การตัดสินใจ ครั้งสุดท้าย
ฉันเดินเข้าไปในคลินิกที่อยู่ตรงท้ายตลาด จะเรียกว่าคลินิกก็ไม่เชิงเพราะจริงๆไม่มันต่างกับโรงฆ่าสัตว์เท่าไร เพราะเบื้องหลังคือการรับทำแท้งเถื่อน และนั่นก็คือจุดประสงค์ที่ฉันมาที่นี่ ฉันจะทำแท้ง.....
คนไข้หมายเลข 6 เชิญค่ะ เสียงจากะพยาบาลตะโกนอกมาจากห้องทำแท้ง ฉันเดินเข้าไปพร้อมกับใจที่สั่นระรัว นี่ฉันกำลังจะเป็นฆาตกรฆ่าลูกตัวเอง ก้อนเลือดที่อยู่ในท้องฉันมาร่วมสามเดือนกำลังจะถูกกำจัดออกไป มันคือความจำเป็น อนาคตที่ดีกำลังรอฉันอยู่ หากฉันไม่หลงเข้าไปยุ่งกับผู้ชายเลวๆพรรค์นั้น ฉันก็คงไม่ต้องมาทนอยู่กับสภาพอย่างนี้ ปากบออกว่ารัก ปากบอกว่าจะดูแล แต่สุดท้ายสันดานเลวๆในตัวผู้ชายก็ไม่พ้นการเห็นแก่ตัว จะว่าไปฉันก็มีส่วนผิดที่ไปหลงเชื่อมันเอง พ่อแม่ส่งเข้ามาเรียนแต่กลับไปยุ่งกับผู้ชายคนนั้น ด้วยความรักที่วาดฝันไว้อย่างสวยงามแต่สุดท้ายก็ลงเอยแค่การหลอกฟัน มันคงเห็นฉันเป็นแค่เครื่องมือทางเพศที่มันสามารถข่มเหงได้ ฉันยังจำวันที่ฉันบอกมันว่าฉันท้องได้ดี มันพูดออกมาอย่างไร้ความเป็นคนว่า อย่ามา:-) ร่านอย่างเธอ ไปท้องกับใครมาก็ไม่รู้ ฉันชาไปทั้งหน้า เข้าไปตบตีมันแต่สุดท้ายแรงฉันก็แพ้มัน ฉันได้แต่ทรุดตัวร้องไห้ให้กับผู้ชายสันดานเลว
ขึ้นเตียงเลยค่ะ พยาบาลบอกฉัน พร้อมกับให้เอาขาพาดขึ้นบนขาหยั่ง หมอสอบถามรายละเอียดอยู่สักครู่ จึงเข้ามาเพื่อที่จะเอาเด็กออก หมอเอาอะไรบางอย่างมาทาที่อวัยเพศของฉัน ฉันหลับตา ไม่อยากเห็น ไม่อยากรับรู้อะไรทั้งนั้น ไหนคนที่มันบอกว่าจะอยู่เคียงข้างฉัน ตอนนี้มันไปไหน ผู้ชายเฮงซวย ก่อนที่หมอจะนำอะไรสักอย่างสอดเข้าไปเพื่อทำลายก้อนเลือดนั้น เสียงโทรศัพท์ฉันก็ดังขึ้น หมอหยุดและบอกฉันด้วยน้ำเสียงที่หงุดหงิดว่า ทำไมไม่ปิดเครื่องก่อน ฉันแต่ตีโพยตีพายขึ้นมารับโทรศัพท์ ที่พยาบาลหยิบมาให้ หน้าจอโทรศัพท์ขึ้นชื่อแม่ของฉัน ฉันไม่อยากรับ ไม่อยากได้ยินเสียงแม่ ไม่อยากรู้สึกผิดไปมากกว่านี้ แต่ด้วยจิตสำนึกที่ยังเหลืออยู่ฉันจึงกดรับพร้อมกับทำเสียงไม่ให้แม่รู้ว่าฉันกำลังร้องไห้อยู่ ว่าไงแม่ ปิดเทอมลูกกลับบ้านไหม เดี๋ยวแม่จะได้ทำความสะอาดห้องรอเลย ยังไม่แน่ใจจ๊ะแม่ แม่เดี๋ยวแค่นี้ก่อนนะ หนูติดธุระ จ๊ะ แม่รักลูกนะ ทันทีที่แม่วางสาย ประโยคสุดท้ายมันช่างเสียดหัวใจฉันเหลือเกิน แม่รักลูกนะ พยาบาลเดินเข้ามาเพื่อหยิบมือถือของฉัน ฉันตัดสินใจยื่นมือถือให้กับพยาบาล ข่มตาลง พร้อมกับที่หมอกำลังเดินเข้ามา.....
......................................................................................................................
แม่ค่ะ หนูไปเรียนล่ะนะ เดี๋ยวตาไปส่ง ฉันได้แต่ยิ้มและมองภาพเด็กหญิงไว้ผมเปีย ตัวเล็ก ผิวขาว ที่โผวิ่งเข้ามากอดฉันพร้อมกับหอมแก้มฉันหนึ่งที ฉันยื่นมือไปลูบหัวเบาๆของเด็กน้อย พรางนึกในใจว่าหากวันนั้นฉันไม่ตัดสินใจออกมาจากคลินิกทำแท้งนั้น ฉันคงไม่ได้เห็นเด็กผู้หญิงคนหนึ่งที่ทำให้โลกของฉันสดใสได้อย่างนี้ และคงไม่ทำให้ฉันได้รู้ว่าพ่อแม่ คือคนที่พร้อมจะให้อภัยและอยู่เคียงข้างลูกเสมอไม่ว่าลูกจะทำผิดขนาดไหนก็ตาม เดี๋ยวเย็นนี้ ยายบอกว่าจะทำขนมอร่อยๆให้หนูทานด้วยแหละ ฉันยิ้มตอบพร้อมกับบอกลูกสาวของฉันอย่างอิ่มใจว่า ตั้งใจเรียนนะจ๊ะ ......แม่รักลูกนะ.....
ช่วยวิจารณ์ด้วยครับ
จากคุณ :
หัวโต
- [
31 มี.ค. 52 21:25:31
A:161.246.243.181 X:161.246.1.38
]
การตัดสินใจ ครั้งสุดท้าย
