ความคิดเห็นที่ 1 ต้องยอมรับว่าเรื่องนี้เป็นเรื่องที่แสดงให้เห็นถึงอาการเจ็บป่วยจากโรคซึม เศร้าได้เป็นอย่างดี  โดยที่ตัวละครเอกในเรื่องทุกตัวไม่ว่าจะเป็น เวอร์จิเนีย ลอร่า คราลิสซ่า และริชาร์ดล้วนแต่ป่วยด้วยโรคซึมเศร้าทั้งสิ้น  แต่จะมีราย ละเอียดของอาการต่าง ๆ กันไปบ้าง ซึ่งจะช่วยให้เราเห็นว่าโรคซึมเศร้านั้น แสดงออกได้หลาย ๆ อย่างหลาย ๆ อาการ      เวอร์จิเนียนั้นมีป่วยด้วยโรคซึมเศร้ามานาน  เราจะเห็นว่าเธอมีหน้าตาที่ เศร้าตลอดเวลาเป็นส่วนใหญ่ บางครั้งเธอก็ประสาทเสียหงุดหงิดเอาง่าย ๆ กับเรื่องเล็ก ๆ น้อย ๆ (บางครั้งโรคซึมเศร้านั้นไม่ใช่ว่าคนที่จะเป็นจะต้อง ซึม เงียบ ไม่พูดไม่จา ร้องไห้เยอะ ๆ อย่างเดียวเท่านั้น บางคนแสดงออก ด้วยการหงุดหงิดโมโหง่ายกว่าเดิม อารมณ์เสียก็ได้) เธอมีอาการเบื่ออาหาร ไม่อยากกินข้าว กินน้อยลงจนสามีต้องพยายามเคี่ยวเข็ญให้กิน  เธอเคยฆ่า ตัวตายมาแล้วสองครั้ง (ความคิดอยากฆ่าตัวตายเป็นอาการหนึ่งของโรคซึม เศร้าที่สำคัญ) ทำให้สามีต้องคอยควบคุมดูแลเธออย่างใกล้ชิดรวมถึงให้เธอ มาอยู่ในชนบทด้วย โดยหวังว่าจะช่วยให้เธอดีขึ้น แต่หลายเป็นว่าหลาย ๆ ครั้งกลับทำให้เธอรู้สึกอึดอัด เธอรู้สึกเหมือนกับว่าตัวเองเป็นนกติดอยู่ใน กรง ไร้อิสระเสรี  ไม่สามารถทำสิ่งที่ต้องการได้      ความเศร้า ความเก็บกดที่ต้องฝืนความต้องการในใจ (ในภาพยนตร์จะมี ฉากทีเวอร์จิเนียจูบกับผู้หญิงแบบที่น่าจะมากกว่าการจูบทักทายทั่ว ๆ ไป   ทำให้มองว่าเวอร์จิเนียน่าจะเป็นเลสเปี้ยน ซึ่งประเด็นทางเพศในเรื่องรักร่วม เพศ หรือ homosexual นี้ ในสมัยก่อนยุคของคริสศาสนาไม่เป็นที่ยอมรับ อย่างมาก ถือว่าเป็นสิ่งผิดปกติไม่เหมาะสม ต่างจากยุคบัจจุบันที่เรื่องเกย์กับ เลสเปี้ยนเองเป็นที่ยอมรับมากขึ้น) ความอึดอัด  ความหม่นหมองไร้หวังใน ความรักที่ต้องแอบซ่อน อารมณ์ซึมเศร้า  สิ่งเหล่านี้ทำให้เธอมีความคิด อยากฆ่าตัวตาย โดยเธอเองมองความตายว่าเป็นสิ่งสวยงาม เป็นความสงบ เป็นความสุข (ซึ่งเราจะพบความคิดแบบนี้ได้ในผู้ป่วยซึมเศร้าหลายคนที่ ตัดสินใจจบชีวิตตัวเอง เพราะคิดว่าเป็นวิธีที่ทำให้พ้นจากความทุกข์ทรมาน) และนั่นคงเป็นสาเหตุหนึ่งที่ทำให้หลังจากเขียนหนังสือเสร็จเธอก็ตัดสินใจจบ ชีวิตตัวเอง      ลอร่า สำหรับลอร่านั้น เราจะพบว่าหากดูเพลิน ๆ เธอน่าจะเป็นหญิงที่มี ความสุข เธอมีสามีที่ดี มีบ้านที่ใหญ่โต มีลูกที่น่ารัก  และเธอกำลังตั้งท้อง