" หนังสือ กรุงสยาม มาส่งครับผม "

ฉันเงยหน้าจากการขันเกลียวน็อตง่วนอยู่
แล้วโบกมือที่ยังว่าง ให้เด็กชาย

" ขอบใจจ้ะ เอาไปวางไว้หน้าตู้อ๊อฟฟิศพี่เลย "

" ครับพี่ "

. . . . .

พอพักเที่ยง
ด้วยเหนื่อยเต็มที
ไม่รู้ว่าจะต้องแก้ไขอะไรกันนักกันหนา
ตะเช้า

เมื่อคืนนี้ก็บรรลัยไปเครื่องหนึ่งแล้ว
กว่าจะซ่อมได้
ก็สว่างคาตา

อ้ายผลัดเช้าก็มาพอดี
ต้องถ่างตาดูให้พี่เค้าอีกครึ่งชั่วโมง

ง่วงมาก . . .
อยากนอน . . .

หลับตาทิ่มกุญแจหน้าตู้คอนเทนเนอร์
ที่เปนอ๊อฟฟิศเฉพาะกิจ ในไซท์งานนี้แล้ว

ก็เห็นนิตยสารฉบับหนึ่ง
ร่วงลงมาจากซอกประตู

โธ่เอ๋ย
ยับหมดเลย เด็กเวร ร ร . . .

เจอคราวหน้า ต้องบอกมันซะหน่อย . . .

ดีดลูกหลังแทนการผลักประตูปิดแล้ว
ฉันก็ต้องแปลกใจตัวเอง
ว่าทำไมจึงรีบแกะนิตยสาร กรุงสยาม
มากางอ่าน

แถมพลิกไปยิ้มให้กับหน้า " บัญชรกวี " เสียด้วย

. . . . .



เอาน่า . . . วิภาดา . . .
วิศวกรก็ แอบหวาน เป็นเหมือนกันนี่เนาะ

ฉันสัมผัสได้อยู่เสมอ
ว่า บทกวี
คือสิ่งจรรโลงใจ

เพราะอย่างน้อยที่สุด
บทกวีก็ช่วย คลายเครียด
จากการงานที่รัดตัว จนแข็งกร้าว

จนแทบจะเกินความเปนผู้หญิงแต่กำเนิด
ของฉัน
ซะแล้วไง . . .

. . . . .

จำได้ว่าตอนนั้น
ถึงกับต้องพึมพำว่า

"อภิเชษฐ์ อีกแล้วหรือ"

ก็ อีตอนที่
กราดสายตามาอ่านเรื่องบทประพันธ์
ในหน้า บัญชรกวี นั่นแหละค่ะ

นึกในใจว่า ชื่อเรื่องแปลกดี

" ยัยหนู "

สงสัยคนเขียนคงจะกำลังคิดถึง เมียน้อย มั้ง . . . อิ อิ . . .

. . . . .

แต่พออ่านเข้าจริง ๆ
มันไม่ใช่อย่างที่คิดเลยแฮะ . . .

. . . . .

ยัยหนู

โดย อภิเชษฐ์


ยัยหนู . . .
พี่คิดถึง เธออยู่ นานหนักหนา
นัดกันแล้ว หล่ายครั้ง ยังไม่มา
ไม่รู้ว่า ติดธุระ ฤๅกระไร

แต่อยู่มา วันหนึ่งเพียง เสียงโทรศัพท์
พี่ยกหู ขึ้นรับ ฟังใกล้ ใกล้
คุ้นสำเนียง เสียงเธอหนา ว่ายังไง
พี่ว่างไหม ไปเจอกัน นะวันนี้

พี่ใจเต้น เพียงได้ฟัง หางเสียงกล่าว
อย่าหลอกกัน เปล่า เปล่า นะยัยนี่
เสียงหวาน หวาน  พี่อย่าโกรธ ขอโทษที
ว่างไหมพี่ ก่อนกลับบ้าน นั้นอยากเจอ

ไม่ลังเล ตอบฉับพลัน ว่าฉันว่าง
แล้วอย่าให้ คอยค้าง อย่าง เก้อ เก้อ
จะไปอย่าง เร็วไว ไปพบเธอ
คิดถึงยิ่ง จริงนะเออ ด้วยหัวใจ

แล้วก็ได้ พบกัน ในวันนี้
ได้ยินเสียง สำเนียงที่หัวเราะใส
ได้พบเห็น รอยยิ้ม ปริ่มหฤทัย
ได้สบนัยน์ เนตรน้อง ทั้งสองดวง

กลับมาบ้าน ชื่นใจ หายคิดถึง
เธอผู้ซึ่ง เปน น้องสาว เราห่วงหวง
ยังน่ารัก เหมือนเดิมนะคะ ประทับทรวง
มอบความรัก สักพันตวง ให้แก่กัน

ยัยหนู . . .
เธอยังตรึง ซึ้งอยู่ ในใจฉัน
ไมตรีจิต มิตรภาพ ตราบนิรันดร์
แล้วก็หมั่น . . .คิดถึงงกัน . . . บ้าง . . . นะคะ.

พี่เองค่ะ. (อภิเชษฐ์)

. . . . .

พออ่านจบ
ฉันถึงกับ วางไม่ลง
เพราะ
มันตรงใจเหลือเกิน

ฉันเอง
ก็มี พี่ชายที่รัก อยู่คนหนึ่ง
ซึ่งแสนจะห่วงใย น้องสาว
ที่สุดเฮี้ยว แสนห้าว คนนี้ เหมือนกัน

เหมือนในบทกวี . . . ของคุณ . . .


อภิเชษฐ์ . . .
เขาเป็นใครกันหนอ . . .

จากคุณ : พจนารถ๓๒๒ - [ 21 เม.ย. 52 17:41:32 ]