ความคิดเห็นที่ 1 “เรื่องความลับสุดยอดของอีตาภีมพิรัลน่ะสิ” “ไปดูตัวกันวันเดียวรู้ความลับของเขาแล้วเหรอ?  ฉันนึกว่าเธอจะมาถามโปรไฟล์ตาคนนี้จากฉันเสียอีก”คนฟังนิ่งไปชั่วขณะก่อนจะพยักหน้าด้วยความใคร่รู้ "No! ถ้านักข่าวอย่างเธอยังไม่รู้แล้วคนอื่นจะรู้ได้ยังไง   อยากรู้ไหมล่ะ...จะบอกให้" “ตอนแรกก็มุกเดิมๆ ของคุณแม่ทำทีเป็นว่าบังเอิญไปเจอคุณหญิงน้าแม่ของอีตานั่นเข้า   แล้วก็บังเอิญคุณหญิงน้าพาลูกชายมาด้วยเลยแนะนำให้ฉันรู้จักไง   แล้วก็พากันไปกินข้าวอีกสักแป๊บหนึ่งทั้งแม่ฉันกับคุณหญิงน้าก็บังเอิญไปเจอเพื่อนเก่าเลยแห่กันไปหาทิ้งฉันไว้กับตานั่น” “บังเอิญเยอะจัง...แนบเนียนไปหน่อยหรือเปล่า? ไม่รู้เลยนะเนี่ยว่าจัดฉาก” นักข่าวสาวหัวเราะคิกคักขึ้นมา “ก็ใช่น่ะสิ...มุกโบราณจะตาย   ฉันจะไม่รู้ได้ไงเล่าก็เลยเซ็งจนต้องหาทางแกล้งนายนั่นเล่นนิดหน่อย” “นิดหน่อยของเธอน่ะ...เชื่อได้ที่ไหนกันริสา   เฮ้อ...ชักสงสารคู่ดูตัวของเธอเสียแล้วสิ” “แหม...คราวนี้เบากว่าทุกหนนะ   ก็แค่สั่งอาหารมาเยอะๆ แล้วกินเป็นชูชกให้เขาดู  อยากให้สีหน้าตอนอาหารมากองเต็มโต๊ะของตาเลนจังเลย” ณิชาภัทรฟังแล้วอยากจะขัดคอเสียเหลือเกิน  ว่าปกติหล่อนก็กินเหมือนชูกชกอยู่แล้วไม่ใช่เหรอ?  แต่ขืนพูดไปตอนนี้มีหวังได้เถียงกันแทนจะได้ฟังเรื่องเด็ดสะระตี่ของเพื่อน “จากนั้นก็ขอสั่งอาหารทุกอย่างที่มีเมนูเท่านั้นเอง” “กินหมดเหรอ?” “ฉันส่งไปทำบุญบ้านเด็กกำพร้าต่างหาก  แต่ให้อีตานั่นเป็นคนจ่ายย่ะ” “แสบนะยะ...แต่ตระกูลนี้น่ะรวยจริง  ขนหน้าแข้งจะร่วงสักกี่เส้นกัน?” “ที่เล่ามาน่ะมันออร์เดิร์ฟ   ทีเด็ดอยู่ข้างหลังต่างหาก” สีหน้าของสาวสวยกระตุ้นต่อมอยากรู้ของนักข่าวสาวเข้าอย่างจัง   จึงตั้งอกตั้งใจฟังเป็นพิเศษ "แต่พอแม่ฉันกับคุณหญิงน้าลุกไปทักเพื่อนเท่านั้นแหละ ครีมเอ๊ย! พี่แกหันมาจีบปากจีบคอเลยว่าเดี๋ยวถ้าแม่เขามาให้ฉันวีนได้ตามสบาย  จะได้เลิกๆกันไปเสียที  ที่มาดูตัวกับฉันนี่เพราะพี่ชายหนีไปกับเมียแหม่มเลยต้องมาแทน  ฉันนะอยากจะเอามีดหั่นสเต็กในมือเฉือนหน้าหล่อๆ ให้เป็นบั้งๆเลยล่ะ  นึกว่าฉันอยากมาดูตัวนักรึไงยะ!" "หา? อะไรนะนี่ฉันฟังผิดหรือเปล่า?” “ฉันไม่ได้ล้อเล่นนะ  เขาพูดอย่างนั้นจริงๆ ” “แปลกนะ...ผิดปกตินิสัยคาสโนว่าแบบนั้น” “ใช่ไหมล่ะ? ฉันก็คิดอย่างนั้น   เลยชวนคุยไปเรื่อย...แต่ยิ่งคุยยิ่งสาวแตก” “สาวแตก...หมายความว่ายังไง?” ณิชาภัทรขยับไปใกล้มากขึ้น “หมายความว่านายภีมพิรัลเป็นเกย์น่ะสิ  เกย์ควีนเสียด้วย!!” “ห๊าา..