ลูกคนที่สองอยู่ แต่เธอกลับเศร้าหมองตลอดเวลา แม้แต่ยามที่เธอกำลัง เตรียมทำเค้กฉลองวันเกิดให้สามีเธอในตอนเย็น      เธอบอกลูกว่า “เราทำเพื่อให้เขารู้ว่าเรารัก” แต่เมื่อลูกเธอถามต่อ (ตาม ประสาเด็ก ๆ ที่ไม่รู้เรื่อง) ว่า      “ถ้าไม่ทำ พ่อจะไม่รู้หรือว่าเรารัก” เธอกลับนิ่งไปก่อนตอบว่า “ใช่” ... แสดงให้เห็นว่าเธอรู้สึกไม่มั่นคงในความ รักระหว่างเธอกับสามีอย่างมาก  เพราะหากคู่ใดที่มีความรักที่มั่นคง คู่นั้น ย่อมเชื่อและไว้ใจในคนรักของตัวเองเต็มที่ และรู้สึกมั่นใจได้ว่าเราจะเป็นที่ รักของเขา ไม่ว่าเราจะเป็นหรือทำยังไงก็ตาม      ส่วนหนึ่งของความคิดนี้อาจจะเป็นเพราะเธอเองมีภาวะซึมเศร้า ทำให้ เวลามองสิ่งต่าง ๆ จะมองในแง่ลบ(negative thought) รู้สึกว่าตัวเองไม่มี ค่า ไม่เป็นที่รัก       ภาพยนตร์ไม่ได้บอกที่มาที่ไปหรือต้นเหตุของการเป็นโรคซึมเศร้าของ เธอ ... เรารู้แต่เพียงว่าเธอเป็นเลสเปี้ยน เธอแอบชอบเพื่อนหญิงข้างบ้าน ของตัวเอง และเมื่อเธอทราบว่าเพื่อนเธออาจจะป่วยเป็นมะเร็ง เธอก็ยิ่ง เครียดมากขึ้น      ในภาพยนตร์เราจะยังเห็นว่าผลของการที่แม่เป็นโรคซึมเศร้านั้น หลาย ครั้งมีผลกระทบต่อเด็ก ... เราจะเห็นว่าลอร่านั้นจะดูห่างเหินกันลูกของเธอ มาก ไม่เล่นด้วยกัน ไม่ค่อยคุยกัน ไม่ใช้เวลาร่วมกัน ... สิ่งเหล่านี้เป็น เพราะ การที่เป็นโรคซึมเศร้า อารมณ์ย่อมหดหู่ อารมณ์ไม่ดี เมื่ออารมณ์ไม่ ดี เป็นใครก็ย่อมไม่อยากเล่นกับลูก ไม่อยากคุยกับใคร ... อยากแยกตัวอยู่ เฉย ๆ ... สิ่งเหล่านี้ทำให้ลูกเธอรู้สึกไม่มั่นคงในจิตใจ ขาดความอบอุ่นไป ด้วย      ในตอนบ่าย เมื่อเธอตัดสินใจที่จะฆ่าตัวตาย เธอเอาลูกเธอไปฝากกับพี่ เลี้ยง ... เมื่อเธอจะออกจากบ้านพี่เลี้ยง  ลูกเธอร้องไห้โวยวายอย่างหนัก วิ่ง ตามรถเธอที่แล่นจากไป ภาวะนี้ในเด็กเราเรียกว่า ความกังวลจากการแยก จาก (Separation anxiety) ที่มักพบได้ในเด็กที่มีปัญหาความสัมพันธ์กับ มารดา      ลอร่าหนีไปเปิดห้องในโรงแรมเพียงลำพังพร้อมด้วยยาจำนวนมากเพื่อ ฆ่าตัวตาย แต่หลังจากนอนคิดกลับไปกลับมาเป็นเวลานานในที่สุดลอร่า ก็ เปลี่ยนใจที่จะไม่ฆ่าตัวตาย เธอรู้สึกว่าเธอไม่สามารถทำสิ่งนี้ลงได้... เธอจึง กลับมารับลูกของเธอ ซึ่งลูกเธอได้แต่พยายามบอกว่า “ผมรักแม่นะ” ..... เด็กน้อยพูดออกมาเพราะเขากลัวอยู่ตลอดเวลาว่าแม่ของเขาจะทิ้งเขาไป จากคุณ : ผมอยากที่จะเชื่อ - [ 1 เม.ย. 52 13:55:33 ]

