ความคิดเห็นที่ 1 ..... พ่อกับแม่ไปปรึกษาหลวงพ่อท่านเรื่องวันเวลาที่จะบวช ท่านรับปากจะเป็นภาระให้   ท่านว่า ฤกษ์ยามดูพอเป็นพิธี ไม่ต้องตึงเครียดกับมันมากนัก มากน้อยไม่ต่างกัน เอาที่สะดวกเป็นไปตามประโยชน์ที่ต้องการเป็นใช้ได้ คนจะบวชเป็นเรื่องของบุญกุศล เป็นเรื่องใหญ่ของมนุษย์ที่จะทำประโยชน์เพื่อตัวเองและพระศาสนา และได้ทดแทนบุญคุณพ่อแม่ถือเป็นกุศลอันดี พรหมทราบท่านก็ให้พร เทวดารู้ก็สรรเสริญ คนรู้ก็โมทนาสาธุ ผีป่านางไม้รู้ต่างยินดี  ฉะนั้นเมื่อจะทำดีไม่ต้องรอดาวเดือนหรือเลขผานาที   ไม่เหมือนวันสึกหาลาเพศ ต้องดูวันดีวันเหมาะสม ไม่อย่างนั้นอาจส่งผลไม่ดีกับชีวิต ขานนาคจนคล่องปากดีแล้ว ก็หัดสวดมนต์บทต่างๆ อ้อ ลืมเล่าไปฉันต้องทำกิจวัตรต่างๆเหมือนพระในวัดท่านด้วย เช้าต้องตื่นแต่เช้า เข้าโบสถ์ทำวัตรเช้า บิณฑบาต กวาดลาน ซ้อมขานนาค เย็นทำวัตรเย็น ให้คุ้นเคยกับชีวิตของวัด เวลาว่างที่เหลือก็คอยรับใช้พระท่าน วิ่งซื้อข้าวของ ช่วยจัดของจัดวัดไปเรื่อยตามกำลัง ..... จากคุณ : เหมียวออก้า (orcahappy) - [ 11 พ.ค. 52 21:40:48 ]

ความคิดเห็นที่ 2 ..... ว่างๆตอนกลางวันฉันยังจะแวะเวียนไปที่บ้าน ไปค้นหนังสือที่บ้านหอบมาอ่านที่วัด ที่บ้านหนังสือเยอะ ทั้งของฉัน ของพ่อ นิยายและหนังสือตำรากับข้าวของแม่อีกละ   หนังสือธรรมมะที่มีอยู่ก็มากพอที่จะศึกษาได้   จริงๆเราก็เรียนธรรมะเองได้อยู่นะสื่อเครื่องมือมีตั้งเยอะแยะ ทำไมต้องบวช เคยนึกๆดูว่า ถ้าในสมัยหนึ่งข้างหน้า สื่อการศึกษาธรรมมะมีมากจนคนทั่วไปสามารถใช้สื่อในการศึกษาจนแตกฉานได้ เราจะไม่ต้องบวชได้ไหม อันนี้คิดเล่นๆ ว่าถ้าคนเราสามารถใช้ธรรมมะดับทุกข์ได้จนสามารถดำรงชีวิตได้อย่างปกติสุข พระคงไม่มีละมัง วัดคงจะมีแต่โบราณสถานไป หากคนเรานับถือตัวเองได้ ไม่ต้องปล่อยใจให้มีทุกข์ร้อนจากการผิดหวัง เสียใจ คงไม่มีคนฆ่าตัวตายเพราะอกหัก ไม่มีคนเอามีดกรีดแขนตัวเองเพราะไม่ได้ดังใจ ไม่มีคนกินเหล้าเมาประชดชีวิต ไม่มีคนเป็นบ้านั่งร้องไห้ เพราะเรื่องต่างๆ ไม่มีโรคซึมเศร้า ไม่มีคนเห็นแก่ตัว . เออ ฉันตื่นดีกว่า ซ้อมขานนาคทีไรหลับทุกที   .. ..... จากคุณ : เหมียวออก้า (orcahappy) - [ 11 พ.ค. 52 21:48:34 ]

