แสงวิบวับประดับปลายปราสาท
คล้ายดาววาดสีสันอันสดใส
รอยยิ้มเจ้าเย้าเล่นเย็นฤทัย
แต่เหตุใดไยรีบลาจากกัน
หัวอกหวิวริ้วน้ำตาบ่าแก้ม
ฝีปากแย้มสะอื้นไห้ใจหวั่น
ทิพย์อาภรณ์จรแล้วแจวจากพลัน
ช่างแสนสั้นชีพเจ้าเยาวมาลย์
เพียงแค่ห้าขวบปีที่ล่วงพ้น
วัยซุกซนปนซ่าสนุกสนาน
แต่ต้องดับลับจากพรากเพราะการณ์
เกินทัดทานยื้อยุดฉุดเจ้าคืน
หลับฝันดีเถอะนะแม่สาวน้อย
เจ้าเนื้อกลอยอย่าได้ผวาตื่น
ขอส่งสุขแนบใกล้ให้สดชื่น
ในภพอื่นของเจ้าอย่าเศร้าเอย
บทร้อยกรองสำหรับหลานสาวคนเล็กที่ล่วงลับดับสูญ
เป็นเวลาล่วงพ้นเกือบครบรอบหนึ่งเดือนในการจากไป
ขอบคุณสำหรับทุกกำลังใจที่ให้มา
ขอโทษสำหรับบางท่านที่ไม่ได้บอกกล่าว
แล้วก็เงียบหายไปเป็นเวลานับเดือน สนทนาพาที วกวนไปมา
เนื่องด้วยสภาพจิตค่อนข้างย่ำแย่
แรกสุดไม่กล้าจะเอ่ยถึงการตายของแก
เพราะไม่อยากบอกตัวเองว่า ร้อยแก้ว จากไปแล้ว
แต่ในที่สุดก็ต้องยอมรับ ชีวิตมีเกิดแก่เจ็บตาย
เพียงแค่ว่าผู้ที่จากไป ยังเยาว์วัยยิ่งนัก
เลยรู้สึกว่ายังไม่ถึงเวลา มันยังไม่ควรเป็นเช่นนี้
ฝากไว้สำหรับผู้ปกครองทั้งหลาย
เวลาขับรถหรือขี่มอเตอร์ไซด์
อย่าให้เด็กนั่งในที่นั่งผู้ใหญ่
แม้จะมีระบบเซฟตี้ต่างๆ สำหรับผู้ใหญ่
แต่ระบบเหล่านั้นไม่ได้ช่วยเด็กเลย
หนำซ้ำยิ่งเป็นตัวก่อให้เกิดเหตุการณ์อันสะเทือนใจมากว่าเดิมด้วยซ้ำ
หลานสาวข้าพเจ้านั่งรถยนต์ไปกับพี่สาว
แกนั่งในด้านของผู้โดยสารข้างคนขับ
พอง่วงแกก็รัดเข็มขัดนิรภัยเอง
พี่สาวเกิดอาการวูบไม่รู้สึกตัวอย่างไม่ทราบสาเหตุ
รถยนต์เกิดอุบัติเหตุพุ่งชนต้นไม้ข้างถนน
หลานสาวที่นั่งข้างๆ ถูกเข็มขัดนิรภัยรัดไว้กับเบาะ
ตัวเข็มขัดกระชากทำให้ซี่โครงหักทะลุหัวใจ
เหตุการณ์ไม่คาดฝันเกิดขึ้นได้เสมอ
ถ้าเพียงแต่วันนั้น หลานสาวนั่งเบาะหลัง
เหตุการณ์นี้ก็อาจจะลดความรุนแรงของการสูญเสียลงไป
ด้วยความคิดถึง...
แก้ไขเมื่อ 30 เม.ย. 52 13:50:29
จากคุณ :
sugarhut 
- [
30 เม.ย. 52 13:48:58
]
ร้อยกรอง แด่ ร้อยแก้ว
