เปรี้ยง ๆ !!!
" เฮ้ย ! มันจะร้องอะไรกันหนักกันหนาเนี่ย กลัวนะวุ้ย " ฉันบ่นคนเดียว
ในห้องน้ำ พรึ่บ ๆ ๆ วืด
" ว้าย! ดับจนได้ ตายหละหว่า ผ้าผ่อนอยู่ไหน บรือ...ทำไมต้องมา
ดับตอนฉันอาบน้ำด้วยน๊า
โอ้...ชีวิตสาวโสดที่แสนจะโอภาสถาพรเยี่ยงฉัน เปลี่ยวใจทุกทีซิน่า
เวลาไฟดับ เอ ใช้คำว่าเปลี่ยวใจดูจะหล่อแหลมไปหน่อย เปลี่ยนใหม่
ก็ได้ เหงาใจเป็นบ้าเลย
" อยากโดนเป็นเจ้าของ อยากมีคนจับจอง แม้ใครได้ครอบครอง
เจ้าของใจดวงนี้ จะคอยให้ความรัก จะดูแลอย่างดี ให้เธอทำให้ฉัน
ไม่ต้องทน เป็นคนนี้คนไม่มีแฟน "
ร้องไปงั้นแหละ เอาเสียงตัวเองเป็นเพื่อน แหมดันมาตกตอนนี้ซะได้
ข้าวเย็นก็ยังไม่ได้กิน ในห้องก็ไม่มีอะไรเหลือเล้ย แม้แต่มาม่าซักห่อ
" สาธุ ถ้าลูกช้างมีวาสนาจะได้แฟนหน้าตาดี ขอให้ไฟมาทีเถอะ "
ยกมือท่วมหัว .....
พรึบ ๆ ๆ ๆ ๆ ๆ ว้าบ โอแม่เจ้ามาจริง ๆ ด้วย 5555 จะได้สาระมีหน้าตาดี
ก็คราวนี้หละตรู ขออีกข้อดีกว่า เผื่อเทวดาท่านเห็นใจคนหน้าตาดีแต่ยัง
ไม่มีแฟน
" สาธุ ๆ ถ้าลูกช้างจะได้แฟนรวย ขอให้ฝนหยุดตก "
เปรี้ยง ! ๆ ๆ ไม่หยุดแถมยังตกหนักยิ่งกว่าเดิม เอาแล้ว
มีแฟนหน้าตาดีแต่ต้องกัดก้อนเกลือกินแน่แล้วตรู....โอ้ไม่อาว
" ไม่หยุดใช่ไหม ไม่หยุดใช่ไหม ได้ ๆ ถ้าไม่หยุดนะ...ฉันนอนก็ได้ "
และแล้วฉันก็หลับไป รู้สึกฝันว่างูรัด แต่จำไม่ได้ 555555
เช้าวันหยุดอันสดใส แต่ไม่ใสสด ทำไมฝนยังไม่หยุดตกอีกเล่า
จะตกให้น้ำท่วมโลกเลยหรือไงจ๊ะ
" จ๊อก ๆ โกรก........... รู้แล้วว่าหิว เจ้าสัตว์เลี้ยงตัวน้อยของฉัน
มันประท้วงเพราะหิวกระมัง แหมเลี้ยงไว้หลายตัวซะด้วย
กลับไปเยี่ยมบ้านทีไร แม่ก็มักจะคอยช่วยฉันขับไล่ไสส่งสัตว์เลี้ยง
แสนรักออกไปจากชีวิตฉันทุกที
" กินยาถ่ายพยาธิบ้างซิลูก ดูซิผอมเชียว สงสัยมันคงแย่งกินหมด "
เอาหละเช้านี้ฝนแค่ปรอย ๆ ยังไงต้องไปให้ถึงเซเว่นหน้าปากซอยให้ได้
ร่มก็ไม่มีอันเก่าก็ไม่เป็นชิ้นดีแล้ว เอาว่ะเป็นว่าที่เจ้าสาวที่กลัวฝนก็ได้
และแล้วฉันก็วิ่งไปด้วยความเร็ว 5กม.ต่อชั่วโมง กึกใครมาขวางทางฉันเนี่ย
รีบนะจ๊ะ อุ้ยเม็ดฝนหายไปไหน ฉันค่อย ๆ เงยหน้ามองฟ้า
เฮ้ย ! ใครว่ะ ไปซ้ายคุณชายก็มาซ้าย ไปขวาคุณชายก็มาขวา โอ้สงสัย
ผิดจังหวะ หยุดผายมืออันเรียวสวยออกไปแล้วกล่าวด้วยเสียงนุ่มนวลว่า
" เชิญคะ "
" ขอบคุณครับ ฝนตกแบบนี้ทำไมไม่กางร่มหละครับ เดี๋ยวไม่สบายนะครับ "
จะไม่สบายเพราะคุณชายมาชวนอิฉันคุยตากฝนนี่หละค๊า
ไม่ตอบยิ้มอย่างเดียว
" นี่ครับ "
มืออันขาวเนียน ทำไมขาวเยี่ยงนี้ ค่อย ๆ ยื่นร่มมาให้ฉัน
" ไม่ค่ะ เปียกแล้ว ขอบคุณ รีบ " แหม มิน่าตอบแบบนี้เพื่อน ๆ จึงยก
ให้เป็นประธานชมรมคานทอง อยากคืนตำแหน่งแล้วววววว..........
