บ้านคือวิมานของเรา..แม้เป็นบ้านเช่า..
ราสส์ กิโลหก
ผมต้องตระเวนหาบ้านเช่า เนื่องจากบ้านที่เช่าอยู่เดิมเจ้าของบ้านมีความประสงค์ขายให้กับบุคคลอื่น ผมก็ไม่รู้ทำไง ? เพราะคนซื้อใหม่เขาต้องการปรับปรุงและจะเข้ามาอยู่อาศัยเอง จะทำตัวหน้าด้านหน้าทนดื้ออยู่ต่อก็คงไม่ดี เอาเป็นว่าไปหาที่อยู่เอาใหม่ดีกว่า
อาศัยเวลาว่างช่วงวันหยุด และตอนเย็นหลังเลิกงาน ออกเดินหาบ้านเช่าตามโซนที่ต้องการ ใช้การเดินเอานะครับเดินไปตามซอยต่างๆ สอบถามจากร้านค้าภายในซอยบ้าง มองหาเอาตามที่มีป้ายติดอยู่บ้าง
จนมาเจอป้ายเขียนว่ามีบ้านว่างให้เช่าติดอยู่ที่หน้ารั้วที่ บ้านหลังใหญ่หลังหนึ่ง ผมรีบเดินแถเข้าไปเพื่อจะสอบถาม มองผ่านรั้วเข้าไปเห็นหญิงชราคนหนึ่ง ดูการแต่งตัวน่าจะระดับคุณหญิงคุณนาย ประมาณนั้น เธอกำลังนั่งแกะเห็บให้หมาอยู่บนสนามหน้าบ้าน
ป้า ครับ...ป้าครับ..ผมเรียกเบาๆแต่คิดว่ายังไงเธอก็ได้ยิน แต่คุณป้าก็ยังทำเฉยเหมือนไม่สนใจอะไร ? ผมร้องเรียกอีกจนหมาที่นอนหงายท้องให้เธอเก็บเห็บ หันมามอง พอมองเห็นผมมันกระโดดขึ้นเห่า เหมือนโมโหที่ผมมารบกวนความสุขจากการนอนให้คุณป้าเจ้าของบ้านซึ่งกำลังเก็บเห็บให้..
หญิงชราหันมามองแต่ทำท่าทางเฉยๆ เหมือนไม่รับไม่รู้อะไรทั้งสิ้น ดูท่าทางไม่ค่อยพอใจ แต่ก็ลุกขึ้นยืน เดินมาหาผมอย่างไม่ค่อยเต็มใจ ส่วนเจ้าหมาขี้โมโหมันวิ่งนำหน้าเจ้านายมา เห่าขู่ผมที่ประตู.
ไวเท่าความคิด
สวัสดี ครับคุณนาย ผมยกมือไหว้ เปลี่ยนบรรยากาศโดยยกยอท่านให้เป็นคุณนาย คิดว่าถ้าเรียกคุณหญิง ผมว่าแกคงอุ้มผมเข้าไปกินน้ำเย็นในบ้านเป็น แน่.
ได้ผลทันตาเห็น ..
คุณนายฉีกยิ้มจนหน้ากากที่เฉยเมยบนใบหน้าในครั้งแรกหลุดหายไป.
มีอะไร ? หรือจ๊ะคุณ น้ำเสียงเป็นมิตร
คือว่า ผมมาหาบ้านเช่าครับ เห็นป้ายติดที่หน้า คุณ ป้า...เอ๊ย คุณนาย บอกว่ามีบ้านว่างให้เช่า จึงขอทราบรายละเอียดครับ
เอ๋อ มีค่ะมี เป็นบ้านเดี่ยวชั้นเดียว มีรั้วรอบขอบชิด ตั้งอยู่ลึกเข้าไปในซอยนี้อีกประมาณ 100 เมตร คนเช่าเดิมพึ่งย้ายออกเมื่อเช้านี้เอง คุณนายเปิดประตูรั้วออกมายืนที่หน้าบ้านพร้อม ชี้มือเข้าไปทางปลายซอย
ผมอยากไปดูบ้าน สักหน่อย ไม่ทราบจะมีใครพาไปดูหรือเปล่า ? ครับ
คุณนายหันหน้าตะโกนเข้าไปในบ้านเรียกเด็กรับใช้ให้ไปหยิบกุญแจบ้านออกมา..ไม่นานเด็กรับใช้วิ่งเอากุญแจมาให้ คุณนายเอากุญแจมายื่นให้ผม พร้อมพูดว่า
คุณ ไปดูเองแล้วกัน เอากุญแจนี่ไปด้วย บ้านหลังสีฟ้า หน้าประตูรั้วเป็นเหล็กดัด สีน้ำตาล ราคาค่าเช่า 3500 บาท ล่วงหน้า 2 เดือน มีโทรศัพท์ด้วยนะคุณ ...