ความคิดเห็นที่ 3 ..... ตอนก่อนฉันจะบวช พระที่วัดมีประมาณ ๑๕ รูป และจะทยอยสึกไปในช่วงก่อนเข้าพรรษาที่จะถึงนี้ จนเหลือแค่ไม่กี่รูป ยิ่งใกล้วันยิ่งมีพระหลายรูปออกอาการทุรนทุราย มารู้ทีหลังว่าท่านอยากสึกแต่หลวงพ่อท่านยังหาวันดีๆสึกให้ไม่ได้ ท่านคงไม่อยากอยู่จนถึงเข้าพรรษา เพราะเขาไม่สึกระหว่างพรรษากัน หลายท่านมีงานมีการรออยู่แต่อีกหลายท่านเพราะไม่อยากบวชต่อ แม้แต่พระนิสิตที่ท่านมาฝึกการสอนอยู่ที่โรงเรียนประจำอำเภอ ก่อนที่จะจบ ได้คุยกับท่านเล็กน้อย เพราะเห็นว่าวันๆท่านก็ท่องหนังสือเตรียมการสอนของท่านทั้งวัน ถ้าไม่อยู่ในห้องท่านก็ไปโรงเรียน แต่จากที่คุยกันก็รู้เพียงคร่าวๆว่าหลังจากท่านเรียนจบรับปริญญาแล้วท่านก็จะสึกละ เพราะบวชมานานแล้ว แล้วคณะสงฆ์จะเหลือใคร .. จากคุณ : เหมียวออก้า (orcahappy) - [ 11 พ.ค. 52 21:52:36 ]

ความคิดเห็นที่ 4 ..... คืนก่อนวันงาน ฉันนอนลืมตามองฝ้าเพดาน ห้องกว้างขนาดนอนได้ยี่สิบคนไร้ซึ่งเฟอร์นิเจอและสิ่งตบแต่งในกุฏิหลังใหม่   แต่ฉันต้องนอนคนเดียว นี่อาจเป็นความแปลกใหม่ที่จะต้องพบเจอ การบวชคือการละทิ้งทุกสิ่งทุกอย่าง สละเรื่องทางโลกและความคุ้นชินกับความสะดวกสบายของชีวิต ทิ้งความพอใจยึดติดในสัมผัสของรูป รส กลิ่น เสียง ตลอดจนความสุขใจแบบโลกๆ สิ่งเหล่านี้เมื่ออยู่ในเพศสมณะจะกระทำไม่ได้ เพราะจะผิดพระวินัย ฉันไม่อาจจะกินข้าวร้อนนอนตื่นสายได้อย่างเคย เพราะต้องลุกจากที่นอนแสนสุขแต่เช้ามืดเพื่อฝ่าอากาศหนาวเย็นไปทำวัตรสวดมนต์   เวลาหิวไม่อาจจะเดินเข้าครัวเปิดตู้เย็นเพื่อหาอะไรรองท้อง ไม่อาจจะเดินไปหาซื้อของขบเคี้ยวกินเล่นได้ตามใจปาก ไม่สามารถดูหนังดูละคร ฟังเพลงเต้นรำ เล่นกีฬาได้ แม้แต่จะวิ่งเร็วๆหรือยืนฉี่ยังทำไม่ได้เลย โอ้ววว ..... จากคุณ : เหมียวออก้า (orcahappy) - [ 11 พ.ค. 52 22:00:01 ]

ความคิดเห็นที่ 5 .... ภาพประกอบ พระอัจจนะ เมืองเก่าสุโขทัย ถ่ายเมือพุทธศักราช ๒๕๓๘ ก่อนการบูรณะครั้งล่าสุด จากคุณ : เหมียวออก้า (orcahappy) - [ 11 พ.ค. 52 22:03:11 ]

ความคิดเห็นที่ 6 รออ่านต่อครับ จากคุณ : โก้ (เซโก้4) - [ 11 พ.ค. 52 22:08:57 ]

ความคิดเห็นที่ 7 ภาษาอ่านง่ายดีคะ อ่านแล้วรู้สึกลื่นไหล ชอบมากๆเลย ติดตามอ่านๆ จากคุณ : หฤหรรษ์ - [ 11 พ.ค. 52 22:14:18 ]

