ่งมาได้เลยค่ะ ยาวมาก                    เห็น คุณ แมวเหมียวพุงป่อง มาลงเรื่อง อีสาน ทำให้นึกถึง อาจารย์ ท่านหนึ่งนาม พิทูร  มะลิวัลย์ ท่านมาสอนอักษรธรรมภาษาอีสาน แล้วถูก ข้าพเจ้าแซว เอาหลายหน กับ วรรณกรรมภาษาอักษรธรรมอีสาน... ตอนนี้นึกเสียดายที่ท่านเก่งมาก แต่เราเอาแต่แซวท่านจนท่านโมโหเอาบ่อย ๆ ต่อมาท่านเสียชีวิตลงเพราะเป็นมะเร็ง   มีหนังสือ แหล่ ร่าย อีสาน บางเล่มที่ท่านเขียนแล้วได้ไปหาซื้อไว้ตอนนั้น จำได้หลายเล่ม น่าเสียดายที่ถวายพระไปแล้วละมังคะ (ที่นี่ลูกชายบอก แม่ หยุดซื้อหนังสือได้แล้ว..สิ่งที่ผม เกลียดที่สุด คือหนังสือแม่ _++_ )       อ้าว เป็นงั้นจริง ๆ ค่ะ สมัยก่อนมีนับเป็นพัน ๆ เล่ม ทั้งที่เป็นของ คุณพ่อ และของเรา ซื้อมา ความฝันอยากทำบ้านหลังใหญ่ริมถนนของตัวเองตอนนั้นให้เป็นห้องสมุด แต่ไปไม่ถึงฝันเสียทีค่ะ เศร้า .... ..........อีกเรื่องคือเรื่องวัฒนธรรมการลงกระทู้ในเน็ต.........   ตนเอง เคยถูกหลายท่าน มาติงกระทู้ ว่าไม่ชอบ มาเขียนเรื่องการเมือง หน้านี้ทำไมไม่ไปเขียนห้องราชดำเนิน ก็เคยโดนมาแล้วหลายหน และ ตัวเอง ก็ลบกระทู้นั้น ๆ ออกตามใจผู้อ่านมาหลายครั้งแล้วค่ะ            บางครั้งก็เขียนคำต้องห้ามเพื่อให้กระทู้ปิดไปเลยก็มีค่ะ            ถามว่าเป็นไปตามอารมณ์หรืออย่างไร ? ก็ไม่ใช่เหมือนกัน ด้วยไม่อยากให้มีเรื่องขัดใจกับสมาชิก มากกว่า แต่ สมาชิกหลายท่าน ก็ไม่ชอบกระทู้ที่ข้าพเจ้าตั้งออกบ่อย ๆ ค่ะ                       ไม่ได้แก้ตัวเรื่องที่เขียนกระทู้ตอบอีกกระทู้หนึ่ง แล้วมีคนมา ไม่ชอบเรื่องที่ข้าพเจ้าเขียนนะคะ โดยเฉพาะ เรื่องที่ใจเราไม่พอใจเรื่องการกระทำบางอย่างก็จำเป็นต้องพูดกันตรง ๆ  บางครั้ง มันก็จำเป็นเหมือนกัน             ตอนนี้ ถึงแม้จะมีกระทู้ ความเรียง บางกระทู้ที่หลายท่านอยากจะอ่านต่อ ก็ขอรออีกนิดค่ะ ขอบพระคุณทุกท่านอีกครั้ง แก้ไขเมื่อ 24 มี.ค. 52 12:55:28 จากคุณ : tiki_ทิกิ - [ 24 มี.ค. 52 01:51:39 ]

ความคิดเห็นที่ 42 ในเมื่อกระทู้นี้ นอกเรื่องจากจุดประสงค์ของโต๊ะนักเขียนไปพอสมควร น่าจะวกไปในเรื่องของโต๊ะศาสนา ค่อนข้างมาก เราลองมาศึกษา หนึ่งในหัวใจของพระพุทธศาสนา สำหรับประชาชนทั่วไป (ไม่จำกัดศาสนาที่นับถือ) กันดูไหมครับ สัพเพ สัตตา อะเวรา โหนตุ อัพพะยาปัชฌา โหนตุ อะนีฆา โหนตุ สุขี อัตตานัง ปะริหะรันตุ กระทู้ต้นเหตุเรื่อง .. ผมก็ผ่านไปเห็น แต่เห็นว่า ไม่เกี่ยวกับเรื่องของโต๊ะนักเขียน ก็เลย .. กดกากะบาท ตรงมุมขวาบน ใช้เวลาน้อยกว่าพิมพ์ข้อความข้างบน และข้อความเหล่านี้เยอะ   จากคุณ : แมวเหมียวพุงป่อง - [ 24 มี.ค. 52 06:43:10 ]

ความคิดเห็นที่ 43 แอบย่องเข้ามาบอกว่า แอบเห็นด้วยกับคุณแมวเหมียวฯอะค่ะ คุณพี่ทิกิฯอย่าโกรธแอนนี่เลยนะคะ แต่จะว่าไปแอนนี่เป็นคนห่างวัด อาจไม่มีสิทธิ์แสดงความเห็นในหัวข้อ sensitive แบบนี้ก็ได้ ขอโทษทีค่ะ ปล คุณแมวเหมียวฯเป็นคนชีทวนเหรอคะ พอดีที่บ้านชอบไปทำบุญที่วัดทุ่งศิวิไลซ์ค่ะ อยู่ชีทวนเหมือนกัน เจ้าอาวาสวัดนี้แกแหล่ได้ไพเราะมากมายค่ะ จากคุณ : annie (หมูอมโรค) - [ 24 มี.ค. 52 08:45:45 ]

ความคิดเห็นที่ 44 เมื่อเช้านี้  ตื่นขึ้นมา นึกถึงเสียงบทไหว้ครู และ บท บูชาคุณบิดร มารดา..         อินทรวิเชียรฉันท์ของ พระยาศรีสุนทรโวหาร นมัสการมาตาปิตุคุณ ข้าขอนบชนกคุณ ชนนีเป็นเค้ามูล ผู้กอบนุกุลพูน ผดุงจวบเจริญวัย ฟูมฟักทะนุถนอม บบำราศนิราไกล แสนยากเท่าไรๆ   บคิดยากลำบากกาย ตรากทนระคนทุกข์ ถนอมเลี้ยงฤรู้วาย ปกป้องซึ่งอันตราย   จนได้รอดเป็นกายา เปรียบหนักชนกคุณ ชนนีคือภูผา ใหญ่พื้นพสุนธรา ก็บ่เทียบบ่เทียมทัน เหลือที่จะแทนทด จะสนองคุณานันต์ แท้บูชไนยอัน   อุดมเลิศประเสริฐคุณ นมัสการมาตาปิตุคุณ =รำลึกถึงพระคุณบิดรมารดา ข้าขอนบชนกคุณ ชนนีเป็นเค้ามูล ผู้กอบนุกุลพูน  ผดุงจวบเจริญวัย =ข้าพเจ้าขอรำลึกถึงพระคุณพ่อ พระคุณแม่ ผู้เลี้ยงดูข้าฯ ตั้งแต่ต้นจนเจริญวัย ฟูมฟักทะนุถนอม บบำราศนิราไกล แสนยากเท่าไรๆ  บคิดยากลำบากกาย =ฟูมฟักเฝ้าถนอม ไม่เคยร้างลาห่างไกล จะเหนื่อยยากสักเท่าไร ไม่เคยท้อแม้เหนื่อยกาย ตรากทนระคนทุกข์ ถนอมเลี้ยงฤรู้วาย ปกป้องซึ่งอันตราย  จนได้รอดเป็นกายา =ตรากตรำและทนทุกทุกข์ ถนอมเลี้ยงมิมีหน่าย ปกป้องซึ่งอันตราย จนรอดได้เป็นตัวตน เปรียบหนักชนกคุณ ชนนีคือภูผา ใหญ่พื้นพสุนธรา  ก็บเทียบเทียมทัน =แม้ว่าเป็นขุนเขา ไม่เทียบเท่าพ่อแม่ตน กว้างใหญ่กว่าพสุธน(แผ่นดิน) มิอาจเปรียบกับสิ่งใด เหลือที่จะแทนทด จะสนองคุณานันต์ แท้บูชไนยอัน  อุดมเลิศประเสริฐคุณ =จึงสุดที่จะทดแทน สนองคุณนับอนันต์นั้นได้ จึงขอบูชาไว้ ว่าเป็นเลิศประเสริฐคุณ คุณ : นันท์ - [ 28 พ.ค. 46 22:03:48 A:202.57.171.191 X: ]     คุณ : นันท์  ตอบไว้ได้เป็นวรรณกรรมอีกชุดหนึ่ง อ่านได้น่าฟังมาก จึงขออนุญาตนำมาเผยแพร่จากคลังกระทู้พันทิปนี่เองค่ะ  http://topicstock.pantip.com/writer/topicstock/W2289326/W2289326.html      จึงเขียนความรู้สึกของตนหน่อยหนึ่งว่า บทบูชา บิดา มารดา และ ครูบาอาจารย์อันเราได้รับการสั่งสอนอบรมกันในโรงเรียนมาให้สวดกัน ทุกเย็นวันศุกร์นั้น เป็นบทอันไพเราะลึกซึ้งมาก เวลา นึกถึงเสียงที่เคยอ่านกันกังวานในใจนั้น รู้ระลึกรู้คุณ พ่อแม่ ครูอาจารย์ ขึ้นได้                         ตอบคุณ แมวเหมียวพุงป่อง และคุณ แอนนี่       วรรณคดีไทย เกี่ยวเนื่องศาสนาแค่ไหน ? กวีในยุคต้นรัตนโกสินทร์ จะใช้ทั้งศัพท์แสง ทั้งบาลีและสันสกฤต ในการบรรยาย ธรรมรส หรือ รสอื่น ๆ อีก   พระเจ้าแผ่นดินต้นรัตนโกสินทร์นั้น นอกจากจะทรงเป็นนักรบ นักการทหาร นักปกครอง ท่านทรงเป็น ศิลปิน เป็นกวี อีกทั้งทรงเป็นองค์ เอกอัครณูปถัมภก แห่งพระพุทธศาสนา และศาสนาอื่นอีกด้วย และ วรรณกรรมบาลี อันเนื่องด้วยสันสกฤต ด้วย ก็เป็นรากฐานวรรณคดีไทย มาทุกยุคทุกสมัย...        เรื่องรสวรรณคดีเหล่านี้ ขอให้ท่านผู้อ่านหาอ่านเอาจากหนังสือ ประวัติวรรณคดี หรือ ตามเว็บไซต์ ครูบาอาจารย์ด้านวรรณคดี โคลง ฉันท์ กาพย์ กลอน ทั้งหลายเอง ข้าพเจ้ามิขอคัดลอกให้อ่านตอนนี้ เพราะหนังสือของข้าพเจ้านั้น  เกี่ยวด้วย วรรณคดีบาลี เป็นส่วนใหญ่ ค่ะ จากคุณ : tiki_ทิกิ - [ 24 มี.ค. 52 12:21:18 ]

