Break สักนิดก่อน ที่จะไปต่อจากข้อสงสัยและการตั้งประเด็นจากสาวน้อยที่น่ารักนางหนึ่ง(ของผม)ที่ เปิดประเด็นไว้ใน Hi 5 ครับ..ก่อนจะไปเข้าตอนที่ 3


ก็แค่ฝากไว้เตือนใจน้องๆว่า ....."มดลูกหรือ ช่องคลอด ไม่ใช่ โรลเลอร์โคสเตอร์ ที่ดิสนีย์แลนด์ หรือ ดรีมเวิด์ล ไม่ใช่ที่เล่น ไม่ใช่สนามซ้อมรบ ไม่ใช่ที่ทดลองทางวิทยาศาสตร์ และไม่ใช่ ที่สาธารณะ หากแต่มันเป็นที่ศักดิ์สิทธิ์ของความรักและชีวิตใหม่ครับ"  





เนื้อเรื่องที่ว่า “รักแท้หรือ แค่ขาฟัน “  

และแน่นอนผมก็ไวเป็นลิง ให้ความเห็นทันทีว่า  ฟันสิจ๊ะ  ไม่ใช่  (มาดูกันว่าผมเม้นท์ไปว่าไงกันหนอ?)

                               



(ใต้เงาจันทร์ดวงเดียวกัน คนรักกันไม่ว่าที่ไหนๆ มันก็รักกันได้ เสมอมาแต่ต้องมีรักแท้เท่านั้น)



วันนี้ ค่ำคืนของวันที่ 5 อีกสอง ชม.เศษจะวันที่ 6 มิ.ย.51  ตามเวลาท้องถิ่น ผมในนามปากกา ซีแมน 4711 (กัปตันปีเตอร์ เฟรชเชอร์) ยังมีบทความและข้อสังเกตุสำหรับประเด็นด้านบนนี้อีก..หลายส่วน  ลองมาอ่านดูกันครับ...(ระหว่างพัก เบรกกาแฟ ) แต่ผมไม่ชอบกาแฟนะ สาวๆจำไว้ตรงนี้ด้วยล่ะ เผื่อมาชงให้แล้วผมสลบคาแก้ว เดี๋ยวใจละลาย