ความคิดเห็นที่ 8 มาต่อครับ ฉันตื่นมาตอนเช้ามืด  รู้แค่ว่าไม่ต้องไปบิณฑบาต อยู่กับวัด รออย่างเดียว พอสายๆก็เริ่มมีคนทยอยมาที่วัด หลังจากเลี้ยงพระเช้าแล้ว ลุงทอง ( จริงๆต้องเรียกปู่แล้วละ ) ทายกอาวุโสของวัดก็มาช่วยเป็นธุระให้ ปู่ทองอายุร่วมเจ็ดสิบปลายแล้ว แต่ยังแข็งแรง เป็นคนสูงใหญ่ หน้ายาว มือยาวเท้าใหญ่ ผมขาวสีดอกเลาสั้นเกรียนแบบทหาร แกแต่งตัวแบบเดียวคือใส่เสื้อห่านคู่กับกางเกงสีน้ำเงิน ผ้าขาวม้าเคียนเอว ไม่เคยเห็นใส่ชุดอื่นเลย ไปไหนมาไหนด้วยจักรยานส่งน้ำแข็งคันโต ปู่ทองเป็นพี่น้องทางตาคือเป็นอาของแม่ วัยหนุ่มของปู่บวชเรียนเป็นพระมานานจนได้นักธรรมเอก หลังปลดทหารก็ใช้ชีวิตอยู่ในไร่ในดงของแกซะเป็นส่วนมาก เพิ่งออกจากป่ามาเมื่อไม่กี่ปี เพราะอยากมาวัด นับว่าฉันยังโชคดีที่ในช่วงชีวิตยังได้เจอปู่ ปู่ทองให้คนไปตัดใบบัวหลังวัดมา เรียกให้ฉันไปนั่งต่อหน้าพ่อกับแม่ ไหว้ขอสมาลาบวช ให้พ่อกับแม่เป็นคนลงมือตัดปอยผมแรก ส่วนที่ตัดก็ไว้ในใบบัว แล้วก็ไล่ไปเรื่อย จนครบญาติผู้ใหญ่ หลังจากนั้นก็รอจนมีใครๆทยอยมาตัดผม   ระหว่างนั้นฉันก็ได้พบปะกับลุงป้าน้าอาอีกหลายคนที่ในรอบหลายปีไม่มีโอกาสได้พบเจอเลย มีบางคนได้เจอในงานนี้แล้วไปเจออีกทีตอนงานศพของเขา ..... จากคุณ : เหมียวออก้า (orcahappy) - [ 11 พ.ค. 52 22:24:00 ]

ความคิดเห็นที่ 9 ..... ได้เวลาปู่ทอง ( ฉันเรียกปู่ดีกว่า ) ก็พาฉันเปลี่ยนผ้านุ่งเป็นผ้าขะม้าเพื่อไปปลงผม คือโกนหัวนั่นแหละ หลวงพ่อเมตตามาเป็นผู้โกนให้ หลังจากปาดไปทีนึงท่านก็ส่งมีดให้หลวงพี่โหน่งเป็นคนลงมีด เอ้ย เป็นคนโกนต่อจนเสร็จ ระหว่างนั้นเองรอบๆตัวฉันก็มีคนมารออาบน้ำให้พ่อนาคกัน ( โปรดอย่าสยิวกิ้ว เมื่อนึกถึงว่าคนมารออาบให้เป็นคุณย่าคุณยายอายุร่วมเจ็ดสิบ ) จนมีดโกนปาดเป็นรอบสุดท้ายพร้อมทั้งคิ้วที่หายไปและหัวที่โล้นเตียนดีแล้ว ก็อาบน้ำที่ตรงนั้นไปเลย โดยตายาย ลุงๆป้าๆเขาก็รอจะรดน้ำ ล้างมือล้างเท้าพ่อนาคกันแลดูวุ่นวาย ไอ้ฉันก็หนาว น้ำก็เย็นชะมัด คนที่อาบน้ำเสร็จต้องรีบหนีไปตรงอื่นเพราะเขาจะมีธรรมเนียมเล่นสาดน้ำกัน ถ้ายังไม่อยากเปียกก็รีบจรลี กว่าฉันจะเสร็จไปเช็ดตัวได้เล่นเอาสั่น หลังจากนี้ฉันเปลี่ยนไปนุ่งผ้าขาวและเสื้อกล้ามสีขาว คลุมด้วยครุยสีขาวขลิบทองแบบครุยเทวดาแล้วละ นี่ละที่เขาเรียกกันว่าพ่อนาค มีใครไม่รู้ส่งเข็มขัดนาคมาให้หนึ่งเส้นให้ฉันคาด ปู่ทองก็คาดไว้ให้ ไม่นานก็ทยอยมีสร้อยทองพร้อมพระเลี่ยมทองมาอีกหลายเส้น ให้ฉันใส่ไว้ แหม่ มันน่าเก็บใส่ย่ามเสียให้หมด พวกนี้ตอนเสร็จพิธีก็คืนเจ้าของเขาหมด และแล้วฉันก็เป็นพ่อนาคกับเขาเสียที ..... จากคุณ : เหมียวออก้า (orcahappy) - [ 11 พ.ค. 52 22:29:00 ]