ความคิดเห็นที่ 45 ท่านประธานที่เคารพครับ กระผมขอใช้สิทธิ์พาดพิงครับ .... เอาเถิดแม่ จะว่าไร ก็ว่าเถิด แม่ประเสริฐ กว่าเจ้า คุ้มเค้าไหน แม่ผู้รัก ศาสนา กว่าสิ่งใด แม่ผู้ใหญ่ กว่าใคร ในโลกา "บทสวดสรรเสริญ" แล้วยัง ใครอยากรู้ มันมีอยู่ มากมาย ในวัฏฏ์สาร์ ก็เพราะเหยียบ หางเหลือง เปลืองเวลา ก้เอาไป ถือสา ด่าร่ำไป เฮ้อ !!!  ใครจะว่าไร ก็ว่า ไปเถิดแม่ ฉันไม่แล ไม่สน ว่าคนไหน ฉันจะเขียน ฉันจะวาด ประกาศไป ก็เพราะใจ อยากเขียน ก็จะเขียน ก็แค่คำ "บทสวดสรรเสริญ" มาเยินย่อ แม่ก็ต่อ ความไป ให้ใครเขียน แม่อยากด่า แม่ก็ด่า ข้าไม่เพียร ข้าไม่เวียน มาสน ก่นด่าไป ศาสนา ไม่เคย มาหลู่ลบ มีแต่นบ นอบน้อม ค้อมตัวไหว้ แม่ก็หา ว่าฉัน ผิดงั้นไป แม่แปลความ ภาษาไทย ไม่ดีเอง ฉันไม่เคย อวดอ้าง ว่าฉันเก่ง แม่มาเล็ง ด่าฉัน จนหวั่นเหวง แม่นั้นแหละ แกะชี้ ไม่ดีเอง แม่มาเพ่ง ผิดโทษ โกรธทำไม ฉันจะเขียน บทกลอน ก็กลอนฉัน แม่ไม่อ่าน ฉันยินดี นี้ไฉน ฉันไม่ง้อ ให้แม่ มาแพร่ให้ แม่ก็เชิญ เดินไป ตามทางเธอ ตามข้อห้า แม่บอก ใครเดือดร้อน ใครล่ะร้อนนอกจากแม่ คนแก่เผลอ ฉันไม่ทำใคร เดือดร้อน ก่อนเลยเออ แม่นั้นแหละ แก่แล้วเผลอ มาอ้างดี จบแล้วแม่ แม่จะแก้ ก้แก้เถิด แม่ประเสริฐ เลิศล้น กมลศรี แม่ผู้เปี่ยม บุญญา บารมี จงโชคดี เถิดแม่ .....แก่จงเจียม.....(โหสิ) ตอบแบบข้อๆบ้างละกันนะ 1.โถ แม่ ... ฉันใช้คำว่า "บทสวดสรรเสริญ" กับ "ทำนองสรภัญญะ" มันยังไงหรอ ใครห้ามมิให้ใช้หรือ ฉันใช้ก็อยากใช้ เพราะกาพย์ฉบับ 16 ทำนองสรภัญญะไพเราะที่สุดแล้ว แล้วยังไงแม่ เนื้อหาต่างหากที่เป็นตัวตัดสินว่า ......หมิ่นศาสนาหรือไม่....... แม่อย่าหลงประเด็น 2. แม่เอ๋ย ฉันไม่เคยเรียกตนเองว่า "กวี" ฉันเขียนมันก็สิทธิ์ของฉัน ฉันจะโพสที่ห้องไหนมันก็สิทธิ์ของฉัน ฉันยังไม่ได้ไปเหยียบหางแม่เลยแม้แต่น้อย แม่นั่นแหละที่ร้อนเดือดเดือนเองทั้งนั้น 3. นั่นสิ แม่บอกไม่เกี่ยวกับคนอ่านที่นี่ ฉันจะตอบ หรือไม่ อย่างไร บอกแล้ว สิทธิ์ของฉัน ฉันตั้งกระทู้ แม่เข้ามาอ่าน แม่ตอบ แล้วแม่ก็เดือดเนื้อร้อนใจไปเองทั้งสิ้น แม่ตอบมา ฉันตอบไป มันกระทู้ฉัน ฉันใดก็ฉันนั้น มั้ยฮึ? 4.  แหม แม่จะมาอ้างหลักธรรมทางพระพุทธศาสนา ฉันยอม แม่อาจจะ ป.ธ.9 หรืออรหัน แต่ฉันมันปุถุชน  อืม รัฐบาลชุดเก่าทำไมหรอ ชุดใหม่เค้าไม่เคยหยามหยาบศาสนาเลยเนาะแม่เนาะ โอ๊ย!!! ยอมแม่ มหาสาวิกาอย่างแม่แล้วล่ะ 5.ก็ข้อ5 เลย นี่ ฉันเขียนกลอน ใครเดือดร้อนหรอแม่ ใครร้องทุกข์กล่าวโทษหรอแม่ ... มีแต่แม่อ่ะ เดือดร้อน ฉันไม่ได้ด่าแม่ด้วยซ้ำไปนะ 6. ฉันบอกแล้วว่า ฉันจะเขียนกลอน แสดงความคิดเห็นเกี่ยวกับรัฐบาลชุดนี้  แต่แม่มาตอบร้อยแก้ว ฉันก็เลยตอบแบบร้อยแก้ว แล้วยังไง ฉันไม่อยากถกเรื่องการเมือง เพราะเข้าใจว่าแม่อ่ะ เก่ง ฉันมันปุถุชน ปากยังไม่สิ้นกลิ่นน้ำนม หาจะสุ้แม่ได้ไม่.... ป.ล. ถ้าอ้างหลักธรรมที่แม่ชอบอ้างล่ะก็  ทุกอย่าง การกระทำ ขึ้นอยู่กับ "เจตนา" เจตนาฉัน ไม่ได้ตั้งใจจะกล่าวพาดพิงหรือลบหลู่พระพุทธศาสนา แต่แม่เอาจุดเล็กๆที่ฉันพลาดมาระเบิดกลายเป็นจุดใหญ่ จริงๆแล้ว ฉันไม่ได้มีเจตนาจะทำลายศาสนาแต่อย่างใด ยอมรับว่า เออ พลาดจริงๆ ... ใครอื่นเขาก็ไม่เห็นว่าอะไรมากมาย มีแต่แม่นั่นแหละ... เจ้าปัญหาจริงๆ  จริงๆถ้าแม่จะติฉัน ติเรื่องสำนวนกลอน การใช้ภาษา ก็น่ารับฟัง น่าน้อมรับ แต่แม่มาติฉันไอ้เรื่องไม่เปนเรื่องเนี่ยนะ (โถ ฉันกล่าวอย่างนี้ว่าเรื่องไม่เป็นเรื่อง เดี๋ยวแม่ก็คงทำให้มันเป็นเรื่องอีกแน่ๆเลย) แม่ ... จริงๆแม่น่าจะดูเนื้อหานะ ว่าหมิ่นศาสนาอ๊ะป่าว ฉันขอบคุณท่านประธานที่เคารพที่ให้เนื้อที่ฉันใช้สิทธิ์พาดพิง... ฉันคงไม่มาใช้เนื้อที่กระทู้แม่ตอบกระแทกแม่แล้วล่ะ อนุโมทนา แม่มหาจำเริญ... แก้ไขเมื่อ 24 มี.ค. 52 13:17:18 แก้ไขเมื่อ 24 มี.ค. 52 13:13:35 แก้ไขเมื่อ 24 มี.ค. 52 13:12:05 จากคุณ : กล่องยิ้ม - [ 24 มี.ค. 52 13:08:36 ]

