 |
บ้านนิทา อ่านแล้วเพลิน ตอน...นิทานน้ำค้าง
*ครั้งหนึ่งกลางป่าพนาสัณฑ์
เทวัญสรรค์สร้างอร่ามเหลือ
น้ำค้างพร่างพรมช่วยจุนเจือ
ให้หมู่ไม้เถาเครือได้ชื่นทรวง
*ฟ้าโล่งโปร่งใสในวันนี้
อรุณีสดใสให้ลุล่วง
บอกลาราตรีที่หลอกลวง
ออกจากบ่วงความมืดรับชื่นบาน
*น้ำค้างเล่นล่อแสงอาทิตย์ส่อง
เล่นผยองระยิบนับสิบล้าน
กลิ้งกรอกไปกลับบนบัวบาน
บนยอดหญ้าละลานบนเพชรแพร
*จิ้งหรีดกรีดร้องก้องไพรสัณฑ์
หลงรักน้ำค้างอยู่แน่แท้
แอบมองหยดน้ำยามดวงแด
เล่นดนตรีเซงแซ่รับอรุณ
*แสงประกายต้องแดดส่องระริก
จิ้งหรีดคิดรักษามิให้ขุ่น
เอาใบตองรองไว้คอยเจือจุน
แสงแดดอุ่นอุ้มโอบพนาไพร
*น้ำค้าซาบซึ้งเป็นยิ่งนัก
ยิ่งรักยิ่งเจ็บยิ่งฝักไฝ่
อีกไม่นานคงซางจางหายไป
พร้อมอรุณวันใหม่ให้บอกลา
*จิ้งหรีดได้ยินยิ่งต้องคิด
รักษาชีวิตเจ้านักหนา
เอาน้ำค้างห่อใบตองรองน้ำตา
ด้วยเสียดายเวลาอยู่คู่กัน
*รุ่งอรุณอำลาเพลานี้
น้ำค้างปรี่ลอยหายให้อาสัญ
จิ้งหรีดเสียใจให้แดกดัน
ยอมอดกลั้นสลายตายตามไป
จากคุณ :
อศิธารา  
- [
7 มิ.ย. 52 22:52:37
]
|
|
|
|
|
|
