 |
จักรวาลแห่งรัก
ประตูเวลาเปิดออก ภาพตรงหน้าเราเป็นจักรวาลที่เวิ้งว้าง
ไม่มีที่สิ้นสุด ผมกำลังติดสินใจระหว่างการเดินหน้าก้าวต่อไป
ข้างหน้าหรือว่าปิดประตูโดยกลัวว่าจะกลับออกมาไม่ได้
ผมเลือกที่จะเดินก้าวไป ขณะที่เท้าผมกำลังก้าวไปจนสุดเท้า
ความรู้สึกเหมือนตกหลุมอากาศขนาดใหญ่ที่ดำมืด
ผมตะเกียกตะกายอยากที่จะกลับไปที่ขอบประตู
แต่มันปิดซะแล้ว ผมพยายามตั้งสติมองสิ่งรอบๆตัว
ดวงดาวนับล้าน ดาวเคราะห์ขนาดมโหฬารอยู่เบื้องหน้าผม
ร่างกายของผมเริ่มเบาหวิว เหมือนเหาะได้ และทันใดนั้น
อณูแห่งความรักขนาดเล็กจำนวนนับล้านตัววิ่งผ่านตัวผมไป
จินตภาพที่เราเห็นว่าเวิ้งว้างกลับกลายเป็นจักรวาลแห่งความรัก
ไอน์สไตน์เคยกล่าวไว้ว่า จักรวาลมีรูปแบบของมัน
ขึ้นอยู่กับเราจะค้นพบมันได้หรือไม่เท่านั้น
ผมมองโปสการ์ด และจดหมายนับล้านเรียงตัวต่อกันเป็นทาง
ยาวไปรอบโลก โลกที่ผมเห็นกับโลกที่ผมคิดต่างกันที่ขนาด
ยิ่งเราเปิดหัวใจกว้างเท่าใด เราก็จะใส่ความเข้าใจไปได้เท่านั้น
ผมเขย่งก้าวกระโดด ไปยังโปสการ์ดทีละใบรอบโลก มาหยุดที่
ประเทศที่เป็นเกาะๆหนึ่งที่คนไทยรู้จักกันดี นั่นคือญี่ปุ่น
จากคุณ :
Romeoza
- [
24 พ.ค. 52 15:21:25
]
|
|
|
|
|