ความคิดเห็นที่ 1 ถ่ายจากภายใน Musee' d' orsey ที่ปารีส ผลงานของ Van Gogh ภาพแสดงความงดงามตามธรรมชาติในสายตาศิลปิน ขอมอบแด่เพื่อนผองเนื่องในวันสิ่งแวดล้อมโลกนี้ ด้วยรักและน้ำใสใจจริง.... แก้ไขเมื่อ 05 มิ.ย. 52 11:15:25 จากคุณ : วรุณนฤมล - [ 5 มิ.ย. 52 08:36:52 ]

ความคิดเห็นที่ 2 แต่งกลอนไม่เป็นค่ะ แต่อยากร่วมเป็นหนึ่งมือที่ช่วยโลกและในวันนี้ที่เป็นวันสิ่งแวดล้อมโลกค่ะ เห็นเขารณรงค์กันมากมาย ประกาศกันปาวๆ บางครั้งก็นึกสงสัย คนที่รณรงค์ หรือพรีเซนเตอร์ที่เราเห็นในทีวี เคยทำอะไรช่วยโลกบ้างไหมน้อ การที่ตระเวนขับรถประกาศให้คนรักษ์โลก ช่วยหรือทำลายหนอ ช่วยกันปลูกต้นไม้ แต่ขับรถพ่นคาร์บอนไปไกลถึงที่ กลับปลูกต้นไม้เพียงหนึ่งต้นแล้วก็พ่นคาร์บอนกลับ ประกาศให้ทุกคนรู้ว่าได้ช่วยโลก ช่วยหรือทำลาย ไม่ได้จับผิดหรือคิดแง่ร้ายค่ะ แต่ไม่อยากให้สิ่งเหล่านี้ซึ่งจริงๆแล้วเป็นสิ่งที่ดีงาม เป็นเพียงกระแสหรือแฟชั่น ลดเห็นแก่ความสุขส่วนตัว ให้เห็นแก่โลกใบนี้บ้าง จากคุณ : ต้นอ้อสีม่วง - [ 5 มิ.ย. 52 10:04:08 ]

ความคิดเห็นที่ 3 อ่านแล้วเห็นธรรมชาติในบรรยากาศที่งดงามจริงๆ.. อยากให้สิ่งที่คุณรจนามาทั้งหมดอยู่คู่โลกตลอดไปค่ะ.. จากคุณ : คุณแม่ใจดี - [ 5 มิ.ย. 52 10:35:49 ]

ความคิดเห็นที่ 4 ...กราบตักปู่เจียวต้ายเคารพรัก เชยพักตร์น้ำตาลเรือนเพื่อนแสนหวาน ลาอีกแล้วชาวห้องผองสราญ โลกเบิกบานวรุณฯขับแล้วลับเลย...... เสียงนกน้อยคอยคู่อยู่ปลายไม้ เพียงลมไหวใจคนก็แอบเผย กระซิบบอกดอกรักภักดิ์รำเพย ใครเล่าเอยใครกันหันสบตา สายน้ำไหลไยขุ่นมุ่นข้นคลั่ก หรือประจักษ์พักตร์หม่นจนผวา แววความในใจคนที่พ้นมา บ่งบอกว่าลาแล้วแก้วไมตรี อุตส่าห์อ้อมโอบไว้ในดวงจิต ไม่เคยคิดผลักไสไล่ขับหนี ยังต้องมาลาไกลไปนานปี หรือวจีที่บอกกันมันแค่ลวง ใบไม้ร่วงปวงดอกชอกช้ำฝน ต้นหญ้าทนพายุดูน่าห่วง เลิกใส่ใจในสรรพสิ่งทั้งปวง เมื่อจิตล่วงพ้นกาลผ่านวรุณฯ lol สวัสดีน้า แหม แค่เดินผ่านฝน อะไรอะไรก็หายหม๊ด คิดถึงเน้อ หายไปนาน นึกว่าบาปกรรมจะกินหัวเด็กหญิงน้ำตาลไหม้เสียแล้ว ดีใจที่น้ายังหายใจอยู่จนจวบปรัตยุบัน (เห็นเขาใช้กัน) ขอให้สุขภาพกายสุขภาพใจแข็ง ... แรง ไม่ถอย มาแก้ดอกไม้ไม่ขึ้นพิมพ์รหัสภาพผิด แก้ไขเมื่อ 05 มิ.ย. 52 11:24:44 จากคุณ : เด็กหญิงน้ำตาลไหม้ (sugarhut) - [ 5 มิ.ย. 52 11:23:54 ]

ความคิดเห็นที่ 5 งามเสียง งามภาพ งามความหมาย เก่งจังครับ แปะๆๆ (เสียงตบมือ มิใช่ตบยุง) จากคุณ : คุณพีทคุง (พิธันดร) - [ 5 มิ.ย. 52 13:26:15 ]

ความคิดเห็นที่ 6 ปู่เจียวต้ายสะดุ้งเป็นกุ้งเต้น ไม่ได้เห็นหน้าวรุณครุ่นคิดถึง แล้วโผล่มาได้ไงใจคนึง กาลครั้งหนึ่งเคยพูดเล่นเจรจา ถึงหยอกเย้ากระเซ้าเล่นก็เช่นมิตร ไม่มีถูกไม่มีผิดจิตหรรษา เมื่อจากไปใจก็ห่วงหน่วงอุรา แต่กลับมาแป๊บเดียวหายเสียดายเอย. ด้วยรักและนับถือตลอดไปครับ. จากคุณ : เจียวต้าย - [ 5 มิ.ย. 52 18:41:21 ]

ความคิดเห็นที่ 7 ^_____^... จากคุณ : Psycho man - [ 8 มิ.ย. 52 17:08:27 ]

ความคิดเห็นที่ 8 ณ วันหนึ่งซึ่งมิเคยจะคาดหวัง ได้เซซังกลับมายังห้องถนนฯ กวาดสายตาตามจอจนได้ยล นาม "วรุณนฤมล" อันคุ้นเคย  ไม่ได้อ่านอักษรมานานนัก ไม่ได้ทักทายถามความเฉลย ไม่ได้หยอกเย้านานกาลล่วงเลย ไม่ได้ลืมว่าเคยคุ้นความกัน  เมื่อมาพบครานี้ดีใจเหลือ แต่กลัวพบเพียงเพื่อเหมือนความฝัน เพราะอาจpostกระทู้เดียวแล้วหายพลัน หวังซักวันได้จำนรรจ์เหมือนเช่นเคย ไม่ได้ทักทายกันนานนนนนนนนนนนนนนนนนมากๆ สบายดีรึเปล่าค้า จากคุณ : ยังคิดถึงอยู่เหมือนเดิม (travelovers) - [ 18 มิ.ย. 52 15:32:55 ]