ความคิดเห็นที่ 2 คราลิสซ่า      คราลิสซ่ากับริชาร์ดนั้น ในอดีตเป็นแฟนกัน ต่อมาเขาก็ทิ้งเธอไป เพราะ รู้ตัวว่าตัวเองเป็นเกย์ เขาจึงจากไปอยู่กับแฟนหนุ่ม .ส่วนคราลิสซ่านั้นต่อมา ก็มีแฟนเป็นผู้หญิง.. ซึ่งภายหลังแฟนหนุ่มของริชาร์ดก็ได้ทิ้งเขาไป ....  สุด ท้ายคราลิสซ่าก็กลายมาเป็นคนที่คอยดูแลริชาร์ดแทนในยามที่เขาเจ็บป่วย      ริชาร์ดนั้นป่วยเป็นเอดส์ และเป็นคนที่มีอาการซึมเศร้าที่ชัดเจนที่สุด เรา จะเห็นว่าเขาดูเศร้า สีหน้ามีทุกข์ตลอดเวลา เก็บตัว ไม่อยากเจอใคร อารมณ์ หงุดหงิดโกรธง่ายจนบางครั้งมีขว้างปาข้าวของยามโมโห  เวลาเขาคิดถึง ความหลังในวัยเด็กก็จะร้องไห้ออกมาง่าย ๆ      คราลิสซ่านั้นพยายามจะจัดงานเลี้ยงฉลองได้รับรางวัลหนังสือกวีให้แก่ เขา แต่เขาก็ไม่มีความคิดแม้แต่ที่จะอยากไป เขากลับตอกคราลิสซ่ากลับ ไปอีกต่างหากว่า “ที่เธออยากจัดปาร์ตี้ก็เพียงเพราะอยากกลบเกลื่อนความ เศร้า ความว่างเปล่าในชีวิตของเธอต่างหาก” (ซึ่งเป็นประโยคที่แทงใจคราลิ สซ่าอย่างมาก)      หลาย ๆ ครั้งชีวิตหลาย ๆ คนก็เป็นแบบนี้ ใช้ชีวิตที่เหมือนสนุกสนาน เริงร่ากับสิ่งภายนอกเพียงเพื่อกลบเกลื่อนอะไรบางอย่าง ความเจ็บปวดใน จิตใจที่ไม่เคยได้รับการเยียวยาใด ๆ คราลิสซ่าเองนั้นจนถึงบัจจุบันเธอก็ยัง เจ็บปวดกับการที่ถูกแย่งริชาร์ดไป การที่ต้องสูญเสียคนที่รัก ...แม้จะผ่านมา หลายสิบปี แต่เมื่อพูดถึงเธอก็ยังร้องไห้ออกมาทุกครั้ง ... แสดงให้เห็นว่าสิ่ง เหล่านี้ยังฝังใจเธออยู่ไม่ได้หายไปไหน      สำหรับริชาร์ดเอง เขารู้สึกเศร้า ไร้สิ้นความหวัง ไร้ซึ่งการต้องการมีชีวิต อยู่ ... เหตุผลเพียงอย่างเดียวที่ทำให้เขายังไม่ฆ่าตัวตายจนป่านนี้นั้นเป็น เพราะ  “เขาอยู่เพื่อเธอ(คลาลิสซ่า)” อยู่ตามที่คราลิสซ่าต้องการ  จนใน ท้ายที่สุดเมื่อเขาไม่รู้จะอยู่ไปเพื่ออะไรอีกต่อไป เขาก็ตัดสินใจจบชีวิตตัว เอง      หลาย ๆ ครั้งที่ผู้ป่วยซึมเศร้ามีความคิดอยากฆ่าตัวตาย แต่สิ่งหนึ่งที่จะ ช่วยเหลือประคับประคองให้พวกเขาเหล่านั้นผ่านพ้นวิกฤติไปได้นั่นคือ การ ให้กำลังใจจากคนใกล้ชิด เหมือนที่ริชาร์ดยังอยู่เพราะคลาลิสซ่า และ เหมือนที่คลาลิสซ่ายังอยู่ โดยมีลูกสาวเป็นเพื่อน เป็นคนสำคัญในชีวิต  มี แฟนใหม่ของเธอที่คอยอยู่เคียงข้างให้กำลังใจ ... สิ่งเหล่านี้เป็นสิ่งสำคัญ มากสำหรับคนที่มีภาวะซึมเศร้า ...      ดูเหมือนสาเหตุของการเกิดโรคซึมเศร้านั้นสำหรับริชาร์ดนั้นจะชัดเจนที่ สุดในทุกตัวละคร  ภาพยนตร์เฉลยภายหลังว่าที่จริงแล้วเขาเป็นลูกของลอร่า นั่นเอง เป็นเด็กชายตัวน้อย ๆ ที่ไม่สนิทกับแม่ และมีความกลัวว่าแม่เขาจะ ทอดทิ้งไปตลอดเวลา การที่เด็กมีปัญหาความสัมพันธ์กับพ่อแม่นั้นย่อมทำ ให้จิตใจของเด็กคนนั้นอ่อนไหวได้ง่าย      เมื่อรวมกับการที่ลอร่าเองมีภาวะซึมเศร้านั้น ในบัจจุบันการแพทย์พบว่า โรคซึมเศร้านั้นเกี่ยวข้องกับกรรมพันธ์ คือพบว่าในพ่อ แม่ที่เป็นโรคซึมเศร้า ลูกจะมีโอกาสเป็นโรคซึมเศร้ามากกว่าคนทั่ว ๆ ไปหลายเท่า  ริชาร์ดเองก็คง รับความเสี่ยงทางกรรมพันธ์นั้นมา      แถมต่อมา ในภาพยนตร์นั้นเรารู้ว่า หลังจากที่ลอร่าได้คลอดลูกคนที่ สอง เธอได้ทิ้งริชาร์ดไปจริง ๆ  เธอหนีไปอยู่แคนาดาตามลำพัง ทิ้งลูกสอง คนให้อยู่กับพ่อเพียงลำพัง   สำหรับเด็กคนหนึ่ง การที่จู่ ๆ แม่หายไปจาก ชีวิต  คงไม่ต่างอะไรกับแม่ตายไปแล้วอย่างกระทันหัน  นั่นคือเป็นการสูญ เสีย (lost) อันสร้างความบอบช้ำให้แก่จิตใจเด็กคนนั้นอย่างมาก      ต่อมาเมื่อริชาร์ดโตขึ้นมาในช่วงวัยหนุ่ม พ่อของเขากลับเป็นมะเร็งเสีย ชีวิตไปอีกคน ทำให้เขาสูญเสียคนสำคัญในชีวิตเป็นครั้งที่สอง  เราพบว่าเด็ก ที่พบกับการสูญเสียกับบุคคลสำคัญบ่อย ๆ ตั้งแต่เด็ก ๆ จะมีโอกาสเป็นโรค ซึมเศร้าได้ง่าย  เพราะชีวิตจมอยู่กับความเศร้าจากการสูญเสีย  มีความไม่ มั่นคงในจิตใจ (เพราะถูกพรากจากคนสำคัญบ่อย ๆ )  ทำให้ต่อมาเมื่อโตขึ้น คน ๆ นั้นอาจจะยอมรับต่อการสูญเสียไม่ได้      เมื่อริชาร์ดไปคบกับแฟนหนุ่มของเขาได้สักพัก แฟนหนุ่มก็กลับทิ้งเขา ไปอีก นี่เป็นการสูญเสียคนสำคัญครั้งที่สามในชีวิต .... นอกจากนั้นต่อมา เขายังพบว่าตัวเองเป็นเอดส์อีก ชีวิตที่สูญเสียทั้งแม่ พ่อ คนรัก และสุดท้าย สูญเสียตัวเองจากการเป็นเอดส์ สิ่งต่าง ๆ เหล่านี้คงทำให้เขาหมดอาลัยใน ชีวิต มีแต่ความเศร้า ไม่มีความหวัง ไม่มีอนาคต ไม่รู้จะอยู่เพื่ออะไรอีกต่อ ไป ......จนเกิดโรคซึมเศร้าขึ้น และตัดสินใจฆ่าตัวตายในที่สุด จากคุณ : ผมอยากที่จะเชื่อ - [ 1 เม.ย. 52 13:57:32 ]

