 |
...ฝาก...กระซิบ...
สายฝนโปรย...โชยชื่น... ค่ำคืนนี้ เย็นฉ่ำสาย... นที...ที่รินไหล จากฟากฟ้า... สู่พื้นหล้า... ชลาลัย ให้ความชื่น... ชอุ่มใน... ไพรพนา
สายลมเอย.. พัดเฉื่อย... ระเรื่อยฉิว โบกสะบัด... พัดใบปลิว... ทิวพฤกษา เย็นผะแผ่ว... ผิวผ่าน ...ม่านเมฆา โอ้..ลมจ๋า... พัดพาไป...ให้ได้ยิน
ฝากไปถึง... คนซึ้ง... ซึ่งไกลห่าง ว่ามิเคย...ลาร้าง...ยังถวิล กระซิบแผ่ว... แว่วหวาน... ผ่านดวงจินต์ ว่ายุพิน...มิเคยสิ้น...ความห่วงใย
ณ.คืนนี้... อย่าอาวรณ์... ร้าวรอนจิต ฝากจุมพิต... ส่งมา... อย่าหวั่นไหว ถึงไกลห่าง... ใช่ลาร้าง... จางจากใจ จะอยู่ไหน ...ดวงหทัย...ไม่ห่างกัน
หลับหรือยัง... เธอจ๋า...อย่าหงอยเหงา รักของเรา...ใช่เป็น...เช่นความฝัน รอเวลา...มั่นหมาย...ได้ผูกพัน เมื่อถึงวัน...ภิรมย์...ไม่ตรมใจ
จึงเรียงถ้อย...ร้อยกรอง...ปองประสาน รอวันหวาน...ครองคู่ชิด...พิศมัย แทนสำเนียง...เสียงฉ่ำชื่น...รื่นพิไล ด้วยดวงใจ...เปี่ยมรัก...จากสองเรา/....
จากคุณ :
สุนันยา
- [
5 เม.ย. 52 20:11:20
]
|
|
|
|
|