บริเวณของความรักที่ล่มสลาย
ซากปรักหักพังของความรู้สึก
ยังคงทับถมอยู่อย่างนั้น
เวลาไม่เคยหยุดนิ่ง
พร้อมๆกับความทรงจำอันปวดร้าว
ที่ไม่อาจเปลี่ยนแปลง
แม้จะยาวนานสักเท่าไร
ฉันอยากอยู่กับคนที่รักฉัน
ในอาณาจักรที่ความทุกข์ระทมเดินทางไปไม่ถึง
โลกนี้มีแต่ความเกลียดชังสวมใส่อาภรณ์สวยงาม
ดูนั่นสิ!
ความรักของฉันปรากฏในดวงตาของผู้หญิงคนนั้น
เสียงเต้นของหัวใจเร่งเร้าระรัว
ในรอยยิ้มอันแสนเสน่หา
เธอได้ยินมั๊ย
มันทำให้ฉันคลั่งไคล้แทบบ้า
..
สายลมแผ่วพัดผมยาวสยาย
ท่วงท่าอันตราตรึงที่เธอรวบเรือนผมนั้น
ทะนุถนอมราวกับรอยจูบอันแผ่วเบาบนแก้มของชายคนรัก
อาภรณ์สีขาวอมชมพู
ผลิบานบนเรือนร่างเธอ
ประทับตรึงหัวใจมิอาจลืม
รอยยิ้มอันบริสุทธิ์
เปล่งออกมาจากความอ่อนโยน
ปลุกแววตาอันสิ้นหวังของฉัน
ให้โลกที่เคยหม่นมัวไปด้วยหมอกเมฆอันเคราครึ้ม
สดใสเหมือนการสร่างซาของสายฝนในยามเที่ยงวัน
การจากไปของเธอ
กลายเป็นความอ้างว้างของฉัน
เสียงเพรียกของหัวใจ
สั่นสะท้านในห้องเงียบ
ราวกับการคิดถึงใครสักคน
เป็นเรื่องธรรมดาของคนที่สนิทสนมกับความเดียวดาย
..
ฉันเป็นหนี้ความสวยของผู้หญิงคนนั้น
ด้วยความคิดถึงที่ไม่อาจประเมินค่า
ถ้าหากฉันชดใช้เธอด้วยความรักทั้งหมดที่มีอยู่
มันจะช่วยเปลี่ยนโชคชะตาของเราสองคนในค่ำคืนนี้ไหม
ดาวดวงนั้นจางแสงลงแล้ว
ความฝันทอดเป็นหนทางยาวไกล
และรุ่งอรุณของวันพรุ่งนี้
รักยังคงก้าวเดิน..
แก้ไขเมื่อ 11 พ.ค. 52 22:55:16
แก้ไขเมื่อ 11 พ.ค. 52 22:54:01
แก้ไขเมื่อ 11 พ.ค. 52 16:35:10
จากคุณ :
jazz..a.a.minor 
- [
11 พ.ค. 52 12:10:03
]
รักยังคงก้าวเดิน..