ความคิดเห็นที่ 3 ความรู้ทั่วไปเกี่ยวกับโรคซึมเศร้า                                  (Depressive disorders) เศร้า (sad) ธรรมดาต่างจากโรคซึมเศร้ายังไง ?      แน่นอนว่าอารมณ์คนเราไม่ใช่ 7 eleven ไม่มีใครอารมณ์ดีตลอดเวลา ยี่สิบสี่ชั่วโมงแน่นอน   คนเราย่อมมีเวลาที่เศร้าบ้าง เบื่อบ้าง เซ็งบ้างเป็น เรื่องปกติ แต่อารมณ์เศร้าที่เป็นโรคซึมเศร้านั้นจะต่างออกไป คือจะอาการ จะรุนแรงกว่า และระยะเวลานานกว่า      อาการรุนแรง นั่นคือ  อารมณ์เศร้าแบบโรคซึมเศร้านั้นมักเศร้ามาก เซ็ง จนไม่อยากทำอะไร (ศัพท์แพทย์จะเรียกว่า loss of interest)อยากอยู่เฉย ๆ อาการเป็นเกือบทั้งวันจนมีผลกระทบการใช้ชีวิต (impair function) เช่น ไม่อยากไปทำงาน เรียนหนังสือไม่รู้เรื่อง เกรดตกลง      ระยะเวลา นั่นคือ อารมณ์เศร้าธรรมดามักเป็นไม่นาน ไม่กี่ชั่วโมง ส่วน ใหญ่วันสองวันก็หาย แต่หากเป็นโรคซึมเศร้านั้น ความเศร้าจะเป็นเกือบทั้ง วัน และเป็นอยู่นานหลายสัปดาห์ไม่หายซักที พบได้บ่อยแค่ไหน ?      พบได้บ่อยมาก ประมาณ 5-18 % ในคนทั่วไป ... ในการศึกษาหนึ่งไม่ กี่ปีมานี้ สำรวจในคนกรุงเทพ พบภาวะซึมเศร้ามากถึง 20%  ของประชากร ทั่ว ๆ ไป      โดยจากการศึกษาพบว่าผู้หญิงเป็นมากกว่าผู้ชายสองเท่าตัว สาเหตุ      การที่คน ๆ หนึ่งจะเป็นโรคซึมเศร้านั้นจะประกอบด้วยสาเหตุหลาย ๆ อย่างร่วมกัน หลัก ๆ คือ กรรมพันธ์  พบว่าโรคซึมเศร้านั้นเกี่ยวข้องกันกรรมพันธ์อย่างมาก มีการ ศึกษาพบว่า หากพ่อหรือแม่คนใดคนหนึ่งเป็นโรคซึมเศร้า ลูกมีโอกาสเป็น 10-25% (มากกว่าคนทั่วไปที่พบ 5-18%) และหากทั้งพ่อและแม่เป็นโรค ซึมเศร้า ความเสี่ยงที่ลูกจะเป็นก็จะเป็นสองเท่า (หรือประมาณ 20-50%) ปัจจัยด้านสารสื่อประสาท หลัก ๆ พบว่าผู้ป่วยที่เป็นโรคซึมเศร้าจะมีความผิด ปกติของสารสื่อประสาท คือมี serotonin, norepinephrine และ dopamine ต่ำกว่าปกติ ปัจจัยด้านสังคม เกี่ยวข้องกับการเลี้ยงดูวัยเด็ก ความเครียด ความสุญเสีย เช่นพบว่า ผู้ป่วยที่เป็นซึมเศร้ามักจะ มักมีภูมิหลังที่ขาดความรัก ความอบอุ่น มีปัญหาในครอบครัว มีประสบการณ์สูญเสียหรือพลัดพรากจากคนสำคัญในชีวิต  เหมือนเช่นที่ ในเรื่องริชาร์ดสูญเสียบุคคลสำคัญหลาย  ๆ ครั้ง การสูญเสียหรือพลัดพราก นั้นไม่ได้หลายถึงตายเท่านั้นครับ แต่การแยกจากกันเช่น แฟนทิ้ง เลิกกับ สามี ก็ถือว่าเป็นการสูญเสียเช่นกัน มีความภาคภูมิใจในตนเองต่ำ (low self-esteem) มีมโนธรรมสูง (superego) ทำให้ไม่พอใจตนเอง รู้สึกว่าตัวเองทำอะไรก็ ผิดไปหมด ไม่มีมนุษยสัมพันธ์ เก็บตัว  เพราะมนุษย์เป็นสัตว์สังคม การแยกตัวไม่มี เพื่อนทำให้เกิดความเครียดได้ง่าย นึกเอาง่าย ๆ  เช่นเวลาเครียดจากงานเรา มักทำอะไร อย่างแรกที่หลาย ๆ คนทำคือจะไปบ่นกับเพื่อนบ้าง ชวนเพื่อน ไปเที่ยวบ้าง เป็นต้น แต่หากไม่มีเพื่อนคิดดูว่าจะเก็บกดแค่ไหน คิดมาก มองโลกแง่ร้าย ขาดทักษะการแก้ปัญหาที่ดี จากคุณ : ผมอยากที่จะเชื่อ - [ 1 เม.ย. 52 14:00:13 ]