า!!” ณิชาภัทรอุทานออกมาเสียงดังลั่น  จนอมริสาต้องรีบยกมือขึ้นปิดปากเพื่อน “จะตะโกนทำไมหานี่มันความลับนะ” “เอื้องอิงอ่ะ...?” คนถูกปิดปากอยู่ยังไม่วายส่งเสียงอู้อี้ถามออกมา "เฮอะ! ฉันจะมาโกหกเธอทำไม?" สาวสวยทำเสียงดูถูกในลำคอ   “ไม่ใช่ไม่เชื่อ แต่ไม่อยากเชื่อ  มันเป็นไปได้ยังไง?  ก็เขามีข่าวคั่วอยู่กับยัยรุ้ง...จำได้ไหม  ยัยรุ้งหยาดเยิ้มที่เราสองคนเคยแง่งๆ ใส่เมื่อตอนเรียนปี 1 น่ะ” "อ๋อ...ไม่ใช่แค่จำได้หรอก..แต่เพิ่งมีเรื่องเมื่อวันก่อนนี่เอง" “อะไรนะ...ท่าทางฉันจะตกข่าวไปมากนะเนี่ย   รีบๆ เล่ามาเลย” ณิชาภัทรซ่อนสีหน้าตื่นเต้นเอาไว้ไม่อยู่   และเผลอยกสมุดโน้ตเล่มเล็กขึ้นมาจดตามประสานักข่าว “ยัยครีม! ไม่ได้นะ   เรื่องนี้ฉันไม่อยากให้เป็นข่าวเข้าใจไหม?” “อ้าว? ทำไมล่ะนึกว่าเรียกออกมาให้ช่วยขยายความเสียอีก” “ขอล่ะ...อย่าเพิ่งฉันกับตาเลนมีพันธะสัญญากันอยู่  มาแฉอีกฝ่ายตอนนี้ไม่ได้” “หมายความว่าหลังจากนี้ก็ได้งั้นสิ?” อมริสาฟังแล้วต้องตีแขนเพื่อนดังผั๊วะทันที “ไม่ได้ตอนนี้หรือตอนไหนก็ไม่ได้   อย่ามากวนน้ำให้ขุ่นได้ไหมหรือไม่อยากฟัง?” “จ้ะๆ เล่ามาสิ” “คืองี้นะ...ไม่รู้จะเริ่มยังไง  ตอนนั้นฉันปิ๊งไอเดียขึ้นมากะทันหันเพราะรำคาญคุณแม่น่ะ...แล้วอีตานั่นนะนุ่มนิ่มทั้งสำอาง  แถมพูดจาคะขา เรียบร้อยยิ่งกว่าผ้ารีบแล้วพับไว้ซะอีก   เลยลองแหย่ดูว่าเป็นเกย์ใช่ไหมพ่อคุณหน้าบูดทันทีเลยล่ะ" เพื่อนรักพยักหน้าเป็นเชิงให้เล่าต่อทันที “ฉันก็เลยเสนอว่ามาคบกันบังหน้าไหมล่ะ? ฉันจะได้ไม่โดนคุณแม่หลอกไปดูตัวบ่อยๆ แบบนี้ด้วย” “อย่าบอกนะว่าเขาโอเค  นั่นเท่ากับรับเลยนะว่าตัวเองเป็นเกย์” “ก็ใช่น่ะสิ  ตานั่นเซย์โนทันที  เหมือนร้อนตัวเลยแหละ   แต่บังเอิญมีเรื่องให้ความแตกฉันเห็นกับตาตัวเองแจ่มแจ้ม...แดงแจ๋ เอ้ย ม่วงสนิทเลยล่ะครีม  ที่สำคัญน่ะสามีของอีตาเลนก็พี่ชายอีนังรุ้งนี่แหละ   แต่ยัยโง่นั่นไม่รู้หรอกว่าทำตัวเป็นมดแดงแฝงพวงมะม่วงไปเหอะ   พี่ชายเอาไปกินแล้ว!” “ต๊าย...ย!! ถ้าข่าวนี้หลุดออกไปทอล์กออฟเดอะทาวเลยนะ” “ก็ใช่น่ะสิ...อยากฟังแบบละเอียดไหมล่ะ?  แต่สัญญาก่อนนะว่าไม่เอาไปเขียน” ณิชาภัทรพยักหน้าหงึ่กๆ ทันที   เพื่อนรักจึงถ่ายทอดให้ฟังตั้งแต่ต้นจนจบอย่างละเอียดถี่ยิบชนิดไม่ให้หลุดไปสักเม็ดเลย   ฟังเสร็จคนเพิ่งหูตาสว่างถึงกับหน้าซีดหน้าเซียวไปทันที "ถ้าไม่ใช่ริสาเล่าล่ะก็  ฉันจะนึกว่าเป็นมุกอำกันซ้อมล่วงหน้าก่อนถึงเอพริลฟูลเดย์” “เสียใจด้วยนะยะ  บังเอิญเป็นเรื่องจริง” “โธ่เอ๋ย...หล่อ ตี๋ ขาว หน้าเข้มยังกะพระเอกฮ่องกง  ดั๊น...มีผัวไปแล้ว” คนเล่าเรื่องเห็นท่าทางเพื่อนแล้วอดไม่ได้ที่จะหัวเราะเสียงดังออกมา จากคุณ : แก้วกังไส - [ 24 เม.ย. 52 05:29:08 ]

