PANTIP.COM : W7814023 เจ็ดปีอันตราย [กระทู้นอกเรื่อง]

ความคิดเห็นที่ 5

แหะๆ เมื่อคืนบ้านผมมันดึกมาแล้วน่ะครับ พอค้นเจอก็เลยรีบแปะให้ก่อน ยังไม่มีสติ
พอจะมานั่งอ่านละเอียดๆ และเรียบเรียงไว้ ขอบคุณคุณปิยะรักษ์ด้วยครับ ที่ช่วยมา
จัดการต่อให้ (มาดึกเหมือนกันนะเนี่ย ตีหนึ่งครึ่งแน่ะตัวเอง) เช้านี้ตื่นแล้ว ผมขยาย
ต่ออีกนิดนะครับ

(1) เริ่มต้นสุดเลย the seven-year itch เป็นคำที่ใช้ในอเมริกา สำหรับเรียกชื่อ
โรคผิวหนังที่เกิดจากแบคทีเรีย ที่เรียกว่า seven-year เพราะตอนสมัยศตวรรษที่
19 ถึงต้นศตวรรษที่ 20 นั้น มันยังรักษายากมาก เวลาเป็นทีนึงก็ว่ากันว่าจะคันไป
นานถึง 7 ปีทีเดียวกว่าจะหาย

คือ seven-year itch นั้น หมายถึงว่า "คันมาเจ็ดปี" ไม่ใช่พอครบเจ็ดปีแล้วจะคัน

สำนวนนี้ยังถูกใช้ในการเปรียบเทียบการลงโทษคนที่ทำอะไรไม่เหมาะไม่งามใน
สังคม ว่าทำตัวแย่แบบนี้ สมควรจะให้เป็นโรค the seven-year itch จริงๆ เพราะ
เป็นแล้วมันทรมานมาก

(2) นักแต่งบทละครชื่อ George Axelrod เอาสำนวนนี้มาใช้เปรียบเปรย ในบท
ละครชื่อเดียวกันคือ The Seven-Year Itch หนังสือที่คุณปิยะรักษ์สรุปให้ข้างบน
นั้น คือหนังสือในบทละครเรื่องนี้ (ไม่มีอยู่จริง)

ตัวเอกฝ่ายชายในเรื่อง เป็นคนตรวจปรู๊ฟหนังสือของนักจิตวิทยา ที่อ้างว่า ผู้ชาย
"ส่วนใหญ่" ที่แต่งงานแล้ว จะเริ่มมีความสัมพันธ์นอกสมรสในปีที่เจ็ดของชีวิตคู่
ระหว่างที่ทำงานอยู่นี้ ตัวเอกฝ่ายชายซึ่งแต่งงานแล้ว (ลูกเมียไปเที่ยวพักร้อนต่าง
ประเทศ) ก็ได้พบกับตัวเอกฝ่ายหญิง (ซึ่งในเวอร์ชั่นที่เป็นหนัง แสดงโดยมาริลิน
มอนโร) และเริ่มเกิดอาการวอกแวก

ละครเรื่องนี้เริ่มแสดงในปี 1952 แล้วหลังจากนั้นนำไปทำเป็นหนังฉายในปี 1955
ซึ่งภาพโฆษณาที่รูปมาริลินอยู่ในชุดกระโปรงขาว มีลมพัดขึ้นมากจากช่องระบาย
อากาศที่พื้น จนกระโปรงเปิดปลิวไสวไปข้างหลัง ยังเป็นที่ติดตามาจนทุกวันนี้
(เป็นยี่ห้อของมาริลินไปแล้วก็ว่าได้)

(3) โรคผิวหนังชนิดนี้ มียารักษาให้หายได้ง่ายในทศวรรษ 1920 พอหนังเรื่องนี้
ออกมาในปี 1955 สำนวนนี้ก็เลยได้รับความหมายใหม่จากเรื่องนี้ตั้งแต่นั้นมา

ปัจจุบันนี้ได้มีการใช้สำนวนนี้ขยายไปถึงการที่คนรู้สึกอยากจะหลีกหนีหรือเปลี่ยน
แปลงจากภาวะใดๆ ที่เป็นอยู่ (ไม่จำเป็นต้องเกี่ยวกับชีวิตสมรส) และไม่ได้จำกัด
อยู่ที่ระยะเวลา 7 ปีแล้วครับ
ดาว

จากคุณ : คุณพีทคุง (พิธันดร) - [ 2 พ.ค. 52 10:33:13 ]