ความคิดเห็นที่ 4 อาการของโรคซึมเศร้า แบ่งแบบง่าย ๆ จะประกอบด้วยอาการ 3 กลุ่มใหญ่ ๆ 1. อาการด้านอารมณ์       แน่นอนว่าตามชื่อ อาการหลักของผู้ที่เป็นโรคนี้คือ จะมีอารมณ์เศร้า (depressed mood) ... แต่จากประสบการณ์พบว่าคนไทยส่วนใหญ่ไม่ค่อย บอกว่าตัวเอง”เศร้า” แต่มักใช้คำว่า “เบื่อ” “เซ็ง”  หรือ “ท้อแท้” มากกว่า   บางครั้งนอกจากอารมณ์เศร้าแล้ว บางคนจะมีอารมณ์หงุดหงิดง่าย โมโห ง่าย กว่าที่เคยเป็น ญาติหรือเพื่อน ๆ อาจสังเกตเห็นว่าขี้หงุดหงิดมากขึ้น ชัดเจน      นอกจากนี้แล้วอาการหลักอีกอาการหนึ่งของโรคซึมเศร้าคือ ผู้ที่เป็นจะ มีอาการ ไม่อยากทำอะไร (loss of interest)  เช่นเมื่อก่อนเคยชอบดูละคร หลังข่าวมากทุกวัน ก็ไม่อยากจะดู เคยชอบคุยกับคนอื่น ก็ไม่อยากคุยอยาก อยู่คนเดียว เคยชอบไปเที่ยวช็อปปิ้งก็ไม่อยากจะเดิน เหมือนที่เราเห็น ภาพยนตร์ว่า ริชาร์ดนั้นจะเก็บตัวอยู่คนเดียว  ขนาดงานเลี้ยงฉลองที่เพื่อน จัดให้ตัวเองก็ยังไม่อยากที่จะไป 2. อาการทางกาย (vegetative symptoms)      ที่เห็นชัด ๆ และเป็นอาการทำให้หลายคนมาพบแพทย์คือ การนอนไม่ หลับ หลับยากใช้เวลาหลายนาทีบางคนเป็นชั่วโมงกว่าจะหลับ แถมบางที หลับแล้วตื่นง่าย ตื่นบ่อย ๆ อีกต่างหาก      ในประเทศไทยเอง ผู้ที่เป็นโรคซึมเศร้านั้นมักไม่ได้มาหาแพทย์แล้ว บอกว่าตัวเองสงสัยจะเป็นซึมเศร้า แต่ส่วนใหญ่นั้นจะมาพบแพทย์เพราะนอน ไม่หลับ อยากได้ยานอนหลับซะมากกว่า แต่เมื่อตรวจไปแล้วพบว่าจำนวน มากนั้นมีอาการของโรคซึมเศร้า ดังนั้นหากใครนอนไม่หลับติดต่อกัน มากกว่าอาทิตย์นึงนี่ควรมาพบแพทย์จะดีที่สุดครับ      อาการทางกายต่อไปที่พบบ่อยคือ เบื่ออาหาร ไม่อยากกินอะไร บางคน กินน้อยจนน้ำหนักลดไปหลายกิโลก็มี หากน้ำหนักลดมาก ๆ นี่เป็นสัญญาณ หนึ่งว่าควรไปพบแพทย์ตรวจได้แล้วครับ      นอกจากนี้อาการทางกายอื่นที่พบบ่อยก็คือ ผู้คนที่เป็นจะรู้สึกอ่อน เพลีย ไม่มีเรี่ยวแรง 3. อาการทางด้านความคิด (cognitive symptoms)      จะรู้สึกว่าสมองคิดช้าลง สมาธิไม่ดี อ่านหนังสือก็จำไม่ได้ดีเหมือนก่อน หลง ๆ ลืม ๆ        อาการที่สำคัญอีกอย่างหนึ่งก็คือ ผู้ที่มีอาการซึมเศร้ามักจะรู้สึกว่า ชีวิต ไม่มีความหวัง ไม่มีอนาคต ไม่รู้จะอยู่ไปทำไม รู้สึกว่าตัวเองไร้ค่า ใคร ๆ ก็ ไม่รัก บางคนรู้สึกว่าตัวเองเป็นภาระให้กับคนอื่น ๆ  และหากเป็นมาก ๆ หลายคนมีความคิดอยากฆ่าตัวตาย (suicidal idea ซึ่งอันนี้เป็นสิ่งสำคัญ มาก ๆ ดังนั้นหากได้ยินใครพูดว่าอยากฆ่าตัวตาย ให้รู้ว่านี่เป็นเรื่องจริงจัง เพราะอยู่ดี ๆ นั้นใครก็รักชีวิตตัวเอง ไม่มีใครคิดที่จะอยากตายแน่นอน ดัง นั้นกรณีนี้ควรให้พบแพทย์โดยด่วน อย่าถือเป็นเรื่องเล่น ๆ หรือไม่จริงจังนะ ครับ ระยะเวลา      แน่นอนว่าบางครั้งคนเราอาจจะเครียด อาจจะเศร้าได้บ้าง เช่นทะเลาะ กับแฟน สอบตก ฯลฯ บางคนอาจจะมีอารมณ์เศร้า นอนไม่หลับ เซ็งชีวิตไม่ อยากทำอะไรได้บ้าง เป็นเรื่องปกติ แล้วนานแค่ไหนที่ควรระวังว่าจะเป็นโรค ซึมเศร้า ???      ทั่ว ๆ ไปแล้วทางการแพทย์ถือว่าหากมีอาการดังกล่าวข้างต้นมาติดต่อ กันเกินกว่าสองสัปดาห์ขึ้นไปให้ระวังว่าจะเป็นโรคซึมเศร้าและควรมาพบ แพทย์ครับ การรักษา       ต้องบอกก่อนว่าบัจจุบันการรักษาก้าวหน้าไปไกลมาก ๆ คงไม่เหมือน เวอร์จิเนียในเรื่องหรอกครับ เพราะนั่นมัน 80 กว่าปีที่แล้ว บัจจุบันยาสามารถ รักษาได้จริง และได้ผลดี ในขณะที่ผลข้างเคียงน้อยลงเรื่อย ๆ  การรักษา ประกอบด้วย 1. การรักษาด้วยยา ยาที่ใช้ก็คือยาต้านเศร้า หรือที่ศัพท์แพทย์เรียกว่า antidepressant บัจจุบันมีหลายสิบตัว มีประสิทธิภาพดีขึ้นเรื่อย ๆ ในขณะที่ ผลข้างเคียงก็น้อย 2. การทำจิตบำบัด (psychotherapy) หรือหากใครดูหนังก็อาจเคยเห็นบ้าง กับฉากที่จิตแพทย์นัดคนไข้มาคุยกันเป็นประจำนั่นแหละครับ  การทำจิต บำบัดเองก็ช่วยให้คนไข้อาการดีขึ้นได้ รวมถึงลดโอกาสเป็นซ้ำ และช่วยให้ คนไข้ปรับตัวได้ดีขึ้น 3. การดูแลด้านสังคม สิ่งนี้เป็นสิ่งที่จำเป็นมาก อย่างที่บอกว่าหากญาติหรือ คนใกล้ชิด เข้าใจ ให้ความช่วยเหลือ ให้กำลังใจจะช่วยคนไข้ได้อย่างมาก มาย 4. อื่น ๆ การรักษาด้วยไฟฟ้า (Electroconvulsive therapy :ECT) ไม่ได้ทำ ในผู้ป่วยทุกราย นาน ๆ ทำสักทีหนึ่ง มักทำในผู้ป่วยที่อาการมาก ๆ ไม่ตอบ สนองต่อยา หรือมีความเสี่ยงในการฆ่าตัวตายสูงมาก ก็จำเป็นต้องทำ การ รักษาด้วยไฟฟ้าให้ผลดีและรวดเร็ว จากคุณ : ผมอยากที่จะเชื่อ - [ 1 เม.ย. 52 14:02:56 ]