ความคิดเห็นที่ 10 ..... ได้ฤกษ์แห่นาคเสียที เอ้า โห่ ฮี้ โห่ ฮี๊โห่ ฉันไม่ได้ทำขวัญนาคหรอก ฉันว่ามันดูดราม่าสร้างภาพมากไปหน่อย ดูตลกที่จะมาเสียน้ำตากันเพราะพ่อหมอทำขวัญร้องกล่อมจนสะเทือนใจ แม่พ่อนาคนั่งน้ำตาไหลพรากๆ ฉันว่าอาจจะร้องเพราะค่าตัวหมอทำขวัญมันแพงมากกว่า ส่วนฉันบอกสั้นๆ ไม่มีสตางค์ ( องุ่นเปรี้ยวม่ะ  ) อีวันก่อนวันงาน ละแวกรอบอำเภอมีเลือกตั้งสภาตำบลท้องถิ่นหรืออะไรแนวๆนี้แหละ รถแต๊กรับจ๊อบหาเสียงกันคึกคัก ทั้งวันฉันได้ยินเสียงประกาศโฆษณาของผู้สมัครเบอร์นั้นเบอร์นี้ จนจำได้มากกว่าบทขานนาคเสียอีก พอถึงวันงานรถที่ว่าก็แล่นแท่กๆมาจอดในวัด เปิดเพลง รำซิ่ง หมอลำสะเดิ๊ด เสียงดังไปยันท้ายบ้าน นัยว่ามาช่วยเสริมบรรยากาศงาน ( แต่กรูไม่ชอบเว้ย ) ฉันละลงทุนเดินไปบอกให้เบาๆเสียงหน่อยก็ทำเป็นหูทวนลม เออช่างมัน คนอื่นเขาจะได้ใช้เพลงรำหน้าขบวนแห่ไป ฉันเดินเท้าเปล่าเรียบๆเงียบๆ ไปโบสถ์ ไม่ชอบที่จะมีคนแบก พ่อเดินถือพัดสะพายบาตรนำหน้าไป แม่และป้าเดินถือผ้าไตรที่เขาทำบายศรีครอบไว้ ที่เหลือก็คนละนิดละหน่อยมีพวกของถวายพระ ผ้าไตร ส่วนหมอนนั้นน้องสาวฉันแย่งเอาไปถือก่อนใครๆ ..... จากคุณ : เหมียวออก้า (orcahappy) - [ 11 พ.ค. 52 22:40:22 ]

ความคิดเห็นที่ 11 ..... ไปถึงหน้าโบสถ์ปู่ทองให้ไปไหว้เสมาหน้าโบสถ์เพราะเข้าสู่เขตสังฆกรรม ใครสักคนให้ฉันอมเหรียญไว้ ให้ฉันถือธูปเทียน แล้วปู่ก็พาแห่รอบโบสถ์ ฉันตั้งสติเดินเงียบๆ สลับโยนทานด้วยการล้วงเศษสตางค์ที่สาวๆเขานั่งห่อกระดาษแก้วกันเมื่อคืน โยนไปให้ไกลๆ เผื่อเด็กน้อยตัวเล็กๆมันจะได้ไม่ต้องมาแย่งกันใกล้ๆ มีหลายคนแทรกตัวเข้ามาขอที่ตัวก็มี จนครบสามรอบปู่พามาไหว้ที่เสมาอีกรอบ ระหว่างนี้ผู้คนที่มาแห่นาคต่างตั้งแถวรอพ่อนาคที่สองข้างบันไดโบสถ์เพื่อรอสัมผัสมือพ่อนาคพาขึ้นสวรรค์นิพพานจากการบวช ส่วนพ่อนาคนั้นต้องจับมือพ่อกับแม่พาเดินขึ้นโบสถ์ ฉันแอบเห็นพ่อกับแม่น้ำตาซึม   อ่ะ ไหมละ ฉันก็ทำให้พ่อแม่น้ำตาซึมจากความดีของฉันได้บ้างละน่า  ฮ่า หลังจากเข้ามาในโบสถ์แล้ว เบื้องหน้าฉันคือพระรุ่นพี่ทั้งหมด นั่งเป็นอันดับเรียงลำดับอาวุโสสองแถวบนอาสนะ หลวงพ่อพระครูเจ้าคณะอำเภอนั่งเป็นประธานสงฆ์อยู่ตรงกลางและพระคู่สวดนั่งซ้ายขวา หลวงพ่อนิมนต์เจ้าคณะตำบลและผู้ช่วยเจ้าอาวาสอีกวัดหนึ่งมาเป็นพระคู่สวด ฉันเดินไปนั่งคุกเข่ากราบท่านทั้งหมด และนั่งพนมมือตรงหน้าท่านพร้อมจะเข้าสู่พิธีบรรพชาอุปสมบท เสียงเพลงจากเครื่องขยายเสียงจากรถอีแต๊กยังคงดังกระหึ่ม ตึ่ง ตึ่ง ตึ่ง ตึ่ง ตะละลึงตึ่ง ตึงตึ๊งตึ้งตึ้ง ตะละลึ่ง . กลบความเงียบสงบของบรรยากาศในโบสถ์อยู่หลายนาที หลายนาที  หลายนาที หลวงพ่อพยุงตัวลุกขึ้นจากอาสนะของท่าน เดินตรงที่ประตูโบสถ์ด้วยความสงสัยของสายตาหลายๆคนที่มองตาม ... เฮ้ยยยย เมื่อไรจะเงียบ   ไอ่ห่านกินนนนนนนน  พระเค้าจะบวชแล้ว   .. เสียงปานกัมปนาทดังก้องไปทั่วคุ้งวัด ความเงียบปรากฏ .. พิธีจึงดำเนินต่อไป ..... จากคุณ : เหมียวออก้า (orcahappy) - [ 11 พ.ค. 52 22:51:48 ]

