เมื่อไม่รัก...แล้วหนา...อย่ามาใกล้
ฉันไม่ใช่...ไม่มีใคร...คอยห่วงหา
ยังมีคน ...อีกมากมาย...ในพารา
คิดหรือว่า...ไม่มีใคร ...ให้แอบอิง
เพียงแค่ฉัน...ไม่เปิดทาง...รักครั้งใหม่
เพราะเข็ดที่...หัวใจ...เคยถูกทิ้ง
มิใช่ฉัน...หาไม่ได้ ...คนรักจริง
เพียงฉัน.ลืม...ทุกสิ่ง...ยังไม่ลง
เมื่อเธอเดิน...จากไป ...ฉันไม่ว่า
อย่าคิดเดิน ...กลับมา...ให้ไหลหลง
เดินหน้าต่อ...เถิดหนา...อย่าพะวง
คิดว่าคง...ไม่นาน...ฉันทำใจ
หากเธอสิ้น ...เยื้อใย...ไปให้พ้น
อย่าทำเป็น...ทุกข์ทน...จนหวั่นไหว
เมื่อหมดรัก...อย่าเหงา...เศร้าอาลัย
เดินหน้าไป...อย่าหันมอง...ไม่ต้องการ
เพราะใจฉัน ...มันล้า...อย่าหันกลับ
ไม่ต้องการ...ไม่อยากรับ...ความสงสาร
อย่าหันมา...ให้ฉันต้อง...ทรมาน
เมื่อเธอไม่...ต้องการ...อย่าหันมา
ใจดวงน้อย...พลอยช้ำ...น้ำตาเอ่อ
ให้จบสิ้น...นะเธอ ...อย่ามาหา
จะตัดรัก...จากใจ...ไม่นำพา
ลืมหมดสิ้น...มนตรา...ของยาใจ/
.
.
.
จากคุณ :
สุนันยา
- [
26 มี.ค. 52 17:36:50
]