ความคิดเห็นที่ 5 เห็นข้อสุดท้ายแล้วสนใจเป็นพิเศษ เพราะหนังเก่าๆ พวกหนังผี หนังแฟนตาซี ชอบให้ตัวเองถูกจับไปรพ.บ้า แล้วรักษาด้วยการใช้ไฟฟ้าช็อต อย่าง OZ ภาคสอง ก็เปิดเรื่องด้วยการที่โดโรธีถูกจับส่งรพ.บ้า เพราะไม่มีใครเชื่อเรื่องดินแดน OZ แล้วต้องหนีออกมาเพราะทนการรักษาโดยใช้ไฟฟ้าช็อตไม่ได้ อันนั้นใช่การรักษาด้วยไฟฟ้าที่ว่ารึเปล่าคะ? หรือหนมจีนถูกฮอลีวู๊ดหลอกตามเคย? แถมค่ะ คอยเป็นห่วงเป็นไยเธอ >>> ใย จากคุณ : หนมจีน - [ 1 เม.ย. 52 14:38:37 A:58.37.215.68 X: TicketID:063710 ]

ความคิดเห็นที่ 6 ขออบคุณค่ะ** ได้ความรู้มากค่ะ** จากคุณ : ย่าหวาน - [ 1 เม.ย. 52 20:57:46 ]

ความคิดเห็นที่ 7 ถ้าจำไม่ผิด ดาราหญิงเรื่องนี้ชิงกันหลายเวทีมาก แข่งกันเองก็เยอะ ชอบ Ed Harris ที่เล่นเป็นริชาร์ด เก่งมากๆ ว่าแต่ ถ้ามีคนไข้ที่ปฏิเสธการรักษา หยุดยาเอง จะทำไงดีคะ จากคุณ : scottie - [ 1 เม.ย. 52 21:02:12 ]

ความคิดเห็นที่ 8 นิยายเรื่องนี้ไม่ใช่นิยายขายดีอย่างเดียว แต่ได้รางวัลพูลิตเซอร์มาด้วยละค่ะ บทของนิโคล คิดแมนนี่ เป็นบทกวาดรางวัลจริง ๆ คือ เล่นเป็นคนอื่นที่มีตัวตนจริง แถมยังมีปัญหาทางจิตอีกต่างหาก ที่เข้าข่ายก็มี รัสเซล โครว์จาก Beautiful Mind กับเจฟฟรีย์ รัช จาก Shine แอบคิดว่า ถ้าเวอร์จิเนีย วูล์ฟเป็นตัวละครในนิยายเหมือนลอร่ากับคลาริสซ่า นิโคล คิดแมนจะกวาดรางวัลหมดแบบนี้เหมือนเดิมหรือเปล่า หรือเฉลี่ยรางวัลให้จูเลียน มัวร์กับเมอร์ริล สตรีพด้วย ดูเหมือนแต่ละรายจะมีปัญหาร่วมกันอีกอย่างหนึ่ง คือ เรื่อง gender identity ด้วยเนอะ (คิดคำภาษาไทยไม่ออก ขอโทษค่า) ขออนุญาตถามเพิ่มได้ไหมคะว่า คนที่คิดจะฆ่าตัวตายนี่ มีสัญญาณอะไรบอก มีข้อสังเกตอะไรที่คนอื่น ๆ พอจะรู้ได้บ้าง ของแถมค่ะ เลสเปี้ยน  -- เลสเบี้ยน (lesbian) คริสศาสนา -- คริสตศาสนา คราลิสซ่า -- คลาริสซ่า (Clarissa) จากคุณ : ปิยะรักษ์ - [ 2 เม.ย. 52 01:06:56 ]

ความคิดเห็นที่ 9 บางที่นิโคลก็ไม่ได้รางวัลค่ะ เป็นจูเลียน มัวร์ได้ จากคุณ : scottie - [ 2 เม.ย. 52 22:50:24 ]

ความคิดเห็นที่ 10 เพิ่งกลับมาบ้าน มาเปิดเจอทู้คุณหมอ ดีใจจังเลยค่ะ กำลังพยายามหาข้อมูลเกี่ยวกับโรคนี้พอดี ในหมู่บ้านมีลุง (เพื่อนบ้าน) คนหนึ่งเป็นโรคนี้ค่ะ น่าสงสารมาก แกบอกว่าตอนแกเป็นแกคิดแต่จะตายอย่างเดียว กินข้าวก็ไม่ได้ นอนก็ไม่หลับ เอาแต่นอนก่ายหน้าผาก ถอนหายใจเฮือกๆ ไม่ยอมทำอะไรทั้งนั้น นั่งๆนอนๆเฉยๆ ตอนหลังอยู่ดีๆก็ขึ้นไปบนดาดฟ้าตึก โชคดีมีคนเห็นเลยช่วยไว้ เรื่องน่าประทับใจเกี่ยวกับลุงแกคือแกเป็นโรคนี้เพราะสูญเสียภรรยา อย่างที่ไม่ทันได้ทำใจค่ะ แกเล่าว่าเมียแกเข้าโรงพยาบาลผ่าตัดธรรมดา ไม่อันตรายอะไร แต่ผ่าเสร็จสองวันจู่ๆก็ตายค่ะ แกทำใจไม่ได้ รับไม่ทัน มองดอกไม้บ้านแอนนี่ปลูกก็ถอนใจ บอกว่าเห็นแล้วคิดถึงเมียแก ป่านนี้ผ่านมาสามหรือห้าปี (จำไม่ได้แล้ว) แกยังไม่หายเศร้าเลย แต่ไม่คิดฆ่าตัวตายแล้ว (แกกินยาอยู่ค่ะ) เลี้ยงโกลเด้นไว้ตัวหนึ่ง รักมากมาย ถ้าไม่มีเจ้าโกลเด้นแกคงอยู่ไม่ได้แน่ ปล เห็นด้วยกับคุณก๊อตตี้และคุณส้มนะคะ ทั้งเอ็ด แฮร์ริส แล้วก็จูเลียน มัวร์กับเมอริล สตรีฟ จริงๆจูเลียนนี่แสดงเก่งมากนะ แต่ทำไมไม่เข้าตากรรมการสักที จากคุณ : annie (หมูอมโรค) - [ 2 เม.ย. 52 23:05:47 ]

ความคิดเห็นที่ 11 เข้ามาถามเพิ่มเติมค่ะคุณหมอ ประเด็นที่คุณส้มว่า (ซึ่งตรงกับประเด็นที่เหมือนหนังต้องการจะสื่อ) คือคนเป็นโรคซึมเศร้าเกี่ยวโยงกับ gender identity ของตัวเองด้วย ไม่ทราบว่าเป็นหลักสากลหรือเปล่าคะ หรือเป็นแค่หนึ่งในสาเหตุที่ทำให้เป็น เพราะไม่อาจเปิดเผยความชอบส่วนตัวของตัวเองได้ ต้องติดอยู่ในภาวะกรอบของสังคม และจำใจอยู่กับสิ่งที่ตัวเองไม่ได้ชอบ แล้วถ้าเป็นแบบนี้ หากจะรักษาด้วยการให้การยอมรับในสิ่งที่เป็นจริงๆ คือให้ครอบครัวและสังคมยอมรับในสิ่งที่เขาเลือกจะเป็น จะช่วยให้หายจากโรคซึมเศร้าแบบหายขาดหรือเปล่าคะ จากคุณ : annie (หมูอมโรค) - [ 3 เม.ย. 52 10:16:30 ]