ความคิดเห็นที่ 12 ..... โบสถ์เมื่อ ๒๕๔๕ จากคุณ : เหมียวออก้า (orcahappy) - [ 11 พ.ค. 52 22:55:51 ]

ความคิดเห็นที่ 13 ..... ร่วมสองชั่วโมงจนเสร็จพิธี ฉันนั่งขยับไปมาหลายรอบเพราะเหน็บกินขา เปลี่ยนผ้าอีกรอบจากชุดนาคสีขาวมาเป็นไตรจีวรสีเหลืองอมส้ม เสร็จสิ้นพิธีฉันก็กลายเป็นหลวงพี่เต็มตัว หลังจากเดินพ้นโบสถ์นี้ไป ฉันต้องละทิ้งความเป็นคนเพื่อก้าวไปสู่ความเป็นสมณะ เพื่อเป็นสาวกของพระพุทธเจ้า เป็นผู้ที่เดินในทางสายธรรม เสียสละความสุขส่วนตนเพื่อชนหมู่มาก เรียนรู้พระธรรมจากการปฏิบัติและทำเป็นตัวอย่างแก่ผู้พบเห็น ในอดีตคนรุ่นพ่อแม่ ตายายท่านคงบวชเพื่อมุ่งมรรคผลนิพพาน จนต่อมาความมุ่งหมายลดลง จนเหลือแค่บวชเรียนเพื่อให้เป็นคนดีและจนเหลือกลายเป็นบวชเพื่อเป็นพิธี ฉันเองมองว่าเป็นเรื่องน่าเสียดายยิ่งที่เรายังให้ความสำคัญกับการแสวงหาบุญจากพิธีการบวช มากกว่ามุ่งผลจากการบวชเพื่อขจัดทุกข์และมุ่งเอาชนะอกุศลมูล ทั้ง โลภ โกรธ หลง ให้ได้ คุณค่าอันสำคัญยิ่งนี้หายไปจากวัฒนธรรมไทยเสียแล้วเป็นส่วนใหญ่ แม้คำขออุปสมบทเพื่อมุ่งอรหัตผล ก็ถูกพระผู้ใหญ่ในอดีตตัดออก เพราะไม่เชื่อว่าอุปสัมปทาเปกขะส่วนใหญ่มาบวชเพื่อมรรคผลนิพพาน แต่การขออุปสมบทแบบอุกาสะของพระมหานิกาย ก็ยังคงมีข้อความที่มุ่งอรหัตผลอยู่เหมือนเดิม ดังคำว่า สัพพะทุกขะ นิสสะระณะนิพพานะ สัจฉิกะระณัต สำหรับฉันแม้จะเป็นเวลาสั้นๆแค่ไม่กี่เดือน และจุดเริ่มต้นของการคิดบวชของฉันมาจากความผิดหวังจากสิ่งรอบกาย แต่สิ่งที่ตั้งใจไว้หลังจากคิดบวช คือเมื่อบวชแล้วจะต้องได้เดินตามทางที่ถูกต้อง ทางที่เป็นหนทางแห่งการดับทุกข์และทางที่น้อมนำสติปัญญาให้เห็นถึงสาระความเป็นไปอันแท้จริงของโลก เพื่อที่จะได้ออกไปดำเนินชีวิตได้อย่างไม่เป็นทุกข์ในภายภาคหน้า หากเป็นพระแล้วไม่มุ่งที่การหลุดพ้นจากความทุกข์หรือการตรัสรู้แล้ว กะแค่เปลี่ยนเครื่องนุ่งห่ม กินข้าววันละมื้อและการถือพุทธ มันจะได้ประโยชน์อะไร ..... __________________________________________ จบตอน แก้ไขข้อความ แก้ไขเมื่อ 11 พ.ค. 52 23:35:21 จากคุณ : เหมียวออก้า (orcahappy) - [ 11 พ.ค. 52 23:06:26 ]

ความคิดเห็นที่ 14 จบตอน ๑ ครับ ขอบคุณที่ติดตามอ่าน คอมเม้นท์แนะนำ ติชม ได้นะครับ ขอบพระคุณทุกท่านครับ จากคุณ : เหมียวออก้า (orcahappy) - [ 11 พ.ค. 52 23:08:04 ]

ความคิดเห็นที่ 15 กรี๊ดดดดด ขอบคุณที่ส่งลิงค์ให้ค่ะ วกไปอ่านบทนำแล้วค่ะ พี่จะติดตามผลงานนะคะน้องต้น เขียนได้เห็นภาพเลยค่ะ จากคุณ : แดงเร็กเก้บาร์ - [ 11 พ.ค. 52 23:46:45 ]

