 |
..... ร้อน .....
สุริยาดวงใหญ่ฉายแสงส่อง นกการ้องเซ็งแซ่ตั้งแต่เช้า ปลุกโลกาให้ตื่นจากซึมเซา ขับไล่เงาราตรีหลีกหนีไป
แสงสีทองสาดส่องทั่วท้องหล้า ความอบอ้าวตามมาเหมือนอยู่ใกล้ ลืมตาตื่นพร้อมความชื้นจากเหงื่อไคล ยามค่ำคืนมิอาจไล่ให้ร้อนจาง
เหลือบตามองสุริยันอันยิ่งใหญ่ น่าแปลกใจเหมือนอยู่ใกล้ไม่เคยห่าง อากาศร้อนคอยเตือนมิเลือนราง คล้ายโลกนี้จวนลาร้างเพราะร้อนรุม
จากรุ่งสางจนสายใกล้จะเที่ยง แดดร้อนเปรี้ยงเหมือนใครเอาไฟสุม ลมสงัดไม่พัดพาดั่งผ้าคลุม ลมร้อนรุ่มจึงผะผ่าวคราวหายใจ
จวบจนบ่ายตะวันย้ายใกล้จะลับ ยอแสงจับขอบฟ้าน่าหลงใหล แต่ความร้อนยังมิหาย มิคลายไป คล้ายโลกคือลูกไฟใหญ่ไม่เคยเย็น
ร้อน ร้อน ร้อน ทั้งเช้า สาย บ่าย จนค่ำ เหมือนตอกย้ำว่าร้อนจริงสิ่งที่เห็น แดดระยิบแค่ลืมตายังยากเย็น หน้าร้อนนี้มิใช่เล่นเช่นที่เคย
ร้อนจนอยากแปลงร่างเป็นมัจฉา ลงแหวกว่ายสายธารา คงคาเอ๋ย แต่สายน้ำกลับเหือดแห้งแล้งกว่าเคย ปลาใหญ่น้อยต่างดิ้นเกยเกลือกโคลนตม
ร้อนจนอยากเป็นนกโผผกผิน แล้วเหิรบินสู่เมืองหนาวคราวสุขสม แต่น้ำแข็งกลับละลายแล้วหายจม เป็นคลื่นถมกลืนหายตายทั้งเป็น
คิมหันต์เอย...เจ้าสมค่าฤดูร้อน ไม่ยอกย้อนเล่นกลหลอกคนเห็น โลกร้อนนักใช่บังเอิญเกินจำเป็น เพราะมีเหตุ...ผลจึงเด่นเช่นทุกวัน
เหตุแท้จริง..เพราะใครกัน..ก็เพราะคน
จากคุณ :
ทิวลิปสีน้ำเงิน
- [
19 เม.ย. 52 11:00:10
]
|
|
|
|
|