ความคิดเห็นที่ 46 เอ... อันนี้ก๊อปปี้เค้ามาอีกที   บางยุคสมัยที่ผู้ประพันธ์ละเลยซึ่งวิธีการสร้างสรรค์วรรณกรรมด้วยภาษาที่มีลักษณะและคุณค่าทางสุนทรียะ หน้าที่ในการแสวงหาสาระก็จะตกมาอยู่กับฝ่ายผู้อ่าน ซึ่งจำเป็นต้องใช้ความสามารถในทางภาษาและวิจารณญาณพอสมควร และทั้งนี้เราก็จะต้องยอมรับและทำความเข้าใจกับสมมุติฐานสองข้อคือ               1.วรรณกรรมนั้น เมื่อผู้แต่งได้ตัดสินใจที่จะเปิดเผยแล้ว ก็หาได้เป็นสมบัติของผู้แต่งต่อไปไม่ แต่ได้ได้กลายเป็นสมบัติของผู้อ่านไป               2.ผู้อ่านที่ประกอบด้ายวิจารณญาณและสำนึกในความรับผิดชอบของตน ควรมีเสรีภาพในการที่จะตีความวรรณกรรม หรือแสดงความคิดเห็นเกี่ยวกับวรรณกรรมที่ตนอ่าน               การที่ผู้อ่านทำความเข้าใจกับสมมุติฐานดังกล่าวก็เพื่อ ให้ผู้อ่านกล้ามองในทางลึกและกว้างมากขึ้นในงานที่ตนได้อ่านเมื่อรู้สึกว่าได้หลวมตัว เสพขยะวรรณกรรมไปแล้ว               สำหรับสมมุติฐานข้อที่ 2 ที่เกี่ยวกับเสรีภาพของผู้อ่านนั้น เป็นเสรีภาพทางปัญญา วรรณกรรมเป็นสิ่งที่มากระทบอารมณ์เรา ทำให้เกิดอารมณ์สะเทือนใจ อารมณ์นี้เป็นอารมณ์ของปัจเจกบุคคล วรรณกรรมเรื่องเดียวไปถึงมือผู้อ่านร้อยคนก็อาจจะกล่าวได้ว่าเป็นสมบัติของคนร้อยคนไป แต่ละคนก็เข้าครอบครองสมบัติทางวรรณศิลป์ชิ้นนี้ด้วยวิธีการของตน ผู้ประพันธ์จะหวงแหนว่าเป็นสิทธิของตนต่อไปอีกไม่ได้               แม้ผู้อ่านบางคนอาจจะตีความมีตรงกับผู้ที่แต่งคิดไว้ ก็เป็นกติกาอย่างหนึ่ง อันเป็นที่ยอมรับกันอย่างกว่างขวางในทางวรรณศิลป์ว่า มิใช่หน้าที่ของผู้แต่งที่จะต้องเข้าไปแก้ความเข้าใจผิดเหล่านั้น แต่เป็นหน้าที่ของผู้อ่านและของนักวิจารณ์ ที่จะแก้กันเองในวงผู้อ่าน               เครื่องมือสื่อสารอันได้แก่ภาษานั้น เป็นเครื่องมือที่อาจไม่สมบูรณ์นัก คำคำเดียวที่มาจากภาษาเดียวกันอาจจะสื่อความหมายไปได้หลายนัย การสื่อความหมายทางศิลป์จึงเป็นการสื่อที่ได้ความหมายใกล้เคียงเท่านั้น ในระยะหลังๆมีนักเขียนบางคนกระโดดลงมาตอบโต้กับนักวิจารณ์ ซึ่งอันที่จริงแล้วไม่มีความจำเป็นที่จะต้องกระทำ เพราะวรรณกรรมที่สร้างขึ้นและได้ตีพิมพ์ไปแล้ว ก็นับได้ว่ากลายเป็นสมบัติของผู้อ่านไปแล้ว               คตินี้ใช้ได้กับทั้งของเก่าและของใหม่ วรรณกรรมโบราณก็เข้ากับกติกานี้ได้เป็นอย่างดี กาลเวลาที่ล่วงไปย่อมเป็นเครื่องตัดสินคุณค่าและเป็นอมตะของงานประพันธ์ได้               “วรรณกรรมที่ยิ่งใหญ่ก็คือ วรรณกรรมที่สามารถจะคงอยู่สู้ ปรโลก ได้” จากหน้าเวปนี้ http://www.takiang.com/pieng2.htm เชิญ... จากคุณ : SONG982 - [ 24 มี.ค. 52 14:28:47 ]

ความคิดเห็นที่ 47 จริงๆไม่ชอบเลยนะ คนที่ประชดประชันคนอื่นเนี่ย จขกท.เค้าว่าคุณกล่องยิ้มทำผิด เค้าก็พูดตรงๆ มีแต่คุณนั่นแหละมาประชดประชันว่าเค้าเป็นอรหัน เราว่ามันก็ไม่ถูกไม่ควรแหละในการที่จะเอาทำนองสรภัญญะมาแต่งเป็นกวีการเมือง เหมือนกับบอกว่าทำนองเพลงชาติหรือเพลงสรรเสริญพระบารมีเพราะดีนะ เอามาแต่งเป็นกวีล้อการเมืองดีกว่า มันเหมือนการล้อเลียนของที่อยู่สูงน่ะ ถ้าคุณกล่องยิ้มอยากให้มีคนสรรเสริญสิ่งที่คุณแต่งล่ะก็ ไปแต่งที่ห้องราชดำเนินเถอะ มันมีหัวข้อกวีการเมือง จะหาแนวร่วมได้เยอะ จากคุณ : Queen_of_Rain - [ 24 มี.ค. 52 16:12:55 ]

ความคิดเห็นที่ 48 ไม่ผิดเพราะไม่เจตนาดึงพระพุทธศาสนาลงมาป่น ไม่ผิดเพราะคุณจะเขียนอะไรก็ได้ที่คุณอยากจะเขียน ไม่ผิดเพราะไม่มีเนื้อหาเกี่ยวกับศาสนา ไม่ผิด แต่มันไม่บังควร ไม่ว่าจะเป็นกระพี้หรือเปลือกมันก็อยู่ในต้นไม้ต้นนั้น หากรู้ว่ามันเป็นจุดผิดพลาดเล็กน้อยจริง ทำไมไม่รีบแก้ไข ใช่ในโลกนี้จะมีแต่สรภัญญะทำนองเดียวเสียเมื่อไร จากคุณ : กัลลอร์ง - [ 24 มี.ค. 52 16:26:50 ]

ความคิดเห็นที่ 49 ผิดเล็กน้อย...ก็แก้ไข และขอโทษ แต่จะมาประชดประชันให้คนอื่นเขาไม่ชอบทำไมล่ะครับ จากคุณ : X RoBiN - [ 24 มี.ค. 52 17:37:43 ]