              คือเรื่องของ ความรักนั้นมีหลายห้วงด้วยกันครับ  ห้วงแรก รักแบบเด็ก อนุบาล ถึง ปลายๆประถม รักแบบนี้ คือชอบๆๆ ไปหมด ไร้จุดประสงค์เรื่องเพศใดๆ แค่มองแล้วก็หวง ครอบครอง (แต่ไม่รุ้จะครอบครองอย่างไร  และมิได้นำพา )  อีกประเภทก็ ตอนที่เริ่มมีเขี้ยวเล็บแล้ว วัยรุ่น ตั้งแต่ วัยรุ่น สมบูรณ์เพศ (เริ่มมีการผสมพันธุ์แบบสมบูรณ์ได้) ไปจนถึง อายุ 25 เลย กลุ่มนี้ยังรับผิดชอบอะไรได้ยากมาก (ไม่ค่อยได้)  เพราะยังไม่ประสบความสำเร็จในหน้าที่การงานใด ๆ จะมีก็แต่กลุ่มที่คาบช้อนทองออกมาเท่านั้น กลุ่มนี้คลอดมาแบบแม่ไม่ค่อยเจ็บเพราะบล็อกหลังมาอย่างดี ชาครึ่งล่าง เผลอคลอดอยู่ อเมริกา หรือ อังกฤษนู้น คลอดในน้ำยิ่งปลาไหลใหญ่เลย ทางการแพทย์แล้วเขาว่าคลอดในน้ำทำให้เด็กมีทักษะ ความเป็นธรรมชาติและแม่ไม่เจ็บปวด หายไวอีกต่างหาก โอ้แม่เจ้า  แต่กลุ่มนี้ที่สามารถมีชีวิตคู่แบบสมบูรณ์ได้เพราะมรดกเยอะ ในวัยอ่อนแค่นี้  แต่ไม่สนุกครับ มันด้อยประสบการณ์เกินไป ชี้อะไรก็ได้แบบนั้น ก็คนรอบๆ ตัวมันจน ผู้หญิงที่อุดมการณ์สูงๆ ก็มีน้อยลงทุกวันๆ  (อย่าเพิ่งด่าครับคุณผู้หญิง ส่วนมากผมแน่ใจว่าคนที่ได้มีโอกาสมาอ่านตรงนี้คงมีอุดมการณ์แห่งความรัก ดีๆครับไม่งั้นคงไม่ค้นหารักแท้หรอก ) ความรักจริงๆแล้ว บางคนที่ผ่านอายุมา ห้วงหนึ่งจน ถึงวัยนี้ที่ เริ่มลนไฟก็ยิ่งหอม คือ วัยสร้างตัว (อย่างผม ) รู้ดีว่า มีหลายอย่างผ่านเข้ามาในชีวิต มีหลายสิ่งที่ต้องเลือกสรร ไม่ไปหลงคารมปากหญิง ง่ายๆ (แต่ใจอ่อนทุกทีเลย )  หรือ ถ้าหญิงก็ไม่หลงคารมชายง่าย ๆ (ก็ พาหนีซะ แบบ จำเลยรัก แนะ ไม่ใช่ล้อเล่นนะตรงนี้ ) เพราะว่าการที่จะให้ได้มาซึ่งของรักต้องประสงค์ไม่ว่าสิ่งใดๆ ก็ตามแล้วนั้น  คนที่เป็นสัตว์อัจฉริยะ ย่อมทุ่มเท ยกแม่น้ำทั้งโลกรวมถึง คลองวิเศษที่เอาเรือ ข้ามภูเขาได้อย่างคลองปานามา ด้วย  สรุปว่า ยกมาหมดโลกเพื่อให้ได้เธอ และหรือ เขาคนนั้นมาครอง ทำตัวเองให้ดูดีที่สุด แต่มักครับ ใช้คำว่า”มัก”     ลืมมองตัวเองว่ามีอะไรมาขวาง หรือ มีอุปสรรคใดบางอย่างแทรกอยู่ แบบรู้ทั้งรู้  เช่น ความเป็นอยู่รายวัน เอาแค่เฉพาะเราคนเดียวก่อน วันๆ กินข้าว ใช้จ่าย เติมน้ำมันรถ (บางคนไม่มี ปัจจัยห้า ก็ไม่ต้องเติมแต่กลุ่มนี้ลำบากในโลกปัจจุบันต้องใช้มัน)   พูดถึงรถนี่ก็ว่าจะซื้อรถไฟฟ้า ที่บริษัทน้ำอัดลม แฟนต้า เขาเคยเอามาแจกเป็นรางวัลเสียบปลั๊กไว้ใช้ซะแล้ว ล่ะ อิอิอิ   คันเท่า มิร่า หาข้อมูลเอาเองจ๊ะ อันนี้น่ะ