ความคิดเห็นที่ 2 “ทำใจน่า...อย่างน้อยกลุ่มคาสโนว่านั่นก็ไม่ได้เป็นเกย์ไปหมดยกแก็งค์หรอกนะ  ยังเหลืออีกตั้งครึ่งกลุ่ม ฮิ ฮิ” “ไม่ขำเลย...เสียดายความหล่อชะมัด” ณิชาภัทรยังหน้ามุ่ยด้วยความผิดหวังอยู่ไม่หาย “ทีนี้เข้าเรื่องที่ฉันอยากรบกวนเธอสักหน่อยนะครีม” นักข่าวสาวไม่ตอบแต่ปรายตามามองด้วยอาการหดหู่โลกไม่สดใสเหมือนก่อนหน้าจะรู้ความจริง “อยากให้ช่วยเขียนข่าวของฉันกับเลนหน่อย  ว่าเราตกลงเป็นแฟนกันแล้ว  ส่วนนังรุ้ง 18 สีนั่นจะเขียนด่ามันแถมไปด้วยก็ได้นะไม่ว่า” ++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++ ม่านกันแสงถูกรูดบังหน้าต่างทุกบานจนปิดสนิท   แต่เพื่อความแน่ใจไรวินท์ตรวจดูลูกบิดประตูอีกครั้งว่าล็อคแล้วหรือไม่    ก่อนจะหันมาส่งยิ้มให้ภีมพิรัล   ซึ่งนั่งเอกเขนกอยู่ในห้องทำงานของเขา  พร้อมๆ กับเพื่อนๆ ร่วมก๊วนอีกสองคน  คือ  วรรธนันท์  และ มล.ปาณัสม์    เมื่อแน่ใจว่าไม่มีใครมาได้ยินในเรื่องที่พวกเขาสนทนากันแล้ว   ชายหนุ่มทั้งสี่ก็พร้อมใจกันส่งเสียงหัวเราะออกมา "เว้ย!! ทีหน้าทีหลังก็เตี๊ยมกับพวกฉันก่อนนะ   :-)เกือบช็อคตายนึกว่าแกสองตัวน่ะล่อตูดกันจริงๆ แล้ว" วรรธนันท์ชูนิ้วโป้งขึ้นมาให้เพื่อนแทนคำชมว่าแนบเนียนจนเขาเชื่อสนิท "ไอ้พวกเวร! ฉันล่ะนึกไปถึงหม่อมทวดแล้วเชียว...ถ้ารู้ว่าหลานๆ เอาเรือนท่านมาทำraยำแบบนี้มีหวังลืมตาโพลงอยู่ในหลุมนั่นแหละ" มล.ปาณัสม์สบถก่อนจะส่ายหน้าอย่างอ่อนใจ "ก็ไม่ทันตั้งตัวนี่หว่า  ไอ้เลนมันกำลังจะออกไปแล้วพวกแกกลับพาแม่นั่นเข้ามาพอดี  ฉันเลยได้แต่ตามน้ำไปสิ" ไรวินท์หันไปหาภีมพิรัลที่นั่นอมยิ้มไม่ยอมหุบ "แกจะยิ้มไปถึงไหนวะไอ้เลน!?  วันก่อนทำเสียจนฉันกลายเป็นผัวซาดิสม์ไปเลยนะแก" "ฮ่า ฮ่า ฮ่า  ก็แกบอกเองว่าอยากเล่นหนังพิศาลนี่หว่า  สมใจแล้วมาบ่นอะไรฉันอีกวะ  ฮ่า ฮ่า ฮ่า" "ฉันแค่เสนอโว้ย! ใครจะไปรู้วะว่ายัยริสาจะโผล่มาตอนนั้นน่ะ" หนุ่มตัวโตผิวคล้ำเข้มบ่นก่อนจะถอนใจ  เมื่อนึกถึงน้องสาวที่กลับมาฟูมฟายใส่เขาหลังจากไปหาไอ้คนที่เอาแต่ยิ้มเหมือนสติไม่สมประกอบ "ว่าวันก่อนแกไปทำอะไรยัยรุ้งวะ?  ฉันกลับบ้านมายัยรุ้งก็ถลาเข้ามาโวยวายฟูมฟายใหญ่โต  พอถามว่าเป็นอะไรก็ไม่บอก   บอกแต่ว่าเดี๋ยวนี้แกไม่เหมือนเดิมแล้วพอซักมากๆ ดันร้องไห้ใส่แล้วหนีไปขึ้นห้องไปเฉย” "ไม่ได้รังแกน้องแกเลยสาบานได้...