บทนำ
สวัสดีครับ ผม ชื่อเอฟ หรือมีนา ผมมี สองชื่อ และเพื่อไม่ให้เป็นการเสียเวลาของบทนำ ผมอยากจะอธิบายเรืองนี้โดยสั้นๆ ละกัน แต่ก่อนอื่น ขอฝากข้อความใว้หนึ่งข้อความว่า การที่เราเป็นผู้รู้ทุกสิ่งนั้น จะทำให้เราแก่ ลง เอาละเรามาเข้าเรื่องกันเลยนะ เรื่องนี้เป็น เรืองสั้น ที่ เกียวกับพ่อคนหนึ่ง ที่อยู่ในวัยชรา หรือที่เรียกว่า เป็นคนที่ใกล้จะใช้ชีวิตได้สมบูรแบบแล้วนั่นเอง พ่อคนนี้มีความสำคัญยังไงกับเรื่องสั้นเรืองนี้นะหรือ ถ้าถามว่าสำคัญมั้ย อันนี้สำคัญแน่นอน เพราะเรืองสั้นทั้งหมดในเรืองนี้นั้น เป็นการใช้ชีวิต ของพ่อคนนี้มาตลอดทั้งเรื่อง จึงทำให้ดูเหมือนกับว่าเรื่องสั้นเรื่องนี้ กลายเป็น ชีวประวัติ ของคนๆ หนึ่ง ไปเลย ถ้าใครไม่ชอบแนวนี้ขอแนะนำว่า โยนทิ้งไปเลย เพราะผมคิดว่า ถ้าใครไม่ชอบอ่านหนั่งสือแนวนี้ แล้วละก็ มันก็คงกลายเป็นหนังสือที่น่าเบื่อมากมายเลยหละ เผลอๆ อ่าจจะเป็นเรื่องที่น่าเบื่อที่สุดในโลกเลยก็ได้ 555+
เรื่องนี้จะดำเนินไปด้วย พ่อที่เล่าเรื่องของตัวเองให้ลูกฟัง โดยจะย้อนไปตั่งแต่วัย เด็ก จนเข้าวันรุ่น แล้วก็วัยทำงาน จนกระทั้งวัยที่มีครอบครัว จากนั้นก็เข้าสุ้วัยกลางคน จนมาถึง ปัจจุบัน และเรื่องนี้จะดำเนินไปด้วย ประโยคที่ว่า พ่อ ตามหาสิ่งที่สำคัญที่สุดในชีวิต มา ตลอดชีวิต แต่สุดท้ายพ่อกลับเจอมัน ตอนที่พ่อใกล้จะใช้ชีวิตได้สมบูรแบบแล้ว
แต่ผมมีอะไรบางสิ่งที่แทรกใว้ในเรื่องนี้ เพราะเรื่องนี้ดูเหมือนจะเป็นเรื่องราวของคนๆ หนึ่ง แต่สิ่งที่ผมตั้งใจจะให้เป็นนั้น ไม่ใช้การบอกเล่าชีวิต ของชายแก่คนนี้เลย แต่เป้นการเข้าใจชีวิต ในความหมายของตัวเองขึ้นเรื่อยๆ เพราะความเปลี่ยนแปลง ไปสู่วัยต่างๆ และการปรับตัวให้อยู่บนโลกที่มีแต่ความรู้สึกมากมาย เพื่อให้ตัวเองรับต่อความรู้สึกแบบนั้นให้ใหว ... และสุดท้ายขอขอบคุณผู้ที่ทนอ่านจนจบนะครับ
ช่วงก่อนสุดท้าย : จุดสีดำกับฉากสีขาว
หยวน ชายชราวัย 75 ปี ที่ป่วยเป็นโรคมะเร็ง และเบาหวาน แทรกซ้อน เนื่องจาก การสูบบุหรี่ และชอบกินหวานมาตั่งแต่สมัยยังเด็ก แม้จะป่วยเป็นโรคเหล่านี้ แต่ หยวน ก็ยัง ไม่เลิกสูบบุหรี่ และกินหวานอยู่ดี ทั้งๆ ที่ลูก คอยห้ามอยู่เสมอ แต่ลูกก็คือลูก ละนะ พ่อเข้าใจว่า ห่วงพ่อ แต่ ก็คงจะห่วงได้แค่คำพูด เรื่องนี้หยวนเข้าใจดี และไม่ได้ คิดหรือแคร์กับเรื่องนี้เลย เพราะเป็นแค่เรื่อง ธรรมดา ที่เราพบเจอ ทุกวัน ว่า ลูกบางคนห่วงพ่อแม่ที่แก่ชราแล้วจิงๆ แต่ลูกบางคน ห่วงพ่อแม่ แค่เพือให้ มรดกเป็นชื่อตัวเอง เท่านั้น หยวนเข้าใจเรื่องนี้ดี และหยวนก็ รู้ว่าลูกหวงเค้าเพราะ อย่างที่ สอง มีแต่ลูกคนโตเท่านั้นที่ห่วงเค้าจิง อาจเป็นเพราะการเลียงดูในวัยเด็กที่ไม่เหมือนกัน หยวนนั้นคิดอยู่อย่างเดียว