ความคิดเห็นที่ 16 ชื่อเรื่องทำเอาตอนแรกกระโจนเข้าใส่เลยค่ะ นึกว่าแปลงเพศแบบว่า.... แต่ก็สนุกดีค่ะ เพราะเราก็เคยถูกคณะจับไปปฏิบัติธรรมที่ยุวพุทธิกสมาคมแห่งประเทศไทย แปดวันเจ็ดคืน เล่นเอาซึ้งเลย เป็นครั้งแรกในชีวิตที่ได้เข้าใจธรรมะอย่างถ่องแท้ค่ะ อนุโมธนาด้วยนะคะ สาธุ สาธุ สาธุ จากคุณ : akanishi_kaeru (akanishi_kaeru) - [ 12 พ.ค. 52 00:09:00 ]

ความคิดเห็นที่ 17 แปลงเพศแบบนี้ ใช้มีดเหมือนกัน แต่ไม่ต้องผ่าเนาะ !!! ^^ จากคุณ : :: VamleS :: - [ 12 พ.ค. 52 00:17:31 ]

ความคิดเห็นที่ 18 ฮี่ๆๆ รออ่านตอนต่อไปอยู่นะคะ เพราะไม่เชื่อว่าอุปสัมปทาเปกขะส่วนใหญ่มาบวชเพื่อมรรคผลนิพพาน ....อ่านบรรทัดนี้แล้วแอบหดหู่นิดนึงอ่ะ แต่มันก็เป็นความจริงที่ยากที่จะปฏิเสธมากๆ จะว่าไป ยังไม่เคยไปงานบวชใครเลยนะเนี่ย ขนาดลูกพี่ลูกน้องบวชเมื่อสัปดาห์ก่อนก็ไม่ได้ไป  ยังสงสัยเรื่องถือหมอนไม่หายเลย แหะๆ จากคุณ : มิสพรหล้า - [ 12 พ.ค. 52 02:29:48 ]

ความคิดเห็นที่ 19 ฉันเองมองว่าเป็นเรื่องน่าเสียดายยิ่งที่เรายังให้ความสำคัญกับการแสวงหาบุญจากพิธีการบวช มากกว่ามุ่งผลจากการบวชเพื่อขจัดทุกข์และมุ่งเอาชนะอกุศลมูล ทั้ง โลภ โกรธ หลง ให้ได้ >>> เห็นด้วย จนไม่อาจเห็นด้วยไปมากกว่านี้ค่ะ วันก่อน ลูกพี่ลูกน้องโดนพ่อแม่บังคับบวช ด้วยเหตุผลว่า อยากเกาะชายผ้าเหลือง คนยังไม่ทันได้เป็นนาค ก็บ่นหาวันสึกแล้ว หนมจีนก็ได้แต่สงสัย ตกลงแค่ใส่ผ้าเหลือง ก็ถือว่าได้บุญแล้วหรือ? จากคุณ : หนมจีน - [ 12 พ.ค. 52 07:58:43 A:58.37.218.46 X: TicketID:063710 ]

ความคิดเห็นที่ 20 งะ ยืนฉิ้งฉ่องมะได้ด้วย...=[]= จากคุณ : งามครอบคลุมจักรวาล - [ 12 พ.ค. 52 09:23:55 ]

ความคิดเห็นที่ 21 ขอบคุณกระทู้ดีๆ อ่านแล้วทั้งสนุกทั้งมีแง่คิดเลยนะคะ ^^ จากคุณ : +:+SoMEonE ExacTlY likE yoU+:+ - [ 12 พ.ค. 52 09:50:58 ]

ความคิดเห็นที่ 22 ครั้งหนึ่งในชีวิต ของลูกผู้ชาย........                    อ่านแล้วนึกถึงบรรยากาศเลยค่ะพี่ต้น จากคุณ : heartmiddle - [ 12 พ.ค. 52 09:53:50 ]

ความคิดเห็นที่ 23 อ่านแล้ว ทำให้ได้บรรยากาศงานวัดอย่างไทยๆ ไม่ฟุ้งเฟ้อ ไม่ฟุ่มเฟือย ไม่มัวเมามายา   เป็นประโยชน์ดีจริงๆ เลยลุง รออ่านตอนต่อไปเน้อ~ จากคุณ : kee20th - [ 12 พ.ค. 52 10:14:44 ]