แต่คนโดนน้องรุ้งตบน่ะฉันต่างหาก" จากนั้นชายหนุ่มก็เล่าเรื่องทั้งหมดให้ฟัง  รวมทั้งชี้รอยแดงจางๆ บนใบหน้าของเขาให้ไรวินท์ดู " น้องแกกะริสาน่ะ  เป็นคู่แค้นกันมาก่อน  พอเจอหน้ากันก็กางปีถลาเข้าใส่กันเหมือนไก่ชนปล่อยจากสุ่มลงกลางวงเลยว่ะ   พอเข้าไปห้ามก็โดนลูกหลงถูกตบเสียหน้าหันนี่แหละ  สองคนนั่นถึงยอมเลิก" ไรวินท์อึ้งไปชั่วครู่ก่อนจะตะเบ็งเสียงหัวเราะออกมาดังลั่นพอๆกับอีกสองหนุ่ม  ยิ่งเห็นหน้าขาวๆของเพื่อนยังมีรอยช้ำจากฝีมือน้องสาวตนเองเขาก็ยิ่งฮา "เป็นคู่แค้นกันด้วย! ซวยอะไรแบบนี้น้อ..ไอ้เลน  เขาบอกว่ากิเลนน่ะเป็นตัวนำโชค  แต่แกนี่รู้สึกจะดึงดูดโชคร้ายมากกว่านะ" หนุ่มผิวเข้มเยาะใส่ "คู่แค้นเหรอ? สองคนนี่ไปรู้จักกันตอนไหนหว่า...อย่างยัยรุ้งถ้าลงไม่ชอบขี้หน้าใครแล้วแม่ป่าวประกาศทั้งบ้านเลย   แต่ไม่ยักจะเคยเห็นด่ายัยริสาให้ฟังแฮะ" “น้องรุ้งกับริสาน่ะไม่ชอบขี้หน้ากันทุนมาตั้งแต่สมัย’มหาลัยแล้ว  มีเรื่องกันนานเกินไม่ใช่เพิ่งจะมีเรื่องแกก็เลยไม่รู้...อีกอย่างตอนนั้นแกสนใจน้องนุ่งที่ไหนวะเอาแต่ออกค่าย” “เออจริงว่ะ!”   “พอคู่อริมาเจอกันถึงนานเท่าไรก็ยังไม่หายโกรธกัน   อารมณ์เลยขึ้นง่ายง่ายแค่พูดไม่เข้าหูกันนิดๆ หน่อยๆ แม่คุณก็ตูมลงกันแล้ว” วรรธนันท์หัวเราะอยู่ข้างๆ ไม่ได้นึกเห็นใจเพื่อนขึ้นมาเลย “เอาน่า...ถือเป็นโชคสองชั้นของแกก็แล้วกัน  ฮ่า ฮ่า ฮ่า” ในขณะที่มล.ปาณัสม์ตบไหล่เจ้าทุกข์ "เฮ้ย! เลนฉันว่าแกเลือกริสามาชนกับน้องรุ้งนี่เหมาะเลยว่ะ  ลงมวยถูกคู่แล้ว"  จากนั้นก็พากันหัวเราะร่วนจนภีมพิรัลนึกฉุน “ไม่ใช่เรื่องตลกนะเว้ย!! คนซวยน่ะฉัน” เขาบ่นอุบอิบ  หากเป็นสาวอื่นหยาดรุ้งคงไม่แผลงฤทธิ์ใส่เสียขนาดนี้  อมริสาเองก็เช่นกัน "ว่าแต่ทีนี้จะทำยังไงต่อ?  พวกเราก็ต้องเล่นละครไปกับพวกแกใช่มั้ยไอ้คู่เกย์?" เขาเอียงหน้ามาถามต้นเรื่อง “แหง...เป็นเพื่อนกันมาขนาดนี้...แกคงไม่ทิ้งฉันหรอกจริงไหม?” ชายหนุ่มพูดพลางเขย่าคอเพื่อนไปด้วย   มองดูเหมือนกำลังขู่เข็นมากกว่าขอร้องชอบกล “เฮ้ย...ฉันสองคนไม่เป็นเกย์ด้วยหรอกนะเว้ย!   