ผมเดินไปที่บ้านเช่า ตรวจสอบตัวบ้านดูแล้วถูกใจ ข้างเคียงทางด้ายซ้ายและขวามีบ้านปลูกอยู่และมีคนอาศัยอยู่แล้วทั้งสองหลัง ดูสภาพต่างๆแล้วใช้ได้พื้นที่กว้างขวาง เนื้อที่ทั้งแปลงคงประมาณ 100 ตารางวา ผมเดินกลับไปหาคุณนาย แจ้งให้ทราบว่าตกลงเช่า จัดการชำระเงินให้คุณนาย 7000 บาทตามเงื่อนไข ...พร้อมกับแจ้งว่าจะย้ายเข้ามาพรุ่งนี้เลย เพราะเป็นวันเสาร์
เช้าวันเสาร์ เป็นกำหนดการที่ผมจะย้ายไปที่บ้านหลังใหม่ ข้าวของผมไม่มีอะไรมาก รถบรรทุก 6 ล้อคันเดียวก็ขนของได้หมดบ้าน
ครอบครัวผมนั้น มีเมีย 1 คน(ไม่มีผู้ช่วยเมีย) ลูกสาวอายุเกือบ 10 ปี 1 คน ผมมีรถเก๋งกลางเก่ากลางใหม่ 1 คันเพื่อใช้เป็นพาหนะส่วนตัว เมียผมอยู่บ้านเฉยๆประกอบอาชีพแม่บ้าน
ผมจอดรถและมายืนอยู่หน้าบ้านเดี่ยวชั้นเดียว สีฟ้าอ่อนๆ สภาพเก่าแต่ก็ไม่ถึงกับทรุดโทรมจนไม่น่าดู รอบบ้านมีรั้วครบทุกด้าน ด้านหน้ามีประตูเหล็ก ปิดเปิดโดยการเลื่อนไปมาบนรางเหล็ก เหมือนบ้านทั่วไป พวกเราลงมาช่วยกันเปิดประตูรั้วหน้าบ้าน ผมขับรถเข้าไปในบ้าน จอดแอบไว้ด้านข้างๆ เพื่อกันพื้นที่ให้กับรถหกล้อไปจอดที่บริเวณหน้าตัวบ้าน จัดการช่วยกันขนของลงจากรถ
การขนของย้ายบ้านแต่ละครั้งไม่ใช่เรื่องสนุก กว่าจะจัดข้าวของให้เข้าที่ และปัดกวาดทำความสะอาดบ้านจนเรียบร้อยก็เล่นเอาเหนื่อยอ่อน กันทั้งบ้าน
กินข้าวกินปลากันเรียบร้อย นั่งคุยกันไม่นานก็เตรียมตัวเข้านอนกัน เพราะเพลียมาทั้งวัน บ้านนี้มีห้องนอน 2 ห้องลูกสาวแยกใปนอนอีกห้อง..
จนเวลาถึงรุ่งเช้า..
นวลๆๆๆๆๆ เสียงเหมือนคนตะโกนอยู่หน้าบ้าน
ผมสะดุ้งตื่นขึ้นมาด้วยความงัวเงีย เมื่อคืนหลับเป็นตายเพราะความอ่อนเพลีย ส่วนเมียผมก็คงมีสภาพไม่แตกต่างกัน..มองไปที่หน้าต่างท้องฟ้าเริ่มสว่างแล้ว..