ความคิดเห็นที่ 12 มีหลายคำถาม ขอทยอยตอบนะครับ แบบว่าช่วงนี้งานเข้า ... เลยไม่ค่อยได้เปิดเท่าไหร่ ตอบคุณ scottie ถ้ามีคนไข้ที่ปฏิเสธการรักษา หยุดยาเอง จะทำไงดีคะ ก็ญาติ ๆ คนรู้จักอาจจะต้องพยายามช่วยเหลือ (หรือเคี่ยวเข็ญกันมา) ล่ะครับ เพราะคนเป็นโรคซึมเศร้าไม่อยากมารักษาด้วยหลาย ๆ เหตุผล เช่น ไม่อยากจะทำอะไร (ร่วมถึงไม่อยากไปหาหมอ) เชื่อว่ายังไงก็ไม่หาย บางคนก็อายไม่กล้าไปหา ฯลฯ ตอบคุณ หนมจีน  ผมจำฉากใน Oz ไม่ได้แล้วอ่ะครับ แต่น่าจะใช่ แต่ต้องบอกก่อนว่าการรักษาด้วยไฟฟ้าในบัจจุบันไม่ได้เหมือนในหนังเก่า ๆ แล้วนะครับ เดี๋ยวนี้เค้าให้ดมยาสลบ แล้วค่อยปล่อยไฟฟ้า ดังนั้นคนไข้จะไม่รู้เรื่องอะไรเลย คือหลับไปตื่นมาก็เสร็จแล้ว ไม่ได้น่ากลัวอะไรครับ ps. ขอบคุณทุกความเห็น และคำแก้หลาย ๆ อันด้วยครับ ความอ่อนด้อยภาษาไทยยังเป็นปัญหาหลักของผมจริง ๆ จากคุณ : ผมอยากที่จะเชื่อ - [ 3 เม.ย. 52 12:30:07 ]

ความคิดเห็นที่ 13 คุณ ปิยะรักษ์ "คนที่คิดจะฆ่าตัวตายนี่มีสัญญาณอะไรบอก มีข้อสังเกตอะไรที่คนอื่น ๆ พอจะรู้ได้บ้าง" พบว่าส่วนใหญ่คนที่ฆ่าตัวตายนั้น มักมีสัญญาณอะไรบางอย่างบอกก่อนเสมอ โดยมากมักเป็นคำพูด (แต่คนฟังอาจไม่ทันคิด) เช่น "ไม่อยากอยู่แล้ว" "ถ้าหลับไม่ตื่นก็คงจะดีนะ" "อยากให้จบ ๆ ไป"  "ถ้าพ่อไม่อยู่ลูก ๆ คงอยู่ได้นะ" ฯ อะไรทำนองนี้ หรือบางคนอาจพูดตรง ๆ ว่า "อยากตาย" (แต่คนฟังอาจคิดว่าพูดเล่น) หรือโดยการกระทำ เช่น อยากทำพินัยกรรม เขียนจดหมายเหมือนจะสั่งเสีย ฯ แต่ที่เห็นแน่ ๆ เพราะส่วนใหญ่ของคนที่ฆ่าตัวตายเกินกว่าครึ่งเป็นโรคซึมเศร้า และมีอาการมาก่อน จะฆ่าตัวตายหลายสัปดาห์ อาการก็ดังที่เขียนด้านบนล่ะครับ ของแถมค่ะ เลสเปี้ยน  -- เลสเบี้ยน (lesbian) คริสศาสนา -- คริสตศาสนา คราลิสซ่า -- คลาริสซ่า (Clarissa) ขอบคุณมากครับ ผมเคยสงสัยมานานแล้วว่าการเขียนชื่อภาษาไทยจากอังกฤษ นี่มีหลักยังไงครับหรือหาอ่านได้จากหนังสือเล่นไหนดีครับ ตอนแรกผมเข้าใจว่าตัว l ภาษาไทยต้องเขียนเป็น "ร" ส่วนตัว r ต้องเขียนเป็น "ล" ซะอีก จากคุณ : ผมอยากที่จะเชื่อ - [ 3 เม.ย. 52 12:37:11 ]

ความคิดเห็นที่ 14 "ดูเหมือนแต่ละรายจะมีปัญหาร่วมกันอีกอย่างหนึ่ง คือ เรื่อง gender identity ด้วยเนอะ " ขอตอบแบบทางการแพทย์ละกันนะครับ gender identity disorder (ชื่อเต็ม) คือการรับรู้เพศตัวเองที่ผิดไป พูดง่าย ๆ คือเป็นกลุ่มที่เรียกว่า ตุ๊ด กระเทย หรือ หญิงข้ามเพศ (ศัพท์ใหม่ที่พึ่งมี) พูดง่าย ๆ คือคนที่ต้องการจะเป็นเพศตรงข้ามที่ตัวเองเป็น หญิงอยากเป็นชาย ชายอยากเป็นหญิง ซึ่งในกรณีในหนังเรื่องนี้ไม่ใช่ครับ ในเรื่องนี้เป็นสิ่งที่เรียกว่า "homosexual" หรือ "รักร่วมเพศ" หรือ ที่เรียกกันว่า เกย์ เลสเบี้ยนนั่นเอง กลุ่มนี้มีความชอบในเพศเดียวกับตัวเอง แต่ตัวเองไม่ได้อยากเป็นเพศตรงข้าม (ดังนั้นจะไม่มีความคิดอยากแปลงเพศ) เป็นเรื่องรสนิยมความชอบเฉย ๆ บัจจุบัน homosexual ไม่ได้ถือว่าเป็นความผิดปกติทางจิตครับ เป็นแค่รสนิยมความชอบเฉย ๆ  นอกจากนั้นพบว่ากลุ่มที่เป็น homosexual นั้นไม่ได้มีโรคซึมเศร้ามากกว่าคนทั่วไป (แต่ถ้าเมื่อสามสิบปีก่อน นั้นอาจพบเยอะกว่าเพราะไม่เป็นที่ยอมรับ แต่บัจจุบันสังคมเปิดรับมากขึ้นมาก) การรักษา homosexual ไม่มีครับ ไม่มีการรักษาใด ๆ ที่เปลี่ยนความชอบได้ สิ่งที่ช่วยได้คือช่วยให้คน ๆ นั้นยอมรับได้ในสิ่งที่ตัวเองเป็น และ ให้ครอบครัวยอมรับในสิ่งที่เขาเป็น "คนดีไม่ดีไม่ได้วัดกันด้วยเขาคนนั้นชอบเพศอะไร" จากคุณ : ผมอยากที่จะเชื่อ - [ 3 เม.ย. 52 12:47:17 ]