ฉวยโอกาสที่คุณชายยืนนิ่งอยู่ แฉลบออกทางขวาแล้วพุ่งตรงไปข้างหน้า
ด้วยความเร็ว 5กม.ต่อชั่วโมง อีกครั้ง
วืด..... จ้าก.... อะไรกันอีก ผู้ชายคนเมื่อกี้นี่หว่า คนอะไรตัวสู้ง สูง
มาขวางทางฉันไว้ทำไมละจ๊ะ ท่ามกลางสายฝนโปรยปราย บนถนน
ในซอยลึกไร้ซึ่งผู้คน
โรคจิต ๆ แน่ ๆ และแล้วฉันก็เริ่มสะท้าน ฉันจะถูกข่มขืนท่ามกลางสายฝน
ตอนเช้าไหมหนอ ไม่นะ ไม่ ๆ ฉันไม่อยากลงข่าวหน้าหนึ่งนะ
แล้วผู้ชายคนนั้นก็ยื่นมือขวาของตัวเองมาฉวยมือซ้ายฉันไว้
สู้ซิ ๆ สู้ ๆ เอทำไมได้แต่คิดไม่ทำหว่า
" ตัวผอมบางอย่างคุณตากฝนนาน ๆ เดี๋ยวไม่สบายเอานะครับ
เอาร่มไปใช้เถอะนะครับ " แล้วผู้ชายคนนั้นก็วิ่งออกไปด้วยความเร็ว
10 กม./ ชั่วโมง
เค้าเป็นใครหนอ เค้ามาจากไหน รึว่าเทวดาส่งมา ใช่แล้วผู้ชายหน้าตาดี
แต่จน :- ชัวร์ป๊าบ เทวดาหนูกลับคำแล้วไงว่าไม่เอา หนูจะเอาผู้ชายหน้าตา
ดีและรวยเท่านั้น ได้ยินไม๊คะ
" ฮัดเช่ย ๆ ๆ อยากรู้จังเลยว่าใครเอ่ยถึงฉัน ถึงได้จามอยู่ได้ตลอดวัน
ใครบ่นถึงฉัน ถึงจามฮัดเช่ย ๆ "
ตู๊ด ๆ ๆ ....1ข้อความ........
.ไม่สบายอยู่ใช่ไหมครับ ลองเปิดประตูออกมาซิ :- ).
ใครส่งมา แล้วรู้ได้ไงฉันไม่สบาย ฉันเพิ่งหายใจไม่สะดวก
วันนี้เองนะ แล้วให้เปิดประตูทำไม เผื่อเปิดไปเจอโรคจิตทำไง
ตู๊ดๆ ๆ ....." ไม่ใช่โรคจิต แต่เป็นยาและข้าวต้ม ".....
จ๊าก ข้อความผี ผีเท่านั้นไม่งั้นมันจะรู้ความคิดฉันได้ไง
ตู๊ด ๆ ๆ ....เปิดไม่เปิดดี กลัว....เปิดก็ได้อยากรู้
" ผมไม่ใช่ผี ผมเป็น..... ที่ให้ร่มสีขาวคุณเมื่อเช้านี้ไง "
ไม่จริงงงงงงงงง....เร็วปานสายฟ้าแล็บไม่ถึง 5 วินาทีฉันก็นอน
คลุมโปงอยู่ใต้ผ้าห่มซะแล้ว อย่ามาหลอกเค้านะ เค้ากลัววววววววว
.....................................................................
ขี้เกียจพิมพ์ โปรดติดตามตอนต่อไป เมื่อความอยากกลับมา....
แก้ไขเมื่อ 04 เม.ย. 52 01:40:48
แก้ไขเมื่อ 04 เม.ย. 52 01:27:41
จากคุณ :
ตติตา 
- [
4 เม.ย. 52 01:24:19
]
ร่ม