ความคิดเห็นที่ 50 นำลิงค์กระทู้ พร้อมข้อความ (ซึ่งไปสืบค้นมาตามคำแนะนำของคุณแมวเหมียวพุงป่อง ) มาลงให้ทุกท่านได้อ่าน   ความเป็นไปตามเจ้าของนามผู้ เขียนดังกล่าว http://www.music.mahidol.ac.th/musicjournal/march_april2005/chant.html ตามหาทำนองสวดในพุทธศาสนา นันธิดา จันทรางศุ "ทำนองสวด" มีมานานแล้วตั้งแต่สมัยอารยธรรมโบราณ เมื่อประมาณพุทธกาลล่วงแล้วราว ๕๐๐ ปี (ประมาณพุทธศักราช ๕๐๐) การสวด เป็นการสืบทอดคำสอนในพุทธศาสนา ด้วยการใช้เสียงของมนุษย์ที่เรียกว่า "สงฺคีต" ซึ่งหมายถึง "เพลงขับ" (sangita = a chant, chorus song in chorus of harmony) เช่น การทำวัตรเช้า-เย็น การเจริญพระพุทธมนต์ และการสวดในงานอวมงคล เป็นต้น ดังนั้นเมื่อกล่าวถึง "วัด" นอกจากจะเป็นศูนย์กลางทางพุทธศาสนาแล้วยังเป็นแหล่งรวบรวม และเก็บรักษา บทสวด (buddhist chant, text) อันได้แก่ ภาษา และเนื้อหาของบทสวดมนต์ (ซึ่งหมายถึงคำสอนทางพุทธศาสนา) รวมทั้งทำนองสวดเอาไว้ด้วยวิธีการ "มุขปาฐะ" (oral tradition) จากพระรุ่นหนึ่งไปสู่พระอีกรุ่นหนึ่ง ตามหลักพุทธศาสนา การสวดมนต์ถือเป็นกิจสำคัญที่ต้องปฏิบัติทุกวัน ไม่ว่าจะเป็นพระสงฆ์หรือฆราวาส หรือถ้าเป็นในฐานะผู้ฟัง ถึงแม้ฟังไม่ออกว่าพระท่านสวดอะไร อย่างน้อยการตั้งใจฟัง ก็ทำให้ใจสงบได้ ธัมมัสสวนมัย บุญสำเร็จด้วยการฟังธรรมศึกษาหาความรู้ ธัมมเทสนามัย บุญสำเร็จด้วยการสั่งสอนธรรมให้ความรู้ ดังนั้นถึงจะฟังไม่เข้าใจก็เป็นบุญได้ ถือเป็นบุญกิริยาวัตถุ ซึ่งจัดว่าเป็นการทำบุญอย่างหนึ่ง บทสวดและทำนองสวดในพุทธศาสนานั้นมีอยู่จำนวนมาก และแยกออกเป็นหมวดหมู่ชัดเจน ว่าบทไหน สวดในพิธีใด มีความหมายและความสำคัญอย่างไร อีกทั้งการอ่านภาษาบาลีก็ยังมีสำเนียงที่แตกต่างกันออกไปตามแต่ละท้องถิ่น แต่ก็มิได้เคยมีการรวบรวมเก็บไว้เป็นหลักฐานชัดเจนแต่อย่างใด จึงทำให้ทำนองสวดแต่ละภูมิภาคผิดเพี้ยนไปจากทำนองเดิมด้วยเหตุปัจจัยแวดล้อมต่างๆ มากมาย และที่น่าเสียดายที่สุด คือ หลายทำนองสวดสูญหาย เหลือไว้เพียงแต่ชื่อทำนอง และปัจจุบันก็ไม่มีใครสามารถสวดได้ อีกทั้งไม่เคยมีการบันทึกทำนองสวดเป็นโน้ตเพลงในพุทธศาสนาอย่างจริงจัง โครงการวิจัยดนตรีในพุทธศาสนาในภูมิภาคอุษาคเนย์ จึงเกิดขึ้น ด้วยทุนสนับสนุนการวิจัยจากมหาวิทยาลัยมหิดล มี รองศาสตราจารย์ ดร.สุกรี เจริญสุข เป็นหัวหน้าโครงการ โดยมีภารกิจสำคัญในการตามหา และบันทึกบทสวด รวมทั้งทำนองสวดต่างๆ ในพุทธศาสนาเพื่อเก็บรักษา และนำมาวิเคราะห์ความแตกต่างของทำนองสวดในแต่ละพื้นที่ ผู้เขียนและคณะทำงานวางแผนการเก็บข้อมูลภาคสนาม โดยกำหนดการเดินทางไว้ครอบคลุมทั้ง ๔ ภาคของประเทศไทย และประเทศเพื่อนบ้านใกล้เคียงในภูมิภาคอุษาคเนย์ ก่อนการเดินทางขึ้นเหนือตามแผนงานที่วางไว้ ผู้เขียนได้ไปเก็บข้อมูลและหาความรู้เพิ่มเติมที่ วัดพระปฐมเจดีย์ราชวรมหาวิหาร วัดสำคัญของจังหวัดนครปฐม ซึ่งอยู่ไม่ไกลจากมหาวิทยาลัยนัก พร้อมทั้งได้นมัสการและถวายเครื่องสักการะแก่ พระร่วงโรจนฤทธิ์ฯ (พระร่วงโรจนฤทธิ์ ศรีอินทราทิตย์ ธรรโมภาส มหาวชิราวุธราชปูชนียบพิตร) พระพุทธรูปสำคัญที่ประดิษฐานบริเวณพระวิหารองค์พระปฐมเจดีย์ด้านทิศเหนือ ทั้งนี้ผู้เขียนได้รับความเมตตาจาก พระธรรมปริยัติเวที เจ้าคณะภาค ๑๕ เจ้าอาวาสวัดพระปฐมเจดีย์ฯ ที่ให้ความกระจ่างในหลายๆ เรื่องเกี่ยวกับบทสวดมนต์ รวมทั้งยังได้มีโอกาสบันทึกเสียงบททำวัตรเช้า-เย็นของพระที่วัดพระปฐมเจดีย์ไว้เป็นประเดิมด้วย ใกล้เพลของวันที่ ๑๖ กุมภาพันธ์ ๒๕๔๘ ผู้เขียนได้ฤกษ์ออกเดินทางจากวิทยาลัยดุริยางคศิลป์ มหาวิทยาลัยมหิดล ศาลายา ไปยังสนามบินดอนเมืองเพื่อเดินทางสู่ จังหวัดน่าน ดินแดนล้านนาตะวันออกเป้าหมายแรกของเรา ซึ่งเป็นที่กล่าวขานว่ามีทำนองสวดที่น่าสนใจ โดยใช้บริการของสายการบินตราสิงห์ (PB air) สายการบินเดียวที่ให้บริการเส้นทางกรุงเทพ-น่านในขณะนี้ เพียง ๕๐ นาที ผู้เขียนก็เดินทางถึงท่าอากาศยานน่าน ซึ่งเปิดมาตั้งแต่พฤศจิกายน ปี ๒๕๑๒ ที่นี่ผู้เขียนได้พบกับ อาจารย์กิจชัย ส่องเนตร ครูต้นแบบของจังหวัดน่าน ที่นัดหมายจะพาคณะทำงานไปเก็บข้อมูล การสวดมนต์ตั๋น ที่ วัดพระธาตุแช่แห้ง คำว่า ตั๋น หมายถึง ตัน หรือ เต็ม, แน่น การสวดมนต์ตั๋น หรือ การเจริญพระพุทธมนต์หลวงจังหวัดน่าน บรรจุอยู่ในตำราสวดมนต์หลวง เป็นการสาธยายพุทธมนต์สำหรับงานมหามงคล และงานมงคลต่างๆ เช่น งานพุทธาภิเษก งานสมโภชพระพุทธรูป งานสะเดาะเคราะห์บ้านเมือง งานประเพณีนมัสการพระธาตุเขาน้อยซึ่งจะตรงกับช่วงวันวิสาขบูชา และงานประเพณีหกเป็งไหว้พระธาตุแช่แห้ง ซึ่งจัดขึ้นเป็นประจำทุกปี ในวันขึ้น ๑๑-๑๕ ค่ำ เดือน ๖ ของทางเหนือ โดยนับทางจันทรคติ (ประมาณปลายเดือนกุมภาพันธ์หรือต้นเดือนมีนาคม) ชาวน่านนั้นมีความเชื่อกันว่า บ้านใดเมืองใดได้เจริญพระพุทธมนต์หลวงนี้ บ้านนั้นเมืองนั้นจะเกิดความร่มเย็นเป็นสุข ทั้งประชาชน และพืชพรรณธัญญาหารก็อุดมสมบูรณ์ การเจริญพระพุทธมนต์ คำว่า "มนต์" หมายถึง คำศักดิ์สิทธิ์, คำสำหรับสวดเพื่อเป็นสิริมงคล ดังนั้นการเจริญพระพุทธมนต์จึงเป็นการสาธยายมนต์ที่เป็นประโยชน์ เป็นมงคล ให้ความสุข ความเจริญ แคล้วคลาดปลอดภัยแก่ผู้ฟัง การเจริญพระพุทธมนต์เป็นประเพณีเก่าแก่สืบมาแต่สมัยโบราณ โดยมีความเชื่อว่า อำนาจของพระพุทธมนต์ อันได้แก่ พุทธคุณ ธรรมคุณ สังฆคุณ จะสามารถขจัดปัดเป่าสิ่งไม่ดีที่เกิดขึ้นแล้วให้หมดไป และป้องกันไม่ให้สิ่งนั้นๆ เกิดขึ้นซ้ำอีก รวมทั้งป้องกันสิ่งไม่ดีที่จะเกิดขึ้นใหม่อีกด้วย หรืออาจกล่าวได้ว่าเป็นการสวดเพื่อขจัดปัดเป่าและป้องกันนั่นเอง ดังนั้นผู้ที่สวดและผู้ตั้งใจฟังจึงได้รับผลานิสงส์ต่างๆ เช่น ประสบความสวัสดี ความเจริญรุ่งเรือง ได้รับชัยชนะ แคล้วคลาดจากอุปสรรคอันตราย มีสุขภาพอนามัยดี และมีอายุยืนยาว (ผู้เขียนขอกล่าวเฉพาะในส่วนของการเจริญพระพุทธมนต์ ส่วนการสวดพระพุทธมนต์ ซึ่งไม่ปรารภสิ่งที่เป็นมงคลจะกล่าวในคราวต่อไป) จากคุณ : tiki_ทิกิ - [ 24 มี.ค. 52 18:39:31 ]