นวลๆ..คุณไปดูซิใครมาเรียกแต่เช้า ผมเอามือสะกิด นวลเป็นชื่อเมียผม แต่ก็ยังนึกแปลกใจ มานอนแค่คืนแรก แถวๆนี้เรายังไม่รู้จักใคร ทำไมมีคนมาเรียกหาแต่เช้า หรือมีญาติมาหา แต่ผมก็ยังไม่ได้บอกใครว่ามาเช่าบ้านอยู่ที่นี่
นวลๆๆๆๆเสียงเริ่มดังกว่าเดิม
ค่าๆๆๆรู้แล้ว ค่า กำลังออกไป นวลเมียของผมรีบลุกขึ้นเพื่อเดินออกไปที่ต้นเสียงบริเวณประตูหน้ารั้วบ้าน
นวลเดินออกไป..สักครู่ ผมกำลังจะเอนตัวนอนต่อเพราะยังไม่หายง่วงนอน
ทีนี้เสียงดังจนตกใจ.
อีนวล ! มรึงยังไม่มาอีกหรือ ? เดี๋ยวเถอะมรึง กูจะเพ่นกระบาลให้ อีนี่ !
เฮ้ย ! อะไร วะ ! ผมรีบลุกจากที่นอน กระโจนพรวดออกจากห้องนอน มันเรื่องอะไรกันมาหาเรื่องกันแต่เช้า ผมก็ไม่ยอมใครเหมือนกันตอนเรียนหนังสือ ผมเป็นนักกีฬาชกมวยมวยของโรงเรียน แต่ไม่เคยได้เหรียญอะไรกับเค้าหรอก
เปิดประตูตัวบ้านออกมามองเห็น นวล เดินกลับมาจากประตูรั้วหน้าบ้าน เธอเดินส่ายหน้ามาที่ผม..
เรื่องอะไรกัน ใครมันมาหาเรื่องแต่เช้า ผมพูดเสียงดังด้วยความฉุน
แต่เมียผมเฉยๆพูดกับผมเบาๆว่า..
ผู้หญิง ที่อยู่ข้างบ้าน เค้าเรียกหมาเข้าบ้าน หมาเค้าชื่อ นวล
เสียอารมณ์แต่เช้า ไม่ต้องหลับต้องนอนกันแล้ว ผมออกไปล้างรถที่จอดอยู่ นวลเข้าครัวทำกับข้าว วันนี้เป็นวันอาทิตย์ ไม่ต้องไปทำงาน
จนได้เวลาเกือบ 8.00 น ล้างรถเสร็จเข้าบ้านมาอาบน้ำอาบท่า เพื่อจะกินอาหารเช้ากัน ลูกสาวตื่นแล้ว เราจะได้กินข้าวพร้อมกัน
กริ้งๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ เสียงโทรศัพท์ดังขึ้นจากเครื่องโทรศัพท์ที่ตั้งอยู่ที่มุมห้อง
ผมมองดูโทรศัพท์ที่กำลังกรีดเสียงร้องจนน่ารำคาญ..ยัง งงๆว่าใครโทรมาหรือสายหลุดหลงเข้ามา
ฮัลโหล สวัสดีครับ ต้องการพูดกับใครครับ ผมกรอกเสียงไปตามสาย
เสียงตอบกลับมาเป็นเสียงผู้ชาย และได้ยินเสียงเขาถอนหายใจอย่างโล่งอก..
เฮ้อ มีคนรับเสียที ขอพูดกับคุณ อมรรัตน์ หน่อยครับ อย่าพูด นะว่า ไม่อยู่
ขอโทษนะครับ บ้านนี้ไม่มีคนชื่ออมรรัตน์ ครับ ผมตอบไปแบบ งงๆ คิดว่าเค้าคงพูดขอโทษที่โทรผิด ผมกะจะวางสายเพื่อกลับไปกินข้าว แต่ไม่เป็นอย่างที่คิด.