ไม่เอาเด็ดขาดถึงฉันกับแกจะเป็นญาติกันแต่ไม่เป็นไรฉันยินดีตัดญาติเดี๋ยวนี้เลยก็ได้” “ไอ้ป้อง!! อย่าเพิ่งร้อนตัวได้ไหม  ยังไม่ได้บอกให้เล่นเป็นเกย์ห่าเหวอะไรเลย   แค่ช่วยหุบปากให้สนิทอย่าไปกระโตกกระตากให้ริสารู้ก็พอ   เดี๋ยวถึงเวลาฉันจะบอกเองแต่ต้องรอให้แม่คุณอยู่ในโอวาทเสียก่อนนะ” “เอางั้นก็ได้   แค่ไม่ให้ความแตกก็พอใช่ไหม?” “เออ!” “ค่อยโล่งอกหน่อย” สองหนุ่มถอนหายใจออกมาพร้อมกัน “พวกแกน่ะฉันไม่ห่วงเท่าไรหรอก   ไอ้คนที่จะทำความแตกน่ะ....” ดวงตาคมของเขาเหล่ไปจ้องไรวินท์ “เฮ้ย! ไว้ใจกันหน่อยสิวะ  ถ้าฉันไม่พูดแกไม่พูด  แม่นั่นจะรู้ได้ยังไง?” “ก็แกมันโอเวอร์แอ๊คชัน   ชอบเล่นแรงเกินจริง  ดูสิคราวที่แล้วแกคิดได้ยังไงว่าฉันควรมีรอยคิสมาร์กไปให้ยัยริสาดูน่ะ” “ก็เพื่อความสมจริงไง?  เห็นไหมยัยริสาเชื่อสนิทเลย” “สมจริงเตี่ยแกน่ะสิ!! ไอ้เวรเอ้ย...ขอร้องทีหลังอย่าเวอร์  จะทำอะไรก็นัดกันก่อนไม่ใช่อยู่ๆ มาจับฉันถอดผ้า  :-)...ตกใจหมด” ไรวินท์ไม่ยักจะสลดที่โดนตำหนิ  ตรงกันข้ามเขากลับยิ้มร่าออกมาด้วยความขบขัน “ตอนนั้นแกกลัวจริงเหรอเนี่ย...โถ..โถ  ขวัญเอ้ย...ขวัญมา” ว่าแล้วก็ยกมือขึ้นตบแก้มภีมพิรัลอย่างเมามัน   จนคนโดนหยอกต้องปัดออกด้วยความหงุดหงิด "เอาน่า...เมียจ๋า...ผัวขอโทษ" แต่คนทะเล้นยังไม่ยอมเลิกราง่ายๆ "แกรับปากฉันแล้วนะ  ถ้าความแตกเพราะแกล่ะก็..." คู่เกย์หมาดๆ ของเขาเขม่นสายตามองเพื่อนบอกให้รู้ว่าเอาจริง “เออๆ รู้แล้วๆ ถ้าฉันนอกบทไปแกก็เตือนๆ กันหน่อยแล้วกัน” ไรวินท์รับปากอย่างเสียมิได้ “ก็ฉันไม่เคยเป็นเกย์นี่  จะไปรู้ได้ไงวะว่าเกย์มันต้องทำยังไงบ้าง” คำแก้ตัวนั้นชวนให้ขุ่นเคืองยิ่งกว่าเก่า  ภีมพิรัลอดรนทนไม่ได้ถึงขั้นหยิบนิตยสารใกล้มือขึ้นตบศีรษะเพื่อน “ฉันขี้เกียจพูดกับแกแล้ว...นี่ซีเรียสนะเว้ย! ไอ้นี่ทำอะไรเป็นเล่นไปหมด  เย็นนี้ริสาจะมากินข้าวกับพวกเราตอน 6 โมงเย็นที่เรือนดาหวันนะ   ถึงตอนนั้นหวังว่าจะไม่ผิดคิวนะไอ้ร็อค” พูดจบเจ้าของแผนการก็ลุกขึ้นยืนเต็มความสูง   และหันมาคว้ามือถือของตัวเองใส่ลงกระเป๋าเสื้อสูทก่อนจะเดินออกไปจากห้อง “อ้าว...พูดยังกะแกไม่ได้เล่นอยู่แน่ะ  เป็นการเล่นที่ฮาที่สุดในรอบปีเลยด้วย ฮ่า ฮ่า ฮ่า” เสียงหัวเราะของไรวินท์ก้องกังวานไล่ตามหลังมา  ทำให้ภีมพิรัลมีลางสังหรณ์ว่าความจะแตกก่อนความปรารถนาของเขาจะเป็นจริง   เพราะคนที่เลือกมาเป็นคู่เกย์ปลอมๆ นี่แหละ +++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++ อ่านต่อตอนหน้าค่ะ แก้ไขเมื่อ 24 เม.ย. 52 05:30:47 จากคุณ : แก้วกังไส - [ 24 เม.ย. 52 05:30:19 ]