ความคิดเห็นที่ 15 ขอบคุณค่ะคุณหมอ ได้ความรู้มากทีเดียว ชอบประโยคสุดท้ายจังค่ะ "คนดีไม่ดีไม่ได้วัดกันด้วยเขาคนนั้นชอบเพศอะไร" คิดว่าคนที่ชอบหรือไม่ชอบผู้เป็น homo คงมาจากการไม่ยอมเปิดใจรับด้วยค่ะ จากคุณ : จุดตานิด - [ 3 เม.ย. 52 14:32:57 ]

ความคิดเห็นที่ 16 ขอบคุณสำหรับคำตอบค่ะ ^ ^ แสดงว่านิยามของคำว่า gender identity ของทางแพทย์กับทางสังคมศาสตร์ไม่เหมือนกัน ของทางสังคมศาสตร์ ไม่มีคำว่า disorder ค่ะ เพิ่งมานึกคำไทยออกเอาวันสองวันนี้เองว่า อัตลักษณ์ทางเพศ ส่วนคำว่า transgender หรือ บุคคลข้ามเพศเป็นคำที่ใช้กันมานานพอสมควรแล้ว สำหรับหลักการเขียนคำทับศัพท์ภาษาอังกฤษ ได้ไปดูที่นี่ได้เลยค่ะ http://www.royin.go.th/th/profile/index.php?SystemModuleKey=127&SystemMenuID=1&SystemMenuIDS= จากคุณ : ปิยะรักษ์ - [ 3 เม.ย. 52 17:04:37 ]

ความคิดเห็นที่ 17 ขอบคุณมากครับ ... คุณปิยะรักษ์ ตอนนี้จิบกาแฟเล่นเน็ตนอกบ้านเลยมาตอบต่อ คำว่าอัตลักษณ์ทางเพศนี่ใช่เลยครับ คือคำว่า gender identity (แม้ผมก็งง ๆ เหมือนกันกับคำภาษาไทย) ปกติศัพท์เกี่ยวกับ gender ทางแพทย์จะมี 3 คำคือ gender identity คือคน ๆ นั้นเป็นเพศอะไร (ตามแต่เกิด) คือผู้ชายก็เป็นผู้ชาย ผู้หญิงก็เป็นผู้หญิง คำว่า gender identity disorder นั้นก็มาจากการที่คน ๆ นั้นไม่ชอบหรือปฏิเสธเพศตัวเองที่เป็น แต่อยากเป็นเพศตรงข้ามนั่นเอง gender role หรือบทบาททางเพศ คือคน ๆ นั้นทำตัวเป็นเพศอะไร .... นี่เป็นสิ่งที่ต่างกันระหว่าง homosexual กับ กลุ่ม gender identity disorder  (หรือตุ๊ด กระเทย ฯ) ยกตัวอย่างคือ homosexual ผู้ชายหรือเกย์จะยังมีบทบาทเป็นผู้ชายอยู่ คือแต่งตัวเป็นผู้ชาย ทำอะไรแบบผู้ชาย กลุ่มนี้ไม่ได้อยากให้คนอื่นมองว่าตัวเองเป็นผู้หญิง แต่ GID ผู้ชายจะทำตัวเป็นผู้หญิง แต่งตัวแบบผู้หญิง และอยากให้คนอื่นเห็นหรือชอบตัวเองในฐานะผู้หญิงคนหนึ่ง gender orientation คือชอบเพศอะไร อันนี้ homosexual กับ GID ผู้ชายจะเหมือนกันคือชอบผู้ชาย เรื่อง The Hours นี้หนังสือผมยังไม่เคยอ่านเลย (ไม่รู้ว่ามีแปลไทยรึเปล่าด้วยซ้ำ) จากคุณ : ผมอยากที่จะเชื่อ - [ 4 เม.ย. 52 09:38:28 ]

ความคิดเห็นที่ 18 คราวหน้าเขียนเรื่อง GID กับ homosexual ดีกว่า เพราะผมพึ่งไป lecture เรื่องนี้มาพอดี (เลยไม่ต้องพิมพ์ใหม่หมด rewrite ของเก่าเอา ฮ่า ๆ ) แถมการผ่าตัดแปลงเพศพึ่งเป็นประเด็นในข่าวเมื่อไม่นานมานี้เอง กฎแพทยสภาก็พึ่งออกมาใหม่ จากคุณ : ผมอยากที่จะเชื่อ - [ 4 เม.ย. 52 09:40:21 ]

ความคิดเห็นที่ 19 ^ ^ อันนี้คนไกลบ้านอยากรู้อยากเห็นค่ะ ไทยเรา มีกม. กฎแพทยสภาเกี่ยวกับเรื่องนี้แล้วหรือคะ? อืม... ถ้าคุยเรื่องนี้ท่าทางจะยาว หนมจีนเก็บไว้คุยตอนหน้าแล้วกันค่ะ เดี๋ยวจะเป็นว่ามาบิดเบือนรูปกระทู้ไปเปล่าๆ ^^ จากคุณ : หนมจีน - [ 4 เม.ย. 52 20:22:51 A:58.37.208.37 X: TicketID:063710 ]

ความคิดเห็นที่ 20 ติดตามอ่านมาทุกตอนเลยนะคะ   น่าสนใจและได้ความรู้มากเชียวค่ะ จากคุณ : teansri - [ 8 เม.ย. 52 03:39:49 ]

ความคิดเห็นที่ 21 ได้ความรู้มากครับ แต่ผมดูเรื่องนี้แล้วจิตไม่ค่อยกระเพื่อมตามหนังชักจูงเท่าไหร่ ง่วงๆไปนิด เพิ่งรู้ว่าหนังลึกซึ้งขนาดนี้ จากคุณ : look4images - [ วันแรงงาน 03:47:50 ]