ความคิดเห็นที่ 51 (ต่อ ) บทที่ใช้ในการเจริญพระพุทธมนต์นั้น ได้แก่ บทพระปริตร (อ่านว่า ปะ-หฺริด) คำว่า ปริตร มาจาก ปริตฺต ในภาษาบาลี แปลว่า ป้องกัน ซึ่งเป็นแนวความคิดที่นำ พระสูตร หรือ พุทธวจนะ บางสูตรบางบท มาสวดเพื่อคุ้มครองป้องกันภยันตราย หรือคลี่คลายอุปสรรคอันตรายที่เกิดขึ้น ที่เรียกว่า สวดมนต์เจ็ดตำนาน (สัตปริตร) และ สิบสองตำนาน (ทวาทศปริตร) ซึ่งคำว่า ตำนาน แผลงมาจาก ตำนาณ หรือ ตาณ ซึ่งก็แปลว่าป้องกันเช่นกัน บทพระปริตรไม่ทราบแน่ชัดว่าเกิดขึ้นเมื่อใด พูดได้ว่าหากบันทึกในพระไตรปิฎกเป็นจริงทั้งหมด บทพระปริตรก็คงมีมาแต่สมัยพุทธกาล (ทั้งนี้ขอให้ผู้อ่านศึกษาหลักพระพุทธศาสนาแล้วตั้งข้อสังเกตและพิจารณาเอาเอง) การเจริญพระพุทธมนต์หลวงจังหวัดน่าน หรือที่ชาวบ้านเรียก "สวดมนต์ตั๋น" นั้น จึงหมายถึง การสาธยายพระปริตรครบเต็มทั้งสิบสองบท หรือสวดป้องกันภัยสิบสองบท อันได้แก่ สวดป้องกันอันตรายจากภายนอก คือ โจร ยักษ์ สัตว์เดรัจฉาน และป้องกันอันตรายภายใน คือ โรคภัยไข้เจ็บ เป็นต้น ทั้งนี้โบราณาจารย์ได้รวบรวมอานิสงส์ของพระปริตรไว้ดังนี้ ๑. เมตตาปริตร ทำให้หลับเป็นสุข, ตื่นเป็นสุข, ไม่ฝันร้าย, เป็นที่รักของมนุษย์และอมนุษย์ทั้งหลาย, เทพพิทักษ์รักษา, ไม่มีภยันตราย, จิตเกิดสมาธิง่าย, ใบหน้าผ่องใส มีสิริมงคล, ไม่หลงสติในเวลาเสียชีวิต และเกิดเป็นพรหมเมื่อบรรลุเมตตาฌาณ ๒. ขันธปริตร ป้องกันภัยจากอสรพิษและสัตว์ร้ายอื่นๆ ๓. โมรปริตร ป้องกันภัยจากผู้คิดร้าย ๔. อาฏานาฏิยปริตร ป้องกันภัยจากอมนุษย์ ทำให้มีสุขภาพดีและมีความสุข ๕. โพชฌังคปริตร ทำให้มีสุขภาพดี มีอายุยืน และพ้นจากอุปสรรคทั้งปวง ๖. ชัยปริตร ทำให้ประสบชัยชนะ และมีความสุขสวัสดี ๗. รัตนปริตร ทำให้ได้รับความสวัสดี และพ้นจากอุปสรรคอันตราย ๘. วัฏฏกปริตร ทำให้พ้นจากอัคคีภัย ๙. มงคลปริตร ทำให้เกิดสิริมงคล และปราศจากอันตราย ๑๐. ธชัคคปริตร ทำให้พ้นจากอุปสรรคอันตราย และการตกจากที่สูง ๑๑. อังคุลิมาลปริตร ทำให้คลอดบุตรง่าย และป้องกันอุปสรรคอันตราย ๑๒. อภยปริตร ทำให้พ้นจากภัยพิบัติ และไม่ฝันร้าย เมื่อเดินทางมาถึงวัดพระธาตุแช่แห้ง ผู้เขียนได้เข้าพบ พระโสภณ สุเมโธ เจ้าอาวาส เพื่อแจ้งวัตถุประสงค์ของภารกิจในครั้งนี้ และขอนิมนต์ให้ท่านสวดนอกพิธีเป็นกรณีพิเศษเพื่อทำการบันทึกเสียง ซึ่งท่านได้ให้ความเมตตาเป็นอย่างดียิ่ง อีกทั้งยังเป็นธุระนิมนต์พระวัดอื่นๆ ใกล้เคียงที่มีความชำนาญการสวดมนต์ตั๋นให้เข้าสวดร่วมกันที่วัดพระธาตุแช่แห้ง อาจารย์ชวิน กีฬา คณะทำงานอีกท่านหนึ่งของเราซึ่งเชี่ยวชาญด้านการบันทึกเสียง ได้เดินสำรวจหาจุดที่เหมาะสมสำหรับการบันทึกเสียง ได้ข้อสรุปว่าจะทำการบันทึกเสียงการสวดมนต์ตั๋นภายในพระอุโบสถ วัดพระธาตุแช่แห้งนี้ในวันรุ่งขึ้น (๑๗ กุมภาพันธ์ ๒๕๔๘) โดยนิมนต์พระสงฆ์จากวัดต่างๆ ทั้งหมด ๙ วัด ดังนี้ ๑. พระเทพนันทาจารย์ เจ้าคณะจังหวัดน่าน วัดพระธาตุช้างค้ำวรวิหาร ๒. พระภัทรสารมุนี รองเจ้าคณะจังหวัดน่าน วัดภูมินทร์ ๓. พระครูสังวรนันทคุณ เจ้าคณะอำเภอบ้านหลวง วัดช้างเผือก ๔. พระครูวิสิฐนันทวุฒิ รองเจ้าคณะอำเภอเมืองน่าน วัดพระธาตุแช่แห้ง ๕. พระครูวิจิตรนันทกร เจ้าคณะตำบลกองควาย วัดน้ำครกเก่า ๖. พระครูอาทรนันทกิจ ผู้ช่วยเจ้าอาวาสวัดพญาภู พระอารามหลวงวัดพญาภู ๗. พระครูวิจิตรนันทสาร เจ้าคณะตำบลเวียงเหนือ เขต ๒ วัดพระเกิด ๘. พระครูสมุห์อนุตตระ มหาวชิโร เจ้าคณะตำบลเวียงเหนือ เขต ๑ วัดเมืองเล็น ๙. พระโสภณ สุเมโธ วัดพระธาตุแช่แห้ง หลังจากเตรียมงานเสร็จเรียบร้อยแล้ว อาจารย์กิจชัยขันอาสาพาสำรวจเมืองน่าน โดยแวะชมวัดภูมินทร์ ซึ่งเป็นวัดสำคัญอีกวัดหนึ่งในจังหวัดน่าน ปรากฏในพงศาวดารเมืองน่านว่าสร้างขึ้นเมื่อปีพุทธศักราช ๒๑๓๙ วัดนี้มีโบสถ์และวิหารสร้างเป็นอาคารหลังเดียวกัน ประตูไม้ทั้งสี่ทิศแกะสลักลวดลายงดงามโดยฝีมือช่างล้านนา สิ่งที่แปลกและน่าทึ่ง ก็คือ ไม่ว่าจะเดินขึ้นบันไดทางทิศไหน ก็จะพบพระพักตร์ของพระพุทธรูปทุกด้านไป นอกจากนี้ยังมีภาพจิตรกรรมฝาผนังที่เล่าเรื่องชาดก วิถีชีวิตตำนานพื้นบ้าน และความเป็นอยู่ของชาวน่านในอดีต เช่น การแต่งกายคล้ายผ้าซิ่นลายน้ำไหล การทอผ้าด้วยกี่ทอมือ การติดต่อซื้อขายกับชาวต่างชาติ เป็นต้น จากวัดผู้เขียนและคณะทำงานตั้งใจจะไปเยี่ยมชมพิพิธภัณฑสถานแห่งชาติน่าน แต่เป็นที่น่าเสียดายที่กว่าพวกเราจะไปถึง พิพิธภัณฑ์ก็ปิดเสียแล้ว จึงได้แต่นั่งรถชมบริเวณรอบๆ ข่วงเมือง (ข่วง หมายถึง ลานแสดง) วันรุ่งขึ้น เมื่อใกล้เวลานัดหมาย ก่อนการบันทึกเสียง ผู้เขียนได้มีโอกาสสนทนาธรรมกับพระหลายรูปที่นิมนต์มาในคราวนี้ ได้ความว่าลักษณะของการเจริญพระพุทธมนต์หลวงของจังหวัดน่านนั้น จะแตกต่างกับทางภาคกลางอย่างมาก คือ เป็นการสวดที่มีจังหวะเร็ว ทำนองเหมือนลักษณะการย่ำ ลักษณะเหมือนการเหยียบไฟร้อนๆ ทางภาคเหนือ เรียกว่า สวดแบบม้าย่ำไฟ หรือ สวดเมือง (ชื่อม้าย่ำไฟนี้ เป็นชื่อหนึ่งที่ใช้เรียกทำนองในการเทศน์มหาชาติแบบล้านนา มีลักษณะทำนองที่สม่ำเสมอ และกระแทกเสียงอย่างเป็นจังหวะ นิยมใช้ในการบรรยายบทที่มีความคึกคัก สนุกสนาน) ในการเจริญพระพุทธมนต์ทั่วไป บทที่ใช้ทั่วทุกสังฆารามจะเป็นบทเดียวกัน และการสวดแต่ละครั้งจะมีพระสงฆ์จำนวนมาก ดังนั้นเพื่อความพร้อมเพรียงในการสวด จึงมีการกำหนดเสียงโดยต้นเสียง (ผู้นำสวด) มีการกำหนดจังหวะ กำหนดการหายใจและการออกอักขระ จึงเป็นเหตุให้การสวดของแต่ละพื้นที่ แต่ละชุมชน มีลักษณะของทำนองสวดที่แตกต่างกันออกไป เช่น ภาคกลางทำนองที่ได้ยินได้ฟังกันทั่วไป จะเป็นลักษณะของ การสวดแบบร้อยแก้ว ซึ่งมีการเคลื่อนที่ของเสียงเพียง ๑ ถึง ๓ เสียงเท่านั้น นอกจากนี้ยังพบว่ามีชื่อทำนองสวดแบบอื่นๆ อีกมากมาย เช่น สวดแบบสังโยค เป็นการสวดที่เน้นเสียงขาด หรือเสียงตัดที่ตัวสะกดชัดเจน เช่น โยจัก ขุมาโมหะ มะลาปะกัฏ โฐสามัง วะพุทโธ, สวดแบบมคธ เป็นการสวดทีละท่อน ทีละประโยค แบ่งเป็นตอนๆ เพื่อช่วยให้จำแม่น เปรียบเหมือนกับการพูดทีละประโยค, สวดแบบสรภัญญะ เป็นการสวดคำที่เป็นฉันท์ สวดเป็นทำนอง, สวดแบบนกเขาเหิน เป็นการสวดช้าๆ มีการเอื้อน มีการเคลื่อนที่ของเสียงในหลายระดับเสียง ซึ่งเป็นชื่อทำนองหนึ่งในการเทศน์มหาชาติ นอกจากนี้การเทศน์มหาชาติยังมีชื่อเรียกทำนองอื่นๆ อีก เช่น ทางภาคเหนือ ได้แก่ ทำนองน้ำตกตาด มะนาวล่องของ พร้าวไกวใบ ช้างข้ามโท่ง แมลงภู่จมดวง และทางภาคอีสาน เช่น ลมพัดพร้าวหรือลมพัดไผ่ กาเต้นก้อน เป็นต้น การบันทึกเสียงเพื่อเก็บทำนองสวดไว้เป็นหลักฐานทางวิชาการถูกเตรียมการอย่างพิถีพิถัน เครื่องบันทึกเสียงอย่าง TASCAM DA-P1 และไมโครโฟนชั้นดีจึงได้รับมอบหมายให้ทำหน้าที่บันทึกเสียงครั้งสำคัญ ภายใต้การดูแลและติดตั้งระดับมืออาชีพ ทุกรายละเอียดของบรรยากาศ ทุกถ้อยคำทำนองของการสวดมนต์ตั๋นความยาวประมาณ ๗๐ นาที จึงได้รับการบันทึกเสียงเสร็จสิ้นอย่างครบถ้วนสมบูรณ์ พร้อมจะนำไปศึกษาค้นคว้าและถอดความ ทางดนตรี (transcription) เป็นตัวโน้ต และเก็บรักษาไว้เป็นมรดกของแผ่นดินต่อไป การเดินทางมาจังหวัดน่านในคราวนี้ นับเป็นนิมิตหมายที่ดีในการเริ่มต้นก้าวแรกของการตามหาทำนองสวด อย่างน้อยผู้เขียนและคณะทำงานวิจัยทุกคนก็มีความสุขกับการทำงาน เพราะไปวัดไหนทั้งหลวงพ่อและหลวงพี่ต่างอำนวยอวยพร อีกทั้งยังได้รับฟังการเจริญพระพุทธมนต์หลวงฉบับจังหวัดน่านจากพระท้องถิ่นทั้ง ๙ รูป พร้อมรับน้ำมนต์อันเป็นสิริมงคลแห่งชีวิต เรียกได้ว่าได้บุญกลับบ้าน แถมได้งานวิจัยด้วย จากน่าน คณะทำงานมีกำหนดการเดินทางต่อไปยัง ลำปาง เชียงใหม่ และเชียงราย ซึ่งพวกเราทุกคนต่างตื่นเต้นและลุ้นว่าแต่ละจังหวัด แต่ละวัดต่อไป พวกเราจะเจอทำนองสวดแบบไหนอีก เราจะพบกับชาวบ้านน่ารักๆ และจะพบพระใจดีน่าเคารพแบบที่น่านอีกหรือไม่ อย่างไรก็ดี ไม่ว่าจะเจออะไร ผู้เขียนจะนำมาเล่าสู่กันฟัง ขอได้โปรดติดตามภารกิจการตามหาทำนองสวดของพวกเราในโอกาสต่อไป หมายเหตุ : คราวหน้าถ้าจะไปวัดฟังเทศน์ ฟังธรรม ถึงจะฟังไม่ออกว่าพระท่านสวดอะไร ขอให้ระวัง อย่า หลับใหล ใจลอย ฝอยมาก รับรองได้บุญอีกโข ๓ ข้อนี้ พระท่านฝากบอกมา http://www.music.mahidol.ac.th/musicjournal/march_april2005/chant.html จากคุณ : tiki_ทิกิ - [ 24 มี.ค. 52 18:40:09 ]

