กระบือตัวหนึ่งมีความคิดว่ามันควรจะออกท่องเที่ยวไปในโลกกว้าง
เพื่อหาประสบการณ์ชีวิต มันดั้นด้นทำทุกอย่างเพื่อให้ได้ออกเดินทาง
มันได้ตัดสินใจทิ้งฝูงของมัน จากครอบครัวของมัน เดินทางไปโดยลำพัง
หลังจากกล่าวคำอำลาท้องทุ่งอันเป็นถิ่นเกิดแล้ว
มันได้เริ่มออกเดินทางในเช้าวันรุ่งขึ้น
เดินทางไปในป่าไม่นานนักมันก็
เมื่อมันมาถึงภูเขามันก็อุทานขึ้น
"โอ...ภูเขาวิเศษ มันคือภูเขาวิเศษแน่ๆ
เชื่อเถิดว่ายกเว้นข้าแล้ว
ยังไม่มีกระบือตัวใดมีบุญได้เห็นภูเขาวิเศษนี้
นอกจากได้ยินคำบอกเล่าเท่านั้น"
กระบือตัวนั้นเดินต่อไปได้ไม่นานก็พบกับบึงน้ำกว้างใหญ่
"บึงศักดิ์สิทธิ์ โอ...นี่ต้องเป็นบึงศักดิ์สิทธิ์แน่นอน
พนันได้เลยว่ายกเว้นข้าแล้ว
ยังไม่มีกระบือตัวใดมีบุญเดินทางมาถึงบึงศักสิทธิ์ได้
นอกจากได้ยินคำบอกเล่าเท่านั้น"
เดินเลาะชายฝั่งไปอีกไม่ไกล กระบือตัวนั้นก็มาถึงชายทะเล
"โอ....นี่มันทะเลแห่งเทพเจ้า มันคือทะเลอันกว้างใหญ่ไพศาล
ที่ปกครองโดยเทพเจ้า รับรองได้เลยว่ายกเว้นข้าแล้ว
ยังไม่มีกระบือตัวใดมีบุญเดินทางมาถึงทะเลแห่งนี้ได้
นอกจากได้ยินคำบอกเล่าเท่านั้น"
ขณะที่เดินอยู่บนชายหาด มันก็ได้มองเห็นชาวประมง
ชาวประมงนั้นกำลังตรวจเช็คเรือเพื่อเตรียมพร้อมออกหาปลา
"โอ...เทพเจ้าแห่งท้องทะเล
ท่านผู้นี้จะต้องใช่เทพเจ้าแห่งท้องทะเลผู้ปกครองมหาสมุทรอันยิ่งใหญ่
พนันได้เลยว่ายกเว้นข้าแล้ว
ยังไม่มีกระบือตัวใดได้พบกับเทพเจ้าแห่งท้องทะเล
นอกจากได้ยินคำบอกเล่าเท่านั้น"
ทันใดนั้นชาวประมงหันมาเจอกระบือตัวนี้
และไม่รอช้าเขาได้ทำการสนตะพายล่ามกระบือตัวนี้ไว้ใช้งานในทันที
กระบือตัวนั้นรำพึงรำพันกับตัวเองว่า
"เป็นเกียรติอย่างสูงที่ข้าออกจากท้องทุ่งอันแสนธรรมดา
มาได้เป็นข้ารับใช้ เทพเจ้าแห่งท้องทะเล"
และเมื่อชาวประมงจูงมันมาถึงบ้าน เขาได้เปิดคอก
ไล่ต้อนมันให้ไปอยู่รวมกับกระบือตัวอื่นๆ
นิทานเรื่องนี้สอนให้รู้ว่า...........................
จากคุณ :
KongMing 
- [
22 เม.ย. 52 13:07:27
]
กระบือ ในกะลา
