ท้องฟ้า คราหมองหม่น
พาใจคน ปนหวั่นไหว
ระทม ขื่นขมใจ
มิมีใคร ใกล้สักคน
ท้องฟ้า ยามไร้จันทร์
พาใจนั้น มันสับสน
หัวใจ ใยมัวหม่น
คิดถึงคน เคยเคียงกัน
ฟ้าร้อง เสียงคำราม
ดังฟ้าถาม เจ็บไหมนั่น
คนเคยใกล้ กลับไกลกัน
เคยร่วมฝัน ดันกลับกลาย
ฝนตก .. ฟ้าร้องคราง
ย้ำอ้างว้าง ไม่ห่างหาย
หัวใจ ยิ่งมลาย
สลายล่ม จมน้ำตา
ลมพัด สะบัดไกว
พัดหัวใจ ให้อ่อนล้า
พัดร้าย ผ่านเข้ามา
ใช่พัดพา ช้ำลาไกล
หัวใจ ไร้เรี่ยวแรง
เข้มแข็ง หายไปไหน
เฝ้าถาม ย้ำกับใจ
เมื่อไหร่หนอ รอวันลืม ...
แก้ไขเมื่อ 22 พ.ค. 52 16:19:59
จากคุณ :
like 2 hear from u 
- [
22 พ.ค. 52 15:57:02
]
...เมื่อไหร่หนอ ...