ความคิดเห็นที่ 52 เป็นกระทู้แนะนำ เลยตามมาอ่าน ขอแสดงความเกรียน และความอ่อนด้อย บ้างนะครับ ผมเคยเห็นเวลา ตลก 3ช่า เล่นในรายการโทรทัศน์ ประมาณ มีบทสวดมนต์ พูดประมาณ "โอม ปัดติโุถ ปติเถ ปติเ.ถเ.ถโ.ถ..ฯลฯ.." อะไรทำนองนี้ ก็เอาบทสวดมนต์ มาเล่นพร้อมแปลงให้เป็นภาษาตลก หลายๆคนก็หัวเราะสนุกสนาน รวมถึงผมด้วย นอกจากนั้น เพลงแรบ เพลงลูกทุ่ง ไทย บางเพลงก็เอาทำนองบทสวดมนต์มาร้องในเพลง เอาขำๆ มันๆ ใครฟังก็ร้องตาม หรือหัวเราะ มีทั้งพระอภิธรรม (บทพระธรรมอันเป็นกุศล ฯลฯ) คงไม่ต้องยกตัวอย่างมากกว่านี้นะครับ ถามด้วยความไม่เดียงสา จริงๆนะครับว่า เอาบทสวดมนต์มาแปลงซะ เอาพระพุทธศาสนา และความนิยมของพุทธศาสนิกชน มาเล่น แล้วเ ราหัวเราะตลกตาม นี่เป็นค่านิยมที่ไม่ถูกไม่ควรใช่ใหมครับ ถามจากใจจริง ไม่ได้ประชดครับ (คิดแล้วคิดอีกก่อนถามนะเนี่ย กลัวเข้าใจผิด) จากคุณ : MA<O>MiYA - [ 24 มี.ค. 52 23:07:04 ]

ความคิดเห็นที่ 53 คุณ : MA<O>MiYA  เรื่องที่ถามมาก็มีเหตุ และ ผลที่จะเรียบเรียงให้ฟัง นิดหน่อยเท่าที่จะทำได้ค่ะ           อย่างแรก ผิดไหม ต่อ พระพุทธศาสนา  ทางพุทธคงจะว่าผิดมังนะคะ  เพราะเห็น เคยมีสมาคมชาวพุทธ ไปร้องเรียนประท้วงภาพยนต์กันหลาย เรื่อง ที่แสดงอย่างนั้น           แต่ ตลก นี่ เคยฟัง หลวงพ่อองค์หนึ่ง ระดับเกจิอาจารย์เทพเชียวค่ะ ท่านพูด ให้ได้ยินกับหู ตอบคนถาม เรื่องเดียวกันนี้ว่า         "  การปรามาสพระรัตนตรัย นั้นผิดทางธรรมเต็มที่อยู่แล้ว ด้วยเจตนา ว่าต้องการทำร้าย ทำลายพระรัตนตรัย  แต่ อาชีพตลกนั้น ได้รับการผ่อนผัน ด้วยเจตนาเขาต้องการให้คนสนุกสนาน  เพื่อแลกเงินดำรงชีพ  และ ไม่มี เจตนาจะว่าร้ายโดยเบื้องลึก หรือ สันดาน.. และ หากบาป ก็เบากว่า คนที่เจตนา หมิ่นพระพุทธศาสนา ด้วย โทสะ และ โมหะ "           ได้ยินมาเช่นนี้ ก็ตอบให้อย่างนี้แหละค่ะ เพราะข้าพเจ้าเผอิญไม่ ได้เป็น พระอริยเจ้าอย่างองค์เทพพระสงฆ์ผู้อบรมเทพบนสวรรค์อีกที เสียด้วยสิคะ จากคุณ : tiki_ทิกิ - [ 25 มี.ค. 52 01:57:50 ]

ความคิดเห็นที่ 54 เพิ่งกลับจากธุระข้างนอกหมาด ๆ มีเวลานิดหนึ่ง ขอตอบ เจ้าของกระทู้โน้น พ่อมหาจำเริญ สักหน่อย          อย่างแรก เลย ขอบใจพ่อมาก ที่มาทำให้ แม่ของเจ้า ใคร่จะทำนุ บำรุง อุปถัมภ์ เสียงธรรมให้ยิ่งยงมากขึ้นกว่านี้  เพราะ สี่ห้าปีก่อน ได้ฟัง ท่านองค์มนตรี บรรเลง ซิมโฟนี ก็ตะลึงลานไปครั้งหนึ่งแล้ว         ตอนนี้ แม่ขอบใจ ยิ่ง ๆ ที่เจ้ามาช่วยให้แม่ ใคร่อยากจะรู้ให้ลึกให้ หมด ทุกแบบทุกตอน แหม ขอบใจเจ้าจริง ๆ         (แอบขอบคุณ คุณ เหมียวพุงป่องด้วยละ ค่ะ ) นับเป็นนิมิตใหม่ใน ปฐพีจริง ๆ ทำให้ข้าพเจ้า รัก สิ่งเหล่านี้มากขึ้นกว่าเดิม  เดิมได้แต่ฟังคุณพ่อ ท่านเล่าให้ฟังว่า เมื่อท่านเด็ก ๆ สวดโอ้เอ้วิหารรายที่วัดพระแก้ว ชนะได้ รางวัล  ฟังแล้ว ก็งั้น ๆ แหละ  แต่ตอนนี้ หลังจากเข้าสืบค้น ความสามัคคี ของผองเยาวชนไทยทั่วแผ่นดินต่อการชิงชนะเลิศ สวดสรภัญญะ แล้ว ปลื้มปิติ จนขนลุกซู่เลยค่ะ             ขอบคุณ แล้ว ต้องไปทำธุระต่อค่ะ   ท่านผู้ใด มีความรู้เพิ่มให้อีก ขอเชิญ คัดมาให้เพื่อนพ้องพี่น้องญาติมิตร พันทิปดอทคอม ได้อ่านได้ เสวนาปัญญากันด้วยนะคะ                        ขอบพระคุณเป็นอย่างสูงค่ะ จากคุณ : tiki_ทิกิ - [ 25 มี.ค. 52 13:20:49 ]