      จะเห็นว่า ถ้าหวนมาคิดแล้วว่า ตัวเองมีศักยภาพเพียงใดแล้ว หวังว่าการมีคู่ นอน คู่รัก คู่ร่วมชีวิต หรือ ร่วมใดๆ ก็ตามแล้ว หากหวังว่าจะดีขึ้นมันต้องอยู่ด้วยจุดประสงค์ ของอีกฝ่ายด้วยว่าต้องการชีวิตแบบไหน ถ้า ชีวิตต้องสู้ล่ะก็ รับรองว่า ไปได้ แบบวิบากกรรมไม่จบ และ แบบไหนล่ะถ้าชีวิตนี้ต้องไปด้วยดี ลูกหลานต้องมั่นคง และดีกว่าเรายิ่งๆ ขึ้นไป (แบบว่าดูดีมีฐานะพอใช้ ถึง มาก เพราะความมั่นคงขยันของเราเอง + สมอง) ประเภทนี้ ก็ต้องว่ากันไปตามการเสาะแสวงหา และความสามารถ แต่ที่ผมจะกล่าวถึงในตอนนี้คือ     กลุ่มที่มองเซ็กซ์ เป็นความพอใจในห้วงนั้น มองเพียงหน้าตา ความเริดหรู หรือไม่เริดก็ตาม คือเอาแค่ว่า พอใจคนนี้ ตอนนี้จะเอาให้ได้เพื่อครอบครอง ผู้ชายส่วนใหญ่เป็นฝ่ายกระทำ ในใจก็ร้องเป็นเด็กเล็ก ซึ่งค่านิยมที่ว่า ถ้าได้มีเซ็กซ์กับ หญิงคนนั้นๆแล้วก็เท่ากับว่าได้กระทำแล้ว เธอคือของเราจะทำอะไรก็ได้ ( ผิดถนัด ) ถ้ารักษาอย่างดี ดูแลอย่างดีมันก็คงดีไปละนะ แต่ถ้าไม่ล่ะ นั่นล่ะเกิดขึ้นมากๆในสังคม   และก็ต้องหยิบยก เอามาเพื่อให้ได้มาในที่สุด ผลคือ รับผิดชอบไม่ได้ ได้สมใจแล้วก็แค่ความสุขชั่ววูบชั่วสัมผัสเปลี่ยนแปลงแบบ วาวหวิว แค่ช่วงธรรมชาติคล้ายหมาเดือนไหน ทำ หรือ ลิงชิมแพนซี ช้างตกมัน ฤดูวางไข่ ใดๆก็ตาม แต่ฉับพลัน ไม่ถึง ชั่วโมง ผลลัพธ์ของมันคือ เมื่อสมอารมณ์หมายแล้ว ก็เหลือแต่ตัวที่มองหน้ากันแล้ว เอ? วันนี้จะไปไหน ดี ทำอะไรกิน เซ็งจัง เที่ยวไหนแก้เซ็งดี นั่นล่ะครับถ้าเป็น ผัวเมียที่ประสบความสำเร็จมาก่อนแล้วครอบครัวสบายไปไหนไปกัน มีลูกเต้า ทายาทสืบไป ยังไงก็ได้ก็หน้าที่การงานมั่นคงแล้วนี่นา   เงินทองพอแน่ แต่ถ้ายังล่ะ อย่าไปไหนเลย เงินไม่มี นอนอยู่ห้องแบบนั้น เงินทองก็ไม่ค่อยมี คนเราจะสนุกกับเซ็กซ์ทั้งวันหรือ  ไม่ใช่ธรรมชาติของสัตว์จำพวกมนุษย์ครับ มนุษย์รัก สิ่งเร้าที่ ศิวิไล (เขียนถูกเปล่า ภาษาไทยอ่อนครับห้วงหลังๆนี้)    และต้องการสิ่งที่ดีมากมาย  มากกว่าเซ็กซ์  มันแค่สิ่งเรียกร้องการขยายพันธุ์จากธรรมชาติ ไม่งั้นคงไม่ดิ้นรน หารถสวยๆ บ้านใหญ่ๆ หรือ เสื้อผ้าดีๆ สวยๆ แบนเนมมาใส่กันเป็นแน่ ....    นั่นล่ะครับ ธรรมชาติของมนุษย์ พ่อแม่ ปู่ย่า ตายาย ถึงได้เน้นให้ประเพณี นิยมแบบไทย ๆ หรือ แบบประเทศไหนๆก็ตาม เป็นหลักยึดถือ เพื่อความเป็นปึกแผ่นของ ลูกหลานและการมีคู่นั่นเองครับ จะได้ไม่เสียสิ่งมีค่า ที่หวงแหน (กายบริสุทธิ์) ของเราไปแบบที่ไม่ใช่......นั่นเองครับ ก็มีไม่ดีบ้าง ก็การคลุมถุงชนในอดีต แต่ปัจจุบันรู้สึกจะอิสระเกินไปซะแล้วจึงเกิดเรื่องขึ้นทุกวัน เมื่อไม่พร้อมแล้ว จะมีอารมณ์ไปทะนุถนอม อีกคนด้วยความรักใคร่ได้อย่างไร ไม่มีเวทย์มนต์สักหน่อย นี่คือโลกแห่งความเป็นจริง เท่าที่ได้รับรู้มา มีแค่ ยามหลับและยามตื่น เมื่อตื่นมาเธอ อิ่มท้อง ยิ้มร่า มีความสุข อยู่เคียงกายเรา ก็คงดีไม่น้อย ดีกว่า ตื่นมา แล้วมองหน้ากัน เกี่ยงกัน ว่าวันนี้จะทำอะไร กินอะไร เงินพอใช้หรือไม่ เพราะเหตุนี้เองคือ ส่วนหนึ่งของประเด็นครับ


http://www.vcharkarn.com/vblog/38329

จากคุณ : seamanfanclub - [ วันแรงงาน 21:30:53 ]