ความคิดเห็นที่ 24 สวัสดีครับ คุณ orcahappy... ผมบวชเพราะผู้ใหญ่บอกให้บวช..ไม่ค่อยรู้เรื่องอะไรเลย แม้จะบวชวัดดังต่างจังหวัด..คนละเรื่องกับที่คุณเขียนเลย แต่ผมก็ปฎิบัติตัวเป็นพระที่ดี เท่าที่จะได้สังเกตเอาเอง ไม่มีใครบอก ไม่มีใครแนะนำอะไรให้ ใหม่ๆ ยังเดินหิ้วถุงโอเลี้ยงดูด ชมโบราณสถานหน้าตาเฉย.. เพราะความไม่รู้..ให้ลูกศิษย์วัดไปซื้อสลากกินแบ่ง.. ซื้อนิตยสารหน้าปกสุภาพสตรีมาอ่าน...กำลังเริ่มเขียนเรื่องสั้นส่งไป จึงอยากรู้ข่าวผลงานของตัวเอง..ฯลฯ... ตั้งใจจะเขียนเรื่องความบกพร่องของพระที่ไร้ปัญญาอย่างผม ติดขัดตรงลายละเอียดข้อมูลความจริงที่บางทีต้องเอ่ยอ้างถึง ก็จึงตั้งใจและขออนุญาตศึกษาจากที่คุณเขียนนะครับ... ขอบคุณที่เขียนให้เพื่อนๆ ได้อ่านเพิ่มพูนสติปัญญา..ครับ... ดีน ดาเรน ครับ..... แก้ไขเมื่อ 12 พ.ค. 52 10:29:54 จากคุณ : ดาเรน - [ 12 พ.ค. 52 10:23:41 ]

ความคิดเห็นที่ 25 ครั้งหนึ่งในชีวิตของลูกผู้ชายที่แปลงจากคนธรรมดา เป็นพ่อนาค เป็นพระ เป็น ทิดต้น ได้ ....เป็นความรู้สึกที่น่าปลาบปลื้มเนอะ จากคุณ : uter - [ 12 พ.ค. 52 10:42:42 ]

ความคิดเห็นที่ 26 อนุโมทนาสาธุ ...อ่านไปนึกภาพตามไป อดอมยิ้มแทนพ่อแม่ญาติไม่ได้จริงๆแหะ^^ จากคุณ : ladywitch - [ 12 พ.ค. 52 11:45:12 ]

ความคิดเห็นที่ 27 ติดหนึบและติดตามคะ  ชอบคะ จากคุณ : a lovely rainbow - [ 12 พ.ค. 52 12:12:25 ]

ความคิดเห็นที่ 28 อ่านเพลินดีนะ มีตอนต่ออย่าลืมบอกอีกล่ะ จากคุณ : กลัวที่หนาย - [ 12 พ.ค. 52 13:29:11 ]

ความคิดเห็นที่ 29 แอบจุกกับประโยคนี้ ...ฉันเองมองว่าเป็นเรื่องน่าเสียดายยิ่งที่เรายังให้ความสำคัญกับการแสวงหาบุญจากพิธีการบวชมากกว่ามุ่งผลจากการบวชเพื่อขจัดทุกข์และมุ่งเอาชนะอกุศลมูล ทั้ง โลภ โกรธ หลง ให้ได้...เช่นกันค่ะ เป็นความจริงที่เราปฏิเสธไม่ได้ ไม่รู้ว่าเราบาปหรือเปล่านะคะ บางทีเห็นงานบวชบางงานแล้วเราดันรู้สึกหดหู่กับความฟุ้งเฟ้อของเจ้าภาพ แทนที่จะปลาบปลื้มไปกับเขา อิอิ สุดท้ายยิ่งหดหู่หนัก เพราะพ่อกับแม่ต้องวิ่งหาเงินใช้หนี้หน้าดำเชียว   รออ่านตอนต่อไปค่ะ จากคุณ : บราวนี่รสเสน่หา - [ 12 พ.ค. 52 14:10:34 ]

ความคิดเห็นที่ 30 มาติดตามต่อก๊าบบบ..... จากคุณ : Miracles in my life - [ 12 พ.ค. 52 15:52:37 ]

ความคิดเห็นที่ 31 หากเป็นพระแล้วไม่มุ่งที่การหลุดพ้นจากความทุกข์หรือการตรัสรู้แล้ว กะแค่เปลี่ยนเครื่องนุ่งห่ม กินข้าววันละมื้อและการถือพุทธ มันจะได้ประโยชน์อะไร ..... ---------------------------------------------------- น้อยคนที่จะคิดได้อย่างนี้   อ่านแล้วดีใจแทนคุณพ่อคุณแม่จริงๆ ครับ จากคุณ : โก้ (เซโก้4) - [ 12 พ.ค. 52 15:53:43 ]

ความคิดเห็นที่ 32 ชอบใจหลวงพ่อ พลังเสียงสยบมารจริงๆ ตอนบวชคงประพฤติตัวลำบากน่าดู แต่ชีวิตที่ไม่มีภาระข้าวของให้ยึดถือว่าเป็นของตัวเอง ช่างเป็นชีวิตที่น่าอิจฉามากๆ จากคุณ : Canossa - [ 12 พ.ค. 52 16:43:24 ]