ความคิดเห็นที่ 55 ถ้าหากเราปล่อยผ่านละเลยไป  คนอื่นอาจจะเอานำบทสวดมาแต่งเป็นเรื่องราวอื่นๆ ที่ไม่ถูกไม่ควรได้ ดังนั้น ที่คุณทิกิเตือนก็เป็นการดีค่ะ  เราว่าคุณกล่องยิ้มไม่น่าจะแต่งกลอนว่าประชดประชันเธอนะคะ  เธอเตือนด้วยความหวังดีค่ะ  และดิฉันก็คิดว่ามันไม่เกี่ยวว่าเธอจะอยู่สีเหลืองไม่  มันอยู่ที่ทุกคนต่างเป็นพุทธศาสนิกชนเหมือนกัน ต่างก็เคารพในศาสนา และจำต้องทำนุบำรุงศาสนาให้ถูกต้องตามครรลองคลองธรรม คุณกล่องยิ้มควรจะน้อมรับความเห็นของคนอื่นๆ ด้วยนะคะ  หวังว่ามันคงจะไม่มีภาค 3 ภาค 4 ตามมาอีกนะคะ  ถ้าอยากจะแต่งเชิญห้องราชดำเนินค่ะ จากคุณ : comicclubs - [ 25 มี.ค. 52 20:47:33 ]

ความคิดเห็นที่ 56 เห็นข้อมูลเพิ่มเติมเยอะแยะ ที่คุณทิกิค้นมาฝาก อ่านดูคร่าวๆ น่าสนใจจังครับ ยังไม่มีโอกาสอ่านละเอียด ไว้ค่อยกลับมาอ่านจริงๆ อีกทีตอนกลับบ้านนอก ดีกว่า จากคุณ : คุณพีทคุง (พิธันดร) - [ 26 มี.ค. 52 00:53:28 ]

ความคิดเห็นที่ 57 ถ้าจะว่ากันตามตรง คนที่เห็นว่าผิดก็คือคนที่ "ถือ" ซึ่งผมเชื่อว่าตรงกันข้ามกับ "วาง" ในทางพุทธศาสนาเสียมาก แต่ก็ไม่แปลกเพราะพุทธศาสนาในไทยมีไว้เพื่อ "ถือ" มากกว่าเพื่อ "วาง" อยู่แล้ว "ถือกระพี้แต่วางแก่น" ผมสนับสนุนคุณแมวเหมียวในหลักการครับ แก้ไขเมื่อ 26 มี.ค. 52 01:22:11 จากคุณ : Nexus - [ 26 มี.ค. 52 01:21:19 ]

ความคิดเห็นที่ 58 หลังจากอ่านประวัติที่(อ้างว่า)เป็นของทำนองสรภัญญะแล้วก็ได้ความว่าเอามาแต่ชื่อที่ปรากฎในพระไตรปิฎก แต่ตัวทำนองนั้นความว่าประพันธ์ในสมัยรัชการที่ 5 ผมว่าถ้าพระพุทธเจ้ายังไม่เข้าปรินิพพานตามคำอาราธนาของพญามาร แล้วบังเอิญมาได้ยินก็อาจจะงงว่าพวกนี้ร้องเพลงอะไรกัน .... แต่ผมว่าท่านคงไม่สนใจนักหรอกกับเรื่องขี้หมูราขี้หมาแห้งพรรค์นี้ ไม่แน่นะท่านอาจจะห้ามภิกษุขับร้องเพลงก็เป็นได้ ^^ สมมติว่าบังเอิญให้ทำนองที่เหมือนกับสรภัญญะเปี๊ยบไปปรากฎที่อินเดียในฐานะทำนองขับเพลงรัก ก็อยากจะทราบเหมือนกันว่าจะมีคนประท้วงไหมว่าเอาทำนองศักดิ์สิทธิ์ไปใช้ในทางไม่ควร (ซึ่งค่อนข้างแน่ใจว่าไม่ใช่อันเดียวที่ปรากฎในพระไตรปิฎก หรือถ้าใครมีหลักฐานแน่นหนาว่าเป็นอันเดียวกันก็เสนอมาได้นะครับ) แก้ไขเมื่อ 26 มี.ค. 52 01:34:00 จากคุณ : Nexus - [ 26 มี.ค. 52 01:32:32 ]

ความคิดเห็นที่ 59 อ่านเรื่อง เปลือก กระพี้ แก่น เทียบกับต้นไม้ และ              ผิวหนังคนก็ได้นะคะ ผิว มีไว้ป้องกันเชื้อโรค                      เสมือน เปลือก กระพี้                          ไม่ต้องรอให้ เลาะไปถึงแก่น แค่ดูว่าเปลือก มันเปลี่ยนสีหรือยัง...เมื่อนั้นแปลว่าต้นไม้นั้นได้สูญสิ้นไปเสียแล้ว          ข้าพเจ้ากำลังมองไปที่ต้นมะม่วงใหญ่ติดบ้าน ยืนต้นตายอยู่เพราะ มีคนข้างบ้าน ไปตัดยอดด้วยหวังดี ต้นยืนตาย เหล่า กระรอกแทะเปลือกกันทุกเวลา ส่วนกระพี้กำลัง รอเมื่อไหร่ ปลวกมันจะโผล่ขึ้นมาแสดงตัวแทน กระพี้ และแก่น        ศาสนาทั่วโลก ก็คงยังมีเปลือก กระพี้ กันอยู่ทุกศาสนา      แก่นนั้น เมื่อเหล่าปฏิบัติธรรมไปถึงแก่นทุกคน ก็น่าจะดี   แต่ส่วนใหญ่ ก็ยังต้อง ช่วยกันพยุง เปลือก กระพี้นี้ กันไว้ให้ถึงที่สุด     เพราะ  ดังได้อ่านมาว่า เมื่อพุทธศาสนาใกล้อวสานต์นั้น พวกไม่ยอมถือเปลือก กระพี้ทั้งหลาย จักได้เห็น แค่ เส้นด้ายสีเหลือง ชายผ้าจีวร แค่นั้น นักบวชจักเป็นแค่นั้น        แล้วพระพุทธศาสนาก็จักมลายหายไปจากโลกกันหมด อีกนานแสน นาน หลายล้านแสนโกฏิโกฏิ โกฏิ ฯ ปีไม่รู้เมื่อไหร่ จักได้พระพุทธเจ้าองค์ ที่เขาขานเรียกกันว่า พระศรีอาริยเมตไตรย มาบังเกิด         ดังนั้น ข้าพเจ้าก็ทำใจอยู่แล้ว ว่าจักมีพวกถือแก่นเท่านั้นมาแสดงธรรม การถอยลงของพุทธศาสนาให้ดู จักได้เห็น  และเมื่อเห็นแล้วก็ปล่อยวางกันตามใจ เหล่าพุทธศาสนิกชนกันตามสะดวก    ถามว่า ข้าพเจ้าจะไปเดือดร้อนอะไรกับเหล่าชนในโลก อันในอนาคตจัก บังเกิดเหมือนกัปป์ทั้งหลายอันไร้พระศาสนาแห่งปัญญา เล่า ?         สิ่งเหล่านี้พระพุทธองค์ก็ทรงแสดงธรรมไว้ให้เห็นอยู่แล้ว ว่าอันใด จักดับสูญไปก่อน  อย่างอภิธรรม อย่างวินัย  อย่างพระสูตร         แต่ข้าพเจ้าจักขอเป็นหนึ่งในบุคคลผู้ได้ทักท้วงแล้วตามควรเมื่อได้ เห็นสิ่งนั้นเฉพาะหน้าข้าพเจ้า... อันใด ที่ สัมผัสข้าพเจ้ามิได้เอื้อมอาจไปถึง ก็มิได้แส่ไปหามาให้หนักอก         ข้าพเจ้าก็คิดว่า ได้ ทักท้วง ติติง ตามสมควรแก่ อารมณ์ อันได้เห็น "บทสวดสรรเสริญ....ทำนองสรภัญญะ " เท่านั้น                             ควรมิควรก็แล้วแต่ท่านสมาชิกที่นี่ทั้งมวล   และขอขอบพระคุณทุกท่านผู้ได้ลงชื่ออ่านไว้อีกบ้าง ลงชื่อให้ความเห็นต่าง ๆ ไว้อีกบ้าง เป็นอย่างยิ่ง จากคุณ : tiki_ทิกิ - [ 26 มี.ค. 52 11:24:03 ]

ความคิดเห็นที่ 60 ขอบคุณทุกท่านมาก ๆ ค่ะ มีธุระยุ่ง ๆ นิดหน่อย พักนี้ อาจห่างเว็บไปบ้างนะคะ จากคุณ : tiki_ทิกิ - [ 26 มี.ค. 52 12:01:08 ]

