อดีตา ครานั้น แค่ฝันค้าง
ทุกสิ่งอย่าง ต่างต่าง เปลี่ยนไปหลาย
อนาคต หมดแล้ว ทั้งใจกาย
เพราะรักตาย หายห่าง ร้างลางเลือน
จะคะนึง ถึงใคร ในแหล่งหล้า
มิอาจหา ใครจะเทียบ เปรียบเสมือน
มีแต่น้อง ในจิต ดั่งติดเตือน
อย่าแชเชือน เลือนร้าง ให้ห่างกัน
พี่คิดว่า นิรันดร์ นั้นสั้นนัก
คงมีแต่ ความรัก อันคงมั่น
ที่ยาวนาน เที่ยงแท้ กว่านิรันดร์
ผูกสองเรา เท่านั้น นิรันดร์กาล
แต่รักนั้น มันเป็น เพียงอดีต
ที่คอยกรีด คืนวัน อันแสนหวาน
สะกิดจาก ความฝัน เมื่อวันวาร
ให้พบพาน ความจริง ที่จริงใจ
ความจริงคือ เมื่อตื่น จากความฝัน
วันวารนั้น ก็ไม่เป็น เช่นวันใหม่
รักเอย เคยฝัน เมื่อวันใด
ก็แค่ใน ความฝัน อันเปล่ากลวง
รักใน อนาคต คือความคิด
รักใน ดวงจิต ยังติดบ่วง
ถอนไม่ออก จากนิรันดร์ อันลวงลวง
จึงเจ็บทรวง ดวงใจ ในนิรันดร์
สวัสดีครับ เพื่อน ๆ ชาวถนน
คนรู้จักผมอยู่บ้างมั้ยครับ ขอเสียงหน่อย
ฮิ้ววววววววววววววววว
แก้ไขเมื่อ 28 เม.ย. 52 21:51:37
จากคุณ :
ย.ยิ้มแย้ม
- [
28 เม.ย. 52 21:39:38
]