ความคิดเห็นที่ 33 ตามมาอ่านค่ะ เคยบวชชีพราหมณ์ครั้งหนึ่งแต่ตอนนั้นยังเด็กมาก เลยไปยุกยิกมากกว่าไปสงบจิตใจ ความจริงแล้วจะหญิงหรือชายล้วนมีสิทธิ์บวชได้ทั้งนั้น จะได้ผลมากหรือน้อยขึ้นอยู่กับการปฏิบัติมากกว่าเนอะ แก้ไข : จัดย่อหน้าใหม่ค่ะ แก้ไขเมื่อ 12 พ.ค. 52 17:55:34 จากคุณ : ป่ามป๊าม - [ 12 พ.ค. 52 17:53:09 ]

ความคิดเห็นที่ 34 เยี่ยมครับ เห็นภาพชัดเจนมาก โอกาสสักครั้งใชวิต ที่ลูกผู้ชาย ควรจะเดินเข้าไปหา อย่างยิ่ง จากคุณ : microtoso - [ 12 พ.ค. 52 17:58:16 ]

ความคิดเห็นที่ 35 เห็นด้วยกับคห.บนๆ ทุกคห จากคุณ : ลูกเป็ดขี้เกียจ - [ 12 พ.ค. 52 18:50:03 ]

ความคิดเห็นที่ 36 ปังมาตามอ่านค่ะ ^^ เก่งมากค่ะ คุณต้น --  อ่านง่าย เหมือนฟังเรื่องเล่า เพลิน ๆ แถมแฝงความรู้ ขอชื่นชมนะคะ ลงตอนใหม่แล้ว -- ส่งลิงค์ให้ด้วยนะคะ จากคุณ : ปังจิ้มนม - [ 12 พ.ค. 52 19:27:53 ]

ความคิดเห็นที่ 37 อ่านแล้วอยากเกิดเป็นผู้ชายค่ะ... จะได้บวชให้แม่บ้าง... จากคุณ : จ่าลิล (VoDkA_sHoT) - [ 12 พ.ค. 52 20:22:03 ]

ความคิดเห็นที่ 38 นี่แค่เริ่ม ชีวิตในผ้าหลวงคงยิ่งมีอะไรกว่านี้เนอะ จากคุณ : scottie - [ 12 พ.ค. 52 21:25:35 ]

ความคิดเห็นที่ 39 ไปตามอ่านตั้งแต่กระทู้บทนำ ... เราเองก็ไม่ได้เก่งกาจจพอจะวิจารณ์หรือติใครได้ แต่งงเล็กน้อยกับ เห็นกันมาตั้งแต่ตีนเท่าหอยขม อ่ะค่ะ โอเคในเรื่องของภาษาเข้าใจว่าคงอยากให้อ่านแล้วรู้สึกแตกต่างกับประโยคเดิมๆ (ตีนเท่าฝาหอย)แต่ได้ความหมายเดียวกัน ... แต่สำหรับคนอ่านอย่างเราตีความแล้วมันไม่ใช่อ่ะค่ะ  ถ้าฝาหอยแครงหรือหอยแมลงภู่ โอเค เก็ท.. ก็อ่านสนุกดีค่ะ แต่บางทีก็เหมือนกับเล่าเรื่องโดยใช้ภาษาเขียนเล่า แต่ก็มีบางครั้งที่เหมือนถอดเทป คือ เอาภาษาพูดมาเขียน พล็อตเรื่องก็น่าสนใจค่ะ ดีค่ะ ดี จากคุณ : sorry about that - [ 13 พ.ค. 52 14:48:48 ]

ความคิดเห็นที่ 40 คุณต้นเขียนได้ดีมาก ๆ เลยค่ะ ชวนให้ติดตาม ถ้ามีเรื่องต่อ ส่งให้อ่านอีกนะคะ ^^ ปล. อำเภอที่อยู่ ร่มรื่นมาก ๆ ค่ะ จากคุณ : tanmay - [ 13 พ.ค. 52 20:12:49 ]

ความคิดเห็นที่ 41 ตามมาอ่านค่ะ  เขียนดี  ภาพประกอบสวย  ชอบๆ  เยี่ยมค่ะ จากคุณ : พิพิม - [ 14 พ.ค. 52 14:52:27 ]

ความคิดเห็นที่ 42 บรรยายเรื่องได้เรียบง่ายกินใจดี  อ่านแล้วขออนุโมทนาบุญด้วยเลย   ภาพสวยนะคะ  รออ่านตอนต่อไปอยู่ค่ะ จากคุณ : NMR - [ 16 พ.ค. 52 22:41:18 ]