ในทุกวันที่ใช้ชีวิตอยู่ในช่วงท้ายๆ คือ อยากจะไปอยู่กับ ภรรยาที่ล่วงลับไปแล้ว เมื่อ3 ปี ก่อน เพราะเป็นมะเรงปอด ที่เกิดจากตัวเค้าเอง แต่หยวนก็อยากจะอยู่เพื่อสั่งสอนลูก ทั้ง สามคนให้รักใคร่สามัคคีกัน ก่อนที่ตัวเองจะจากไป จากโลกใบนี้ แต่หยวนก็รู้ทั้งรู้ว่ามันคงเป็นไปไม่ได้ เพราะ คนที่มีครอบครัวแล้ว บางครอบครัวจะกลายเป้นคนที่ เห็นแต่ครอบครัวตัวเองอย่างเดียว จนคนเหล่านั้นได้ลืมไปว่า ตัว เอง นั้น โตมากับอะไรหรือผูก พันมากับอะไร หยวนคิดว่า ถึงแม้ไม่สามารถทำให้ได้ดังที่ตังเองหวังใว้ แต่ลูกสามคน อาจจะไม่มีใครลำบากอีกแล้ว เพราะทุกคนนั้น ถึงฝังไปกันหมดแล้ว เหลือแต่หยวน ที่กลายเป้นเรือที่ผุพัง แล้วก็คงจะจมไปในทะเลสักวัน นึง แต่อย่างน้อยเรือลำนี้ ได้ทำหน้าที่ ได้ดีที่สุดแล้ว และเรื่อลำนี้ ก็เข้าใจเส้นทางได้ทั้งหมดแล้ว หยวนเข้าความหมายของชีวิต ในช่วงสุดท้ายของชีวิต บางคนคิดว่า ใช้เวลามากไปบางคนคิดว่า ใกล้จะตายอยู่แล้ว เข้าใจไปแล้วไง ช้วยอะไรได้ แต่ก็ยังมีบางคนที่ใช้เวลาทั้งชีวิตตามหาความหมายของมัน จนสุดท้ายตัวเองได้ตายไปแล้ว ก็ยังไม่เข้าใจอะไรเลย อาจจะมีคนบอกว่า จะตามหาไปทำใม เพื่ออะไร ช้วยอะไรได้ ถ้าเจอแล้วจะยังไง แล้วไงต่อ มะไรน่าสนใจเหรอ ก็จิงนะ ผมว่ามันก็จิง อันนี้ผมก็ไม่ค้าน แต่เห็นด้วยเลยหละ แต่ คำถามนี้ไม่ใช้เหรอ ที่คนทั้งโลกตามหากันนะ ว่า ชีวิตคืออะไร เกิดมาทำใม อยู่ไปเพื่ออะไร และคำตอบมันก้แสนจะมากมายเหลือเกิน และคำตอบของคนบางคนก็มีมาก คำตอบเปลียนไปตามกาลเวลา คำตอบเปลียนไปตามการใช้ชีวิต แต่ ก็ นะ เอาเป็นว่า หยวนเข้าใจแล้ว ตอนใกล้ ตายด้วย และในวาระสุดท้ายนั้น หยวนนอนอยู่ที่ห้องรับแขก ของบ้าน ที่ได้เลียงดูลูกทั้ง สามมา เพียงแต่ว่าตอนนี้มันต่างออกไปคือ ลูกทั้งสามคนของหยวนนั้น ได้ปลูกบ้านอยู่เองกันหมดแล้ว บ้านหลังนี้ จึงมีหยวนอยู่คนเดียวในตอนนี้ แต่ก้ยังดี ที่ ในวันนี้ ที่ห้องรับแขก ในเวลานี้ คนในครอบครัวหยวนอยู่ครบ ขาดเพียงแต่ แม่ของลูกทั้งสาม ที่ จากไปแล้ว และหยวนก็บอกกับลูกไป ประโยคนึงว่า จากนี้ไม่นาน พ่อคงจากไปแล้ว และต่อไปขอให้ลูก ๆ ใช้ชีวิตด้วยการตัดสินใจที่แน่นอน พ่อก็ คงมีความสุข พ่อ ตามหาสิ่งที่สำคัญที่สุดในชีวิต มา ตลอดชีวิต แต่สุดท้ายพ่อกลับเจอมัน ตอนที่พ่อใกล้จะใช้ชีวิตได้สมบูรแบบแล้ว และสิ่งที่พ่อจะเล่าให้ลูกๆ ฟังก่อนที่พ่อจะจากไปนั้น คือคำตอบของชีวิตพ่อ
และชีวิตของหยวนในวัยเด็กก็เริมขึ้น เมื่อหยวนลืมตาขึ้นบนโลกใบนี้
ช่วงที่หนึ่ง : ครั้งแรกของการลืมตากับโลกใบใหม่
หวยเป็น เด็ก ทารกที่เกิดในจังหวัดนครสวรรค์ ร.พ. ร่มฉัตร
จากคุณ :
stradomothy
- [
1 เม.ย. 52 22:32:49
A:118.172.183.230 X:
]