ความคิดเห็นที่ 61 ความรู้มากมายมหาศาล กอบโกยแทบไม่หวาดไม่ไหว จากคุณ : ธาร นาวา - [ 26 มี.ค. 52 17:43:32 ]

ความคิดเห็นที่ 62 ก็เพราะรักษาแต่กระพี้แต่ไม่รักษาแก่นนี่แหละความเสื่อมของศาสนา ในปัจจุบัน ถึงจะตามมา ไม่ต้องรอถึง 2448 ปีข้างหน้าหรอก ผมเองไม่มีปัญหานะถ้าจะมีคนเทศน์เป็น Rap แล้วมันทำให้วัยรุ่นสนใจศึกษาคำสอนทางศาสนาพุทธเพิ่มมากขึ้น หรือถ้าตัวอย่างที่เป็นจริงขึ้นมาหน่อยก็การเทศน์อย่างพระพยอมที่สร้างความสนุกให้แก่ผู้ฟัง แต่ผมมีปัญหากับการที่พระไปเดินพันทิพ ซื้อแผ่นหนังเสียมากกว่้า ความเสื่อมของศาสนาในปัจจุบันมันเกิดจากศาสนาไม่สามารถปรับตัวให้เข้ากับการเปลี่ยนแปลงของโลกได้ และเกือบทุกศาสนาในโลกเจอปัญหาเดียวกันทั้งนั้น ในประเทศไทยยังโชคดีหน่อยที่ศาสนาพุทธมีความยืดหยุ่นสูงมากเลยไม่เจอปัญหาเดียวกับคริสต์(โรมันคาธอลิค) และอิสลาม(สาย Fundamentalist) นับว่าโชคดีที่มีคนอย่างท่านพุทธทาส พระพยอม พระธรรมปิฎก ที่ช่วยกันทั้งผลักทั้งดันพุทธศาสนาในไทยให้พอจะเดินตามโลกได้ จากคุณ : Nexus - [ 26 มี.ค. 52 17:53:03 ]

ความคิดเห็นที่ 63 เรื่องไม่เป็นเรื่อง.... หลักที่จับแก่น...คือหลักแห่งปัญญา ส่วนที่เอาเปลือกกระพี้...คือพวกศรัทธางมงาย แค่นั้น... พวกพิธีกรรม และองค์ประกอบในพิธีกรรมทั้งหลาย ไม่มีในพุทธกาล....มาว่ากันเอาเอง กระทู้นี้เอามัน... จากคุณ : สดายุ... - [ 28 มี.ค. 52 09:22:38 ]

ความคิดเห็นที่ 64 Imagine..เพียงหวังไปวันวัน ต่างศาสน์ต่างแม่แต่ก่อนเก่า ศาสน์เขา ศาสน์เรา โยงสั่งสอน คำปู่ย่าตายายผู้อาทร ต่างหลั่งพรลูกหลานสานยั่งยืน บางศาสน์เอเชียกลางข้างหนักหน่วง ลมทะลวงปลิวทรายหมายสู้ฝืน บางศาสน์กลางหญ้าแห้งแล้งคืบกลืน มิชุ่มชื่นร่มเย็นเช่นดั่งไทย หลายศาสน์รวมสรวมชาติประกาศแจ้ง ไทยมิแล้งเคารพคบฝักใฝ่ เอื้ออาทรทุกคำสอนด้วยน้ำใจ อยู่กันไปสุขสงบสืบภพมา ถึงวันนี้ พุทธไทย ไม่หวนคิด ต่างจริต เพราะต่างพงศ์ ต่างวงศา อ่านอดึตพุทธธรรมนำโลกา หินะยาน หรือ มหา ค่าแหล่งชน จะสู่ทางแห่งไหนไปร้อยแปด จะวาทเถรวาทย์แทตย์อย่าหมองหม่น กี่ร้อยสายบรรพบุรุษรุดปักปน ต่างอยู่บน"ที่ดิน" สินเดียวกัน ณ เส้นรุ้ง เส้นแวง แฝงขีดโลก ต่างสุขโศกร้าวเหลือเมื่อห้ำหั่น จะคำสอนของใครฤของมัน เหมือนมดนั้นบีฑาพล่านฆ่าตี หัวถึงหมอนอยากหลับกับปลอดภัย หลับลงได้สัตว์ร้ายนั้นหลีกหนี ทุกคนต่างปกปักษ์รักชีวี ขอเพียงที่อยู่กินถิ่นพักกาย ทุกชีวิตลิขิตมาร่วมโลก เผชิญโชคชะตาค่าสืบสาย ต่างศาสน์ต่างคำสอนห่อนระคาย ถือปืนป้องกันตายสุขในธรรม Create Date : 03 สิงหาคม 2550 Last Update : 12 สิงหาคม 2550 23:56:00 น.    5 comments   ขออนุญาตนำคำกลอนอันบันดาลใจมาแต่คำตอบ กลอนแรก ณ กระทู้ ศาสนา คุณคมเย็น http://www.pantip.com/cafe/writer/topic/W5665084/W5665084.html#6 นำมาลง ต่อ ณ หน้านี้ ด้วย ความปลง..ต่อสภาพในโลก ทำให้นึกถึงเพลง Imagine ของ The Beatles....มันมิมีวันเป็น บทเพลง IMAGINE ร้องนำโดย JOHN LENNEON..THE BEATLES Imagine there's no heaven It's easy if you try No hell below us Above us only sky Imagine all the people Living for today... Imagine there's no countries It isn't hard to do Nothing to kill or die for And no religion too Imagine all the people Living life in peace... You may say I'm a dreamer But I'm not the only one I hope someday you'll join us And the world will be as one Imagine no possessions I wonder if you can No need for greed or hunger A brotherhood of man Imagine all the people Sharing all the world... You may say I'm a dreamer But I'm not the only one I hope someday you'll join us And the world will live as one ที่มา http://www.lyricsdownload.com/beatles-imagine-lyrics.html ที่มา http://www.bloggang.com/mainblog.php?id=tiki&month=03-08-2007&group=2&gblog=53 %%%%%%%%%%%%%%%%%%%%%%%%%%%% แวะมาปรับแก้บล็อกอยู่ เลยขอนำกลอนที่นั่นมาโพสที่นี่ ด้วยเห็น เข้ากันกับกระทู้ และ เสียงกระหึ่มนอกกระทู้ แถวถนนราชดำเนิน ความสงบ และ  สันติภาพหายากยิ่งในประเทศนี้.... ขอบคุณ ทุกถ้อย ทุกความของท่านที่มาร่วมเขียนคำตอบให้..ด้วยใจค่ะ (เข้ามาแก้ ลิงค์ บล็อกแกงก์ ตามที่ปรับใหม่ค่ะ ) แก้ไขเมื่อ 29 มี.ค. 52 00:02:34 แก้ไขเมื่อ 28 มี.ค. 52 13:12:48 จากคุณ : tiki_ทิกิ - [ 28 มี.ค. 52 13:10:41 ]

ความคิดเห็นที่ 65 ชาวอินเดียในสมัยหลัง ถือเปลือกของศาสนาฮินดูคือระบบชนชั้นมากเกินไป พวกเขาดูถูกและย่ำยีศักดิ์ศรีของความเป็นมนุษย์ ของคนในชาติเดียวกัน ชาติใดเป็นดังนี้ เปรียบได้กับกำลังดื่มยาพิษที่ทำให้ค่อย ๆ ตายไปทีละน้อย นี่คือตัวอย่างศาสนาที่รักษาเปลือกเกินไป จนไปไม่ถึงแก่นแท้ และเปลือกที่ว่านี้ ยังเป็นเปลือกที่ไม่น่าจับต้อง ไม่น่าดูน่าชม ไม่ทำให้ถึงแก่นด้วย เปรียบศาสนารักษาเปลือกเช่นนี้ว่า คนใส่ผ้าขี้ริ้ว ใครเห็นก็ไม่อยากเข้าใกล้ ไม่กล้าคบค้าสมาคมด้วย แต่เปลือกของพระพุทธศาสนา น่าดูน่าชม น่าเลื่อมใส ทำให้คนสนใจ เปรียบได้กับคนใส่เสื้อสะอาด ผู้คนเห็นก็อยากเข้าใกล้ อยากเข้าหา และเมื่อเข้าหาแล้ว ก็ยิ่งอยากใกล้ชิดเข้าไปอีก เพราะเห็นว่ามีนิสัยดี มีนิสัยสะอาด คือแก่นแท้ของศาสนาสอนสิ่งที่บริสุทธิ์สะอาด สิ่งที่เป็นจริง และคนที่รักษาความสะอาดของเสื้อผ้า ไม่ได้หมายความว่า เขาจะไม่รักษาความสะอาดในจิตใจของตัวเองเองนะครับ ^^ จากคุณ : บทศรี (กัลลอร์ง) - [ 28 มี.ค. 52 13:53:03 ]

ความคิดเห็นที่ 66 เวรสนองเวร กรรมสนองกรรม ตามสมควรแล้ว แก้ไขเมื่อ 28 มี.ค. 52 20:38:21 แก้ไขเมื่อ 28 มี.ค. 52 20:22:29 แก้ไขเมื่อ 28 มี.ค. 52 20:14:46 จากคุณ : mthailand - [ 28 มี.ค. 52 20:07:17 ]