เอาอีกแล้ว ไม่มีอีกแล้ว คุณจะโกหกไปถึงไหน กัน ติดหนี้เขาแล้วก็ต้องใช้ ซิคุณ ทำไมหน้าด้านนักล่ะ
อ้าว เฮ้ย ! ใครติดหนี้ใครที่ไหน คุณเป็นใครละนี่ ! บ้านนี้เป็นบ้านเช่าผมเพิ่งย้ายเข้ามาใหม่ ผมไม่รู้เรื่องอะไร หรอก
คุณยังจะแถอีกหรือนี่ เงินเอาไปใช้ได้ แต่ตอนจะใช้หนี้กลับหนีหน้า คุณไม่ละอายใจบ้างหรือไง ? ผมเป็นเจ้าหน้าที่บัตรเครดิต ผมเบื่อที่ต้องตามหาคุณจริงๆๆ
ผมขอบอกอีกครั้ง นะ ว่า ที่นี่ไม่มีคนชื่อ อมรรัตน์ ถ้าคุณไม่เชื่อคุณมาดูที่บ้านได้เลย ผมชักรำคาญ ไม่ยอมฟังกันบ้างเลย
คุณท้าผม เหรอ ! ห่า ไรวะ ติดเงินแล้วไม่ยอมใช้ ทำเป็นท้าพอไปตามหายหัวทุกที
นี่ กูเบื่อแล้วนะ เสียเวลาจริงๆๆ ผมชักอดไม่ไหว มันทำไมถึงซวยแบบนี้ ปวดหัวตั้งแต่เช้าแล้ว
ขึ้น กู มรึง เลย เหรอ ! ไม่ใช้หนี้แล้วยังทำใหญ่โต เดี๋ยวกูตาม ถึงบ้านเลย
มาเลยๆๆๆ มรึงมาได้เลย อ้ายเวร เหลืออดกับมันจริงๆ
.แล้วก็วางหูดังโครม..!
อาหารมื้อเช้าของวันนี้ ไม่อร่อย ซะแล้ว ความเครียดดิ่งลงกระเพาะ จนเกิดลมแน่นท้อง..เดินไปนั่งที่เก้าอี้ข้างโต๊ะกินข้าว นวลมองหน้าอย่างเซ็งๆ เธอได้ยินคำพูดทั้งหมด เพราะเสียงของผมดังจนลั่นบ้าน
ยังไม่ทันได้ตักข้าวเข้าปาก มีเสียงคนโวยวายอยู่หน้า บ้าน ผมตกใจนึกว่าอ้ายเจ้าหน้าที่บัตรเครดิตจะมาตามคำท้า.. ท้าไปเล่นๆ หรือมันมาตามคำท้า...ใจหายเหมือนกันเกิดดันทะลึ่งมาจริงๆ ผมแอบมองดู ปรากฏเป็นผู้หญิง4-5 คนท่าทางเหมือนแม่ค้า โล่งอกไปนึกว่าเป็นพวกบัตรเครดิต..
ผมเดินออกไปที่ประตูรั้วหน้าบ้าน พอเดินเข้าไปใกล้ๆยังไม่ทันได้ถามอะไร พวกเขาชี้มือมาที่ผม
คุณๆๆคะ .. อมรรัตน์ อยู่มั๊ย คุณคงเป็นผัวใหม่เค้าใช่ ป่าว ?
อมรรัตน์ อีกแล้วอะไรกันอีกล่ะ !
เดี๋ยวครับ ผมไม่ใช่ผัวใครทั้งนั้น เมียผมมีคนเดียว นั่งอยู่ในบ้าน บ้านหลังนี้ผมเพิ่งเช่าเข้ามาอยู่ เมื่อวันเสาร์ นี้เอง อมรรัตน์ อมรเริด ที่ไหนผมไม่รู้จักหรอก ผมพยายามอธิบายบอกกับพวกเค้า
อย่ามาโกหก น่า.. พวกเราเป็นลูกแชร์ มาตามเงินแชร์ ยัยอมรรัตน์เมียคุณ เป็นท้าวแชร์ แล้วอมเงินแชร์ไปหมดเลย คุณต้องรับผิดชอบด้วยเพราะเป็นผัวเมียกัน จะว่าไง ?
โอ๊ยๆๆๆๆๆๆๆกูจะบ้าตาย ทำไมถึงซวยแบบนี้ วะนี่ ! ผมเอามือกุมที่ขมับทั้งสองข้าง แล้วเอาเท้าแต่ละข้าง
กระทืบพื้นเหมือนม้า......จนพื้นสั่นสะเทือน..
แก้ไขเมื่อ 20 เม.ย. 52 14:23:07
แก้ไขเมื่อ 18 เม.ย. 52 12:54:50
แก้ไขเมื่อ 17 เม.ย. 52 23:33:21
แก้ไขเมื่อ 17 เม.ย. 52 23:28:16
บ้านคือวิมานของเรา...แม้เป็นบ้านเช่า.