ความคิดเห็นที่ 3 ขำดี แต่สั้นไปหน่อยนะคะ ตอนหน้าขอยาวๆ (อ้อนคนเขียน) จากคุณ : Mnemosyne - [ 24 เม.ย. 52 10:44:35 ]

ความคิดเห็นที่ 4 ฮามากค่ะ รออ่านตอนต่อไปเพราะถ้าริสามาเจอแก๊งนี้แล้วคงฮายิ่งขึ้น ชอบใจนายร็อคค่ะ เหอ เหอ จากคุณ : หริชา (หริชา) - [ 24 เม.ย. 52 11:02:36 ]

ความคิดเห็นที่ 5 หันไปหาภีมพิรัลที่นั่นอมยิ้มไม่ยอมหุบ  (นั่ง) ไม่หรอก ข่าวเรื่องเกย์ต้องหลุดก่อนมัง จากคุณ : scottie - [ 24 เม.ย. 52 20:37:50 ]

ความคิดเห็นที่ 6 ถ้าความแตกแล้วริสาจะจัดการเลนอย่างไงเนี่ยนึกภาพเข้าเฝือกทั้งตัวเลยนะเนี่ย จากคุณ : mimny (mimny) - [ 24 เม.ย. 52 22:33:20 ]

ความคิดเห็นที่ 7 ฮามากค่ะ จากคุณ : Halimeda Lover - [ 25 เม.ย. 52 06:34:56 ]

ความคิดเห็นที่ 8 be careful ,if Risa knows the truth ....I'm afraid 55555555555555 die all. จากคุณ : Tyra - [ 25 เม.ย. 52 08:05:45 ]

ความคิดเห็นที่ 9 ตอนหน้าขอริสากับยัยรุ้ง มา " กางปีกถลาเข้าหากัน " อีกนะคะ ส่วนไรวินท์..... you're my babe na ^-^ จากคุณ : fly-girl - [ 25 เม.ย. 52 17:59:44 ]

ความคิดเห็นที่ 10 ตอนที่ 6 มาแล้วค่ะ ตามมาเลยค่ะ http://www.pantip.com/cafe/writer/topic/W7801726/W7801726.html จากคุณ : แก้วกังไส - [ 28 เม.ย. 52 03:01:51 ]

ความคิดเห็นที่ 11 ทำไมสั้นจังคะเนี่ย กำลังลุ้นเลย จากคุณ : หวานเย็นผสมโซดา - [ 9 พ.ค. 52 14:57:53 ]

ความคิดเห็นที่ 12 หึหึ ระวังกรรมตาสนองนะเออ จากคุณ : yuechan - [ 10 มิ.ย. 52 16:41:06 ]